This editon contains a number of variant readings from three other manuscritps, referred to as AM18, AM38 and AM70 (to be confirmed). These variants have been added in <app> elements and do not interfer with the actual transcription of AM 36 fol.
This edition also contains a number of comments inserted in escape sequences, i.e. <!-- ... -->. They belong to the original transcription in WordPerfect and have not been edited here.
Upphaf
&slong;&oogon;gu
hins
Helga
Olafs
Konungs
Vppha&fins;
Sogu
hins
helga
Olafs
konungs
Vppha&fins;
saugo
hins
He&lbrk;ga
Ola&fins;s
konongz
I
Cap.
Uppfostr
Olafs
Helga
Harallds
&slong;onar
OLa&fins;r
&slong;onr
Haralldz
hins
enz
gren&slong;ka
græn&slong;ka
føddiz
ŭp
upp
með
Sigurði
Syr
&slong;tiup
f&oogon;ðor
&slong;tiúpfæðr
sínom
oc
A&slong;to
moðor
&slong;inni.
Rani
hi&nscap;
við
forli
var
með
Á&slong;to,
hann
veitti
fo&slong;tr
Oláfi
Haralds
&slong;yni
Olafr
var
&slong;nimma
gerviligr
maðr
fríðr
&slong;ynom
&slong;i-
nom
meðal
maðr
a
v&oogon;xt,
vitr
var
hann
oc
oc
&slong;nimma
oc
orð&slong;niallr
oc
o&rrot;d&slong;niall&rrot;
var
hann
&slong;nimma
,
Sigurðr
Syr
var
bŭ
&slong;y&slong;lo
maðr
micill
oc
hafði
menn
&slong;ina
mioc
i
&slong;tarfi,
oc
hann
&slong;ialfr
for
optliga
at
&slong;ia
ŭm
akra
oc
eng
eða
eþr
fenað
oc
e&nscap;
til
&slong;miða
eða
eðr
þar
er
menn
&slong;t&oogon;rfoðo
eitt
hvat
II.
Cap
fra
Olafe
ok
&slong;igurdi
Kongi
&slong;yr.
Fra
oláfi
oc
Sigurþi
konongi
s&ydot;&rrot;.
Þat
var
eitt
&slong;i&nscap;
at
Sigurðr
konongr
vil-
di
riða
af
bøogon;
þa
var
engi
maðr
heima
a
bøogon;nom,
hann
qvaddi
Oláf
&slong;tiŭp
&slong;on
&slong;tiúp&slong;on
&slong;i&nscap;
stiup&slong;on
sinn
at
&slong;&avlig;ðla
&slong;er
he&slong;t,
Oláfr
gecc
til
geita
hús
hú&slong;s
ge&slong;tahúss
,
toc
þar
bŭck
þa&nscap;
er
me&slong;tr
var
oc
leiddi
heim
oc
lagði
a
&slong;&avlig;ðŭl
konongs.
Gecc
þa
oc
&slong;agði
honom
at
þa
hafþi
hefþi
hann
bŭit
honom
reið
&slong;cióta.
þa
gecc
Sigurðr
konongr
til
oc
&slong;a
hvat
Oláfr
hafþe
gert
hann
mælti
&avlig;ð&slong;ætt
er
at
þŭ
munt
vilia
af
h&oogon;ndom
raða
qvaðnin
gar
minar,
mun
moðor
þi&nscap;i
þatþickia
&slong;øogon;milict
at
ec
hafi
engar
qvaþningar
við
þic
þær
er
þer
&slong;e
i
móti
&slong;capi,
er
þat
&avlig;ð&slong;ætt
at
vit
manom
ecki
vera
&slong;caplíkir,
man-
tŭ
muntu
vera
miclo
&slong;cap&slong;tøogon;&rscap;i
e&nscap;
ec
em.
Oláfr
&slong;varar
fá
oc
hló
við
oc
gecc
i
brot.
III.
Cap.
Fr&aalig;
ïþroottŭm
Olafs.
Frá
Iþróttom
Ola&fins;z
Oláfr
Haralds
&slong;on
er
hann
vox
ox
ŭp
upp
var
ecki
hár
meðalmaðr
oc
all
þrecligr
&slong;tercr
af
afli
liósjar-
pr
a
hár,
breiðleitr
lio&sscap;
lio&slong;
oc
rioðr
i
andliti,
eygðr
forkŭ&nscap;ar
vel
fagreygr
oc
&slong;nareygr.
svá
at
ótti
var
at
&slong;ia
i
&avlig;go
&avlig;go
á
honom
ef
hann
var
reiðr
reyðr
r&ydot;þr
.
Oláfr
var
iþrotta
maðr
micill
ŭm
marga
lŭti,
kŭ&nscap;i
væl
við
boga
oc
&slong;yndr
væl,
&slong;k&avligacute;t
manna
bezt
hand
&slong;coti,
hagr
oc
i
&slong;ion
ha&nscap;arr
ŭm
&slong;miþir
allar,
hvart
er
hann
gerþi
eða
eðr
aðrir
menn.
hann
var
callaðr
Oláfr
Digri
var
hann
diarfr
oc
&slong;niallr
i
máli
brað
g&oogon;&rscap;
at
&oogon;llom
þro&slong;ca
bæþi
af-
li
oc
vizco
oc
hugþeckr
var
hann
&oogon;llom
fr&oogon;ndom
&slong;inom
oc
ku&nscap;
m&oogon;nnom
kapp&slong;amr
i
leikom
oc
vildi
fyrir
fyrr
vera
&oogon;llom
&oogon;ðrom
&slong;em
vera
atti
fyrir
tignar
&slong;acir
hans
oc
burða
IV.Cap.
Upphaf
hernadar
Olafs
Konŭngs.
Vppha&fins;
hernaþar
Oláfs
konongz
Oláfr
Haralds
&slong;on
var
þa
xij
vetra
gamall
er
hann
&slong;teig
a
her&slong;cip
fyr&slong;ta
&slong;i&nscap;
&slong;i&nscap;i
A&slong;ta
móðir
hans
fecc
til
Rana
er
kallaðr
var
konongsfo&slong;tri
til
forraða
fyrir
liþino
oc
i
f&oogon;r
með
Oláfi
þvi
at
Rani
hafþi
opt
aþr
verit
verit
aðr
verit
aþr
i
viking.
þa
er
Oláfr
toc
við
liþi
oc
&slong;cipom.
þa
gáfo
liþs
menn
l&ydot;þri&nscap;
honom
konongs
nafn,
&slong;va
&slong;em
&slong;iðvenia
var
til
at
her
konongar
þeir
konunga
þeim
er
i
viking
váro
er
þeir
váro
konong
bornir
þa
báro
þeir
konongs
nafn
þegar
þott
þeir
&slong;æti
Bæri
eigi
at
l&avlig;ndom.
Rani
&slong;at
við
&slong;tyri
h&avlig;m
lo,
því
&slong;egia
&slong;&oogon;gia
&slong;ŭmir
menn
at
Oláfr
væri
ha&slong;eti
ha&slong;æti
há&slong;et
,
e&nscap;
hann
var
þo
konongr
yfir
li
ðino,
þeir
heldo
&avlig;&slong;tr
með
landino
oc
fyr&slong;t
til
Danmercr,
&slong;va
&slong;egir
Otta&rscap;
Olaf
Svarti
er
hann
orti
ŭm
Oláf
konong.
Ungr
hraztŭ
hrattu
hrazu
a
vit
vengis
vígrackr
konongr
konungs
blacki
þŭ
hefir
dyrom
þrec
drøogon;ra
danmarcar
þic
vandan
varð
nytliguzt
norðan
nŭ
ert
rikr
af
hv&oogon;t
&slong;licri
fra
ec
til
þess
er
fórŭt
f&oogon;r
þin
konongr
konungs
gerva
g&oogon;rva
V.
Cap.
E&nscap;
er
h&avlig;&slong;taði
&slong;igldi
hann
&avlig;&slong;tr
fyrir
Sviaveldi
toc
þá
at
heria
oc
bre&nscap;a
landit.
þvíat
hann
þottiz
ei-
ga
Sviŭm
at
l&avlig;na
fullan
fia
nd&slong;cap,
er
þeir
hofþo
tekit
af
lifi
f&oogon;ðor
hans.
Otta&rscap;
Svarti
&slong;egir
&slong;agþi
þat
berŭm
orðŭm
at
hann
for
þa
&avlig;&slong;tr
or
Danmorc
Auttuð
árom
&slong;kreyttŭm
&avlig;&slong;tr
i
&slong;allt
með
fl&avlig;&slong;tom
baruð
lind
af
landi
landvórðr
a
&slong;ciprandir
neyttuð
&slong;egls
oc
&slong;ettuð
&slong;undvarpaði
sunþ&vins;arpiþi
&slong;tundo
&slong;leít
mioc
róin
róm
micla
morg
ár
ŭnd
þer
báror
baroz
[kan
sjå
ut
som
o
(retta
frå)
a]
Drott
Brott
var
driŭgligr
ótti
dolg
li&nscap;z
Doglings
d&oogon;glingz
at
f&oogon;r
þi&nscap;
þinni
þi&nscap;i
&slong;vanbræþir
namtŭ
&slong;iþan
Sviþioðar
nes
rioða
V.Cap.
Orro&slong;ta
hin
fyr&slong;ta.
O&rrot;rosta
`hin´
I.a
(NB!høy
a)
Þat
h&avlig;&slong;t
barðiz
Oláfr
við
Sóta
&slong;cer
Sóta,
&slong;ær
hina
fyrzto
fyr-
&slong;to
~
o&rscap;osto,
þat
er
i
Svia
&slong;keriom,
þar
barðiz
hann
við
vikinga
oc
er
&slong;a
Sóti
nefndr
er
fyrir
þeim
reð,
hafþi
Oláfr
liþ
miclo
mi&nscap;a
oc
&slong;cip
&slong;t&oogon;&rscap;i,
hann
lagðe
&slong;in
&slong;cip
i
milli
boða
nokko&rscap;a
oc
var
vikin
gonom
oh&ocurl;gt
ohægt
at
at
le&gscap;ia,
E&nscap;
þ&avlig;
&slong;cip
er
næ&slong;t
lago
þeim
þa
comŭ
þeir
á
&slong;tafnliám
oc
drógo
þ&avlig;
þá
at
sér
oc
ruðo
þa
&slong;kipin,
vikingarnir
Vikingar
l&avlig;gðo
fra
oc
h&oogon;fþo
látið
liþ
micit,
Sigvatr
&slong;cald
&slong;egir
fra
þessa&rscap;i
þe&slong;si
o&rscap;osto,
i
því
qvæþi
qveþi
er
hann
taldi
o&rscap;ostor
orro&slong;tr
Oláfs
konongs
Langr
bar
ŭt
hi&nscap;
ŭnga
jofra
kŭnd
at
&slong;ŭndi
þioð
ugði
sér
&slong;iþan
&slong;iá
meiðr
konongs
reiði
ka&nscap;
ec
til
margs
e&nscap;
manna
mi&nscap;i
fyrzta
fyr&slong;ta
&slong;i&nscap;i
hann
r&avlig;ð
øogon;ztr
fyrir
&avlig;&slong;tan
ulfsfót
við
&slong;ker
Sóta.
VI.
Cap.
Hernadr
ï
Svïþjood.
Hernaþr
I
Suiþiód.
Oláfr
konongr
helt
þa
&avlig;&slong;tr
fyrir
Sviðioð
oc
lagðe
i&nscap;
i
l&avlig;ginn
oc
heriaðe
a
bæþi
l&avlig;nd,
hann
lagði
alt
ŭp
upp
til
Sigtúna
oc
lá
við
forno
Sigtúnir
Sigtvn
.
Sva
&slong;egia
Sviar,
at
þar
&slong;e
e&nscap;
griot
l&avlig;ð
þ&avlig;
er
Oláfr
let
gera
un-
dir
bry&gscap;io
&slong;porða
&slong;ina.
E&nscap;
er
h&avlig;&slong;taði,
þa
&slong;pŭrði
Oláfr
konongr
til
þe&sscap;,
at
Oláfr
Svia
konongr
dro
&slong;aman
her
micinn.
oc
sva
þat
at
hann
hafþe
jarnŭm
comit
yfir
Stock
&slong;ŭnd
Stoc&slong;und
oc
&slong;ett
liþ
fyrir,
E&nscap;
Svia
konongr
æt-
laði
at
Oláfr
konongr
mundi
þar
biða
freyra,
oc
þotti
Svía
konongi
lítils
vert
um
her
Oláfs
konongs,
því
at
hann
ha
fþi
lítið
liþ,
þa
for
Oláfr
konongr
ŭt
til
Stoks
&slong;unda
Stoc&slong;unda
oc
comz
þar
eigi
út,
ca&slong;tali
var
fyrir
&avlig;&slong;tan
&slong;ŭn
dit,
e&nscap;
herr
ma&nscap;z
fyrir
&slong;ŭ&nscap;an,
e&nscap;
er
þeir
&slong;pŭrðŭ
at
Sviakonongr
var
a
&slong;cip
comi&nscap;
oc
hafþi
her
miki&nscap;
oc
fiolda
&slong;cipa,
þa
lét
Oláfr
konongr
grafa
ŭt
i
gognŭm
giognom
Agnafit
til
hafs,
þa
váro
regn
micil.
E&nscap;
ŭm
alla
Sviþioð
fellr
hvert
huer
re&nscap;anda
&rrot;ennanþi
vatn
i
l&avlig;gi&nscap;
e&nscap;
ei&nscap;
ó&sscap;
ó&slong;
er
til
hafs
or
leginom
lo-
ginom
oc
svá
miór
at
margar
ár
ero
breiðari,
E&nscap;
þa
er
regn
ero
mi-
cil
oc
&slong;niá
nám,
þa
falla
votnin
&slong;va
øogon;&slong;iliga
øogon;&slong;ilig
at
forsfall
&fins;o&slong;z&fins;a&lbrk;
er
ŭt
ŭm
&slong;tok
&slong;ŭnd
stock&slong;únd
,
e&nscap;
l&oogon;gri&nscap;
gengr
&slong;va
mioc
ŭp
a
uppa
l&avlig;ndin,
E&nscap;
er
gro
ptri&nscap;
com
ŭt
i
&slong;iai&nscap;,
þa
hliop
liop
lióp
vatnit
oc
&slong;tr&avlig;mri&nscap;
út,
lét
þa
Oláfr
konongr
a
&slong;cipom
&slong;ínom
le&gscap;ia
leggja
á
skipom
sínom
&oogon;ll
&slong;tyri
st&oogon;rri
or
lagi
lægi
oc
draga
&slong;egl
við
hún.
By&rscap;
B&ydot;r
var
a
blá&slong;andi
þeir
&slong;tyrðo
með
árom
oc
gengo
&slong;cipin
micit
út
yfir
gru&nscap;it
oc
comu
&oogon;ll
heil
a
hafit,
e&nscap;
Sviar
fóro
þa
a
fŭnd
Oláfs
Svia
konongs
oc
&slong;&oogon;gðo
honom
at
Oláfr
Digri
var
þa
comi&nscap;
út
a
haf,
Svia
konongr
veitti
þeim
&slong;tórar
at&oogon;lor
at&oogon;lr
er
gætt
&slong;cyldo
hafa
at
Oláfr
oláfr
konongr
qvæmiz
qvemiz
eigi
ut
þat
er
nŭ
&slong;iþan
callat
konongs
&slong;ŭnd.
oc
ma
þar
ekki
&slong;tor&slong;cipom
fara,
nema
þa
er
votn
&oogon;&slong;az
me&slong;t,
E&nscap;
þat
er
&slong;ŭmra
manna
&slong;&oogon;gn
at
Sviar
yrðe
varir
var
við
þa
er
þeir
Oláfr
hofþo
ŭt
grafit
fitina
oc
vatnit
&vins;atn
fell
út
oc
svá
at
Sviar
fóro
þa
til
með
her
mannz
oc
æt
loðo
at
ba&nscap;a
Oláfi
at
hann
føogon;ri
ŭt,
e&nscap;
er
vatnit
vatn
grof
út
tve&gscap;ja
vegna,
þa
fello
backarnir
oc
þar
fólkit
&fins;olc
með
oc
tyndiz
þar
fioldi
liþs
e&nscap;
&slong;viar
mæla
þe&sscap;o
i
mót
oc
telia
hégóma
at
þar
hafi
me&nscap;
fariz
&fins;ariþ
.
Oláfr
konongr
&slong;igldi
ŭm
h&avlig;&slong;tit
til
Gotlandz
oc
biózc
þar
at
heria,
e&nscap;
Gotar
h&oogon;fþo
þar
&fins;yrir
&slong;amnað
oc
gerþo
menn
til
konongs
oc
buðo
honom
giald
af
landino,
þat
þecþiz
þeccti&slong;t
konongr
oc
tekr
gi
ald
af
landino
oc
&slong;at
þar
ŭm
vetri&nscap;
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;
Gilldir
Gilldr
comtŭ
at
gialldi
gotne&slong;com
her
flotna
þorðŭt
þér
at
varða
verþa
þioðl&avlig;nd
firar
&fins;irrar
r&avlig;ndo
ra&nscap;
e&nscap;
maðr
ŭm
mi&nscap;a
margr
byr
um
þrec
varga
hŭngr
fra
ec
&avlig;&slong;tr
hi&nscap;
yngri
ey&slong;y&slong;lo
liþ
þeyia
VII.
Cap.
Ønnŭr
Orro&slong;ta.
O&rrot;rosta
ii.
Her
&slong;egir
&slong;va
at
Oláfr
konongr
for
er
va
raði
&avlig;&slong;tr
til
ey&slong;y&slong;lo
oc
heriaði
vei
tti
þar
landgongo
.
e&nscap;
ey&slong;y&slong;lir
co-
mŭ
ofan
oc
heldo
o&rscap;osto
við
hann,
þar
hafþi
Oláfr
konongr
&slong;igr,
rac
flótta
heriaði
oc
eyddi
landit,
&slong;va
er
&slong;agt
at
fyr&slong;t
er
þeir
Oláfr
konongr
comŭ
como
við
i
ey&slong;y-
&slong;lo,
þa
buðŭ
bøogon;ndr
honom
giald
E&nscap;
er
gialdit
com
ofan,
þa
geck
hann
i
móti
með
liþi
alvapnaðo
al&vins;apnadr
oc
varð
þa
a&nscap;an
veg
e&nscap;
bøogon;ndr
ætlaðo
ætlodo
,
því
at
þeir
foro
ofan
með
ekki
giald
heldr
með
hervápnom
oc
b&oogon;rðŭz
við
konong
&slong;em
fy&rscap;
var
&slong;agt.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
Þar
Þá
var
e&nscap;
oc
&oogon;&nscap;or
Olafr
ne
&slong;vic
falŭz
odda
þing
i
eyddri
ey&slong;y&slong;lo
gecc
heyia
&slong;itt
atto
fior
fotŭm
fár
beið
or
&slong;tað
&slong;tað
[&slong;ára]
[&slong;ára
er
underprikka,
men
bør
vel
vere
der]
&slong;tað,
&slong;ara
(frå)
&slong;tað
e&nscap;
þeir
þeim
þeir
er
undan
ru&nscap;o
allvalldz
a&lbrk;&vins;a&lbrk;d&rrot;
boendr
gialda
VIII.
Cap.
þridia
Orro&slong;ta.
O&rrot;rosta
iii.a
(NB!høy
a)
Siþan
&slong;igldi
hann
aptr
til
fi&nscap;landz
oc
herjaðe
þar
oc
gecc
a
land
ŭpp
e&nscap;
liþ
alt
flyðe
a
&slong;coga
oc
eyd
di
bygðina
at
fe
&oogon;llo,
konongr
gecc
ŭp
a
landit
a
landit
up
upp
á
landit
langt
oc
yfir
&slong;coga
nokora
nockora
þar
váro
fyrir
dalbygðir
nokorir
nockorar
n&oogon;kko&rrot;a&rrot;
þar
heita
herdalar,
þeir
fengo
litit
fe
e&nscap;
ekki
af
m&oogon;nnom
ma&nscap;om
,
þa
leið
a
daginn
dag
dag
oc
&slong;néri
konongr
ofan
aptr
a&fins;t&rrot;
o&fins;an
til
&slong;cipa,
e&nscap;
er
þeir
comŭ
a
&slong;coginn
þa
dreif
liþ
at
þeim
ollom
megin
oc
&slong;c&avlig;t
a
þa
oc
&slong;ótto
at
fa&slong;t,
konongr
bað
þa
lífa
sér,
e&nscap;
aðr
aþr
þeir
konongr
qvæmi
qvemi
af
&slong;cóginom
lét
hann
marga
menn
oc
margir
ŭrdo
&slong;arir
com
Como
[C
mest
skr.
rundt
fyrste
o]
&slong;iþan
um
qveldit
til
&slong;cipa,
þeir
fi&nscap;ar
gerþo
um
nóttina
øogon;ði
&oogon;ði
veðr
með
fiolkyngi
fiol
kingi
oc
&slong;torm
&slong;iavar
e&nscap;
konongr
lét
ŭptaca
uppta-
ka
ackerin
atkeri&nscap;
Atkeri&nscap;
oc
draga
draga
upp
&slong;egl
oc
beítto
um
nóttina
fyrir
landit,
mátti
þa
e&nscap;
&slong;em
opta&rscap;
meira
hamingia
konongs
e&nscap;
fiolkyngi
fi&nscap;a,
fengo
þeir
beítt
ŭm
nóttina
&slong;iþir
fyrir
balagarðz
&slong;ido
Balagarðz&slong;i-
ðu
oc
þaðan
i
hafit
ha&fins;
ŭt,
e&nscap;
he&rscap;
fi&nscap;a
her&fins;i&nscap;ar
for
it
hit
&ocurl;fra,
&slong;va
&slong;em
konongr
&slong;igldi
it
ytra
&ydot;tar
.
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
Hríð
varþ
&slong;táls
i
&slong;triðri
&slong;tr&avlig;ng
herdala
hardala
g&avlig;ngo
fi&nscap;lendinga
at
fylkis
[fundi]
[underprikka,
men
bør
vel
vere
der]
niðs
fylkis
niðs
Ridz
hin
hinz
þriðia
e&nscap;
&avlig;&slong;tr
við
lá
ley&slong;ti
leið
vikinga
&slong;ceiða
balagarðz
at
borði
borði
[ÁJ
har
skr.
[barði]
i
margen,
men
ikkje
underpr.
el.
str.
borði.
alt.lesing?]
brim&slong;ciðum
lá
&slong;iþa
IX.Cap.
Orru&slong;ta
hin
fiorda
ï
&slong;udr
vïk.
O&rrot;rosta
hin
iiii
I
Sud&rrot;
vic.
Þa
&slong;igldi
Oláfr
konongr
til
Danmerkr
hitti
hann
þar
þorkel
hi&nscap;
háfa
bróðor
broðr
Sigvalda
Jarls
oc
reðz
þorkell
til
fer
ðar
með
honom.
þvíat
hann
var
þa
bú
i&nscap;
aðr
at
fara
i
hernað.
Sig
ldo
þeir
þa
&slong;uðr
fyrir
Jotlandz
&slong;iþo
oc
þar
&slong;em
heitir
&slong;uðr
vík
oc
ŭ-
&nscap;o
þeir
vikinga
&slong;cip
morg.
E&nscap;
víkingar
þeir
er
jafnan
lágo
úti
oc
reðo
fyrir
liþe
miclo
léto
&slong;ic
kononga
calla
þott
þeir
ætti
engi
l&avlig;-
nd
til
forraða.
lagði
Oláfr
konongr
þar
til
bardaga,
varð
þar
o&rscap;osta
mikil
fecc
þar
Oláfr
konongr
oláfr
konongr
þar
&slong;igr
oc
fe
micit
Sva
&slong;egir
Sigvatr
E&nscap;
qváþo
gram
gŭ&nscap;ar
galldrs
ŭph&oogon;fom
upphofom
uppho&fins;om
vallda
dyrð
frá
ec
þeim
er
vel
varþiz
vi&nscap;az
iiija
(NB!høy
a)
fiorða
&slong;i&nscap;i
þa
er
olitill
úti
jofra
liþs
a
miðli
friðr
gecc
&slong;ŭndr
i
&slong;líþri
&slong;uðr
vík
d&oogon;nŭm
kuðri
kú&rrot;di
x.
Cap.
Orru&slong;ta
hin
fimta
vid
Frïsland.
Orosta
`hin´
v.
við
&fins;r&ydot;&slong;land.
Þa
&slong;igldi
Oláfr
konongr
&slong;uðr
til
fris
landz
oc
lá
fyrir
ki&nscap;lima
&slong;iþo
i
hv&oogon;&slong;so
veðri,
þa
gecc
konongr
a
land
með
liþ
&slong;itt,
e&nscap;
landz
menn
riðo
ofan
i
moti
þeim
oc
borðuz
við
þa
svá
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
Vig
va&nscap;tu
hle&nscap;a
hneigir
hialmvm
grimt
it
et
fimta
þoldo
hlyr
hlir
fyrir
háre
hrið
ki&nscap;lima
&slong;iðo
þa
er
við
r&avlig;&slong;n
oc
ræ&slong;is
reið
he&rscap;
ofan
&slong;ceiðom
e&nscap;
i
gegn
at
gu&nscap;i
geck
hilmis
liþ
lidz
reckom
xi.
Cap.
Daudi
&slong;veins
Tiugu&slong;keggs.
D&avlig;di
Sveins
Tjúgu&slong;ceggs
Svei&nscap;
tiugo
&slong;ke&gscap;
Dana
konongr
var
þenna
þenna&nscap;
tíma
i
Englandi
með
Dana
her
Danaherr
oc
hafþi
þar
þa
&slong;etit
um
hrið
oc
haft
land
Aþalraðz
konongs,
h&oogon;fþo
þa
Danir
viða
gen-
git
yfir
England,
var
þa
svá
co
mit,
at
Aþalraðr
konongr
hafþi
flyit
landit
oc
farit
&slong;uðr
i
Valland.
þetta
&slong;ama
h&avlig;&slong;t
er
Oláfr
konongr
com
til
Englandz
urðo
þ&avlig;
þessi
tiþinde
tiþendi
þar
at
Sveinn
konongr
Haralds
&slong;on
varð
brað
d&avlig;ðr
um
nott
i
rec-
kio
&slong;i&nscap;i
oc
er
þat
&slong;ogn
en&slong;kra
ma&nscap;a
at
Eaðmundr
Eatmund&rrot;
hi&nscap;
helgi
hafi
drepit
ha&nscap;,
með
þeima
þeim
hætti
&slong;em
hi&nscap;
helgi
merkurius
drap
Iulianum
niðing.
E&nscap;
er
þat
&slong;purði
Aðalráðr
Englakonongr
Englandz
konongr
,
þa
&slong;nyr
hann
þegar
aptr
til
Englandz.
E&nscap;
þa
er
hann
com
aptr
i
landit
&slong;en
di
hann
orð
&oogon;llom
þeim
m&oogon;nnom
monnom
þeim
er
fe
villdo
þi&gscap;ia
til
þe&sscap;
at
vi&nscap;a
land
með
honom,
Dreif
þa
micit
fiolmenni
til
hans
lið
&slong;aman
,
þa
com
til
liþs
við
hann
Oláfr
konongr
með
micla
&slong;veit
norðmanna,
þa
l&oogon;gðo
þeir
fyr&slong;t
til
lunduna
oc
utan
i
temps,
e&nscap;
Danir
heldo
borgi&nscap;e
&Oogon;ðrom
&avlig;þro
megin
ári&nscap;ar
er
micit
c&avlig;ptún
er
heitir
het
heitir
&slong;úðvirki
þar
h&oogon;fþo
danir
mikinn
umbu
nat
viðbunat
,
grafit
díki
&slong;tór
oc
&slong;etto
fyrir
þar
i&nscap;an
ve&gscap;
með
viðom
oc
grioti,
oc
torfi
oc
h&oogon;fþo
þar
i
liþ
micit.
Aþalráðr
konongr
lét
vei-
ta
at&slong;ócn
micla
e&nscap;
Danir
vorðo
oc
fecc
Aþalráðr
konongr
ekki
atgert,
Bry&gscap;ior
váro
þar
yfir
ána
milli
mi&lbrk;om
borgari&nscap;ar
oc
&slong;uðvir-
kis
&slong;va
breiðar
at
aka
matti
vognom
a
vixl.
A
bry&gscap;ionom
váro
vígi
gor
bæði
borðþ&avlig;c
for
&slong;treymis
&slong;va
at
toc
upp
up
fyrir
mi-
ðian
ma&nscap;,
e&nscap;
undir
bry&gscap;ionom
váro
&slong;tafir
oc
&slong;toðo
þeir
niðr
gru&nscap;
i
á&nscap;i,
e&nscap;
er
at&slong;ocn
var
veitt
þa
&slong;toð
stód,
þá
stód
he&rscap;i&nscap;
a
bry&gscap;ionom
um
allar
þær
oc
varði
þær
þar
.
Aðalráðr
konongr
var
mioc
hug&slong;iukr
hvernog
hann
&slong;cyldi
vi&nscap;a
bry&gscap;iornar
bryggionnar
,
hann
callaði
a
tal
alla
h&oogon;fþingia
her&slong;ins
oc
leitaði
raðs
við
þa,
hvernog
þeir
&slong;cyldo
coma
ofan
bry&gscap;ionom
þa
&slong;egir
&slong;agþi
Oláfr
konongr
at
hann
mun
frey&slong;ta
at
le&gscap;ia
til
síno
sína
liþe
ef
aðrir
adrir,
e&fins;
aþrir
h&oogon;f
þingiar
vilia
atle&gscap;ia.
A
þeire
þeirri
mal&slong;tefno
var
þat
raþit
at
þeir
&slong;cyldo
le&gscap;ia
her
sinn
&slong;inum
upp
undir
bry&gscap;iornar,
bio
þa
hve&rscap;
&slong;itt
liþ
oc
&slong;in
&slong;cip.
xii.
Orro&slong;ta
hin
&slong;i&ocurl;tta
O&rrot;rosta
hin
vi.
Oláfr
konongr
let
gera
flaca
flota
&slong;tóra
af
viðar
t&avlig;gom
oc
af
bl&avligacute;tom
viði
oc
taka
i
&slong;undr
vanda
hús,
oc
lét
þat
bera
yfir
&slong;cip
&slong;in,
svá
at
bæði
var
h&ocurl;gt
at
vega
undan
oc
yrit
&slong;tint
fyrir
grioti
ef
ofan
væri
a-
borit,
e&nscap;
er
herri&nscap;
var
bui&nscap;,
þa
veita
þeir
atroðr
neþan
eptir
á&nscap;i
oc
er
þeir
coma
co
mo
comv
nær
bry&gscap;ionom
þa
var
borit
ofan
a
þa
bæþi
&slong;cot
oc
griot,
svá
&slong;tort
at
ekki
helt
&slong;toð
stód
við
hvarki
hialmar
ne
&slong;killdir
oc
&slong;ci
pi&nscap;
meidduz
&slong;ialf
akafliga
logðo
þa
margir
fra,
e&nscap;
Oláfr
konongr
oc
norðmanna
liþ
með
honom
rero
alt
up
upp
undir
bry&gscap;iornar
oc
báro
kaðla
um
&slong;tafina
þa
er
up
helldo
upphelldo
bry&gscap;ionom
oc
tóko
þa
oc
rero
&oogon;llom
&slong;ciponom
for&slong;trey
mis,
&slong;em
me&slong;t
mátto
þeir,
&slong;tafir
nir
dróguz
með
gru&nscap;i
oc
alt
til
þe&sscap;
er
þeir
váro
l&avligacute;sir
undir
bry&gscap;io-
nom,
e&nscap;
fyrir
því
at
vápnaðr
he&rscap;
&slong;toð
a
bry&gscap;ionom
þyct
þar
var
bæþi
griot
mar
maðr
mart
oc
her
vapn
morg,
e&nscap;
&slong;tafirnir
váro
un-
danbrotnir
bre&slong;ta
af
því
niðr
bry&gscap;iornar,
oc
fellr
&fins;ell
folkit
&fins;olc
mart
ofan
a
ána,
e&nscap;
alt
a&nscap;at
liþit
flyðe
af
bry&gscap;ionom
&slong;umt
i
borgina
e&nscap;
&slong;umt
i
Suðvirki,
[oc
u&nscap;o]`eptir´
þat,
veitto
þeir
[borgar]
atg&oogon;ngo
i
Suðvirki
oc
u&nscap;o
þat.
E&nscap;
er
borgar
menn
&slong;a
þat
at
ái&nscap;
ainn
Temps
var
er
u&nscap;i&nscap;
temps
svá
at
þeir
mátto
ekki
ba&nscap;a
&slong;cipfarar
up
upp
i
landit
þa
hrædduz
þeir
&slong;cipfarar
oc
ga-
fo
up
upp
borgina
oc
tóko
við
Aþalráði
Adalrad
konongi
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;
Svarti
E&nscap;
br&avlig;ztu
ela
ke&nscap;ir
Y&gscap;s
veðr
þori&nscap;
þ&oogon;ri&nscap;
bry&gscap;ior
bry&gscap;ja
linnz
hefir
hefr
hefr
l&avlig;nd
at
vi&nscap;a
lunduna
þér
þar
[kan
sjå
ut
som
eit
forsøk
e
(retta
frå)
a?]
þar
&slong;núnað
h&avlig;fþo
hart
um
krafðir
hilldr
hi&lbrk;do&rrot;
óx
&oogon;&rrot;
við
þat
&slong;killdir
gang
e&nscap;
gangi&nscap;
gamlir
&slong;prungo
gu&nscap;þi&nscap;ga
jarn
hringar
Oc
e&nscap;
qvað
hann
þetta
Comtu
i
land
oc
lendir
láðvorðr
aðalráði
þin
n&avlig;t
recka
rúni
rúin
riki
efldr
at
&slong;lico
harðr
var
fundr
&slong;a
er
føogon;rðut
&fins;&oogon;rþvc
friðlandz
a
vit
niðia
reð
át&slong;tuðill
att&slong;tuðill
atstaþi&lbrk;
aþan
aþr
jatmundar
þar
grundo
E&nscap;
&slong;egir
Sigvatr
fra
þesso
Rett
er
at
&slong;ocn
hin
&slong;étta
&slong;na&rscap;
snar
þengill
b&avlig;ð
Bar
englum
att
at
þar
er
Oláfr
&slong;otti
Y&gscap;s
lunduna
bry&gscap;ior
&slong;verþ
bito
v&oogon;l&slong;c
e&nscap;
v&oogon;rðo
vikingar
þar
díki
átti
&slong;umt
i
&slong;létto
&slong;uðvirki
lið
buðir
xiii.
Cap.
Orro&slong;ta
hin
Sj&ocurl;unda.
O&rrot;rosta
hin
vii.
Oláfr
konongr
var
um
vetri&nscap;
með
Aþalráði
Adalrádi
konongi
þa
átto
þeir
o&rscap;osto
micla
a
Hringmara
heiðe
a
Ulfkels
landi
aulkel&fins;zlandi
,
þat
riki
atti
þa
Ulfkell
ulke&lbrk;
Sni
llingr,
þar
fengo
konongarnir
konungarner
[-r
lagt
til
seinare,
eller
med
y.hand]
&slong;igr,
svá
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
E&nscap;
lét
Si&avlig;nda
si&avlig;unþa
&slong;i&nscap;i
&slong;verþ
þing
hait
hátt
verþa
endr
a
Ulfkels
ulkelz
landi
Olafr
&slong;em
ec
fer
máli
&slong;toð
hringmara
heiðe
herfall
var
þar
alla
ello
kind
er
olli
arfvorðr
Haraldz
&slong;tarfi
E&nscap;
&slong;egir
Otta&rscap;
&slong;va
fra
þe&sscap;a&rscap;i
þe&slong;si
o&rscap;osto
Þengill
fra
ec
eg
at
þunga
þi&nscap;
he&rscap;
&slong;cipom
fe&rscap;i
&fins;erec
r&avlig;ð
hringmara
hringz
mara
heiði
hloð
valc&avlig;&slong;to
bloþi
l&avlig;t
fyrir
yðr
aðr
leti
landfólc
i
oc
gn&ydot;
randa
engla
ferð
at
jorðo
ott
e&nscap;
morg
a
flótta
Þa
lagðiz
landit
e&nscap;
viða
undir
Aþalráð
Adalrád,
konong,
e&nscap;
þinga
menn
oc
Danir
helldo
morgum
borgum
oc
viða
helldo
he&lbrk;d
þeir
þa
e&nscap;
landino.
xiv.
Cap.
Orro&slong;ta
hin
AAttunda
oc
Nijunda.
O&rrot;rosta
hin
viii
oc
ix.
Oláfr
konongr
var
hofþingi
fyrir
herinom
hernom
þa
er
þeir
helldo
til
cantara
byr-
gis
oc
borðuz
þar
allt
til
þess
er
þeir
u&nscap;o
&slong;taði&nscap;,
drapo
þar
fiolda
liþs
oc
bre&nscap;do
borgina,
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;
Svarti
Atgongu
vanntu
vantu
yngvi
ætt
&slong;iclinga
micla
bliþan
bliþr
hilmir
r&avlig;ðtu
breiða
borg
kantara
um
morgin
léc
let
við
r&avlig;&nscap;
raun
&rrot;&avlig;n
af
riki
reðtu
bragna
conr
conr
[ÁJ
har
skr.
[vinr]
i
margen,
conr
er
ikkje
underprikka
el.
overstr.,
alt.
lesing?]
gagni
alldar
fra
ec
at
alldri
eldr
oc
reykr
at
er
þu
belldir
Sigvatr
telr
þessa
hina
átto
o&rscap;osto
Oláfs
konongs
Veit
ec
at
víga
møogon;tir
vindom
hátr
háttr
hatt&rrot;,
it
hi&nscap;
átta
&slong;tyrcr
gecc
gec
vorðr
at
virki
virki
[ÁJ
har
skr.
[verki]
i
margen,
virki
er
ikkje
underpr.
el.
overstr.,
alt.
lesing?]
verðungar
&slong;tyr
gerþi
&slong;i&nscap;
mátut
mattut
máttuþ
bøogon;
ba&nscap;a
borg
cantara
&slong;orgar
mart
fecc
pruðom
pa`v´rtum
port
greifar
Oleifi
Olafr
konongr
hafþi
landvorn
fyrir
Englandi,
oc
for
með
her&slong;cipom
fyrir
land,
oc
lagði
up
upp
i
nyia
mo
ðo,
þar
var
fyrir
þinga
manna
liþ
oc
atti
átto
þar
o&rscap;osto,
oc
hafði
Oláfr
konongr
&slong;igr,
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
Va&nscap;
ungr
konongr
englum
otr&avlig;ðr
&slong;carar
r&avlig;ðar
endr
com
brúnt
a
branda
blóþ
i
nyia
moðo
nu
hefi
ec
o&rscap;ostor
orro&slong;tr
&avlig;&slong;tan
ogn
dvalþan
ogndvalþar
nio
taldar
herr
fell
dan&slong;cr
þar
er
d&avlig;&rscap;om
dreif
me&slong;t
at
Oleifi
Oláfr
konongr
fór
þa
viða
um
lan-
dit
oc
toc
giolld
af
m&oogon;nnom
e&nscap;
heria-
ði
at
&avlig;ðrom
co&slong;ti,
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;.
Mattið
en&slong;crar
ættar
&oogon;lld
þar
er
tóct
við
gioldom
ví&slong;i
vægðar
væg
þa
l&avlig;&slong;om
víþ
ið
frøogon;gr
við
þér
bægia
guldut
gu&lbrk;duþ
gumnar
gumar
&slong;ialdar
goll
goðs
d&avlig;glingi
holluz
&slong;tundum
fra
ec
til
&slong;trandar
&slong;tór
þing
ofan
foro
þar
dvalþiz
dvaldiz
Oláfr
konongr
i
þat
&slong;i&nscap;
iij
vetr.
xv
Cap.
Orro&slong;ta
hin
tïunda
ï
Rijngsfirdi.
O&rrot;rosta
`hin´
X.
I
Rings&fins;irði
E&nscap;
it
þriðia
vár
a&nscap;daðiz
andaz
Aþalráðr
Adalrád&rrot;
konongr,
toco
þa
konongdom
&slong;ynir
hans
Eaðmundr
oc
Eaðvarðr
Eadverd&rrot;
,
þa
for
Oláfr
konongr
&slong;uðr
um
&slong;ia
oc
þa
bar-
ðiz
hann
i
ringsfirði
oc
va&nscap;
ka&slong;ta
la
a
h&oogon;lonom
b&oogon;lonom
B&oogon;lonom
er
vikingar
&slong;áto
i,
hann
br&avlig;t
ca&slong;tala&nscap;,
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
T&oogon;gr
var
fullr
i
f&oogon;grom
folc
ve&gscap;s
drifar
dryfar
dri&fins;a
hre&gscap;i
hellt
&slong;em
hilmir
hilmi
mælte
hrings
firðe
liþ
þingat
bol
lét
hann
á
h&oogon;li
holi
hátt
vikingar
átto
þeir
baðut
baðu
sér
&slong;iþan
&slong;lics
&slong;cotnaðar
þrotna
xvi.
Cap.
Orro&slong;ta
ellifta,
oc
hin
toolfta,
oc
[hin]
þrettanda.
O&rrot;rosta
xi.
oc
hin
.xij.
oc
xiij.
Oláfr
konongr
hellt
liþi
&slong;ino
ve-
&slong;tr
&avlig;&slong;t&rrot;
til
Gri&slong;lo
polla
oc
barðiz
þar
við
vikinga
fyrir
Viljalms
bøogon;.
þar
hafþi
Oláfr
konongr
&slong;igr.
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
Olafr
vantu
þar
er
jofrar
ellipta
ellyfta
elli&fins;ta
&slong;tyr
fello
ungr
comtu
af
því
þingi
þollr
i
grí&slong;lo
gir&slong;lo
polla
grí&slong;lopolli,
þat
þar
frá
ec
víg
at
vitto
Vilialms
fyrir
bøogon;
hialma
tala
mint
er
þat
telia
try&gscap;s
jarls
hátt
hait
&slong;narla
&slong;nia&lbrk;a
þvi
næ&slong;t
barðiz
hann
ve&slong;tr
i
fet-
lafirðe,
&slong;em
&slong;egir
Sigvatr
T&oogon;&nscap;
r&avlig;ð
&rrot;eid
xijta(NB!høy
ta)
tol&fins;ta
&slong;i&nscap;i
tír
titt
fylgiandi
ylgiar
varð
i
fetlafirði
fiorba&nscap;
lagit
m&oogon;nnom
þaða&nscap;
for
Oláfr
konongr
alt
&slong;uðr
til
Selio
polla
oc
atti
þar
o&rscap;osto,
þar
va&nscap;
hann
borg
þa
er
het
heitir
heitir
Gu&nscap;
valdz
borg
hon
var
micil
oc
forn
oc
þar
toc
hann
Jarl
er
fyrir
reð
borgi&nscap;i
er
hét
Geirfiðr,
þa
atti
Oláfr
konongr
tal
við
borgarmennina.
hann
lagði
gia
ld
a
borgina
oc
a
Jarl
Ia&lbrk;
til
utl&avlig;&slong;nar
xij
þu&slong;undir
gull&slong;cillinga,
&slong;lict
fe
var
honom
goldit
af
borgi&nscap;e
&slong;em
hann
lagði
a
a
þa
á
þá
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
Þrettanda
va&nscap;
þrøogon;nda
þat
var
flotta
b&oogon;l
drottinn
&slong;niallr
i
Selio
pollum
&slong;u&nscap;arla
su&nscap;
árla
&slong;tyr
ku&nscap;an
up
upp
upp
let
gramr
i
gamla
gu&nscap;valdz
borg
vm
morgin
Geirfiðr
hét
&slong;á
gerva
gengit
jarl
um
fengi&nscap;
xvii.
Cap.
Orro&slong;ta
hin
fjoortanda,
oc
draumr
Olafs
Konungs
O&rrot;rosta
`hin´
xiiijda
(NB!
høy
da)
Eptir
þat
helt
Oláfr
konongr
liþi
&slong;ino
ve&slong;tr
i
Karls
ár
oc
heriaði
þar
átti
þar
o&rscap;osto,
E&nscap;
þa
er
Oláfr
konongr
lá
i
Karls
ám
oc
beið
þar
byriar
oc
ætlaði
at
&slong;igla
ut
til
n&ocurl;r
va&slong;unda
oc
þaðan
ut
i
jor&slong;ala
heim,
þa
dreymdi
hann
merkiligan
dr&avlig;m
at
til
hans
com
merkiligr
maðr
oc
þrekligr
þeckiligr
þecciligr
oc
þo
ógorligr
oc
mælti
við
hann,
bað
hann
hætta
ætlan
þeiri
þeirri
at
fara
ut
i
l&avlig;nd,
far
aptr
til
oðala
þi&nscap;a,
þvíat
því
þu
mvnt
vera
konongr
yfir
Noregi
at
eilífo
eilyfo
,
hann
&slong;cildi
þa&nscap;
dr&avlig;m
til
þe&sscap;
at
hann
mundi
konongr
vera
yfir
landi
oc
hans
ætt
menn
langa
æfi.
xviii.
Cap.
Orro&slong;ta
hin
fimtanda.
O&rrot;rosta
`hin´
xv.
Af
þeiri
þeirri
vitran
&slong;neri
hann
aptr
fer-
þi&nscap;i
oc
lagþiz
við
peitoland
petto
land
oc
heriaði
þar,
oc
bre&nscap;di
þar
þa&nscap;
c&avlig;p&slong;tað
þa&nscap;
þar
er
va&rscap;andi
varandi
het
þess
getr
Otta&rscap;
Naþut
ungr
at
eyða
eida
ógnteitr
ogn
tettu&rrot;
jofu&rscap;
I&oogon;&fins;r
peito
petto
reyndut
reinþ&oogon;t
røogon;sir
røogon;&slong;e&rrot;
&slong;teinda
r&avlig;nd
raund
a
tu&slong;calandi
Oc
e&nscap;
&slong;egir
Sigvatr
svá
Mals
va&nscap;
m&oogon;ra
hilmir
mu&nscap;rioðr
er
com
&slong;u&nscap;an
gangr
þar
er
gamlir
&slong;prungo
&slong;purngo
geirar
up
upp
upp
at
leiro
varð
fyrir
viga
ni&oogon;rðom
m&oogon;rdom
va&rscap;andi
&vins;arranþi
&slong;ia
fia&rscap;i
sia&fins;ari&rrot;
brendr
a
bygðo
landi
b&oogon;r
BáÈá&rrot;
heitir
heite&rrot;
&slong;va
peito
xix.
Cap.
Fr&aalig;
Rudu
J&ocurl;rlum.
Fra
Rudo
I&oogon;rlom
Oláfr
konongr
hafþi
verit
i
hernaði
ve&slong;tr
i
vallandi
ij
&slong;umor
&slong;umr
oc
ei&nscap;
ve-
tr,
þa
var
liþit
fra
falli
Oláfs
konongs
Try&gscap;va
&slong;onar
Tryggva
&slong;onar
konongs
xiij
vetr,
þa
váro
i
Vallandi
Jarlar
tveír.
Viljalmr
oc
Roðbert.
faðir
þeira
þeirra
var
Rikarðr
Ruðo
Jarl
þeir
reðo
fyrir
Norðma&nscap;di
No&rrot;ma&nscap;di
&slong;y&slong;tir
þeira
þeirra
var
Emma
drotning
Drottning
er
Aþalraðr
AdalRadr
Engla
konongr
hafþi
att.
&slong;&oogon;nir
þeiraf
þeirra
þeirra
váro
þeir
Eaðmundr
oc
Eatvarðr
Eadvard&rrot;
hi&nscap;
goði,
eatvígr
oc
Eatgei&rscap;
Eadge&ydot;r
,
Rikarðr
Ruðo
Jarl
var
&slong;onr
&slong;on
Rikarðar.
&slong;onar
Vilialms
langa
&slong;piotz,
hann
var
&slong;onr
&slong;on
gongu
Rolfs
Jarls
þe&sscap;
er
va&nscap;
Norðmandi
normandi
,
hann
var
&slong;onr
&slong;on
Rognvaldz
Rognvallz
m&oogon;ra
Jarls
hins
ríka
&slong;em
fy&rscap;
er
ritat,
fra
g&oogon;ngo
Rolfi
ero
comnir
ruðo
Jarlar
oc
t&oogon;ldo
þeir
lengi
&slong;iþan
s&ydot;þan
lengi
frænd&slong;emi
við
Noregs
hofþingia
oc
virþo
þeim
þeir
þeir
þat
lengi
&slong;iþan,
oc
váro
hinir
me&slong;to
vinir
norðmanna
alla
&slong;tund
oc
átto
með
þeim
frið
l&avlig;nd
allir
norðmenn
þeir
er
þat
vildo
þec-
kiaz.
Um
h&avlig;&slong;tit
com
Oláfr
konongr
i
Norðmandi
normandi
oc
dvaldiz
dvalþiz
þar
um
ve-
tri&nscap;
i
&slong;igno
oc
hafþi
þar
frið
land.
xx.
Cap.
Fráá
Einari
þamba&slong;kelfi.
Fr&aalig;
Einari
þambarskelfi
Eptir
fall
Oláfs
oláfs
konongz
tryggva
&slong;onar
gaf
Eiríkr
Jarl
grið
Einari
þamba&slong;celfi
þambar&slong;celvi
þamba&slong;cel&fins;ir
,
&slong;yni
Ein
driða
Styrkars&slong;onar
stirkar&slong;&slong;yni
.
Eina&rscap;
for
með
Jarli
norðr
i
Noreg
oc
er
&slong;agt
at
Ei-
na&rscap;
hafi
verit
allra
manna
&slong;tera&slong;tr
&slong;ter-
ka&slong;tr
&slong;terca&slong;tr
oc
beztr
bogmaðr
er
verit
hafi
i
Noregi
oc
var
harð&slong;ceyti
har&slong;ce&ydot;ti
hans
umfram
alla
menn
aðra,
hann
&slong;c&avlig;t
með
backa
cólfi
i
gognom
uxa
húð
hrá
bl&avlig;ta
er
hecc
á
á&slong;e
einom,
&slong;cíð
føogon;&rscap;
var
hann
allra
manna
bezt,
hi&nscap;
me&slong;ti
var
hann
iþrótta
maðr
oc
rey&slong;ti
maðr,
hann
var
æacute;tt&slong;tó&rscap;
oc
&avlig;ðigr.
Eiríkr
Jarl
oc
Svei&nscap;
Jarl
gipto
Einari
&slong;y&slong;tor
&slong;y&slong;tr
sína
berglióto
Haconar
dóttor
Dottr
hon
var
hi&nscap;
me&slong;ti
&slong;c&oogon;rungr.
Eindriði
hét
&slong;onr
&slong;on
þeira
þeirra
Jarlar
gáfo
Einari
veizlor
&slong;tórar
i
Orkadal
oc
gerþiz
hann
rika&slong;tr
oc
g&oogon;fga&slong;tr
g&oogon;fga&slong;tr
oc
rika&slong;tr
i
þr&oogon;ndal&oogon;gom
oc
var
hann
hi&nscap;
me&slong;ti
&slong;tyrcr
J&oogon;rlonom
oc
a&slong;t
vin
xxi.
Cap.
Fráá
Erlingi
&slong;kjáálgs&slong;yni.
Fra
Erlingi
scialg&slong;&slong;yni
Eiríkr
Jarl
lét
&slong;er
ekki
líka
at
Erlingr
Scjálgs
&slong;on
hefþi
&slong;va
micit
ríki,
oc
toc
hann
undir
&slong;ic
&slong;ec
allar
konongs
eigor
eigr
eignir
,
þær
er
Oláfr
konongr
hafþi
ha&fins;t
veitt
Erlingi
e&nscap;
Erlingr
toc
jamt
&slong;em
aðr
allar
landz
&slong;cyldir
land&slong;c&ydot;lldir
um
rogaland,
oc
guldo
landzbuar
landzbóar
opt
tvi&nscap;ar
landz
&slong;cyldir
land&slong;cilldir
,
e&nscap;
at
&oogon;ðrom
co&slong;ti
eyddi
hann
jarðar
bygðena,
Lí-
tið
fecc
Jarl
af
&slong;aceyri,
þvíat
þui
ecki
helduz
þar
&slong;y&slong;lomenninir,
oc
því
at
eins
for
Jarl
þar
at
veizlom
er
ef
e&fins;
hann
hefþi
micit
fiolmenne,
þess
getr
Sigvatr
Erlingr
var
va&rrot;
&slong;va
at
jarla
átt
er
&slong;cioldungr
máttit
Olafs
mágr
svá
at
at
svá
&oogon;gði
aldy&gscap;s
&slong;onar
try&gscap;va
næ&slong;t
gaf
&slong;ina
s&ydot;na
&slong;y&slong;tor
&slong;y&slong;tr
søogon;&slong;to&rrot;
&slong;na&rscap;
búþegna
ha&rscap;i
Ulfsfeðr
var
þat
aðra
alldr
gipta
Rognvaldi
Eiríkr
Jarl
orti
fyrir
því
ekki
a
at
beriaz
við
Erling
at
hann
var
frænd&slong;tó&rscap;
&fins;rænd&slong;tó&rrot;
oc
frændmargr
rikr
oc
vin
&slong;æll,
&slong;at
hann
jafnan
með
fiol
me&nscap;i
&slong;va
&slong;em
þar
væri
konongs
hirð.
Erlingr
var
opt
a
&slong;umrom
i
her-
naði
oc
fecc
sér
fiar
&fins;e
,
þvíat
hann
hellt
he&lbrk;t
upp
tecnom
hæacute;tti
hetti
um
r&avligacute;&slong;n
oc
&slong;tórmennzco
&slong;tormenzcu
þótt
hann
hefþi
þa
mi&nscap;i
veizlor
oc
ohallqvæmri
ohallqvemri
óha&lbrk;qvæmari
,
e&nscap;
um
daga
Oláfs
konongs
mags
síns.
Erlingr
var
allra
manna
friða
&slong;tr
oc
me&slong;tr
oc
&slong;terka&slong;tr
hinn
&slong;terka&slong;ti
hi&nscap;
&slong;terca&slong;ti
,
vígr
hver-
iom
manni
betr
oc
um
allar
iþrottir
líca&slong;tr
Oláfi
konongi
tryggva
&slong;yni
þe&sscap;
getr
Sigvatr
Erlingi
varð
engi
a&nscap;arr
annar
lendra
ma&nscap;a
ór
er
&slong;a
er
átti
fleire
o&rscap;ostor
orro&slong;tr
&slong;toð
þo&rscap;i&nscap;
þrec
þessi
bar
&slong;e&gscap;r
til
við
&slong;ócnar
&slong;i&nscap;
því
at
fyr&slong;t
gecc
i&nscap;an
milldr
i
marga
hilldi
me&slong;t
e&nscap;
or
ale&slong;ti
Þat
hefir
jafnan
verit
mal
ma&nscap;a
at
Erlingr
hafi
g&oogon;fga&slong;tr
allra
lendra
manna
lendamanna
verit
i
Noregi
þ&avlig;
váro
born
Erlings
oc
Aztriðar,
A&slong;lacr
Sciálgr
Si-
gurðr,
Loði&nscap;
Þorir
oc
Ragnhil-
dr
er
atti
Þorbergr
Arna&slong;on
Erlingr
hafþi
jafnan
með
sér
lxxxx
frel-
&slong;ingia
eða
eðr
fleira
oc
var
þat
bæði
ve-
tr
oc
&slong;umar
at
þar
var
maldryc-
kia
at
dagverðar
borði,
E&nscap;
at
náttverþi
var
omælt
umæ&lbrk;t
druckit.
E&nscap;
þa
er
er
[utydelig,
retta
r(retta
frå)þ,
t
el.
c
el
??]
Jarlar
váro
nær
hafþi
hann
cc
manna
eða
eðr
fleyra
fleyra
,
Aldri
fór
hann
fámeðri
e&nscap;
með
xx
&slong;es&slong;o
al&slong;cipaða.
Erlingr
atti
&slong;ceið
micla
ij
rum
ens
xl
oc
þo
micit
at
því,
hann
hafþi
hana
i
viking
eða
eðr
&slong;tefno
leiðangr
oc
váro
þar
á
cc
manna
eða
eðr
mei&rscap;.
xxii.
Cap.
Fráá
Erlingi
her&slong;i.
[Frá
Erlingi
Scjálgs&slong;yni
]
Erlingr
hafþi
jafnan
heima
xxx
þræla
oc
umfram
a&nscap;at
a&nscap;an
man,
hann
æt-
laði
þrælum
&slong;inum
dagsverc
oc
gaf
þeim
&slong;tundir
&slong;iþan,
oc
lof
til
at
hve&rscap;
er
sér
vildi
vi&nscap;a
um
røogon;kr
eða
um
nætr,
hann
gaf
þeim
akrl&avlig;nd
at
&slong;a
&slong;er
korni
oc
føra
avoxti&nscap;
til
fiar
sér,
hann
lagþi
a
hvern
þeira
þeirra
verc
verð
oc
l&avlig;&slong;n,
ley&slong;to
margir
&slong;ic
hin
en
fyr&slong;to
mis&slong;eri
eða
&avlig;&nscap;or
aúnnr
,
e&nscap;
allir
þeir
er
nocko&rscap;
nockr
þrifnaðr
var
yfir
ley-
&slong;to
ley&slong;ti
&slong;ic
a
iij
þrim
vetrom,
með
því
fe
keypti
Erlingr
sér
a&nscap;at
man,
e&nscap;
ley&slong;ingiom
&slong;inom
vi&slong;aði
hann
&slong;u
mum
i
&slong;ildfi&slong;ci
e&nscap;
&slong;umom
til
a&nscap;arra
fe
fanga,
&slong;umir
ruddo
markir
oc
gerþo
þar
bú
i,
&oogon;llom
com
hann
til
nokors
nockors
þro&slong;ca
xxiii.
Cap.
Fráá
Eiriki
Jarli.
[Frá
Haconi
Jarli
]
Þa
er
Eiríkr
Jarl
hafþi
raþit
fyrir
Noregi
xij
vetr
com
til
hans
orð
&slong;ending
Knútz
dana
konongs
mágs
hans
magz
hanz,
dana
konongs
at
Eiríkr
Jarl
&slong;cyldi
fara
með
honom
ve&slong;tr
til
Englandz
með
her
sinn
því
at
Eiríkr
var
frøgr
mioc
af
hernaðe
&slong;inom
er
hann
hafþi
borit
&slong;igr
or
ij
o&rscap;ostom,
þeim
er
&slong;narpa&slong;tar
h&oogon;fðo
verit
a
norðr
l&avlig;ndom.
&Oogon;&nscap;or
&Oogon;nnr
&slong;u
er
þeir
Hacon
Jarl
oc
Eiríkr
borðuz
við
jomsvikinga,
en
&slong;u
&oogon;&nscap;or
&Oogon;nnr
er
Eiríkr
Eiríkr
Iarl
barðiz
við
Oláf
konong
Tryggva
&slong;on
þess
getr
Þorðr
Kolbeins&slong;on
kolbeinsson
&slong;cáld
E&nscap;
hefz
leyfð
leifð
lei&fins;d
þar
er
lofþa
lofkenda
fra
ec
eg
&slong;endo
&slong;enda
&slong;enda
at
hiálm&slong;omom
hilmi
hiarls
drótna
boð
lioð
jarli
at
&slong;kyldligaz
&slong;kylldi
&slong;ki&lbrk;di
&slong;cil
ec
hvat
hvart
gramr
letz
vilia
endr
endr
a
Endu&rrot;
á
til
á&slong;ta
fundar
fundari
eiricr
coma
þeira
þera
Jarl
vildi
ei
eigi
eigi
undir
h&oogon;foð
le&gscap;iaz
orð
&slong;ending
konongs,
for
hann
or
landi
e&nscap;
&slong;etti
eptir
i
Noregi
landz
at
gæ
ta
Hacon
Jarl
&slong;on
&slong;inn
oc
feck
hann
i
h&oogon;nd
Einari
þambar&slong;celfi
þambar-
&slong;celvir;þamba&slong;kel&fins;ir
mági
sínom
at
hann
&slong;cyldi
hafa
landrað
fyrir
Haconi
því
at
hann
var
þa
eigi
ellri
e&nscap;
xvij
vetra.
Eiríkr
com
a
England
til
fundar
við
Knút
konong
oc
var
með
honom
þa
er
hann
Knútr
knútr
va&nscap;
lunduna
borg
lundanaborg
Eiríkr
Jarl
barðiz
fyrir
ve&slong;tan
lunduna
borg
lundanaborg
þar
felldi
hann
Ulfkel
&slong;nilling
Sva
&slong;egir
Þorðr.
Gullke&nscap;ir
lét
gu&nscap;i
grøðis
he&slong;tz
he&slong;t
fyrir
ve&slong;tan
þundr
vá
leyfðr
lei&fins;þr
til
landa
lunndun
&slong;aman
bunndit
feck
regnþorins
rekka
r&avlig;nn
um
þinga
m&oogon;nnom
yglig
hø&gscap;
he&gscap;
þar
er
ed
e&gscap;iar
Ulfkell
blár
&slong;culfo
Eiríkr
Jarl
var
a
Englandi
ei&nscap;
vetr
oc
atti
nokkorar
nocqvorar
o&rscap;ostor
oro&slong;tr
,
e&nscap;
a&nscap;at
h&avlig;&slong;t
eptir
ætlaði
atlaði
atlaþi
hann
til
rumferðar,
þa
a&nscap;daþiz
andaz
hann
af
bloðláti
þar
a
Eng
landi.
xxiv.
Cap.
Dr&aalig;p
Jáátmundar.
Dráp
Iátmunda&rrot;.
Knutr
konongr
atti
margar
o&rscap;ostor
orro&slong;tr
a
Eng
landi
við
&slong;ono
&slong;yni
Aþalráðs
Englakonongs
oc
hof-
do
ymsir
betr
&slong;i-
gr
,
hann
com
þat
&slong;umar
til
Englandz
&slong;em
Aþalráðr
a&nscap;daþiz,
þa
fecc
Knútr
konongr
Emmo
drotningar
Drottningar
voro
born
þeira
þeirra
Haraldr
H&oogon;rðaknútr
Gu&nscap;hildr,
Knútr
konongr
&slong;ættiz
við
Eað-
mund
konong
kong
[manglar
ev.
fork.
teikn]
,
&slong;kyldi
hafa
halft
England
hva&rscap;
þeira
þeirra
,
A
&slong;ama
mana-
ði
drap
Heinrekr
Henreco&rrot;
&slong;triona
Eaðmund
Eatmund
konong,
Eptir
þat
rac
Knútr
konongr
af
Englandi
alla
&slong;ono
&slong;yni
Aðalraðz
konongs
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Oc
&slong;e&nscap;
&slong;ono
s&oogon;nno
&slong;ló
hvern
oc
þóaðalraðs
eða
utflømdi
ut&fins;láÈámdi
knútr
xxv
Cap.
Fráá
Olafi
oc
Adalr&aalig;ds&slong;onum
[Frá
Oláfi
oc
Aþal&rrot;aþz&slong;&slong;onum
]
Þat
&slong;umar
comu
&slong;ynir
Aþalráðs
Adalráðs
[uvanleg
d,
har
rett
rygg]
konongs
af
Englandi
til
ruðo
i
valland
&vins;al
landi
til
moðor
brøacute;ðra
sinna
er
Oláfr
Haralds
&slong;on
com
ve&slong;tan
or
viking
oc
váro
allir
þa&nscap;
vetr
i
Norðmandi
oc
bu&nscap;do
lag
&slong;itt
&slong;aman
með
þeim
&slong;cil
daga
at
Oláfr
konongr
&slong;cyldi
hafa
norð
imbra
land
Norþumbraland
ef
þeir
eignaðiz
England
af
d&oogon;nom,
þa
&slong;endi
Oláfr
konongr
um
h&avlig;&slong;tit
Rana
fo&slong;tra
&slong;i&nscap;
til
Englandz
at
eflaz
þar
at
liþe
oc
&slong;endo
Aþalráðs
&slong;ynir
hann
með
iartegnum
Iardteiknom
til
vina
sinna
oc
frænda
frenda
E&nscap;
Oláfr
konongr
feck
honom
l&avlig;&slong;afe
micit
at
&slong;penia
liþ
undir
þa
oc
var
Rani
vm
vetri&nscap;
i
Englandi
oc
fecc
trúnað
margra
rikis
manna,
oc
var
landz
m&oogon;nnom
betr
viliat
at
hafa
&slong;amle&nscap;da
kononga
yfir
sér,
e&nscap;
þó
var
þa
orði&nscap;
&slong;va
micill
&slong;tyr-
cr
dana
i
Englandi
at
alt
landzfo
lc
folc
var
undir
brotit
ríki
þeira
þeirra
xxvi
Cap.
Orro&slong;ta
Olafs
Konungs.
O&rrot;rosta
áàálá&fins;s
Kongz
Vm
várit
fóro
þeir
ve&slong;tan
allir
&slong;aman
Oláfr
konongr
oc
&slong;ynir
Aðalráðs
konongs
comu
til
Englandz
þar
er
sem
heitir
iungofu
rða
I
ungo&fins;urda
,
gengo
þar
a
land
up
upp
upp
með
liþi
síno
oc
til
borgar,
þar
váro
fyrir
margir
þeir
menn
er
þeim
hofþo
liði
heitið,
þeir
u&nscap;o
borgina
oc
drapo
mart
manna.
E&nscap;
er
við
urðo
varir
Knúts
konongs
menn
þa
dro-
go
þeir
her
herr
&slong;aman
oc
urðo
bratt
fiol
mennir,
&slong;va
at
&slong;ynir
Aþalráðs
konongs
h&oogon;fþo
ekki
liþs
afla
við
oc
&slong;a
þa&nscap;
&slong;i&nscap;
co&slong;t
hellzt
at
halda
fara
i
brot
oc
aptr
ve&slong;tr
til
ruðu,
þa
&slong;cildiz
Oláfr
konongr
við
þa
oc
vildi
eigi
fara
til
val-
landz,
hann
&slong;igldi
norðr
með
Englandi
alt
til
norðimbra
landz,
hann
lagði
at
i
h&oogon;fn
þeiri
þeirri
er
c&oogon;lloð
er
furuvald
oc
barðiz
þar
við
bøogon;iar
menn
oc
fecc
þar
&slong;igr
oc
fe
micit
xxvii
Cap
Ferd
Olafs
Konungs
til
Noregs.
Fe&rrot;þ
oláfs
konongs
I
no&rrot;eg
Oláfr
konongr
let
þar
eptir
vera
lang&slong;ci
pin
lang&slong;ci-
pit
e&nscap;
bio
þaðan
kn&oogon;&rscap;o
kn&oogon;&rrot;o
ija
(NB!høy
a)
ij
tua
oc
ha
fþi
hann
þa
xx
menn
oc
cc
albryn
iað
oc
valit
mioc,
hann
&slong;igldi
nor-
ðr
i
haf
um
h&avlig;&slong;tið
oc
fengo
ofviðri
micit
i
hafi,
sva
ma&nscap;
hæacute;tt
var,
e&nscap;
með
því
at
þeir
h&oogon;f-
ðo
liþs
co&slong;t
goðan
oc
hamingio
hamingo
konongs
þa
lyddi
væl
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;
Valfa&slong;ta
Valfa&slong;ta
[foran
V
står
lite
kryss,
i
margen
med
y.hand;
brim&slong;]
bióttu
ve&slong;tan
veðr
&oogon;&rscap;
tvá
kn&oogon;&rscap;o
hætt
hafit
er
i
ótta
rótta
Iótta
opt
&slong;ciolldunga
þopti
næði
&slong;tr&avlig;mr
ef
&slong;tøogon;ði
&slong;trangr
c&avlig;p&slong;cipom
angra
i&nscap;an
borðz
a
u&nscap;om
e&rscap;ingar
liþ
verra
Oc
e&nscap;
svá
Eigi
ræðuz
&rrot;ædduz
ægi
ér
forut
&slong;ia
&slong;tóran
allvaldr
umgetr
alldar
engi
egi
[forran
egi
står
lite
merke,
i
margen
med
y.hand;
engi]
n&ydot;tri
drengi
opt
varð
fars
&fins;&ydot;&rrot;z
en
for&slong;i
fl&avlig;&slong;t
ratt
af
sér
br&oogon;ttum
neytt
aðr
noreg
beittuð
niðiungr
Haraldz
miðian
Her
&slong;egir
þat
at
Oláfr
konongr
com
utan
at
miðiom
Noregi
e&nscap;
&slong;u
ey
heitir
het
&slong;æla
er
þeir
toco
land
ut
við
fra
&slong;taði
þa
mælti
konongr
let
þat
mundo
mundi
vera
tímadag
er
þeir
h&oogon;fþo
lent
við
Sælo
i
Noregi
oc
qvað
qvæð
þat
vera
mundo
mundo
vera
mundi
&vins;era
goða
vitne&slong;co
&vins;itne&slong;kio
er
svá
hafþi
atboriz,
þa
gengo
þeir
upp
a
eyna,
&slong;tígr
konongr
þar
þar
konungr
þar
konongr
&oogon;þrom
føti
&slong;em
var
leira
nokor
e&nscap;
&slong;tuðiz
&slong;tuddiz
&oogon;ðrom
føti
a
kné
þa
mælti
hann
fell
ec
nu
&slong;egir
konongr,
þa
&slong;egir
&slong;agþi
Rani,
eigi
egi
fell-
tu
konongr,
nu
fe&slong;tir
þu
føtr
i
landi
konongr
ló
við
oc
mælti
vera
ma
svá
ef
guð
vill,
Ganga
þa
ofan
til
&slong;cipa
oc
&slong;igldo
&slong;igla
&slong;uðr
til
Ulfa&slong;unda
þar
&slong;purðo
þeir
til
Haconar
Jarls
at
hann
var
&slong;uðr
i
&slong;ogni
oc
var
hans
þa
ván
norðr
þegar
er
byr
gæfi
oc
hafðe
hann
eitt
&slong;cip.
xxviii.
Cap.
Teekinn
H&aalig;kon
Jarl
ï
&slong;audwngs
&slong;undi
Teci&nscap;
Hácon
Iarl
I
S&avlig;dungz
&slong;undi.
Oláfr
konongr
hellt
i&nscap;
af
leið
&slong;cipom
&slong;inom
er
hann
han
com
&slong;uðr
ifir
yfir
fialir
oc
&slong;neri
i&nscap;
til
S&avlig;ðungs
&slong;unda
oc
lag
ðiz
þar.
lago
&slong;inom
&slong;ino
&slong;ino
megin
&slong;u&nscap;dzens
hvaro
&slong;cipino
oc
hofþo
milli
sin
kaðal
digran,
A
þeiri
þeirri
&slong;&oogon;mo
&slong;tun
do
rere
at
&slong;undino
Hacon
Jarl
Eiríks
&slong;on
með
&slong;ceið
&slong;cipaðri,
oc
hugðo
þeir
vera
i
&slong;undino
k&avlig;p&slong;cip
ij,
roa
þeir
i
&slong;undit
framm
fram
fram
milli
&slong;cipa&nscap;a
Nu
draga
þeir
Oláfr
konongr
&slong;trengina
upp
undir
miðian
miðiann
kí&oogon;l
&slong;keiði&nscap;e
oc
undo
með
vindá&slong;om.
þegar
er
nokor
fe&slong;ti,
gecc
upp
aptr
e&nscap;
&slong;teyptiz
framm
&slong;va
at
&slong;iá
ri&nscap;
fell
i&nscap;
um
&slong;&oogon;xin,
fyllti
&slong;keiðna
&slong;ke&ydot;þina
,
oc
þvi
næ&slong;t
h&ocurl;lfði
hvolfði
.
Oláfr
konongr
toc
þar
af
&slong;undi
Hacon
Jarl
oc
alla
þa
menn
hans
er
þeir
naðo
handtaca,
e&nscap;
&slong;uma
drapo
þeir
e&nscap;
&slong;umir
&slong;ucko
niðr,
Sva
&slong;egir
Otta&rscap;.
Blá
gioða
toctu
toco
bræðir
bengialfrs
oc
þa
&slong;ialfa
&slong;il-
&fins;a
&slong;catte
gn&oogon;gðr
gn&oogon;gnþr
með
&slong;creytto
&slong;ceid
Haconar
reiði
ungr
&slong;ottir
þu
þrottar
þings
má
gre&nscap;ir
hingat
mattið
jarl
þ&avlig;
er
attuð
áttl&avlig;nd
firir
fyrir
því
&slong;tanda
Hacon
Jarl
var
uppleiddr
a
&slong;cipit
konongs
var
hann
allra
manna
friðaztr
er
menn
hafþi
hafþo
&slong;et
hann
hafþi
hár
micit
oc
fagrt
&slong;em
&slong;il-
ki,
bundit
um
hofoð
sér
gullhlaði
&slong;ettiz
hann
i
fyrir
rumit,
þa
mælti
Oláfr
konongr
eigi
egi
er
þat
logit
af
yðr
frændom
frændr
hver-
&slong;o
friðir
menn
þér
erot
&slong;ynom
&slong;inom
e&nscap;
farnir
erot
þér
nu
at
hamingio
hamingo
,
þa
&slong;egir
&slong;varar
&slong;agþi
Hákon
ekki
er
þetta
ohamingia
uhamingja
er
o&sscap;
hefir
he
ndt
hent
,
hefir
þat
þat
oc
lengi
verit
at
ymsir
hafa
&slong;igraðir
verit,
svá
hefir
oc
farit
með
yðr
oc
várom
frændom
at
ym-
sir
hafa
betr
haft,
e&nscap;
ec
lítt
com-
i&nscap;
af
barns
aldri,
váro
vér
nu
oc
ekki
væl
við
comnir
at
veria
o&sscap;,
vi&slong;som
vér
nu
ecki
vanir
til
ufriðar,
ka&nscap;
vera
at
o&sscap;
takiz
a&nscap;at
&slong;i&nscap;
betr
til
e&nscap;
nu,
þa
&slong;varar
Oláfr
konongr
grunar
þic
ekki
þat
Jarl
at
hér
hafi
&slong;va
atborit
atboriz
at
þu
munir
manir
hvarki
fá
heþan
i
fra
heþan
i
fra
hvarki
fa
hvárki
&fins;áe&rrot;
þú
hiedan
a&fins;
&slong;igr
ne
u&slong;igr,
Jarl
&slong;egir
&slong;varar
þér
manuð
munut
munoþ
raða
konongr
at
&slong;i&nscap;i
þa
&slong;egir
&slong;agþi
Oláfr
konongr
hvat
viltu
til
vi&nscap;a
Jarl
at
ec
láta
láti
þic
fara
hvert
er
þu
vill
&vins;i&lbrk;t
heilan
oc
u&slong;acaðan
u&slong;kadan
Jarl
&slong;egir
&slong;pyrr
hvers
hann
vildi
beiðaz,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
en
&slong;kis
a&nscap;ars
e&nscap;
þu
farir
&fins;er
or
landi
oc
gefit
gefir
ge&fins;ir
sva
upp
ríki
yðart
oc
&slong;verir
&slong;veria
suereþ
þe&sscap;
eiða
at
þér
haldit
halldit
eigi
halldit
ekki
ha&lbrk;dit
eigi
o&rscap;osto
heþan
i
fra
i
gegn
mér,
Jarl
&slong;varar
letz
&slong;va
gera
mundo
munda
,
Nu
vinnr
Hacon
Jarl
Oláfi
konongi
eiða
at
hann
&slong;kal
aldri
&slong;iþan
beriaz
i
moti
mot
honom
oc
eigi
egi
veria
veria
i
Noreg
með
ufriði
fyrir
Oláfi
konongi
honom
ne
&slong;&oogon;kia
hann.
þa
gefr
Oláfr
konongr
honom
grið
oc
&oogon;llom
hans
m&oogon;nnom,
toc
Jarl
við
&slong;cipi
þvi
er
hann
hafþi
aðr
haft.
Roa
menn
i
brot
búrt
leið
&slong;ina.
þe&sscap;
getr
Sigvatr
&slong;cáld
Ricr
qvað
sér
at
&slong;&oogon;kia
&slong;&avlig;þungs
konongr
n&avlig;ðir
fremþar
fremdar
fremdar
&fins;remdar
giarn
i
forno
fund
Haconar
&slong;undi
&slong;trangr
hitti
þar
þengill
þa&nscap;
þann
jarl
er
var
a&nscap;a&rscap;
øogon;ztr
øogon;zo&rrot;
oc
ætt
gat
bezta
ungr
a
dan&slong;ca
tungo
xxix.
Cap.
Ferd
H&aalig;konar
Jarls
af
Noreg.
ferð
Hakonar
Jarls
Ferd
Haconar
Iarls
Eptir
þetta
byr
Jarl
&slong;ic
&slong;em
&slong;cyndiligaz
or
landi
oc
&slong;iglir
ve&slong;tr
til
Englandz
oc
hittir
þar
Knút
konong
moðor
bróðor
broðr
&slong;i&nscap;,
&slong;egir
segir
honom
alt
hvernug
hvernig
farit
hefir
hafþe
huornug
a&lbrk;t
he&fins;&rrot;
&fins;arit
með
þeim
Oláfi
konongi
Knútr
konongr
toc
við
honom
forku&nscap;ar
væl
&slong;etti
hann
Hacon
i&nscap;an
hirðar
með
sér
oc
gefr
honom
micit
vald
i
&slong;ino
riki
dvaldiz
Hacon
Jarl
þar
nu
langa
hrið
með
Knúti
hanom
þa
er
þeir
Svei&nscap;
oc
Hacon
reðo
Noregi
g&oogon;rðo
gerþo
þeir
&slong;átt
við
Erling
&slong;cialgs&slong;on
Skial
&slong;on
oc
var
bundit
með
þvi
at
A&slong;lacr
&slong;onr
Erlings
feck
Gu&nscap;hildar
Gu&nscap;hi&lbrk;di
dóttor
dottr
Sveins
Jarls
&slong;cyldo
þeir
feðgar
Erlingr
oc
A&slong;lacr
hafa
veizlor
þær
allar
er
Oláfr
konongr
Tryggva
&slong;on
hafþi
fengit
Erlingi
gerþiz
Erlingr
þa
fullcomi&nscap;
vinr
Jarlanna
oc
bundo
þeir
þat
&slong;vard&oogon;-
gom
sín
a
milli.
xxx.
Cap.
Vidrbúnadr
AA&slong;tu.
Viþrbúnaðr
A&slong;to
Vid&rrot;bvvnaþr
A&slong;to.
Oláfr
konongr
hi&nscap;
digri
&slong;nyr
&avlig;&slong;tr
með
landi
oc
atti
viða
þing
við
boendr
oc
ganga
margir
til
handa
honom
e&nscap;
&slong;umir
mæla
i
moti.
þeir
er
váro
frændr
vinir
eða
eðr
vinir
frændr
Sveins
Jarls
for
Oláfr
konongr
fyrir
því
&slong;cyndiliga
&avlig;&slong;tr
til
víkr,
oc
heldr
liþi
&slong;ino
i&nscap;
au&slong;tr
i
víkina
oc
&slong;etr
upp
&slong;cip
&slong;in
snyr
þa
a
land
upp
up
oc
er
hann
com
a
ve&slong;t
fold,
þa
f&oogon;gnoðo
honom
þar
væl
margir
menn
þeir
&slong;em
verit
h&oogon;fðo
ku&nscap;menn
eða
eðr
vinir
f&oogon;ðor
foðr
hans
þar
var
oc
micil
ætt
hans
um
fol-dina.
hann
for
um
h&avlig;&slong;tit
a
land
a&lbrk;t
upp
up
a
fund
Sigurðar
konongs
mágs
&slong;ins
oc
com
þar
&slong;nimma
einhvern
dag
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
kømr
kemr
nær
bynom,
þa
liopo
þar
fyrir
þionosto
&slong;veinar
til
b&oogon;iarins
b&oogon;arins
oc
i&nscap;
i
&slong;tofona
A&slong;ta
móðir
Oláfs
konongs
&slong;at
þar
inni
oc
ko-
nor
conr
nockorar
nokorar
með
henni,
þa
&slong;egja
&slong;ogþo
&slong;&avlig;gþo
&slong;vei
narnir
henni
um
ferð
Oláfs
konongs,
oc
&slong;va
at
hans
var
þangat
þegar
þángat
bratt
v&oogon;n
van
A&slong;ta
&slong;tendr
up
upp
upp
þegar
oc
hét
a
karla
oc
konr
konor
at
buaz
buazt
um
þar
&slong;em
bezt,
hon
lét
iiij
conor
conr
konr
taca
bunað
&slong;to-
fu&nscap;ar
oc
bua
Bvaz
&slong;ciótt
með
tioldum
oc
um
becki,
ij
karlar
báro
halmi&nscap;
a
golfit,
ij
&slong;etto
trápizona
oc
&slong;capkerit
ij
&slong;etto
borðit,
ij
&slong;etto
vi&slong;tina,
ij
&slong;en
di
hon
brott
brot
brot
af
bynom,
ij
bá-
ro
i&nscap;
&oogon;lit,
e&nscap;
allir
aðrir
allar
aðrar
konor
oc
carlar
gengo
ut
í
garþi&nscap;
&slong;endi
menn
fóro
til
Sigurðar
konongs
þar
&slong;em
hann
var
oc
f&oogon;rðo
honom
tignar
klæði
hans
oc
he&slong;t
hans
með
gyltum
&slong;&avlig;ðli,
e&nscap;
bitulli&nscap;
biti&lbrk;inn
&slong;ettr
&slong;mel
tum
oc
oc
&slong;melltum
&slong;teinom
oc
all
allr
allr[r(retta frå)]
a&lbrk;r
gylltr
gylltr
iiij
menn
&slong;e&nscap;di
hon
fiogorra
vegna
i
by
gðina
oc
b&avlig;ð
til
&slong;in
&oogon;llo
&slong;tor
menni
at
þi&gscap;ia
þy&gscap;ia
veizlo
er
hon
gerþi
fa
gnaþar
&oogon;l
i
moti
&slong;yni
sínom,
alla
menn
aðra
er
fyrir
váro
lét
hon
taca
hi&nscap;
bezta
bunað
er
til
átto,
e&nscap;
þeim
lanaði
hon
þeim
leði
hon
lanaðe
þeim
þeim
hon
clæði
er
eigi
átto
&slong;ia
lfir.
xxxi.
Cap.
Fr&aalig;
Bwnadi
Sigurdar
Konungs.
fra
bunaði
Sigurðar
konongs
F&rrot;&aalig;
Bvvnad
Sigurþar
konongz
Sigurðr
konongr
&slong;&ydot;r
var
þa
&slong;taddr
ut
uti
uti
Vti
a
akri
er
&slong;endime&nscap;
comu
til
hans
oc
&slong;egja
segia
honom
þessi
tiþinde
tiþendi
oc
&slong;va
alt
þat
er
A&slong;ta
let
athafaz
heima
a
bønom,
hann
hafþi
þar
marga
menn
&slong;umir
&slong;cáro
korn,
&slong;umir
bundo,
&slong;u-
mir
sumir,
[Sumir]
óko
heim
korni,
&slong;umir
lóðo
i
hiálma
eða
eðr
i
l&oogon;ðor
l&oogon;ðr
l&oogon;þr
.
E&nscap;
konongr
oc
ij
menn
með
honom
gengo
&slong;tundom
a
akri&nscap;,
&slong;tundom
þar
er
laðit
var
kornino,
&slong;va
er
&slong;agt
um
bunað
hans
at
hann
hafþi
kyrtil
blán
oc
blár
hosor
ho&slong;r
,
háva
&slong;cúa
oc
bundna
at
le&gscap;,
grá
kapo
oc
grán
h&oogon;tt
hott
viðan
oc
url
&vins;el
um
and
lit,
&slong;taf
i
hendi
oc
ofan
á
&slong;ilfr
hólkr
gylltr
oc
i
&slong;ilfr
ringr
&slong;ilfr
ringr
i
i
&slong;ilfr
hringr
sil&fins;r
ring&rrot;
A
,
svá
er
&slong;agt
fra
lunderni
Sigurðar
~
konongs
at
hann
var
&slong;y&slong;lo
maðr
micill
oc
bunaðar
maðr
um
fe
&slong;itt
oc
bu
oc
reð
&slong;ialfr
buna-
ðe,
engi
var
hann
&slong;cartz
maðr
oc
hell
dr
fámál&oogon;gr,
hann
var
allra
manna
vi-
tra&slong;tr
þeira
þeirra
þei&rscap;a
er
þa
váro
i
noregi
oc
&avlig;ðga&slong;tr
at
l&avlig;&slong;afé
hann
var
frið
&slong;amr
oc
óágiarn
u
agiarn
.
A&slong;ta
cona
hans
var
&oogon;r
oc
ríklundut,
þessi
váro
born
þeira
þeirra
þei&rscap;a
,
Guthormr
Guttormr
Gothormo&rrot;
var
elztr
þa
Gu&nscap;hilldr
þa
Halfdan
Halldan
háldan
þa
Ingiriðr,
þa
Haraldr,
þa
mælto
&slong;e&nscap;dimenn,
þ&avlig;
orð
bað
Á&slong;ta
at
vit
&slong;kyldim
bera
þer
occo&rrot;
at
bera
Id&rrot;
,
at
nu
þøtti
þetti
henne
allmiclo
miklo
mali
&slong;cipta
at
þér
tø-
kiz
&slong;tórma&nscap;liga,
oc
bað
þe&sscap;
at
þu
&slong;kyldir
mei&rscap;
líkiaz
i
ætt
Haralds
ens
Harfagra
at
&slong;caplyn
di,
e&nscap;
Rana
mionef
moðor
f&oogon;ðor
foðr
þinom
eða
Nereið
Jarli
enom
gam-
la,
þott
þo
at
þeir
hafi
verit
&slong;pekingar
miclir.
konongr
&slong;egir
&slong;varar
tiþindi
micil
&slong;egi
þer,
enda
berit
beri
bere
þer
all
acafliga
allacaflig
aka&fins;liga
látið
hefir
A&slong;ta
micit
ifir
yfir
yfir
þeim
m&oogon;nnom
fy&rscap;
er
henne
var
mi&nscap;e
&slong;cylda
til
við
við
við
oc
&slong;e
ec
at
&slong;ama
&slong;caplynde
hefir
hon
e&nscap;
oc
tecr
hon
þetta
með
miclom
akafa
ef
hon
fær
&slong;va
utleiddan
&slong;on
sinn,
at
þat
&slong;e
með
þvílicri
&slong;tormennzco
&slong;em
nu
leiðir
hon
hann
i&nscap;.
E&nscap;
&slong;va
litz
lizt
mér
ef
þetta
&slong;kal
vera
at
þeir
er
&slong;ic
veð&slong;etia
i
þetta
mál,
muno
mano
muni
hvárki
&slong;ia
fyrir
fe
&slong;ino
eða
ne
né
fi&oogon;rvi.
þessi
maðr
Oláfr
konongr
berzc
i
móti
miclo
ofrefli,
oc
a
honom
oc
hans
ráþum
li&gscap;r
reiðe
danakonongs
oc
&slong;viakonongs
ef
hann
helldr
þesso
framm
fram
fram
.
xxxii.
Cap.
Veit&slong;lan.
Veizla
Veit&slong;lan.
Nu
er
konongr
hafþi
þetta
mælt,
þa
&slong;ezt
&slong;etz
hann
niðr
oc
lét
draga
af
sér
&slong;có
klæði
oc
&slong;etti
a
føtr
sér
kor
duna
korðuna
korðuna
hosor
ho&slong;r
ho&slong;r
oc
batt
með
gyltum
&slong;porum,
þa
toc
hann
af
sér
kápo-
na
oc
kyrtili&nscap;
oc
klæddi
&slong;ic
með
með
[sverþi
Bvno]
pellz
klæðom
oc
yzt
&slong;car
latz
cápo,
gyrði
&slong;ic
&slong;verþi
búno
&slong;etr
gyltan
hialm
a
h&oogon;
fuð
sér,
&slong;tigr
&slong;tygr
þa
a
he&slong;t
sinn,
hann
gerþi
verkmenn
i
bygðina
oc
toc
sér
xxx
manna
væl
búna
er
riðo
heim
með
honom,
e&nscap;
Enn
þa
enn
þa
E&nscap;
þá
er
þeir
riðo
upp
i
garði&nscap;
fyrir
&slong;tofona,
þa
&slong;a
hann
oðrom
megin
&avlig;þromeigi&nscap;
i
garðinom
hvar
brunaði
f`r´am
merki
Oláfs
konongs
oc
þar
hann
&slong;ialfr
með
oc
c
manna
með
honom
oc
allir
vel
búnir,
þa
var
oc
&slong;cipat
m&oogon;nnom
alt
milli
mi&lbrk;om
hu&slong;a&nscap;a,
fagnaði
Fágnar
Sigurðr
konongr
af
he&slong;ti
Oláfi
konongi
&slong;tiup&slong;yni
sínom
oc
liðe
hans
oc
b&avlig;ð
honom
i&nscap;
til
dryc
kio
drickio
með
sér,
e&nscap;
Asta
gecc
til
oc
ki
&slong;ti
ky&slong;ti
ky&slong;ti
&slong;on
&slong;i&nscap;
oc
b&avlig;ð
honom
með
&slong;er
at
dveliaz
oc
allt
heimollt,
l&avlig;nd
oc
lið
er
hon
mætti
veita
honom
Oláfr
konongr
þackaðe
henne
vel
orð
sín
hon
toc
i
h&oogon;nd
honom
oc
leiddi
hann
eptir
sér
i
&slong;tofona
oc
til
há&slong;æ-
tis,
Sigurðr
konongr
fecc
menn
til
at
vardveita
varðveita
varðveita
klæðnað
þeira
þeirra
þei&rscap;a
oc
oc
at
gefa
korn
he&slong;tum
þeira
þeirra
þei&rscap;a
,
e&nscap;
hann
gecc
til
há&slong;ætis
síns
oc
var
&slong;u
veizla
gor
go&rscap;
með
eno
me
&slong;ta
kappi
xxxiii.
Cap.
M&aalig;l&slong;tefna
Olafs
Konungs
og
&slong;igurdar
Konungs.
Mal&slong;tefna
Oláfs
konongs
oc
Sigurðar
konongs
Mál&slong;tefna
Oláfs
konongs
oc
Sigurðar
konongz
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
hafþi
he&fins;r
þar
eigi
egi
lengi
verit,
þa
var
þat
ei&nscap;hvern
dag
at
hann
heimti
til
tals
við
&slong;ic
oc
a
mál&slong;tefno
Sigurð
konong
mág
sinn
oc
A&slong;to
móðor
sína
oc
Rana
fo&slong;tra
sinn,
þa
toc
Oláfr
konongr
til
máls,
svá
er
&slong;egir
hann
&slong;em
yðr
er
ku&nscap;ict
kunnigt
at
ec
em
comi&nscap;
hingat
til
landz,
oc
verit
aðr
langa
hrið
utan
landz
hefi
ec
oc
minir
menn
haft
þat
eino
eina
eina
eina
alla
þessa
&slong;tund
til
framflutningar
frammflutningar
o&sscap;
er
vér
h&oogon;fom
&slong;ott
i
hernaði
oc
i
morgom
&slong;toðom
orðit
til
at
hætta
bæþi
lífi
oc
&slong;álo
hefir
margr
maðr
fyrir
o&sscap;
&slong;a
er
&slong;ac-l&avlig;&sscap;
hefir
verit,
orðit
at
láta
feit
e&nscap;
&slong;umir
lifit
með,
e&nscap;
yfir
þeim
eignom
&slong;itia
útlendir
menn
er
átti
mi&nscap;
faðir,
oc
hans
faðir
oc
hve&rscap;
eptir
a&nscap;ann
annann
konongsks kan vere overstr., vondt å
sjå
vo&rscap;a
varra
va&rscap;a
&vins;a&rscap;A
fr&oogon;nda
oc
er
em
em
ec
oðalbori&nscap;
til
oc
láta
þeir
sér
eigi
þat
þat
ekki
einl&ydot;tt
Einlitt
einlitt
,
hel
dr
hafa
þeir
undir
&slong;ic
tekit
eigor
eigr
eigr
allra
allar
a&lbrk;ar
vá&rscap;a
fræ&nscap;da
frenda
er
fra
langfeðga
tali
erom
ero
comnir
fra
Haraldi
enom
Harfagra
Miðla
þeir
&slong;umum
lítið
af
e&nscap;
&slong;umvm
með
&oogon;llo
ecki,
Nu
&slong;kal
þat
því
uplúca
uppluca
uppluca
fyrir
yðr
er
mér
hefir
mioc
lengi
i
&slong;capi
verit
at
ec
ætla
at
heimta
f&oogon;ðor
foðr
arf
minn
oc
mun
ec
hvárki
coma
a
fund
Danakonongs
ne
Svia
konongs
at
biþia
þa
ne
ei&nscap;a
muna
vm,
þott
þeir
hafi
nu
um
hrið
callat
&slong;ína
eign
þat
er
var
arfr
Haralds
Hárfagra
ætla
atla
ec
heldr
yðr
&ydot;dr
held&rrot;
&slong;att
til
~
at
&slong;egia
at
&slong;&oogon;kia
oddi
oc
e&gscap;
io
frændleifð
mina
oc
co&slong;ta
þar
at
allra
frænda
frenda
minna
oc
vina
oc
þeira
þeirra
þei&rscap;a
allra
er
at
þesso
raðe
vilia
hver-
fa
með
mér,
Skal
ec
oc
&slong;va
uphe-
fia
upphefia
þetta
tilkall
at
a&nscap;at
hvárt
&slong;kal
vera
at
ec
&slong;kal
eignaz
ríki
þat
alt
til
fo&rscap;aða
er
þeir
feldo
fra
Oláf
konong
~
Tryggva
&slong;on
frønda
minn
eða
eðr
eðr
ec
&slong;kal
her
falla
a
frændleifð
minne.
Nu
vænti
ec
um
þic
Sigurðr
mágr
eða
eðr
eðr
aðra
þa
menn
i
landino
er
oþalbornir
ero
her
til
konongdoms
at
l&oogon;gom
þeim
er
&slong;etti
Haraldr
Harfagri
þa
mun
yðr
eigi
&slong;va
micilla
muna
ávant
at
þér
mu&nscap;ið
uphefiaz
upphefiaz
at
reka
af
h&oogon;ndom
frænda
&slong;c&oogon;mm
þessa,
at
eigi
manut
þér
alla
yðr
við
le&gscap;ia
at
efla
þa&nscap;
er
forgangs
maðr
vill
vera
at
hefia
upp
up
ætt
vára,
e&nscap;
hvart
&slong;em
þér
vilit
ly&slong;a
nok
orn
nockorn
nockorn
ma&nscap;dom
um
þe&nscap;a
þenan
lut,
þa
veit
ec
&slong;caplyndi
alþyðonnar
at
til
þe&sscap;
væri
&oogon;llom
títt
at
comaz
undan
þrælkan
utlendra
h&oogon;f
þingia,
þegar
er
tr&avlig;&slong;t
yrðe
til,
hefi
ec
fyrir
þa
&slong;oc
þetta
mal
fyrir
en-
gan
ma&nscap;
borit
fy&rscap;
e&nscap;
þic
at
ec
veít
at
þu
ert
maðr
vitr
oc
ka&nscap;t
goða
for&slong;ia
til
þe&sscap;
hvernog
rei&slong;a
&slong;kal
fra
uphafi
upphafi
upphafe
þessa
ætlan,
hvárt
hvert
þat
&slong;kal
fyr&slong;t
fyrzt
røogon;ða
af
lioðe
hlioðe
fyrir
nokkorum
noc&rrot;om
m&oogon;nnom
eða
eðr
eðr
eðr
&slong;kal
þat
bera
þegar
i
fiolmæli
fyrir
alþyðo,
hefi
ec
nu
nokkot
roðit
t&oogon;&nscap;
a
þeim
er
ec
toc
h&oogon;ndom
Hacon
Jarl
oc
er
hann
nu
or
vr
landi
&slong;tocki&nscap;,
oc
gaf
hann
mér
með
&slong;vard&oogon;gom
þa&nscap;
luta
ríkis
er
hann
átti
aðr.
Nu
ætla
atla
ec
ec
at
o&sscap;
muno
mun
muni
léttara
falla
at
eiga
um
við
Svein
Jarl
ei&nscap;
&slong;amann,
heldr
e&nscap;
þa
at
er
þeir
væri
baðir
til
landvarnar.
Sigurðr
konongr
&slong;varar
nu
.
Eigi
Egi
b&ydot;r
þer
lítið
i
&slong;capi
Oláfr
konongr,
er
þessi
ætlan
mei&rscap;
af
kappi
e&nscap;
for&slong;iá
at
því
&slong;em
ec
virþi
virþa
,
enda
er
þess
v&oogon;n
van
at
langt
lanct
mani
moni
mone
í
milli
vera
litilmennzco
litil
menzco
mi&nscap;ar
oc
ahuga
þe&sscap;
þins
ens
micla
er
þu
mant
munt
hafa,
því
at
þa
er
þu
vart
lítt
lit-
it
af
barnaldri
comi&nscap;,
vartu
þegar
fullr
af
kappi
kape
oc
ujafnaði
i
&oogon;llu
þvi
er
þu
mattir,
ertu
nu
oc
reyndr
mioc
i
o&rscap;ostom,
oc
&slong;amit
þic
eptir
&slong;iðvenio
utlendra
h&oogon;fþingia
Nu
veit
ec
at
&slong;va
fremmi
munt
þu
muntu
manto
þetta
hafa
hafa
þetta
uptekit
upptekit
upptekit
at
ecki
mvn
tiá
at
letia
þic,
er
oc
varku&nscap;
á
at
&slong;lícir
lutir
li&gscap;i
i
miclo
rumi
þeim
er
nockorir
ero
kappsmenn
er
&oogon;ll
ætt
Haralds
Harfagra
oc
konongdomr
fellr
niðr.
E&nscap;
i
engom
heitom
vil
ec
bi&nscap;daz
fy&rscap;
e&nscap;
ec
veít
ætlan
eða
eðr
tiltekio
a&nscap;arra
kononga
a
Upl&avlig;ndom
upplaundom
uppl&avlig;ndum
e&nscap;
vel
hefir
þu
þat
gert,
er
at
þu
létz
mic
fy&rscap;
vita
þessa
ætlan
e&nscap;
þu
bærir
þat
i
hámæli
fyrir
alþyðo,
hei
ta
vil
ec
þér
um&slong;y&slong;lo
minni
við
kononga
oc
svá
við
aþra
hofþingia
eða
eþr
a&nscap;at
landz
folc,
&slong;va
&slong;kal
þér
Oláfr
konongr
heimollt
heimilt
heimi&lbrk;t
fe
mitt
til
&slong;tyrcs
stirc
þer
þess
.
E&nscap;
&slong;va
fremi
frammi
&fins;remmi
vil
ec
at
vér
berim
berom
þetta
fyrir
alþyðo,
er
ec
&slong;e
at
nokor
nocko&rscap;
framqvæmd
fremqvemd
mætti
at
A&fins;
verþa
eða
noc
ko&rscap;
no-
kor
&slong;tyrcr
fæz
fæ&slong;t
fæzt
til
þessa
&slong;tó&rscap;øðis
fyrir
því
at
svá
&slong;kaltu
tilætla
at
micit
er
i
fang
tekit
ef
þu
vilt
&slong;kalt
kappi
kape
deila
við
Oláf
Sviakonong
oc
við
Knut
er
nu
er
bæði
konongr
i
Englandi
oc
oc
I
Danm&oogon;rc
oc
mvn
rammar
&slong;corþor
&slong;korþr
&slong;kor
ðr
þurfa
við
at
rei&slong;a
rey&slong;a
ef
lyða
&slong;kal,
E&nscap;
ekki
þicki
þycki
þycki
mér
oliclict
olicligt
at
þér
verþi
gott
til
liþs,
þvíat
alþyða&nscap;
er
gi&oogon;rn
til
nyungarinnar
nyiungarinnar
,
for
svá
fy&rscap;
er
Oláfr
konongr
Tryggva
&slong;on
com
til
landz
landzins
at
allir
urðo
þvi
fegnir,
oc
n&avlig;t
hann
þo
eigi
egi
lengi
konongdom&slong;ins
þa
er
&slong;va
var
comit
r&oogon;ðo&nscap;i
toc
A&slong;ta
til
orða
Sva
er
mér
umgefit
&slong;onr
mi&nscap;
at
ec
em
þér
þess
fe-gin
orðin
oc
þvi
fegno&slong;t
at
þi&nscap;
þro&slong;ci
mætti
me&slong;tr
verða,
vil
ec
til
þe&sscap;
engi
engi
til
þess
lut
l&ydot;tt
&slong;para
þa&nscap;
er
ec
a
co&slong;ti,
e&nscap;
her
er
litt
til
raða
&slong;to-
ða
at
&slong;ia
er
ec
em,
e&nscap;
helldr
vill
di
vilda
ec
þott
þvi
væri
at
&slong;cipta
at
þu
yrðir
verþir
&vins;erþir
yfir
konongr
i
Noregi
þott
þu
lifþir
eigi
ekki
lengr
i
konongdominom
e&nscap;
Oláfr
Tryggva
&slong;on
helldr
e&nscap;
hitt
at
þu
værir
eigi
ekki
meiri
konongr
e&nscap;
Sigurðr
&slong;yr
oc
yrðir
ellid&avlig;ðr,
oc
eptir
þessi
orð
&slong;lito
þeir
þau
mál&slong;tefnonni,
dvaldiz
Oláfr
konongr
þar
um
hrið
með
&oogon;llo
liðe
&slong;ino
Sigurðr
konongr
veitti
þeim
a&nscap;an
hvern
dag
at
borðhaldi
fi&slong;ca
oc
miolc
enn
a&nscap;an
hvern
&slong;latr
oc
mungát
munngat
munngat
mu&nscap;gát
.
xxxiv.
Cap.
Fr&aalig;
Upplendïnga
Konungum.
Um
Uplendinga
konong
Fr&aalig;
Vpplendinga
Konongom
J
þe&nscap;a
tima
váro
margir
Up-
lendinga
upplenginga
konongar
þeir
er
fyrir
fylkiom
reðo
oc
váro
þeir
fle&slong;tir
comnir
af
ætt
Haralds
ens
hins
hins
hinz
Harfagra,
fyrir
Heið
morc
reðo
ij
brøogon;ðr
Hrøogon;recr
oc
Hringr,
e&nscap;
i
Guðbra&nscap;`d´z
d&oogon;lum
Guðr&oogon;ðr
konongr
var
oc
a
I
r&avlig;maríki
ei&nscap;
konongr
var
oc
&slong;a
er
hafþi
þotn
oc
Haðaland,
a
Valdre&slong;i
Valdræ&slong;i
var
oc
konongr.
Sigurðr
konongr
S&ydot;r
atti
&slong;tefnolag
við
fylkis
kononga
upi
uppi
uppi
a
Haða
landi
oc
var
a
þeiri
þeirri
þei&rscap;e
&slong;tefno
Oláfr
Haralds
Haralldz&slong;on
Haralds&slong;on
haralds
son
þa
bar
Sigurðr
up
upp
fyrir
fylkis
kononga,
þa
konongom,
þeim
&slong;em
hann
hafþi
&slong;tefnolag
við
gert
raða
&slong;tofnan
Oláfs
mágs
&slong;ins
oc
biþr
þa
&slong;tyrcs
bæði
at
liþi
oc
raðom
oc
&slong;amþycki,
telr
Tec
þa
up
upp
upp
hver
n&avlig;d&slong;yn
þeim
var
a,
at
reka
af
hondom
þat
undirbrot
er
Danir
oc
Svíar
hafa
þa
undirlagt,
&slong;egir
at
nu
man
mun
til
verþa
&slong;a
maðr
er
fyrir
man
mun
ma&nscap;
ganga
i
þesso
raðe,
telr
þa
upp
up
m&oogon;rg
&slong;nilldar
verc
þ&avlig;
er
Oláfr
konongr
hefir
gert
gort
g&oogon;rt
[gáøát]
i
ferðom
&slong;inom
oc
hernaðe,
þa
&slong;egir
&slong;var-
ar
Rørekr
konongr
Satt
er
þat
at
mioc
er
niðrfallit
ríki
Haralds
konongs
ens
hins
hins
hins
Harfagra
er
engi
hans
ættmaðr
er
yfir
konongr
i
Noregi
nu
hafa
menn
hér
i
landi
ymi&sscap;
við
frei$
&slong;tað,
var
Hacon
Aþal&slong;teins
fo&slong;tri
konongr
oc
undo
urþo
allir
því
væl,
E&nscap;
er
Gu&nscap;hildar
&slong;ynir
reðo
fyrir
landi
land
,
þa
varþ
&oogon;llom
leídt
leitt
leitt
þeira
þeirra
þei&rscap;a
ofríki
oc
ojafna-
ðr
u-Ia&fins;naþr
at
helldr
villdo
menn
hafa
ut
lenda
kononga
ifir
yfir
yfir
sér
oc
vera
&slong;ialf
raðare
&slong;iál&fins;rádir
,
því
at
utlendir
h&oogon;fþingiar
váro
þeim
jafnan
fia&rscap;an
fia&rscap;i
,
oc
von
doðo
litt
um
&slong;iðo
manna,
h&oogon;fþo
&slong;lican
&slong;catt
af
landi
&slong;em
þeir
&slong;cildo
&slong;er.
E&nscap;
er
þeir
urðo
u&slong;áttir
Haraldr
Danakonongr
oc
Hacon
Jarl
þa
heriaðo
Jomsvikingar
i
Noreg
þa
réðz
i
móti
þeim
allr
múgr
oc
marg
menne
oc
hratt
þeim
ufriðe
af
sér,
e&gscap;ioðo
menn
þa
til
þe&sscap;
Hacon
Jarl
at
halda
landi
fyrir
kononge
fyrir
Danakonungi
fyrir
danakononge
&fins;yrir
dana
konongi
oc
veria
oddi
oc
e&gscap;io,
e&nscap;
er
hann
þóttiz
fu&lbrk;
comi&nscap;
til
rikis
af
&slong;tyrc
&slong;tirc
landz
manna
þa
gerþiz
hann
&slong;va
harðr
oc
frecr
frocr
[ser
ut
som
fáøácr]
við
landzfolkit
landz
&fins;olk
at
menn
þoldo
honom
eigi
oc
drapo
þrøndir
&slong;ialfir
hann
oc
hofo
þa
til
rikis
Oláf
Tryggva
&slong;on
er
oðalbori&nscap;
var
til
konongdoms
oc
firir
fyrir
allra
luta
&slong;acir
vel
til
h&oogon;fþingia
falli&nscap;,
gey&slong;tiz
at
því
allr
landz
múgr
at
vilia
hann
hafa
at
konongi
yfir
sér,
oc
rei&slong;a
rey&slong;a
rey&slong;a
þa
up
upp
af
nyio
þat
ríki
er
eignaz
hafði
Haraldr
hi&nscap;
Hárfagri
E&nscap;
er
Oláfr
þo-
ttiz
fullcomi&nscap;
at
ríki,
þa
var
fyrir
honom
engi
maðr
&slong;ialfraðe
sial&fins;rád&rrot;
,
gecc
hann
við
með
freko
at
við
o&sscap;
&slong;mákononga
na
at
heimta
undir
&slong;ic
&slong;ek
[usikker
om
e,
men
meir
lik
e
enn
i]
þær
&slong;kylldir
allar
er
Haraldr
hi&nscap;
Hárfagri
hafþi
hertekit
oc
e&nscap;
&slong;umt
fre-
kara,
e&nscap;
at
&slong;iðr
váro
menn
fyrir
honom
&slong;ialfraða
&slong;ialfraðir
sial&fins;radir
at
engi
reð
redi
a
hvern
Guð
trúa
&slong;cylde,
e&nscap;
er
hann
var
fra
landi
tekinn
raþinn
,
þa
h&oogon;fom
vér
nu
haldit
vinátto
I
máto
við
Danakonong,
oc
hofom
ver
af
honom
tr&avlig;&slong;t
mikit
haft
um
alla
luti,
er
vér
þurfom
at
kre
fia,
e&nscap;
&slong;iálfrøði
oc
hóglífi
i&nscap;an
landz
oc
ecki
ofríki,
Nu
er
þat
at
&slong;egia
fra
mino
&slong;caplyn
de,
at
ec
uni
væl
við
&slong;va
buit
veit
ec
eigi
þat
þott
mi&nscap;
frøndi
&slong;e
konongr
yfir
landi,
hvárt
batna
&slong;kal
við
um
þat
mi&nscap;
réttr
nokkot
nokot
,
e&nscap;
ella
man
ec
engan
lut
eiga
i
þessa&rscap;e
þe&slong;&slong;ari
raðagerþ,
þa
mælti
Rin-
gr
bróðir
hans
Birta
Byrta
man
ec
mitt
&slong;caplynde,
Betra
þic
ki
þycki
mér
þótt
ec
hafe
et
&slong;a-
ma
ríki
oc
eignir
eign
at
mi&nscap;
fræ
ndi
&slong;e
konongr
yfir
Noregi
helldr
e&nscap;
utlendir
hofþingiar
oc
mæ
tti
e&nscap;
vára
ætt
uphefia
upphefia
hér
i
landi,
e&nscap;
þat
er
mitt
hugboð
um
þe&nscap;a
ma&nscap;
Oláf
at
&avlig;ðna
hans
oc
hamingia
ma
ni
mun
raða,
hvárt
hann
&slong;kal
mun
ríki
fá
eða
eðr
eigi
e&nscap;
ef
hann
verþr
einval
dz
konongr
ifir
yfir
noregi
þa
mun
mon
man
&slong;a
þickia
þyckia
þicia
betr
hafa
er
&slong;tøogon;&rscap;i
luti
lut
á
til
at
telia
við
hann
vm
hans
vinátto.
Nu
hefir
hann
i
en
gan
&slong;tað
meira
mera
co&slong;t
e&nscap;
ei&nscap;
hverr
vá&rscap;,
e&nscap;
þvi
mi&nscap;a
at
vér
h&oogon;-
fom
nokor
nockor
l&oogon;nd
oc
ríki
til
fo&rscap;aða
e&nscap;
hann
hefir
allz
engi
Erom
vér
oc
eigi
&slong;iþr
oðalbornir
til
konongdoms
Nu
viliom
vér
geraz
&slong;va
miclir
liþ
&slong;i&nscap;is
menn
hans
at
u&nscap;a
honom
e&nscap;ar
øzto
tígnar
her
i
landi
oc
fylgia
þar
at
með
&oogon;llom
allom
várom
&slong;tyrc
hvi
mani
man
hann
o&sscap;
þat
eigi
eigi
þat
vel
l&avlig;na
oc
lengi
muna
með
goðo,
ef
hann
er
&slong;va
micill
ma&nscap;doms
maðr
&slong;em
ec
hy&gscap;,
oc
allir
&slong;egia,
Nu
ma
nom
vér
a
þá
hætto
le&gscap;ia
ef
ec
&slong;kal
raða
at
binda
við
hann
vinátto
Eptir
þat
Þá
&slong;toð
upp
hve&rscap;
at
&avlig;ð
rom
oc
talaðe
oc
com
þar
niðr
at
þe&sscap;
þeir
voro
fle&slong;tir
fú&slong;are
at
binda
felag&slong;cap
við
Oláf
konong
hann
het
þeim
&slong;i&nscap;e
vinátto
fu&lbrk;
cominne
oc
réttar
bót
ef
hann
yrðe
einvaldz
konongr
yfir
noregi
binda
þeir
þa
&slong;ætt
&slong;ina
með
&slong;vard&oogon;gom
xxxv.
Cap.
Gefit
Olafi
Konungs
nafn.
Ge&fins;id
oláfi
konongi
na&fins;n.
Eptir
þat
&slong;tefndo
konongar
þing
þa
bar
Oláfr
konongr
up
upp
fyrir
al-
þyðo
þessa
raða
giorð,
oc
þat
tilcall
er
hann
hefir
þar
til
rikis,
biðr
þa
bøndr
B&oogon;ndo&rrot;
þá
sér
viðrt&oogon;co
til
konongs
yfir
landi,
heitr
þeim
þar
i
moti
l&oogon;
gom
fornom
oc
I
því
at
veria
land
fyrir
utlendom
her
oc
h&oogon;fþingiom
ta
lar
hann
um
þat
langt
oc
&slong;niallt
oc
fecc
goðan
rom
at
máli
&slong;ino
þa
&slong;toðo
up
upp
konongar
oc
t&oogon;loðo
a&nscap;
a&rscap;
at
oðrom
oc
flutto
allir
þetta
mál
oc
ørende
ærinde
&oogon;rinþi
fyrir
lyðinom
liþino
,
varþ
þat
þa
at
lyctom,
at
Oláfi
var
ge-
fit
konongs
nafn
yfir
landi
&oogon;llo
oc
d&oogon;mt
honom
land
at
uplenzcom
upplendzcom
upplend&slong;com
l&oogon;gom
xxxvi.
Cap.
Ferd
Olafs
konungs
umm
Uppl
&oogon;(?)nd
Fe&rrot;d
oláfs
konongs
umm
uppl&oogon;nd
Þa
hof
Oláfr
konongr
upp
ferð
&slong;ina
oc
let
bioða
up
upp
veizlor
fyrir
sér,
þar
&slong;em
konongs
bu
váro,
for
hann
fyr&slong;t
um
Haðaland
oc
þa
&slong;otti
hann
norðr
i
Guðbra&nscap;dz
dala
for
þa
&slong;va
&slong;em
Sigurðr
S&ydot;r
hafði
getit
at
liþ
dreif
til
hans
&slong;va
mart
at
hann
þottiz
eigi
halft
þur-
fa
þur&fins;ti
oc
hafþi
hann
þo
þá
nær
ccc
manna,
þa
enduz
entoz
honom
ekki
veizlor-
nar
&slong;em
aqveþit
var,
því
at
þat
hefir
verit
&slong;iðvenia
at
konongar
fóro
um
Upl&avlig;nd
Upplaund
með
lx
manna
eða
lxx
e&nscap;
aldri
mei&rscap;
e&nscap;
c
manna,
for
konongr
&slong;ciott
yfir
oc
var
eina
nótt
nátt
i
&slong;ama
&slong;tað,
E&nscap;
er
hann
com
norðr
til
fia
llz,
þa
byriar
hann
ferð
&slong;ina,
komr
kemr
norðr
um
fiallit
oc
for
&fins;er
til
þe&sscap;
er
hann
com
norðr
af
fiallino,
Oláfr
konongr
com
ofan
i
Updal,
oc
dvalþiz
dvaldiz
þar
um
nott,
&slong;iþan
fór
hann
hann
um
hann
um
Updals
&slong;cóg
oc
com
fram
i
meðaldal,
crafþi
craf-
þi
hann
kra&fins;þi
hann
þar
þings
oc
&slong;tefndi
&slong;tefndi
hann
þar
til
&slong;in
bøndom,
Siþan
talaðe
konongr
a
þing
ino
oc
krafþe
bøndr
&slong;er
viðrt&oogon;-
ko,
b&avlig;ð
þeim
þar
i
móti
rétt
oc
l&oogon;g
&slong;va
&slong;em
boðit
hafþi
Oláfr
konongr
Tryggva
&slong;on
Boendr
h&oogon;fþo
engi
&slong;tyrc
til
þe&sscap;
at
hallda
o&slong;ætt
u-&slong;ætt
við
konong
oc
l&avlig;c
&slong;va
at
þeir
veitto
kononge
viðrt&oogon;co
oc
bundo
þat
&slong;vard&oogon;gom
E&nscap;
þo
hofþo
þeir
aðr
gert
gert
áþr
nió&slong;n
ofan
i
Orkadal
oc
&slong;va
i
&slong;c&avligacute;n
oc
leto
&slong;egia
um
ferð
Oláfs
konongs
alt
þat
er
þeir
vi&sscap;o
af.
xxxvii.
Cap.
Utbod
umm
Þr&aalig;ndheim.
Vtbod
um
þrandheim
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
atti
bu
oc
hu&slong;a
bø
a
&slong;c&avligacute;n,
e&nscap;
er
honom
com
como
nio&slong;n
um
farar
Oláfs
konongs
þa
lét
hann
þegar
&slong;cera
up
her
&avlig;r
oc
&slong;enda
iiija
(NB!høy
a)
iiij
vega
&slong;tefndi
&slong;tefn
di
hann
&slong;aman
þegn
oc
þrel
með
alvæ-pni
oc
fylgði
þat
boði
at
þeir
&slong;cyldo
veria
land
fyrir
Oláfi
konongi,
&Oogon;r
boð
for
til
Orcadals
oc
&slong;va
til
G&avlig;lardals
oc
dróz
þar
alt
herr
a&lbrk;&rrot;
herri&nscap;
&slong;aman.
AM 36 fol., s. 52-70
XXXVIII.
Cap.
Ferð
Olafs
konungs
ï
Þr&aalig;ndheim.
Ferd
oláfs
konongs
I
þrándheim.
Oláfr
konongr
for
með
liþi
&slong;ino
o
fan
til
Orcadals
for
hann
all&slong;pacliga
oc
með
friði,
e&nscap;
er
hann
com
ut
a
Griotar
mætti
hann
þar
boanda&slong;am
naði
Boenda
samnaþi
oc
hofþo
þeir
mei&rscap;
meir
e&nscap;
dcc
manna,
fylcti
þa
konongr
liþe
&slong;ino,
því
at
hann
hugði
at
"mgl"
bøndr
mundi
mundo
beriaz
vilia,
e&nscap;
er
bondr
B&oogon;ndo&rrot;
&slong;a
þat
þa
toko
þeir
þeir
til
at
fylkia
oc
varð
þeim
alt
omiúkara
umiucara
,
því
at
aþr""
var
ekki
umraðit,
hve&rscap;
hofþingi
&slong;cyldi
vera
fyrir
þeim,
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
&slong;á
þat
at
bondum""
B&oogon;ndom
tocz
ogreítt""
ugreitt
,
þa
&slong;endi
hann
til
þeira
þeirra
Þori
Guðbrandz
&slong;on
E&nscap;
er
hann
com
&slong;egir
Þorir
at
Oláfr
konongr
vill
ekki
beriaz
við
þa,
hann
ne
fndi
xí&jacute;
menn
þa
"mgl"
er
agæta&slong;tir
váro
i
þeira
þeirra
flocki
at
coma
til
fundar
við
Oláf
konong
oláfs
konongs
,
e&nscap;
bondr
B&oogon;ndo&rrot;
þectuz
þecðuz
þat
oc
ganga
fram
yfir
e&gscap;
nokora
er
þar
verþr,
þar
til
er
&slong;em
sem
&slong;toð
fylking
konongs,
þa
mælti
Oláfr
konongr
þér
bøndr
hafit
nu
væl
g&oogon;rt
er
ec
a
co&slong;t
at
tala
við
yðr
því
at
ec
vil
þat
yðr
&slong;egia
um
øogon;
rende
ærinde
&oogon;rinþi
mitt
hingat
til
Þrandheims.
þat
er
i
uphafi
upphafi
at
ec
veit
at
þér
hafit
aðr
&slong;purt
at
vér
Hacon
Jarl
fun
dumz
&fins;undu&slong;tom
i
&slong;umar
oc
l&avligacute;c
&slong;va
várom
&slong;ciptom.
at
hann
gaf
mér
ríki
þat
alt
er
hann
atti
hér
i
Þrandheimi
e&nscap;
þat
er
&slong;em
þér
vituð
Orcd&oogon;lafylki
o&rrot;kdala
&fins;&ydot;lci
oc
g&avlig;ld&oogon;la
fylki
oc
"mgl"
"mgl"
&slong;trindafylki
oc
&slong;trind.
&slong;trind
oc
&slong;trinda
fylki.
strind
oc
strinda
&fins;ylki
e&nscap;
ec
hefi
hér
vitnis
menn
þa
er
þar
váro
oc
hand&slong;al
occa[t]r
ockat
Jarls
&slong;a
oc
heyrðo
orð
oc
eiða
oc
allan
&slong;cildaga
er
Jarl
veitti
mér,
vil
ec
yðr
l&oogon;g
bioða
oc
frið,
eptir
því
&slong;em
fyrir
mér
b&avlig;ð
Oláfr
konongr
Tryggva&slong;on
hann
talaðe
la
ngt
oc
&slong;niallt
oc
com
þar
at
lokom
at
hann
b&avlig;ð
bøndum
í&jacute;
ii(?)a
co&slong;ti,
þa&nscap;
a&nscap;an
at
ganga
til
handa
honom
oc
veita
honom
ly
ðne,
Sa
var
a&nscap;a&rscap;
at
hallda
þa
við
hann
o&rscap;osto,
&slong;iþan
fóro
bøogon;ndr
a
ptr
til
liþs
&slong;ins
oc
&slong;&oogon;gðo
&slong;egia
s&oogon;gþo
sín
oren
de
ærendi
,
leitaðo
leitoþo
þa
raðz
við
allt
folcit
&fins;olc
hvern
þeir
&slong;cyldo
aftaca,
E&nscap;
þott
þeir
kørði
þetta
um
hrið
milli
&slong;in.
þa
kuro
þeir
þat
af
at
ganga
til
handa
konongi
var
þat
þa
eiðum
bundit
af
hen
di
h&oogon;ndom
bøogon;nda,
Scipaðe
konongr
þa
ferð
&slong;ina,
oc
gerþo
bøogon;ndr
veizlor
veitzlr
i
mo
ti
honom,
for
konongr
þa
ut
til
&slong;iavar
oc
reðr
redi
&slong;er
þar
til
&slong;cipa,
hann
hafði
lang&slong;cip
xx
&slong;es&slong;o
af
gelmini
frá
&fins;yrir
Gu&nscap;ars,
A&nscap;at
&slong;cip
xx
&slong;es&slong;o
ha
fþi
hann
af
vi&gscap;iom
&vins;i&gscap;io
fra
Loðins
lodni&slong;
.
iij
þriðia
&slong;cip.
tvítug&slong;esso
tvitug
&slong;e&slong;so
hafþi
hann
af
&avlig;ngrom
i
ne&slong;i,
þa&nscap;
b&oogon;
hafþi
att
Hacon
Jarl
e&nscap;
þar
reð
fyrir
armaðr
&slong;a
er
"mgl"
barðr
Hviti
er
nefndr
konongr
hafði
&slong;cutr
iiij
eða
v.
for
hann
oc
&slong;cyn
diliga
oc
helt
inn
eptir
firði
fyrðe
.
XXXIX
.
Cap.
Ferd
Sveins
Jarls.
"mgl"
Fe&rrot;d
Sueins
Iarls
Svei&nscap;
Jarl
var
þa
i&nscap;
i
þrandheimi
at
Steinkerum
oc
let
þar
bua
til
jolaveizlo,
þar
var
c&avlig;p&slong;taðr.
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
&slong;purði
at
ork
dølar
hofðo
gengit
til
handa
Oláfi
konongi,
þa
&slong;endi
hann
nio&slong;nar
menn
til
[Sigurðar]Sveins
Jarls
fóro
þeir
fyr&slong;t
til
Niðar
ó&sscap;
oc
toco
þar
roðrar
&slong;cúto
er
Einarr
atti,
þeir
fóro
&slong;iþan
i&nscap;
eptir
firði
fyrði
,
oc
comu
ei&nscap;
dag
&slong;iðarla
i&nscap;
til
Steinkera.
oc
báro
þessi
&oogon;rendi
ørinde
&oogon;rinþi
Jarli
oc
&slong;egja
alt
um
ferð
ferþir
Oláfs
konongs.
Jarl
atti
lang
&slong;cip
er
fl&avlig;t
tialdat
fyrir
bynom
lét
hann
þegar
um
qveldit
flytia
a
&slong;cipit
l&avlig;&slong;afe
&slong;itt
oc
klæðnað
manna
oc
drycc
oc
vi&slong;t
&slong;va
&slong;em
&slong;cipit
toc
við
oc
réro
ut
þegar
um
nót
tina
oc
comu
i
um
ly&slong;ing
i
&slong;karn
&slong;und
karn&slong;und
karn
&slong;und
,
þar
&slong;a
þeir
Oláf
konong
róa
u
tan
eptir
firði
firðinum
með
liþ
&slong;itt.
Sn&ydot;r
Jarl
þa
at
landi
i&nscap;
fyrir
fra
&fins;rá
ma&slong;ar
vík
þar
var
var
þar
þyckr
&slong;cogr,
þeir
l&avlig;gðo
&slong;va
nær
bergino
at
af
[retta at"tegnet "retta fra""af med y.hand]
l&avlig;f
oc
limar
toco
ut
ifir
yfir
&slong;cipit,
þa
hi&oogon;&gscap;o
þeir
&slong;tór
tre,
oc
&slong;etto
allt
a
útbor
ða
i
&slong;iá
ofan,
&slong;va
at
ecki
&slong;a
&slong;cipit
fyrir
l&avlig;fino
oc
var
eigi
allio&slong;t
orðit,
þa
er
"mgl"
konongr
reri
i&nscap;
um
þá.
Logn
var
veðrs
reri
konongr
i&nscap;
um
eyna,
E&nscap;
er
&slong;yn
fal
milli
þeira
þeirra
reri
Jarl
ut
a
fiorð
oc
alt
út
a
fro&slong;to,
logðo
þar
at
landi,
þar
var
hans
ríki
XL.
Cap.
R&aalig;ðagierð
Sveins
Jarls
og
Einars.
"mgl"
Rádagerþ
Sveins
Iarls
oc
Einarz.
Svei&nscap;
Jarl
&slong;endi
menn
ut
i
G&avlig;
lardal
eptir
Einari
mági
sínom
e&nscap;
er
Eina&rscap;
Einar
com
til
Jarls
þa
&slong;egir
&slong;agþi
&slong;agþi
Jarl
honom
alt
um
&slong;cipti
þeira
þeirra
Oláfs
konongs
oc
&slong;va
þat
at
"mgl"
hann
vill
liþe
&slong;amna
oc
fara
a
fund
Oláfs
konongs
oc
beriaz
við
hann,
Einarr
&slong;varar
&slong;va
vér
&slong;kulom
fara
raðom
með
hallda
til
nio&slong;n
hvat
Oláfr
konongr
ætlaz
ætlar
fyrir,
latom
þat
eítt
til
vár
varr
&slong;pyria
at
vér
&slong;ém
ky&rscap;ir
ka&nscap;
þa
vera
ef
hann
&slong;py&rscap;
eigi
lið&slong;a
mnað
várn
at
hann
&slong;etiz
inn
at
&slong;teínkerom
vm
joli&nscap;,
því
at
þar
er
nu
væl
fyrir
buit,
E&nscap;
ef
hann
&slong;py&rscap;
at
vér
h&oogon;fom
hafom
lið&slong;amnað,
þa
mun
man
man
hann
&slong;tefna
þegar
þegar
&slong;tefna
ut
or
firðe
fyrði
,
oc
hofom
ver
hans
þa
ekki
eigi
,
Sva
var
g&oogon;rt
&slong;em
Einarr
mælti.
for
Jarl
a
vei
zlor
upp
i
Stioradal
stiórardal
til
bønda
Oláfr
konongr
þa
er
hann
com
til
Steinkera
toc
hann
up
upp
veizlona
oc
lét
bera
a
&slong;cip
&slong;in
oc
aflaði
til
byrðin
ga,
oc
hafþi
með
sér
bæði
vi&slong;t
oc
drycc
oc
bióz
i
brot
&slong;em
&slong;cyndiligaz
oc
helt
út
alt
til
Niðaró&sscap;,
þar
hafþi
Oláfr
konongr
Tryggva&slong;on
látið
efna
til
c&avlig;p&slong;taðar
&slong;em
fy&rscap;
var
e&rrot;
ritit
ritat
&rrot;itat
,
E&nscap;
er
Eiríkr
Jarl
com
til
landz
þa
efldi
hann
a
hl&avlig;
ðom
lauðom
l&avlig;dom
þar
&slong;em
faðir
hans
hafði
hofoð
b&oogon;
&slong;i&nscap;
látið
vera
e&nscap;
hann
orøcðe
hus
þ&avlig;
er
Oláfr
ha
fþi
latið
gera
við
Nið,
váro
þ&avlig;
þa
niðr
falinn
&slong;um
e&nscap;
&slong;um
&slong;to
ðo
oc
váro
heldr
oby&gscap;ilig
úbi&gscap;ilig
.
Oláfr
konongr
he
lt
&slong;cipom
&slong;inom
up
i
nið
"mgl"
,
let
hann
þar
"mgl"
þegar
buaz
vm
i
þeim
hu&slong;om
er
up&slong;toðo
upp
&slong;toðo
sem
þar
váro
,
e&nscap;
rei&slong;a
rey&slong;a
up
upp
þ&avlig;
er
niðr
váro
fallin,
oc
hafþi
þar
at
fiolþa
fiolda
manns
manz
.
Let
oc
þa
flytia
up
upp
i
húsin
bæði
drycci&nscap;
oc
vi&slong;tina
oc
ætlaði
þar
at
&slong;itia
um
jóli&nscap;.
E&nscap;
er
þat
&slong;purði
Sveinn
Jarl
oc
Eina&rscap;,
þa
gera
gora
þeir
rað
&slong;in
i
&avlig;ðrom
&slong;tað.
XLI.
Cap
Fr&aalig;
Sighvati
Sk&aalig;lldi.
"mgl"
Fr&aalig;
Sigvati
Skáldi
Þorðr
Sigvalda
&slong;cald
hét
maðr
i&slong;lenzcr
hann
hafði
verit
lengi
með
Sigvalda
Jarli
oc
&slong;iþan
með
Þor
katli
hava
bróðor
broþr
Jarls
e&nscap;
eptir
fall
Jarls
þa
var
Þorðr
c&avlig;pmaðr.
hann
hitti
Oláf
konong
er
hann
var
i
ve&slong;trviking
oc
gerþiz
hans
maðr
oc
fylgði
honom
&slong;iþan.
var
hann
þa
með
konongi
er
þetta
var
tiþenda
tiþinda
,
Sigvatr
var
&slong;onr
&slong;on
Þorðar
hann
var
at
"mgl"
fó&slong;tri
með
þorkatli
at
apavatni.
e&nscap;
er
hann
var
náliga
vaxi&nscap;
maðr,
þa
fór
hann
utan
af
landi
með
c&avlig;pm&oogon;nnom
oc
com
&slong;cip
þat
um
h&avlig;&slong;tit
til
Þrandheims
oc
vi&slong;taðuz
vi&slong;toðuz
þeir
menn
i
heraðe,
þa&nscap;
sama
vetr
com
Oláfr
konongr
i
Þrandheim
&slong;va
&slong;em
nu
var
ritit
ritað
,
E&nscap;
er
Sigvatr
&slong;purði
at
Þorðr
faðir
hans
var
þar
með
kononge,
þa
for
Sigvatr
til
konongs,
hitti
Þorð
f&oogon;ðor
foðr
sinn
oc
dvaldiz
þar
um
hrið,
Sigvatr
var
&slong;nemma
&slong;cáld
gott,
hann
hafðe
ort
kveði
um
Oláf
konong
oc
b&avlig;ð
konongi
at
lyða,
konongr
&slong;egir
sagdi
at
hann
vill
ekki
yrkia
láta
um
&slong;ic,
&slong;egir
at
hann
ka&nscap;
ekki
at
heyra
&slong;cáld&slong;cap.
þa
qvað
Sigvatr
Hlyð
minom
brag
meiðir
myrc
blás
því
at
ka&nscap;k
kann
[konongr]
yrkia
alltígi&nscap;
alltyginn
máttu
eiga
eítt
&slong;cálld
dra&slong;ils
tialda
þótt
&oogon;llungis
allra
allvaldr
lofi
&slong;calda
&slong;calldi
þér
fæ
ec
hroðrs
at
hváro
hvário
hlít
a&nscap;ara
nítiþ
Oláfr
konongr
gaf
Sigvati
at
bragarl&avlig;nom
gullhring
gullring
þa&nscap;
er
&slong;toð
halfa
m&oogon;rc,
Sigvatr
gerþiz
hirðmaðr
Oláfs
konongs
þa
qvað
hann
Ec
tóc
ly&slong;tr
ne
ec
la&slong;ta
leyfð
le&ydot;&fins;þar
ið
iðn
er
þat
&slong;iþan
&slong;ocnar
niorðr
við
&slong;verði
&slong;a
er
mi&nscap;
vili
þíno
þollr
gatztu
húscarl
hollan
h&oogon;fum
raðit
vel
baþir
látrs
e&nscap;
ec
"mgl"
lánar
drotti&nscap;
linsbloða
mér
goðan
Svei&nscap;
Jarl
hafþi
latið
taca
um
h&avlig;&slong;tit
halfa
land&avlig;ra
af
i&slong;landz
farino,
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
vant,
því
at
Eiríkr
Jarl
oc
Hacon
Jarl
h&avlig;fðo
þær
þar
tekior
&slong;em
aðrar
aþrer
at
helmingi
þar
i
Þrandheimi
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
var
þar
co
mi&nscap;,
þa
gerþi
hann
til
&slong;in
&slong;ina
menn
at
heim
ta
hálfa
land&avlig;ra
af
i&slong;landzf&avlig;
rum,
e&nscap;
þeir
fóro
a
fund
konongs
hans
hanz
,
þeir
baðo
Sigvat
liþveizlo,
þa
gecc
hann
fyrir
konong
oc
qvað.
Geyrbo&nscap;
Geir
bonn
mun
ec
gu&nscap;ar
gam
teit&avlig;ndum
heiti&nscap;
aðr
þágum
vér
ægis
æld
ef
nu
bið
ec
felda
land&avlig;ra
veittu
luro
latr
þverrandi
af
knerri
e&nscap;
ofganga
offanga
o&fins;&fins;anga
engan
ec
hefi
&slong;iálfr
krafit
halfa
XLII.
Cap.
Fr&aalig;
Sveini
Jarli
"mgl"
Frá
Sveini
Jarli
Svei&nscap;
Jarl
oc
þeir
Eina&rscap;
þambar
&slong;celfir
drogo
&slong;aman
her
miki&nscap;,
oc
fóro
ut
til
G&avlig;lardals
et
it
&ocurl;fra,
oc
&slong;tefna
ut
til
niðaró&sscap;
oc
hofðo
hafþo
nær
xx
hundroð
manna.
menn
Oláfs
konongs
váro
ut
a
G&avlig;lar
á&slong;e
oc
heldo
he&slong;tvorð.
þeir
urðo
varir
við
er
herri&nscap;
for
ofan
or
G&avlig;lardali
Gaulardal
g&avlig;lardal
oc
báro
þa
konongi
nio&slong;n
um
miðnætti,
Stoð
Oláfr
konongr
þegar
up
upp
oc
let
vekia
liþit
gengo
þeir
þegar
a
&slong;cip
oc
báro
ut
&oogon;ll
klæði
&slong;in
"mgl"
oc
vapn
oc
þat
alt
er
þeir
gáto
með
comiz,
rero
þa
ut
ór
ánne,
com
þa
jam&slong;ciott
jafn&slong;ciott
Jarls
liþit
til
b&oogon;iarins,
toco
þeir
þá
jolavi&slong;tina
alla
e&nscap;
bre&nscap;do
húsin
oll,
for
Oláfr
konongr
ut
eptir
firðe
til
Orkadals
oc
gecc
þar
af
&slong;ci
pom,
for
þa
upp
um
Orkadal
alt
til
fiallz
oc
&avlig;&slong;tr
ifir
yfir
fiall
til
dala.
fra
þesso
er
&slong;agt
at
Svei&nscap;
Jarl
bre&nscap;di
b&ocurl;
i
niðaro&slong;e
i
floc
ki
þeim
er
ortr
er
um
klong
Bru&slong;a&slong;on
Bru&nscap;o
allvalldz
i&nscap;e
eldr
hyck
at
&slong;al
feldi
eimr
&slong;c&avlig;t
a
her
hrími
hálfg&oogon;r
við
nið
&slong;ialfa
XLIII.
Cap.
Fr&aalig;
Olafi
Kunungi
"mgl"
Fr&aalig;
oláfi
konongi.
Oláfr
konongr
for
þa
&slong;uðr
eptir
Guðbrandzd&oogon;lom
oc
þaðan
út
a
Heiðm&oogon;rc
for
alt
at
vei
zlom
um
hávetri
havetri&nscap;
e&nscap;
dro
&slong;a
man
her
er
váraðe
oc
fór
ut
i
víkina,
hann
hafþi
micit
liþ
af
Heiðm&oogon;rc
er
konongar
fengo
honom
foro
þaðan
lendir
menn
margir,
i
þeiri
ferð
var
var
i
þeirri
ferð
Ketill
Kálfr
a
ringone&slong;i
Oláfr
konongr
hafþi
oc
liþ
af
R&avlig;maríki,
Sigurþr
konongr
S&ydot;r
magr
hans
com
til
liþs
við
hann
með
micla
&slong;veit
manna,
S&oogon;kia
þeir
þa
ut
til
til
&slong;iavar
oc
raða
sér
til
&slong;cipa
oc
buaz
i&nscap;an
or
viki&nscap;e
þeir
h&oogon;fþo
frítt
liþ
oc
mikit,
E&nscap;
er
þeir
h&oogon;fþo
buit
Bvit
&slong;kip.
oc
liþ
&slong;itt,
l&avlig;gðo
þeir
ut
til
Tunsbergs.
XLIV.
Cap
Fr&aalig;
Lidi
Sveins
Jarls.
"mgl"
Frá
lidi
Sveins
Jarls
Svei&nscap;
Jarl
&slong;amnar
liþi
allt
um
Þrandheim
þegar
eptir
jólin
oc
byðr
ut
leiðangri,
b&ydot;r
oc
&slong;cipin,
i
þenna
tima
var
i
Noregi
fiolde
lendra
manna
oro
ero
þeir
margir
rikir
oc
svá
ætt&slong;torir
at
þeir
váro
comnir
af
kononga
ættom
eða
eþr
jar
la,
oc
atto
&slong;camt
til
at
telia.
váro
oc
&slong;tór&avlig;ðgir
stór&avlig;þugir
,
var
þat
þar
allt
tr&avlig;&slong;t
kononga
&nscap;a
eða
eðr
Jarlanna
er
fyrir
landi
reðo
er
lendir
menn
váro,
því
at
&slong;va
var
i
hverio
fylki
&slong;em
lendir
menn
reðo
fyrir
bondaliþino
B&oogon;nda
lidino
Vel
var
Sveinn
Jarl
vingaðr
við
lenda
menn
varð
honom
gott
til
liþs.
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
mágr
hans
var
með
honom
oc
margir
aðrir
lendir
menn
oc
margir
þeir
er
aðr
um
vetrinn
h&oogon;fþo
trúnaðar
eiða
&slong;varit
Oláfi
kononge
bæði
len
dir
menn
oc
b&oogon;ndr,
þeir
fóro
þegar
or
firðinom
er
þeir
váro
búnir
oc
heldo
&slong;uðr
með
lande
oc
drógo
at
sér
liþ
or
hverio
fylki.
E&nscap;
er
þeir
comu
&slong;uðr
fyrir
rogaland,
þa
com
til
mótz
við
þa
Erlingr
Scialgs&slong;on
oc
hafþi
micit
liþ,
oc
með
honom
margir
lendir
menn,
helldo
þa
&avlig;llo
allo
liþino
&avlig;&slong;tr
til
víkr,
þat
vár
er
aleið
langaf&oogon;&slong;to
er
Sveinn
Jarl
&slong;otti
i&nscap;
i
vikina,
Jarl
helt
liþino
i&nscap;
um
Grenmar
oc
lagðiz
við
ne&slong;iar.
XLV
Cap.
Fr&aalig;
liði
Olafs
konŭngs.
"mgl"
Fr&aalig;
lidi
Oláfs
konongs
Þa
helt
Oláfr
konongr
&slong;ino
liðe
ut
eptir
viki&nscap;e
var
þa
&slong;camt
skamt
I
mille
þeira
þeirra
,
vi&sscap;o
þa
hvarir
til
a&nscap;a&rscap;a
L&avlig;gardag
laugardaginn
fyrir
pálm&slong;u&nscap;odag
palma
su&nscap;o
dag
.
Oláfr
konongr
hafði
þat
&slong;cip
er
callat
var
karl
h&oogon;fþe
ca&lbrk;h&avlig;&fins;þi
,
þar
var
a
fram&slong;tafne
&slong;co
rit
konongsh&oogon;foð,
hann
&slong;ialfr
hafðe
þat
&slong;corit,
þat
h&oogon;foð
var
lengi
&slong;iþan
haft
i
Noregi
a
&slong;cipom
þeim
er
h&oogon;fþingiar
&slong;tyrðo.
XLVI.
Cap.
Tala
Olafs
Konúngs.
"mgl"
Tala
oláfs
konongz
Su&nscap;odags
morgini&nscap;
þegar
er
l&ydot;&slong;ti
&slong;toð
Oláfr
konongr
up
upp
oc
clæ
ddiz
gecc
a
land,
let
þa
blá
&slong;a
&oogon;llo
liþino
til
landgongo
þa
atti
hann
tal
við
liþit
alðyðo
oc
&slong;egir
alþyðo
"mgl"
at
hann
hefir
þa
&slong;purt
at
&slong;camt
mun
milli
millom
þeira
þeirra
Sveins
Jarls
&slong;kulom
vér
nu
&slong;egir
hann
við
buaz
því
at
&slong;camt
mun
man
vera
til
fundar
vars,
vapniz
menn
nu
oc
bui
hverr
&slong;ic
oc
&slong;ítt
rum
þar
er
aðr
er
&slong;cipat,
&slong;va
at
"mgl"
allir
&slong;e
þa
bunir
er
ec
læt
blá&slong;a
til
br&avlig;tl&avlig;
gu&nscap;ar,
róum
&slong;iþan
&slong;amfa&slong;t,
fari
engir
engi
fy&rscap;
&fins;&ydot;r
e&nscap;
allr
fe&rscap;
flotinn,
dve
liz
oc
engir
engi
engi
þa
eptir
er
ec
ræ
or
h&oogon;fni&nscap;e,
því
at
eigi
megom
vér
vita
hvárt
vér
manom
jarli&nscap;
hitta
þar
er
nu
li&gscap;r
hann,
eða
mano
þeir
&slong;&oogon;kia
i
móti
o&sscap;.
E&nscap;
ef
fund
varn
berr
&slong;aman
oc
takiz
o&rscap;osta,
þa
heimti
várir
menn
&slong;aman
&slong;cipinn
oc
&slong;e
bunir
at
tengia,
hlifom
hlyfom
o&sscap;
fyr&slong;t
oc
gætom
vapna
vá&rscap;a
at
vér
berim
Berom
eigi
a
&slong;æ
e
eðr
eða
ka&slong;tim
a
glæ,
e&nscap;
er
fe&slong;tiz
o&rscap;osta
oc
&slong;cipin
hafa
&slong;aman
bundiz
gerit
þa
&slong;em
harða&slong;ta
hríþna
hriþina
oc
dugi
hverr
&slong;em
ma&nscap;ligaz.
XLVII.
Cap.
Orro&slong;ta
fyrir
Ne&slong;ium.
"mgl"
O&rrot;rosta
&fins;yrir
ne&slong;ium.
Oláfr
konongr
hafþi
a
&slong;ino
&slong;cipi
c
manna
oc
h&oogon;fþo
allir
hringa
bry
nior
oc
va&slong;ca
val&slong;ca
&vins;al&slong;ca
hialma,
fle&slong;tir
hans
menn
hofþo
hvíta
&slong;cioldo
oc
a
lagðr
hi&nscap;
hælgi
cro&sscap;
með
gu
lli
e&nscap;
&slong;umir
dregnir
r&avlig;ðom
&slong;teíni
eða
eðr
blám,
cro&sscap;
lét
hann
oc
draga
i
e&nscap;i
á
&oogon;llom
hiálmom
með
bleiko
hann
hafþi
hvitt
merki,
þat
var
ormr
þa
let
hann
veita
sér
tiþir,
Gecc
&slong;iþan
a
&slong;cip
&slong;itt
&slong;in
oc
"mgl"
bað
menn
&slong;næða
oc
drecka
nokkot
&slong;iþan
let
hann
blá&slong;a
herblá&slong;tr
oc
le&gscap;ia
ut
or
h&oogon;fni&nscap;e
E&nscap;
er
þeir
comu
fyrir
hofnina
þar
er
"mgl"
Jarl
hafþi
legit,
þa
var
liþ
Jarls
vapnat,
oc
ætlaði
atlaði
þa
at
roa
ut
or
hofninne,
E&nscap;
er
þeir
&slong;a
sao
konongs
liþ
þa
toco
þeir
at
tengia
tengia
&slong;aman
&slong;cipin
oc
&slong;ettu
setia
up
upp
merki
oc
bio
&gscap;uz
Biu&gscap;oz
við,
e&nscap;
er
Oláfr
konongr
&slong;a
þat
þa
greiddo
þeir
atroðri&nscap;,
lagði
konongr
at
Jarls
&slong;cipi
tokz
þar
þa
o&rscap;osta
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
Veitti
&slong;ócn
þar
er
&slong;ótti
&slong;iclingr
firum
micla
bloð
fell
r&avligacute;tt
a
róða
r&avlig;þa
reín
i
hofn
høogon;&fins;n
at
Sveini
&slong;niallr
helt
at
&slong;a
er
olli
eírl&avlig;st
konongr
konong&rrot;
þeira
e&nscap;
&slong;veins
liþar
&slong;ínom
&slong;aman
bunduz
&slong;cip
fundi
Her
&slong;egir
þat
at
Oláfr
konongr
hellt
til
o&rscap;osto
e&nscap;
Svei&nscap;
lá
fyrir
i
hofninni
Sigvatr
&slong;cáld
var
þar
i
o&rscap;osto.
hann
orti
þegar
um
&slong;umarit
eptir
o&rscap;osto
orro&slong;tuna
flock
þa&nscap;
er
ne&slong;iavisor
Ne&slong;ia
vi&slong;r
ero
callaðar
oc
&slong;egir
þar
vandliga
fra
þessom
tiþendom
tidinþom
Þat
erumc
unncom
kunt
hve
ke&nscap;ir
karlh&oogon;fða
karla
h&oogon;&fins;þa
lét
jarli
odda
fro&slong;tz
fyrir
&avlig;&slong;tan
agðir
nær
um
lagðan
O&rscap;osta
var
vard
hin
&slong;narpa&slong;ta
&slong;karpa&slong;ta
oc
var
þat
lan
ga
hrið
er
"mgl"
ekki
mátti
yfir&slong;ia
hver
nug
hniga
myndi.
fell
þa
mart
af
hvárom
tve&gscap;iom
hvarotveggiom
huárotue&gscap;iom
oc
fioldi
varð
&slong;árt
&slong;arr
&slong;va
&slong;egir
Sigvatr
Vara
&slong;igmána
&slong;veini
&slong;verþa
gn&ydot;s
at
fryia
gioðs
ne
goðrar
[hríðar]hríþar
gu&nscap;reifom
Oleifi
því
at
qvi&slong;tingar
co&slong;ta
coma
he&rscap;
i
&slong;tað
verra
átto
&slong;in
þar
er
&slong;ottuz
&slong;e&gscap;ir
hvárir
tve&gscap;io
Jarl
hafþi
liþ
meira,
e&nscap;
konongr
ha
fþi
einvala
liþ
a
"mgl"
&slong;ino
&slong;cipi
þat
er
honom
hafþi
fylgt
i
herna
ði
oc
buit
svá
forku&nscap;liga
&slong;em
fy&rscap;
var
&slong;agt
at
hve&rscap;
maðr
hafðe
hringabrynio,
urðo
þeir
ekki
&slong;árir
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Teítr
&slong;a
ec
ocr
i
itro
allvalldz
liþi
falla
gerþiz
gorþiz
harðr
um
herþar
hiordynr
&slong;valar
brynior
e&nscap;
mín
mun
at
flug
flaug
fleina
fleyna
fal&slong;c
und
hialm
hi&nscap;
hialmi&nscap;
val&slong;ca
va&slong;ca
ocr
vi&sscap;a
ec
&slong;va
&slong;e&slong;&slong;i
&slong;v&avlig;rt
&slong;vart
sn&avlig;rc
&slong;k&avlig;r
við
her
herr
gorva
giorva
E&nscap;
er
liþ
lið
toc
at
falla
a
&slong;cipom
Jarls
en
&slong;umt
&slong;árt
oc
þy&nscap;tiz
þi&nscap;az
þa
&slong;cipani&nscap;
a
bor
ðonum.
borðonum.
[avsnittsmarkering
her
mellom
borðonum
og
Þa]
Bo&rrot;þonom.
Flótti
Sveins
Iarls
Þa
reðo
til
upgongo
upp
gaungo
menn
Oláfs
konongs
var
þa
merkit
upborit
uppborit
a
þat
&slong;cip
er
næ&slong;t
var
Jarls
&slong;cipi,
e&nscap;
konongr
&slong;ialfr
fylgði
&fins;ilgi
fram
framm
merkino
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Stong
oð
gyllt
þar
er
gengom
g&avlig;ndlar
&slong;ercs
und
merkiom
gnys
fyrir
&fins;ór
gofgum
g&avlig;&fins;igom
ræsi
greiðendr
a
&slong;cip
reiðir
skipreiþir
þagi
var
&slong;em
þessom
þen
þengils
þeingil
a
jó
&slong;trengiar
mioð
fyrir
málma
qveþio
mær
heiðþægom
bæri
þar
þá
var
&slong;norp
o&rscap;osta
oc
fello
mioc
Sveins
menn,
e&nscap;
&slong;umir
hleopo
liopo
liópo
þa
fyrir
borð.
Sva
&slong;egir
Sighvatr
Sigvatr
Ver
drifo
hvatt
hvart
þar
er
heyra
hátt
vapnabrác
knátti
r&avlig;nd
klufo
roðnir
brandar
reiðir
up
upp
a
sceiþar
e&nscap;
fyrir
fyrr
borðuz
bui&nscap;
fenguz
&slong;cip
gengo
nár
fl&avlig;t
út
við
eyri
ufár
bondr
b&oogon;ndo&rrot;
&slong;árir
Oc
e&nscap;
þetta
þessa
&Oogon;lld
va&nscap;
o&slong;&slong;a
&slong;ciolldo
&avlig;ð&slong;ætt
var
þat
r&avlig;ða
hlioms
þa
er
hvitir
comu
hringmiðlondom
hringmid
l&oogon;mþom
þingat
þar
hycc
ungan
um
gam
gram
gengo
gu&nscap;&slong;ylgs
er
vér
fylgðom
bloðs
fecc
&slong;v&oogon;&rscap;
þar
er
&slong;læðuz
&slong;verþ
up
upp
i
uppi
&slong;cip
gerþo
þa
toc
at
&slong;núa
ma&nscap;fallino
up
"mgl"
a
liþ
Jarls
Sótto
þa
konongs
menn
at
Jarls&slong;cipi
oc
var
við
&slong;iálft
at
þeir
mundo
upganga
a
&slong;cipit,
e&nscap;
er
Jarl
&slong;a
i
hvert
uefni
comit
var,
þa
het
hann
a
framby&gscap;ia
frammbyggia
at
þeir
&slong;cyldo
h&oogon;
&gscap;va
teng&slong;lin
oc
ley&slong;a
&slong;cipin
ut
þeir
gerþo
&slong;va,
þa
f&oogon;rðo
konongs
menn
&slong;tafnliá
a
&slong;ceiðar
kylfona
oc
hel
do
þeim,
þa
mælti
Jarl
at
&slong;tafnbúar
&slong;cylldo
af
h&oogon;&gscap;va
kylbona
kylfona
,
&slong;va
gerþo
þeir
svá
&slong;egir
Sigvatr
Sialfr
bað
&slong;vartar
kylbor
kylfr
kil&fins;or
Svei&nscap;
harðliga
&slong;ceina
nær
ne&rrot;
var
aðr
i
óra
&avligacute;ðván
róit
ró&rrot;t
hánom
þa
er
til
goðs
enn
gioðo
gioðe
gert
fenguz
ræ
&slong;vortum
&slong;vortum
y&gscap;s
lét
léc
herr
um
ho&gscap;vit
h&oogon;&gscap;it
hrafni
&slong;ceiðar
&slong;tafna
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
hafþi
&slong;itt
&slong;cip
lagt
lagt
síno
skipi
a
a&nscap;at
borð
Jarls
&slong;cipi
&slong;cipino
,
k&oogon;&slong;to
ðo
þeir
þa
ackeri
ankeri
i
fram&slong;tafn
framm
&slong;tafn
a
Jarls&slong;cipi
oc
flutuz
fluttuz
þa
&slong;va
allir
&slong;amt
út
a
fiorði&nscap;.
Eptir
þat
flyði
allt
liþ
Jarls
oc
réri
ut
a
fiorði&nscap;,
Ber&slong;i
Be&slong;&slong;i
&slong;cald
torfo
&slong;on
tor&fins;a&slong;on
var
i
fyrirrumi
a
&slong;cipi
Sveins
Jarls
e&nscap;
er
&slong;cipit
leið
fram
framm
fra
flotanom,
þa
&slong;egir
callaði
mælir
Oláfr
konongr
hatt
er
hann
kendi
Ber&slong;a,
því
at
hann
var
&avlig;ðke&nscap;dr,
hveriom
manni
væ&nscap;e
oc
bui&nscap;
forku&nscap;ar
væl
at
vap
nom
oc
at
"mgl"
klæðom,
farit
heilir
Ber&slong;i,
hann
&slong;egir
&slong;varar
&slong;agþi
verit
heilir
konongr,
svá
&slong;egir
&slong;agdi
Ber&slong;i
i
flocki
þeim
er
hann
orti,
þa
er
hann
com
a
vald
Oláfs
konongs
oc
&slong;at
i
fio-trum
Hroðrs
baðtu
heilan
heilann
liða
hagke&nscap;anda
þe&nscap;a
e&nscap;
&slong;na&rscap;eki
&slong;líco
slito
&slong;varað
u&nscap;om
vér
&vins;æ&rscap;
gu&nscap;ar
orð
&slong;eldom
þ&avlig;
ellda
uth&avlig;ðrs
boða
tr&avlig;ðir
kna&rscap;ar
knarar
haptz
&slong;em
ec
keypta
kyn&slong;tors
at
við
brynio
Sveins
r&avligacute;nir
hef
ec
&slong;énar
&slong;nart
rekninga
kiartar
þar
er
&slong;valtungor
&slong;val
tungr
&slong;ungo
&slong;ama
&slong;aman
saman
fóro
vér
&slong;tórar
elgs
man
ec
eigi
fylgia
ut
hriþ
boða
&slong;iþan
he&slong;tz
at
hveriom
huo&slong;&slong;om
co&slong;ti
hra&nscap;a
dy&rscap;a
ma&nscap;e
Kryp
ec
eigi
&slong;va
&slong;veigir
&slong;ára
li&nscap;z
i
áre
búum
oliti&nscap;
áta
&oogon;&nscap;dor
þér
til
handa
at
ec
her&slong;tefnir
hafna
heiðmildr
eþa
eþa
e
utydelig
ec
þa
leiðumc
ungr
ku&nscap;a
ec
þar
þreyngvi
þrengvi
þi&nscap;
hollvini
mina
minna
mi&nscap;a
XLIX.
Cap.
Ferd
Sveins
Jarls
or
Landi.
"mgl"
Ferþ
Sueins
Iarls
o&rrot;
landi.
Nu
flyðo
&slong;umir
menn
Jarls
a
land
up
upp
,
&slong;umir
gengo
til
griða,
þa
rero
þeir
Sveinn
Jarl
ut
a
fiorði&nscap;
oc
l&avlig;gðo
þeir
&slong;aman
&slong;cip
&slong;in,
oc
t&oogon;loðo
h&oogon;
fþingiar
milli
sín,
leitar
Jarl
Iallinn
raða
við
lenda
menn,
Erlingr
Scjálgs&slong;on
reð
þat
at
þeir
&slong;cyldo
norðr
&slong;igla
i
land
oc
fa
sér
liþ
oc
beriaz
e&nscap;
við
Oláf
konong
e&nscap;
fyrir
þvi
at
þeir
h&oogon;fþo
látið
lið
micit,
þa
fy&slong;to
fle&slong;tir
allir
at
Jarl
fære
or
lande
a
fund
Svia
konongs
mágs
síns
oc
efldiz
það
a&nscap;
at
liðe
oc
fylgðe
Eina&rscap;
því
ráðe
þvíat
því
honom
þótti
&slong;em
þeir
hefþi
þa
engi
eigi
f&oogon;ng
til
at
beriaz
við
Oláf
konung.
Scildiz
þa
liþ
þeira
þeirra
&slong;igldi
Jarl
&slong;uðr
um
foldina.
oc
með
honom
Eina&rscap;
Þambar&slong;celfir
Þambar&slong;kelfir
oc
Erlingr
Scjálgs
&slong;on
oc
enn
margir
aðrir
aðrir
fleiri
lendir
menn
þeir
er
eigi
vildo
flyia
oðol
sín
fóro
norðr
heim
til
heimila
heimila
&slong;i&nscap;a,
hafðe
Erlingr
um
&slong;umarit
fiolmenne
micit
L
Cap.
Samtal
Olafs
Konungs
oc
Sigurðar
Konongs
"mgl"
"mgl"
Oláfr
konongr
oc
hans
menn
&slong;a
at
Jarl
hafþi
&slong;aman
lagt
sínom
&slong;cipom
þa
e&gscap;iaðe
Sigurðr
konongr
Syr
at
þeir
&slong;cyldo
le&gscap;ia
at
Jarli
oc
láta
þa
til
&slong;táls
&slong;verfa
með
þeim.
Oláfr
konongr
&slong;egir
at
hann
vill
&slong;ia
fyr&slong;t
hvert
huat
rað
Jarl
tekr.
hvárt
þeir
hallda
&slong;aman
flockinom
eða
eðr
&slong;cilz
skiliaz
hann
við
við
hann
við
hann
liþit.
Sigurðr
qvað
hann
raða
mundo
mundi
e&nscap;
þat
er
mitt
hugboð
&slong;egir
hann
við
&slong;caplyndi
þítt
oc
raðgir
ni
at
&slong;eínt
try&gscap;vir
þu
þa
&slong;tór
buckana
stórbockana
,
&slong;va
&slong;em
þeir
ero
vanir
áðr
at
halda
fullo
til
mótz
við
hofþingia,
varð
oc
ekki
af
at
l&oogon;go&nscap;e,
&slong;a
þeir
þa
brátt
at
Jarls
liþ
lið
Jarls
liþ
Iarls
&slong;cildiz,
þa
let
Oláfr
konongr
ra&nscap;
&slong;aca
ran&slong;aca
vali&nscap;.
lágo
þeir
þar
nokkorar
nokorar
nætr
oc
&slong;cipto
herfangino,
þa
qvað
Sigvatr
Scáld
vi&slong;or
vi&slong;r
þessar
Þe&sscap;
get
ec
mei&rscap;
at
mi&slong;si
morð
á&rscap;
á&rrot;
&slong;a
er
for
norðan
harða
margr
i
h&oogon;rðum
heimqvámo
&slong;tyr
þeima
þenna
&slong;&avlig;cc
of
af
a&fins;
&slong;yndi
blacci
&slong;u&nscap;o
morg
til
gru&nscap;a
&slong;att
ær
at
Sveini
møogon;ttum
&slong;ám
knuta
vér
va&rrot;
uti
Fr&ydot;r
eigi
o&sscap;
i
áre
i&nscap;þrøogon;n&slong;c
þo
at
lið
mi&nscap;a
gert
hugða
ec
&slong;va
&slong;nerto
&slong;nótr
mær
konongs
væri
bruðr
man
mun
heldr
at
háðe
hafa
drótt
þa
er
fram
&slong;óttið
folld
ruðum
&slong;kers
ef
&slong;cylldi
&slong;ce&gscap;i
aðra
á
þar
tve&gscap;io
Oc
e&nscap;
þessa
Afli
vex
því
at
efla
uplendingar
upplendingar
&slong;endi
Svei&nscap;
fundut
þat
þe&nscap;a
þilblaks
konong
konongz
vilia
r&avlig;n
er
hins
at
heinir
hræli&nscap;z
megut
vi&nscap;a
vér
gerþum
f&avlig;r
fleira
folcreks
folc
recks
&fins;olk
&rrot;eckz
e&nscap;
&oogon;l
drecka
Oláfr
konongr
gaf
giafir
Sigurði
konongi
"mgl"
Syr
magi
sínom
at
&slong;cilnaði
oc
&slong;va
&avlig;ðrom
hofþingiom.
þeim
er
honom
hofþo
liþ
veitt,
hann
gaf
Katli
af
Ringonesi
&rrot;ingo.
ii.
karfa
xv
&slong;es&slong;o
oc
flutti
Ketill
karfa&nscap;
up
upp
eptir
R&avlig;melfi
Rau
mselfi
oc
alt
up
upp
i
Miors.
LI.
Cap.
Fr&aalig;
Olafi
Konúngi.
"mgl"
Fr&aalig;
Oláfi
konongi
Oláfr
konongr
hellt
til
nio&slong;nom
nio&slong;na&rrot;
um
farar
Jarls
e&nscap;
er
hann
&slong;purði
þat
at
Jarl
var
or
landi
fari&nscap;,
þa
fór
hann
ve&slong;tr
eptir
viki&nscap;i,
dreif
þa
liþ
til
hans
var
hann
til
konongs
tekin
a
þingom,
for
hann
&slong;va
alt
til
Liþandis
ne&sscap;,
þa
&slong;purði
hann
at
Erlingr
Sciálgs&slong;on
hafði
&slong;amnað
mi
ki&nscap;
dvaldiz
hann
þa
ekki
a
nor
ðr
&avlig;gðom,
því
at
"mgl"
hann
fecc
rað
byre
for
hann
&slong;em
&slong;cyndiligaz
norðr
til
Þrandheims,
því
at
honom
þotti
þar
vera
alt
A&lbrk;t
vera
megin
meigi&nscap;it
landzens
ef
hann
fengi
þar
undir
&slong;ic
comit
meþan
Jarl
var
or
landi,
e&nscap;
er
Oláfr
konongr
com
i
Þrandheim
þr&oogon;ndheim
þa
varþ
var
þar
engi
úprei&slong;t
upprei&slong;t
upp&rrot;rei&slong;n
i
moti
honom,
oc
var
hann
þar
til
konongs
teki&nscap;
oc
&slong;ettiz
þar
um
h&avlig;&slong;tit
i
niðaro&slong;e
oc
bio
þar
til
vetr
vi&slong;tar
oc
let
þar
hu&slong;a
konongs
garð
oc
rei&slong;a
þar
clemens
kirkio
i
þeim
&slong;tað
&slong;em
nu
&slong;tendr
hon,
hann
markaði
toptir
til
garða
oc
gaf
bondom
b&oogon;ndom
oc
c&avlig;pm&oogon;nnom
eða
eðr
þeim
&avlig;ðrom
er
honom
&slong;yndiz
oc
hu&slong;a
vildo
hann
&slong;at
þar
fiolmedr
fiolmeðr
,
því
at
hann
trey
&slong;tiz
illa
þrøndom
um
trúleic
ef
Jarl
qvæmi
qvemi
aptr
i
landit,
váro
bera&slong;tir
i
því
þrøndir,
oc
fecc
hann
þaðan
engar
&avlig;ngar
&slong;cylldir
&slong;ki&lbrk;d&rrot;
.
LII.
Cap.
R&aalig;dagiord
Sveins
Jarls
oc
Olafs
Svia
Konungs.
"mgl"
[He&rrot;na
Sveins
Iarls
]
Sveinn
Jarl
for
fyr&slong;t
til
Sviþioðar
a
fúnd
Oláfs
Sviakonongs
mágs
síns
oc
&slong;egir
sagdi
honom
alt
frá
viðr&slong;ciptom
við&slong;ciptom
vid&slong;kiptom
þeira
þeirra
Oláfs
digra,
oc
leitaðe
þa
ráða
af
Sviakonongi
hvat
hann
&slong;kal
uptaka,
konongr
konungr
&slong;varar
oc
&slong;egir
at
at
Suein
Jarl
&slong;kal
vera
með
ha
nom
honom
ef
hann
vill
þat
oc
hafa
þar
ríki
til
fo&rscap;aða
þat
er
honom
þicki
þycki
þici
&slong;&oogon;mi
lict,
oc
at
&avlig;ðrom
co&slong;ti
&slong;egir
sagdi
hann
&slong;kal
ec
fa
þér
nogan
gnógan
liþs
afla
at
&slong;øogon;
kia
landit
af
Oláfi
Jarl
Jall
k&avlig;s
þat
því
at
þe&sscap;
fy&slong;to
allir
hans
menn
þeir
er
átto
eignir
&slong;tórar
i
Noregi
margir
"mgl"
"mgl"
er
þar
váro
með
honom,
e&nscap;
er
þeir
&slong;áto
yfir
þessa&rscap;i
þe&slong;&slong;ari
raðagerþ,
þa
com
þat
a&slong;amt
at
þeir
&slong;cyldo
eptir
um
vetrinn.
raða
til
at
fara
land
veg
um
Hel&slong;ingialand
um
Hel&slong;ingialand
land&vins;eg
.
oc
jamtaland
oc
&slong;va
ofan
i
þrandheim
því
at
Jarl
Jall
trey&slong;tiz
i&nscap;þrøndum
bezt
við
&slong;ic
um
tr&avlig;&slong;tit
oc
liþveizlo
ef
hann
qvæmi
qvemi
þar,
e&nscap;
þo
gera
þeir
þat
rað
at
fara
vm
&slong;umarit
fyr&slong;t
i
&avlig;&slong;trveg
i
hernað
oc
fa
sér
fiar.
LIII.
Cap.
D&avlig;ði
&slong;veins
Jarls.
"mgl"
D&avlig;di
Sveins
Iarls
Sveinn
Jarl
for
með
liþ
&slong;itt
&avlig;&slong;tr
i
Garðaríki
oc
heriaðe
þar,
dvalþiz
dvaldiz
[siste
d
kan
vere
ð]
hann
þar
um
&slong;umarit,
E&nscap;
er
h&avlig;&slong;taði
&slong;neri
hann
aptr
liþi
síno
til
Sviþioðar,
þa
fecc
hann
&slong;ótt
þa
er
hann
leiddi
til
bana.
Eptir
andlat
Jarls
fór
liþ
þat
er
honom
hafði
fylgt
aptr
til
Sviþioðar,
e&nscap;
&slong;umir
&slong;nero
til
Hel&slong;ingialandz
oc
þaðan
til
jamta
landz
oc
þa
&avlig;&slong;tan
vm
kiol
til
þrandheims
oc
&slong;egja
þeim
þeir
þeir
þ&avlig;
tiþindi
tiþendi
er
gerzc
gerz
hofðo
i
ferð
þeira
þeirra
,
var
þa
&slong;a&nscap;&slong;purt
andlat
Sveins
Jarls
LIV.
Cap.
Fr&aalig;
þrændum.
"mgl"
Frá
þr&oogon;ndom
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
oc
&slong;u
&slong;veit
er
honom
hafðe
fylgt
for
um
vetri&nscap;
til
Svia
konongs
oc
var
þar
i
goðo
yfirlæacute;ti,
þar
var
oc
mart
a&nscap;a&rscap;a
manna
er
Jarli
hafðe
fylgt
Sviakonongi
hugnaðiz
&slong;tórilla
við
Oláf
digra
þat
er
hann
hafþi
&slong;etz
i
&slong;cattland
hans
en
rekit
i
brot
Svein
Jarl
konongr
het
þar
fyrir
Oláfi
hinom
me&slong;tom
afarco&slong;tum
a&fins;&rrot;co&slong;tom
þa
er
hann
mætti
viðcomaz,
&slong;egir
Sagþi
hann
at
eigi
mun
mon
man
Oláfr
&slong;va
diarfr
vera
at
hann
mani
taka
undir
&slong;ic
þat
veldi
er
Jarl
ha
fðe
átt,
því
fylgðo
allir
margir
margir
Svia
konongs
menn
at
svá
myndi
vera.
E&nscap;
er
þrøndir
þr&oogon;ndo&rrot;
&slong;purðo
til
&slong;a&nscap;z
at
Sveinn
Jarl
var
a&nscap;da
dr
andaðr
,
oc
hans
var
ekki
van
til
Noregs
þa
&slong;neriz
&oogon;ll
alþyða
til
lyðni
við
Oláf
konong
fóro
þa
margir
menn
i&nscap;an
or
Þrand
heimi
a
fund
Oláfs
konongs
oc
gerþuz
menn
hans
hanz
menn
e&nscap;
&slong;umir
&slong;endo
orð
oc
jartegnir
Iarþteicnir
.
at
þeir
vildo
&slong;cildo
þiona
honom,
for
hann
þa
um
h&avlig;&slong;tit
i&nscap;
i
þrandheim
oc
atti
þing
við
bøndr,
var
hann
þar
i
hverio
fylki
til
konongs
teki&nscap;,
hann
for
þa
ut
til
niðar
ó&sscap;
oc
let
þangat
flytia
allar
allir
[-ir
retta
fraa
()]
konongs
&slong;cylldir
oc
efnaði
þar
til
vetr&slong;eto.
LV.
Garðs
&slong;kickan
Olafs
konungs.
"mgl"
"mgl"
Oláfr
konongr
let
hú&slong;a
konongsgarð
i
ni
ðaró&slong;e,
þar
var
go&rscap;
mikil
hirð
&slong;tofa
oc
dy&rscap;
a
baðom
endom
ha&slong;æti
konongs
var
i
miðri
&slong;tofo&nscap;i
oc
i&nscap;ar
fra
&slong;at
Grimkell
hirð
byskup
hirðbi&slong;cop
hans
hans
,
e&nscap;
þar
næ&slong;t
aðrir
ke&nscap;imenn
hans.
e&nscap;
utarfra
raðgiafar
hans
J
&avlig;ðro
&avlig;ndugi
gegnt
honom
&slong;at
&slong;tallare
hans
Biorn
digri
þar
næ&slong;t
ge&slong;tir,
ef
gofgir
menn
comu
til
konongs
var
þeim
vel
&slong;cipat,
við
ellda
&slong;cylldi
þa
&oogon;l
drecca
hann
&slong;cipaðe
m&oogon;nnom
i
þioostor
þionu&slong;tor
þióno&slong;to&rrot;
,
&slong;va
&slong;em
&slong;iðr
kononga
var
til,
hann
hafþi
með
sér
lx
hirð
manna
menn
oc
xxx
ge&slong;ta
oc
&slong;etti
þeim
mala
oc
l&oogon;g,
hann
hafþi
oc
xxx.
húscarla
er
&slong;tar
fa
&slong;cyldo
&slong;cylldo
i
garði-
nom.
&slong;killdo
I
garþinom,
í
&slong;lict
&slong;lyct
slict
er
þurpti
oc
til
at
flytia,
hann
hafði
oc
marga
þræ
la.
J
garðinom
var
oc
mikill
&slong;cali
er
hirðmenn
&slong;váfo
í,
þar
var
oc
mi
cil
&slong;tofa
er
konongr
atti
hirð&slong;tefnor
hirð&slong;tefnr
í.
LVI.
Cap.
Fr&aalig;
Sidúm
Olafs
konúngs.
"mgl"
Frá
sidom
oláfs
konongs
Þat
var
&slong;iþr
konongs
at
ri&slong;a
up
upp
&slong;ni
mma
&slong;nemma
snemma
um
morna
morgna
oc
clæðaz
oc
ta
ca
handl&avlig;gar,
ganga
&slong;iþan
til
kirkio
oc
lyða
ótto&slong;&avlig;ng
oc
morgon
tiþom
oc
ganga
&slong;iþan
a
&slong;tefnor
&slong;tefnr
oc
&slong;ętta
menn
eða
eðr
tala
gera
þat
a&nscap;at
er
honom
þótti
&slong;cy
llt,
hann
&slong;tefndi
til
&slong;in
ríkum
oc
urí
kum,
oc
&oogon;llom
þeim
er
vitra&slong;tir
váro,
hann
han
let
opt
telia
fyrir
sér
l&oogon;g
þ&avlig;
er
Hacon
Aþal&slong;teins
fóstri
hafþi
&slong;ett
i
Þránd
heimi,
hann
&slong;cipaðe
með
raðe
hi&nscap;a
vitro&slong;to
vitra&slong;to
manna,
toc
af
eða
eðr
lagði
til
við
við
þar
þat
er
honom
&slong;yndiz
þat
þá
,
e&nscap;
cri&slong;ti&nscap;
rétt
&slong;etti
hann
með
raðe
um-
raði
ummráði
Grimkels
byskops
bi&slong;cops
oc
a&nscap;arra
annarra
ke&nscap;imanna
oc
lagði
a
þat
al
lan
hug
at
taca
af
heiðne
oc
fornar
venior,
þær
er
"mgl"
honom
þótti
cri&slong;tni
&slong;pell
í,
svá
com
at
bøogon;ndr
Bondo&rrot;
játto
Iátoþo
þessom
l&oogon;gom
er
konongr
&slong;etti,
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Loptby&gscap;ir
máttu
le&gscap;ia
landz
rétt
land&rrot;étt
þa&nscap;
er
&slong;kal
ma
&slong;ta&nscap;daz
u&nscap;ar
allra
manna
eykia
liþs
a
miðli
Oláfr
konongr
var
maðr
&slong;iðlátr
&slong;tilltr
vel
fámalugr
&fins;ámalig&rrot;
&oogon;&rscap;
oc
fegiarn
&fins;egarn
,
þa
var
þar
með
konongi
Sigvatr
&slong;cáld
&slong;em
fy&rscap;
var
&slong;agt
oc
fleire
i&slong;le&nscap;zcir
i&slong;lendzcir
menn
Oláfr
konongr
&slong;purði
eptir
vendiliga
hvernug
cri
&slong;ti&nscap;domr
væri
halldi&nscap;
a
I&slong;landi
þa
þótti
honom
micilla
muna
avant
at
vel
væri,
því
at
þeir
&slong;ogðo
fra
cri&slong;tni
halldino
at
þat
var
lofat
i
logom
at
eta
hro&sscap;
oc
bera
út
born
&slong;em
heiðnir
menn
oc
en
enn
fleiri
lutir
þeir
er
cri&slong;tni
&slong;pell
var
væri
i,
þeir
&slong;ogðo
oc
konongi
fra
morgo
&slong;tórmenne
því
er
þa
var
a
I&slong;landi,
Sca
pti
þórodz&slong;on
þoroddz
&slong;on
hafþi
þa
log&slong;ogo
log&slong;ogn
a
landino
I&slong;landi
I&slong;landi
.
Viða
af
l&avlig;ndom
&slong;purði
hann
at
&slong;iðom
manna,
þetta
þa
þá
menn
er
gl&oogon;g&slong;t
vi&slong;&slong;o
vi&slong;&slong;i
oc
leiddi
me&slong;t
at
&slong;purningom
um
cri&slong;ti&nscap;dom
hver
nog
halldi&nscap;
væri,
bæþi
i
orcn
eyiom
oc
a
Hialtlandi
oc
or
færeyiom,
oc
&slong;purðiz
honom
&slong;va
til
&slong;em
viða
mundi
micit
a&slong;cor
ta
at
vel
væri,
Slicar
r&oogon;ðor
haf
ðe
hann
opt
i
mu&nscap;e
eða
eðr
vm
l&oogon;g
at
tala
eða
eðr
vm
"mgl"
landzrétt
LVII.
Cap.
Fr&aalig;
Sendim&ocurl;nnum
Olafs
Svïa
konungs,
oc
daudi
Asgautar
Armanns.
"mgl"
[D&avlig;þi
A&slong;gauts
á&rrot;
manns
]
Þa&nscap;
&slong;ama
vetr
comu
&avlig;&slong;tan
or
Sviþioð
&slong;endimenn
Oláfs
konongs
ens
&slong;&oogon;n
&slong;ca
Sen&slong;ca
oc
reðo
brøogon;ðr
í&jacute;
fyrir,
þorg&avlig;tr
&slong;carði
oc
A&slong;g&avlig;tr
ármaðr
oc
hofðo
xxiiij
menn,
e&nscap;
er
þeir
comu
&avlig;&slong;tan
vm
kiol
i
veradal
þa
&slong;tefndo
þeir
þing
við
bøndr
oc
t&oogon;loðo
við
þa
heimto
þar
&slong;cylld
oc
&slong;cátt
af
hen
di
Sviakonongs,
e&nscap;
bøndr
báro
rað
&slong;in
&slong;aman
oc
com
a&slong;amt
með
þeim
at
þeir
mundo
mundi
gialda
&slong;lict
&slong;em
Svia
konongr
beiddi,
oc
heimti
Oláfr
konongr
engar
&avlig;ngar
landz&slong;cylldir
land&slong;cylldir
land&slong;ky&lbrk;dir
af
þeim
fyrir
&slong;ina
h&avlig;nd,
qveðaz
qvádu&slong;t
eigi
vilia
hva
rumtve&gscap;ia
huartue&gscap;ja
&slong;cylldir,
foro
&slong;e&nscap;di
menn
i
brot
brott
Brotto
oc
ut
eptir
dalinom
oc
a
hverio
þingi
er
þeir
átto
fen
go
þeir
af
bøndum
"mgl"
en
&slong;&avlig;mo
&slong;v&oogon;r
e&nscap;
ecki
fe,
foro
þa
ut
i
&slong;c&avligacute;n
oc
atto
atto
þar
"mgl"
þing
oc
cr&avlig;fðo
þar
e&nscap;
&slong;catta
oc
for
allt
a
&slong;&avlig;mo
leið
&slong;em
fy&rscap;,
þa
fóro
þeir
i
&slong;tio
radal
oc
cr&avlig;fðo
þar
þinga
e&nscap;
bøndr
vildo
ecki
til
coma
þa
&slong;a
"mgl"
&slong;endimenn
at
þeira
þeirra
&oogon;rende
varð
ecki,
villdi
þorg&avlig;tr
þa
aptr
&avlig;&slong;tr.
Ecki
þicki
þici
mér
vit
konongs
orendi
ærendi
&oogon;rinþi
rekit
hafa
&slong;egir
&slong;agði
A&slong;g&avlig;
tr,
vil
ec
fara
a
fund
Oláfs
konongs
digra,
þo
&slong;cíota
b&oogon;ndr
þangat
&slong;ino
mali,
nu
reð
&rrot;&oogon;þi
hann
oc
fóro
þeir
ut
til
bøiarens,
oc
toco
þeir
herbergi
i
bønom,
þeir
gengo
til
konongs
eptir
um
dagi&nscap;,
hann
&slong;at
þa
um
borðum
kvoddo
hann
oc
&slong;egja
s&avlig;gþo
at
þeir
fóro
með
&oogon;
rendom
&oogon;&rrot;inþom
Svia
konongs,
konongr
bað
þa
coma
til
&slong;in
eptir
um
dagi&nscap;,
a&nscap;
an
dag
þa
er
"mgl"
konongr
hafði
lyðt
tí
þom
tyðom
,
gecc
hann
til
þinghúss
síns
oc
let
þangat
calla
menn
Sviakonongs,
oc
bað
þa
bera
up
upp
ørendi
ærendi
&oogon;rinþi
sín,
þa
talaði
þorg&avlig;tr
oc
&slong;egir
fyr&slong;t
hverra
orenda
ærenda
þeir
fóro
oc
váro
&slong;endir,
oc
þat
&slong;iþan
hvernug
i&nscap;þrøndir
i&nscap;
þrøogon;nd&rrot;
hofðo
&slong;varat,
Eptir
þat
beiddi
hann
at
konongr
veitti
or&slong;curð
hvert
þeira
þeirra
orende
ærende
&oogon;&rrot;inþi
&slong;cylde
þangat
verþa,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
Meþan
Jarlar
Jar-
lar
reðo
hér
fyrir
"mgl"
landi
landi,
þesso
,
þa
var
þat
ekki
undarlict
at
landzmenn
væri
þeim
lyð&slong;cylldir,
því
at
þeir
váro
hér
ęttbornir
ekki
Bornir
til
rikis
helldr
e&nscap;
þat
at
luta
til
utlendra
kononga
oc
var
þo
réttara
at
Jarlar
Jarlar
veitti
lyðni
oc
þionosto
konongom
þeim
er
réttcomnir
váro
hér
til
ríkis
helldr
en
útlendom
konongom
oc
at
he
fiaz
up
upp
með
ufriðe
i
móti
réttum
konongom
oc
fella
þa
fra
landi,
E&nscap;
Oláfr
S&oogon;n&slong;ki
konongr
er
callar
til
Noregs,
þa
veit
ec
eigi
ei
hveria
tilt&oogon;lo
hann
hefir
þa
er
&slong;a&nscap;lig
&slong;e,
E&nscap;
hitt
megum
vér
mu
na
hvern
ma&nscap;&slong;caða
vér
hofum
hafum
fengit
af
honom
oc
hans
frændom
þa
&slong;egir
&slong;var-
ar
A&slong;g&avlig;tr,
eigi
er
u&nscap;darlict
at
þu
sér
sem
callaðr
Oláfr
digri
all&slong;torliga
&slong;varar
þu
atto&rrot;
orð&slong;ending
&slong;lics
h&oogon;fþin
gia
ogleyggt
Ogleygt
veiztu
hver&slong;o
þung
bęr
þér
mun
man
vera
reiðe
konongs
oc
hefir
þeim
&slong;va
orðit
er
váro
með
meira
cra
pti
e&nscap;
mér
&slong;yniz
þu
muno
muni
vera
e&nscap;
ef
þu
vilt
þraliga
halda
ríkino
&rrot;icino
þa
mun
þér
hi&nscap;
til
at
fara
a
fund
hans
oc
geraz
hans
maðr.
muno
vér
þa
biðia
með
þér
at
hann
fai
þér
at
lani
þetta
ríki.
þa
&slong;egir
&slong;varar
konongr
oc
toc
hógliga
h&oogon;gliga
til
orða
ec
vil
raða
þér
a&nscap;at
rað
A&slong;g&avlig;tr
farit
nu
aptr
&avlig;&slong;tr
til
konongs
yðars
oc
&slong;egit
honom
&slong;va
at
&slong;nimma
i
vár
man
ec
buaz
at
oc
fara
&avlig;&slong;tr
til
Landamøris,
þar
er
at
forno
hefir
&slong;cilt
ríki
Noregs
konongs
oc
Svia
konongs,
má
hann
þa
þar
coma
ef
hann
vill
at
vit
&slong;emim
giorim
semiom
&slong;ætt
okra
ockra
ockar
,
oc
hafi
þat
ríki
hva&rscap;
okka&rscap;
ockar
&slong;em
oðalbori&nscap;
er
til,
þa
&slong;nua
&slong;endimenn
i
"mgl"
brot
oc
aptr
til
herbergis
oc
bio&gscap;uz
Biu&gscap;oz
i
brot
e&nscap;
konongr
geck
til
borða,
&slong;endi
menn
gengo
þa
i
konongs
garði&nscap;,
oc
er
dur
verþir
&slong;a
þat
&slong;egja
þeir
konongi,
hann
bað
þa
&slong;e&nscap;dimenn
eigi
i&nscap;láta
ec
vil
ekki
við
þa
mæla
&slong;egir
hann,
fóro
þa
&slong;endi
menn
i
brot,
þa
&slong;egir
&slong;agdi
þorg&avlig;tr
at
hann
mun
man
aptr
&slong;núa
oc
hans
menn,
e&nscap;
A&slong;gautr
&slong;egir
&slong;agði
at
at
hann
vill
reka
konongs
øren
de
ærendi
øogon;&rrot;inþi
,
þa
&slong;ciliaz
þeir
fe&rscap;
fer
þa
þorgautr
i&nscap;
a
Strind,
e&nscap;
A&slong;gautr
oc
þeir
xí&jacute;
&slong;aman
&slong;núa
up
upp
a&fins;to&rrot;
til
g&avlig;lardals
hann
ætlar
at
fara
&slong;uðr
a
møri
oc
reka
þar
&slong;y&slong;lo
Svía
konongs,
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
varþ
þess
va&rscap;,
þa
&slong;endi
hann
ge&slong;tina
ut
eptir
þeim
þeir
hitto
þa
ut
a
ne&slong;i
við
Stein
tóko
þa
h&avlig;ndom
oc
leiddo
i&nscap;
a
G&avlig;lar
ás,
rei&slong;to
þar
gálga
oc
he[i]ngðo
heingdo
þa
þar
er
&slong;ia
mátti
utan
af
firðe
fyrði
af
þioð
leið.
þorgautr
&slong;purði
þe&slong;si
tiden
de
tiþindi
aðr
hann
for
or
Þrandheimi
for
hann
&slong;iþan
alla
leið,
þar
til
er
hann
hitti
Sviakonong
oc
&slong;egir
honom
þat
er
gerz
hafði
i
þeira
þeirra
for,
konongr
varð
all
reiðr
er
hann
heyrði
þetta
þetta
&slong;agt,
&slong;cor
ti
þar
þa
eigi
ei
&slong;tór
orð.
LVIII.
Cap.
Sætt
Olafs
konúngs
oc
Erlings
Skj&aalig;lgs&slong;onar
"mgl"
Sætt
oláfs
konongs
oc
Erlings
scialg&slong;sonar
Eptir
þat
um
várit
b&avlig;ð
Oláfr
konongr
liðe
ut
or
Þrandheimi
oc
bioz
at
fara
&avlig;&slong;tr
i
land,
þa
bioz
or
Noregi
J&slong;landzfar,
þa
&slong;endi
Oláfr
konongr
orð
oc
jartegnir
Iar-
teiknir
Hialta
Sce&gscap;ia&slong;yni
oc
&slong;tefndi
honom
a
fund
&slong;in,
e&nscap;
&slong;endi
orð
Scapta
l&oogon;g&slong;ogo
manne
oc
&avlig;ðrom
þeim
m&oogon;nnom
er
me&slong;t
reðo
l&oogon;gom
á
i&slong;landi
at
þeir
&slong;cyl
ldi
&slong;cy-
lldo
&slong;ci&lbrk;do
taka
ór
logom,
er
honom
þotti
me&slong;t
i
móti
cri&slong;tnom
domi,
þar
með
&slong;endi
hann
vin&slong;amlig
orð
ollom
landz
m&oogon;nnom
jafn
&slong;aman,
konongr
for
&slong;uðr
með
landi
oc
dvaldiz
i
hverio
fylki
oc
þingaði
við
bøndr,
e&nscap;
a
hverio
þingi
let
hann
uple&slong;a
upple&slong;a
cri&slong;tin
l&oogon;g
oc
þ&avlig;
boð
orð
er
þar
fylgðo,
toc
hann
þa
þegar
af
við
lyðinn
&slong;iþinn
margar
uvenior
oc
heiði&nscap;
dom,
þvíat
Jarlar
hofðo
vel
haldit
forn
l&oogon;g
oc
landzrétt,
e&nscap;
um
cri&slong;tni
halld
léto
þeir
gora
hvern
&slong;em
vilde,
var
þa
&slong;va
comit
at
víða&slong;t
viðaz
um
&slong;iábygðir
váro
menn
&slong;círðir
e&nscap;
cri&slong;tin
l&oogon;g
váro
oku&nscap;
uku&nscap;
fle&slong;tum
&fins;le&slong;t
m&oogon;nnom
e&nscap;
um
updali
oc
fiallbygðir
var
viða
"mgl"
alheiðit,
því
at
þegar
er
"mgl"
lyð
ri&nscap;
varð
&slong;ialfraða
&slong;ialfraðr
,
þa
fe&slong;tiz
þeim
þat
hellzt
hellz
i
mi&nscap;i
vm
mi&nscap;om
atruna
ði&nscap;
er
þeir
hofðo
numit
numit
i
barn
½øcurl;&slong;co
barn&ocurl;&slong;co
,
E&nscap;
þeir
menn
er
eigi
villdo
&slong;ci
paz
við
orð
konongs
konungs
orð
um
cri&slong;tnihall
dit,
þa
het
hann
afarco&slong;tum
bæ
ði
"mgl"
ríkom
oc
oríkom,
Oláfr
var
til
konongs
teki&nscap;
um
alt
land
a
hverio
logþingi,
mælti
þa
engi
maðr
i
moti
honom,
Þa
er
hann
lá
i
Karmt
&slong;undi
fóro
orð
milli
þeira
þeirra
Erlings
Scjálgs&slong;onar
þ&avlig;
at
þeir
&slong;cyldo
&slong;ættaz
oc
var
lagðr
&slong;ættar
fundr
i
Hvi
tings
ey
e&nscap;
er
þeir
fu&nscap;duz
t&oogon;
loðuz
þeir
&slong;ialfir
við
vm
&slong;ættina
þotti
Erlingi
þa
a&nscap;at
nokkot
nocot
nokot
annat
fi
&nscap;az
i
orðum
hans,
e&nscap;
honom
ha
fþi
verit
fra&slong;agt,
þvíat
hann
mælti
til
þe&sscap;
at
hann
vilde
hafa
vei
zlor
þær
allar
er
Oláfr
Tryggva&slong;on
hafði
fengit
honom
e&nscap;
&slong;iþan
Jarlar
Svei&nscap;
oc
Hacon
man
ec
þa
geraz
þi&nscap;
maðr
oc
hollr
vinr
&slong;egir
hann.
konongr
&slong;egir
&slong;varar
svá
litz
mér
Erlingr
&slong;em
eigi
&slong;e
þér
verra
at
taka
af
mér
jam
miclar
veizlor,
&slong;em
þu
toct
tock&slong;t
af
Eiríki
Jarli
þeim
ma&nscap;e
er
þér
haf
ði
gert
hi&nscap;
me&slong;ta
ma&nscap;&slong;caða
e&nscap;
ec
man
þic
láta
vera
g&oogon;fga
&slong;tan
ma&nscap;
i
landino
þo
at
ec
vilia
veizlornar
miðla
at
&slong;ialf
røðe
míno
e&nscap;
ei
eigi
eigi
láta
&slong;em
er
lendis
menn
&slong;e
oðalbornir
til
ætt
leyfðar
ættleifðar
mi&nscap;ar,
e&nscap;
ec
&slong;cylda
marg
f&oogon;lldum
verþum
yðra
þionosto
k&avlig;
pa.
Erlingr
hafþi
ekki
&slong;caplynde
scaplind
til
at
biðia
konongi&nscap;
ne
ei&nscap;a
mu
na
mona
hér
vm,
því
at
hann
&slong;a
at
konongr
var
ekki
leiðitamr,
&slong;a
hann
oc
at
tveir
co&slong;tir
váro
fyrir
h&oogon;ndom
&slong;a
a&nscap;a&rscap;
at
gera
enga
&slong;ætt
við
konong
oc
hætta
til
hvernug
f&ocurl;re
eða
eðr
ella
ella
láta
konong
ei&nscap;
fyrir
raða
oc
toc
hann
þa&nscap;
upp
þott
honom
þætti
mioc
i
móti
&slong;capi
síno
oc
mælti
til
konongs,
Su
mun
þér
mín
þionosta
hallqvæm&slong;t
hallqvem&slong;t
er
ec
veiti
þér
með
&slong;ialfræðe.
þeir
&slong;cildo
røðona
Eptir
þat
gengo
til
frøndr
Erlings
Erling
oc
vinir
oc
baðo
hann
tilvægia
oc
føra
við
vit
e&nscap;
eigi
ofrkapp,
mun
tu
&slong;egja
s&avlig;gþo
þeir
vera
avalt
avallt
vera
g&oogon;fga&slong;tr
lendra
manna
i
noregi
bæði
at
fram
qvæmd
framqvemd
þinni
oc
frændom
oc
fiar
afla.
Erlingr
fann
at
þetta
var
heilræði
oc
þeim
gecc
goðvili
til
er
&slong;lict
mælto,
gorir
hann
&slong;va
gengr
til
handa
konongi.
með
þeim
&slong;cildaga
at
er
konongr
reð
fyrir
at
&slong;ci
lia.
&slong;cilduz
eptir
þat
oc
váro
&slong;áttir
at
calla,
for
Oláfr
þa
leið
&slong;ína
&avlig;&slong;tr
með
landi
LIX.
Cap.
Dr&aalig;p
Eilifs
G&avlig;t&slong;ka.
"mgl"
D&rrot;ap
Eili&fins;s
G&avlig;tzka
Þegar
er
Oláfr
konongr
com
i
vikina
oc
þat
&slong;purðiz
þa
fóro
Danir
i
brot
þeir
er
þar
hofþo
&slong;y&slong;lor
af
Da
na
konongi
oc
&slong;otto
þeir
til
Danmerkr
Dan
morc
danm&oogon;rc
oc
villdo
eigi
ei
biþa
Oláfs
konongs.
Enn
Oláfr
konongr
for
i&nscap;
eptir
viki&nscap;e
oc
hafði
þing
við
bøndr,
Gecc
undir
hann
þar
allt
landzfolc,
toc
hann
þa
allar
konongs
&slong;cylldir
oc
dvalþiz
dvaldiz
i
viki&nscap;i
um
&slong;umarit,
hann
hellt
&avlig;&slong;tr
yfir
folldina
or
Tunsbergi
oc
allt
&avlig;&slong;tr
um
Svina&slong;und,
þa
toc
til
valld
Svia
konongs,
hann
hafði
þar
&slong;ett
yfir
&slong;y&slong;lomenn
Eilif
g&avlig;zca
vm
hi&nscap;
norðra
lut,
e&nscap;
Hroa
Scialga
Scialgia
yfir
hi&nscap;
ey&slong;tra
lut
"mgl"
alt
til
elfar
hann
átti
ætt
tveim
megin
elfar,
e&nscap;
bu
&slong;tor
i
Hi&slong;ing,
hann
var
ríkr
maðr
oc
&slong;tór&avlig;digr
&slong;torauði-
gr
.
Eilifr
var
oc
&slong;tór
ættaðr.
Þa
er
Oláfr
konongr
com
liði
liþi
síno
i
ránríki,
þa
&slong;tefndi
hann
þar
þing
við
landzmenn
oc
comu
til
hans
er
eyiar
bygðo
eða
eðr
nær
&slong;æ.
E&nscap;
er
þing
var
&slong;ett
þa
talaðe
Biorn
Stallare
oc
bað
bøn
dr
taka
við
Oláfi
konongi,
&slong;lict
þar
&slong;em
a&nscap;
ars&slong;taðar
hafþi
gert
verit
i
Noregi.
Bryniolfr
Ulfaldi
hét
ei&nscap;
boan
di
g&oogon;fugr,
hann
&slong;toð
up
upp
oc
mælti
Vitum
vér
bøndr
hvert
rettaz
er
landa
&slong;cipti
milli
Noregs
[kononga]
konongs
at
forno
oc
"mgl"
Sviakonongs
oc
dana
konongs,
at
G&avlig;telfr
hefir
raðit
frá
fyrir
væni
til
&slong;ævar,
e&nscap;
norþan
norþo&rrot;
markir
til
eiða&slong;cógs,
e&nscap;
þaðan
kilir
alt
norðr
til
fi&nscap;markar
finnmerkr
.
Sva
oc
þat
at
ymsir
hafa
gengit
a
a&nscap;arra
annarra
l&avlig;nd,
hafa
Sviar
l&avlig;ngom
haft
valld
allt
til
Svina&slong;undz
e&nscap;
þo
yðr
&slong;att
til
at
&slong;egia
veit
ec
margra
ma&nscap;a
vilia
til
þess
at
betra
þætti
þætta
at
þiona
Noregs
konongi,
e&nscap;
menn
bera
eigi
aræði
til
þess.
Sviakonongs
ríki
er
bæði
&avlig;&slong;tr
fra
o&sscap;
oc
&slong;uðr,
e&nscap;
þe&sscap;
van
at
Noregs
konongr
man
mani
mani
fara
norðr
brátt
i
landit
þangat
er
landz
megin
er
meira
oc
hofum
vér
þa
ekki
eigi
afla
til
at
halda
deilo
við
g&avlig;ta.
Nu
verþr
konongr
at
&slong;ia
ha&lbrk;da
heillt
rað
fyrir
o&sscap;
fúsir
væri
vér
at
geraz
hans
menn.
E&nscap;
eptir
þingit,
þa
var
Bryniolfr
um
qveldit
um
qvel-
dit
var
Bryniolfr
um
qve&lbrk;dit,
þá
var
Briniul&fins;&rrot;
i
boði
konongs
oc
&slong;va
a&nscap;an
dag
eptir
oc
toloðo
þeir
mart
&slong;in
i
millom
i
einmælom
I
einmælom
sín
imi&lbrk;i
,
for
þa
konongr
&avlig;&slong;tr
eptir
viki&nscap;e,
e&nscap;
er
Eilifr
&slong;purði
at
konongr
var
er
þar.
þa
let
hann
bera
nió&slong;n
til
fara
hans,
Eilifr
hafði
xxx
manna
&slong;i&nscap;a
&slong;veitunga,
hann
var
i
byg
ði&nscap;i
ofanverþri
við
markernar
merco&rrot;na&rrot;
oc
hafði
þar
boanda
bønda
&slong;afnað
&slong;amnat
samnaþ
,
Margir
bøndr
fóro
a
fund
Oláfs
konongs
e&nscap;
&slong;umir
&slong;endo
vinátto
orð
til
hans,
þa
fóro
menn
i
milli
Oláfs
konongs
oc
Eilifs
oc
baðo
bøndr
hvartve&gscap;ia
huárotue&gscap;jo
lengi
at
þeir
legði
þing&slong;tefno
milli
sín
oc
reðe
frið
með
nokkoro
nokoro
móte
&slong;ogðo
þat
Eilife
at
þeim
var
þe&sscap;
van
af
konongi
ef
ekki
væri
við&slong;cipaz
hans
orð
at
þeir
mundo
munda
van
eiga
af
honom
afarco&slong;ta
oc
qvádo
qvað
eigi
Eilif
&slong;cyldo
&slong;cilldo
liþ
&slong;corta,
var
þa
raðit
at
þeir
&slong;cyldo
ofan
coma
oc
eiga
þing
við
bøndr
oc
konong.
E&nscap;
þa
&slong;endi
konongr
Þóri
þórir
langa
ge&slong;ta
hof
þingia
&slong;i&nscap;
oc
þa
vi
xij
xii
&slong;aman
til
Bryn
iolfs,
þeir
h&oogon;fðo
brynior
undir
kyrt
lum,
e&nscap;
h&oogon;tto
yfir
hialmom.
Eptir
um
daginn
comu
bøogon;ndr
fiolmennt
o
fan
með
Eilifi,
þar
var
þa
Brynjol
fr
Briniolfr
Briniul&fins;r
i
hans
liþe
oc
Þorir
i
hans
&slong;veit,
konongr
lagðe
&slong;cipom
utan
þar
at,
er
kle
ttr
nokko&rscap;
var
varr
oc
gecc
fram
i
&slong;æ
i&nscap;,
gecc
hann
þar
upp
oc
lið
hans
&slong;ettiz
a
kletti&nscap;,
e&nscap;
vollr
var
fra
fyrir
&fins;yrir
ofan
oc
var
þar
boanda
liþit.
e&nscap;
menn
eilifs
&slong;toðo
upi
uppi
upp
i
&slong;cialdborg
fyrir
honom,
Biorn
&slong;tallari
talaðe
langt
oc
&slong;nialt
af
hendi
konongs,
e&nscap;
er
hann
&slong;ettiz
niðr,
þa
&slong;toð
Eilifr
up
upp
oc
toc
til
máls,
oc
i
því
bili
&slong;toð
up
upp
Þorir
langi
oc
bra
&slong;ver
þi
oc
hio
til
Eilifs
a
hál&slong;i&nscap;
svá
&slong;va
at
afgecc
hofuþit,
þa
hliop
liop
up
upp
allt
boanda
Bonda
liþit,
e&nscap;
hinir
g&avlig;
zco
tóco
rás
undan,
drapo
þeir
þorir
nokora
menn
af
þeim,
e&nscap;
er
herri&nscap;
herinn
&slong;toðvaðiz
oc
létti
þy&slong;nom
þa
&slong;toð
konongr
upp
oc
mælti
at
bøndr
&slong;cylldo
&slong;etiaz
niðr,
þeir
gerþo
svá
var
þar
mart
talat,
e&nscap;
at
lyctom
varð
þat
at
bøndr
gengo
til
handa
konongi
oc
jataðo
jatuðo
Iátoþo
honom
ly
ðni
e&nscap;
hann
het
þeim
því
i
mot
at
&slong;ciliaz
eigi
við
þa
oc
vera
þar
til
þess
at
þeir
Oláfr
Sviakonongr
lyki
ei&nscap;
veg
sínom
vendræðom
vandræðom
,
Eptir
þat
lagði
Oláfr
konongr
undir
&slong;ic
ena
norðri
&slong;y&slong;lona
oc
"mgl"
for
um
&slong;u
marit
alt
&avlig;&slong;tr
til
elfar,
fecc
hann
allar
konongs
&slong;cylldir
&slong;cilldo&rrot;
með
&slong;ænom
oc
vm
eyiar
e&nscap;
er
aleið
&slong;umarit,
&slong;neriz
hann
aptr
i
vikina
norðr
oc
la
gðe
upp
eptir
R&avlig;melfi,
þar
er
fors
micill
er
Sarpr
heitir
nes
gengr
í
ána
norþan
at
for
&slong;inom,
þar
let
Oláfr
konongr
gerþa
vm
þvert
ne&slong;it
af
grioti
grjot
oc
torfi
oc
viðom
oc
grafa
diki
dyki
firir
fy-
rir
utan
oc
gerþi
þar
jarðborg
micla,
e&nscap;
i
borgi&nscap;i
efnaði
hann
til
c&avlig;p&slong;taðar
þar
let
hann
hu&slong;a
konongs
garð
oc
gera
mariokirkjo,
hann
let
þar
oc
marka
toptir
til
a&nscap;arra
annara
garða
garð
oc
fecc
þar
menn
til
at
hu&slong;a,
hann
let
um
h&avlig;&slong;tið
þangat
flytia
þ&avlig;
f&avlig;ng
er
til
vetrvi&slong;tar
þurpti
oc
&slong;at
þar
um
vetri&nscap;
með
fiolmenne
micit
en
hafði
menn
&slong;ina
i
&oogon;llom
&slong;y&slong;lum,
hann
ba&nscap;aði
allar
flutnin
gar
or
viki&nscap;e
bæði
&slong;illd
oc
&slong;alt,
þat
þe&slong;s
máttu
G&avlig;tar
illa
án
vera,
hann
hafði
micit
jolaboð,
Iolabod,
oc
b&avlig;ð
til
sín
or
heroðom
morgum
&slong;torbuandum
LX
Cap.
Upphaf
Eyvindar
áéárarhorn
"mgl"
Vppha&fins;
E&ydot;vindar
u&rrot;a&rrot;ho&rrot;n.
Maðr
er
nefndr
Eyvindr
urar
horn
ætzcaðr
ættzcaðr
af
&avlig;&slong;tr&avlig;gðom
hann
var
micill
maðr
oc
kyn&slong;tó&rscap;
ætt&slong;tó&rrot;
,
for
hvert
&slong;umar
i
hernað,
&slong;tundvm
ve&slong;tr
&avlig;&slong;t&rrot;
um
I
haf
&slong;tundvm
i
"mgl"
&avlig;&slong;trveg
eða
eðr
&slong;uðr
til
fris
landz
frisland
,
hann
hafþi
xx
&slong;es&slong;o
tvitug&slong;e&slong;so
&slong;neckio
oc
væl
&slong;cipaða,
hann
hafþi
verit
fyrir
ne
&slong;iom
oc
veítt
Oláfi
konongi
liþ,
oc
er
þeir
&slong;cilduz
þar,
þa
het
konongr
honom
vinátto
sinni
e&nscap;
Eyvindr
konongi
lið&slong;emd
lið&slong;emd
d
eller
ð
sinni
"mgl"
,
hvar
&slong;em
hann
villdi
kraft
hafa,
Eyvin
dr
var
um
vetri&nscap;
i
jolaboði
"mgl"
með
Oláfi
konongi
oc
þa
þar
goðar
giafir
at
honom,
þar
var
oc
þa
þa
oc
þá
oc
með
honom
Bryn
jolfr
Briniófr
ulbaldi
Vl&fins;ba&lbrk;di
oc
þa
at
jolagi
of
gullbuit
&slong;verð
af
konongi
oc
með
bøogon;
þa&nscap;
er
vettaland
vęttaland
heitir
oc
er
þat
hi&nscap;
me&slong;ti
h&oogon;foð
bør,
Brynjolfr
orti
vi&slong;o
um
giafirnar
oc
er
þat
ni
ðrlag
at.
Bragningr
gaf
mér
brand
oc
vettaland.
Þa
gaf
konongr
honom
lendz
manns
lendzmanz
nafn
oc
var
Bryniolfr
hi&nscap;
me&slong;ti
vinr
vin
&vins;in
konongs
alla
&slong;tund.
LXI.
Cap.
Dr&aalig;p
þr&aalig;ndar
Hvijta.
"mgl"
D&rrot;áp
þránda&rrot;
Þa&nscap;
vetr
for
Þrandr
hvíti
or
Þrandheimi
&avlig;&slong;tr
a
jamtaland
at
oc
heimta
heimt
&slong;catt
&slong;catta
af
hendi
Oláfs
konongs
digra,
e&nscap;
er
hann
hafþi
&slong;aman
dre
git
&slong;catti&nscap;,
þa
comu
þar
menn
Sviakonongs
oc
drápo
Þrand
oc
þa
xij
&slong;aman
oc
toco
&slong;catti&nscap;
oc
føogon;rðo
Sviakonongi
konungi
þetta
&slong;purþi
Oláfr
konongr
oc
licaði
honom
illa
LXII.
Cap.
Chri&slong;tnibod
ï
vijkinni.
"mgl"
Chri&slong;tni
B&ydot;od
I
&vins;ici&nscap;i.
Oláfr
konongr
let
bioða
um
vikina
cri&slong;tin
l&oogon;g
með
&slong;ama
hætti
&slong;em
norðr
i
landi
oc
gecc
vel
fram
framm
því
at
vikveriom
váro
miclo
"mgl"
ku&nscap;ari
kri&slong;tnir
&slong;iðir
e&nscap;
m&oogon;nnom
norðr
i
landit,
því
at
þar
var
bæði
vetr
oc
&slong;umar
fiolmennt
af
k&avlig;pm&oogon;nnom
bæþi
d&avlig;n&slong;com
dón&slong;kom
oc
&slong;axne&slong;com
saxen&slong;kom
,
vik
veriar
hofþuz
oc
mioc
i
c&avlig;pferðom
til
Englandz
oc
eðr
eða
Saxlandz
eða
eðr
Ed&rrot;
flæ
mingialandz
eða
eðr
Danmercr,
e&nscap;
&slong;umir
váro
&fins;óro
i
viking
oc
hofðo
vetr&slong;etu
a
cri&slong;tnom
l&avlig;ndum
LXIII.
Cap.
Fall
R&avlig;a.
"mgl"
Fall
Róa
Vm
varit
&slong;endi
Oláfr
konongr
orð
at
Eyvindr
Ei-
vindr
&slong;cylldi
coma
til
hans,
þeir
t&oogon;lo
ðo
lengi
einmæli,
eptir
þat
brátt
bioz
Eyvindr
Eivindr
i
viking.
hann
&slong;igldi
&slong;uðr
eptir
viki&nscap;e
oc
lagði
at
i
eikr
eyiom
ut
fra
Hy&slong;ing
hi&slong;ing
hi&slong;&slong;ing
.
þar
&slong;purði
hann
at
Hrói
hróa&rrot;
Skiálgi
hafði
farit
"mgl"
norðr
i
orðo&slong;t
oc
hafði
þar
&slong;aman
dregit
leiðangr
oc
land&slong;cylldir
oc
var
hans
þa
norþan
ván,
þa
reri
Ey
vindr
i&nscap;
til
&avlig;ga&slong;u&nscap;da,
en
Rói
reri
þa
norþan
oc
hittuz
þar
i
&slong;u&nscap;
dino
oc
b&oogon;rðuz,
þar
fell
Róe
oc
nær
xxx
manna,
e&nscap;
Eyvindr
toc
alt
fe
þat
er
Róe
hafðe
haft,
for
Eyvindr
þa
í
&avlig;&slong;trveg
oc
var
þar
i
viking
um
&slong;umarit
um
&slong;umarit
i
viking
&slong;ŭmarit
ŭ
eller
u
.
LXIV.
Cap.
Fall
Gudleiks,
oc
þorg&avlig;tz
Skarda.
"mgl"
Fa&lbrk;
Gudleiks
oc
þorg&avlig;tz
&slong;carða
Maðr
hét
Gudleikr
Guðleikr
gerz&slong;ci
gerzci
hann
var
ætzcaðr
af
&AVlig;gðom
&avlig;dgom
,
hann
var
far
maðr
oc
c&avlig;pmaðr
mikill
&avlig;ðigr
oc
rac
k&avlig;pferðir
til
ymis&slong;a
landa,
hann
for
&avlig;&slong;tr
i
Garðaríki
optliga
oc
var
hann
fyrir
þa
&slong;oc
callaðr
Guðleicr
gerzci
þat
vár
bio
Gudleikr
Guðleicr
&slong;cip
&slong;itt,
oc
ætlaðe
ætlar
at
fara
um
&slong;umarit
i
til
Garða
&avlig;&slong;tr,
Oláfr
konongr
&slong;endi
honom
orð
at
hann
vill
hitta
hann,
e&nscap;
er
Gudleikr
Guðleicr
com
til
hans
&slong;egir
konongr
honom
at
hann
vill
gera
felag
við
hann
hann
oc
,
bað
hann
c&avlig;
pa
sér
dyrgripi
þa
er
torogætir
torgætir
ero
þar
her
i
landi.
Gudleikr
Guðleicr
&slong;egir
&slong;eigir
þat
a
konongs
fo&rscap;aði
vera
&slong;kulo,
þa
lætr
konongr
ha&nscap;
"mgl"
greiða
i
hendr
honom
honom
I
hend&rrot;
fe
&slong;lict
&slong;em
honom
&slong;y&nscap;diz
for
Guðleikr
vm
&slong;umarit
i
&avlig;&slong;trveg,
þeir
lágo
nokko
ra
nokora
hrið
við
Gotland,
var
þa
&slong;em
opt
ka&nscap;
verða
vera
at
eigi
váro
allir
halldinorðir
oc
urðo
landzmenn
varir
við
at
"mgl"
a
því
&slong;cipi
var
felagi
Oláfs
digra,
Guðleikr
for
um
&slong;umarit
i
&avlig;&slong;trveg
til
Holmgarðz
oc
key
pti
þar
pell
agætlig
er
hann
æt
laði
konongi
til
tígnar
clæða
sér
oc
þar
með
&slong;ki&nscap;
d&ydot;r
oc
e&nscap;
borðbunað
forku&nscap;ligan,
Vm
h&avlig;&slong;tit
er
Gudleikr
Guðleicr
for
&avlig;&slong;tan
&slong;u&nscap;an
þa
fecc
hann
and
viðri
oc
lago
þeir
lá
hann
mioc
lengi
við
Eyland.
Þorg&avlig;tr
&slong;carði
hafþi
vm
h&avlig;&slong;tit
borit
nio&slong;n
um
farar
Guðleiks
com
hann
þar
at
þeim
"mgl"
með
lang&slong;cip
oc
barðiz
við
þa,
þeir
v&oogon;rþuz
lengi,
e&nscap;
fyrir
því
at
liðs
munr
var
micill
þa
fell
Guðleikr
oc
mart
&slong;cipveria
hans
oc
mart
"mgl"
var
&slong;art,
toc
Þorgautr
fe
þeira
þeirra
alt
oc
ger&slong;imar
Oláfs
konongs.
Scipto
Scipti
þeir
þorg&avlig;tr
fengi
&slong;ino
&oogon;llo
at
jafnaðe,
e&nscap;
hann
&slong;egir
at
ger&slong;i
mar
ger&slong;emar
&slong;kal
&slong;coli
&slong;ci&lbrk;di
hafa
Sviakonongr
oc
er
þat
&slong;egir
hann
no
ko&rscap;
nokor
lutr
af
&slong;catti
þeim
er
hann
á
at
taka
af
at
Noregi
Þorgautr
at
Noregs
þegnom
fór
þa
&avlig;&slong;tr
til
Sviþíóðar,
þessi
tiþinde
&slong;py
riaz
bratt.
Eyvindr
urarhorn
kom
lítlo
&slong;iþa&rscap;
til
Eylandz,
e&nscap;
er
hann
&slong;py&rscap;
þetta,
þa
&slong;iglir
hann
&avlig;&slong;tr
eptir
þeim
þorg&avlig;ti
oc
hittaz
þeir
i
Svia
&slong;kerivm
oc
b&oogon;rðuz,
þar
fell
þorg&avlig;tr
oc
fle&slong;t
liþ
hans
eða
eðr
hliop
liop
a
kaf.
toc
þa
Eyvindr
fe
þat
"mgl"
alt
er
þeir
h&oogon;fðo
tekit
af
Guðleiki
"mgl"
"mgl"
oc
&slong;va
ger
&slong;imar
ger&slong;emar
Oláfs
konongs.
Eyvindr
for
aptr
til
Noregs
um
h&avlig;&slong;tið,
f&oogon;rði
hann
þa
"mgl"
Oláfi
konongi
ger&slong;imar
&slong;ínar
þackaðe
konongr
honom
væl
&slong;ina
ferð
oc
het
honom
þa
e&nscap;
af
at
nyio
vinátto
sinni,
þa
hafþi
Oláfr
konongr
verit
iij
vetr
konongr
i
I&fins;ir
Noregi
LXV
Cap.
Fundr
Olafs
Konŭngs,
oc
Rögnvallds
Jarls.
"mgl"
Fúndú&rrot;
Oláfs
Konongz
oc
R&oogon;gnvalds
Iarls
Þa
Þat;Þát
&slong;ama
&slong;umar
hafþe
Oláfr
konongr
leiðangr
uti
oc
for
þa
e&nscap;
&avlig;
&slong;tr
til
elfar
oc
lá
þar
lengi
vm
&slong;umarit
þa
fóro
orð&slong;endingar
milli
Oláfs
konongs
oc
Rognvalds
Jarls
oc
Ingibiargar
Tryggvadóttor
Tryggva
dottr
kono
oc
Jarls
hon
gecc
at
með
"mgl"
ollo
kappi
at
veita
Oláfi
konongi.
hon
var
aftaca
maðr
micill
um
þetta
mál,
helt
þar
til
hvártve&gscap;ia
at
frænd&slong;emi
var
micil
með
þeim
Oláfi
konongi
oc
henni
oc
þat
a&nscap;at
at
"mgl"
henne
mátti
eigi
fyr
naz
við
Svia
konong
þat
er
hann
hafði
verit
at
falli
Oláfs
tryggva&slong;onar
broður
broðr
hennar
oc
þottiz
fyrir
þa
&slong;oc
eiga
tiltolo
at
raða
fyrir
Noregi
varþ
Jarl
af
fort&oogon;lum
hennar
mioc
&slong;nu
i&nscap;
til
vinátto
vinátto
við
Oláfs
konongs
oláf
konong
,
com
&slong;va
at
þeir
konongr
oc
Jarl
l&oogon;gðo
&slong;tefno
með
sér
oc
hittuz
við
elfi,
røddo
þar
marga
luti
oc
mioc
um
við&slong;ci
pti
við&slong;cipti
þei-
rra
viðskipti
þeira
Noregs
konongs
oc
Sviakonongs,
oc
&slong;&oogon;gðo
báþir
þat
&slong;em
&slong;att
var
at
hvarom
tve&gscap;iom
huárotúe&gscap;iom
víkveriom
oc
g&avlig;tom
var
hin
me&slong;ta
landz&avlig;ðn
i
því
at
eigi
&slong;cylldi
vera
c&avlig;pfri
ðr
milli
landa,
oc
at
lyctum
&slong;etto
þeir
griþ
milli
mi&lbrk;om
&slong;in
til
a&nscap;ars
annars
&slong;umars,
gafuz
þeir
þeim
giafir
at
&slong;cil
naði
oc
mælto
til
vinátto,
for
þa
konongr
norðr
i
víkina
oc
haf
ði
hann
þa
konongstekior
allar
allt
til
elfar
oc
alt
landzfólc
landfolc
hafði
þa
undir
hann
gengit,
Oláfr
konongr
Søn&slong;ci
lagði
o
þocka
&slong;va
miki&nscap;
a
Oláf
Haralds&slong;on
at
engi
maðr
&slong;cyldi
þora
at
nefna
hann
rétto
nafni
&slong;va
at
konongr
heyrðe
þeir
c&oogon;lloðo
hann
hi&nscap;
enn
digra
ma&nscap;
oc
vei
to
veitto
honom
harðar
at&oogon;lor
ato-
lr
jafnan
er
hans
var
getið.
LXVII.
Cap.
Upphaf
fridgerdar
&slong;&ocurl;gŭ.
"mgl"
Vppha&fins;
F&rrot;idgø&rrot;þar
Søogon;go.
Bøndr
i
viki&nscap;e
røddo
&slong;in
i
milli
at
&slong;a
ei&nscap;
væri
til
at
konongar
gerþi
&slong;ætt
oc
frið
milli
&slong;in,
oc
tolduz
il
la
við
komnir
ef
konongar
herjaðiz
á
e&nscap;
engi
þorði
þenna
þennan
ku&rscap;
kur
diarfliga
upat
upp
at
bera
fyrir
konongi.
þa
baðo
þeir
til
Biorn
&slong;tallara
at
hann
&slong;cyldi
þetta
mal
flytia
fyrir
konongi
at
hann
konongr
&slong;endi
menn
a
fund
Svia
konongs
at
bioða
&slong;ættir
&slong;att
af
sinni
he&nscap;di
Biorn
var
tr&avlig;ðr
til
oc
mæltiz
undan
e&nscap;
við
bøn
bón
margra
vina
sinna
þa
hét
hann
at
lyctum
at
røða
þetta
fyrir
konongi
e&nscap;
qvað
&slong;va
&slong;em
hugr
um
&slong;egia
&slong;em
at
konongr
mundi
omivcliga
taka
því
at
væ
gia
i
ne
einom
lut
við
Svia
konong
þat
&slong;umar
com
utan
af
I&slong;landi
Hi
allti
Sce&gscap;ia&slong;on
at
orð&slong;e&nscap;dingo
Oláfs
konongs,
for
hann
þegar
a
fund
Oláfs
konongs
oc
konongr
toc
"mgl"
toc
konongr
væl
við
honom.
b&avlig;ð
Hiallta
með
sér
at
vera
oc
vi&slong;aðe
honom
til
&slong;ætis
hia
Birne
&slong;tallara
oc
váro
þeir
m&avlig;ton&avligacute;tar,
gerþiz
þar
bratt
goðr
felags&slong;capr
&fins;elagz
&slong;kap&rrot;
i
mi&lbrk;i
þeira
.
Eitt
hvert
&slong;i&nscap;
þa
er
"mgl"
Oláfr
konongr
hafði
&slong;tefno
við
lið
&slong;itt
oc
við
boendr
B&oogon;nþr
oc
reðo
landra
ðom,
þa
mælti
Biorn
&slong;tallari
hveria
ætlan
hafit
ha&fins;i
þér
a
konongr
um
ufrið
þa&nscap;
er
hér
er
a
milli
Oláfs
konongs
Sviakonungs
su&ydot;a
konongs
oc
yðar,
nu
hafa
hvarirtve&gscap;io
huáro
tue&gscap;jo
menn
látit
fyrir
&avlig;ðrom,
e&nscap;
engi
or&slong;cur
ðr
ur&slong;curðr
er
nu
helldr
e&nscap;
aðr,
hvat
huárt
hvarir
&slong;kulo
&slong;colo
&slong;colo
hafa
af
ríkino,
þér
hafit
hér
&slong;etið
i
viki&nscap;e
ei&nscap;
"mgl"
vetr
í&jacute;
&slong;umor
vetr
oc
tvo
&slong;umr
ii.
sum&rrot;
oc
látið
at
baki
yðr
alt
landit
norðr
heþan,
nu
leiðiz
m&oogon;nnom
hér
at
&slong;itia,
þeim
er
eignir
eða
eðr
oðol
eiga
eigo
norðr
i
landi,
Nu
er
þat
vili
lendra
manna
oc
a&nscap;arra
annera
liþsmanna
oc
&slong;va
bønda
at
ei&nscap;
veg
&slong;keri
&oogon;r
oc
fyrir
því
at
nu
ero
er
grið
oc
friðr
&fins;raþr
&slong;ettr
við
Jarl
oc
ve&slong;trg&avlig;ta
er
hér
ero
nu
næ&slong;tir,
þa
þickir
þyckir
þicir
m&oogon;nnom
&slong;a
hellzt
hellz
he&lbrk;&slong;t&rrot;
co&slong;tr
til
at
þér
&slong;endit
menn
til
Sviakonongs
af
yða&rscap;i
yðar
hendi,
oc
mano
muno
muno
margir
menn
vel
undir
þat
&slong;tan
da
þeir
er
með
Sviakonongi
ero,
því
at
þat
er
hvarotve&gscap;io
hvarotveggia
hvártue&gscap;ja
gagn
þeira
þeirra
er
l&avlig;ndin
by&gscap;ia
bæði
hér
oc
þar,
At
røðo
Biarnar
gerðo
menn
goðan
rom,
þa
mælti
konongr
ráð
þetta
Bj&oogon;rn
er
þu
hefir
hér
"mgl"
uppborit,
þa
er
þat
macligaz
at
þu
hafir
fyrir
þér
gert,
oc
&slong;kaltu
fara
þessa
&slong;endif&oogon;r,
nytr
þu
ef
væl
er
raðit,
e&nscap;
ef
ma&nscap;há&slong;ci
mannhætta
geriz
af,
þa
velldr
þu
ofmiclo
&slong;ialfr
um
um
&slong;ialfr
,
er
þat
oc
þin
þionosta
þionu&slong;ta
at
tala
i
fiolmenne,
þat
er
ec
vil
mæla
mikla
láta,
þa
&slong;toð
konongr
up
upp
oc
gecc
til
kirkio,
let
&slong;yn
gia
sér
háme&slong;so,
&slong;iþan
gecc
hann
til
bor
ða,
Vm
dagi&nscap;
dægin
eptir
mælti
Hialti
til
Biarnar
hvi
ertu
okátr
okatr
maðr
ertu
&slong;iucr
eða
reiðr
ma&nscap;i
nokorum
Biorn
&slong;egir
þa
røogon;ðo
þeira
þeirra
konongs
oc
&slong;egir
sagþi
þetta
for&slong;ending.
Hiallti
&slong;egir
&slong;varar
sagþi
svá
er
konongom
at
fylgia
at
þeir
menn
hafa
metnað
mici&nscap;
oc
er
ero
frama&rscap;
virþir
e&nscap;
aðrir
menn,
e&nscap;
opt
verþa
þeir
i
lífs
há&slong;ca
oc
verþr
hvarotve&gscap;ia
hvartveggia
hvártue&gscap;ja
væl
at
ku
&nscap;a,
micit
má
konongs
gæfa,
nu
man
frami
micill
fáz
i
ferði&nscap;e
ef
vel
tecz.
Bj&oogon;rn
mælti
Auðvelliga
&avlig;þ&vins;e&lbrk;t
tecr
þu
a
um
ferðina,
muntu
fara
vilia
með
mér,
því
at
konongr
mælti
at
ec
&slong;cyllda
&slong;cylldi
&slong;ki&lbrk;di
mina
&slong;veitunga
hafa
i
ferðina
með
mér,
hann
&slong;egir
Hiallti
&slong;varar
Hia&lbrk;ti
segir
fara
&slong;kal
ec
at
ví&slong;o
ef
þu
vilt,
því
at
va&nscap;
fengr
vanfengr
&vins;and&fins;eng&rrot;
mun
mér
þickia
þyckia
þikia
&slong;e&slong;so
n&avlig;tri&nscap;
a&nscap;a&rscap;
ef
vit
&slong;ciliumz
LXVIII.
Cap.
Ferd
Bjarnar
til
Stallara.
"mgl"
Fe&rrot;d
Bio&rrot;ns
Sta&lbrk;ara.
Fám
d&oogon;gom
&slong;iþa&rscap;
þa
er
Oláfr
konongr
var
a
&slong;tefno,
kom
þar
Biorn
oc
þeir
xí&jacute;
&slong;aman,
hann
&slong;egir
þa
konongi
at
þeir
váro
væri
búnir
at
fara
&slong;endif&oogon;rna
&slong;endiforina
sendi&fins;&oogon;rina
oc
he&slong;tar
þeira
þeirra
&slong;toðo
uti
&slong;&avlig;ðlaþir,
vil
ec
nu
vita
&slong;egir
Bj&oogon;rn
með
hveriom
øren
dom
ærendom
æc
&slong;kal
fara
eða
eðr
eðr
hver
ráþ
þu
le&gscap;r
fyrir
o&sscap;,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
þér
&slong;kulot
bera
Svia
konongi
þ&avlig;
min
orð
at
ec
vil
frið
&slong;etia
milli
landa
va&rscap;a
til
þeira
þeirra
tacmarka
&slong;em
Oláfr
Tryggva&slong;on
hafði
fyrir
mér
oc
&slong;e
þat
bu&nscap;dit
fa&slong;tmælum
at
hvarigir
hvárugar
gangi
gangi
á
umfram,
E&nscap;
um
ma&nscap;lát
þa
þarf
þe&sscap;
engi
eigi
at
geta
ef
&slong;ættir
&slong;kulo
vera,
því
at
Svía
konongr
fær
o&sscap;
eigi
með
fe
bøogon;tt
þa&nscap;
ma&nscap;&slong;caða
er
vér
hofom
fengit
af
Sviom,
þa
&slong;toð
konongr
up
upp
oc
gecc
ut
með
þeim
Birni
"mgl"
þa
toc
hann
upp
&slong;verð
buit
oc
fingrgull
oc
&slong;ell
di
Birni,
&slong;verð
þetta
gef
ec
þér,
þat
gaf
mér
i
&slong;umar
Rognvaldr
Røogon;g&vins;a&lbrk;d&rrot;
Jarl
til
hans
&slong;colot
&slong;kulo
þér
fara
oc
bera
honom
þ&avlig;
min
orð
at
hann
le&gscap;i
til
rað
oc
sinn
&slong;tyrc
at
þu
comir
fram
&oogon;rendi
no
ærendi-
no
øogon;rinþino
,
þycki
þiki
mér
þa
vel
&slong;y&slong;lat
ef
þu
heyrir
orð
Sviakonongs
oc
&slong;egi
hann
a&nscap;attve&gscap;ia
ja
eða
eðr
néi,
e&nscap;
fingrgull
þetta
føogon;r
þu
Rognvaldi
Røogon;gva&lbrk;di
Jarli
þessar
jarte
gnir
Iardteiknir
mun
hann
ke&nscap;a,
Hialti
gecc
at
konongi
oc
qvaddi
hann,
oc
þurfum
vér
nu
þess
mioc
konongr
at
at
þú
le&gscap;ir
leggia
hamingio
þina
a
þessa
ferð
oc
bað
þa
heila
hittaz,
konongr
&slong;purþi
hvert
hann
hia&lbrk;t
&slong;cyldi
fara,
með
Birni
&slong;egir
hann,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
sagdi
bøogon;ta
mun
þat
til
vm
þeira
þeirra
þessa
ferð
at
þu
farir
með
þeim,
því
at
þu
hefir
opt
reyndr
verit
at
hamingio,
vittu
þat
vi&slong;t
at
ec
&slong;kal
allan
hug
ale&gscap;ia
aleggia
ef
þat
vegr
nokot.
oc
tilleggia
með
þér
mina
hamingio
oc
&oogon;llom
yðr.
þeir
Bj&oogon;rn
riðo
i
brot
Broto
leið
&slong;ina
oc
comu
til
hirðar
R&oogon;gnvalds
Jarls
var
þeim
þar
væl
fagnat,
Biorn
var
frøgr
maðr
af
morgum
m&oogon;nnom
lutum
,
kuðr
bæþi
at
&slong;yn
oc
at
"mgl"
mále
þeim
&oogon;llom
er
&slong;ét
h&oogon;fðo
Oláf
konong,
því
at
Bj&oogon;rn
&slong;toð
up
upp
a
hverio
þinge
oc
talaði
konongs
orende
ær
endi
øogon;rinþi
.
Jngi
biorg
kona
Jarls
gecc
at
til
Hialta
oc
hvarf
til
hans,
hon
ke&nscap;di
hann
því
at
hon
hann
var
þa
með
Oláfi
tryggva&slong;yni
broðor
broðr
&slong;inom
hennar
er
Hialti
hon
var
þar.
oc
taldi
Hjalti
hon
frænd
&slong;emi
milli
konongs
oc
Vilborgar
kono
Hia
llta,
þeir
váro
brøacute;ðr
&slong;ynir
Víkingakara
len
dz
manns
manz
a
v&oogon;rs
Eirikr
bioða&slong;calli
faðir
A&slong;triþar
móðor
módir
Oláfs
konongs
oc
B&oogon;ðva&rscap;
faðir
álofar
móðor
Gitzorar
Gizorar
Hvita
f&oogon;ðor
foðr
&fins;adir
vil
borgar,
Nu
váro
þeir
þar
i
goðom
fagnaði,
Ei&nscap;
dag
gengo
þeir
Bj&oogon;rn
a
a
a
á
tal
við
Jarl
oc
þ&avlig;
Jngibj&oogon;rgo
Ingi
Bi&oogon;rg
þa
berr
Bj&oogon;rn
up
upp
ørendi
ærendi
&oogon;rindi
sín
oc
&slong;ynir
jartegnir
Jarli
Jarl
&slong;pyr&rscap;
hvat
hefir
þic
Bj&oogon;rn
þess
þess
Bi&oogon;rn
hent
er
konongr
vill
d&avlig;ða
þi&nscap;
er
þér
at
&slong;iþr
ført
með
þessi
þessa
orð&slong;ending
at
ec
hy&gscap;
at
engi
mun
muni
&slong;a
vera
er
þessom
or
ðum
mælir
fyrir
Sviakonongi
at
oc
ref&slong;inga
l&avlig;&slong;t
comizc
i
brot,
miclo
er
Oláfr
Sviakonongr
maðr
&slong;cap&slong;tø&rscap;i
heldr
e&nscap;
fyrir
honom
&slong;ialfom
megi
þær
ræðor
ræðr
hafa
er
honom
&slong;e
i
moti
&slong;capi
þa
&slong;egir
&slong;varar
Bj&oogon;rn
engan
lut
engir
lutir
Engir
lutir
hafa
þa&nscap;
þeir
atboriz
mér
til
handa
er
at
Oláfr
konongr
hefir
hafi
ha&fins;i
mér
reiðz
vm,
e&nscap;
morg
er
&slong;u
raða
gerþ
hans
bæþi
fyrir
&slong;ialfom
sér
oc
m&oogon;nnom
sínom
er
hætting
mun
aþic-
kia
a
"/>
þyckia
á
þicia
hvernug
tecz
þeim
m&oogon;nnom
er
a
ræðis
litlir
ero,
E&nscap;
&oogon;ll
rað
hans
hafa
e&nscap;
til
hamingio
&slong;nuiz
hér
til
oc
vætto
vænto
vér
at
&slong;va
&slong;cyli
e&nscap;
fara
vera
Nu
er
yðr
þat
Jarl
&slong;att
at
&slong;egia
at
ec
vil
fara
a
fund
Svia
konongs
oc
eigi
ei
fy&rscap;
aptr
hverfa,
e&nscap;
ec
hefi
hann
heyra
latit
&oogon;ll
þ&avlig;
þ&avlig;g
orð
er
Oláfr
konongr
b&avlig;ð
mér
at
flytia
til
eyrna
honom,
nema
mér
ba&nscap;i
hel
eða
eðr
&slong;e
&slong;ia
ec
heptr,
svá
&slong;va
haptr
at
ec
mega
eigi
fram
coma.
Sva
mun
man
ec
gera
giora
hvárt
&slong;em
þér
vilit
nokorn
hug
ale&gscap;ia
orð&slong;e&nscap;ding
konongs
eða
eðr
engan,
þa
mælti
Jngibj&oogon;rg
Sciott
mun
ec
birta
mi&nscap;
hug
vilia
at
ec
vil
Jarl
at
þer
le&gscap;it
a
allan
hug
at
&slong;toða
orð
&slong;e&nscap;ding
Oláfs
"mgl"
konongs
konungs.
&slong;va
at
þetta
ærendi
komiz
fram
við
Sviakonung
konongs
svá
at
þetta
øogon;rinþi
takiz
&fins;ram
við
su&ydot;a
konong
,
hverngan
veg
&slong;em
hann
vill
&slong;vara,
þott
þar
li&gscap;i
við
reiði
Sviakonongs
eða
eðr
oc
&oogon;ll
eign
vár
eða
eðr
ríki,
þa
vil
ec
miclo
helldr
til
þe&sscap;
þess
co&slong;ta,
oc
hætta
e&nscap;
hitt
&slong;pyriz
at
þu
le&gscap;iz
leggir
undir
h&oogon;foð
orð&slong;e&nscap;ding
Oláfs
konongs
fyrir
ræzlo
hræzlu
&slong;acir
fyrir
Sviakonongi
hefir
þu
til
þe&sscap;
burði
oc
frænda&slong;tyrc
oc
alla
at
ferð.
at
vera
&slong;va
frials
hér
i
Svia
veldi
at
mæla
mikla
mal
þitt
þat
er
væl
&slong;amir
sæmir
oc
&oogon;llom
mun
þickia
þyckia
þicia
aheyri
líct
hvárt
aheyra
margir
eða
eðr
fáir
ri
kir
eða
eðr
uríkir
oc
þott
konongr
&slong;ialfr
&slong;ilafr
konungr
siál&fins;r
konongr
heyri
á.
Jarl
&slong;varar.
ekki
er
þat
blindt
hvers
þu
e&gscap;iar,
nu
ma
vera
at
þu
ráþir
þesso
at
ec
heita
konongs
m&oogon;nnom
þvi
at
fylgja
þeim
svá
at
at,
at
þeir
nae
at
flytia
o
rende
ærendi
øogon;&rrot;inþi
sín
fyrir
Sviakononge
hvárt
hvart
&slong;em
konongi
hanom
likar
þat
"mgl"
vel
eþa
illa,
e&nscap;
mi
nom
raðom
vil
ec
láta
fram
"mgl"
fara,
hvert
hvart
til&slong;tilli
hafa
&slong;kal,
e&nscap;
ec
vil
ei
ecki
ekki
&vins;il
ec
l&avlig;pa
eptir
acafa
Biarnar
eða
eðr
a&nscap;ara
annars
a&nscap;arz
manns
manz
um
&slong;va
mi
cil
mikin
va&nscap;da
mal,
vil
ec
at
"mgl"
þeir
þier
dveliz
með
mér
til
þeirar
þeirrar
þessa&rrot;
&slong;tundar
er
mér
þickir
þyckir
þiki
nockoro
nokoro
noco&rrot;
licligaz
at
fram
qvæmd
framqvemd
megi
verþa
at
þesso
ørende
ærende
&oogon;&rrot;inþi
E&nscap;
er
Jarl
hafþi
því
upplokit
at
hann
myndi
fylgia
þeim
at
þesso
mali
oc
le&gscap;ia
til
þe&sscap;
&slong;i&nscap;
&slong;tyrc
þa
þackaðe
Bj&oogon;rn
honom
væl
oc
qvaz
qvaðz
hans
raðom
vilia
fram
fara,
dv&oogon;lðuz
dvolduz
þeir
Bj&oogon;rn
með
Jarli
mioc
langa
hrið.
LXIX.
Cap.
Fr&aalig;
tali
Bjorns
oc
ingibjargar
Tryggva
dottúr.
"mgl"
Frá
tali
Bio&rrot;ns.
oc
IngiBiarga&rrot;
Tryggvadóttor
Jngibj&oogon;rg
var
forku&nscap;ar
væl
til
þeira
þeirra
þe&slong;&slong;a
røddi
Bj&oogon;rn
fyrir
henni
um
&slong;itt
mál
oc
þótti
þat
illa
er
dveliaz
&slong;cyldi
svá
lengi
ferðin.
þ&avlig;
Hialti
røogon;ddo
opt
&oogon;ll
&slong;aman
"mgl"
um
þetta,
þa
mælti
Hjalti
ec
mun
man
fara
til
konongs
ef
þér
vilit,
ec
em
ekki
norrøacute;nn
noregs
maðr,
muno
Sviar
mér
engar
&avlig;ngar
&slong;acir
sackir
gefa,
ec
hefi
&slong;purt
at
"mgl"
með
Sviakonongi
ero
i&slong;le&nscap;zcir
J&slong;lenzkcir
menn
i
go
ðo
ifirlæti
yfir
læti
ku&nscap;ingiar
ku&nscap;ingar
minir
&slong;cáld
konongs
Gitzo&rscap;
Svarti
oc
Otta&rscap;
Svarti
&slong;vart
mun
ec
þa
forvitnaz
hvers
ec
verþa
verd
varr
var
af
Sviakonongi,
hvárt
hvert
þetta
mál
mun
man
&slong;va
ovæacute;nt
u&vins;ænt
&slong;em
nu
er
látit
eða
eðr
ero
þar
noko&rscap;
nockor
&oogon;&nscap;or
onnr
efni
í
mun
ec
fi&nscap;a
mér
til
&oogon;rendis
ærendis
øogon;rinþis
&slong;líct
&slong;em
mér
þickir
þycki
þicir
fallit,
þetta
þótti
Jngibj&oogon;rgo
oc
Birni
et
me&slong;ta
&slong;na&rscap;øogon;ði
oc
reðo
þ&avlig;
þetta
með
sér
til
&slong;taðfe&slong;to,
byr
þa
Jngibj&oogon;rg
ferð
Hjalta
Hia&lbrk;ta,
oc
&fins;ékk
honom
ii.
menn
g&avlig;zca
Gautzca
oc
b&avlig;ð
þeim
&slong;va
at
þeir
&slong;cyldo
honom
fylgia
oc
vera
honom
hendilangir
bæþi
um
þionosto
þionu&slong;to
oc
&slong;va
ef
hann
vildi
&slong;enda
þá.
Jngibj&oogon;rg
fecc
honom
til
&slong;cot&slong;ilfrs
xx
merkr
ve
gnar,
hon
Hun
&slong;endi
orð
oc
jartegnir
með
honom
til
Jngigerþar
dóttor
dottr
Oláfs
konongs
at
hon
&slong;cylde
le&gscap;ia
allan
hug
a
vm
hans
mál,
hvers
&slong;em
hann
ky&nscap;i
hana
at
"mgl"
krefia
at
n&avlig;ð&slong;yniom.
for
Hjalti
þegar
er
hann
var
búi&nscap;,
E&nscap;
er
hann
com
til
Oláfs
konongs,
þa
fa&nscap;
hann
"mgl"
bratt
&slong;cál
ldi&nscap;
Gitzo&rscap;
Gizor
oc
áàátta&rscap;
Ottar
oc
urðo
þeir
honom
allfegnir,
oc
gengo
þeir
þegar
með
honom
fyrir
konong
oc
&slong;egja
s&avlig;gþo
þeir
"mgl"
honom
at
&slong;a
maðr
var
þar
veri
var
comi&nscap;
er
&slong;am
lendr
var
við
þa
oc
me&slong;tr
maðr
var
þar
at
virþingo
a
því
landi,
oc
baðo
konong
at
hann
&slong;cyldi
honom
væl
fagna,
konongr
bað
þa
Hialta
hiallta
at
hafa
með
sér
i
&slong;veit
oc
hans
f&oogon;
ron&avlig;ta,
E&nscap;
er
Hjalti
hafþi
þar
dvaliz
dvaliz
þar
nokora
hrið,
oc
gert
sér
menn
ku&nscap;a,
þa
virþiz
hann
væl
hveriom
ma&nscap;i
hveriom
manne
væl
.
Scaldin
váro
opt
fyrir
konongi
því
at
þeir
váro
maldiarfir,
Sá
tu
þeir
opt
um
daga
frami
frammi
fyrir
ha
&slong;æti
konongs
oc
Hjalti
með
þeim,
virþo
þeir
hann
me&slong;t
i
&oogon;llo.
G&oogon;rðiz
hann
þa
oc
konongi
malku&nscap;igr
var
konongr
við
hann
mal
r&oogon;ti&nscap;
oc
&slong;purði
tiþenda
tiþinda
af
I&slong;landi.
LXX.
Cap.
Fr&aalig;
Sighvati
Sk&aalig;lldi
"mgl"
Fra
Sigvati
Sca&lbrk;d.
Þat
hafþi
verit
aðr
Bj&oogon;rn
fór
heiman
at
hann
hafþi
beþit
Sig
vat
&slong;cáld
til
farar
með
sér,
hann
var
þa
með
Oláfi
konongi,
e&nscap;
til
þeirar
þeirrar
farar
váro
menn
menn
menn
ekki
fúsir.
þar
var
vingott
með
þeim
Birni
oc
Sigvati
hann
qvað
Aþr
hefi
ec
gott
við
goða
grams
&slong;tallara
alla
átt
þa
er
o&slong;&slong;um
o&slong;s
um
[ved
o&slong;s
staar
eit
kryss,
og
i
margen
o&slong;&slong;um,
men
o&slong;s
um
er
ikkje
overstryke]
&oogon;&lbrk;om
drotni
drottni
ógndiarfs
um
kne
hvarfa
biorn
faztu
opt
at
arna
í&slong;s
fyrir
mér
at
ví&slong;a
goðs
megut
megit
gott
vm
raða
gu&nscap;rioðr
allz
væl
ku&nscap;ot
cu&nscap;&rrot;
E&nscap;
er
þeir
riðo
upp
a
G&avlig;tland
qvað
Sigvatr
visor
vi
&slong;r
þessar
Kátr
var
ec
opt
þa
er
uti
&avlig;rðict
veðr
a
fiorðum
vi&slong;a
&slong;egl
i
vá&slong;e
vind
blá&slong;it
Blá
sit
&slong;cóf
&slong;trinda
he&slong;tr
óð
kafs
at
ko&slong;tum
kilir
hri&slong;to
men
menn
li&slong;ta
ut
þar
er
eí&slong;a
ei&slong;a
[i
margen
st"aa"r
bruna,
ei&slong;a
er
ikkje
overstryke]
létom
undan
&slong;ceiðr
at
&slong;u&nscap;di
Sniallz
letom
&slong;cip
&slong;colla
&slong;cioldungs
við
ey
eigi
tiolduð
fyrir
agæto
úti
&oogon;ndort
&slong;umar
landi
e&nscap;
i
h&avlig;&slong;t
þar
er
he&slong;tar
hagþorns
a
mó
nio
&slong;porna
tec
ec
"mgl"
ymi&slong;sar
ymi&slong;&slong;ar
eckils
iþir
I
þir
hl&avlig;tc
at
riða
E&nscap;
er
þeir
riðo
up
upp
"mgl"
um
G&avlig;tland
&slong;ið
um
aptan
þa
qvað
Sigvatr
Jór
re&nscap;
aptan
apta
&slong;cøro
all&slong;vangr
al&slong;vangr
al&slong;uang&rrot;
g&avlig;tor
gautr
g&avlig;t&rrot;
langar
v&oogon;ll
kná
hófr
høogon;&fins;&rrot;
til
hallar
hofom
liti&nscap;
litin
dag
&slong;lita
nu
er
þat
er
blaccr
um
becki
be&rscap;
mic
d&oogon;nom
fe&rscap;i
fákr
l&avligacute;&slong;t
drengs
dreings
i
díki
d&oogon;gr
m&oogon;taz
nu
føti
þa
riða
þeir
i
c&avlig;p&slong;taði&nscap;
at
&slong;c&avlig;
rom
oc
um
&slong;trætið
fram
at
gar
ði
Jarls
hann
J
hans
[J
utan
forkortingsteikn,
Jarl?]
qvað
Ut
muno
mono
eckior
líta
all&slong;núðula
pruðar
flioð
&slong;ia
reyk
reik
hvar
riðom
Rogvaldz
i
bøogon;
gognom
keyrom
hro&sscap;
&slong;va
at
heyre
harða
langt
at
garðe
gardi
he&slong;ta
rás
or
hu&slong;om
hug&slong;vi&nscap;
kona
i&nscap;an.
LXI.
Cap.
Fr&aalig;
Hjallta
SkeggiaSyni,
er
han
var
ï
Svij
þjood.
"mgl"
[Fe&rrot;d
Hialta
I
Su&ydot;þiod.
]
Ei&nscap;
hvern
dag
gecc
Hialti
fyrir
konong
oc
&slong;calldin
með
honom,
þa
toc
Hjalti
til
máls,
Sva
er
konongr
&slong;em
yðr
er
ku&nscap;ict
at
ec
em
hér
co
mi&nscap;
a
þi&nscap;
fund,
oc
hefi
ec
fa
rit
langa
leið
oc
tor&slong;otta,
e&nscap;
&slong;iþan
er
ec
com
yfir
hafit
oc
ec
&slong;pur
þa
&slong;purþi
til
tígnar
yða&rscap;ar,
þa
þótti
mér
ofroðlict
u&fins;ródlict
at
fara
&slong;va
aptr
at
eigi
hefþa
ec
&slong;ét
yþr
oc
veg
&slong;emd
yðra
yðra
veg&slong;emd
,
E&nscap;
þat
ero
log
milli
mi&lbrk;om
i&slong;landz
I&slong;&slong;landz
oc
Noregs
at
J&slong;le&nscap;zcir
J&slong;lenzcir
menn
þa
er
þeir
coma
coma&slong;t
til
Noregs
gialda
þar
land&avlig;ra,
e&nscap;
er
ec
com
yfir
haf
þa
toc
ec
við
land&avlig;rom
allra
&slong;cip
vera
&slong;cipveria
&slong;kipveria
mi&nscap;a,
E&nscap;
fyrir
því
at
þat
veit
ec
at
þat
er
rettaz
at
þér
eiguð
þat
þar
veldi
er
i
Noregi
Noregr
er,
þa
for
ec
a
yðarn
fund
at
f&oogon;ra
yðr
land&avlig;rana
&slong;yndi
þa
kononginom
&slong;ilfrit
oc
helti
i
&slong;c&avlig;t
Gitzo
ri
Gizori
Svarta
x
morcom
&slong;ilfrs,
konongr
mælti
fair
hafa
o&sscap;
&slong;líct
ført
vm
hrið
or
Noregi
vil
ec
Hialti
ku&nscap;a
yðr
þ&avlig;ck
oc
&avlig;fu&slong;o
fyrir
þat
er
"mgl"
þér
hafit
&slong;va
micla
&slong;tund
alagt
at
føra
o&sscap;
land&avlig;rana
helldr
e&nscap;
gialda
uvinom
várom,
en
þo
vil
ec
at
fe
þetta
þi&gscap;ir
þu
af
mér
oc
með
vinátto
mina,
Hjalti
þackaði
konongi
með
mor
gom
orðom,
þaðan
af
com
Hjalti
hann
sér
i
hi&nscap;
me&slong;ta
kærleika
kærleik
kiæ&rrot;leic
við
konong,
oc
var
opt
a
tali
við
hann,
þotti
konongi
&slong;em
var
at
hann
var
vitr
maðr
oc
orð&slong;niallr
Hjalti
&slong;egir
Gitzori
oc
áàáttari
at
hann
er
&slong;endr
með
jartegnom
Ia&rrot;þteignir
til
tr&avlig;&slong;tz
oc
vinátto
til
Jngigerþar
konongs
dóttor
oc
biðr
at
þeir
&slong;cyldo
&slong;colo
coma
honom
til
tals
við
hana,
þeir
qveþa
qvádo
sér
lítið
fyrir
því,
gan
ga
einhvern
einn
dag
til
húsa
hennar
&slong;at
hon
þar
oc
dracc
drac
með
marga
menn,
hon
fa
gnaðe
væl
&slong;caldonom,
þvíat
þeir
váro
henni
ku&nscap;ir,
Hialti
bar
henni
qveðio
Jngibiargar
kono
Jarls
oc
&slong;egir
&slong;agþi
at
"mgl"
hon
he
fði
&slong;ent
hann
þangat
til
tr&avlig;&slong;tz
oc
vinátto
oc
bar
fram
jartegnir
konongs
dóttir
toc
þvi
væl,
oc
qvað
honom
heimila
&slong;cyldo
sína
vinátto,
&slong;áto
þeir
þar
lengi
dags
oc
drucco,
&slong;purþe
konongs
dóttir
Hialta
margra
tiþenda
tiþinda
oc
bað
hann
þar
opt
coma
til
við
tals
við
&slong;ic
hann
gerþi
&slong;va
com
þar
optliga
oc
ta
laðe
við
konongs
dottor.
dottr.
hann
dóttor
Hann
&slong;egir
&slong;agþi
henni
þa
af
trúnaði
frá
ferð
þeira
þeirra
Biarnar
oc
&slong;py&rscap;
hvat
hon
hy&gscap;r,
hvernug
Svíakonongr
mani
taca
þeim
má
lom
at
&slong;ætt
væri
gor
milli
mi&lbrk;om
þeira
þei&rscap;a
kononga,
konongs
dóttir
&slong;egir
&slong;varar
oc
qvaz
qvaðz
þat
hy&gscap;ia
at
þe&sscap;
myndi
ekki
leíta
þurfa
at
konongr
myndi
&slong;ætt
gera
við
Olaf
digra,
&slong;agði
at
konongr
var
&slong;va
reiðr
orði&nscap;
Olavi
at
eigi
ma
hann
heyra
at
hann
væri
ne
fndr,
þat
var
ei&nscap;
dag
at
Hjalti
&slong;at
fyrir
kononginom
oc
talaði
við
hann,
var
þa
konongr
allkátr
oc
drucki&nscap;
mioc
þa
mælti
Hjalti
til
konongs,
Allmicla
tígn
má
hér
&slong;ía
margskonar,
oc
er
mér
þat
at
&slong;ion
orðit
er
ec
hefi
opt
heyrt
fra
&slong;agt,
at
engi
eingi
enginn
konongr
er
jafng&oogon;fugr
a
norðrl&avlig;nd
no&rrot;þrl&avlig;nþom
&slong;em
þu.
Allmikill
harmr
er
þat,
er
vér
eigum
&slong;va
langt
hingat
at
&slong;&oogon;kia
oc
&slong;va
meinført
fyr&slong;t
ha
fs
megin
micit.
e&nscap;
þa
ekki
frið
&slong;amt
at
fara
um
Noreg
þeim
m&oogon;nnom
er
hingat
vilia
&slong;økia
með
vinátto,
eða
hvárt
leita
menn
ekki
við
at
bera
&slong;áttmál
meðal
yckar
Oláfs
digra.
mioc
heyrða
ec
þat
røtt
i
Noregi
"mgl"
oc
&slong;va
i
ve&slong;tra
&vins;e&slong;to&rrot;
G&avlig;tlandi
at
allir
mundo
þess
fusir
vera
verða
at
friðr
yr
ði
oc
þat
var
mér
&slong;agt
með
&slong;a&nscap;endom
fra
orðom
"mgl"
Noregs
konongs
at
hann
væri
fú&sscap;
fwz
at
&slong;æacute;ttaz
við
yðr
y&rrot;
,
oc
veit
ec
at
þat
mun
man
til
coma
at
hann
mun
man
&slong;ia
þat
at
hann
hefir
miclo
mi&nscap;a
afla
e&nscap;
þér
hafit
Sva
var
þat
mælt
oc
at
hann
ætlaðe
at
biðia
Jngigerþar
dóttor
dottr
þi&nscap;ar
oc
er
&slong;líct
oc
væn&slong;t
&vins;æ&slong;t
til
heilla
&slong;átta
oc
er
hann
hi&nscap;
me&slong;ti
merkis
maðr,
at
þvi
er
ec
heyrða
he&ydot;rþi
réttorða
menn
fra&slong;egia
þa
&slong;varar
konongr
ekki
egi
&slong;kaltu
mæla
&slong;líct
Hia
llti
e&nscap;
eigi
egi
vil
ec
fyrir
ku&nscap;a
þic
þessa
orða,
því
at
þu
veizt
veitz
eigi
hvat
varaz
&slong;kal,
ecki
&slong;kal
þa&nscap;
hi&nscap;
digra
ma&nscap;
konong
kalla
hér
i
mi&nscap;i
hirð
oc
er
til
hans
miclo
mi&nscap;a
&slong;cot
e&nscap;
margir
láta
yfir,
oc
mun
mon
þer
&slong;va
þickia
þyckia
þicia
ef
ec
&slong;egi
þér
at
&slong;u
mæ
gð
megi
eigi
maclig
vera,
því
at
ec
em
hi&nscap;
xdi
tiundi
konongr
at
up&slong;&oogon;lum
upp&slong;olum
&slong;va
&slong;va
at
hve&rscap;
hefir
eptir
a&nscap;an
tekit
va&rscap;a
frænda
oc
verit
einvaldz
konongr
Einvalldz
konungar
Einvaldz
konongar
yfir
Sviavelldi.
oc
yfir
mor
gum
oðrum
&slong;tórvm
l&avlig;ndom,
oc
verit
allir
yfirkonongar
a&nscap;arra
kononga
a
norðrl&avlig;ndum,
En
i
Noregi
nóreg
er
lítil
bygð
oc
þo
&slong;undrl&avligacute;s,
hafa
þar
verit
&slong;mákonongar
e&nscap;
Haraldr
hi&nscap;
Hár
fagri
var
me&slong;tr
konongr
i
því
landi
oc
átti
hann
&slong;cipti
við
fylkis
kononga
oc
br&avlig;t
þa
undir
&slong;ic,
ku&nscap;i
hann
sér
þa&nscap;
hagnat
at
agirnaz
agyrnaz
ekki
Svia
konongs
veldi,
leto
Svía
konongar
hann
fyrir
því
&slong;itia
i
friðe
oc
e&nscap;
var
þat
til
at
frænd
&slong;emi
var
meðal
þeira
þeirra
,
e&nscap;
þa
er
Hacon
Aðal&slong;teinsfóstri
var
í
Noregi
nóreg
þa
&slong;at
va&rrot;
hann
i
friðe
þar
til
er
"mgl"
hann
heriaðe
a
I
G&avlig;t
land
oc
Danmerc
Danmorc
Danm&oogon;rc
,
En
&slong;iþan
var
efl
dr
floccr
a
hendr
honom
oc
var
hann
felldr
fra
l&avlig;ndom.
Gu&nscap;hilldar
&slong;ynir
váro
oc
af
life
teknir,
þegar
er
"mgl"
þeir
gerþuz
olyðnir
ul&ydot;þnir
Danakonongi,
lagðe
þa
Haraldr
Gorms&slong;on
Noreg
við
&slong;itt
ríki
oc
&slong;cattgilldi
oc
þotti
o&sscap;
þó
Haraldr
konongr
Gorms&slong;on
vera
mi&nscap;i
fyrir
sér
e&nscap;
upp
&slong;ala
konongar,
því
at
Styrbiorn
frændi
vá&rscap;
&vins;a&rrot;
kúgaðe
hann
oc
gerþiz
Haraldr
hans
maðr,
E&nscap;
Eiricr
hi&nscap;
Sigr&slong;æli
faðir
mi&nscap;
&slong;teig
þo
yfir
h&oogon;foð
Styr
birni
þa
er
þeir
reyndo
sín
a
I
milli.
E&nscap;
er
Oláfr
tryggva&slong;on
com
i
Noreg
oc
callaðiz
konongr,
þa
letom
leto
vér
honom
þat
eigi
lyða,
forum
vit
Svei&nscap;
da
nakonongr
oc
tócom
hann
af
lífi,
Nu
hefi
ec
eignaz
Noreg
oc
eigi
með
mi&nscap;a
ríki
en
þu
mattir
mátt
nu
heyra
oc
eigi
ve&rscap;
at
comiz
comi&nscap;
.
e&nscap;
ec
hefi
&slong;ott
með
o&rscap;osto
oc
&slong;igrat
þa&nscap;
konong
er
aðr
reð
fyrir
Máttu
ætla
atla
vitr
maðr
at
þat
mun
man
fia&rscap;i
fara
at
ec
láta
l&avligacute;&slong;t
þat
ríki
fyrir
þeim
enom
digra
manne,
oc
er
þat
undar
lict
er
hann
man
eigi
ei
þat
er
hann
com
n&avlig;ðo
ligaz
n&avlig;þog-
liga&slong;t
út
or
leginom
þa
er
vér
hof
ðum
hann
i&nscap;ibyrgt,
hy&gscap;
ec
at
"mgl"
honom
væri
þa
a&nscap;at
i
hug
ef
hann
qvæmiz
qvemiz
með
fiorvi
i
"mgl"
brot
e&nscap;
þat
at
hall
da
opta&rscap;
deilo
við
o&sscap;
Svíana,
Nu
&slong;kaltu
Hialti
hafa
eigi
eigi
hafa
opta&rscap;
i
mu
&nscap;i
þessa
røðo
fyrir
mér,
Hjalta
þótti
ovænt
a
horfaz
at
"mgl"
konongr
myndi
vilia
til
lyða
&slong;ætta
umleitanar
hann
hætti
þa
oc
toc
aðra
røðo,
Nockoro
Nokoro
Noco&rrot;o
&slong;iþa&rscap;
þa
er
Hjalti
var
a
"mgl"
tali
við
Jngigerði
Ingiriþi
konongs
dóttor
dottr
&slong;agðe
hann
henne
alla
røogon;þo
þeira
þeirra
konongs
hon
qvað
sér
&slong;licra
&slong;vara
ván
von
af
konongi
Hjalti
bað
hana
nockor
nokor
orð
tille&gscap;ia
við
konong
oc
qvað
þat
hellzt
hellz
tia
mundo,
hon
qvað
konong
ekki
mun
do
mundi
alyða
hvat
&slong;em
hon
mælti.
e&nscap;
vm
má
ec
røogon;ða
&slong;egir
hon
ef
þu
vill.
Hjalti
Hann
qvaz
qvaðz
þess
þ&avlig;ck
ku&nscap;a
Ingigerþr
konongs
dóttir
var
a
tali
við
f&avlig;ðor
fauðr
sinn
ei&nscap;
hvern
dag
e&nscap;
er
hon
fa&nscap;
at
konongi
var
&slong;caplétt,
þa
mælti
hon,
Hveria
æt
lan
hefir
þu
á
um
deilo
ykra
yckar
Ickar
Oláfs
digra
margir
menn
køra
nu
þat
þessi
vandræðe
vendræði
,
kallaz
&slong;umir
hafa
látit
fe
&slong;umir
frændr
fyrir
norð
m&oogon;nnom,
oc
engom
&avlig;ngvom
yðrum
manne
mon
qvæmt
qvemt
i
Noreg
at
&slong;va
búno,
var
þat
mioc
o&slong;ynio
er
c&avlig;lloðoð
co&lbrk;oþ
til
rikis
i
Noregi
er
land
þat
fatøkt
oc
illt
yfir
farar
I&fins;ir&fins;erþar
oc
fólc
otrygt
utri&gscap;t
,
vilia
menn
þar
i
landi
hvern
a&nscap;an
helldr
"mgl"
at
konongi
e&nscap;
þic,
Nu
ef
ec
&slong;cyllda
&slong;cylldi
&slong;ci&lbrk;di
raða
myndir
&slong;ci&lbrk;dir
þu
þu
eða
myndir
lata
vera
kyrt
k&ydot;rt
vera
at
kalla
til
Noregs
e&nscap;
briotaz
helldr
i
&avlig;
&slong;trveg
til
rikis
þess
er
átt
h&oogon;fðo
hinir
fy&rscap;i
Sviakonongar
oc
nu
fyrir
&slong;c&avlig;mmo
lagðe
undir
&slong;ic
Styrbi&oogon;rn
frændi
vá&rscap;
&vins;a&rrot;
e&nscap;
láta
Oláf
digra
hafa
frændleifð
&slong;ina
oc
gera
&slong;ætt
við
hann,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
sagþi
reiðoliga
&rrot;eiþugliga
.
þat
er
þitt
ráð
Jngigerðr
at
ec
láta
af
ríki
i
Noregi
nóreg
e&nscap;
gipta
þic
Olafi
di
gra.
Nei
&slong;egir
hann
a&nscap;at
&slong;kal
&slong;kal
&slong;cal
skal
fy&rscap;
helldr
mun
hitt
at
i
vetr
a
up
&slong;ala
upp&slong;ala
þingi
&slong;kal
ec
gera
bert
fyrir
&oogon;llom
Sviom
&slong;viom
allum
at
almenningr
&slong;kal
uti
at
liðe
aðr
e&nscap;
"mgl"
í&slong;a
taki
af
v&oogon;tnum,
&slong;kal
ec
fara
i
Noreg
oc
eyða
þat
land
oddi
oc
e&gscap;io
oc
bre
&nscap;a
alt
oc
gialda
þeim
&slong;va
utrúleic
sinn,
varð
konongr
þa
svá
oðr
at
honom
hon
mátti
engo
&avlig;ngvo
orði
&slong;vara
gecc
hon
þa
i
"mgl"
brot
brott
.
Hiallti
helt
v&oogon;rð
á
oc
gecc
þegar
at
fi&nscap;a
hana
&slong;pyrr
hann
þa
hvert
&oogon;rendi
ærendi
øogon;&rrot;indi
hennar
varþ
til
konongsens,
hon
&slong;egir
at
svá
fór
&slong;em
hon
vænti
at
engvm
&avlig;ngom
orðvm
mátti
við
konongi&nscap;
coma
oc
hann
heitaðiz
i
mót
oc
bað
hon
Hjalta
aldri
geta
þessa
þe&slong;s
máls
fyrir
konongi.
Jngigerðr
oc
Hjalti
þa
er
"mgl"
þ&avlig;
t&oogon;loðo
røogon;ddo
optliga
um
Oláf
digra,
&slong;agðe
ha&nscap;
henne
opt
frá
honom
oc
hans
háttom
oc
lofaðe
&slong;em
hann
"mgl"
ku
&nscap;e
oc
var
þat
&slong;a&nscap;az
frá
at
&slong;egia
hon
lét
sér
þat
væl
&slong;ciliaz
oc
e&nscap;
eitt
&slong;i&nscap;
er
þ&avlig;
t&oogon;loðo
þa
mælti
Hjalti
hvárt
hvert
&slong;kal
ec
konongs
dóttir
mæla
þat
fyrir
þér
i
orlofi
o&rrot;dlo&fins;i
er
mér
mer
i
b&ydot;r
i
&slong;ca
pi,
mæl
þu
&slong;egir
hon,
&slong;va
at
"mgl"
ec
heyra
he&ydot;ri
eín,
þa
mælti
Hjalti
hann
hvernug
myndir
þu
&slong;vara
er
Oláfr
Noregs
konongr
konongr
a&fins;
nóregi
&slong;endi
menn
til
þin
"mgl"
með
þeim
&oogon;rendom
ærendom
at
biðia
þín,
hon
roðnaðe
oc
&slong;varar
suaraþi
obrátt
oc
&slong;tilliliga
ekki
hefi
ec
hugfe&slong;t
&slong;v&oogon;r
fyrir
mér
vm
þat
því
at
ec
ætla
ætli
at
æc
mani
mani
eigi
þur
fa
til
at
taka
þeira
þeirra
&slong;vara,
E&nscap;
ef
Oláfr
er
svá
at
sér
"mgl"
gø&rscap;
um
alla
luti
&slong;em
þu
&slong;egir
&slong;egir
i
fra
honom
þa
myndi
munda
ec
eigi
ku&nscap;a
kunna
at
øogon;&slong;cia
mi&nscap;
ma&nscap;
a
a&nscap;an
veg
ef
eigi
er
þat
at
þér
manit
helldr
hóli
gillt
hafa
i
marga
&slong;taði,
Hjalti
&slong;egir
at
engan
lut
hefir
hann
betr
lá
tið
um
konongi&nscap;
e&nscap;
var,
þ&avlig;
røogon;ddo
þetta
&slong;ín
i
milli
mioc
optliga
optliga
mi&oogon;c
.
Jn
gigerþr
bað
Hjalta
varaz
at
mæla
þetta
fyrir
&avlig;ðrom
m&oogon;nnom
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
at
konongri&nscap;
mun
mon
verþa
þér
reiðr
ef
hann
verþr
þe&sscap;a
ví&sscap;.
Hjalti
&slong;egir
þetta
&slong;cáldonom
Gizori
Gitzori
oc
Ottari
þeir
qváþo
þat
vera
et
me&slong;ta
happa
rað
ef
framgengt
mætti
verþa
Otta&rscap;
var
máldiarfr
maðr
oc
hofþingia
kæ&rscap;,
var
hann
bratt
at
á
þesso
máli
við
konongs
dóttor
dottir
oc
taldi
upp
fyrir
henni
&slong;lict
&slong;em
Hiallti
um
ma&nscap;ko&slong;te
konong&slong;ens
oláfs
konongs
,
røogon;ddo
þ&avlig;
Hjalti
opt
&avlig;ll
&slong;aman
vm
þetta
mál
oc
er
þ&avlig;
t&oogon;loðo
jafnan
oc
oc
oc
oc
Hjalti
var
&slong;a&nscap;froðr
at
orði&nscap;
vm
øren
dis
ærendis
øogon;&rrot;indis
loc
sín
þa
&slong;e&nscap;di
hann
bøogon;t
brot
brot
ena
eina
g&avlig;zco
menn
er
honom
hofðo
þa&nscap;ug
fylgt,
let
þa
fara
aptr
til
Jarls
með
bræfum
brefom
þeim
er
Jngigerþr
konongs
dóttir
"mgl"
oc
þ&avlig;
"mgl"
Hjalti
&slong;endo
Jarli
oc
Jngibiorgo.
Hjalti
let
oc
coma
veðr
a
þ&avlig;
vm
r&oogon;ðor
þær
er
hann
hafði
uphafit
upphafit
uppi
ha&fins;it
við
Jngigerði
Ingigerdi
konongs
dóttor
oc
&slong;va
vm
&slong;v&oogon;r
hennar,
comu
&slong;endimenn
til
Jarls
no
koro
nockoro
nocko&rrot;o
fyrir
jol.
LXII.
Cap.
Ferd
Olafs
konúngs
&aalig;
Uppl&ocurl;nd.
"mgl"
Fe&rrot;d
Oláfs
konongz
A
Vppl&avlig;nd.
Þa
er
Oláfr
konongr
hafði
&slong;ent
þa
Bj&oogon;rn
&avlig;&slong;tr
a
G&avlig;tland.
þa
&slong;endi
hann
aðra
menn
til
uplanda
Upp
landa
með
þeim
øogon;rendom
ærendom
at
boða
veizlor
fyrir
&fins;rá
sér
oc
ætlaðe
hann
hann
at
hann
at
fara
þa&nscap;
vetr
at
veizlom
at
&vins;ei&slong;lom,
þann
&vins;et&rrot;
yfir
um
upl&avlig;nd
Upplond
.
því
at
þat
hafþi
verit
&slong;iþr
hi&nscap;a
hinni
[i"tegnet"retta
fra""a,
men
vanskeleg
"aa"
avgjere]
fy&rscap;a
fyrri
&fins;y&rscap;i
kononga
at
fara
at
vei
zlom
hi&nscap;
e&nscap;
iija
þridja
hvern
vetr
yfir
up
l&avlig;nd
Upplaund
,
hóf
ha&nscap;
ferðina
um
h&avligacute;&slong;tið
or
fra
v&rrot;
Borg,
for
konongr
fyr&slong;t
a
um
um
á
vingul
m&oogon;rc
&vins;ingolmorc
,
hann
háttaðe
&slong;va
ferði&nscap;i
at
hann
toc
veizlor
upi
uppi
upp
i
nánd
mark
bygðinne,
oc
&slong;tefndi
til
sín
&oogon;llom
bygðar
m&oogon;nnom
oc
þeim
&oogon;llom
vendili
gaz
er
fyr&slong;t
bygðo
byþo
megin
heroþom
hann
ran&slong;akaði
rann&slong;akaði
at
um
cri&slong;tnihalld
manna
oc
þar
er
honom
þótti
abóta
vant
ke&nscap;di
hann
þeim
rétta
&slong;iðo
oc
lagði
&slong;va
micit
við
ef
nokkorir
nokorir
væri
þeir
er
eigi
villdi
afláta
heiðni&nscap;i,
at
&slong;uma
rac
hann
brot
brott
or
landi
&slong;uma
let
hann
hamla
at
h&avlig;ndom
eða
fo
tum
eða
&slong;tinga
&avlig;go
ut,
&slong;uma
lét
hann
hengia
eða
eðr
h&avlig;&gscap;va,
e&nscap;
engi
eigi
eigi
lét
hann
ohegndan
þa&nscap;
er
eigi
villdi
Guði
þiona,
for
hann
&slong;va
um
alt
þat
fylki
jafnt
Iamt
hegndi
hann
ríka
oc
oríka
hann
fecc
þeim
ke&nscap;imenn
oc
&slong;etti
þa
&slong;va
þyct
i
heraðum
&slong;em
hann
&slong;a
at
bezt
bar,
með
þessum
hætti
for
hann
um
þetta
fylki,
hann
hafþi
ccc
vígra
manna
þa
er
hann
for
upp
a
r&avlig;
maríki,
honom
fa&nscap;z
fanz
þat
þar
brátt
i
at
cri&slong;tni
haldit
var
því
mi&nscap;a
er
hann
&slong;oti
&slong;otti
mei&rscap;
meir
mer
a
landit
up
upp
.
hann
hellt
þo
þá
eno
&slong;ama
fram
oc
&slong;neri
&oogon;llom
lyð
liþ
a
rétta
trú
oc
veítti
&slong;tórar
ref&slong;ingar
þeim
þeim
e&rrot;
eigi
villdo
lyða
hl&ydot;þa
hans
orðum.
LXXIII.
Cap.
Svikrædi
Upplendinga
Konúnga.
"mgl"
Suikr&oogon;þi
Vpplendinga
Kononga
Oc
er
þat
&slong;purþi
konongr
"mgl"
&slong;a
er
þar
reð
fyrir
R&avlig;maríki,
þa
þóti
þotti
þotti
honom
geraz
micit
vandmæli,
því
at
hvern
dag
comu
til
hans
margir
menn
er
&slong;líct
kørðo
fyrir
honom
&slong;umir
ríkir
&slong;umir
oríkir
u&rrot;&ydot;cir
,
konongri&nscap;
toc
þat
ráð
at
hann
for
up
a
uppa
Heið
m&oogon;rc
a
fund
R&ocurl;reks
konongs,
því
at
hann
var
þeira
þeirra
kononga
vitra&slong;tr
er
þar
váro
þa
e&nscap;
er
konongar
toco
tal
sín
i
milli
þa
com
þat
a&slong;amt
með
þeim
at
&slong;enda
orð
Guðrøði
konongi
"mgl"
norðr
i
Dala
oc
svá
a
Haðaland
til
þess
konongs
er
þar
var
oc
biðia
þa
coma
a
Heið
morc
til
fundar
við
þa
R&ocurl;rek
Hrærek
konong
konong
Hrøogon;rec
þeir
l&oogon;gðuz
eigi
ferð
undir
h&oogon;foð
oc
hittuz
þeir
v
konongar
a
Heiðm&oogon;rc,
þar
&slong;em
heitir
a
Ringis
akri,
Hringr
Ringr
var
þar
hinn
vti
fimti
konongr
bróðir
Røcurl;reks
Hrørekz
konongs,
þeir
konongarnir
ganga
fyr&slong;t
einir
&slong;aman
samir
a
tal,
toc
&slong;a
fyr&slong;t
til
orða
er
comi&nscap;
var
af
a
r&avlig;maríki
oc
&slong;egir
&slong;agþi
fra
ferð
oláfs
digra
oc
þeim
ofriþi
u
&fins;riþi
er
hann
gerþi
giorði
bæ
ði
bæþi
i
Bæþi
I
manna
aft&oogon;kum
oc
manna
meizlum,
&slong;u
ma
rak
hann
or
úr
landi
oc
tóc
upp
fe
fyrir
&oogon;llom
þeim
er
nokkot
nokot
mælto
mællto
i
mælto
I
moti
honom
en
for
með
her
manns
manz
vm
landit
land
,
e&nscap;
ekki
með
því
fiolmenni
er
l&oogon;g
váro
til,
hann
&slong;egir
oc
at
fyrir
þeim
ufriðe
qvez
hann
hafa
þangat
flyit
qvað
oc
marga
aðra
rikis
menn
hafa
flyit
óðol
&slong;in
af
r&avlig;maríki,
En
þo
at
o&sscap;
&slong;e
nu
þetta
vendræði
vand&rrot;&oogon;þi
næ&slong;t,
þa
mun
mon
mun
&slong;camt
til
at
þér
manot
munot
fyrir
&slong;lí
co
eiga
at
&slong;itia,
oc
er
fyrir
því
betra
at
vér
raðim
&rrot;áþom
vm
allir
&slong;aman
hvert
rað
up
upp
&slong;kal
taka.
Oc
er
hann
l&avlig;c
sinni
r&oogon;ðo
þa
viko
konongar
þar
þan-
gat
til
&slong;vara
&slong;em
R&ocurl;rekr
Rørec&rrot;
konongr
var
hann
mælti
Nu
er
fram
comit
þat
"mgl"
er
mic
grunaðe
at
vera
verða
my
ndi
þa
er
vér
áttom
&slong;tefno
a
Haðalandi
oc
þér
vorot
varot
&vins;orit
allir
akafir
at
hefia
hann
upp
yfir
h&oogon;foð
o&sscap;
at
hann
mundi
verþa
o&sscap;
harðr
i
horn
at
taka,
þegar
er
"mgl"
hann
hefþi
ei&nscap;
va
lld
Einvalld
ifir
yfir
landi.
Nu
ero
ij
co&slong;tir
fyrir
hendi,
&slong;a
a&nscap;a&rscap;
annar
at
vér
fa
rim
&fins;ø&rrot;om
a
fund
hans
allir,
oc
latim
látum
hann
&slong;cera
oc
&slong;capa
alt
vár
i
mil
li
oc
ætla
ec
o&sscap;
þa&nscap;
bezta&nscap;
af
at
taka,
e&nscap;
&slong;a
a&nscap;arr
at
ri&slong;a
nu
i
mót,
meþan
hann
hefir
eigi
vi
ðara
yfir
landit
farit,
E&nscap;
þott
hann
hafi
ccc
manna
eða
eðr
eðr
cccc
þa
er
o&sscap;
þat
ekki
ofrefli
liþs
ef
vér
ver
ðum
a
eino
raðe
allir,
E&nscap;
optaz
&slong;igraz
þeim
ve&rscap;
er
fleiri
ero
jamrikir,
helldr
e&nscap;
hinom
er
ei&nscap;
er
oddviti
fyrir
liþino
oc
er
þat
mitt
rað
helldr
at
hætta
eigi
til
þess
at
etia
hamingio
við
Oláf
Haralds&slong;on
E&nscap;
eptir
þat
talaðe
hve&rscap;
þeira
þeirra
kononga
&slong;líct
er
eptir
því
&slong;yndiz
l&avlig;ttv
&slong;umir
en
&slong;umir
f&ydot;&slong;to
oc
varð
en
gi
eigi
eigi
or&slong;curðr
o&rrot;&slong;cor&rrot;þo&rrot;
raði&nscap;,
t&oogon;ldo
a
hváro
tve&gscap;ia
hva
rotveggio
hvártue&gscap;ja
&slong;yna
&slong;ina
a&nscap;marka
anmarca
.
þa
toc
til
orða
Guðrøðr
dala
konongr
oc
mælti
svá
Undarlict
þicki
þycki
þici
mér
er
þér
vefit
svá
mioc
ór&slong;curþi
micilli
o&rrot;d&slong;peci
vm
þetta
mal
oc
erot
ero
þér
gagnræddir
gagnhræddir
gagn
hræddir
við
Oláf
vér
erom
hér
v
konongar
oc
er
engi
eigi
er
eingi&nscap;
va&rscap;
&vins;a&rrot;
verr
ættbori&nscap;
helldr
e&nscap;
Oláfr
nu
vei
ttum
vér
honom
&slong;tyrc
til
at
beriaz
við
Svein
Jarl
oc
hefir
hann
með
várom
afla
eignaz
land
þetta,
e&nscap;
ef
hann
vill
nu
fyrir
muna
hveriom
hvarom
várom
þess
&vins;ára,
þessa
ens
"mgl"
lítla
rikis
er
vér
hofom
aðr
haft
oc
veíta
o&sscap;
py&nscap;dingar
oc
kugan
þa
ka&nscap;
ec
þat
frá
mér
at
&slong;egia
at
ec
vil
føraz
undan
þrælkan
konongs,
oc
kalla
ec
þa&nscap;
yðarn
ydvarn
ekki
`at´
manna
manna
at
vera
er
øogon;ðraz
i
þvi
at
vér
takim
hann
af
lifd&avlig;gum
ef
hann
ferr
i
hendr
o&sscap;
up
upp
hingat
a
Heiðm&oogon;rc
fyrir
því
at
þat
er
yðr
at
&slong;egia
at
aldrigi
alldei
&slong;triukum
vér
ver
um
frial&slong;t
h&oogon;foð
meþan
Oláfr
er
a
lífi
E&nscap;
eptir
e&gscap;ian
þessa
&slong;nua
þeir
allir
at
því
raðe,
þa
mælti
R&ocurl;rekr
r&oogon;rec
,
svá
litz
mér
vm
raða
gerþ
þessa
rað
þe&slong;&slong;i
&rrot;ádager
þessa
,
&slong;em
vér
manim
munom
þurfa
ramlict
at
gera
&slong;amband
várt
at
engi
eigi
engin
&slong;ciopliz
&slong;ciolpiz
í
einarði
&nscap;i
við
a&nscap;an.
Nú
ætlit
þér
at
þa
er
þega&rrot;
Oláfr
kømr
kemr
hingat
a
Heiðmøogon;rc
at
veita
honom
atg&avlig;ngo
at
a
qveþine
&slong;tefno,
þa
vil
ec
eigi
þa&nscap;
þann
trúnað
undir
við
yðr
y&rrot;
eiga
at
þér
&slong;ét
seot
þa
&slong;umir
norðr
i
d&oogon;lum
en
&slong;umir
ut
a
Heiðm&oogon;rc,
vil
ec
ef
þetta
rað
&slong;kal
&slong;taðfe&slong;ta
með
o&sscap;
at
vér
&slong;ém
a&slong;amt
dag
oc
nott
nátt
þar
til
er
"mgl"
þetta
rað
verþr
framgengt,
þe&slong;&slong;o
jatto
Iáta
konongar
oc
fara
&fins;óro
þa
allir
&slong;amt
þeir
lata
bua
veizlo
fyrir
fyri
sér
ut
a
Ringis
akri
oc
drecka
þar
hverfing,
e&nscap;
gera
nio&slong;n
fraf
fyri
&fins;yrir
&slong;er
ut
a
um
R&avlig;maríki,
Láta
þegar
aðra
nio&slong;nar
menn
ut
fara
er
aðrir
&slong;nua
aptr,
svá
þeir
vito
dag
oc
nótt
natt
hvat
títt
er
var
um
ferðir
Oláfs
oláfs
konongs
eða
eðr
vm
fiol
menne
hans.
Oláfr
konongr
fór
at
veizlum
utan
um
R&avlig;maríki
oc
alt
með
því
licom
hæacute;tti
&slong;em
er
fy&rscap;
&fins;ir
var
&slong;agt.
E&nscap;
er
veizlor
enduz
eigi
fyrir
fiolmennis
&slong;acir
þa
let
hann
þar
bøndr
til
le&gscap;ia
at
&avlig;ka
veizlornar,
er
oc
honom
þotti
n&avlig;ð
&slong;yn
til
bera
at
dveliaz,
en
&slong;um
&slong;taðar
dvalþiz
dvaldiz
hann
&slong;cemr
en
ætlat
var,
oc
varþ
ferð
hans
&slong;ciótari
e&nscap;
aqveðit
ætlat
var
up
upp
til
vatzins.
E&nscap;
er
konongar
ho
fþo
&slong;taðfe&slong;t
þetta
rað
rað
þetta
&slong;taðfe&slong;t
&rrot;ád
þetta
stad
&fins;e&slong;t
sín
i
milli,
þa
&slong;enda
þeir
orð
oc
&slong;tefna
til
&slong;in
lendom
m&oogon;nnom
oc
ríkom
bøogon;ndum
or
&oogon;l
lom
þeim
fylkiom.
E&nscap;
er
þeir
coma
comv
þar
þa
eigo
konongar
&slong;tefno
við
þa
eina
&slong;a
man
oc
gera
firir
fyrir
þeim
bert
þetta
rað
oc
qveþa
a
&slong;tefnodag
&slong;tefnu
nær
&slong;ia
æt
lan
&slong;kal
framqvæmd
framqvemd
verþa
a
þat
því
qveþa
þeir
at
hve&rscap;
þeira
þeirra
kononga
&slong;cylde
hafa
ccc
manna,
&slong;enda
þeir
þa
aptr
len
da
menn
til
þe&sscap;
at
þeir
&slong;cyldo
liþe
&slong;amna
oc
coma
til
mótz
við
"mgl"
kononga
þar
&slong;em
aqveþit
var,
Sia
raðagerþ
lí
caðe
fle&slong;tum
m&oogon;nnom
væl
en
þo
"mgl"
var
&slong;em
mælt
er
at
hve&rscap;
a
vin
með
uvinom.
LXXIV
Cap.
Hamladir
Upplendinga
Konungar.
"mgl"
Hamlaþir
Vpplendinga
kononga&rrot;
A
þeire
þeirri
&slong;tefno
var
Ketill
af
Ringone&slong;i.
E&nscap;
er
hann
com
heim
vm
qvelldit
qve&lbrk;dt
þa
mataðiz
hann
at
náttverðe
en
þa
klæddiz
hann
oc
hu&slong;carlar
hans
oc
fór
ofan
til
vátz
oc
toc
karf
a&nscap;
er
Ketill
atti
er
oc
Oláfr
konongr
haf
ði
gefit
honom,
Setto
fram
framm
&slong;cipit
var
þar
i
n&avlig;&slong;tino
allr
reiði&nscap;,
ta
ca
þa
oc
&slong;cipaz
til
ara
oc
róa
ut
eptir
vatne.
Ketill
hafþe
xl
manna
menn
alla
væl
vapnaða,
þeir
como
coma
um
dagi&nscap;
&slong;nemma
&slong;nemma
ut
til
vatzenda,
fór
þa
ketill
keti&lbrk;
með
xx
menn
me&nscap;
,
e&nscap;
lét
aðra
xx
eptir
at
gæ
ta
&slong;cips,
Oláfr
konongr
var
þa
a
"mgl"
eiðe
a
ofanverþo
r&avlig;maríki,
Ketill
kete&lbrk;
com
var
þar
þa
er
konongr
gecc
fra
ótto
&slong;&avlig;ng,
fagnaðe
fagnar
&fins;agnar
hann
katli
katli
væl,
ketill
Keti&lbrk;
&slong;egir
sagþi
at
hann
vill
tala
við
konong
&slong;ciott
þeir
ganga
a
tal
í&jacute;
&slong;aman,
þa
&slong;egir
sagþi
Ketill
kononge
hver
rað
konongarnir
hafa
með
h&avlig;ndom
oc
alla
tilætlan
þa
er
hann
var
er
ví&sscap;
v&ydot;s
orði&nscap;,
e&nscap;
er
konongr
varþ
þess
va&rscap;
þa
callar
hann
menn
til
sín,
&slong;endir
&slong;uma
i
bygðina
bað
þa
&slong;tefna
til
sín
reið&slong;cio
tum,
&slong;uma
&slong;endi
hann
til
"mgl"
vatzens
at
taka
roðrar&slong;cip
þ&avlig;
er
þeir
fengi
fengi.
oc
hafa
&fins;eingi,
oc
ha&fins;a
í
moti
sér,
enn
hann
gecc
þa
til
kirkio
oc
let
&slong;yngia
&slong;ingia
sér
me&slong;&slong;o.
Gecc
&slong;iþan
þegar
til
borða
E&nscap;
þa
er
hann
haf
ði
mataz
bioz
hann
&slong;em
&slong;cyndiligaz
oc
for
up
ut
til
vatzens
Vatnzenz
,
comu
þar
&slong;cip
i
moti
honom
þeim
,
&slong;teig[o]
hann
þa
&slong;ialfr
a
karfa&nscap;
oc
með
honom
menn
&slong;va
margir
&slong;em
karfi&nscap;
tóc
við,
e&nscap;
hve&rscap;
a&nscap;arra
annera
a&nscap;era
toc
sér
þar
þa
&slong;cip
&slong;em
hellzt
fecc,
oc
vm
qveldit
er
aleið
leto
þeir
fra
landi
logn
var
veðrs,
þeir
rero
ut
eptir
va
tneno,
konongre&nscap;
hafþe
þa
ne&rscap;
ner
cccc
manna
fy&rscap;
e&nscap;
dagaðe,
com
hann
up
upp
til
Rin
gis
akrs,
urðo
varðmenn
eigi
varir
fy&rscap;
fyrr
var
ir
&fins;&ydot;&rscap;
&vins;ari&rrot;
við
e&nscap;
liþit
com
upp
til
bøogon;ia
rens.
þeir
Ketill
vi&slong;&slong;o
gerva
i
hveriom
herbergiom
konongarnir
&slong;váfo,
let
konongr
taka
&avlig;ll
þ&avlig;
þau
oll
herbergi
oc
gæta
at
en
gi
maðr
qvæmiz
qvemiz
i
brot.
biþo
&slong;va
ly
&slong;ingar,
konongarnir
h&oogon;fþo
eigi
liþs
co&slong;t
til
varnar
oc
váro
þeir
allir
h&avlig;ndom
tecnir
oc
leiddir
fyrir
konong.
Røogon;rekr
konongr
var
maðr
forvitri
oc
harðraðr,
þótti
Oláfi
konongi
hann
utruligr,
þott
hann
gerþi
nokkora
nokora
&slong;ætt
við
hann,
hann
let
blinda
Røogon;rek
baðvm
&avlig;gom
oc
hafþe
hann
með
sér,
e&nscap;
hann
lét
&slong;cera
tungo
or
úr
Guðrøogon;ðe
Dalakonongi
e&nscap;
Hring
oc
aðra
ij
tuo
lét
hann
&slong;veria
sér
eiða
oc
fara
foro
i
"mgl"
brot
or
Noregi
oc
coma
alldri
aptr,
e&nscap;
lenda
menn
eða
eðr
bøn
dr
þa
er
&slong;a&nscap;ir
voro
at
þessom
&slong;vicrøogon;ðom
&slong;&oogon;comr&oogon;ðom
s&oogon;comr&oogon;dom
rac
hann
&slong;uma
or
lan
di,
&slong;umir
váro
meiddir
af
&slong;umom
toc
hann
&slong;ættir,
fra
þesso
þe&slong;&slong;i
&slong;egir
Ottarr
Svarti
Lytande
hefir
lioto
landz
raþ&avlig;ndom
branda
vm&slong;tillíngar
um
&slong;tyllingar
allar
ifla
follz
&fins;oll&rrot;
vm
golldit
hafa
lézto
heim&slong;ca
jofra
her-&slong;corðandi
forðom
mu&nscap;dangs
mundagns
l&avlig;n
þa
er
meinom
mætr
gramr
við
þic
&slong;ætto
Br&avlig;t
hafit
b&avlig;ðvar
þreytir
þreytit
branda
rioðr
or
landi
mei&rscap;
mei&rrot;
fa&nscap;z
þi&nscap;
e&nscap;
þeira
þeirra
þrecr
d&avlig;glinga
recna
&slong;t&avlig;ck
&slong;em
þioð
um
þeckir
þér
hve&rscap;
her&rscap;
konongr
ferri
heptuð
ér
en
enn
e&nscap;
eptir
orðreyr
þe&sscap;
"mgl"
er
&slong;at
norða&slong;t
norðaz
norðaz
Nu
ræðr
þu
fyrir
þeire
þeirri
þei&rscap;i
þic
remmir
guð
miclo
folld
er
forðum
helldo
v
bragningar
gagni
breið
ero
&avlig;&slong;tr
til
eiða
æacute;ttl&avlig;nd
und
þér
g&avlig;ndlar
eingr
engr
engr
&slong;at
ellda
þreyngvir
þrengver
aðr
at
&slong;lico
laðe
Oláfr
konongr
lagðe
þa
undir
&slong;ic
þat
ríki
er
þe&sscap;ir
v
konongar
h&avlig;fðo
átt
át
,
toc
þa
gislar
af
lendum
m&oogon;nnom
oc
bøndum
hann
toc
veizlo
gi&oogon;ld
norþan
or
d&oogon;
lum
oc
viða
um
Heiðm&oogon;rc
oc
&slong;neri
þa
ut
aptr
a
R&avlig;maríki
oc
þa
ve&slong;tr
a
Haðaland.
þa&nscap;
vetr
a&nscap;daðiz
andadiz
Sigurðr
&slong;yr
magr
hans
þa
&slong;neri
Oláfr
konongr
"mgl"
a
Ringaríki
oc
gerþi
A&slong;ta
móðir
hans
veizlo
micla
i
"mgl"
móti
mot
honom,
bar
þa
Oláfr
Oláfr
þá
ei&nscap;
konongs
nafn
i
Noregi
LXXV.
Cap.
Fr&aalig;
Bræðrŭm
Olafs
konúngs.
"mgl"
fra
bræðrum
Oláfs
konongs
Frá
B&rrot;ød&rrot;om
Oláfs
konongz.
Sva
er
&slong;agt
at
Oláfr
konongr
var
a
veizlo&nscap;i
með
A&slong;to
móðor
sinni
at
"mgl"
hon
leiddi
fram
b&oogon;rn
sín
oc
&slong;y&nscap;ðe
&slong;yndi
&slong;ynde
honom
konongri&nscap;
&slong;etti
a
kne
sér
Guthorm
Guttorm
Guttho&rrot;m
bróðor
broðr
sinn
e&nscap;
a
a&nscap;at
kné
Halfdan
bróðor
broðr
sinn,
konongri&nscap;
&slong;a
á
&slong;veinana,
þa
ygldiz
hann
oc
leít
reiðoliga
reidugliga
til
þeira
þeirra
þei&rscap;a
,
þá
glupnaðo
&slong;veinarnir,
þa
bar
A&slong;ta
til
hans
hi&nscap;
&ydot;ng&slong;ta
&slong;on
sinn
er
Haral
dr
hét
þa
var
hann
iij
vetr.
konongri&nscap;
yg
ldiz
a
hann,
enn
hann
&slong;a
up
i
mot
honom
þa
toc
konongr
hann
i
hár
&slong;veininom
oc
kipti,
&slong;vei&nscap;i&nscap;
toc
up
upp
i
kampi&nscap;
camp
kononginom
oc
hnycti
hnicti
,
þa
mælti
konongri&nscap;
hefni
&slong;amr
mantu
munto
&slong;iþa&rscap;
frændi,
A&nscap;an
dag
reikaði
rey
kaðe
konongr
uti
ut
vm
bøogon;i&nscap;
oc
A&slong;ta
móðir
hans
með
honom,
þa
gengo
þ&avlig;
at
tiorn
nocko&rscap;i
nokorri
,
þar
váro
þa
&slong;veinarnir
&slong;ynir
A&slong;to
oc
léko
sér,
Guthormr
Gutthormr
oc
Halfdan
þar
váro
gervir
gor
um
b&oogon;ir
&slong;tórir
oc
kornl&avlig;ðor
korn
hloðr
kornl&avlig;-
ðr
l&avlig;do&rrot;
&slong;tórar,
n&avlig;t
morg
oc
&slong;&avlig;ðir
þat
var
leikr
þeira
þeirra
þei&rscap;a
,
&slong;camt
þaþan
þaðan
i
fra
viðr
tiornena
hia
leirvik
leyrvik
no
kkori
nokori
noco&rrot;i
var
Haraldr
oc
hafðe
þar
tre
&slong;páno
oc
fluto
þar
þeir
þeir
við
landit
margir
konongri&nscap;
&slong;purði
hann
hvat
þat
&slong;cyldi,
hann
qvað
þat
vera
her&slong;cip
&slong;in,
þa
hló
konongr
kon-
ungrinn
konong&rrot;
at
oc
mælti
vera
ka&nscap;
frændi
at
þar
komi
at
þu
raðir
fyrir
&slong;cipom,
þa
callaði
callar
konongr
þangat
þagat
Halfdan
oc
Guthorm
Gutthorm
Guttho&rrot;m
þa
&slong;purþi
&slong;pyr
hann
Guthorm
Gutthorm
Gutthorm
hvat
villdir
þu
fle&slong;t
eiga
frændi,
Akra
&slong;egir
hann,
konongr
mælti,
hver&slong;o
viða
akra
mundir
þu
eiga
vilia,
hann
&slong;varar
suara&rrot;
.
þat
vilda
ec
at
ne&slong;it
væri
þetta
alt
þetta
alt
veri
þetta
veri
allt
&slong;áit
hvert
&slong;umar
er
utgengr
i
vatnit,
enn
þar
&slong;toðo
x
b&oogon;ir,
konongri&nscap;
&slong;varar
micit
korn
mætti
þar
a&slong;tanda
a&fins;
standa
,
þa
&slong;purði
hann
Halfdan
hvat
hann
vildi
fle&slong;t
eíga,
k&ydot;r
&slong;egir
sagdi
hann,
konongr
&slong;purþi
&slong;pyr
hver&slong;o
margar
vildir
þu
kyr
eiga,
Halfdan
&slong;egir
&slong;varar
sagdi
þa
er
þær
gengi
til
vatz
&slong;cyldo
þær
&slong;tanda
&slong;em
þyc&slong;t
þycz
vmhverfis
vatnit
&vins;antit
konongri&nscap;
&slong;varar
bu
&slong;tór
vilit
vilie
þit
eiga
þat
er
líct
feðr
ykrom,
þa
&slong;py&rscap;
&slong;pir
konongr
Harald
hvat
villdir
þu
villtu
fle&slong;t
eiga
hann
&slong;varar
hu&slong;carla
&slong;egir
hann
"mgl"
,
konongr
mælti
hve
mar
ga
viltu
þa
eiga,
þat
vilda
ec
at
þeir
æacute;ti
at
eino
mali
k&ydot;r
Halfdanar
Halfþans
bróðor
broðr
mins,
konongr
hló
at
oc
mælti
til
Á&slong;to
hér
munto
mantu
mantu
manto
konong
upføða
uppfæða
móðir,
eigi
er
þa
getit
fleire
orða
þeira
þeirra
þei&rscap;a
.
LXXVI.
Cap.
Fr&aalig;
landzdeild
[og]
i
Sviþjood,
og
l&ocurl;gum
"mgl"
fra
landz
deilld
i
Sviþioð
Frá
landz
deilld
I
Su&ydot;þióþ.
oc
l&avlig;gom.
J
&slong;viðioðo
var
þat
forn
&slong;iþr
forn
landz&slong;iðr
forn
landz
&slong;iþr
&fins;orn
landz
siþ&rrot;
meþan
heiðne
var
þar
at
h&oogon;foð
blót
&slong;cylde
vera
at
up&slong;&oogon;lum
Upp&slong;olum
upp&slong;olum
at
góe,
&slong;cylde
þa
blóta
til
friðar
oc
&slong;igrs
konongi
&slong;inom
oc
&slong;kylldo
menn
þangat
&slong;&oogon;kia
vm
allt
Svíavelldi
&slong;cylldi
þar
þa
oc
"mgl"
vera
þing
allra
Svía,
þar
var
oc
þa
markaðr
oc
c&avlig;p&slong;tefna
oc
&slong;toð
víko.
E&nscap;
er
cri&slong;tni
var
i
Sviþioð
þa
hellzt
þar
þo
l&avlig;gþing
oc
markaðr,
e&nscap;
ni
nú
nú
&slong;iþan
er
cri&slong;tni
var
al&slong;iða
i
Sviþioð
e&nscap;
konongar
afrøctuz
afræktuz
at
&slong;itia
at
up&slong;&oogon;
lum
Upp&slong;olum
,
þa
var
førðr
markaðri&nscap;
"mgl"
oc
hafþr
ha&fins;þi
ky&nscap;dilme&slong;&slong;o
hefir
þat
hall
diz
stadist
alla
&slong;tund
&slong;iþan
oc
er
nu
hafðr
hafðr
ð
eller
d:36
eigi
meiri
meir
e&nscap;
e&nscap;
I
þria
daga,
er
þar
þing
Svía
oc
&slong;&oogon;kia
þeir
þar
til
vm
alt
land,
Sviaveldi
li&gscap;r
i
mor
gum
lutum,
Ei&nscap;
lutr
er
ve&slong;tra
&vins;e&slong;t&rrot;
g&avlig;t
land
oc
vermaland
oc
markir
oc
þat
er
þar
li&gscap;r
til,
oc
er
þat
&slong;va
micit
ríki
at
undir
þeim
byskupi
bi&slong;copi
er
þar
er
yfir
ero
xi
hundroð
hundrut
kirkna,
A&nscap;arr
lutr
landz
"mgl"
er
ey&slong;tra
G&avlig;tland,
þar
er
a&nscap;arr
byskup
bi&slong;cops
domr
Byskupzdóm&rrot;
,
þar
fylgir
nu
Gotland
oc
Eyland,
oc
er
þat
alt&slong;aman
miclo
meira
byskups
biscops
byskupc
vel
di.
J
Sviþioð
&slong;ialfri
er
ei&nscap;
lutr
luti
luti
luti
landz
er
heitir
&slong;uðr
manna
land
þat
er
"mgl"
ei&nscap;
byskupdomr
biscops
domr
Byskupz
dóm&rrot;
,
þa
heitir
hetir
ve&slong;tmanna
land
eða
edr
fia
dryndaland.
þat
er
ei&nscap;
byskupdomr
bisco-
ps
domr
Byskupsdómr
,
þa
heitir
hetir
tiundaland.
hi&nscap;
þriði
lútr
Svi
þioðar,
þa
heitir
hi&nscap;
fiorði
áttan
daland
attanda
land
,
þa
er
hi&nscap;
vti
fimti
&slong;iáland
oc
þat
er
þar
li&gscap;r
til
et
ey&slong;tra
með
ha
fino.
Tiundaland
er
bazt
gaufgaz
g&avlig;&fins;ga&slong;t
oc
g&avlig;fg
a&slong;t
bazt
gaufgaz
Be&slong;t
bygt
i
Sviþioð,
þangat
ly
tr
li&gscap;&rrot;
til
alt
rikit,
þar
er
konongs
&slong;tóll
oc
þar
er
erkibyskups
erkibiscops
&slong;tóll
oc
þar
er
viðkendr
viðkendr
allr
up&slong;ala
38:upp&slong;ala
&avlig;ðr,
&slong;va
calla
Sviar
eign
Sviakonongs
calla
up
&slong;ala
upp&slong;ala
upp&slong;ala
&avlig;ð
&avlig;d&rrot;
,
i
hverre
þeire
þeirri
þei&rscap;i
deild
landzins
er
&slong;itt
l&avlig;gþing
oc
&slong;ín
l&avlig;g
"mgl"
vm
mar
ga
luti
yfir
hveriom
l&oogon;gom
er
l&oogon;gmaðr
oc
r&oogon;ðr
hann
me&slong;to
við
b&oogon;ndr
því
at
þat
&slong;kulo
l&oogon;g
vera
er
hann
ræðr
up
upp
at
qveþa,
E&nscap;
ef
konongr
eða
Jarl
ko-
nungar
eþr
Jarlar
eða
eðr
byskupar
bi&slong;copar
fara
yfir
landit
oc
eigo
þing
við
b&oogon;ndr,
þa
&slong;varar
l&oogon;gmaðr
af
hendi
bonda,
e&nscap;
þeir
fylgia
honom
allir
svá
at
"mgl"
varla
þora
ofreflis
menn
at
coma
a
alþingi
þeira
þeirra
þei&rscap;a
ef
eigi
e&ydot;
lofa
bøogon;ndr
oc
logmaðr
E&nscap;
þar
þat
alt
er
login
&slong;cilr
a,
þa
"mgl"
&slong;kulo
&oogon;ll
hallaz
til
motz
við
up&slong;ala
l&oogon;g,
oc
aðrir
log
menn
allir
&slong;kulo
vera
undir
menn
þess
logmanns
er
a
tiundalandi
er.
LXXVII.
Cap.
Fr&aalig;
þorgn&ydot;
L&ocurl;gmanni
"mgl"
fra
Þorgny
logmanni
Fr&aalig;
Þorgn&ydot;
l&avlig;gmanne
Þa
var
a
tiundalandi
&slong;a
l&oogon;gmaðr
er
þorgn&ydot;r
hét
faðir
hans
er
nefndr
þor
gn&ydot;r
þorgn&ydot;s&slong;on
þeir
langfeðgar
h&oogon;fþo
verit
l&oogon;gmenn
a
tiundalandi
um
margra
kononga
æfi.
þorgn&ydot;r
var
þa
gamall
hann
hafði
um
&slong;ic
mi
cla
hírð
hann
var
callaðr
vitra&slong;tr
maðr
i
Sviaveldi.
hann
var
frændi
Rognvalds
R&oogon;gva&lbrk;z
Jarls
oc
fo&slong;trfaðir
hans.
Nu
er
þar
til
máls
at
taka
er
þeir
menn
comu
koma
til
Rognvalds
Røgvalldz
Jarls
er
Jngi
gerþr
konongs
dóttir
oc
þ&avlig;
Hiallti
Hialti
þ&avlig;
hofþo
&slong;ent
&slong;endt
&avlig;&slong;tan.
báro
þeir
fram
sín
orendi
ærendi
eyrendi
&oogon;&rrot;indi
fyrir
R&oogon;gnvald
Jarl
oc
Jngibj&oogon;rgo
kono
hans
oc
&slong;egja
s&avlig;gdo
þat
at
konongs
dóttir
hefþi
hafþi
opt
r&oogon;tt
fyrir
Sviakonongi
um
&slong;ættir
milli
millom
þeira
þeirra
þei&rscap;a
Oláfs
konongs
digra
oc
hon
var
hi&nscap;
me
&slong;ti
vinr
Oláfs
konongs,
e&nscap;
Sviakonongr
varð
reiþr
hvert
hverio
&slong;i&nscap;i
er
hon
gat
Oláfs
"mgl"
oc
henne
þotti
engi
engin
vón
&vins;an
um
&slong;ættirnar
at
svá
búno,
Jarl
&slong;egir
sagþi
Birni
hvat
hann
hafþe
&avlig;&slong;tan
&slong;purt
heyrt
,
enn
Bj&oogon;rn
&slong;egir
&slong;agðe
&slong;agþi
e&nscap;
et
it
&slong;ama
at
hann
myndi
mun
mun
mun
ei
æigi
eigi
fy&rscap;
&fins;&ydot;
aptr
hverfa
e&nscap;
hann
hitti
Sviakonong
oc
&slong;egir
at
Jarl
hefir
honom
því
heitið
at
hann
&slong;kal
fylgia
honom
a
fund
Svía
konongs
Nu
liþr
lyðr
fram
vetrinom,
oc
þegar
a
bac
jolom
byr
Jarl
ferð
sína
oc
hefir
lx
manna,
þar
var
i
for
Bj&oogon;rn
&slong;tallari
&slong;tallara
stalla&rrot;i
oc
hans
foron&avlig;tar,
for
Jarl
&avlig;
&slong;tr
allt
i
Sviþioð,
E&nscap;
er
hann
&slong;ótti
upp
i
landit,
þa
&slong;endi
hann
menn
&slong;ina
fram
fyrir
til
up&slong;ala
Upp&slong;ala
oc
&slong;endi
orð
Jngigerði
konongs
dóttor
dottr
at
hon
hun
&slong;cyldi
fa
ra
ut
a
ullarakr
a
I
móti
mot
honom
þar
atti
hon
bu
&slong;tór.
E&nscap;
er
konongsdóttor
konungs
dottr
comu
orð
Jarls
þa
lagþiz
hon
eigi
ferðina
undir
h&oogon;foð
oc
bioz
biozt
hon
með
marga
menn,
Hiallti
reðz
til
farar
með
henni
e&nscap;
aðr
hann
føri
for
for
&fins;ór
i
brot
brott
,
gecc
hann
fyrir
Oláf
konong
oc
mælti
Sittu
allra
kononga
heila&slong;tr,
oc
er
þat
&slong;att
at
&slong;egia
at
ec
hefi
hvergi
þess
comit
er
ec
hafa
&slong;líca
tígn
&slong;et
sedt
&slong;em
með
þér,
&slong;kal
ec
þat
orð
bera
hvar
&slong;em
ec
kem
&slong;iþan,
vil
ec
þe&sscap;
biðia
yðr
konongr
at
þu
sér
vinr
mi&nscap;,
konongr
&slong;varar
Hvi
lætr
þu
svá
br&avligacute;tfusliga.
hvert
&slong;kaltu
fara.
Hjalti
hann
&slong;varar
ec
&slong;kal
riða
út
a
ullar
akr
með
Jngigerði
dóttor
dottr
þi&nscap;i,
konongr
mælti
far
ðu
þaf
"mgl"
þá
væl,
vitr
maðr
ertu
oc
&slong;idugr
&slong;iþugr
&slong;iþugr
oc
kant
væl
at
vera
með
tígnom
m&oogon;nnom,
gecc
þa
Hialti
i
brot,
Jngigerðr
konongs
dóttir
reið
til
bús
síns
Bva
si&nscap;a
ut
a
ullarakr
allar
akr
lét
þar
búa
veizlo
micla
i
"mgl"
mót
moti
móti
Jarli
þa
com
Jarl
þar
oc
var
honom
væl
fagnat
dvalþiz
dvaldiz
dvaldiz
hann
þar
nokorar
nockorar
nock&rrot;a&rrot;
nætr,
t&oogon;lo
ðo
þ&avlig;
konongsdóttir
mart,
oc
fle&slong;t
um
þa
Svía
konong
oc
Noregs
konong,
Segir
hon
Jarli
at
"mgl"
henne
þickir
þyckir
þyckir
þiki
ovænt
horfa
vm
&slong;ættirnar,
þa
mælti
Jarl
hvernug
er
þér
gefit
frændkona
um
þat
ef
Oláfr
Noregs
konongr
biðr
þín
Syniz
o&sscap;
þat
&slong;em
hellzt
mane
mune
muni
til
&slong;ætta
einhlítt
einhlytt
,
ef
mægðir
þær
mætti
tacaz
milli
millom
þeira
þeirra
þei&rscap;a
kononga
e&nscap;
ec
vil
ecki
ganga
með
þvi
mále
ef
ec
veit
at
þat
er
þvert
fra
þinom
vilia,
hon
&slong;egir
&slong;varar
seige&rrot;
faðir
mi&nscap;
mun
&slong;ia
co&slong;t
fyrir
mér,
e&nscap;
a&nscap;arra
mi&nscap;a
frenda
frænda
frænda
&fins;r&oogon;nda
ertu
&slong;a,
er
ec
vil
hellzt
hellz
minrað
min
o&rrot;d
undir
eiga,
þ&avlig;
er
mér
þickir
þyckir
þyckir
þiki&rrot;
miclo
mále
&slong;cipta.
Eða
hve
rað
lict
raðligt
&slong;yniz
þér
þetta.
Jarl
fy&slong;ti
hana
mioc
oc
talde
marga
luti
up
upp
upp
til
frama
um
Olaf
konong
þa
er
&slong;tórvægligir
váro
&slong;agðe
henne
i&nscap;ilega
frá
þeim
atbur
ðvm
atburdum
er
þa
h&oogon;fþo
fyrir
&slong;kem&slong;to
gerz
gert
gerzt
,
er
Oláfr
konongr
hafþi
handtekna
gert
"mgl"
v.
kononga
a
einom
morni
oc
tekit
þa
alla
af
ríki,
e&nscap;
lagt
þeira
þeirra
þei&rscap;a
eignir
oc
ríki
við
&slong;itt
vel
di,
Mart
r&oogon;ddo
þ&avlig;
um
þetta
mal
oc
urðo
a
allar
a&lbrk;a
røogon;ðor
ræðr
ræðr
&rrot;&oogon;do
&slong;att
vel&slong;att
sín
i
á
mil
li
for
Jarl
i
brot
brott
Bo&rrot;t
er
hann
var
at
því
bui&nscap;,
Hialti
for
með
honom.
LXXIX.
Cap.
Fr&aalig;
R&ocurl;gnvalldi
og
þorgn&ydot;
l&ocurl;gmanni.
"mgl"
fra
Rognvaldi
Jarli
oc
Þorgny
Frá
Røg&vins;alldi
Iarli
oc
[þingino].
þo&rrot;gn&ydot;
l&oogon;gmanne
Rogvaldr
R&avlig;gnvaldr
Jarl
com
ei&nscap;
dag
at
qveldi
til
bús
Bva
þorgnys
l&oogon;gmanns
logmanz
þar
var
bør
micill
oc
&slong;tórco&slong;tligr,
váro
þar
margir
menn
úti
þeir
f&oogon;gnoðo
vel
Jarli
oc
toco
við
he&slong;tom
þeira
þeirra
þei&rscap;a
oc
reiða,
Jarl
gecc
i&nscap;
i
&slong;tofona
var
þar
þar
var
i&nscap;e
fiolmenne
micit,
þar
&slong;at
í
&oogon;nndugi
&avlig;nugi
maðr
gamall,
engi
ma&nscap;
h&oogon;fþo
þeir
Biorn
&slong;et
jafnmi
ki&nscap;
jammikinn
,
Sce&gscap;it
var
svá
&slong;ítt
at
lá
i
kniam
honom
oc
breiddiz
um
al
la
bringona,
hann
var
væ&nscap;
maðr
oc
g&oogon;fugligr
Jarl
gecc
fyrir
hann
oc
heil
&slong;aðe
honom,
þorgn&ydot;r
Þorgnys
fagnaði
&fins;agnar
honom
væl
oc
bað
hann
ganga
til
&slong;ætis
þess
er
hann
var
"mgl"
vanr
at
&slong;itia
&slong;itia
i
,
Jarl
&slong;ettiz
&avlig;ðrom
&avlig;þro
megin
gegnt
þorgny.
þeir
dvolþuz
dvolduz
dvolduz
þar
nokorar
nockorar
nætr,
aðr
Jarl
bar
up
upp
"mgl"
&oogon;rendi
ærendi
erinde
øogon;&rrot;indi
sín,
bað
hann
at
þeir
þor
gnyr
Þorgnys
&slong;cyldo
&slong;cyllde
"mgl"
ganga
gengi
i
mal&slong;tofo,
þeir
Biorn
f&oogon;ron&avlig;tar
gengo
þa&nscap;ug
þannig
með
Jarli
þa
toc
tekr
Jarl
til
máls
oc
&slong;egir
sagþi
fra
þvi
at
Oláfr
Noregs
konongr
hafþi
&slong;e&nscap;da
menn
sína
&avlig;&slong;tr
þanug
þannug
þannug
þannug
til
friðgerþar,
talaðe
oc
um
þat
langt
hvert
vandræðe
ve
&slong;trg&avlig;tom
var
at
því
er
ofriðr
u&fins;riþr
var
þaðan
til
Noregs,
hann
&slong;egir
sagþi
oc
fra
því
at
Oláfr
Noregs
konongr
hafðe
þangat
&slong;enda
menn
oc
þar
váro
þa
&slong;endi
menn
konongs
oc
hann
hafði
þeim
því
heitit
at
fylgia
þeim
a
fund
Sviakonongs
oc
hann
&slong;egir
sagdi
at
Sviakonongr
toc
þesso
máli
&slong;va
þungliga
þungliga
at
hann
lét
&slong;agði
qvað
"mgl"
engum
&avlig;ngom
manni
lyða
hlyða
hlyða
&slong;cyldo
at
ganga
fara
með
þesso
máli.
Nu
er
&slong;va
fo&slong;tri
&slong;egir
Jarl
at
ec
"mgl"
verþ
eigi
einhlí-
tr
einhlytr
einhlytr
"
at
þesso
máli,
hefi
ec
nu
fyrir
því
fyrir
þvi
nú
fyrir
því
nú
&fins;yrir
þui
nu
&slong;ótt
a
þi&nscap;
fund
oc
vætti
ec
þar
heilla
raða
oc
tr&avlig;&slong;tz
þins
E&nscap;
er
Jarl
hætti
&slong;ino
máli
þa
þa
gði
þorgnyr
vm
hrið,
e&nscap;
er
hann
toc
til
mals
mælti
hann.
Undarliga
&slong;kip
tit
&slong;ciptiz
&slong;cifti
&slong;kiptiz
þér
þat
til,
girniz
at
taca
tignarnafn
e&nscap;
ku&nscap;it
yðr
engi
eingi&nscap;
forráð
eða
eðr
eðr
fyrir
hy&gscap;io
þegar
er
þér
comit
i
nokorn
nockorn
va&nscap;da,
Hvi
&slong;cyldir
þu
ei
eigi
æigi
eigi
hy&gscap;ia
fyrir
þvi
aðr
þu
hétir
he&ydot;tir
þeiri
þeirri
þei&rscap;i
ferð
at
þu
hefir
ekki
eigi
ríki
til
þess
at
mæla
i
mót
móti
Oláfi
konongi,
þicki
þycki
þycki
þici
mér
þat
eigi
ekki
ovirþiligra
at
vera
i
boanda
bonda
Boando
t&oogon;
lo
oc
vera
friáls
orða
&slong;i&nscap;a
at
mæla
&slong;líct
er
hann
vill,
þótt
konongr
&slong;e
hiá.
Nu
man
mun
mun
ec
coma
til
up
&slong;ala
þings.
oc
veita
þér
þat
liþ,
at
þu
mælir
mælir
þar
mælir
þar
mælir
þar
ohræddr
uh&rrot;ædd&rrot;
fyrir
konongi
&slong;líct
er
þér
líkar.
Jarl
þackaði
hom
hanom
honom
honom
vel
þessi
heít,
oc
dvalþiz
dvaldiz
dvaldiz
hann
með
Þor
gny
oc
reið
með
honom
til
up&slong;a
la
Upp&slong;ala
þings
var
þar
allmicit
fiol
menne,
þar
var
Oláfr
konongr
með
hirð
sinni
&slong;ina
,
"mgl"
LXXX.
Cap.
Fr&aalig;
Upp-&slong;ala
þijngi.
"mgl"
fra
upp&slong;ala
Þinge
Frá
Vp&slong;ala
þingi.
Hi&nscap;
fyr&slong;ta
fyrzta
dag
er
þing
var
&slong;ett
&slong;at
Oláfr
konongr
a
&slong;tóli
oc
þar
hirð
hans
umhverfis,
E&nscap;
a&nscap;an
veg
a
þingit
&slong;áto
þeir
a
einom
&slong;tóli
Rognvaldr
Rogvalldr
Røogon;g&vins;alld&rrot;
Jarl
oc
þorgn&ydot;r
oc
&slong;at
þar
fyrir
þeim
hirð
Jarls
oc
huscarla
&slong;veit
þorgnys
e&nscap;
a
"mgl"
bac
&slong;tólinom
&slong;toð
bøndamúgri&nscap;
oc
alt
vmhverfis
i
hring,
Sumir
foro
a
hæþir
oc
h&avlig;ga
at
heyra
þaðan
til,
e&nscap;
er
t&oogon;luð
váro
&oogon;rendi
ærendi
øogon;&rrot;iþi
konongs,
þ&avlig;
&slong;em
&slong;iþr
var
til
at
mæla
a
þingum
oc
er
því
var
lokit
þa
&slong;toð
upp
Bj&oogon;rn
&slong;tallari
hia
&slong;tóli
Jarls
oc
mælti
hátt.
Oláfr
konongr
&slong;en
di
mic
hingat
þe&sscap;
&oogon;rendis
æren-
dis
&oogon;&rrot;inþis
at
hann
vill
bioða
Sviakonongi
&slong;ætt
oc
þat
landa&slong;cipti
landa&slong;cifti
þat
landa&slong;cipti
þat
&slong;em
at
forno
fari
"mgl"
hefir
verit
milli
Noregs
oc
Svíþioðar
"mgl"
hann
mælti
hátt,
&slong;va
at
Sviakonongr
heyr
ði
gerva,
En
fyr&slong;t
fyrzt
er
Oláfr
"mgl"
"mgl"
konongr
heyr
ði
nefndan
Oláf
Oláf
su&ydot;a
konong,
þa
hugði
hann
at
&slong;a
myndi
reka
nokkot
nokot
&oogon;rendi
ærendi
øogon;&rrot;inþi
,
e&nscap;
er
hann
heyrði
ho&rrot;þi
røogon;tt
vm
&slong;ætt.
oc
"mgl"
landa&slong;cipti
milli
mi&lbrk;om
Svíþioðar
oc
Noregs
noregs
oc
Su&ydot;þioþar
þa
&slong;kildi
hann
af
hveriom
rifiom
rí&slong;a
myndi.
þa
lióp
hann
upp
up
oc
kallaði
ca&lbrk;a&rrot;
hátt
at
&slong;a
maðr
&slong;cyldi
þegia,
þa
&slong;toð
Jarl
up
upp
upp
oc
mælti,
hann
&slong;agði
&slong;egir
frá
orð&slong;e&nscap;ding
orð&slong;ending
Oláfs
oláfs
konongz
digra
oc
&slong;æacute;ttar
boðum
við
Oláf
Svíakonong
oc
frá
því
at
ve&slong;trg&avligacute;tar
&slong;endo
Oláfi
konongi
&oogon;ll
orð
til
at
&slong;ætt
&slong;æll
&slong;cyldi
gera
giora
vera
við
Noregs
konong
menn
menn
menn
,
taldi
hann
up
hvert
vandræði
ve&slong;trg&avlig;tum
var
at
því
at
mis&slong;a
þeira
þeirra
þei&rscap;a
luta
allra
af
noregi
er
þeim
var
árbót
i
er
þeim
var
arbot
i
af
Noregi
,
e&nscap;
i
a&nscap;an
&slong;tað
at
&slong;itia
fyrir
al&avlig;pom
þeira
þeirra
þei&rscap;a
oc
hernaðe
ef
Noregs
konongr
&slong;amnaði
her
&slong;aman
oc
heriaðe
á
þá
Jarl
&slong;egir
sagþi
oc
at
Oláfr
"mgl"
Noregs
konongr
hafþe
menn
þangat
&slong;ent
þeira
þeirra
þei&rscap;a
&oogon;renda
ærenda
at
hann
vill
bi
ðia
Jngigerðar
Jngigerð
dóttor
dottr
hans.
E&nscap;
er
Iarl
Jarl
hætti
at
tala,
þa
&slong;toð
upp
upp
Oláfr
Sviakonongr,
hann
&slong;varar
þungliga
um
&slong;ætti
na
e&nscap;
veitti
at&oogon;lor
at&oogon;lr
þungar
oc
&slong;tórar
"mgl"
um
dyrfð
þá
er
hann
hafðe
gert
grið
oc
frið
við
við
þann
hi&nscap;
digra
ma&nscap;
oc
lagt
við
hann
vinátto,
tal
de
hann
&slong;a&nscap;an
at
landraðum
við
&slong;ic
&slong;ig
,
qvað
þat
macligt
maclict
at
R&oogon;gnvaldr
Rogvalldr
Røgva&lbrk;do&rrot;
væri
re
ki&nscap;
or
rikino
oc
&slong;egir
sagþi
at
"mgl"
allt
&slong;líct
hl&avlig;t
hann
af
áe&gscap;ian
Jngi
biargar
kono
&slong;i&nscap;ar,
oc
qvað
þat
verit
ha
fa
o&slong;nialla&slong;ta
u&slong;nia&lbrk;a&slong;t
rað
er
hann
&slong;cyl
ldi
fengit
hafa
at
girndom
grindum
&slong;lícrar
kono,
hann
talaði
langt
oc
hart,
oc
&slong;neri
þa
e&nscap;
t&oogon;lo&nscap;i
t&oogon;linni
a
hendr
Oláfi
digra,
e&nscap;
er
ha&nscap;
&slong;ettiz
niðr
þa
var
fyr&slong;t
liótt
Þa
&slong;toð
up
upp
upp
þorgnyr,
e&nscap;
er
hann
&slong;toð
up
upp
[noko
usikkert
om
fordobl.
prikk]
upp
,
þa
&slong;tóðu
up
upp
upp
al
lir
b&oogon;ndr
þeir
er
aðr
h&oogon;fþo
&slong;etið,
oc
þu&slong;to
at
allir
þeir
er
í
o
ðrum
&slong;toðum
hofþo
verit
oc
vil
ldo
lyða
hlyða
til
hvat
þorgnyr
mælti,
var
þa
fyr&slong;t
fyrzt
gnyr
micill
af
fiol
menne
oc
vápnum,
E&nscap;
er
hlioð
lioð
lioþ
fecz
þa
mælti
þorgnyr
Þorgnyr
[etter
her
er
det
mellomrom
med
plass
til
ca.
5-6
teikn]
.
A&nscap;an
veg
er
nu
&slong;caplyndi
Svia
kononga,
e&nscap;
fy&rscap;
aþr
hefir
verit,
þorgnyr
f&avlig;ðorfaðir
fauðr
faðir
minn
munþi
mundi
mundi
Eirik
up&slong;ala
konong
Emun
dar&slong;on
oc
&slong;agðe
þat
fra
honom
at
meþan
hann
var
a
létta&slong;ta
alldri
at
hann
hafþi
hvert
&slong;umar
leiðangr
úti
oc
for
til
ymis&slong;a
landa
oc
lagðir
lagþi
lagþe
lagdi
un
dir
&slong;ic
fi&nscap;land
oc
kiriale
Kyriala
k&ydot;&rrot;ialand
,
Ei&slong;tland
Eystalnd
oc
cúrland
oc
víða
um
&avlig;&slong;tr
l&avlig;nd
oc
mun
man
e&nscap;
&slong;iá
þæacute;r
jarð
borgir
oc
&avlig;&nscap;or
au&nscap;r
&slong;torvirki
þ&avlig;
er
hann
gerþi,
oc
var
hann
ekki
æigi
&slong;va
micillá
tr
micilát&rrot;
at
eigi
lyddi
hann
m&oogon;nnom
ef
&slong;cyllt
&slong;cillt
átto
við
hann
at
røða,
þorgnyr
faðir
mi&nscap;
var
með
Birni
Byrne
konongi
lan
ga
æfi,
var
honom
hans
&slong;iþr
ku&nscap;i
gr,
&slong;tóð
um
æfi
Biarnar
hans
ríki
með
&slong;tyrc
miclom
e&nscap;
oc
engom
þurð,
var
hann
d&oogon;ll
&slong;inum
vinom
Ec
ma
muna
Eiric
konong
i&nscap;
enn
Sigr&slong;æla
oc
var
ec
með
honom
i
morgum
herf&oogon;rum,
joc
hann
ríki
Svia,
e&nscap;
var
ði
harðfengliga
ha&rrot;dliga
,
var
o&sscap;
gott
við
hann
raðum
at
coma,
E&nscap;
konongr
þessi
er
nu
er
lætr
engi
engan
ma&nscap;
þora
at
mæ
la
við
&slong;ik
nema
þat
eino
eina
er
ha&nscap;
vill
vera
láta
oc
hefir
hefr
hann
þar
vit
alt
kapp
e&nscap;
lætr
&slong;cattl&avlig;nd
sín
undan
sér
ganga
af
elianle
y&slong;i
elianarley&slong;e
oc
þrecley&slong;i,
hann
girniz
gyrniz
þess
at
halda
noregs
veldi
undir
&slong;ic
er
engi
eingi&nscap;
Sviakonongr
hefir
þat
fy&rscap;
agirnz
girnz
agyrnz
oc
gorir
gerir
þat
morgum
ma&nscap;e
oró
Nu
er
þat
vili
vá&rscap;
boanda&nscap;a
Boanþa
at
þu
gorir
gerir
&slong;ætt
við
Oláf
digra
Noregs
konong
oc
giptir
honom
dóttor
dottr
þina
Jngigerþi,
e&nscap;
ef
þu
villt
vill
vi&nscap;a
aptr
apt&rrot;
wi&nscap;a
undir
þic
ríki
þ&avlig;
i
&avlig;&slong;tr
vegi.
er
frændr
þinir
oc
forellri
hafa
þar
átt,
þa
viliom
vér
allir
fylgia
þér
þar
til
með
því
at
"mgl"
þu
vilt
eigi
hafa
þat
er
vér
mælum
þa
manom
munom
vér
veita
þér
atgon
go
oc
drepa
þic
oc
þola
þér
eigi
ofrið
oc
ol&avlig;g,
hafa
&slong;va
gert
hinir
enir
fy&rscap;i
forellrar
&fins;ræe&lbrk;ra&rrot;
várir
þeir
&slong;teypto
v.
fimm
konongom
i
eina
kelldo
a
Mulaþingi
er
aðr
h&oogon;fðo
upfyllz
uppfyllz
uppfyllz
ofmetnaðar
&slong;em
þu
við
o&sscap;,
&slong;eg
nu
&slong;ciótt
hvern
co&slong;t
þu
vilt
vill
uptaca
upptaca
þa
gerþi
lyðri&nscap;
liþrinn
þegar
vapna
brac
oc
gn&ydot;
miki&nscap;
konongri&nscap;
&slong;tendr
þa
up
upp
upp
oc
mælti
&slong;egir
at
allt
vill
hann
vera
láta
&slong;em
bøcurl;ndr
vilia,
&slong;egir
at
&slong;va
hafa
ha&fins;e
gert
allir
Svia
konongar
at
oc
latið
lata
láta
bøndr
raða
með
sér
&oogon;llo
því
er
þeir
vildo.
&slong;taðnaðe
þa
ku&rscap;
ku&rrot;
boa&nscap;da&nscap;a
B&oogon;ndanna
E&nscap;
þa
t&oogon;loðo
hofþingiar
h&avlig;&fins;þingar
konongr
oc
Jarl
oc
þorgnyr
oc
gera
þa
frið
oc
&slong;átt
&slong;ætt
&slong;ætt
af
hendi
Svia
konongs
eptir
því
&slong;em
Noregs
konongr
hefir
aþr
orð
til
&slong;end.
var
á
því
þingi
þat
raþit
at
Jngigerþr
dóttir
Oláfs
konongs
konungs
dottir
&slong;cylldi
vera
gipt
Oláfi
konongi
Haralds
&slong;yni
&slong;elldi
konongr
Jarli
i
hendr
fe&slong;tar
hennar
oc
fecc
honom
i
hendr
allt
&slong;itt
um
boð
um
þa&nscap;
raðahag
oc
&slong;cilþuz
&slong;cilduz
&slong;cilduz
þar
a
þingino
at
&slong;va
locnom
malum.
E&nscap;
er
Jarl
for
heim
þa
hittuz
þ&avlig;
Jngigerðr
konongs
dóttir
oc
toloðo
sín
i
a
a
milli
milli
sín
um
þetta
mal,
hon
&slong;endi
Oláfi
konongi
&slong;løcurl;þor
&slong;læðr
af
pelli
oc
"mgl"
gull&slong;&avlig;ma
ðar
mioc
oc
&slong;ilkiræmor,
for
Jarl
aptr
í
G&avlig;tland
oc
Biorn
með
honom
Biorn
dvalþiz
dvaldiz
dvaldiz
þar
litla
&slong;tund
oc
for
hann
þa
aptr
i
Noreg
til
Noregs
til
Noregs
til
noregs
með
foro
neyti
síno,
oc
er
hann
hitti
Oláf
konong
oc
&slong;egir
&slong;egði
&slong;agþi
honom
ørendis
ærendis
loc
þ&avligacute;
&slong;em
váro
þa
þackaði
konongr
honom
vel
ferðina
oc
&slong;egir
sagþi
&slong;em
var
at
Bj&oogon;rn
hafþi
gæfo
til
borit
at
coma
fram
ørendino
ærendino
&oogon;&rrot;inþino
i
ofriðe
u&fins;riþi
þessom.
LXXII.
Cap.
Fr&aalig;
Svikum
Hræreks
konungs
"mgl"
fra
Svikum
Hræreks
konongs
Frá
Suicom
R&oogon;rekz
konongz
Oláfr
konongr
fór
er
váraði
ut
til
&slong;æ
var
oc
lét
bua
&slong;cip
sín
oc
&slong;tefndi
til
sín
liþi
oc
for
um
várit
allt
ut
upp
eptir
viki&nscap;e
til
liðandis
l&ydot;þinþis
ne&sscap;
nes
oc
allt
for
hann
norðr
a
H&avlig;rðaland
&slong;endi
þa
orð
þa
orð
ollum
orð
ollum
le&nscap;dum
m&oogon;nnom
oc
nefn
di
alla
hina
"mgl"
þa
ríkosto
menn
or
hera
þum
heruðom
her-
ødom
oc
bió
þa
ferð
&slong;em
vegli
gaz
vegla&slong;t
er
hann
fór
i
mót
fe&slong;tarkono
sinni
veizla
&slong;u
&slong;cyldi
vera
vm
h&avlig;
&slong;tið
&avlig;&slong;tr
við
elfi
við
landa
m&oogon;ri
mæri
Oláfr
konongr
hafðe
með
sér
"mgl"
Rørek
konong
blinda
e&nscap;
er
hann
var
grói&nscap;
&slong;á
ra
&slong;i&nscap;a,
þa
fecc
Oláfr
konongr
konongr
honom
ij
ija
menn
til
þionu&slong;to
þionozo
við
hann
"mgl"
oc
lét
hann
&slong;itia
i
há&slong;æti
hia
sér
oc
hellt
hann
at
drycc
dryc
oc
at
"mgl"
clæðom
engvm
&avlig;ngvm
mun
ve&rscap;
e&nscap;
hann
"mgl"
hafþi
aðr
"mgl"
haldit
&slong;ic
&slong;ialfr
&slong;ialfr
aðr
,
Rørekr
Hr&oogon;rekr
var
fámalogr
famaligr
&fins;ámálig&rrot;
oc
"mgl"
&slong;varaði
&slong;tirt
oc
&slong;tutt
stutt
oc
stirt
,
þa
er
menn
ortu
orða
a
hann
á
hann
o&rrot;di
,
þat
var
&slong;iðvenia
hans
at
hann
lét
&slong;có&slong;vein
sinn
leiða
&slong;ic
uti
um
daga
oc
fra
&avlig;ðrom
m&oogon;nnom,
þa
barði
hann
knapa&nscap;
knappa&nscap;
,
e&nscap;
er
hann
liop
fra
honom
þa
&slong;egir
hann
Oláfi
konongi
at
&slong;a
&slong;vei&nscap;
vildi
honom
ekki
þiona,
þa
&slong;cipti
Oláfr
konongr
við
hann
þionosto
þion-
a&slong;to
m&oogon;nnom
oc
for
alt
&slong;em
aðr
at
engi
þionos
tu
maðr
hellzt
hellz
við
með
R&ocurl;reki
Hræreki
R&oogon;rec
konongi
þa
fecc
&fins;æ&rrot;
Oláfr
konongr
til
fylgðar
oc
til
"mgl"
gæz
lo
við
"mgl"
Røacute;rek
þa&nscap;
ma&nscap;
er
Svei&nscap;
hét
oc
var
hann
frændi
frendi
R&ocurl;reks
konongs
oc
hafði
verit
hans
maðr
aðr,
Røacute;rekr
R&oogon;&rrot;ec
helt
tecnom
hæ
tti
um
&slong;tirðlæti
oc
&slong;va
um
einfarar
Ein&fins;are&rrot;
&slong;inar,
E&nscap;
er
þeir
Svei&nscap;
váro
í&jacute;
&slong;aman
&slong;taddir
þa
var
R&oogon;rekr
kátr
oc
mál
røogon;ti&nscap;,
hann
mi&nscap;tiz
myntiz
mi&nscap;i&slong;t
þa
a
marga
luti
þa
er
fy&rscap;
h&oogon;fðo
verit
oc
þat
er
um
hans
daga
hafðe
atboriz
þa
"mgl"
er
hann
var
konongr
oc
mi&nscap;tiz
myntiz
á
æfi
&slong;ina
ena
fy&rscap;i,
oc
&slong;va
a
þat
hve&rscap;
því
hafðe
hefþi
brugðit
hans
ríki
oc
hans
&slong;ælo
e&nscap;
oc
gert
hann
at
olmo&slong;o
manni,
e&nscap;
hitt
þicki
þycki
þiki
mér
þo
allra
þyng&slong;t
þing&slong;t
&slong;egir
hann
er
at
þu
eða
eðr
eðr
eðr
aðrir
frændr
minir
þeir
er
ma&nscap;vænir
hofþo
verit
&slong;kulo
nu
verþa
&slong;va
miclir
atlerar
æt-
lerar
[kan
sj"aa"
ut
som
æ"tegnet
retta
fra""a]
ættlerar
at
engrar
engrar
&slong;vivirðingar
&slong;kulo
hefna
þeirar
þeirrar
þei&rscap;ar
er
a
ætt
va&rscap;i
vo&rscap;i
er
gór
go&rscap;
,
því
licar
harmto
lor
harmatolr
hafþe
hann
opt
upi
uppi
uppi
,
Svei&nscap;
&slong;varar
oc
&slong;egir
at
þeir
ætti
við
ofreflis
menn
micla
miklo
at
&slong;cipta
e&nscap;
þeir
atto
þa
lítla
co&slong;ti,
Røacute;rekr
mælti
til
hvers
&slong;kulom
vér
lengi
"mgl"
lifa
við
með
&slong;k&avlig;m
&slong;k&avlig;mm
&slong;c&oogon;mm
oc
meiz
lor
meizlor
lengi
,
nema
svá
beri
svá
mætti
bera
til
at
ec
mæ
tta
blindr
&slong;igraz
a
þeim
er
mic
&slong;igraþe
&slong;ofanda,
Sva
heilir
dre
pum
Oláf
digra
hann
ottaz
nu
ekki
at
sér,
ec
&slong;kal
raðit
til
&slong;etia
le&gscap;ia
oc
eigi
villda
ec
hendrnar
til
&slong;para
ef
ec
mæacute;tta
þær
[til]
nyta
e&nscap;
þat
ma
ec
eigi
fyrir
"mgl"
&slong;akir
blindlei
cs
oc
&slong;kaltu
fyrir
því
bera
vápn
a
hann,
e&nscap;
þegar
er
"mgl"
Oláfr
er
dre
pi&nscap;
þa
"mgl"
veit
ec
þat
af
for
&slong;pá
at
rikit
hverfr
undir
o
vini
uvini
u&vins;ini
hans.
Nu
ka&nscap;
vera
at
ec
yrða
verði
yrði
þa
konongr,
þa
&slong;kaltu
vera
Jarl
mi&nscap;,
Sva
comu
fort&oogon;lor
fortolr
fort&oogon;lr
hans
at
Svei&nscap;
jataðe
at
fylgia
þesso
oraðe,
Sva
var
æt
lat
raðit,
at
þa
er
konongr
bioz
biozt
at
ganga
til
aptan&slong;&avlig;ngs,
Stoð
Svei&nscap;
uti
i
Vt
á
Sv&oogon;lunum
Svolunum
fyrir
hanom
&slong;v&avlig;lunum
fyrir
honom
su&oogon;lonom
&fins;yrir
honom
oc
hafþi
brugðit
&slong;ax
&slong;verð
undir
yfir
hofni&nscap;e.
E&nscap;
er
konongr
gecc
ut
or
&slong;tofo&nscap;e
þa
"mgl"
bar
hann
&slong;ciotara
at
e&nscap;
Svein
varði
oc
&slong;a
hann
i
andlit
kononginom,
þa
blicnaði
hann
oc
varð
f&avlig;lr
&slong;em
nár
oc
felluz
honom
hendr,
konongr
fa&nscap;
a
honom
ræz
lo
ræzlo
micla
"mgl"
oc
mælti
hvat
er
nu
nu
Svei&nscap;
nu
Sveinn
nú
Suei&nscap;
viltu
&slong;vicia
mic,
Sveinn
ka&slong;taði
yfirhof
ni&nscap;e
fra
sér
oc
&slong;axino
oc
"mgl"
fell
til
fota
konongi
oc
mælti
alt
a
Guðs
"mgl"
val
de
oc
yðro
konongr,
konongr
bað
menn
sína
taka
Svein
oc
var
hann
i
járn
&slong;ettr,
þa
lét
konongr
føra
&slong;æti
Røacute;reks
a
a&nscap;an
pall
e&nscap;
hann
gaf
grið
Sveini
oc
for
hann
af
or
landi
i
brot
brott
,
konongr
fecc
þa
Røacute;reki
a&nscap;at
herbergi
at
&slong;ofa
i
e&nscap;
þat
er
hann
&slong;vaf
&slong;ialfr
i,
Svaf
i
því
herbergi
mart
hirðmanna,
hann
fecc
til
ij
ija
tua
hirðmenn
at
fylgia
Røacute;reki
dag
oc
nótt
nátt
þeir
menn
hofþo
lengi
verit
með
Oláfi
konongi
oc
hafþi
hann
þa
reynt
at
trúleic
við
&slong;ic,
ekki
er
þess
getit
at
þeir
væri
ætt&slong;torir
menn.
Røacute;rekr
konongr
gerþi
ymi&slong;t
ymiz
at
hann
þagði
marga
daga
svá
at
engi
engi
maðr
fecc
orð
af
honom,
e&nscap;
&slong;tundum
var
hann
&slong;va
kátr
oc
glaðr
at
þeim
þótti
at
hverio
orði
ga
man
gaman
at
huerio
o&rrot;di
því
"mgl"
er
hann
mælti
e&nscap;
&slong;tundum
mælti
hann
mart
&fins;átt
oc
oc
þo
oc
þo
e&nscap;
þo
illt
eino,
Sva
var
oc
at
&slong;tundum
drack
hann
hvern
af
&slong;tocki
oc
gerþi
alla
oføra
er
nær
honom
varo
e&nscap;
optaz
dracc
hann
lítið
"mgl"
,
Oláfr
konongr
fecc
honom
vel
&slong;cot&slong;ilfr.
Opt
gerþi
hann
þat
þa
er
hann
com
þeir
komu
til
herbergis
aðr
hann
lagðiz
til
&slong;vefns
at
hann
lét
taka
i&nscap;
mioð
nockorar
byttor
nokorar
bittor
bittr
nockorar
oc
gaf
at
drecka
&oogon;llom
herbergis
m&oogon;nnom
af
því
varð
hann
þocka&slong;æll
LXXXIII.
Cap.
Fr&aalig;
Finne
litla.
fra
finni
litla
fra
Finne
litla
Fr&aalig;
Fi&nscap;i
litla.
Maþr
er
nefndr
fiþr
lítli
uplendzcr
Upplendzcr
upplenzcr
maðr
e&nscap;
&slong;umir
&slong;egja
at
hann
væri
finzcr
at
æacute;tt
"mgl"
hann
var
allra
manna
mi&nscap;ztr
"mgl"
oc
allra
manna
fóthvata
&slong;tr
&slong;va
at
"mgl"
engi
he&slong;tr
toc
hann
a
rás
hann
ku&nscap;i
manna
bezt
við
&slong;cið
oc
boga,
hann
hafþi
lengi
verit
þionosto
maðr
Røacute;reks
konongs
oc
farit
opt
orenda
ærenda
hans
þeira
þa
þei&rscap;a
er
trúnaðar
þurpti
við,
hann
ku&nscap;i
vega
vega
alla
um
&oogon;ll
up
l&avlig;nd
upplond
uppl&avlig;nd
,
hann
var
oc
malku&nscap;igr
þar
&oogon;llo
morgu
m&oogon;rgo
&slong;tórmenne,
E&nscap;
er
Røacute;rekr
konongr
var
te
ki&nscap;
i
fára
gøzlo
þa
&slong;lóz
fi&nscap;r
i
for
þeira
þeirra
þei&rscap;a
oc
for
hann
optaz
i
&slong;veit
með
kn&avlig;pum
kn&oogon;ppom
oc
þio
nu&slong;to
m&oogon;nnom
e&nscap;
hvert
&slong;i&nscap;
er
hann
mátti
matti
þa
com
hann
til
þionosto
við
Røacute;rek
konong
oc
opt
i
tal
oc
vildi
konongr
&slong;c&avlig;mmum
&slong;amfa&slong;t
mæla
við
hann
oc
vildi
ekki
gruna
lá
ta
tal
þeira
þeirra
þei&rscap;a
,
E&nscap;
er
aleið
várit
oc
þeir
&slong;ótto
ut
"mgl"
i
vikina
þa
hvarf
fiðr
i
brot
fra
liþino
nockora
nokora
daga
dæga
,
þa
com
hann
e&nscap;
aptr
oc
dval
þiz
dvaldiz
dvaldiz
um
hriþ,
&slong;va
for
opt
fram
oc
var
at
því
engi
Eingi&nscap;
g&avlig;mr
gefi&nscap;
því
at
margir
váro
umre&nscap;ingar
ummrenningar
með
liþino.
LXXXIV
Cap.
Dr&aalig;p
hirdmanna
Olafs
konungs
"mgl"
Drap
hirðmanna
&Oogon;láfs
konongs
(?)
Drap
hirdma&nscap;a
Olá&fins;s
Konongz.
Oláfr
konongr
com
til
Tunsbergs
fyrir
pa
&slong;ca
oc
dvalþiz
dvaldiz
dvaldiz
þar
mioc
lengi
vm
várit,
þar
com
þa
til
b&oogon;arens
bæiarins
mart
c&avlig;p&slong;cipa
bæþi
Saxar
oc
danir
oc
&avlig;&slong;tan
or
vík
oc
norþan
or
landi
var
þar
allmicit
fiolme&nscap;i
þa
var
ár
micit
oc
dryckior
mi
clar.
þat
bar&slong;c
at
a
eino
qveldi
at
Røacute;rekr
konongr
var
comi&nscap;
til
herber
gis
oc
helldr
&slong;íðla
oc
hafði
mioc
druckit
oc
var
þa
allkátr
þa
com
þar
fi&nscap;r
lítli
með
miaðar
bytto
miaðrar
bitto
oc
var
þat
gra&slong;aðr
mioðr
oc
hi&nscap;
&slong;terka&slong;ti,
þa
lét
gaf
bað
læt&rrot;
konongri&nscap;
ge
fa
"mgl"
at
drecka
&oogon;llum
þeim
er
i&nscap;i
váro,
alt
til
þe&sscap;
er
hve&rscap;
&slong;ofna
ðe
i
&slong;ino
rumi
fi&nscap;r
var
þa
i
brot
brott
Broto
gengi&nscap;,
liós
bra&nscap;
i
her
bergino,
þa
vacti
hann
up
upp
menn
þa
er
vanir
váro
at
fylgia
honom,
oc
&slong;egir
at
hann
vill
ganga
til
garðz,
þeir
hofþo
&slong;criðlios
með
sér
e&nscap;
níða
myrkr
niða
mircr
var
uti,
micit
&slong;alerni
var
i
garþinom
oc
&slong;toð
a
&slong;t&oogon;fum
&slong;tolpum
,
e&nscap;
rið
up
upp
upp
at
ganga
til
dyra&nscap;a
dura&nscap;a
du&rrot;a&nscap;a
e&nscap;
er
þeir
Røacute;rekr
&slong;áto
i
garðinom
þa
heyrðo
þeir
at
maðr
mælti.
h&oogon;&gscap;
þu
fia&nscap;da&nscap;,
þa
heyrðo
þeir
bre&slong;t
oc
dett
&slong;em
nokkot
nokot
felli
Røacute;rekr
konongr
mælti
fulldruccit
muno
þeir
ha
fa
er
þar
eiguz
við,
farit
til
&slong;ciótt
oc
&slong;cilit
þa,
þeir
bio&gscap;uz
&slong;cyndiliga
oc
hliópo
liopo
út,
e&nscap;
er
þeir
comu
a
riþit,
þa
var
&slong;a
h&oogon;
&gscap;vi&nscap;
ho&gscap;inn
fy&rscap;
er
&slong;iþa&rscap;
gecc
oc
drepnir
þo
baðir,
þar
váro
comnir
menn
Røacute;reks
Hr&oogon;reks
konongs
Sigurðr
hít
Bit
er
verit
hafþi
merkis
maðr
hans
oc
þeir
xí&jacute;
xv
tol&fins;
&slong;a
man,
þar
var
þa
fi&nscap;r
lítli
þeir
drogo
líki&nscap;
up
upp
upp
milli
húsa&nscap;a
e&nscap;
tóko
konongi&nscap;
oc
hofðo
með
sér
liópu
þá
a
&slong;cutu
er
þeir
átto
or
oc
oc
rero
i
brot
brott
.
Sigvatr
&slong;cald
&slong;vaf
i
herbergi
Oláfs
konongs.
hann
&slong;tóð
up
upp
vm
nóttina
oc
&slong;có&slong;veinn
hans
með
honom
oc
gengo
út
til
ens
micla
&slong;alern
is,
e&nscap;
er
þeir
&slong;cyldo
aptr
ganga
oc
ofan
fyrir
riþit,
þa
&slong;criðnaðe
Sigvatr
oc
fell
a
kne
oc
&slong;tack
&slong;tak
niðr
h&oogon;n
donum
oc
var
þar
vátt
undir,
hann
mælti
þat
hy&gscap;
ec
at
nu
i
qveld
mani
konongri&nscap;
hafa
morgum
o&sscap;
o&slong;s
morgum
fengit
&fins;engit
o&slong;&slong;
m&oogon;rgom
kárfa
fóti&nscap;
oc
ló
hlo
at,
e&nscap;
er
þeir
comu
i
herbergit
þar
&slong;em
&slong;em
lios
bra&nscap;,
þa
&slong;purþi
&slong;có&slong;vei&nscap;i&nscap;
hefir
þu
&slong;ceint
&slong;cemmt
þic
eða
eðr
hvi
ertu
i
blóþe
eino
allr,
hann
&slong;varar
ekki
em
ec
&slong;ceíndr
&slong;cemd&rrot;
,
e&nscap;
þo
mun
man
þetta
tiðendum
tiþindom
tiþindum
t&ydot;þinþom
gegna,
hann
vacti
þa
Þorð
fola&slong;on
merkis
ma&nscap;
rec
kio
felaga
sinn
reckio
felaga
&slong;inn
oc
merkis
mann
oc
gengo
þeir
ut
oc
h&oogon;fþo
með
sér
&slong;criðliós
oc
fu&nscap;
do
bratt
boþit
Blóþit
,
þa
leitaðo
leitoþo
þeir
oc
fu&nscap;o
&fins;unþo
bratt
"mgl"
líki&nscap;
oc
báro
a
ke&nscap;zl
kenz
kenzl
ken&slong;lo
,
þeir
&slong;a
oc
at
þar
lá
tré&slong;tobbi
micill
oc
oc
i
oc
i
&slong;cyli
h&oogon;&gscap;
micil
oc
&slong;purþiz
þat
&slong;iþan
at
þat
hafþi
gert
verit
til
olikinda
at
tey
gia
tegia
þa
út
er
drepnir
váro,
þeir
Sigvatr
mælto
sín
i
milli
at
n&avlig;ð&slong;yn
væri
til
at
konongr
vi&slong;&slong;i
þessi
tiþendi
tiþinde
tiþinde
&slong;em
braðazt
þeir
&slong;endo
&slong;veini&nscap;
þegar
til
herbergis
þess
er
R&oogon;rekr
R&oogon;rek
konongr
hafþi
verit,
þar
þá
&slong;vafo
menn
allir
e&nscap;
konongr
var
i
brotto
hann
vacði
þa
menn
er
þar
váro
i&nscap;i
inni
"mgl"
oc
&slong;egir
&slong;agþi
sagþi
tiþendin
tiþinde
tiþinde
&slong;toðo
menn
up
upp
upp
oc
fóro
þegar
þa
&nscap;og
i
garði&nscap;
&slong;em
líki&nscap;
váro,
e&nscap;
þo
at
n&avlig;ð&slong;yn
þætti
til
at
konongr
vi&sscap;i
&slong;em
fyr&slong;t
fyrzt
þe&sscap;i
tiþendi
tiþindi
tiþinde
,
þa
þorði
engi
at
vekia
hann,
þa
mælti
Sigvatr
til
Þorðar
hvárt
viltu
heldr
lax
maðr
vekia
konongi&nscap;
eða
eðr
&slong;egia
honom
tiþendin
tiþindi;t&ydot;þinþin
Þorðr
&slong;varar
fyrir
engan
mun
þori
ec
at
vekia
hann
e&nscap;
&slong;egia
man
ec
honom
tiþendi&nscap;
tiþindinn
tiþindinn
t&ydot;þinþin
,
þa
mælti
Sigvatr
micit
er
e&nscap;
eptir
nætri&nscap;ar
oc
ka&nscap;
má
vera
aðr
dagr
&slong;e
at
"mgl"
Røacute;rekr
hafi
fen
git
sér
sér
þa
þat
"mgl"
fyl&slong;cni
&fins;il&slong;ni
at
hann
verþi
&slong;iþan
ekki
ekki
&slong;iþan
&avlig;ðfu&nscap;di&nscap;,
e&nscap;
þeir
ma
no
e&nscap;
&slong;camt
brot
Borto
comnir,
því
at
líkin
váro
vorm,
&slong;kal
o&sscap;
aldrigi
Alld&rrot;ei
henda
&slong;u
&slong;c&avlig;m
&slong;caumm
&slong;c&avlig;mm
&slong;cøogon;mm
at
vér
látim
latum
eigi
konongi&nscap;
konongin
eigi
vita
þe&sscap;i
&slong;vic,
Gack
Gac
Gac
Gac
þu
þorðr
up
upp
i
herbergit
oc
bið
min
þar,
þa
gecc
Sigvatr
til
I
kirkio
oc
vacti
vacþi
vacþi
vacþi
kluckara&nscap;
klo-
ckarann
oc
bað
ha&nscap;
hringia
fyrir
&slong;al
hirð
manna
konongs
oc
nefndi
mennina
þa
"mgl"
er
vegnir
váro
kluckari&nscap;
gerir
&slong;em
hann
bað,
e&nscap;
við
ringingina
hringingina
vacnaði
konongr
oc
&slong;ettiz
up
upp
upp
,
hann
oc
&slong;purði
hvárt
hvert
þa
væri
ótto&slong;&avlig;ngs
mál,
Þorðr
&slong;varar.
ve&rscap;i
efni
ero
í
tiþindi
micil
ero
orðin,
Røacute;rekr
konongr
er
a
brot
brott
Br&avlig;to
horfi&nscap;
fari&nscap;
e&nscap;
drepnir
hirðmenn
yðrir
í&jacute;,
þa
&slong;purþi
konongr
eptir
atburðum
þeim
er
þar
h&oogon;fþo
orðit,
Þorðr
&slong;egir
sagþi
honom
&slong;líct
er
hann
vi&slong;&slong;i,
þa
&slong;toð
konongr
up
upp
upp
oc
lét
blá&slong;a
til
hirð&slong;tefno,
e&nscap;
er
liþit
com
&slong;aman
þa
"mgl"
nefndi
konongr
menn
til
at
fara
alla
vega
fra
b&oogon;num
at
leita
Røacute;reks
Hræreks
bæði
a
&slong;æ
oc
landi,
Þorir
lan
gi
toc
&slong;cuto
oc
for
foro
með
xxx
30.
manna
oc
er
ly&slong;ti
&slong;a
siá
þeir
&slong;cutor
&slong;cutr
í&jacute;
lítlar
"mgl"
fara
&fins;óro
fyrir
þeim,
e&nscap;
er
þeir
&slong;áz
re
ro
hvarir
&slong;em
me&slong;t
"mgl"
mátto,
þar
var
Røacute;rekr
konongr
oc
hafþi
xxx
manna,
e&nscap;
er
&slong;aman
dro
með
þeim
þa
&slong;nero
þeir
Røacute;rekr
R&oogon;rec
at
landi
oc
liopo
þar
upp
a
land
allir,
nema
konongr
&slong;ettiz
up
upp
upp
i
lyptingina
hann
mælti.
bað
þa
væl
fara
oc
heila
hittaz
því
næ&slong;t
rero
þeir
þrandr
at
landi
þa
&slong;c&avlig;t
fi&nscap;r
lítli
&oogon;ro
oc
com
&slong;u
a
Þrand
miðian
oc
feck
hann
bana,
E&nscap;
þeir
Sigurðr
liopo
allir
i
&slong;cogi&nscap;,
e&nscap;
menn
Þrandar
toco
líc
hans
oc
svá
Røacute;rek
konong
oc
flutto
ut
til
Tunsbergs,
Oláfr
konongr
toc
þa
við
hal
di
Røacute;reks
konongs,
hann
lét
þa
vandliga
gæ-
ta
hans
oc
galt
miki&nscap;
varhuga
við
&slong;vicom
hans,
fecc
til
menn
nott
oc
dag
at
gæta
hans
"mgl"
,
Røacute;rekr
konongr
var
þa
hi&nscap;
enn
e&nscap;
káta&slong;ti
oc
fa&nscap;
engi
maðr
a
honom
at
eigi
likaðe
honom
hanom
allt
honom
[&slong;em]
allt
honom
a&lbrk;t
&slong;em
be&slong;t.
LXXXV.
Cap.
Fr&aalig;
tilrædi
Ræreks
konŭngs.
"mgl"
fra
tilr&oogon;ði
Ræreks
konongs
Frá
til&rrot;ødi
Røacute;reks
Konongz
Þat
bar&slong;c
at
up&slong;tigningar
dag
upp&slong;tigningar
dag
upp&slong;tigningardag
at
Oláfr
konongr
gecc
til
háme&slong;
&slong;o
þa
gecc
byskop
bi&slong;cop
með
proce&slong;&slong;io
proce&slong;so
um
kirkio
oc
leiddi
konongi&nscap;,
e&nscap;
er
þeir
komo
aptr
i
kirkio,
þa
lei
ddi
byskop
bi&slong;cop
konong
til
&slong;ætis
síns
fyrir
nor
ðan
i
kornum,
e&nscap;
þar
&slong;at
et
næ&slong;ta
Røacute;rekr
konongr
&slong;em
hann
var
vanr
hann
hafði
yfirhofnina
fyrir
yfir
annd
liti
sér,
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
hafði
niðr&slong;etz
þa
tóc
Røacute;rekr
konongr
a
&avlig;xl
honom
he&nscap;di&nscap;i
oc
þr&ydot;
&slong;ti,
hann
mælti
þa
"mgl"
pellzklæði
hefir
þu
nu
frændi
&slong;egir
hann
Oláfr
konongr
&slong;varar
nu
er
hátið
micil
halldin
i
mi&nscap;ing
þess
er
iesus
christus
Je&slong;us
cri&slong;tr
[fork.:ihc
xc]
&slong;té
til
himna
af
jorðo,
Røacute;rekr
konongr
&slong;varar
ekki
&slong;cil
ec
af,
svá
at
"mgl"
mér
hugfe&slong;tiz
þat
er
þér
&slong;egit
frá
cri&slong;ti,
þicki
þy-
cki
þycki
þici
mér
þat
mart
heldr
utrúlict
útrúligt
,
er
þér
&slong;egit
e&nscap;
þo
hafa
morg
domi
ordit
orðit
orðit
i
forne&slong;cio,
e&nscap;
er
mes&slong;an
var
uphafin
upphafinn
upphafinn
þa
&slong;toð
Oláfr
konongr
up
upp
upp
oc
helt
up
upp
upp
h&avlig;ndonom
hondum
h&oogon;ndom
ifir
yfir
yfir
h&oogon;foð
sér
"mgl"
oc
l&avlig;t
til
l&avlig;til
alltaris
oc
bar
yfir
hofnina
aptr
af
I&fins;ir
herðum
herþar
honom
Rørekr
Rørec
konongr
&slong;pratt
þa
up
upp
upp
&slong;ciótt
oc
hart,
hann
oc
lagði
þa
til
Oláfs
konongs
&slong;axknífi
þeim
"mgl"
er
rytningr
ritningr
er
callaðr.
lagit
com
i
yfirhofnina
við
um
herþarnar
er
hann
hafþi
lotit
un
dan,
&slong;cáruz
mioc
klæði&nscap;
e&nscap;
konongr
varþ
ekki
&slong;á&rscap;
sá&rrot;
e&nscap;
er
Oláfr
konongr
fa&nscap;
þetta
tilrøogon;ði
þa
liop
hann
fram
við
a
gólfit
Røacute;rekr
konongr
lagði
til
hans
a&nscap;at
&slong;i&nscap;i
&slong;inn
&slong;axino
oc
mi
&slong;ti
hans
oc
mælti.
fl&ydot;r
þu
nu
"mgl"
Oláfr
digri
fyrir
&fins;rá
mér
blindum,
konongr
bað
&slong;ina
menn
taka
hann
oc
leiða
hann
ut
or
u&rrot;
kirkio
kirkio&nscap;i
oc
svá
var
gert,
eptir
þessa
at
burði
e&gscap;ioðo
egioðo
menn
Oláf
"mgl"
konong
at
lata
drepa
drepa
Rærek
drepa
Røacute;rek
drepa
Røacute;rek
konong
oc
er
þat
&slong;egja
s&avlig;gþo
þeir
en
me&slong;ta
gæ
fo
r&avligacute;n
yðr
konongr
at
hafa
hann
með
yðr
&ydot;&rrot;
oc
þyrma
ma
honom
hverigar
ohæ
for
ohæfr
ohæfr
vhæ&fins;o&rrot;
er
hann
tekr
til,
e&nscap;
hann
li&gscap;r
vm
þat
nótt
nátt
oc
dag
at
veita
yðr
líflát,
e&nscap;
þegar
er
þér
&slong;endit
hann
a
brot
brútt
Bo&rrot;t
fra
yðr
þa
&slong;iám
vér
eigi
ma&nscap;
til
þess
at
svá
fái
gætt
hans
at
&oogon;rvænt
&slong;é
at
hann
comiz
i
"mgl"
brot
brott
brott
Br&avlig;t
,
e&nscap;
ef
hann
verþr
l&avligacute;&sscap;
l&avlig;&slong;
þa
man
mon
mun
hann
þegar
flokk
&fins;locc
þegar
upi
uppi
uppi
hafa
oc
gera
mart
illt,
konongr
&slong;varar
Rétt
er
þat
mælt
at
margr
hefir
d&avlig;þa
te
kit
fyrir
mi&nscap;i
tilgerþir
e&nscap;
Røacute;rekr
e&nscap;
tr&avlig;ðr
em
ec
at
tyna
þeim
&slong;igri
er
ec
feck
a
uplendinga
Upplendinga
konongom
er
ec
toc
þa
v.
a
einom
morni
morgni
oc
náða
ec
&slong;va
&oogon;llo
ríki
þeira
þeirra
at
ec
þurpta
þur&fins;ti
ein&slong;kis
En&slong;kis
þeira
þeirra
bana
maðr
Bana
maðr
At
verþa
Ve&rrot;a
,
því
at
þeir
váro
allir
fræn
dr
minir,
e&nscap;
þo
fæ
ec
nu
varla
varliga
Va&rrot;liga
&slong;ét
hvárt
Røacute;rekr
mun
man
fa
mic
n&avlig;ðgaðan
n&avlig;þiga&nscap;
til
eða
eðr
eðr
eigi
at
ec
láta
drepa
hann.
Røacute;rekr
hafði
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
tekit
he&nscap;di&nscap;i
a
&oogon;xl
Oláfi
konongi
at
hann
vildi
vita
hvárt
hvert
hann
var
i
brynio.
LXXXVI.
Cap.
Ferd
Røacute;reks
konŭngs
til
Islands.
"mgl"
Fe&rrot;d
R&oogon;reks
konongz
til
I&slong;&slong;landz
Maþr
er
nefndr
þórari&nscap;
Nef
jolfs&slong;on
hann
var
i&slong;lenzcr
J&slong;lendzcr
maðr,
hann
var
kyniaðr
norþan
or
landi
um
land
um
land
,
ekki
var
hann
ætt&slong;to&rscap;
ætt&slong;tó&rrot;
oc
allra
manna
vitra&slong;tr
oc
orð&slong;paca&slong;tr,
hann
var
diarfmæltr
við
tigna
menn,
hann
var
farmaðr
micill
oc
var
l&avlig;ngum
utanlendis,
þórari&nscap;
var
manna
liota&slong;tr,
oc
bar
þat
me&slong;t
fra
fyrir
&fins;&ydot;&rscap;ir
hver&slong;o
illa
hann
var
limaðr
hann
hafði
hendr
miclar
oc
liótar
e&nscap;
føtrnir
føtarnir
váro
þo
miclo
liótari
þórari&nscap;
var
var
þa
&slong;taddr
i
Tunsbergi
er
þessi
tiþinde
urðo
er
aðr
var
fra&slong;agt.
hann
var
málku&nscap;igr
Oláfi
konongi,
þórari&nscap;
bio
þa
k&avlig;p&slong;cip
er
hann
atti
oc
ætlaði
til
J&slong;landz
I&slong;&slong;landz
um
&slong;umarit,
Olafr
Olafr
konongr
hafði
þórarin
i
boði
síno
nockora
nokora
Noco&rrot;a
daga
oc
talaði
við
hann,
&slong;vaf
þórari&nscap;
i
konongs
herbergi.
þat
var
var
i
konungs
herbergi
ei&nscap;
mor
gin
&slong;nimma
snemma
at
konongri&nscap;
vacþi
e&nscap;
aðrir
menn
&slong;váfo
i
herbergino
þa
var
&slong;ol
fari&nscap;
lítt
þat
"mgl"
oc
var
var
oc
lio&slong;t
mioc
i&nscap;i,
konongr
&slong;a
þat
sá
konong&rrot;
at
"mgl"
þórarinn
Þóre&rrot;inn
hafþi
rétt
fot
a&nscap;an
foti&nscap;
undan
klæþom,
hann
&slong;a
á
foti&nscap;
um
hrið,
þa
vocnoðo
menn
i
her
bergino,
konongr
mælti
til
þórarins
vacat
he
fi
ec
um
hrið,
oc
hefi
ec
&slong;ét
þa
&slong;&ydot;n
er
mér
þickir
þyckir
þicir
mikils
vm
vert
e&nscap;
þat
er
manns
fótr
manzfotr
&slong;a
er
at
ec
hy&gscap;
at
engi
eigi
eigi
at
engi
&slong;kal
hér
i
c&avlig;p&slong;taðinom
liotari
vera
oc
bað
aðra
menn
hy&gscap;ja
at
hvárt
&slong;va
&slong;yndiz,
e&nscap;
allir
er
&slong;á
þa
"mgl"
&slong;&oogon;&nscap;oðo
at
&slong;va
væri
Ve&rrot;i
.
þórarinn
fa&nscap;
hvar
til
mælt
var
oc
&slong;varar
fátt
er
&slong;va
ei&nscap;a
eina
luta
at
&oogon;rvænt
&slong;e
at
hitti
hitt
a&nscap;an
&slong;lícan
oc
er
þat
licligaz
at
hér
&slong;e
e&nscap;
svá.
konongr
mælti
helldr
vil
ec
því
at
fulltin
gia
at
eigi
mani
muni
faz
jamliótr
fótr
oc
&slong;va
þott
ec
&slong;kylda
&slong;ci&lbrk;di
veð
ia
um,
þa
mælti
þórari&nscap;,
bui&nscap;
em
er
ec
at
veðia
um
þat
við
yðr
at
ec
mun
man
man
fi&nscap;a
i
c&avlig;p&slong;taðinom
lió
tara
fót,
konongr
&slong;egir
&slong;varar
þa
&slong;kal
&slong;á
okka&rscap;
kio&slong;a
b&oogon;n
af
&avlig;ðrom
a&fins;
øogon;d&rrot;om
Bón
er
&slong;a&nscap;ara
hefir,
&slong;va
&slong;kal
vera
&slong;egir
þórarinn
hann
bra
þa
undan
klæðonum
&oogon;ðrum
fæ
tinom,
oc
var
&slong;a
engum
mun
fegri
oc
þar
var
af
"mgl"
in
en
en
min&slong;ta
me&slong;ta
me&slong;ta
táin,
þa
mælti
þórarinn
&slong;e
hér
nu
konongr
a&nscap;an
fót
oc
er
&slong;ia
því
liótari
at
hér
er
af
ein
táin
oc
á
ec
veðfeit,
konongr
&slong;egir
er
hi&nscap;
fotri&nscap;
því
ofegri
at
þar
ero
ero
v
tøogon;r
ferligar
a
þeim
e&nscap;
hér
ero
"mgl"
iiijar
oc
a
ec
at
kio&slong;a
bøn
at
af
þér,
Þórarinn
&slong;egir
&slong;varar
dy
rt
er
drottins
orð,
eða
eðr
hveria
bøogon;n
villtu
af
mér
þi&gscap;ia,
hann
konongr
&slong;egir
þa
at
þu
flytir
Røogon;rek
til
Grønlandz
oc
førir
hann
Leifi
Eiriks&slong;yni
þórarinn
&slong;varar
eigi
hefi
ec
comit
til
Grønlandz
Grenlandz
,
konongr
&slong;egir
farmaðr
&slong;lícr
&slong;em
þu
ert
þa
er
þér
nu
mál
at
fara
til
Grøogon;nlandz
Grenlandz
,
ef
þu
hefir
eigi
fy&rscap;
&fins;ir
comit,
þórarinn
&slong;varar
fá
um
þetta
mál
fyr&slong;t,
E&nscap;
er
konongr
hellt
fram
framm
þessa&rscap;i
þe&slong;sari
málaleítan
þa
veikz
þórarinn
eigi
með
&oogon;llu
af
hendi
oc
mælti
svá
heyra
&slong;kal
ec
yðr
láta
láta
&ydot;&rrot;
konongr
b&oogon;n
þa
er
ec
hafða
ha&fins;þi
hugat
at
biðia
ef
mér
bæriz
veðfeit
Veþ&fins;eþ
,
e&nscap;
þat
er
at
ec
villdi
villda
biþia
yðr
&ydot;&rrot;
hirðvi&slong;tar,
e&nscap;
ef
þér
veitið
mér
þat
þa
verð
ec
&slong;cylldare
til
"mgl"
at
le&gscap;iaz
eigi
undir
h&oogon;foð
þat
er
þér
vilit
qvatt
hafa,
konongr
jataðe
þesso
oc
gerþiz
þórarinn
hirð
maðr
hans,
þa
bió
þórarinn
&slong;cip
&slong;itt
oc
er
hann
var
bui&nscap;
þa
toc
hann
við
Røacute;reki
konongi,
e&nscap;
er
þeir
&slong;cilduz
Oláfr
konongr
oc
þórarinn
þa
mælti
þórarinn
Nu
be&rscap;
Be&rrot;
svá
til
konongr
&slong;em
eigi
er
&oogon;rvænt
oc
opt
ka&nscap;
verþa
at
vér
comum
eigi
fram
&fins;ramm
gr&oogon;n
landz
ferði&nscap;e,
be&rscap;
o&sscap;
at
íslandi
I&slong;&slong;landi
eða
eðr
&avlig;ðrom
londvm,
hvernug
&slong;kal
ec
&slong;ciliaz
við
konong
þe&nscap;a
þe&sscap;
at
yðr
megi
lika,
konongr
&slong;egir
ef
þu
cømz
cemr
cem&rrot;
til
i&slong;landz
þa
&slong;kaltu
&slong;elia
hann
i
hen
dr
Guðmundi
Eyiolfs&slong;yni
eða
eðr
Sca
pta
l&oogon;g&slong;&oogon;go
manne
eða
eðr
&avlig;ðrom
nokko
rum
nokorum
noco&rrot;om
&oogon;do&rrot;om
hofþingiom
þeim
er
taca
vilia
við
vinátto
mi&nscap;i
oc
jar
teinom,
e&nscap;
ef
þic
berr
Be&rrot;
at
&oogon;ðrom
l&avlig;ndum,
þeim
er
hér
ero
næ&rscap;
næ&rrot;
þa
haga
þu
&slong;va
til
at
þu
vitir
ví&slong;t
at
Røacute;rekr
comi
aldri
alldrigi
&slong;iþan
til
Noregs,
e&nscap;
gør
þat
því
at
eino
ef
þu
sér
engi
&oogon;&nscap;or
onnr
fong
á,
E&nscap;
er
þórarinn
var
bui&nscap;
oc
byr
gaf
þa
&slong;iglde
hann
allt
útleiðe
Vert
le&ydot;di
allt
fyrir
utan
eyiar
oc
norðr
fra
fyrir
li
ðandis
ne&slong;i
nes
&slong;tefndi
hann
i
haf
út,
honom
byriaðe
ekki
&slong;ciótt,
e&nscap;
hann
varaþiz
varþi&slong;t
þat
me&slong;t
at
coma
við
landit,
hann
&slong;igldi
fyrir
&slong;u&nscap;an
J&slong;land
oc
hafþi
vita
af
oc
svá
ve&slong;tr
um
landit
i
Grønlandzhaf
Grenlandz
haf
,
þa
feck
hann
rétto
&slong;tóra
oc
va
lc
micil,
e&nscap;
er
aleið
&slong;umarit
toc
hann
i&slong;land
i
breiðafirði,
þorgils
Ara&slong;on
com
þa
fyr&slong;t
&fins;ir&slong;t&rrot;
til
þeira
þeirra
virþinga
manna,
þórarinn
&slong;egir
sagþi
honom
orð&slong;e&nscap;ding
oc
vinatto
mál
oc
jartegnir
Oláfs
konongs
er
fylgðo
viðrtoku
Røacute;reks
konongs
"mgl"
,
þorgils
varð
við
væl
væl
við
oc
b&avlig;ð
bauð
hann
til
sín
Røacute;reki
konongi
oc
var
hann
með
þorgilsi
Þorgil&slong;
Ara&slong;yni
vm
ve
tri&nscap;,
hann
undi
þar
eigi
oc
beiddi
at
"mgl"
þorgils
léti
fylgia
honom
til
Guðmundar
oc
&slong;egir
sagdi
at
hann
þóttiz
þat
&slong;purt
hafa
at
með
Guðmundi
var
r&avligacute;&slong;n
me&slong;t
a
i&slong;landi
I&slong;&slong;landi
oc
væri
hann
honom
til
handa
&slong;endr
þorgils
gerþi
&slong;em
þat
hann
beiddi,
feck
menn
til
oc
lét
fylgia
honom
til
handa
Guðmundi
a
m&avlig;ðrov&oogon;llo
Moðru
vollum
M&oogon;drow&oogon;llom
,
toc
Guðmundr
vel
við
Røacute;reki
fyrir
&slong;akir
konongs
orð&slong;e&nscap;di
ngar
oc
var
hann
með
Guðmundi
vetr
a&nscap;an
þa
undi
hann
þar
eigi
lengr,
þa
feck
Guðmundr
honom
vi&slong;t
á
lítlom
bøogon;
er
"mgl"
heitir
het
a
kalf&slong;ci&nscap;i
oc
var
þar
fátt
hióna,
þar
var
Røacute;rekr
i&nscap;
"mgl"
iija
þriðia
vetr
oc
&slong;egir
&slong;a-
gþi
sagþi
hann
&slong;va
at
"mgl"
&slong;iþan
er
hann
lét
af
konongdomi
at
hann
hefþi
hafþi
þar
verit
svá
at
honom
hafþe
hefþi
be&slong;t
þótt,
því
at
þar
var
hann
af
&oogon;llom
me&slong;t
me
ti&nscap;,
Eptir
um
&slong;umarit
feck
Røacute;rekr
Røogon;rec
&slong;ótt
þa
er
hann
leidde
til
bana,
&slong;va
er
&slong;agt
at
&slong;a
ei&nscap;
konongr
hvilir
á
is
landi,
þórarinn
Nefiolfs&slong;on
ne&fins;io
&slong;on
hafþiz
&slong;iþan
lengi
i
f&oogon;rum,
e&nscap;
var
&slong;tundom
með
Oláfi
konongi.
LXXXVII.
Cap.
Orro&slong;ta
ï
Ulfreks
firði
O&rrot;rosta
I
Vl&fins;&rrot;ec&slong;
Firdi.
"mgl"
Þat
&slong;umar
er
Þorarinn
fór
með
Røacute;rek
til
J&slong;landz
þa
for
Hiallti
Sce&gscap;ia&slong;on
oc
til
J&slong;landz.
oc
leiddi
Oláfr
konongr
hann
i
brot
brott
Bo&rrot;t
með
vingiofum
er
þeir
&slong;cilduz,
þat
&slong;umar
for
Ey
vindr
úrarhorn
i
ve&slong;tr
viking
oc
com
um
h&avlig;&slong;tið
til
J&slong;landz
Jrlandz
Irlandz
til
ko
nofogor
irakonongs,
þeir
hittuz
um
h&avlig;&slong;tit
i
Ulfrecsfirði
Vl&rrot;ecz&fins;irdi
íra
konongr
oc
Eina&rscap;
½
Jarl
Jall
or
Orkneyiom
oc
varþ
þar
o&rscap;osta
mikil.
hafþi
Konofogor
konongr
lið
miclo
meira
oc
feck
&slong;i
gr,
e&nscap;
Eina&rscap;
Jarl
flyði
ein&slong;ci
pa
oc
com
&slong;va
um
h&avlig;&slong;tit
ap
tr
til
Orkneyia
at
hann
hafþi
látið
fle&slong;t
alt
liþ
oc
herfang
alt
þat
er
þeir
h&oogon;fþo
fengit
oc
undi
Jarl
&slong;tórilla
ferð
sinni
oc
ke&nscap;
di
o&slong;igr
u&slong;igr
&slong;i&nscap;
norð
m&oogon;nnom
þeim
er
verit
hofþo
i
o&rscap;osto
með
irakonongi.
LXXXVIII
Cap.
Olafr
konúngr
b&ydot;r
&slong;ig
til
brudfarar
Frá
oláfi
konongi
"mgl"
Nu
er
þar
til
mals
at
taka
er
&slong;em
aþr
var
frahorfit,
at
Oláfr
konongr
hi&nscap;
digri
for
bruðferð
oc
at
&slong;&oogon;kia
fe&slong;tarkono
&slong;ina
Jngigerþi
dóttor
Oláfs
Sviakonongs,
konongr
hafþi
liþ
micit
oc
valit
oc
valit
oc
valit
svá
mioc
at
honom
fylgði
allt
&slong;tórmenni
þat
er
hann
matti
ná
oc
hve&rscap;
rikis
manna
ha
fþi
með
sér
valit
liþ
bæþi
at
ættum
oc
þat
er
gerviligaz
gervog
liga&slong;t
var,
liþ
þat
var
buit
með
hinom
hino
beztum
f&oogon;n
gum
bæþi
at
&slong;cipum
oc
vápnom
oc
klæðum,
þeir
helldo
liþi
síno
&avlig;&slong;tr
til
kononga
hello,
e&nscap;
er
þeir
comu
þar
þa
&slong;purðo
þeir
ekki
til
Sviakonongs
váro
þar
oc
engir
menn
comnir
af
hans
hendi,
Oláfr
konongr
dvalþiz
við
kononga
hello
lengi
um
&slong;umarit,
oc
leiddi
mioc
at
&slong;pur
ningom
hvat
menn
ky&nscap;i
at
"mgl"
&slong;egia
til
um
ferðir
Svia
konongs,
eða
eþr
raða
æt
lan,
e&nscap;
engi
ku&nscap;i
honom
þar
vi&slong;t
af
at
&slong;egia,
þa
gerþi
hann
menn
&slong;ina
up
upp
i
G&avlig;tland
til
R&oogon;gnvalds
Jarls
oc
lét
hann
&slong;pyria
eptir
ef
hann
vis&slong;i
hvat
til
bar
er
Sviakonongr
com
eigi
til
&slong;tefno
&slong;em
mælt
var.
Jarl
&slong;egir
at
hann
vi&sscap;i
þat
"mgl"
eigi,
e&nscap;
ef
ec
verþ
þe&sscap;
va&rscap;
&slong;egir
hann
þa
mun
ec
þegar
&slong;enda
menn
Vizund
mina
til
Oláfs
konongs
oc
láta
hann
vita
hvert
efni
i
er
ef
þessi
dv&oogon;l
er
fyrir
fyri
no
kkors
nokors
&slong;acir
a&nscap;ars
e&nscap;
af
fiol&slong;cyl
dom
&fins;iø&slong;cilldom
þeim
er
opt
ka&nscap;
til
til
at
bera
at
ferðir
Sviakonongs
dveliaz
mei&rscap;
meir
e&nscap;
hann
ætlar,
LXXXIX.
Cap.
Fr&aalig;
b&ocurl;rnum
Olafs
Svïa
konŭngs.
Frá
Børnom
Su&ydot;akonongs
"mgl"
Oláfr
Sviakonongr
Eirics&slong;on
atti
fyr&slong;t
friðlo
&fins;ri&lbrk;o
er
Eðla
hét
dottir
Jarls
af
vindlandi,
hon
hafþi
fyrir
þat
verit
her
teki&nscap;
oc
colloð
konongs
amb&oogon;t
ambott
amb&oogon;tt
,
b&oogon;rn
þeira
váro
Emundr
Az&slong;trið
A&slong;t&rrot;iþr
Hólm
frið
Holm&fins;ríþr
,
e&nscap;
gáto
þ&avlig;
&slong;on
oc
var
fæddr
jacobs
v&oogon;ko
dag,
e&nscap;
er
&slong;círa
&slong;cyldi
&slong;veini&nscap;,
þa
lét
byskup
hann
heita
Jacob,
þat
nafn
lícaðe
Svium
illa
oc
c&oogon;lloðo
at
alldri
gi
a&lbrk;dri
hefþi
Svia
konongr
Iacob
heitið
&Oogon;ll
váro
b&oogon;rn
Oláfs
konongs
frið
&slong;ynom
oc
vel
væl
viti
borin,
Drotningin
var
ríklunduð
oc
ekki
vel
væl
til
&slong;tiúpbarna
sinna,
konongr
&slong;endi
Emund
&slong;on
&slong;i&nscap;
til
vindlandz
oc
føogon;ddiz
hann
þar
up
með
moþorfrændvm
sínom
oc
helt
hann
ekki
cri&slong;tni
langa
hriþ
Az&slong;triðr
konongsdóttir
f&oogon;ddiz
up
upp
i
a
á
ve&slong;tra
G&avlig;tlandi
at
g&oogon;fugs
manns
er
Egill
hét
hon
var
qvi&nscap;a
friþuz
oc
bezt
orðum
farin,
glaðmælt
oc
lítillát
l&ydot;tilát
mild
af
fe,
E&nscap;
er
hon
var
full
tiða
at
aldri
var
hon
optliga
Opliga
með
fe
ðor
sínom
oc
þockaðiz
hveriom
manni
vel.
Oláfr
konongr
var
ríklundaðr
oc
oþyðr
i
má
li,
honom
lícaði
&slong;tor
illa
þat
er
landz
herr
hafþi
gert
þys
at
honom
a
up&slong;a
la
Vpp&slong;ala
þingi
oc
heitið
honom
afarco&slong;tum
oc
ke&nscap;di
þat
me&slong;t
Rognvaldi
Røgvaldi
Jarli
engi
tilbunað
let
hann
hafa
um
bruðfer
þina
&slong;va
&slong;em
mælt
hafþi
verit
vm
vetri&nscap;,
at
hann
&slong;cyldi
gipta
Jngigerði
dóttor
sína
Oláfi
digra
Noregs
konongi
Olafi
digra
Noregs
konunge
Ingigerði
dottr
&slong;ina
oc
fara
þa
um
&slong;umarit
til
landamøris,
E&nscap;
er
aleið
gerþiz
morgum
m&oogon;nnom
for
vitni
a
hveria
ætlan
konongr
mundi
hafa
eþa
eðr
hvert
hann
mundi
halda
&slong;áttmali
við
Noregs
konong
eða
eðr;
Edu&rrot;
myndi
mun
di
ha&nscap;
riúfa
&slong;áttina
&slong;ættina;
sættina
oc
svá
friþi&nscap;,
margir
váro
um
þetta
hug&slong;iúkir
e&nscap;
engi
var
&slong;va
diarfr
at
Þorði
þ&oogon;&rrot;þi
konong
at
&slong;pyr
ia
máls
um
þetta,
e&nscap;
margir
kørðo
þetta
fyrir
Jngigerði
Ingi&rrot;&ydot;þi
konongs
dóttor
oc
baðo
hana
til
at
verþa
vi&slong;a
hvernog
huernug
konongr
myndi
mundi
vilia,
hon
&slong;varar
&slong;egir
ofus
em
ec
til
røogon;þo
við
konong
at
tala
vm
&slong;ci
pti
þeira
Oláfs
digra,
því
at
þar
er
hvárgi
a&nscap;ars
vin,
hefir
hann
mér
þa
eina
&slong;i&nscap;i
illa
&slong;varat
er
ec
flu
tta
mál
Oláfs
digra.
Jngigerði
konongs
dóttor
feck
þetta
mál
ahy&gscap;io
micillar
var
hon
hug&slong;iuc
oc
ukat
oc
gerþiz
henni
forvitni
mikil
hvat
huert
konongr
myndi
mundi
til
taka,
grunaði
hana
þat
mei&rscap;
at
hann
myndi
mandi
eigi
orð
at
&slong;in
efna
e&fins;na,
e&fins;na
við
Noregs
konong,
því
at
þat
fa&nscap;z
a
at
um
i
hvert
&slong;i&nscap;i
&slong;inn
varð
hann
reiðr
reið
er
Oláfr
di
gri
var
konongr
callaðr.
XC.
Cap.
Fr&aalig;
Veidi
Svija
konungs.
Frá
Veidi
Su&ydot;a
Konongz
"mgl"
Þat
var
ei&nscap;
dag
&slong;nimma
snemma
at
konongr
reið
ut
með
h&avlig;ka
&slong;ína
oc
hu&nscap;da
oc
með
honom
menn
hans,
e&nscap;
er
þeir
fleygðo
h&avlig;konom,
þa
drap
konongs
h&avlig;kr
i
eino
re&nscap;zli
ij
ij(?)a
o&rscap;a,
oc
þegar
eptir
þat
rendi
hann
e&nscap;
fram
oc
drap
þa
iija
o&rscap;a
"mgl"
hundarnir
liopo
undir
oc
tóko
hvern
fugli&nscap;
er
a
j&oogon;rð
com,
konongr
ley
pti
eptir
oc
toc
&slong;ialfr
veiði
&slong;ina
oc
hælldiz
mioc
&slong;egir
Sagþi
&slong;va
langt
mun
yðr
fle&slong;tum
til
aðr
þér
veiþit
&slong;va
þeir
&slong;&avlig;&nscap;uðo
þat
oc
&slong;egja
s&oogon;gþo
at
þeir
ætlaðo
ætluðo
ætloþo
at
engi
konongr
myndi
mundi
svá
micla
gæfo
til
bera
um
veiði
sína,
reið
þa
konongr
heim
oc
allir
þeir.
var
hann
þa
allglaðr,
Jngigerðr
konongs
dóttir
gecc
ut
or
herbergino,
e&nscap;
er
hon
&slong;á
at
konongr
reið
i
garði&nscap;
&slong;neriz
hon
þa&nscap;ug
oc
heil&slong;aðe
honom
hann
fagnaðe
&fins;agnar
henne
hlæiande
oc
bar
þegar
fram
f&oogon;glana
&fins;uglana
oc
&slong;egir
&slong;agþi
sagde
fra
veiði
sinni
oc
mælti,
Hvar
veiztu
þa&nscap;
konong
er
svá
micla
veiði
hafi
fengit
a
svá
lítilli
&slong;tundo,
Hon
&slong;varar
suara&rrot;,
ad
goð
morginveiðr
er
þetta
he&rscap;a
er
þér
hafið
veitt
v
o&rscap;a,
e&nscap;
meira
er
þat
er
Oláfr
Noregs
konongr
toc
a
einom
morni
v
kononga
oc
eignaðiz
alt
ríki
þeira.
oc
er
hann
heyrði
þetta
þa
liop
hann
af
he&slong;tinom
oc
&slong;neriz
viðr
oc
mælti
vittu
þat
Jngigerðr
at
svá
micla
á&slong;t
&slong;em
þu
hefir
lagt
við
þa&nscap;
hi&nscap;
"mgl"
digra
ma&nscap;,
þa
&slong;kaltu
þess
aldrigi
alld&rrot;eg
ni
óta
oc
hvárki
yckar
a&nscap;ars,
&slong;kal
ec
þic
gipta
nokkorum
þeim
hofþingia
er
mér
&slong;e
eigandi
vi
nátta
við,
e&nscap;
ec
ma
aldrigi
a&lbrk;drig
vera
vinr
þess
manns
er
ríki
mitt
hefir
tekit
at
herfangi
oc
gert
mér
&slong;caða
margan
i
ranom
oc
ma&nscap;drapom
Scilþo
&slong;cildo
þ&avlig;
svá
sína
røogon;ðo
oc
geck
leið
leyd
sina
hvart
þeira.
XCI.
Cap.
R&aalig;dsl&ocurl;gun
Olafs
Noregs
konúngs.
F&rrot;&aalig;
Oláfi
no&rrot;egs
konongi.
"mgl"
Jngigerðr
konongs
dóttir
var
nu
vís
orðin
ens
hinz
&slong;a&nscap;a
um
ætlan
Oláfs
konongs
oc
gerþi
þegar
menn
ofan
i
ve&slong;tra
G&avlig;tland
til
Rognvalds
&rrot;ogvalds
Jarls
oc
let
&slong;egia
honom
hvat
þa
var
titt
með
Sviakonongi
oc
bru
gðit
var
&oogon;llo
&slong;attmáli
við
Noregs
konong
oc
bað
Jarl
við
varaz
oc
aðra
a&lbrk;a
ve&slong;tr
g&avlig;ta
at
þeim
mundi
þa
o
&slong;&ydot;&nscap;
u&slong;ynn
friðr
af
Noregs
m&oogon;nnom
norþm&oogon;nnom
.
E&nscap;
er
Jarl
&slong;purþi
þessi
tiþindi,
&slong;endir
hann
boð
um
alt
&slong;itt
ríki
oc
bað
þa
við
varaz
ef
Noregs
menn
villdi
vilia
heria
a
þa,
Jarl
gerþi
oc
&slong;endi
menn
til
Oláfs
konongs
"mgl"
digra
oc
let
&slong;egia
honom
þ&avlig;
orð
er
hann
hafþi
&slong;purt,
oc
svá
þat
at
hann
vill
hallda
&slong;ætt
oc
vinátto
við
Oláf
konong
oc
beiddi
þess
með
at
konongr
&slong;cylldi
eigi
heria
a
ríki
hans,
e&nscap;
er
þessi
orð&slong;ending
com
til
Oláfs
konongs,
varð
hann
reiðr
mioc
oc
hug
&slong;iúcr
oc
var
þat
nokkora
daga
at
er
e&rrot;
engi
maðr
fecc
orð
af
honom
Eptir
þat
atti
atti
hann
átti
hann
húsþing
við
lið
&slong;itt.
þa
&slong;toð
fyr&slong;t
upp
Biorn
&slong;tallari
hóf
þar
fyr&slong;t
mál
&slong;itt
er
hann
hafþi
farit
aðr
"mgl"
um
vetrin
&avlig;&slong;tr
til
friþgerþar
oc
&slong;egir
hver&slong;o
Rognvaldr
Røgvaldr
Jarl
hafþi
hefdi
honom
væl
fagnat,
hann
&slong;egir
oc
oc
svá
hver&slong;o
þverliga
oc
þungliga
Svia
konongr
hafþi
hefþi
tekit
i
fyr&slong;to
þeim
málom,
e&nscap;
&slong;u
&slong;ætt
er
gør
var
&slong;egir
sagþi
hann
var
"mgl"
mei&rscap;
mei&rrot;
af
&slong;tyrc
fiolmennis,
[e&nscap;]oc
ríki
þorgn&ydot;s
oc
liþ
veizlo
R&oogon;gnvalds
Jarls
e&nscap;
af
goðvilia
Svi
a
konongs.
oc
þickiumz
þyc
kiumz
vér
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
vi
ta
at
konongr
mun
því
valda
er
at
&slong;ætt
i&nscap;i
er
brugðit,
e&nscap;
þat
mun
ekki
Jarli
at
ke&nscap;a,
hann
reyndum
vér
&slong;a&nscap;an
vin
Oláfs
konongs,
Nu
vill
konongr
vita
af
h&oogon;
fþingiom
oc
af
"mgl"
&avlig;ðrom
liþsm&oogon;nnom
landzm&oogon;nnom
hve&rscap;
rað
hann
&slong;kal
uptaka
upptaca
hvárt
hann
&slong;kal
ganga
up
a
uppa
G&avlig;tland
g&avlig;land
oc
heria
með
þat
liþ
&slong;em
nu
hofum
vér
eða
eðr
&slong;y
niz
yðr
y&rrot;
a&nscap;at
rað
up
upp
at
at
"mgl"
"mgl"
taca
hann
talaði
bæþi
langt
oc
&slong;nialt
Eptir
þat
t&oogon;loðo
toluðo
rikis
menn
margir
"mgl"
oc
com
þat
mioc
i
ei&nscap;
&slong;tað
niðr
at
lyctum
at
allir
l&avlig;tto
hernaðar
oc
mælto
svá,
þott
vér
hafim
h&avlig;&fins;om
liþ
micit
þa
er
hér
&slong;aman
&slong;afnat
&slong;amnat
samnat
ríkmenne
rikismenne
oc
g&oogon;fugmenne
e&nscap;
til
her
fara
ero
eigi
ve&rscap;
fallnir
ungir
menn
þeir
er
gott
þickir
þyckir
þikir
at
afla
sér
&slong;er
fiar
sér
&fins;iár
oc
metnaðar,
er
þat
þatt
oc
háttr
rikis
manna
ef
þeir
&slong;kulo
&slong;kolo
fara
i
bardaga
eða
eðr
o&rscap;osto
o&rscap;o&slong;tr
at
þeir
hafa
með
marga
menn
til
forg&avlig;ngo
oc
hlífþar
sér,
e&nscap;
eigi
beriaz
opt
ver&rscap;
þeir
menn
er
litið
eiga
eigo
fé,
heldr
e&nscap;
þeir
er
&avlig;ðgir
&avlig;þigir
ero
uppføddir.
oc
af
fort&avlig;lum
þeira
var
þat
rað
konongs
at
riúfa
leiðangri&nscap;
leidáng&rrot;
oc
gaf
þa
hver
jom
leyfi
heim
at
fara,
oc
ly&slong;ti
því
at
&slong;umar
&slong;cyldi
hann
leiðangr
úti
hafa
af
&oogon;llo
landi
oc
halda
þa
til
mótz
við
Sviakonong,
oc
hefna
þeira
þessa
l&avlig;smælis
lau&slong;mæla
,
þat
lícaðe
&oogon;llom
væl
for
þa
Oláfr
konongr
norðr
i
vikina
oc
&slong;ettiz
um
h&avlig;&slong;tit
i
borg
oc
lét
þangat
draga
&oogon;ll
f&oogon;ng
þ&avlig;
er
hann
"mgl"
þurpti
til
vetrv&slong;tar
vetrvi&slong;tar
vet&rrot;&vins;i&slong;tar
oc
&slong;at
þar
fiolmennt
vm
vetri&nscap;.
XCII.
Cap.
Aŭ&slong;túrferd
Sighvatar
Sk&aalig;lldz.
Ferd
Sigvats
Scaldz.
"mgl"
Me&nscap;
mælto
all
mi&slong;jafnt
til
R&oogon;gnvalds
Rogvalds
Jarls
toldv
c&oogon;&lbrk;oþo
&slong;umir
at
"mgl"
hann
væri
veri
&slong;a&nscap;r
vinr
Oláfs
konongs,
e&nscap;
&slong;umum
þotti
ecki
trúlict
oc
qváðo
hann
"mgl"
raða
mundi
mundo
mundo
því
þat
við
Svíakonong
at
hann
helldi
orð
sín
oc
&slong;áttmál
þeira
Oláfs
konongs
digra
Sigvatr
&slong;cáld
var
vinr
Vin
micill
R&oogon;gnvalds
Jarls
i
orðum
oc
talaðe
opt
vm
þat
fyrir
Oláfi
konongi,
hann
b&avlig;ð
konongi
at
fara
a
fund
R&oogon;gnvalds
Jarls
oc
nio&slong;na
hvers
hann
yrði
va&rscap;
fra
Svía
konongi
oc
frei&slong;ta
ef
hann
mætt
mætti
mætti
nokko&rscap;i
nokorri
&slong;ætt
við
coma,
konongi
lícaði
þat
væl,
því
at
honom
þótti
gott
fyrir
trúnaðar
m&oogon;nnom
&slong;inom
at
tala
optliga
um
Jngigerði
konongs
dóttor
&Oogon;ndorðan
vetr
for
Sigvatr
&slong;cáld
oc
þeir
þeir
menn
iij
&slong;aman
or
borg
oc
&avlig;&slong;tr
um
markir
marc
oc
svá
til
G&avlig;tlandz.
E&nscap;
aþr
þeir
&slong;cilduz
Oláfr
konongr
oc
Sigvatr
þa
qvað
hann
víso
Nu
&slong;ittu
heill
e&nscap;
hallar
hér
her
fi&nscap;uz
mei&rscap;
þi&nscap;ar
at
unz
ec
køm
cem
vitia
Oláfr
konongr
Olafs
konungs
Ola&fins;z
konongz
mála
&slong;cáld
biþr
hins
at
haldi
hialm
drífo
viðr
lífi
e&nscap;diz
leyfð
oc
I
landi
l&ydot;c
ec
ví&slong;o
nu
því&slong;a
Nu
ero
mælt
e&nscap;
mala
meí&rscap;
meir
ku&nscap;um
&slong;cil
fleiri
orð
þ&avlig;
er
o&sscap;
vm
varða
allz
me&slong;t
konongr
fle&slong;tra
&fins;le&slong;ta&rrot;
Gvð
láti
þic
gæta
geðharðr
geþbarþr
konongr
konong
jarðar
jarða
vi&slong;t
hefi
ec
þa&nscap;
því
at
þi&nscap;ar
þinna
þu
ert
til
bori&nscap;
tilbori&nscap;
vilia
Siþan
fara
foru
&fins;óro
þeir
&avlig;&slong;tr
til
eiða
oc
fen
go
ilt
far
yfir
ána
eikio
karfa
einn
nokorn
nocko&rrot;n
.
oc
comuz
n&avlig;ðoliga
yfir
ána
Sigvatr
qvað
Let
ec
til
eið&slong;
því
at
oðumzc
aptr
hvarfs
dregi&nscap;
karfa
vér
&slong;tilltum
&slong;va
valltan
vátr
til
gløps
a
báti
taki
taca
hlægi
hlæi
&slong;cip
h&avligacute;ga
herr
herr
er
eigi
far
verra
lét
ec
til
heims
a
hrúti
hætt
fór&slong;c
betr
e&nscap;
ec
væacute;tta
&vins;ænta
Si[gvatr]ðan
Siþan
fóro
þeir
um
eiða
&slong;cóg.
Sigvatr
qvað
víso
Vara
fyr&slong;t
er
ec
ra&nscap;
ra&slong;tir
reiþr
vm
&slong;cóg
fra
eiðom
maðr
vm
"mgl"
veit
vett
at
ec
`ec´
um
mætta
mæta
meinum
xí&jacute;
oc
eina
hycc
a
fót
e&nscap;
fleccum
fell
&slong;ár
a
il
hvara
hva&slong;t
gengum
þo
þingat
þan-gat
þa&nscap;
dag
konongs
m&oogon;nnom
Siþan
fóro
þeir
um
G&avlig;tland
oc
comu
como
oc
como
at
qveldi
a
þa&nscap;
b&oogon;
er
hof
heitir
heitir
hét
þar
var
byrgð
húrð
oc
comuz
þeir
eigi
i&nscap;,
hionin
&slong;egia
s&avlig;gþo
at
þar
var
heilact,
Br&avlig;t
hurfo
h&avlig;&fins;þo
þeir
þaðan
Sigvatr
qvað
Reð
Reid
ec
til
hofs
at
hæfa
hurþ
horþ
var
aptr
e&nscap;
&slong;purþumz
i&nscap;
&slong;etta
ec
nef
ne&nscap;i&nscap;
niðrlútt
niþrlvt&rrot;
fyrir
utan
orð
gat
æc
ec
fe&slong;t
fæ&slong;t
&fins;æ&slong;t
af
fyrþum
fl&avlig;gð
bað
ec
e&nscap;
þ&avlig;
&slong;&oogon;gðo
hnectumc
heiðnir
heidnar
reckar
heilact
við
þ&avlig;
deila
þa
com
hann
at
&oogon;ðrom
garði
&slong;toð
var
þar
"mgl"
husfreyia
i
dvrum,
bað
hann
ekki
þar
i&nscap;
coma
&slong;egir
at
þ&avlig;
ætti
álfa
blót
Sigvatr
qvað
Gakkatþu
Gakatþu
i&nscap;
qvað
ekkia
armi
drengr
en
enn
lengra
hræðumz
ec
við
oþins
erom
heiðnir
heiðin
he&ydot;di&nscap;
vér
ver
ver&rscap;
reiði
rygr
qvaz
i&nscap;i
eiga
oþeck
&slong;u
er
mér
hnecþi
alfa
blót
&slong;em
ulfi
otvín
or
b&oogon;
sínom
A&nscap;at
qveld
com
hann
til
iija
boanda
Bvanda
oc
nefndiz
hve&rscap;
þeira
&oogon;lvir
&Oogon;lver
oc
raco
&rrot;ane
hann
hann
var
allir
a&lbrk;&rrot;
ut
Sigvatr
qvað
Nu
hafa
hnect
þeir
er
hnakka
heínfletz
hein&fins;le&slong;t
við
mér
&slong;etto
þeigi
bella
þollar
þrír
&slong;amnafnar
tíri
þo
&slong;iámz
hitt
at
hl&oogon;þir
haf&slong;ciþs
haf&slong;ciði
muni
&slong;iþan
ut
hve&rscap;
er
&oogon;lvir
"sjekk
bokstav"lver
heitir
allz
me&slong;t
reka
ge&slong;ti
þa
fóro
þeir
e&nscap;
um
qveldit
oc
hitto
hi&nscap;
fiorða
boanda
B&oogon;anda
oc
var
&slong;a
callaðr
be
ztr
þegn
þeira,
Ut
rac
&slong;a
hann
Sigvatr
qvað
for
ec
at
fi&nscap;a
báro
fríþs
vætta
ec
mér
&slong;iþan
s&ydot;þar
briot
þa&nscap;
er
bragnar
léto
blics
villda&slong;tan
miclo
grefs
leit
leitr
við
mér
gætir
ger&slong;tr
þa
er
illr
hi&nscap;
e&nscap;
ver&slong;ti
lítt
reiði
ec
þo
lyþa
l&avlig;&slong;t
l&avlig;z
ef
&slong;ia
er
hi&nscap;
bazti
Mi&slong;ta
ec
fyrir
&avlig;&slong;tan
eiða&slong;cóg
a
leiðo
á&slong;to
búss
er
ec
æ&slong;ta
ucri&slong;ti&nscap;
hal
vi&slong;tar
rícs
fa&nscap;ca
ec
&slong;on
&slong;axa
&slong;aþr
var
engr
fyrir
þaðra
ut
var
ec
eitt
qvelld
heiti&nscap;
i&nscap;i
fiorum
&slong;i&nscap;om
E&nscap;
er
þeir
comu
til
R&oogon;gnvalds
R&oogon;gvalds
Jarls
þa
&slong;egir
Jarl
at
"mgl"
þeir
hefþi
hafi
haft
erfiþa
fe
rð
Sigvatr
qvað
Átt
hafa
sér
þeir
er
&slong;ótto
&slong;endi
menn
fyrir
hendi
&slong;ygna
grams
með
&slong;agnir
&slong;iclinga
f&oogon;r
micla
&slong;p&oogon;rþumz
fæ&slong;t
e&nscap;
fyrþa
forda
f&avlig;ng
ero
&slong;tór
við
g&oogon;ngor
gongr
v&oogon;rþr
reð
nitr
því
er
norþan
noregs
þinig
forum
Driuggengi&nscap;
var
drengiom
dreingom
drengr
magnar
lof
þengils
&avlig;&slong;tr
til
jofra
þry&slong;tis
eiða
&slong;cógr
a
leiðo
&slong;cyldit
&slong;cilit
mér
aþr
milldan
mi&nscap;
drotti&nscap;
com
ec
fi&nscap;a
hlu&nscap;z
af
hilmis
ru&nscap;om
hnect
dyr
loga
d&ydot;rliga
beckiar
Rognvaldr
Rogvalldr
Jarl
gaf
Sigvati
gullhring.
ein
kona
mælti
at
hann
hafði
gengit
til
nokkors
með
þ&avlig;
hin
&slong;v&oogon;rto
&avlig;
go
Sigvatr
qvað
O&sscap;
hafa
&avlig;gun
þessi
i&slong;le&nscap;zk
konan
ví&slong;at
brattan
&slong;tíg
at
b&avlig;gi
biortum
langt
hin
&slong;vorto
&slong;ia
&slong;a
hefir
mioðna&nscap;an
miodnan
ma&nscap;e
mi&nscap;
oku&nscap;an
okunnar
ocu&nscap;ar
þinom
fótr
fætr
a
fornar
br&avligacute;tir
fulldrengila
&fins;ulldreingiliga
gengit
E&nscap;
er
Sigvatr
com
heim
til
Oláfs
konongs
oc
hann
gecc
i&nscap;
i
h&oogon;llina
hann
qvað
oc
&slong;a
a
ve&gscap;ina.
Búa
hilmis
&slong;al
hiálmum
hirðmenn
þeir
er
&slong;van
gre&nscap;a
hér
qveþ
ec
bens
oc
brynio
Brinio&rrot;
be&gscap;ia
co&slong;t
c&oogon;&slong;t
a
ve&gscap;iom
þvi
a
ungr
konongr
engi
u&gscap;l&avlig;&slong;t
er
þat
dy&gscap;r
dyggva
húsbúnaðe
húsbvanþa
at
hro&slong;a
h&avlig;ll
er
dyr
með
&oogon;llo
&slong;iþan
&slong;egir
&slong;agði
hann
fra
ferðum
&slong;inum
oc
qvað
visor
þessar.
húg&slong;tora
bið
ec
heyra
hress
fø&rscap;
joforr
þessar
þolda
ec
vás
hve
visor
vi&slong;r
verþung
um
før
for
gerþat
gerðar
gerþar
&slong;endr
var
ec
up
upp
af
&avlig;ndrom
&avlig;&slong;tr
&slong;vaf
ec
fátt
a
h&avlig;&slong;ti
huatti
til
Sviþióðar
&slong;iþan.
&slong;vanvangs
suan-
&fins;angs
i
f&oogon;r
langa
E&nscap;
er
hann
talaði
við
konong
qvað
hann
Let
ec
við
yðr
er
itran
Olafr
hugat
hugar
málum
rétt
er
ríkan
hittac
Rognvald
konongr
konung
haldit
deilda
ec
mál
"mgl"
ens
milda
málma
v&oogon;rðz
i
gorðum
"mgl"
harða
m&oogon;rg
ne
ec
heyrða
heið
manns
t&oogon;lor
tolr
greiða
greiðra
greiþri
Þic
bað
&slong;olar
&slong;&oogon;cqvir
soqvir
&slong;i&nscap;
halda
vel
rínar
hvern
er
hingat
arnar
hú&slong;carl
nefi
jarla
Iarli
e&nscap;
hverr
er
&avlig;&slong;tr
vill
&slong;i&nscap;a
jafnvi&slong;t
er
þat
li&slong;ta
þengill
þi&nscap;a
drengia
þar
a
halld
und
Rognvalldi
Rogvalldi
R&oogon;g&vins;a&lbrk;di.
Folc
reð
um
&slong;ic
fylkir
fle&slong;t
e&nscap;
er
er
ec
com
ve&slong;tan
æacute;tt
&slong;em
aðr
vm
hvatti
eirics
&slong;vica
sv&ydot;a
þeira
en
Enn
því
at
jarla
frænda
eins
því
er
toct
af
Sveini
yðr
qveþ
ec
jorð
er
náþut
Ulfs
broðor
broðr
lið
&slong;toðuz
Spacr
lét
let
ulfr
meðal
okkar
Olafr
tekit
malum
þétt
fengum
&slong;v&oogon;r
&slong;átta
&slong;acar
le&gscap;it
þit
þitt
be&gscap;ia
þér
let
þiofa
ryrir
þær
&slong;em
ser
engar
eignir
væri
riptar
reknar
heiptir
Rognvaldz
gefit
aldar
a&slong;tdar
&Oogon;ndurþan
Aundverþan
vetr
fór
&fins;ór
oc
Sigvatr
&slong;cáld
scáld
þaðan
oc
þeir
iij
&slong;aman
or
borg
Borg
oc
&avlig;str
vm
a
markir
oc
&slong;va
til
G&avlig;tlandz
oc
feck
&fins;eck&slong;t
i
þeiri
ferð
optliga
illar
viðrtekior
viðtocr
Vido&rrot;t&oogon;ko&rrot;
a
eino
qveldi
com
hann
til
iij
þri&gscap;ia
bú
anda
boanda
Boanda
oc
ráko
hann
allir
ut,
þa
qvað
Sigvatr
&slong;cáld
&avlig;&slong;trfarar
visor
austr
fara
vi&slong;r
um
ferð
sína
&fins;erþir
sina&rrot;
Sigvatr
&slong;cáld
com
til
R&oogon;gnvalds
R&oogon;gvalds
Jarls
oc
var
þar
i
goðum
fagnaði
lan
ga
hrið,
þa
&slong;purði
hann
þat
af
rit&slong;endingum
Jngigerðar
konongs
dóttor
at
til
Oláfs
konongs
"mgl"
"mgl"
Svia
konongs
h&oogon;fþo
comit
&slong;endimenn
Jarizleifs
konongs
&avlig;&slong;tan
or
Hólmgarði
at
biðia
Jngigerðar
dóttor
Oláfs
Svía
konongs
til
handa
Jar
izleifi
Iarizlei&fins;i
konongs
oc
þat
með
at
Oláfr
konongr
toc
þesso
því
allvænt,
þa
com
oc
"mgl"
til
hirðar
R&oogon;gnvalds
Jarls
Az&slong;trið
A&slong;triþr
dóttir
oláfs
konongs
var
þar
þa
g&oogon;&rscap;
veizla
mi
cil.
Goriz
Sigvatr
bratt
mal
ku&nscap;igr
mal
kunnugr
konongs
dóttor
ka&nscap;aðiz
hon
við
hann
oc
kynferði
hans,
því
at
Ott
a&rscap;
&slong;cald
&slong;calld
var
&slong;y&slong;tor
&slong;onr
sy&slong;tr
&slong;on
Sigvatz
hann
hafþi
þar
lengi
verit
&vins;erit,
lengi
i
kørlei
com
með
Oláfi
Svíakonongi,
var
þa
mart
talat,
Spurði
R&oogon;gnvaldr
Sigvatr
Sigvatr
Jarl
hvárt
Oláfr
Noregs
konongr
mundi
fá
vilia
Az&slong;triðar
oc
ef
hann
vill
þat
&slong;egir
sagþi
hann
þa
vetti
&vins;eitti
ec
þe&sscap;
at
um
þetta
rað
&slong;pyrim
&slong;pyriom
vér
ekki
Sviakonong
ep
tir
at
,
&slong;lict
&slong;ama
mælti
Aztrið
konongs
dóttir
Eptir
þat
fóro
þeir
Sigvatr
heim
oc
comu
lítlu
fyrir
jol
til
Borgar
a
fund
Oláfs
konongs,
Brátt
&slong;egir
&slong;agþi
Sigvatr
Oláfi
konongi
þ&avlig;
tiþendi
tiþinde
&slong;em
hann
hafþi
&slong;purt,
var
konongr
fyr&slong;t
allo
kátr
er
Sigvatr
&slong;egir
honom
bonorð
Jarizleifs
konongs
oc
&slong;egir
Oláfr
konongr
at
honom
var
illz
eins
von
at
Sviakonongi
nær
&slong;em
vér
fám
&fins;áom
honom
golldit
með
nockorum
mi&nscap;ingum.
E&nscap;
er
fra
leið
&slong;purþi
konongr
Sigvat
Sigvat
konungr
margra
tiþinda
&avlig;&slong;tan
af
G&avlig;tlandi.
Sigvatr
&slong;egir
sagþi
honom
micit
fra
friðleic
oc
mal&slong;nild
Az
&slong;triðar
konongs
dóttor
oc
svá
at
þat
mælto
mællta
allir
menn
þar
at
hon
væri
var
at
engum
&avlig;ngom
lut
ve&rscap;
um
&slong;ic
e&nscap;
Ingigerðr
&slong;ystir
hennar,
konongi
fellz
&fins;e&lbrk;
þat
væl
i
eyro,
Sa
gði
Sigvatr
honom
allar
røogon;ðor
þær
er
þ&avlig;
Az&slong;triþ
A&slong;tr&ydot;þr
h&oogon;fðo
mælt
&slong;in
i
millum,
oc
fannz
konongi
mart
um
þetta
oc
mælti
þat
þetta
.
eigi
mun
man
mon
Svia
konongr
þat
hy&gscap;ia
at
ec
muna
þóra
at
fa
dóttor
hans
fyrir
utan
hans
vi
lia,
e&nscap;
ekki
var
þetta
mál
borit
fyrir
fleiri
menn,
Oláfr
konongr
oc
Sigvatr
&slong;cáld
t&oogon;loðo
opt
um
þetta
mál,
konongr
&slong;purþi
Sigvat
vandliga
at
hvat
hvárt
hann
ka&nscap;aði
af
aþ
um
R&oogon;gnvald
Jarl
hve&rscap;
vinr
hann
er
va&rscap;
&slong;egir
hann,
Sigvatr
Sigvatr
&slong;cald
&slong;egir
"mgl"
svá
"mgl"
at
Jarl
væri
veri
var
hi&nscap;
me&slong;ti
vinr
Oláfs
konongs
Sigvatr
qvað
þa
fa&slong;t
&slong;kaltu
ríkr
við
rikan
Rognvald
konongr
halda
hann
&slong;tendr
þ&oogon;rf
hann
er
þyðr
af
þinni
nótt
oc
dag
&slong;ottumz
&slong;óttom
þorf
nott
oc
dag
&slong;ottum
þa&nscap;
veit
ec
þinga
ke&nscap;ir
þic
beztan
vin
miclo
a
"mgl"
&avlig;&slong;trvega
eiga
alt
með
grøno
&slong;allti
Eptir
jolin
fóro
þeir
Þorðr
&slong;co
ta
kollr
&slong;y&slong;tor
&slong;onr
&slong;on
Sigvats
&slong;cálds
oc
a&nscap;a&rscap;
&slong;có&slong;vei&nscap;
Sigvats
leyniliga
fra
hirði&nscap;e,
þeir
fóro
&avlig;&slong;tr
a
G&avlig;tland.
þeir
h&oogon;fþo
farit
aðr
úm
h&avlig;&slong;tið
&avlig;&slong;tr
þangat
með
Sigvati
E&nscap;
er
þeir
comu
til
hirðar
Jarls
þa
báro
þeir
fram
fyrir
Jarl
jartegnir
þær
er
Oláfr
konongr
&slong;ialfr
hafþi
&slong;ent
Jarli
af
tru
naði,
þegar
jam&slong;ciott
byzc
Jarl
til
ferðar
oc
með
honom
A&slong;t
rið
konongs
dóttir
oc
hofþo
nær
c
manna
oc
valið
liþ
bæþi
af
hir
ði&nscap;i
oc
af
rikum
"mgl"
bonda
B&oogon;nda
&slong;o
num
oc
vandaþan
&slong;em
me&slong;t
allan
búnað
bæðe
vapn
oc
"mgl"
klæði
oc
he&slong;ta,
riðo
&slong;iþan
norþan
norðr
til
Noregs
til
Sarpsborgar.
co
mú
þar
at
kyndilmes&slong;o.
XCIV.
Cap.
Kvanf&aalig;ng
Olafs
konúngs.
Qvan&fins;ang
Oláfs
konongz.
"mgl"
Oláfr
konongr
hafþi
þar
látið
við
buaz,
var
þar
allzconar
dryckr
er
beztan
mátti
fa
oc
&oogon;ll
&oogon;&nscap;or
f&avlig;
ng
váro
þar
en
in
bezto,
hann
hafþi
þa
oc
til
sín
&slong;tefnt
or
her&oogon;ðum
heroðum
m&oogon;r
go
&slong;tórmenne,
E&nscap;
er
Jarl
com
þar
með
síno
liþi,
þa
fagnaði
&fins;agnar
konongr
honom
forku&nscap;ar
væl
oc
váro
Jarli
fen
gin
herbergi
&slong;tór
oc
goð
oc
búin
ítarliga
oc
þar
með
þionosto
menn
oc
þeir
er
fyrir
&slong;a
at
engan
lut
&slong;cylldi
&slong;cill-
do
&slong;corta
þa&nscap;
er
veizlo
mætti
pryða
e&nscap;
er
&slong;u
veizla
hafþi
&slong;taðit
nokora
nockora
daga,
þa
var
konongr
oc
Jarl
oc
konongs
dóttir
a
mal&slong;te
fnu,
e&nscap;
þat
com
up
upp
af
tali
þeira
at
&slong;u
var
raðagerþ
at
Rognvaldr
Jarl
fa&slong;tnaði
fastnar
Aztriðe
Az&slong;triþ
dóttor
Oláfs
Sviakonongs
Oláfi
Noregs
konongi
með
þeiri
heimanfylgio
&slong;em
aðr
hafþi
&slong;cilit
&slong;cilin
verit
at
Jngi
gerþr
&slong;y&slong;tir
si&slong;to&rrot;
hennar
&slong;cyldi
hafa
heiman
haft,
konongr
&slong;cyldi
oc
veita
Az&slong;triði
þvílika
tilgi&oogon;f
&slong;em
hann
&slong;cyldi
hafa
veitt
Jngigerði
Ingegerþi
&slong;ystor
&slong;y&slong;tir
si&slong;te&rrot;
hennar
var
þa
&slong;u
veizla
&avlig;kin
oc
var
þa
druckit
brull&avlig;p
Oláfs
konongs
oc
Az&slong;triðar
drotningar
með
micilli
veg&slong;emþ.
Eptir
þat
for
R&oogon;gnvaldr
Rogvalldr
Jarl
ap
tr
til
G&avlig;tlandz
oc
at
&slong;cilnaði
vei
tti
konongr
Jarli
goðar
giafir
oc
&slong;tórar
oc
&slong;kilduz
hinir
kør&slong;to
vinir,
oc
hel
ldo
því
meþan
þeir
lifðo
baðir
XCV.
Cap.
Brŭgdit
&slong;ætt
vid
Noregs
Konúng.
Brugdit
Sætt
Vid
no&rrot;egz
Konong.
"mgl"
Eptir
vm
varit
comu
til
Svi
þioðar
&slong;endimenn
Jarizleifs
konongs
&avlig;&slong;tan
&avlig;&slong;to&rrot;
or
Hólmgarði
oc
fóro
at
vitia
mála
þeira
er
Oláfr
konongr
hafði
aðr
um
&slong;umarit
heitið
at
gipta
Jngigerði
dóttor
&slong;ina
Jarizleifi
konongi,
Oláfr
konongr
røogon;ddi
þetta
mál
við
Jngigerði
oc
&slong;egir
&slong;egir
sagþi
at
þetta
var
hans
vili
at
hon
giptiz
Jarizleifi
konongi.
hon
&slong;varar
ef
ec
&slong;kal
giptaz
Jarizleifi
konongi
þa
vil
ec
&slong;egir
&slong;egir
&slong;agþi
hon
i
tilgiof
mina
al
deigio
borg
oc
Jarlsríki
þat
er
þar
li&gscap;r
til,
E&nscap;
&slong;endi
menn
hinir
gerzco
jataðo
Iátoþo
þesso
af
hendi
konongs
síns,
þa
mælti
Jngigerðr
ef
ec
&slong;kal
fara
&avlig;&slong;tr
i
Garðaríki,
þa
vil
ec
oc
"mgl"
"mgl"
kio&slong;a
ma&nscap;
or
Svia
veldi
velldi
þann
er
mér
þickir
þycki
þiki
bazt
Be&slong;t
tilfallin
at
fara
með
mér,
vil
ec
ec
oc
ec
oc
þat
til&slong;cilia
at
hann
hafi
&avlig;&slong;tr
þar
eigi
mi&nscap;i
nafnbót
e&nscap;
hér
oc
i
"mgl"
"mgl"
engan
&slong;tað
verra
rétt
eða
eðr
minna
eða
metorð
eðr
metorð
"mgl"
e&nscap;
hann
hefir
hér,
þesso
jataðe
konongr
oc
&slong;líct
et
it
&slong;ama
&slong;endimenn,
Selldi
konongr
trú
&slong;ina
oc
svá
&slong;endimenn
til
þe&slong;&slong;a
máls,
þa
&slong;purþi
konongr
Jngigerði
hve&rscap;
&slong;a
maðr
er
i
hans
ríki
"mgl"
.
er
hon
vill
kió&slong;a
til
fylgðar
við
&slong;ic,
hon
&slong;varar
Sa
maðr
er
R&oogon;gnvaldr
Jarl
Ulfs
&slong;on
frændi
mi&nscap;,
konongr
&slong;varar
a&nscap;an
veg
hefi
ec
hugat
at
l&avlig;na
R&oogon;gnvaldi
Rogvalldi
Jarli
drottin
&slong;vikin
þ&avlig;
er
hann
for
til
Noregs
með
dottor
mina
oc
&slong;eldi
hana
þar
til
frillo
þeim
enom
digra
ma&nscap;e
oc
þeim
er
hann
vi&slong;si
varn
uvin
me&slong;tan
oc
&slong;kal
hann
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
þetta
&slong;umar
upi
hanga
uppi
hanga
uppihengja
.
Jngigerðr
bað
f&oogon;þor
&slong;i&nscap;
f
hann
þa
at
"mgl"
"mgl"
hallda
tru
sína
sína
þa
er
hann
hafþi
&slong;ellt
henne
oc
kom
svá
af
bøn
hennar
at
konongr
&slong;egir
at
R&oogon;gnvaldr
Rogvalldr
&slong;cyldi
fara
i
griðum
a
I
brot
or
Sviaveldi
oc
coma
eigi
i
&avlig;g&slong;yn
konongi
oc
eigi
til
Sviþioðar
meþan
Oláfr
væri
veri
konongr
Jngigerðr
&slong;endi
þa
menn
a
fund
Jarls
oc
let
&slong;egia
honom
þessi
tiþindi
oc
gerþi
honom
&slong;tefno
lag
hvar
þ&avlig;
&slong;kyldo
hittaz,
E&nscap;
Jarl
bioz
þegar
til
ferðar,
oc
reið
up
upp
i
ey&slong;tra
G&avlig;tland
oc
feck
sér
þar
&slong;cip
oc
hellt
þa
liþi
síno
til
fundar
við
Jngigerði
konongs
dóttor
foro
þ&avlig;
&oogon;ll
&slong;aman
um
&slong;umarit
&avlig;&slong;tr
i
Garðaríki,
þa
giptiz
Jngigerðr
Jarizleifi
konongi,
váro
þeira
&slong;ynir
vallda
ma&rscap;
Valdima&rrot;
Vi&slong;&slong;ivaldr
Hollti
hi&nscap;
frø
cni,
Jngigerðr
drotning
gaf
R&oogon;gnvaldi
Rógvaldi
Jarli
Al
deigioborg
Aldeigoborg
oc
þess
þat
Jarls
ríki
er
þar
fyl
gði,
var
R&oogon;gnvaldr
Jarl
þar
lengi
oc
var
agæ
tr
maðr,
S&oogon;nir
R&oogon;gnvalds
Jarls
oc
Jngibiargar
váro
þeir
Ulfr
Jarl
oc
Eilifr
Jarl
Æ??ÆÁ??ÁXCVI.
Cap.
Saga
Emundar
l&ocurl;gmanns
Saga
Emunda&rrot;
l&avlig;gmanns
"mgl"
Maðr
er
nefndr
Emundr
af
&slong;c&avlig;rum
hann
var
þar
l&oogon;gmaðr
i
G&avlig;tlandi
ve
&slong;tra
&vins;e&slong;tara
oc
var
manna
maðr
vitra&slong;tr
oc
orð&slong;nial
la&slong;tr
hann
var
æacute;tt&slong;tó&rscap;
oc
frændmar
gr
&slong;tór&avlig;ðigr,
hann
var
callaðr
undir
hy&gscap;iomaðr
oc
meðallagi
trúr
med
allægitrú&rrot;
,
hann
var
maðr
rika&slong;tr
i
ve&slong;tra
G&avlig;tlandi.
þa
er
Jarl
var
a
brot
fari&nscap;
Broto&fins;ari&nscap;
.
þat
vár
er
R&oogon;gnvaldr
Jarl
fór
af
G&avlig;tlandi
þa
atto
g&avlig;tar
þing
sín
i
milli
oc
kær
ðo
þeir
meðal
sín
optliga
hvat
Sv
ia
konongr
myndi
mundi
til
taka,
þeir
&slong;purðo
þat
at
hann
var
þeim
reiðr
fyrir
þat
er
þeir
h&oogon;fðo
vingaz
við
Oláf
Noregs
konong,
helldr
en
enn
haldit
deilo
við
hann.
hann
bar
oc
&slong;akir
a
þa
menn
er
fylgt
h&oogon;fðo
Az&slong;tríði
dóttor
hans
til
Noregs
mælto
þat
&slong;umir
at
þeir
&slong;cyldo
leíta
sér
tr&avlig;&slong;tz
til
Noregs
konongs
oc
bióða
honom
sína
þionosto
þionu&slong;to
.
Sumir
l&avlig;
tto
þess
oc
at
&slong;ogðo
at
ve&slong;trg&avlig;tar
&vins;e&slong;tra
G&avlig;tland
h&oogon;f
þo
eigi
ecki
&slong;tyrc
til
þess
at
hallda
deilo
i
"mgl"
móti
Svíum
e&nscap;
noregs
konongr
verþr
o&sscap;
fia&rscap;i
&fins;iærri
&slong;egja
s&avlig;gþo
þeir
því
at
landzmegin
hans
er
o&sscap;
fia&rscap;i
&fins;iærri
oc
er
&slong;a
til
fyr&slong;t
at
gera
menn
til
Svia
konongs
oc
frei&slong;ta
at
"mgl"
vér
comiz
i
&slong;ætt
við
hann.
e&nscap;
ef
þat
fæz
eigi
þa
er
&slong;a
co&slong;tr
at
leita
sér
tr&avlig;&slong;tz
til
Noregs
konongs.
baðo
þa
bøogon;ndr
Bonþr
Emund
at
fara
þessa
&slong;endif&oogon;r
enn
hann
qvað
já
við
oc
for
með
xxx
manna
oc
"mgl"
com
fram
i
ey&slong;tra
G&avlig;tlandi
g&avlig;tland
.
váro
þar
margir
fr&oogon;ndr
hans
oc
vinir,
feck
hann
þar
goðar
viðr
tekior
viðtekior
.
hann
atti
þar
tal
við
ena
vi
tru&slong;to
vitro&slong;to
menn
vm
þetta
vandmæli
&vins;andamál
oc
com
þat
allt
a&slong;amt
með
þeim
oc
þotti
þotti
&avlig;&lbrk;om
m&oogon;nnom
þat
&slong;iðl&avlig;&slong;a
oc
logl&avligacute;&slong;a
er
konongr
gerþi
við
þa.
fór
þa
Emundr
upp
i
Sviþioð,
oc
atti
þar
tal
við
marga
rikismenn
oc
com
toc
þar
alt
i
ei&nscap;
&slong;tað
niðr.
hann
hellt
þa
fram
ferð
sinni
til
þess
þar
til
er
hann
com
aptan
dags
til
up&slong;ala
upp&slong;ala
,
tóko
þeir
sér
þar
gott
herbergi
oc
váro
þar
þar
váro
þeir
um
nóttina.
Eptir
um
dagi&nscap;
gecc
Emundr
a
konongs
fund,
þa
er
"mgl"
konongr
&slong;at
a
&slong;tefno
oc
fiolmennt
vm
hann.
Emundr
geck
fyrir
hann
oc
hneig
honom
oc
qvaddi
hann.
konongr
&slong;a
i
móti
honom
oc
heil&slong;aðe
honom
oc
&slong;purði
hann
at
tiþendum
tiþindum
,
Emundr
&slong;varar
suara&rrot;
&slong;má
eín
tiþendi
tiþinde
ero
með
o&sscap;
g&avlig;
tom.
E&nscap;
þat
þickir
þy
ckir
þicer
o&sscap;
nynæmi
er
Atti
hi&nscap;
døogon;l&slong;ci
dæl&slong;ci
a
vermalandi
&vins;ina
landi
for
i
vetr
up
upp
a
markir
með
&slong;ciþ
sín
oc
boga,
hann
c&oogon;llum
vér
me&slong;tan
veiði
ma&nscap;,
hann
hafþi
fengit
a
fialli
svá
micla
gráv&oogon;ro
at
hann
hafði
fyllt
&slong;kið&slong;leða
sinn,
svá
&slong;em
me&slong;t
gat
hann
flutt
eptir
sér,
þa
&slong;neri
hann
heim
af
morki&nscap;e,
hann
&slong;a
einn
íkorna
i
viðinom
oc
&slong;c&avlig;t
at
honom
oc
mi&slong;ti
þa
varð
hann
reiðr
oc
lét
l&avlig;&slong;an
&slong;leða&nscap;
oc
rendi
eptir
ikornanom
iko&rrot;ne&rrot;
.
e&nscap;
ikorninn
Ikornir
for
jafnan
þar
&slong;em
þre
yng&slong;tr
var
&slong;cógri&nscap;
e&nscap;
&slong;tundvm
i
viðar
røogon;trnar,
&slong;tundom
i
limar
up
þa
[gi]&slong;ígldi
hann
milli
I
mi&lbrk;om
lima&nscap;a
i
a&nscap;at
tré,
e&nscap;
er
Atte
atti
&slong;c&avlig;t
at
honom
þa
fló
æ
&avlig;&rrot;
fyrir
ofan
eða
eþr
neþan
e&nscap;
alldri
fór
ikorni
ikorni&nscap;
I
ko&rrot;nir
svá
at
eigi
&slong;á
atti
hann,
honom
gerþiz
svá
mikit
kapp
a
þessi
þessa&rrot;i
veiðe,
at
hann
&slong;creið
þar
eptir
allan
dag,
e&nscap;
eigi
at
helldr
gat
hann
veítt
þa&nscap;
ikorna.
E&nscap;
er
myrkia
tóc.
ka&slong;taðe
hann
sér
niðr
a
&slong;næ
&slong;em
hann
var
vanr
oc
lá
þar
oc
lá
þar
sem
hann
var
&vins;an&rrot;
um
nótti
na,
veðr
var
drifanda.
Eptir
vm
dagi&nscap;
fór
Atti
at
leíta
&slong;kið&slong;le
ða
síns
oc
fa&nscap;
aldrigi
&slong;iþan
oc
for
heim
við
svá
buit.
Slíc
ero
min
tiþendi
herra.
konongr
&slong;egir
&slong;varar
litil
tiþendi
tiþinde
ef
ekki
er
meira
fra
at
&slong;egia
Emundr
&slong;varar
&slong;egir
sagþi
Var
e&nscap;
fyrir
&slong;c&avlig;mmo
þat
þar
er
tiþendi
má
calla
at
G&avlig;ti
Tofa&slong;on
for
með
v
her&slong;cipum
út
eptir
G&avlig;telfi,
e&nscap;
er
hann
la
i
eikreyiom,
þa
comu
þar
da
nir
v
[her]`c&avlig;p´&slong;cipom
&slong;torum,
þeir
G&avlig;ti
u&nscap;u
&slong;ciótt
iiij
k&avlig;p&slong;cipin
oc
leto
enga
menn,
e&nscap;
fengo
óffiár,
e&nscap;
et
vta
fimta
&fins;imta
&slong;cip
comz
a
haf
undan
oc
comu
cvmv
þeir
&slong;egli
við.
G&avlig;ti
for
eptir
þeim
ein&slong;cipa,
dro
fyr&slong;t
eptir
þeim
þa
tóc
veðrit
veþr
at
vaxa,
gecc
þa
me
ira
c&avlig;p&slong;cipit,
&slong;ottiz
þa
hafit
vildi
þa
G&avlig;ti
aptr
&slong;núa.
þa
gerþi
&slong;torm
veðrs,
br&avlig;t
hann
&slong;cipit
&slong;cip
við
Hlesey
ty&nscap;diz
fé
alt
oc
meire
lutr
manna,
e&nscap;
hans
foron&avlig;tar
&slong;cyldo
biþa
i
ekreyiom.
þa
comu
at
þeim
Danir
xv
k&avlig;p&slong;cipom
oc
drapo
þa
alla,
e&nscap;
toco
allt
fe
&fins;e
a&lbrk;t
þat
er
þeir
hofðo
aðr
fengit
&slong;va
gafz
þeim
agirnin,
konongr
&slong;varar
þetta
ero
mikil
tiþinde
oc
fra&slong;ogolig,
e&nscap;
hvert
er
þitt
&oogon;
rendi
ærendi
&oogon;&rrot;inþi
hingat.
Emundr
E&ydot;mund&rrot;
&slong;varar
&slong;egir
&slong;egir
ec
fe&rscap;
fer
&fins;e&rrot;
he&rscap;a
at
leita
orl&avlig;&slong;nar
um
vandmæli
þ&avlig;
er
l&avlig;g
vár
greinir
oc
up&slong;ala
upp&slong;ala
l&oogon;g.
konongr
&slong;pyrr
&slong;pyr
hvat
er
þat
er
þu
vilt
k&oogon;ra
kæra
Emundr
Eymundr
&slong;egir
þar
váro
í&jacute;
menn
&oogon;ðli
bornir
jafnir
at
ætt
e&nscap;
ojafnir
uia&fins;nir
at
ei
gnom
oc
&slong;caplyndi.
þeir
deildo
um
jarðir,
oc
gerþi
hve&rscap;
&avlig;ðrom
&slong;ka
ða
oc
&slong;a
meire
er
rikari
var
aðr,
e&nscap;
þeira
deila
var
niðr
&slong;ett
oc
d&oogon;mt
dæmt
um
a
allzheriar
þingi,
Hl&avlig;t
&slong;a
at
gialda
er
rikari
var
aðr,
e&nscap;
at
fyr&slong;ta
&slong;ale,
gallt
hann
gagl
fyrir
gás
grís
fyrir
gamalt
&slong;vin,
e&nscap;
fyrir
morc
bre&nscap;z
gullz
gullz
brenz
gu&lbrk;z
Brenz
.
reiddi
hann
hálfa
morc
gullz
e&nscap;
aðra
"mgl"
hálfa
há&fins;la
m&oogon;rc
af
leire
oc
mó
þo
oc
e&nscap;
umfram
het
hann
hinom
afarco&slong;tum
a&fins;&rrot;co&slong;tom
er
þetta
fe
tóc
i
&slong;ina
&slong;culd,
hvat
d&oogon;mit
þér
hér
vm
herra
konongr
&slong;egir
&slong;varar
&slong;agþi
gialdi
fullum
gioldum
þat
er
d&oogon;mt
var,
e&nscap;
konongi
&slong;inum
[iij]
þriu
&slong;líc,
e&nscap;
ef
þat
er
eigi
goldit
fyrir
jamlengð,
þa
fari
hann
útlagr
utlæg&rrot;
oc
af
allri
eigu
sinni,
falli
fe
hans
hálft
i
konongs
garð,
e&nscap;
hálft
til
þess
er
hann
atti
á
&slong;&oogon;c
at
b&oogon;ta.
Emundr
E&ydot;munþr
&slong;cír
&slong;cotaþe
þessom
or&slong;curði
o&rrot;&slong;co&rrot;þi
undir
þa
menn
alla
til
þeira
a&lbrk;ra
er
þar
váro
rika&slong;tir
rika&slong;tir
til
rika&slong;tir
til
oc
&slong;c&avlig;t
til
þeira
laga
er
gengo
a
up&slong;a
la
Upp&slong;ala
þinge.
Eptir
þat
heil&slong;aðe
hann
a
konong
oc
gecc
gec
út
&slong;iþan,
e&nscap;
þa
hófo
aðrir
menn
&slong;inar
k&oogon;r&slong;lor
fyrir
konongi.
þa
&slong;purþi
hann
hvar
Emundr
logmaðr
væri
veri
,
honom
var
&slong;agt
at
hann
var
heima
i
herbergi
þa
mælti
konongr,
gangi
eptir
honom,
hann
&slong;kal
vera
i
boði
míno
i
dag,
því
Þar
næ&slong;t
comu
i&nscap;
&slong;e&nscap;dingar
oc
þar
eptir
þvi
næ&slong;t
fóro
i&nscap;
"mgl"
leíkarar
með
horpor
oc
gigior
oc
&slong;&avlig;ngtól
oc
þar
næ&slong;t
&slong;kencingar.
oc
"mgl"
"mgl"
var
konongr
allkátr
oc
hafðe
marga
rika
menn
i
boðe
&slong;ino
oc
gáþi
þa
ecki
Emundar
"mgl"
.
Drack
konongr
hann
þa&nscap;
dag
allan
oc
&slong;vaf
eptir
um
nottina,
e&nscap;
at
morni
er
konongr
vacnaði
&vins;acknaþi
,
þa
hug&slong;aðe
hann
hvat
Emundr
E&ydot;munþr
hafþi
talat
um
daginn.
E&nscap;
er
hann
var
klæddr
lét
hann
calla
til
&slong;ín
&slong;pekinga
specingia
sína.
Oláfr
konongr
hafði
með
sér
xí&jacute;
ena
eno
&slong;poku&slong;to
menn,
þeir
&slong;áto
yfir
domum
með
honom
oc
réðu
um
vanda
mál,
e&nscap;
þat
var
eigi
vandal&avlig;&slong;t,
þvíat
konongi
lícaði
illa
ef
dómum
var
hallat
fra
rétto,
e&nscap;
eigi
"mgl"
lyddi
at
mæla
a
at
móti
honom.
A
þeiri
mál&slong;tefno
toc
konongri&nscap;
til
orða,
oc
bað
þang
at
calla
Emund
E&ydot;mund
logma&nscap;,
E&nscap;
er
&slong;endi
maðr
com
&slong;endimenn
como
aptr.
herra
"mgl"
&slong;egir
hann
&slong;egja
þeir.
Herra
,
Emundr
E&ydot;mund&rrot;
logmaðr
reið
i
"mgl"
brot
brott
Burt
I
gærdags
þegar
er
hann
hafþi
&slong;næðt
&slong;nætt
&slong;næddi&slong;t
,
þa
mælti
konongr
&slong;egit
þat
seigiþ
mér,
þér
góðir
h&oogon;fþingiar
h&oogon;&fins;þingar
,
hvat
vis&slong;i
&slong;u
lagafrett
er
Emundr
&slong;purþi
i
gær,
þeir
&slong;v&oogon;roðo
&slong;voruðo
&slong;uoroþo
.
herra
þér
manot
munot
munduþ
þat
þess
hug&slong;at
hafa
ef
þat
com
til
a&nscap;ars
e&nscap;
hann
mælti.
konongri&nscap;
mælti
þeir
í&jacute;
tveir
&oogon;ðli
bornir
&oogon;dliborni
menn
er
hann
&slong;agði
&slong;agði
þa
&slong;agþi
þá
fra
er
o&slong;áttir
u&slong;áttir
hofðu
ha&fins;þi
verit
oc
þo
a&nscap;a&rscap;
ríkari
oc
gerþi
hva&rscap;
&avlig;
ðrom
&slong;caða.
þar
&slong;agði
hann
fra
okr
ockr
Oláfi
digra,
Sva
er
herra
&slong;&avlig;gðo
þeir
&slong;em
þér
&slong;egit.
konongr
&slong;egir
&slong;varar
Domr
var
a
vá
ro
mali
a
up&slong;ala
Upp&slong;ala
þingi.
E&nscap;
hvar
huat
com
þat
til
"mgl"
er
hann
&slong;agði
fra
at
vangoldit
var
veri
,
er
eða
ga`g´l
var
fyrir
gás
e&nscap;
grí&sscap;
fyrir
gamalt
&slong;vín,
e&nscap;
leir
hálft
hálf&rrot;
firir
fyrir
gull.
Arnviðr
blindi
&slong;varar
sua&rrot;a&rrot;
herra
&slong;egir
&slong;agþi
hann,
þat
er
olica&slong;t
&slong;egir
hann
"mgl"
"mgl"
r&avligacute;t
rautt
&rrot;&avlig;tt
gull
oc
leír,
e&nscap;
meira
meir
&slong;cilr
konong
oc
þræl.
þér
hétuð
Oláfi
digra
dóttor
yða&rscap;i
Iþar
Jngigerþi.
er
hon
konongborin
i
allar
álfor
af
up&slong;via
Upp&slong;via
ætt
er
tígnu&slong;t
er
a
norðrl&avlig;ndom
þvíat
&slong;u
ætt
er
comin
frá
goðu
num
goðonum
&slong;ialfom,
e&nscap;
nu
hefir
Oláfr
konongr
fengit
A&slong;triðar,
e&nscap;
þo
at
þott
hon
&slong;e
konongs
barn
þa
er
amb&oogon;t
am
b&oogon;tt
Ambatt
móðir
hennar
oc
þo
vindver&slong;c.
Micill
mu
nr
er
þeira
kononga
er
a&nscap;a&rscap;
þi&gscap;r
&slong;li
ct
með
þ&avlig;ck
oc
er
þat
með
ván
at
ekki
eigi
eci
megi
jafnaz
ei&nscap;
norð
maðr
við
up&slong;alakonong
Upp&slong;alakonung
.
Gioldum
þar
allir
þ&avlig;ck
fyrir
at
þar
þat
þat
halldiz.
þvíat
goðin
hafa
lengi
haft
røogon;cþ
micla
á
á&slong;tm&oogon;nnom
sínom.
þót
þott
þótt
nu
or&oogon;ki
oræki
margir
marg&rrot;
þa&nscap;
atrunað.
þeir
váro
brøogon;ðr
iij
tveir
Arnviðr
blindi,
hann
var
&slong;yndr
svá
lítt
at
varla
var
hann
herf&ocurl;&rscap;
her&fins;&oogon;&rrot;
oc
ma&nscap;a
&slong;nialla&slong;tr.
A&nscap;a&rscap;
var
þorviðr
stami
hann
feck
eigi
mælt
í&jacute;
orðum
lengra
&slong;amt.
hann
var
þar
maðr
manna
diarfa&slong;tr
oc
einarða&slong;tr.
þriði
hét
freyviðr
d&avlig;
fi,
hann
heyrði
illa,
þeir
brøðr
allir
váro
menn
rikir
[ky]
oc
"mgl"
&avlig;ðgir
&avlig;þugir
oc
.
kyn&slong;tórir
oc
forvitra
&fins;or&vins;itrir
,
oc
allir
kærir
konongi
þa
mælti
Oláfr
konongr.
hvat
veit
þat
þar
þar
,
er
Emundr
&slong;agði
frá
Atta
d&oogon;l&slong;ca.
þa
&slong;varar
&slong;uara&rrot;
engi
oc
&slong;á
hve&rscap;
til
a&nscap;ars.
konongr
mælti
&slong;egit
nu.
Þa
mælti
&slong;varar
þorviðr
Stami
Atti
atz&slong;amr
agiarn
illgiarn
døl&slong;cr
fól&slong;cr.
þa
&slong;varar
freyviðr
Freyviðr
daufi
&fins;re&ydot;&vins;id&rrot;
daufi
he&rscap;a
mæla
muno
menn
berara,
ef
þat
&slong;kal
vera
i
yðro
þino
orlofi
o&rrot;dlo&fins;i
,
konongr
mælti.
tala
nu
freyviðr
i
orlofi
"mgl"
þat
er
þu
vill
&vins;i&lbrk;t
mæla.
freyviðr
toc
þa
til
máls
Þorviðr
bróðir
minn
er
vár
er
vitra&slong;tr
callaðr,
callar
þa&nscap;
þann
allan
þann
a&lbrk;a&nscap;
ei&nscap;
atta
oc
atz&slong;aman
at&slong;can
d&oogon;l&slong;can
oc
fól&slong;can,
þa&nscap;
callar
hann
&slong;va
er
leiðr
er
friðri&nscap;
&slong;va
at
hann
keppiz
til
&slong;mara
&slong;marra
&slong;marra
luta
oc
e&nscap;
fæacute;r
þo
eigi,
e&nscap;
oc
lætr
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
far&slong;ælliga
luti
&slong;tora.
Nu
em
ec
&slong;va
d&avligacute;fr,
e&nscap;
&slong;va
hafa
nu
margir
mælt
at
ec
hefi
mátt
&slong;cilia,
at
m&oogon;nnom
likar
illa,
bæþi
ríkum
oc
alþyðo,
þat
er
þér
herra
haldit
eigi
orð
yðor
yðr
Iþar
við
Noregs
konong,
e&nscap;
hitt
e&nscap;
ve&rscap;
er
þér
riúfit
dom
allzheriar,
þa&nscap;
er
gø&rscap;
var
á
up&slong;ala
Upp&slong;ala
þinge
eigi
þurfit
þurfi
þur&fins;i
þér
at
hræðaz
Noregs
konong.
eða
eðr
danakonong
oc
engan
a&nscap;an
meþan
Sviaherr
&slong;u&ydot;aliþ
vill
fylgia
yðr,
e&nscap;
ef
landzfolkit
&slong;n&ydot;z
a
hendr
yðr
með
eino
&slong;amþycki
&slong;amhe&lbrk;di
,
þa
&slong;iám
vér
vinir
yðrir
eigi
rað
til
þ&avlig;
er
ví&slong;t
er
at
duga
muni,
konongr
&slong;py&rscap;
&slong;pir
hverir
geraz
h&avlig;foðs
menn
at
því
at
raða
land
l&avlig;nd
undan
mér.
freyviðr
&slong;varar
Allir
&slong;viar
vilia
hafa
forn
l&oogon;g
oc
ful
lan
rétt
sinn.
Lítið
a
hitt
herra
hver&slong;o
margir
hofþingiar
yðrir
&slong;itia
hér
nu
yfir
raðagerþi&nscap;i
með
yðr
ec
ætla
hitt
&slong;att
at
&slong;egia
at
vér
&slong;ém
hér
vi
er
þér
callit
rað
giafa
yðra,
e&nscap;
allir
aðrir
hy&gscap;
ec
at
"mgl"
"mgl"
a
brot
Bu&rrot;t
&slong;e
seo
riðnir
oc
farnir
i
herað
oc
eigo
eiga
þar
þing
við
landz
fólkit.
oc
yðr
&slong;att
at
&slong;egia
þa
er
her&oogon;r
her
or
up&slong;corin
upp
&slong;co&rrot;i&nscap;
oc
&slong;end
um
land
allt
oc
&slong;tefnt
ref&slong;i
þing,
Allir
vér
brøðr
h&oogon;fum
verit
til
beðnir
at
eiga
lut
i
þessi
þessari
raðagerþ,
e&nscap;
engi
va&rscap;
var
&vins;a&rrot;
vill
eiga
þat
nafn
at
heíta
drott
in&slong;viki
drótti&slong;uica&rrot;i
,
því
at
eigi
var
&slong;va
vá&rscap;
&vins;a&rrot;
faðir.
konongr
toc
þa
til
máls,
hvert
hver
o&rscap;áð
&slong;kulo
&slong;colum
&slong;kulum
vér
nu
hafa.
vanndi
micill
er
nu
til
handa
bori&nscap;,
gefit
nú
rað
til
goðir
g&avlig;&fins;ugir
hofþingiar
h&avlig;&fins;þingar
at
ec
fáe
hal
dit
konongdominom
oc
f&avlig;ðor
arfi
mi
nom,
e&nscap;
ecki
vil
ec
deila
kappi
við
allan
Svia
her,
Arnviðr
blindi
&slong;varar
herra
þat
&slong;yniz
mér
ráð
at
þér
ríþit
ofan
i
árós
Á&rrot;
ó&slong;&slong;
með
þat
þui
liþ
liþi
er
yðr
vill
fylgia
oc
takit
þar
&slong;cip
yðor
&ydot;þar
oc
farit
&slong;va
"mgl"
"mgl"
út
i
l&avlig;gi&nscap;,
&slong;tef
nit
þa
til
yðar
fólkino,
farit
nu
ekki
með
&slong;tirðlæti,
bioðit
m&oogon;nnom
l&oogon;g
oc
landzrétt,
drepit
niðr
her&oogon;ri&nscap;i,
mun
hon
e&nscap;
ekki
víða
hafa
hafa
viþa
farit
yfir
landit,
því
at
&slong;tund
hefir
&slong;c&avlig;m
verit,
&slong;endit
menn
yðra
Iþar
þa
er
"mgl"
þer
truiþ
til
fundar
við
þa
menn
er
þetta
rað
rað
[niðr
&slong;etia]
hafa
með
h&avlig;ndum
oc
frei
&slong;ta
ef
þessi
ku&rscap;
kur
mætti
niðr&slong;etiaz
konongr
&slong;egir
at
"mgl"
hann
vill
þetta
þeira
rað
þeckiaz
vil
ec
&slong;egir
&slong;agþi
hann
at
"mgl"
þér
brøðr
farit
þessa
ferð,
því
at
ec
trui
yðr
y&rrot;
bezt
af
minom
m&oogon;nnom,
þa
mælti
þorviðr
&slong;tami
ec
Ec,
eg
mun
man
eptir
vera
e&nscap;
e&nscap;
e&nscap;
Jacob
fari,
þess
þarf.
þa
mælti
freyviðr
g&oogon;rum
svá
herra
&slong;em
þorviðr
mælir
mælti
,
hann
vill
eigi
við
yðr
&slong;ci
liaz
i
þessom
há&slong;ca
e&nscap;
vit
við
Arnviðr
manum
fara,
þessi
raðagerþ
varð
framgeng
at
Oláfr
konongr
for
til
&slong;cipa
&slong;i&nscap;a,
hellt
út
i
l&avlig;gi&nscap;
oc
jók
honom
þa
bratt
fiolmenne,
e&nscap;
freyviðr
oc
Arnviðr
riðu
út
a
ullarakr
Ullar
akr
oc
h&oogon;fþo
með
sér
[ull]Jacob
konongs
&slong;on
oc
drápo
þo
dul
um
hans
ferð.
þeir
urðo
bratt
varir
við
at
þar
var
fyrir
&slong;amna
ðr
oc
herl&avlig;p
her
hlaup
er
b&oogon;ndr
átto
þing
dag
oc
nótt
e&nscap;
er
þeir
freyviðr
hitto
þar
fyrir
frændr
sína
oc
vini.
þa
&slong;egja
&slong;&avlig;gþo
þeir
þat
at
þeir
vili
villdo
raðaz
i
flocki&nscap;,
e&nscap;
því
taca
toko
allir
fegin&slong;amliga
var
þa
þegar
raðum
&slong;cotit
til
þeira
brøðra
oc
dregz
dregr
dreck&slong;t
þar
til
fiolmennit
oc
mæla
þo
allir
eítt
oc
&slong;egja
svá
at
þeir
&slong;kulo
aldri
lengr
hafa
Oláf
konong
yfir
sér,
oc
eigi
vilia
þeir
honom
þola
"mgl"
ol&avlig;g
oc
ofdramb
þat
er
hann
vill
en&slong;cis
ein&slong;ci&slong;
manns
máli
lyða
hl&ydot;da
þot
þott
þott
&slong;tórhofþingiar
&slong;torir
hofþingiar
&slong;egi
hanom
honom
&slong;a&nscap;endi
&slong;annindi
sa&nscap;inþi
.
E&nscap;
er
freyviðr
&fins;re&ydot;
fa&nscap;
a
kafa
lyð&slong;ins
her&slong;inz
,
þa
&slong;a
hann
i
hvert
uefni
comit
var,
hann
atti
þa
&slong;tefnor
við
landzhofþingia
lidzh&avlig;&fins;þingja
oc
talaðe
fyrir
þeim
oc
mælti
svá,
Sva
lítz
l&ydot;&slong;t
mér
ef
þetta
&slong;to
&rscap;øði
&slong;kal
framfara
framm
fara
at
taka
Oláf
Eiríks
Eirics&slong;on
af
ríkino
&slong;em
vér
up&slong;viarnir
Upp&slong;viarnir
manim
&slong;kulo
&slong;kyldir
vera
fyrir,
hefir
hér
&slong;va
jafnan
verit
at
þat
er
up&slong;vía
hofþingiar
h&avlig;&fins;þingar
hafa
&slong;taðfe&slong;t
sín
i
millum,
þa
ha
fa
þeim
ráðum
lytt
aðrir
landzmenn
Eigi
þurftu
várir
feðor
at
þi&gscap;ia
ráð
at
ve&slong;trg&avlig;tum
vm
sína
land
&slong;tiórn
landz
&slong;tiórnan
,
nu
verþum
vér
eigi
þeir
æt
lerar
ættlerar
ættlera&rrot;
at
Emundr
þurfi
o&sscap;
rað
at
ke&nscap;a
leggia
,
vil
ec
at
vér
bi&nscap;dim
Binþom
&slong;aman
rað
vár
frændr
oc
vinir
vinir
oc
&fins;r&oogon;nþir
,
þesso
játaðo
allir
oc
þotti
væl
mælt.
Ep
tir
þat
&slong;nyz
allr
fioldi
l&ydot;þr
lyð&slong;ins
til
þe&sscap;
&slong;ambandz
er
up&slong;viahofþing
iar
vpp&slong;u&ydot;ah&avlig;&fins;þingar
tóko
með
sér,
váro
þeir
þa
hofþingiar
h&avlig;&fins;þingar
fyrir
liþi
freyviðr
oc
Arnviðr
Ar&vins;iþr
E&nscap;
er
þat
fa&nscap;
Emundr
þa
grunaðe
hann
hvárt
þetta
rað
mundi
framgengt
framgeingt
verþa,
for
hann
þa
til
fundar
við
þa
brøðr
oc
átto
þeir
tal
&slong;aman,
&slong;py&rscap;
Spir
þa
freyviðr
Emund
hveria
ætlan
atlan
ha
fit
ha&fins;i
þér
um
þat
ef
Oláfr
Eiríks&slong;on
er
af
lífi
teki&nscap;
hvern
konong
vilit
vilie
þér
hafa.
Emundr
&slong;egir
þa&nscap;
o&sscap;
þickir
þyckir
þikir
bezt
tilfalli&nscap;,
hvart
&slong;em
&slong;a
er
af
hof
þingia
ætt
eða
eðr
eigi.
freyviðr
&slong;varar
eigi
vi
liom
vér
up&slong;viarnir
upp&slong;viarnir
at
konongdomr
gangi
or
langfeðga
ætt
e&nscap;a
forno
kononga
a
várom
dogom,
meðan
&slong;va
goð
f&avlig;ng
ero
til
&slong;em
nu
er.
Oláfr
konongr
a
ij
ij(?)a
&slong;ono
oc
viliom
vér
a&nscap;an
hvarn
þeira
til
konongs
konungs
taca
,
oc
er
þo
þeira
micill
munr
a&nscap;arr
er
&oogon;ðli
bori&nscap;
oc
&slong;&oogon;n&slong;cr
at
allri
ætt,
e&nscap;
a&nscap;arr
er
ambáttar
ambottar
&slong;on
oc
vindver&slong;cr
at
hálfri
ætt,
at
þessom
ór&slong;curð
o&rrot;&slong;co&rrot;þ
varð
romr
micill
oc
vilia
allir
Jacob
til
konongs.
þa
mælti
Emundr
Eimund&rrot;
þer
up&slong;viar
Upp&slong;viarnir
upp&slong;uiarnir
hafið
vald
til
at
raða
þesso
at
&slong;i&nscap;i,
e&nscap;
hitt
&slong;egi
ec
yðr
&slong;em
eptir
mun
ganga
at
þeir
&slong;umir
er
nu
vilia
ekki
a&nscap;at
heyra
e&nscap;
konongdomr
i
Sviþioð
gangi
i
lang
feðga
ætt
langfeðga
[tal]
ætt
.
Nu
mano
þeir
&slong;ialfir
lifa
oc
játa
þa
er
konongdomr
konungdomrinn
konongdom&rrot;i&nscap;
mun
man
i
aðrar
ættir
aþra
ætt
ganga
eða
coma
oc
mun
þat
betr
Be&slong;t
lyða.
Eptir
þat
léto
þeir
brøðr
freyviðr
&fins;re&ydot;&vins;þr
oc
Arnviðr
leiða
fram
a
þingit
Jacob
konongs
&slong;on
oc
leto
hanom
honom
þar
gefa
konongs
nafn,
oc
þar
með
gá
fo
Svíar
honom
&Oogon;nundar
nafn
oc
var
hann
&slong;va
&slong;iþan
callaðr
meþan
hann
li
fði
þa
var
hann
x
vetra
eða
eðr
x´&jacute;
xí&jacute;
xii
.
Eptir
þat
toc
&AVlig;nundr
konongr
sér
hirð
oc
valdi
með
sér
hofþingia,
oc
"mgl"
h&oogon;fþo
þeir
allir
&slong;aman
"mgl"
liþ
&slong;va
micit
&slong;em
hanom
honom
þótti
þurfa,
e&nscap;
hann
gaf
þa
"mgl"
heim
farar
leifi
ollum
bønda
múgnum
muginum
Eptir
þat
fóro
&slong;endimenn
i
milli
milli
mi&lbrk;om
kononga&nscap;a
oc
því
næ&slong;t
com
svá
at
þeir
hittuz
&slong;ialfir
oc
gerþo
&slong;ætt
sína,
&slong;cyldi
Oláfr
vera
konongr
ifir
yfir
landi
meþan
hann
lifði,
han
&slong;cyldi
oc
halda
frið
oc
&slong;ætt
við
Noregs
konong
oc
svá
við
þa
menn
alla
er
i
þeire
raðagerþ
h&oogon;fþo
vafizc
&Oogon;nundr
&slong;cyldi
oc
konongr
vera
oc
hafa
þat
af
landi
er
&slong;emdiz
með
þeim
feðgum,
e&nscap;
vera
&slong;cyldr
til
þess
at
fylgia
þa
bøndum
ef
Oláfr
konongr
gerir
gerði
nokkora
nokora
þa
luti
er
bøndr
vildi
&vins;i&lbrk;do
eigi
þola
honom.
Eptir
þat
fóro
&slong;endimenn
til
Noregs
a
fund
Oláfs
konongs
með
þeim
orendum
ærendom
,
at
hann
&slong;cyl
di
fara
i
&slong;tefno
leiðangr
i
a
kononga
hello
i
moti
Sviakonongi
oc
þat
með
at
Sviakonongr
"mgl"
vill
at
þeir
try&gscap;vi
tri&gscap;i
&slong;æ
ttir
sinar
"mgl"
.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
heyrði
þessa
orð&slong;ending
þa
var
hann
e&nscap;
&slong;em
fy&rscap;
&fins;ir
giarn
til
friðarens
oc
ferr
&fins;e&rrot;
hann
með
liþi
&slong;ino
&slong;em
áqveþit
var,
com
þar
þa
Sviakonongr
oc
er
þeir
mágar
hittuz.
þa
binda
þeir
&slong;ætt
milli
sín
oc
frið.
var
þa
Oláfr
Sviakonongr
góðr
viðmælis
oc
miuc
lyndr.
Sva
&slong;egir
Þor&slong;tei&nscap;
froði
at
bygð
&slong;u
lá
i
hi&slong;ing
er
ymi&slong;t
ha
fþi
fylgt
lá
til
Noregs
eða
eðr
til
eða
til
g&avlig;tlandz.
þa
mælto
þeir
konongarnir
sín
i
milli
at
þeir
&slong;cyl
ldo
luta
um
eígn
þa
oc
ka&slong;ta
til
te&nscap;ingum,
&slong;kyldi
&slong;a
hafa
er
&slong;tø&rscap;a
ka&slong;taði,
þa
ka&slong;taði
Sviakonongr
vi
sex
tv&avlig;
oc
mælti
at
Oláfr
konongr
þurpti
þa
eigi
at
ka&slong;ta.
hann
&slong;ciri&slong;ti
&slong;egir
oc
risti
te&nscap;inga
na
i
hendi
sér.
e&nscap;
ero
vi
tv&avlig;
a
te&nscap;ingonum
oc
er
Guði
drotni
mi
nom
e&nscap;
lítið
fyrir
at
láta
þat
up
upp
horfa
hor&fins;a.
&slong;egir
hann
,
hann
ca&slong;taði
oc
hafði
horfðu
ho&rrot;&fins;þo
up
upp
vi
sex
tv&avligacute;,
þa
ca&slong;taði
Oláfr
&slong;viakonongr
oc
"mgl"
e&nscap;
vi
ij
tvau
vi
tv&avlig;
sex
,
þa
ca&slong;taði
Oláfr
Noregs
konongr.
oc
var
vi
sex
a
&avlig;ðrom,
e&nscap;
a&nscap;a&rscap;
r&avligacute;t
i
&slong;undr
oc
váro
þar
a
þa
vij
ví&jacute;
,
eignaðiz
hann
þa
bygðina.
Eigi
h&oogon;fum
ver
heyrt
getit
fleire
tiþenda
tidinda
a
a&fins;
þeim
fundi
&slong;cilduz
konongar
&slong;áttir
XCVIII.
Cap.
Fr&aalig;
Olafi
Noregs
konungi.
FRa
Ola&fins;e
konongi
"mgl"
Eptir
þessi
tiþinde
er
nu
var
fra&slong;agt
&slong;neri
Oláfr
konongr
liþi
&slong;ino
aptr
i
vikina,
for
þa
fyr&slong;t
til
Tunsbergs
Tunbergz
oc
dvaldiz
þar
litla
hríþ
oc
for
norðr
norð
i
land
oc
vm
h&avlig;&slong;tið
alt
norðr
i
þrandheim
oc
let
þar
bua
til
vetrvi&slong;tar
oc
&slong;at
þar
um
vetri&nscap;
"mgl"
þa
var
Oláfr
einvaldz
konongr
ifir
yfir
ollo
þvi
ríki
er
haft
hafþi
Haraldr
Haralldr
hi&nscap;
i&nscap;
hárfagri
oc
því
frama&rscap;
at
hann
var
ei&nscap;
konongr
yfir
landi
hann
hafðe
þá
fengit
með
friðe
&fins;riþ
oc
&slong;æacute;tt
þa&nscap;
luta
landz,
er
aðr
hafði
haft
Oláfr
Sviakonongr,
e&nscap;
þa&nscap;
luta
landz
er
Danakonongr
hafði
haft,
toc
hann
með
valde,
oc
reð
fyrir
þeim
"mgl"
lu
ta
&slong;líct
&slong;em
a&nscap;ars
&slong;taðar
a&nscap;ar&slong;taðar
i
landi.
Knútr
Dana
konongr
reð
i
þa&nscap;
tima
bæði
fyrir
Englandi
oc
Danm&oogon;rc
oc
&slong;at
hann
&slong;ialfr
leng&slong;tum
a
Englandi
e&nscap;
&slong;etti
h&oogon;fþingia
til
landz&slong;tiornar
i
danm&oogon;rc.
oc
veitti
hann
ekki
tilkall
i
Noreg
Noregi
i
þa&nscap;
tima.
XCIX.
Cap
Jarla
Saga
Ia&rrot;la
Saga
Sva
er
&slong;agt
&slong;agt
at
a
d&oogon;gum
Haralds
ens
hi&nscap;
Hárfagra
Noregs
konongs
bygðuz
Orkn
eyiar,
e&nscap;
aðr
var
þar
vikingabøogon;li
Sigurðr
hét
hi&nscap;
e&nscap;
fyr&slong;ti
Jarl
i
Orkn
eyiom.
hann
var
&slong;onr
&slong;on
Ey&slong;teins
glumro
oc
broðir
Broþor
R&oogon;gnvaldz
m&ocurl;ra
Jarls
E&nscap;
eptir
Sigurð
Sigurþr
Guðþormr
&slong;onr
&slong;on
hans
i
vetr.
Eptir
hann
hann.
Þa&rrot;
epte&rrot;
toc
Jarldom
Torf
eina&rscap;
&slong;onr
"mgl"
Rognvalds
Rognvalldz
&slong;on
Rógn-
ve&rrot;
Jarls
"mgl"
oc
var
lengi
Jarl
oc
rikr
maðr,
Hálfdan
Halfðan
Hale&gscap;r
&slong;onr
&slong;on
Haralds
Hárfagra
for
a
hendr
Torfeinari
oc
rac
hann
a
brot
or
orcneyiom.
Einarr
Einar
com
þa
"mgl"
aptr
oc
drap
drap,
þá
Hálfdan
Halfðan
i
Rinans
ey
Eptir
þat
for
Haraldr
konongr
með
her
i
Orcneyiar.
Einarr
flyði
þa
up
upp
a
Scotland,
Haraldr
konongr
let
Orcneyinga
&slong;veria
sér
&oogon;ll
oðul
oþol
sín.
Eptir
þat
&slong;ættuz
sætti&slong;t
þeir
konongr
oc
Jarl
oc
gerþiz
Jarl
hans
maðr
oc
toc
l&avlig;nd
i
læn
af
konongi,
oc
&slong;cyl
di
enga
eiga
gialda
&slong;catta
&slong;catta
giallda
af
því
at
þar
var
her&slong;cátt
mióc.
Jarl
galt
konongi
Lx
marka
gullz.
þa
heriaði
Haraldr
konongr
a
&slong;cotland,
svá
&slong;em
getit
er
i
glym
drapo
Eptir
Torfeina&rscap;
Torf
Einar
reðo
&rrot;eþi
fyrir
l&avlig;ndom
&slong;ynir
hans
Arnkell
Erlen
dr,
þorfi&nscap;r
H&avlig;&slong;akliufr.
A
þei&rscap;a
d&oogon;gom
com
af
Noregi
Eiríkr
bloð&oogon;x
bloðeyx
Bloþ&oogon;xi
oc
váro
þa
jarlar
honom
lyð
&slong;cyldir.
Arnkell
oc
Erlendr
fel
lo
i
hernaði
e&nscap;
þorfi&nscap;r
reð
l&avlig;ndom
oc
varð
gamall.
&slong;ynir
hans
váro
Arnfiðr
Ar&fins;iþ&rrot;
Havarðr
L&avligacute;ðver
Ljótr
Skule.
moðir
moþor
þeira
var
Grel&avlig;ð
dóttir
Dungaðar
Jarls
af
Katane&slong;i,
móðir
moþor
hennar
var
Groa
dóttir
þor&slong;teins
r&avlig;ðs.
A
d&oogon;gum
þorfi
&nscap;z
Jarls
ofarliga
comu
af
Noregi
&slong;ynir
Bloð&oogon;xar
þa
er
þeir
hofðo
fly
it
fyrir
Haconi
Jarli
var
þa
i
Orcney
iom
micill
yfir
gangr
þeira,
þor
fiðr
Jarl
varþ
&slong;óttd&avlig;ðr.
Eptir
hann
þat
reðo
l&avlig;ndom
&slong;ynir
hans
oc
ero
miclar
fra&slong;agnir
&slong;agnir
&fins;rá&slong;ogor
fra
þeim.
L&avlig;ðvir
Lauðver
lifði
þeira
leing&slong;t
oc
reð
þa
ei&nscap;
l&avlig;n
dom.
Sonr
hans
var
Sigurðr
di
gri,
er
jarldóm
toc
eptir
hann,
hann
var
rikr
oc
hermaðr
micill.
A
hans
d&oogon;gum
fór
Oláfr
Try&gscap;va&slong;on
or
ve&slong;trviking
með
liþe
síno
oc
lagði
til
Orcneyia
oc
toc
h&oogon;ndom
Sigurð
Jarl
i
R&avlig;gnvaldz
ey
hann
lá
þar
fyrir
ein&slong;cipa.
Oláfr
konongr
b&avlig;ð
þa
fiorl&avlig;&slong;n
&fins;i&oogon;&rrot;
l&avlig;&slong;ti
Jarli
at
hann
&slong;cyldi
taka
&slong;círn
oc
trú
rétta
oc
geraz
hans
maðr,
oc
bioða
Boda
cri&slong;tni
um
al
lar
Orcne&ydot;iar.
Oláfr
konongr
toc
i
gi&slong;ling
&slong;on
hans
er
hét
Hundi
eða
eðr
eðr
Hvelpr,
þaðan
for
Oláfr
til
Noregs
oc
varð
þar
konongr.
Hundi
var
með
Oláfi
"mgl"
kononge
nokora
vetr
oc
a&nscap;daðiz
hann
þar.
En
&slong;iþan
veitti
vetti
Sigurðr
Jarl
enga
&avlig;ngva
lyð&slong;cyldo
Oláfi
konongi.
hann
geck
þa
at
eiga
dottor
Melkolms
melkolnis
Scotakonongs
&slong;cotta
konongz
oc
var
þeira
&slong;on
þorfi&nscap;r.
E&nscap;
váro
&slong;ynir
Sigurðar
Jarls
enir
e&nscap;
ellri
Sumarliði
Bru&slong;i,
Eina&rscap;
rang
muðr
Ragn
muþ&rrot;
,
fim
vetrum
eða
eðr
fiorum
eptir
fall
Oláfs
Tryggva&slong;onar
Tryggva&slong;on
for
Sigurðr
Jarl
til
´Jrlandz,
e&nscap;
hann
&slong;etti
&slong;ono
sína
ena
eno
ellri
ellri
til
at
raða
l&oogon;ndum
þorfi&nscap;
Þaðan
&slong;endi
hann
hann
þorfi&nscap;
til
Scotakonongs
scotta
konongz
moðor
f&oogon;ðor
síns.
i
þeire
ferð
fell
Sigurðr
Jarl
i
brians
o&rscap;osto.
e&nscap;
er
þat
&slong;purðiz
til
Orcneyia,
þa
váro
þeir
brøðr
til
jarla
tecnir,
Sumarliði
Bru&slong;i
Eina&rscap;
Einar
oc
&slong;cipto
l&avlig;ndom
i
þriðiun
ga
með
sér.
þorfinnr
Sigurðar&slong;on
Sigurðs&slong;on
var
þa
v
vetra
er
Sigurðr
Jarl
fell.
E&nscap;
er
fall
hans
&slong;purþiz
til
Scotakonongs
scotta
konongz
,
þa
gaf
konongr
hann
þorfi&nscap;i
frænda
sínom
katanes
oc
&slong;uðrland
oc
Jarls
nafn
með,
oc
fecc
menn
til
at
&slong;t&ydot;ra
ríkino
með
honom.
þorfinnr
Jarl
var
þegar
i
upvexti
uppvexti
upp
vexi
braðgø&rscap;
at
af
ollom
þro&slong;ca,
hann
var
micill
oc
&slong;tercr
liótr
maðr
oc
"mgl"
þegar
er
"mgl"
honom
vox
alldr
var
þat
&avlig;ð&slong;ynt
at
hann
var
agiarn
maðr
harðr
oc
grimr
oc
forvitri
&fins;or&vins;it&rrot;
þessa
getr
Arno&rscap;
Jarla
&slong;cáld
Gø&rscap;
G&oogon;&rrot;
letz
le&slong;t
grund
at
veria
geð
frøcn
oc
til
&slong;økia
øri
einars
hlyra
engr
maðr
und
&slong;c&ydot;ra&nscap;i
C.
Cap.
Fr&aalig;
Einari
Jarli
oc
Bru&slong;a
Jarli.
Frá
E&ydot;na&rrot;i
Iarli
oc
Brw&slong;a
Iarli
"mgl"
Þeir
brøðr
Eina&rscap;
oc
Bru&slong;i
váro
oli
kir
ulycir
i
&slong;caplyndi.
Brú&slong;i
var
Bru&slong;i
var
hógvæ&rscap;
oc
&slong;amsmaðr
lanz
maðr
micill,
vitr
oc
mál
&slong;niallr
oc
vin&slong;æll.
Eina&rscap;
var
&slong;tirðlyndr
st&rrot;&ydot;þlindr
falátr
oc
oþyðr
a
giarn
oc
fegiarn
oc
hermaðr
micill
Sumarliðe
var
likr
Bru&slong;a
i
a
á
&slong;cap
lyndi
oc
var
hann
ellztr
oc
lifðe
&slong;cemzt
þeira
brøðra.
hann
varð
&slong;ótt
d&avlig;ðr
s&avlig;ttd&avlig;þr
.
Eptir
andlat
hans
taldi
þorfiðr
þorfinnr
til
&slong;ins
luta
i
Orcneyiom
Eina&rscap;
Einar
svarar
því
at
þorfinnr
hefði
catanes
oc
&slong;uðrland.
þat
ríki
er
aðr
hafþi
att
haft
Sigurðr
Jarl
faðir
þeira
oc
taldi
hann
þat
miclo
meira
e&nscap;
þri
ðiung
orcneyia
orce&ydot;a
oc
vildi
hann
eigi
u&nscap;a
þorfinni
&slong;ciptis,
e&nscap;
Bru&slong;i
lét
upi
uppi
&slong;cipti
fyrir
sína
h&oogon;nd
oc
vil
ec
&slong;egir
hann
ecki
agirnaz
at
hafa
[a]
meira
meir
af
l&avlig;ndom
e&nscap;
þa&nscap;
þriðiung
er
ec
á
at
fríal&slong;o.
þa
toc
Eina&rscap;
Einar
undir
&slong;ic
í&jacute;
ij(?)a
tua
luti
eyia,
gerþiz
hann
þa
rikr
maðr
oc
fiolmeðr
var
opt
á
&slong;umrom
i
hernaði
oc
hafðe
útboð
micil
i
landino
e&nscap;
allmisjafnt
varð
til
fengiar
&fins;engar
i
vikingo&nscap;i.
þa
toc
b&oogon;ndom
at
leiðaz
þat
&slong;tarf
e&nscap;
Jarl
helt
fram
með
freco
&oogon;llum
al&oogon;gum
oc
let
engum
manni
lyða
i
"mgl"
moti
at
mæ
la.
Eina&rscap;
Jarl
var
hi&nscap;
e&nscap;
me&slong;ti
of&slong;to
pa
maðr,
þa
gerþiz
i
hans
ríki
hallæri
ha&lbrk;ari
af
&slong;tarfi
oc
feco&slong;tnaði
þeim
er
bøn
dr
hofðo,
e&nscap;
i
þeim
luta
landz
er
Bru&slong;i
hafþi
var
ár
micit
oc
hóglí
fi
b&oogon;ndum
"mgl"
var
hann
vin&slong;æll.
CI.
Cap.
Fr&aalig;
Þorkeli
Ámunda&slong;yni.
"mgl"
"mgl"
Maðr
hét
Amundi
ríkr
oc
&avlig;ði
gr
hann
bió
i
hro&sscap;ey
Hros
Ey
hroze&ydot;
i
Sandvík
a
hl&avlig;panda
ne&slong;i.
þorkell
hét
&slong;onr
&slong;on
hans
oc
var
hann
allra
manna
gerviliga&slong;tr
i
Orkneyiom
Amundi
var
hin
vitra&slong;ti
vi&slong;tra&slong;ti
maðr
oc
ei&nscap;a
manna
me&slong;t
virðr
i
eyionum
"mgl"
.
þat
var
eítt
vár
at
Einar
Jarl
hafþi
þa
utboð
e&nscap;
&slong;em
hann
var
vanr
e&nscap;
b&oogon;ndr
kurruðo
kurroðo
illa
oc
báro
fyrir
Amunda
oc
baðo
hann
mæla
þeim
nokora
for&slong;toð
&fins;or&slong;t&oogon;do
við
Jarl
hann
&slong;varar
Jarl
er
oályði&nscap;
oc
telr
ekki
ekki
at
&slong;toða
mano
muno
at
biðia
Jarl
ne
ei&nscap;ar
b&oogon;
nar
bonar
um
þetta,
er
vinátta
vár
Jarls
oc
"mgl"
oc
"mgl"
"mgl"
góð
at
svá
buno
bvna
,
e&nscap;
mér
þickir
þyckir
þici
við
vaða
búit
ef
vér
verþum
&vins;erþom
&vins;an&slong;áttir
eða
rang
&slong;áttir
við
&slong;caplyndi
"mgl"
hva&rscap;atve&gscap;io
"mgl"
huárotue&gscap;io
mun
ec
mér
&slong;egir
Amundi
engo
&avlig;ngo
af
&slong;cipta.
þa
røogon;ddo
þeir
þetta
við
þorkel
hann
var
tr&avlig;ðr
til
oc
E&nscap;
hét
þo
um
&slong;íþir
við
ae&gscap;ian
manna,
Amunda
þotti
hann
of
bratt
heitit
hafa,
E&nscap;
er
Jarl
atti
þing
þa
mælti
þorkell
af
hendi
hend&rrot;
bøn
da
oc
bað
Jarl
væacute;g`i´a
m&oogon;nnom
vm
al&oogon;gor
oc
taldi
talaþi
up
upp
n&avlig;ð&slong;yn
manna.
E&nscap;
Jarl
&slong;varar
vel
væl
oc
&slong;egir
sagþi
at
hann
&slong;cyldi
micils
vir
ða
orð
þorkels.
Ec
hafða
nu
æt
lat
vi
&slong;cip
or
landi
at
hafa,
e&nscap;
nu
&slong;kal
&slong;kulo
eigi
eigi
hafa
mei&rscap;
me&ydot;r
hafa
"mgl"
e&nscap;
íí&jacute;,
e&nscap;
þu
þorkell
bið
eigi
opta&rscap;
&slong;líkrar
&slong;l&ydot;car
bønar
bonar
Bonar
.
Bøndr
þ&avlig;kkoðo
þ&avlig;ckuðo
vel
þorkatli
væl
þorkeli
þorkele
&vins;æl
liðveizlo
&slong;ina.
for
Jarl
i
viking
oc
com
aptr
at
h&avlig;&slong;ti.
E&nscap;
eptir
um
várit
hafði
Jarl
&slong;&avligacute;mo
&slong;omu
boð
&slong;em
hann
var
vanr
oc
átti
þing
við
bøndr.
þa
talaði
þorkell
e&nscap;
oc
bað
Jarl
vægia
bøndom.
Jarl
&slong;egir
&slong;varar
&slong;agþi
þa
reiðoliga
reidugliga
oc
&slong;egir
"mgl"
at
lutr
bønda
&slong;cyldi
þa
ver&slong;na
ver&slong;na.
þa
við
hans
vmrøogon;ðo
&rrot;&oogon;do
Gørði
hann
&slong;ic
þa
&slong;va
reiðan
oc
oðan
at
hann
mælti
at
þeir
&slong;cyldo
eigi
a&nscap;at
a&nscap;ar
vár
báþir
heilir
a
þingino
oc
&slong;leit
&slong;iþan
því
þingi.
E&nscap;
er
Amundi
varð
ví&sscap;
vi&slong;
hvat
þeir
þorkell
oc
Jarl
hofðo
viðmæltz,
þa
bað
hann
þorkel
a
brot
fara
oc
for
hann
yfir
a
Katanes
til
þorfi&nscap;z
Jarls
þorkell
var
þar
lengi
&slong;iþan
oc
el&slong;caði
at
Jarli
Jarl
er
meðan
hann
var
ungr
oc
var
hann
&slong;iþan
callaðr
þorkell
fó&slong;tri
oc
var
hann
agætr
maðr
CII.
Cap.
Sætt
Jarlanna
"mgl"
"mgl"
fleire
váro
þeir
"mgl"
rikis
menn
er
flyðo
or
Orcneyiom
oðol
&slong;in
fyrir
ríki
Einars
Jarls
fl
yðo
fle&slong;tir
yfir
a
Katanes
til
þorfinns
Jarls
e&nscap;
&slong;umir
flyðo
or
Orcneyiom
til
Noregs
en
&slong;umir
til
ymis&slong;a
landa,
E&nscap;
er
þorfinnr
Jarl
ro&slong;cnaðiz,
þa
gerþi
hann
boð
til
Einars
Jarls
"mgl"
"mgl"
bróðor
síns
oc
beiddi
Be&ydot;ddist
af
honom
ríkis
þe&sscap;
er
hann
þottiz
eiga
i
orcn
eyiom
e&nscap;
þat
var
þriðiungr
eyia
Eina&rscap;
Einar
toc
því
obrátt
at
mi&nscap;ca
ríki
&slong;itt,
e&nscap;
er
þorfi&nscap;r
&slong;purði
þat,
þa
byr
hann
lið
ut
af
Katane&slong;i
oc
ferr
"mgl"
ut
i
eyiar.
E&nscap;
er
Einarr
Einar
Jarl
varð
þess
ví&sscap;
&vins;&ydot;&slong;
&slong;amnar
hann
liþe
oc
ætlar
at
veria
l&avlig;ndin
l&avlig;nd
.
Bru&slong;i
Jarl
&slong;amnar
oc
liþe
oc
fe&rscap;
til
mótz
við
þa
oc
be&rscap;
&slong;ættar
&slong;attar
orð
i
"mgl"
milli
þeira,
var
þat
at
&slong;ætt
með
þeim
at
þorfinnr
&slong;cyldi
hafa
þriðiung
landa
i
orcneyiom
&slong;va
&slong;em
hann
atti
at
rétto.
E&nscap;
Bru
&slong;i
oc
Einarr
l&avlig;gðo
&slong;aman
sinn
til
luta,
&slong;cyl
di
Eina&rscap;
Einar
hafa
ei&nscap;
ei&nscap;
ha&fins;a
fo&rscap;øði
fyrir
þeim.
En
ef
misd&avlig;ðe
þeira
yrðe
verði
þa
&slong;cylde
&slong;a
þeira
l&avlig;nd
taka
eptir
a&nscap;an
er
lengr
lifþi,
e&nscap;
&slong;a
mál
dagi
máldægi
þotti
þa
ekki
jafnligr,
því
at
Brúsi
atti
&slong;on
er
Rognvaldr
hét
e&nscap;
Einarr
Einar
var
&slong;on
&slong;onar
l&avligacute;&sscap;
l&avlig;z
&slong;etti
þa
þorfi&nscap;r
Jarl
&slong;ina
menn
til
at
varðveita
varveita
ríki
þat
er
hann
atti
i
orcneyiom,
e&nscap;
hann
var
optaz
a
Katane&slong;i.
Einarr
Einar
Jarl
var
optaz
a
&slong;umrum
i
hernaði
um
Írland
oc
oc
oc
Scotland
oc
Bretland.
þat
var
eítt
&slong;umar
er
Einarr
Einar
Jarl
heriaðe
a
ír
land
at
hann
barðiz
i
Ulfrecs
fyrðe
við
Konofogor
Konofogr
ira
konong
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
er
ritit
ritað
&rrot;itat
.
at
Einarr
Einar
Jarl
feck
þar
o&slong;igr
u&slong;ig&rrot;
miki&nscap;
oc
ma&nscap;
lát
mannalat
.
A&nscap;at
&slong;umar
eptir
for
Eyvindr
úrarhorn
ve&slong;tan
af
írlandi
oc
ætlaði
"mgl"
til
Noregs.
E&nscap;
er
veðr
var
hva&slong;t
oc
&slong;tr&avligacute;mar
of&oogon;rir
ufærir
u&fins;&oogon;ri&rrot;
,
&slong;nyr
Eyvindr
þa
til
A&slong;mundar
vágs
oc
lá
þar
nokkora
nokora
hriþ
veðrfa&slong;tr
E&nscap;
er
þat
&slong;purði.
Einarr
Einar
Jarl
þa
hellt
hann
þangat
þegar
liþi
liþi
[&slong;ino]
miclo
miklo
þangat
,
toc
þar
Eyvind
oc
let
drepa.
e&nscap;
gaf
grið
l&ydot;&fins;
fle&slong;tum
m&oogon;nnom
hans
oc
fóro
þeir
&avlig;&slong;tr
til
Noregs
um
h&avlig;&slong;tið
oc
comu
"mgl"
a
fund
Oláfs
konongs
oc
&slong;&oogon;gðo
honom
fra
um
aftoko
Eyvindar
konongr
&slong;varar
fá
um
"mgl"
oc
fa&nscap;z
þat
á
at
honom
þótti
þat
ma&nscap;&slong;caði
micill
oc
mioc
gert
gert
þetta
i
þra
móti
sér
oc
um
fle&slong;t
var
hann
fámæltr
þat
er
honom
þotti
sér
i
moti
&slong;capi.
þorfinnr
Jarl
&slong;endi
þorkel
fó&slong;tra
út
i
eyiar
at
heimta
&slong;aman
&slong;catta
sína.
Eina&rscap;
Jarl
ke&nscap;di
þorkatli
þorkeli
þorkeli
mioc
up
rei&slong;t
upprei&slong;t
þa
er
þorfinnr
þor&fins;iþr
hafþi
haft
til
call
ut
i
eyiar,
for
þorkell
&slong;cyndiliga
or
eyionom
eyiunum
oc
yfir
a
Katanes
kata
ne&slong;&slong;
.
hann
&slong;egir
þorfinni
Jarli
at
hann
var
þess
ví&sscap;
&vins;&ydot;&slong;
orði&nscap;
at
Einarr
Einar
Jarl
ætlaði
honom
d&avlig;ða
ef
eigi
hefði
frøndr
hans
oc
vinir
honom
nió&slong;n
borit.
Nu
mun
ec
&slong;egir
hann
þa&nscap;
eiga
a
b&avlig;gi
Bugi
at
lata
þa&nscap;
ver
þa
fund
okkarn
ockar
Jarls
er
vm
&slong;cipti
með
o&sscap;,
e&nscap;
þa&nscap;
co&slong;t
a&nscap;an
at
fara
lengra
a
brot
I
Bort
oc
þa&nscap;
ug
er
"mgl"
ekki
&slong;e
hans
valld
va&lbrk;
yfir
&ydot;&fins;ir
mér
.
Jarl
fy&slong;ti
þe&sscap;
at
þorkell
&slong;cyldi
fara
&avlig;&slong;tr
til
Noregs
a
fund
Oláfs
konongs
mundu
&slong;egir
hann
micils
meti&nscap;
hvar
&slong;em
kømr
með
tígnum
m&oogon;nnom,
e&nscap;
ec
veit
be&gscap;ia
yckar
&slong;caplyndi,
þitt
oc
Jarls
at
þit
manot
munot
&slong;camma
&slong;cama
&slong;tund
mi&nscap;daz
mundaz
munda&slong;t
til.
þa
bioz
þorkell
oc
for
um
h&avlig;&slong;tit
til
Noregs
oc
&slong;iðan
a
fund
Oláfs
konongs
oc
var
þar
um
ve
tri&nscap;
með
konongi
i
kørleikom
miclum
hafþi
hann
þorkel
mioc
við
mál
sín,
þótti
honom
&slong;em
var
at
"mgl"
þorkell
var
vitr
maðr.
&slong;corungr
micill
fa&nscap;z
konongi
þat
i
røðom
o&rrot;d-
om
hans
at
hann
misjafnaði
mioc
fra&slong;&oogon;go
vm
jarlana
oc
var
vinr
micill
þorfinnz
þorfinnz
Jarls
e&nscap;
lagði
þungt
þung&rrot;
til
Einars
Jarls
Oc
&slong;nemendis
&slong;nemmindis
um
várit
&slong;endir
konongr
&slong;cip
ve&slong;tr
um
haf
a
fund
þorfinns
Jarls
oc
orð&slong;ending
at
Jarl
&slong;cyl
di
&slong;culi
coma
&avlig;&slong;tr
a
konongs
fund.
e&nscap;
Jarl
lagðiz
eigi
þa
f&oogon;r
ferð
&fins;erþ
undir
h&oogon;foð,
þvíat
vinatto
mál
fylgði
fylgðu
orð&slong;ending.
CIV.
Cap.
Dr&aalig;p
Einars
Jarls
Dráp
E&ydot;nars
Iarls
"mgl"
Þorfi&nscap;r
Jarl
for
&avlig;&slong;tr
til
Noregs
oc
com
a
fund
Oláfs
konongs
oc
feck
þar
goðar
viðt&oogon;kor
oc
dvalþiz
þar
lengi
um
&slong;umarit.
E&nscap;
er
hann
bioz
ve&slong;tr.
gaf
Oláfr
konongr
honom
lang&slong;cip
micit
oc
gott
með
&oogon;llom
reiða
þorkell
fó&slong;tri
reðz
&rrot;eþi
þa
til
ferðar
ferða
með
Jarli
oc
gaf
Jarl
honom
þat
&slong;cip
&slong;cip
þat
er
hann
hafði
ve&slong;tan
haft
um
umm
&slong;umarit.
&slong;cilþuz
þeir
konongr
oc
Jarl
með
kørleikum
mic
lom,
þorfinnr
Jarl
com
vm
h&avlig;&slong;tið
til
orcn
eyia,
e&nscap;
er
Eina&rscap;
Jarl
"mgl"
&slong;purði
þat,
þa
"mgl"
hafði
hann
fiolmennt
oc
lá
a
"mgl"
&slong;cipum.
Bru&slong;i
Jarl
for
þa
til
fun
dar
við
þa
baða
brøðr
oc
bar
&slong;ætt
milli
þeira,
com
e&nscap;
svá
at
þeir
&slong;ættuz
oc
bu&nscap;do
þat
eiðom,
þorkell
fóstri
&slong;kyldi
vera
i
&slong;ætt
oc
vinátto
við
Einar
Jarl
oc
var
þat
mælt
at
hvá&rscap;
þeira
&slong;cyldi
veita
&avlig;ðrom
veizlo
oc
&slong;cyldi
Jarl
fy&rscap;i
&slong;&oogon;kia
til
þorkels
i
Sandvík,
e&nscap;
er
Jarl
var
þar
a
veizlo,
þa
var
veitt
et
kapp&slong;am
lig&slong;ta,
var
Jarl
ekki
kátr.
þar
var
micill
&slong;`c´áli
oc
dy&rscap;
d&ydot;r
a
báðum
endum.
þa&nscap;
dag
er
Jarl
&slong;cyldi
a
"mgl"
brot
fara,
þa
&slong;kyldi
þorkell
fara
með
honom
til
veizlo
&vins;eit&slong;lo,
þá
.
þorkell
&slong;en
di
&slong;endi
þorkell
menn
mann
a
nio&slong;n
fram
a
leiði
na
leiðina
þa
le&ydot;þina
þá
er
þeir
&slong;cyldo
fara
vm
dagi&nscap;
e&nscap;
er
nio&slong;nar
menn
comu
coma
aptr,
þa
&slong;egja
&slong;&oogon;gþo
þeir
þorkatli
þorkeli
at
þeir
fundo
þre&nscap;ar
&slong;átir
oc
vapnaða
menn,
oc
hy&gscap;iom
ver
&slong;egia
&slong;ógdo
þeir
at
&slong;vic
myni
mani
vera
E&nscap;
er
þorkell
&slong;purði
þetta,
þa
fre
&slong;taði
hann
bunaðenom
bunaðinom
oc
heimti
menn
sína
at
sér.
Jarl
bað
hann
búaz
oc
oc
oc
&slong;egir
sagþi
at
"mgl"
mál
var
at
riða,
þorkell
&slong;egir
sagþi
at
hann
atti
ha&fins;þi
mart
at
a&nscap;az,
hann
gecc
&slong;tundum
út,
e&nscap;
&slong;tundum
i&nscap;,
elldar
váro
á
gólfino.
þa
geck
hann
"mgl"
i&nscap;
um
aðrar
dy&rscap;
d&ydot;r
oc
eptir
ha
nom
honom
maðr
er
nefndr
er
Hallvarþr
hann
var
i&slong;le&nscap;zcr
i&slong;lend
zcr
maðr
oc
&avlig;&slong;tfirðz
cr,
hann
l&avlig;c
aptr
hurðu&nscap;i
hur
ðinni
hurþi&nscap;i
,
þorkell
geck
i&nscap;ar
milli
elldzins
oc
þess
er
Jarl
&slong;at.
Jarl
&slong;purði,
ertu
eigi
e&nscap;
búi&nscap;.
þorkell
&slong;varar
nu
em
er
ec
búi&nscap;.
þa
hió
hann
til
Jarls
oc
i
"mgl"
h&oogon;foðit
haufuðit
.
Jarl
&slong;teyptiz
a
gólfit
þa
mælti
J&slong;lendingr
I&slong;lendingri&nscap;
,
hér
&slong;á
ec
alla
ve&slong;ta
ver&slong;ta
fangaráðs
er
þér
þeir
dragit
drægit
eigi
Jarl
af
eldinom.
hann
kørþi
kræcþi
til
&slong;p&oogon;rðo
&slong;porðu
oc
&slong;etti
undir
hnackabein
Jarli
oc
kipti
honom
up
upp
at
pallinom.
þorkell
oc
þeir
báþir
f&oogon;ron&avlig;tar,
gengo
út
&slong;cyndiliga
aðrar
dy&rscap;
dyr
d&ydot;r
e&nscap;
þeir
h&oogon;fðo
i&nscap;
gengit,
&slong;toðo
þar
úti
ut
menn
þorkels
með
alvæpni,
e&nscap;
Jarls
menn
tóko
til
hans
oc
var
hann
þa
d&avlig;ðr,
e&nscap;
&oogon;llom
felluz
hen
dr
til
hefndari&nscap;ar,
var
þat
oc
at
bra
ðum
bar
at
"mgl"
oc
varði
engan
ma&nscap;
þessa
vercs
af
þorkatli
þorkeli
þvíat
þeir
hugðo
allir
at
svá
myndi
mundi
vera
&slong;em
aðr
var
mælt
at
vinátta
væri
veri
með
Jarli
oc
þorkatli
þorkeli
þorkeli
váro
menn
oc
fle&slong;tir
vapnl&avligacute;sir
i&nscap;i,
e&nscap;
margir
aðr
vinir
þorkels
goðir
bar
þat
til
með
&avlig;ðno
þeire
er
þorkatli
þorkeli
var
varð
&avlig;þit
lengra
leigra
lífs.
þorkell
hafþi
þa
liþ
er
hann
com
ut
engo
mi&nscap;a
e&nscap;
Jarls
menn,
for
þorkell
þa
til
&slong;cips
síns,
e&nscap;
Jarls
Ia&lbrk;
menn
i
brot.
þorkell
&slong;igldi
þa&nscap;
dag
þegar
i
brot
oc
"mgl"
"mgl"
&avlig;&slong;tr
i
haf
oc
var
þat
eptir
vetrnætr
oc
com
ha&nscap;
"mgl"
með
heilo
til
Noregs
oc
for
þegar
&slong;em
&slong;cyndiligaz
a
fund
Oláfs
konongs
oc
fekk
þar
goðar
viðtokor,
let
konongr
yfir
verki
þesso
væl
var
þorkell
með
honom
vm
vetri&nscap;
Æ??ÆÁ??ÁCV.
Cap.
Sætt
Olafs
konungs,
oc
Brw&slong;a
Jarls.
Sætt
Oláfs
Konongz
oc
Brwza
Iarls
"mgl"
Eptir
fall
Einars
Jarls
toc
Bru&slong;i
Jarl
"mgl"
þa&nscap;
lut
landa
er
aðr
ha
fþi
haft
Einarr
Einar
Jarl
þvíat
þat
var
a
margra
manna
vitorði
með
hveriom
&slong;cil
daga
þeir
Einarr
Einar
oc
Brúsi
brøðr
hofðo
felag
sitt
gert,
e&nscap;
þorfinni
þotti
þat
réttaz
at
"mgl"
hálfar
eyiar
hefþi
hva&rscap;
hvar
þeira,
e&nscap;
þo
hafþi
Brú&slong;i
þa&nscap;
vetr
í&jacute;
ij(?)a
"mgl"
luti
landa,
Eptir
um
várit
callaði
callar
þorfinnr
til
þeira
landa
við
Brúsa
at
hann
vildi
hafa
hæl
ming
við
Bru&slong;a
"mgl"
,
e&nscap;
Brúsi
gallt
eigi
jaqvæþi
jaqveþi
til
þess.
Átto
þeir
"mgl"
þing
oc
&slong;tefnor
at
þeim
málum,
gen
go
þa
vinir
þeira
at
&slong;cinia
&slong;emia
&slong;emja
þetta
þeira
mál,
oc
com
svá
at
þorfinnr
lét
sér
ekki
líca
a&nscap;at
e&nscap;
hafa
helming
eyia
oc
&slong;egir
&slong;agþi
þat
með
at
Brúsi
þurfti
ei
eigi
eigi
at
hafa
meí&rscap;
meir
e&nscap;
þriþiung
með
þvi
&slong;caplyndi
&slong;em
hann
ha
fþi.
Brúsi
&slong;egir
ec
unda
því
&slong;egir
hann
"mgl"
at
hafa
þriðiung
landa
þa&nscap;
"mgl"
er
ec
toc
i
arf
eptir
f&oogon;ðor
mi&nscap;
kallaði
calla
oc
ec
engi
til
þess
i
h&avlig;nd
mér,
e&nscap;
nu
hefi
ec
tekit
a&nscap;an
þriðiung
oc
l&oogon;nd
i
arf
eptir
bróðor
mi&nscap;
Epter
Broþor
minn
I
ar&fins;
at
réttum
máldogum,
e&nscap;
þo
at
ec
&slong;e
vanfø&rscap;
van&fins;&oogon;r
til
"mgl"
at
deila
cappi
við
þic
bróðir
þa
mvn
ec
þo
a&nscap;ars
annars
annars
ileita
e&nscap;
játa
undan
mér
ríkit
at
svá
búno.
þeir
&slong;cildo
svá
mál&slong;tefno
þessa.
E&nscap;
er
Brúsi
&slong;a
at
hann
myndi
mundi
eigi
hafa
afla
til
"mgl"
at
&slong;tanda
jafnføtis
við
þorfi&nscap;,
þvíat
þorfinnr
hafði
ríki
miclo
meira
oc
tr&avlig;&slong;t
af
Scota
konongi
Scotta
konongi
móðor
f&oogon;þor
sínom,
þa
reð
Brúsi
þat
af
at
fara
or
landi
&avlig;&slong;tr
a
fund
Oláfs
konongs
oc
hafði
með
sér
R&oogon;gnvald
&slong;on
sinn
var
hann
þa
x
vetra
gamall,
E&nscap;
er
Jarl
hitti
konong
þa
toc
hann
væl
honom
væl
við
hanom
honom
&vins;æl
,
e&nscap;
er
Jarl
bar
up
upp
ørendi
øogon;&rrot;inþi
sín
oc
&slong;egir
&slong;agþi
konongi
allan
mála
v&oogon;xt
þa&nscap;
er
var
með
þeim
brøðrum
oc
bað
konong
veita
sér
&slong;tyrc
til
til
þe&slong;&slong;
at
hall
da
ríki
&slong;ino,
b&avlig;ð
þar
fram
i
mót
fu&lbrk;
comna
fullkomna
vinátto
sína.
konongr
&slong;egir
oc
toc
þar
fyr&slong;t
til
máls
er
Haraldr
hinn
enn
Hárfagri
hafþi
eignaz
oðoll
&oogon;ll
i
orcn
eyiom
er
Jarlar
h&oogon;fþo
haft
jafnan
&slong;iþan
&slong;iþan
jafnan
&slong;i
þan
S&ydot;þan
Ia&fins;na&nscap;
l&avlig;nd
þ&avlig;
at
léni
e&nscap;
alldrigi
alldri
a&lbrk;dri
at
ei
gn,
e&nscap;
þat
til
jartegna
Iar-
teikna
&slong;egir
hann
at
"mgl"
þa
er
Eiríkr
bloð&oogon;x
Blodęxi
oc
&slong;ynir
hans
váro
i
orcn
eyiom
váro
Jarlar
þeim
lyð&slong;cyldir.
E&nscap;
er
Oláfr
Tryggva&slong;on
Try
gva&slong;on
frændi
minn
com
þar
þa
gerþiz
Sigurþr
Jarl
"mgl"
faðir
þi&nscap;
hans
maðr,
Nu
hefi
ec
tecit
arf
allan
eptir
Oláf
konong,
vil
ec
gera
þér
þa&nscap;
co&slong;t
at
þu
geriz
mi&nscap;
maðr
mun
man
ec
þa
fa
þér
eyiarnar
eyiarnar
þer
E&ydot;arnar
þér
i
lén,
&slong;kulo
&slong;co
lu
vér
við
þa
frey&slong;ta
ef
ec
veiti
þér
mi&nscap;
&slong;tyrc,
hvárt
betr
&slong;kal
at
haldi
coma
eða
eðr
ęðr
þorfinni
bróðor
þinom
tr&avlig;&slong;t
Skota
&slong;cotta
konongs.
E&nscap;
ef
þu
vill
&vins;il
eigi
þe&nscap;a
þenna&nscap;
co&slong;t,
þa
mun
ec
eptir
leita
þeim
eignom
oc
oðulum
er
várir
frændr
oc
forellrar
ha
fa
átt
ve&slong;tr
þa&nscap;ug.
þe&sscap;ar
røogon;ðor
hugfe&slong;ti
Jarl
fyrir
sér
oc
bar
fyrir
vini
&slong;ina,
leitaði
raðs
við
þa,
hverio
hann
&slong;cyldi
játa,
hvart
hvert
hann
&slong;cyldi
at
þesso
&slong;ættaz
við
Oláf
konong
oc
geraz
hans
maðr,
e&nscap;
hitt
er
mér
o&slong;y&nscap;a,
hve&rscap;
mi&nscap;
luti
Mi&nscap;i
lut&rrot;
verþr
at
&slong;cilnaði
vá
rom,
ef
ec
qveþ
nei
við,
því
at
konongr
hefir
bert
gert,
þat
tilcall
er
hann
he
fir
hefr
til
Orcneyia,
e&nscap;
við
&slong;torrøogon;ði
&slong;tó&rrot;-
r&oogon;þor
hans
oc
þat
er
"mgl"
vér
erom
her
comnir
þa
mun
honom
lítit
fyrir
at
gera
þat
af
varum
co&slong;ti
&slong;em
e&rrot;
honom
&slong;yniz
E&nscap;
þo
at
Jarli
þætti
a
hvaro
tve&gscap;io
huárotue&gscap;ja
anmarkar,
þa
toc
hann
þa&nscap;
co&slong;t
at
le&gscap;ia
alt
a
vald
konongs
bæði
&slong;ic
oc
ríki
&slong;itt,
toc
þa
Oláfr
konongr
af
Jarli
valld
oc
fo&rscap;að
yfir
&oogon;llom
erfða
l&avlig;ndvm
Jarls
Iarls
oc
.
G&oogon;rðiz
Jarl
þa
þa
Jarl
þa
Iarl
hans
maðr
oc
batt
þat
&slong;var
d&oogon;gom.
"mgl"
CVI.
Cap.
Sætt
Jarlanna
oc
Olafs
konwngs.
Sætt
Iarlanna
oc
Oláfs
konongs
"mgl"
Þorfinnr
Jarl
&slong;purði
þat
at
Brúsi
bróðir
hans
var
fari&nscap;
&avlig;&slong;tr
a
fund
Oláfs
konongs
at
&slong;&oogon;kia
tr&avlig;&slong;t
af
honom.
E&nscap;
fyrir
því
at
þorfinnr
hafþi
verit
fy&rscap;
a
fund
Oláfs
konongs
oc
comit
sér
þar
i
vinátto,
þa
þottiz
hann
þar
eiga
vel
fyrir
buit
oc
vi&slong;si
at
"mgl"
þar
mundo
mundi
margir
marg&rrot;
flutninga
menn
maðr
vera
vm
hans
mál,
e&nscap;
þo
vætti
vetti
hann
at
"mgl"
fleiri
mundo
mundi
vera
ef
hann
qvæmi
qvemi
kiæmi
&slong;iálfr
til.
G&oogon;rir
þorfinnr
Jarl
þat
rað
at
hann
bioz
&slong;em
&slong;cyn
diligaz
oc
for
&avlig;&slong;tr
til
Noregs
oc
ætlaðe
atlaþi
at
"mgl"
&slong;em
minztr
&slong;cyldi
ver
ða
vera
misfari
mi&slong;-
&fins;ara
mun&rrot;
þeira
Bru&slong;a
Br&oogon;þra
oc
ecki
ei
gi
&slong;kyldi
hans
&oogon;rendi
til
loka
comaz
aðr
e&nscap;
"mgl"
þorfinnr
hitti
"mgl"
konong,
e&nscap;
þat
var
a&nscap;an
veg
e&nscap;
Jarl
hafði
hafþ
ætlat
því
at
þa
er
"mgl"
þorfinnr
Jarl
com
a
fund
Oláfs
konongs.
var
lokit
oc
gert
allt
vm
&slong;áttmal
konongs
oc
Brúsa
Jarls
vi&slong;&slong;i
oc
eigi
þorfinnr
Jarl
at
Brúsi
hefði
hafþi
ha&fins;þi
up
gefit
&slong;itt
"mgl"
ríki
rikit
.
fy&rscap;
e&nscap;
hann
var
com
i&nscap;
til
Oláfs
konongs,
oc
þegar
er
þeir
hittuz
þorfinnr
Jarl
oc
Oláfr
konongr,
þa
hóf
Oláfr
"mgl"
konongr
upp
&slong;ama
akall
til
rikis
í
orcneyiom
"mgl"
&slong;em
hann
hafði
haft
við
Brúsa
Jarl
oc
bei
ddi
þorfinn
þess
ens
ins
&slong;ama
at
hann
&slong;cyl
di
jata
konongi
þeim
luta
landa
er
hann
atti
aðr.
Jarl
&slong;varar
væl
orðum
konongs
oc
&slong;tilliliga,
oc
&slong;egir
svá
at
honom
þótti
miclo
máli
&slong;cipta
vm
vingan
konongs
oc
ef
þér
herra
þickiz
þyckiz
þici&slong;t
þurfa
lið
veizlo
mína
i
"mgl"
mot
&avlig;ðrom
hof
þingiom,
þa
hafið
þér
aðr
fullt
til
þess
u&nscap;it,
e&nscap;
mér
er
eigi
hent
at
veita
yðr
handg&avlig;ngo,
því
at
ec
em
aðr
Jarl
Scotakonongs
Scotta
konongs
oc
honom
han
om
aðr
lyð&slong;cyldr
E&nscap;
er
konongr
fa&nscap;
undan
drátt
i
&slong;v&oogonacute;rum
Jarls
um
þa
þe&slong;&slong;a
mála
leitan
er
hann
hafði
aðr
upha
fit
upphafit
upp
ha&fins;it
,
þa
mælti
konongr
ef
þu
vill
Jarl
Jarl
vill
Iarl
&vins;ill
ekki
geraz
mi&nscap;
maðr
þa
er
hi&nscap;
co&slong;tr
co&slong;t
at
ec
&slong;etia
þa&nscap;
ma&nscap;
yfir
orcneyiar
er
ec
vil,
e&nscap;
ec
vil
at
"mgl"
þu
veitir
þa
&slong;vardaga
at
calla
þa
"mgl"
"mgl"
ekki
Alldrei
til
landa
þeira
oc
láta
þa
i
friði
vera
af
þér
er
ec
&slong;et
yfir
l&avlig;ndin,
e&nscap;
ef
þu
vill
&vins;i&lbrk;t
hvárngan
huárugan
þenna
þenna&nscap;
co&slong;t,
þa
mun
man
&slong;va
þickia
þikia
þeim
er
l&avlig;ndum
ræðr
&slong;em
ufriðar
mani
af
þér
van
vera
ma
þér
þa
eigi
undarlict
þickia
þicia
,
þótt
þó
dalr
møti
hóli.
Jarl
&slong;varar
oc
bað
hann
konung
konong
gefa
sér
fre&slong;t
at
hug&slong;a
þetta
mál
konongr
gerþi
svá.
gaf
Jarli
&slong;tund
at
raða
vm
þetta
k&oogon;r
við
menn
&slong;ina.
þa
beiddi
hann
þorfinnr
Iarl
þess
at
hann
konungr
konong&rrot;
&slong;cyldi
liá
honom
fre
&slong;ta
til
a&nscap;ars
&slong;umars
á&rrot;z
oc
føri
ha&nscap;
fyr&slong;t
ve&slong;tr
um
haf,
því
at
heima
var
raðoneyti
hans,
e&nscap;
hann
var
bern
&slong;co
maðr
fyrir
aldrs
&slong;akir.
konongr
bað
hann
þa
kio&slong;a.
þorkell
fo&slong;tri
var
þa
með
Oláfi
konongi,
hann
&slong;endi
ma&nscap;
til
þorfinns
Jarls
leyniliga
oc
bað
hann
eigi
þat
fyrir
ætlaz,
hvatki
hvárki
er
honom
var
í
hug
at
&slong;ciliaz
&slong;va
at
&slong;i&nscap;i
við
Oláf
konong
at
þeir
væri
veri
eigi
&slong;attir,
&slong;va
&slong;em
hann
var
þa
comi&nscap;
i
hendr
konongi
af
þvílicum
mi&nscap;ingum
þótiz
þottiz
þotti&slong;t
Jarl
&slong;ia
at
einbeygðr
mundi
ko&slong;tr
at
láta
konong
þa
firir
fyrir
raða
þótti
hi&nscap;
eigi
co&slong;tligr
co&slong;tligri
at
eiga
enga
ván
&slong;ialfr
til
ætleifðar
sinnar
e&nscap;
veita
til
þess
&slong;vardaga
at
þeir
hefþi
i
ró
"mgl"
ríki
þat
er
þar
váro
ecki
til
bornir.
E&nscap;
fyrir
því
at
honom
þótti
u&slong;ynt
o&slong;ynt
ó&slong;int
vm
brotferð
brot&fins;&oogon;r
sína,
þa
c&avlig;s
hann
þat
af
at
ganga
til
handa
konongi
oc
geraz
hans
maðr,
svá
&slong;em
Brúsi
hafði
gert,
konongr
fa&nscap;
þat
at
þorfinnr
var
miclo
&slong;cap&slong;tø&rscap;i
&slong;cap&slong;tærri
maðr
e&nscap;
Brúsi
oc
ku&nscap;i
verr
pynding
þesse,
trúþi
hann
konungr
konong&rrot;
þorfinni
ve&rscap;
enn
Brúsa
&slong;a
konongr
þat
at
þorfinnr
myndi
mundi
þickiaz
þyckiaz
&slong;tyrcs
eiga
ván
af
Scotakonongi
scotta
konongi
,
þótt
hann
brygðiz
i
þesso
&slong;áttmáli.
&slong;cildi
konongr
þat
af
vizco
sinni
at
Brúsi
geck
tregliga
at
&oogon;llo
&slong;átt
máli
e&nscap;
mælti
þat
eina
vm
er
hann
ætlaði
sér
at
halda,
e&nscap;
þar
er
þorfinnr
var,
þa
er
hann
hafþi
raðit
hvern
hann
vildi
uptaca
þa
geck
hann
glatt
at
ollom
&slong;cildaga
oc
dró
um
þat
engan
lut
&slong;em
hann
veitti
hin
fyr&slong;to
aqvæþi
aqveþi
,
e&nscap;
þat
grunaði
konong
at
Jarl
myndi
mundi
gera
e
ptir
&slong;umar
&slong;ættir.
CVII.
Cap.
Burtferd
Þorfinns
Jarls
oc
&slong;ætt
þeirra
Þor
kels.
Burt&fins;erþ
þor&fins;ins
Iarls
"mgl"
Þa
er
Oláfr
konongr
hafþi
hu
g&slong;at
fyrir
sér
alt
þetta
mál
lét
hann
blá&slong;a
til
fiolmennrar
fiolmennar
&slong;tefno
let
þangat
calla
Jarla
Jarlana
þa
mælti
konongr
Sattmál
vár
orcneyinga
Jarla
vil
ec
nu
byrta
fyrir
alþyðo
þeir
hafa
nu
játat
mino
eiginor
ði
ifir
yfir
orcneyiom
oc
Hialtlandi
oc
gerzc
gerazc
ger&slong;t
báðir
minir
menn
oc
bundit
þat
alt
&slong;vard&oogon;gum
&slong;vardogum
allt
oc
vil
ec
nu
ge
fa
þeim
þat
i
læacute;n,
Bru&slong;a
þriþiung
landa,
þorfinni
a&nscap;an
þriðiung
&slong;va
&slong;em
þeir
"mgl"
h&oogon;fðo
fy&rscap;
átt,
e&nscap;
þa&nscap;
þriðiung
er
atti
Eina&rscap;
Einar
rang
muðr,
þa&nscap;
lét
ec
fallit
hafa
i
mi&nscap;
garð,
fyrir
þat
er
hann
drap
Eyvind
úrarhorn
hirðma&nscap;
minn
oc
felags
ma&nscap;
oc
køran
vin
vil
ec
&slong;ia
fyrir
þeim
luta
lan
da
þat
er
mér
&slong;yniz
þat
vil
ec
oc
til&slong;cilia
við
yckr
Jarla
mina
at
ec
vil
at
þit
takit
&slong;ættir.
af
þorkeli
Amunda&slong;yni
fyrir
aft&oogon;co
Ei
nars
bróðor
ykkars
vil
ec
at
&slong;a
domr
&slong;e
undir
mér
ef
þit
vilit
því
jatað
hafa.
E&nscap;
þat
"mgl"
var
&slong;em
a&nscap;at
at
Jarlar
játto
Iatoþo
því
&oogon;llo
er
&slong;em
konongr
mælti.
Gecc
þa
þorkell
konongr
fram
oc
fe&slong;ti
konongs
dom
aþesso
máli
oc
&slong;leit
svá
þesso
þingi,
Oláfr
konongr
døogon;m
di
b&oogon;tr
bætr
fyrir
Einar
Jarl
&slong;lícar
&slong;em
fyrir
iij
iij(?)a
le&nscap;damenn,
e&nscap;
fyrir
&slong;acir
&slong;cyldi
ni
ðrfalla
þriðiungr
gialda.
þorfinnr
Jarl
bað
þa
konong
sér
br&avlig;tfarar
leyfis
brautferðar
leyfis
,
e&nscap;
þegar
er
þat
fekz
bioz
Jarl
&slong;em
&slong;cyndiligaz
acaf
ligaz
a
ka&fins;liga&slong;t
,
e&nscap;
er
hann
var
albui&nscap;
var
þat
ei&nscap;
dag
er
Jarl
drakk
á
&slong;cipi,
at
þar
com
fyrir
hann
þorkell
Amunda&slong;on
vaveifliga
oc
lagðe
h&oogon;foð
&slong;itt
i
kne
Jarli
honom
oc
bað
hann
þa
gera
af
&slong;lict
er
hann
vildi
Jarl
&slong;purþi
&slong;pyr
,
firir
fyrir
hvi
hann
føogon;ri
svá,
vér
erom
aðr
menn
&slong;áttir
at
konongs
domi
oc
&slong;tatt
þu
up
upp
þorkell
hann
gerþi
&slong;va
þorkell
mælti
Sætt
þeiri
er
konongr
gerþi
mun
ec
hlíta
vm
mál
vár
um
mál
&vins;a&rrot;,
mun
ec
hl&ydot;ta
&vins;it
Brúsa
e&nscap;
þat
er
til
þin
kømr
cem&rrot;
af
&slong;kaltu
ei&nscap;
raða,
þott
konongr
hafi
mér
&slong;cilit
eignir
eða
eðr
eðr
landzvi&slong;t
i
Orcn
eyiom
þa
ka&nscap;
ec
&slong;caplyndi
þitt
at
mér
er
oført
i
eyiar
nema
ec
fara
i
trunaði
&ydot;
ðrom
þinom
Jarl
vil
ec
þat
&slong;egir
hann
fe
&slong;ta
yðr
&fins;e&slong;ta
Iþr
segir
hann
at
coma
aldri
alldrigi
alldre
i
orcneyiar,
hvat
&slong;em
konongr
mælir
mælti
vm
þat
"mgl"
.
Jarl
þagnaði
oc
tóc
&slong;eint
til
máls,
hann
mælti
villtu
heldr
Þorkell
at
ec
døma
vm
okkor
ockar
mál.
hel
dr
en
hlíta
konongs
domi,
þa
mun
ec
ha
fa
þat
uphaf
upphaf
at
&slong;ætt
okka&rscap;i
at
þu
&slong;kalt
með
mér
fara
i
orcneyiar
oc
vera
með
mér
oc
&slong;ciliaz
eigi
við
mic,
nema
mitt
lof
eða
eðr
leyfi
&slong;e
til,
vera
&slong;cyl
dr
at
veria
land
mitt,
oc
allra
verka
þeira
er
ec
vil
gera
láta
lata
a
meþan
vit
erom
báþir
a
lífi.
þorkell
&slong;egir
þat
&slong;kal
a
yðro
valdi
Jarl
&slong;em
alt
[&slong;en]
a&nscap;at.
þat
"mgl"
er
ec
má
raða.
geck
þa
þorkell
til
oc
fe&slong;ti
Jarli
þetta
alt
&slong;em
hann
qvaþ
á.
Jarl
&slong;egir
&slong;agþi
at
vm
fegiold
myndi
mundi
hann
&slong;iþa&rscap;
aqveþa,
e&nscap;
hann
toc
þa
&slong;vardaga
af
þorkatli
þorkeli
&slong;neriz
þorkell
þa
þegar
til
ferðar
með
Jarli
for
Jarl
þegar
a
brot
er
hann
var
bui&nscap;
oc
&slong;ázc
sáu&slong;t
þeir
Oláfr
konongr
aldrigi
alldri
a&lbrk;dri
&slong;iþan.
CVIII.
Cap.
Burtferd
Brw&slong;a
Jarls.
"mgl"
"mgl"
Brúsi
Jarl
dvalþiz
dvaldiz
þar
eptir
oc
bioz
meí&rscap;
meir
mei&rrot;
i
tomi,
enn
aðr
hann
føri
i
brot
þa
atti
Oláfr
konongr
&slong;tefnor
við
hann,
oc
mælti
svá,
þat
lítz
mér
Jarl
at
ec
muna
muni
mun
hafa
þic
at
trúnaðar
manni
þar
fyrir
ve
&slong;tan
hafit,
ætla
ec
&slong;va
at
þu
&slong;cylir
&slong;kalt
hafa
ij
ij(?)a
luti
landa
til
fo&rscap;aða
þa
&slong;em
þu
hefir
aþr
haft,
vil
ec
at
þu
sér
&slong;e&rrot;t
eigi
mi&nscap;i
maðr
eða
eðr
oríkari
er
þu
ert
mer
handgengi&nscap;
e&nscap;
aðr
vartu,
e&nscap;
ec
vil
fe&slong;ta
trunað
þi&nscap;
með
því,
at
ec
vil
"mgl"
at
hér
&slong;e
eptir
með
mér
"mgl"
R&oogon;gnvaldr
R&oogon;g&vins;a&lbrk;dr
&slong;onr
&slong;on
þi&nscap;.
Se
ec
þa
er
þu
hefir
mitt
tr&avlig;&slong;t
oc
ija
ii.
luti
lan
da
at
þu
mátt
vel
væl
halda
þino
at
retto
fyrir
Þorfinni
bróðor
þinom.
Brúsi
toc
þat
því
með
þ&avlig;ckom
at
hafa
ij
ij(?)a
luti
landa
landz
.
Dvalþiz
dvaldiz
Brúsi
&slong;iþan
litla
hriþ
aðr
hann
fór
i
brot
oc
com
um
h&avlig;&slong;tit
ve&slong;tr
til
orcn
eyia
o&rrot;ce&ydot;ia
.
R&avlig;gnvaldr
&slong;onr
&slong;on
Bru&slong;a
var
&avlig;&slong;tr
eptir
með
Oláfi
konongi.
hann
var
allra
manna
friða&slong;tr,
hárit
mikit
oc
gult
&slong;em
&slong;ilki,
hann
var
&slong;nimma
micill
oc
&slong;tercr,
manna
var
hann
gervi
liga&slong;tr
bæþi
fyrir
vitz
&slong;acir
oc
kurtei&slong;i,
hann
var
lengi
&slong;iþan
með
Oláfi
konongi.
þessa
þess
getr
Otta&rscap;
Svarti
i
drapo
þeiri
er
hann
orti
vm
Oláf
konong
Gegn
ero
þér
at
þegnom
þioð&slong;cioldunga
þiod&slong;ciolldung&rrot;
goðra
halldit
hæft
a
velldi
&vins;a&lbrk;þi
Hialltle&nscap;dingar
ke&nscap;dir
Hialtlendingar
kendir
eigi
engi
varð
a
jorðu
ognbráþr
aþr
þér
náþum
&avlig;&slong;tr
&slong;a
er
eyiom
ve&slong;tan
ynglingr
und
&slong;ic
þryngvi
þreyugvi
CIX.
Cap.
Fr&aalig;
Brw&slong;a
Jarli,
oc
þorfinni
Jarli.
F&rrot;&aalig;
Brw&slong;a
og
Þo&rrot;&fins;i&nscap;i
Iarli
"mgl"
Þa
er
þeir
brøðr
comu
ve&slong;tr
til
Orcneyia
þorfinnr
oc
Bru&slong;i,
þa
toc
Brúsi
ija
ii.
luti
landa
til
fo&rscap;aða
e&nscap;
þorfinnr
þriðiung.
hann
var
jafnan
a
Ka
tane&slong;i
oc
a
Scotlandi
e&nscap;
&slong;etti
menn
&slong;ina
til
ifir
yfir
eyiar
Eyar
,
hafði
Brúsi
þa
ei&nscap;
land
v&oogon;rn
firir
fyrir
eyionvm,
e&nscap;
i
þa&nscap;
tima
var
þar
her&slong;cátt,
þvíat
norð
menn
oc
danir
heriaðo
herioþo
mioc
i
ve&slong;tr
viking
oc
comu
opt
við
I
orcneyiar
þa
er
þeir
fóro
ve&slong;tr
eða
eþr
ve&slong;tan
&avlig;&slong;tan
oc
namo
nes
nam.
Brúsi
talþi
taldi
at
því
við
þorfinn
bróðor
sinn
er
hann
hafþi
en
gar
utgerþir
fyrir
Orcneyiom
eða
eðr
Hialt
landi
en
hafþi
&slong;catta
oc
&slong;cyl
dir
&slong;ci&lbrk;do&rrot;
alt
at
&slong;inum
luta.
þa
b&avlig;ð
þorfinnr
honom
þa&nscap;
co&slong;t
at
Bru&slong;i
&slong;cyldi
hafa
þriðiung
landa
e&nscap;
þorfinnr
ija
ii.
luti
oc
hafa
ei&nscap;
landv&avlig;rn
fyrir
be&gscap;ia
þeira
h&avlig;
nd,
e&nscap;
þo
at
þott
þetta
&slong;cifti
yrði
eigi
þa
&slong;va
braðfengis
þa
er
þo
þat
þo
&slong;va
þat
þo
&slong;agt
i
jarla
&slong;ogonum
at
þetta
þeira
&slong;cipti
f&oogon;ri
færi
fram
at
þorfinnr
hef
ði
ija
ii.
luti
e&nscap;
Brúsi
þriðiung
einn
,
þa
er
Knútr
hi&nscap;
ríki
hafþi
lagt
undir
&slong;ic
Noreg
e&nscap;
Oláfr
konongr
var
or
landi
fari&nscap;.
Þorfi&nscap;r
Jarl
Sigurðar&slong;on
Sigurðs
&slong;on
hefir
verit
gofga&slong;tr
Jarl
i
eyiom
Orcneyiom
,
oc
haft
me&slong;t
ríki
orcneyinga
Jarla
hann
eigna
ðiz
Hialtland
oc
Orcneyiar,
&slong;uðr
eyiar
suda&rrot;e&ydot;a&rrot;
.
hann
hafþi
ha&fins;þi
hann
oc
micit
ríki
a
&slong;cotlan
di
oc
Jrlandi,
a
þat
qvaþ
Arno&rscap;
Arnor
Jarla
&slong;cald.
Hring&slong;triþi
varð
hlyða
hliþa
herr
frá
þur&slong;a
&slong;ceriom
rétt
&slong;egi
ec
þioð
hve&rscap;
þotti
þorfi&nscap;z
til
dyfli&nscap;ar.
þorfinnr
var
hi&nscap;
"mgl"
me&slong;ti
hermaðr,
hann
toc
jarldom
v
vetra
gamall
oc
reð
mei&rscap;
me&ydot;r
e&nscap;
Lx
vetra
&vins;et&rrot;
oc
varð
&slong;óttd&avlig;ðr
a
ofanverþvm
dogum
Haralds
Sigurþar
&slong;onar
Sigurðs
&slong;onar
e&nscap;
Bru&slong;i
a&nscap;daðiz
a
dogum
Knútz
ens
hinz
ríka,
litlo
eptir
fall
Oláfs
konongs
ens
hinz
hælga
CX.
Cap.
Fr&aalig;
H&aalig;reki
wr
þjoottu.
F&rrot;á
Ha&rrot;eki
ó&rrot;
Þiótto.
"mgl"
Nu
fe&rscap;
&fins;e&rrot;
tve&nscap;om
&slong;&oogon;gum
fram
Framm
oc
&slong;kal
þar
nu
til
taca
&slong;em
e&rrot;
fra
var
horfit.
er
fra
því
var
&slong;agt
er
Oláfr
Haralds
&slong;on
hafþi
frið
gert
við
Oláf
Sviakonong.
oc
þat
at
Oláfr
konongr
for
þat
&slong;umar
norðr
til
þrándheims,
hann
hafþi
þa
verit
konongr
v
vetr,
þat
h&avlig;&slong;t
bió
hann
til
vetr&slong;eto
i
niðaro&slong;i
niþaró&slong;
oc
&slong;at
þar
um
vetri&nscap;.
þann
vetr
var
með
Oláfi
"mgl"
konongi
þorkell
fo&slong;tri
Amunda&slong;on
&slong;em
fy&rscap;
&fins;&ydot;r
var
ritat.
Oláfr
konongr
leiddi
þa
mioc
at
&slong;purningom
vm
cri&slong;tni
hald
hvert
þa
væri
veri
&vins;e&rrot;i
i
landino,
oc
&slong;purðiz
honom
&slong;va
til
&slong;em
at
ekki
væri
veri
cri&slong;tnihaldit,
þegar
er
norðr
&slong;ótti
a
Halogaland
e&nscap;
þo
&slong;corti
micit
á
at
vel
væl
væri
vm
N&avlig;modal
R&avlig;ma
dal
oc
i&nscap;
um
þrandheim
Maðr
er
nefndr
Harekr
&slong;onr
&slong;on
Eyvindar
&slong;calda&slong;pil
lis,
hann
bio
í
ey
þeire
er
þiótta
heitir
þat
er
a
Halogalandi.
Eyvindr
ha
fþi
maðr
verit
ekki
ecki
&vins;erit
maðr
&slong;tór&avlig;ðigr
ætt&slong;tó&rscap;
ætt
stor
,
oc
&slong;corungr
micill,
i
þiotto
bio&gscap;u
Biu&gscap;o
þa
&slong;máir
b&oogon;ndr
oc
eigi
ecki
allfáir.
Harekr
keypti
þar
ei&nscap;
b&oogon;
fyr&slong;t
oc
eigi
allmiki&nscap;
oc
for
þar
buðum
til,
e&nscap;
a
fám
mi&slong;serom
hafþi
hann
rutt
i
"mgl"
brot
Burt
&oogon;llum
b&oogon;
ndum
þeim
er
þar
bio&gscap;o
aðr
svá
at
hann
atti
þa
ei&nscap;
alla
ey
na
oc
gerþi
þar
þa
h&oogon;foð
bøogon;
Hófutb&oogon;
miki&nscap;.
Harekr
varð
bratt
vell
&avlig;ðigr
hann
var
&slong;pekingr
micill
at
viti
oc
framqvæmdar
framqvemdar
maðr,
hann
haf
ði
lengi
haft
af
h&oogon;fþingiom
metnað
mici&nscap;,
hann
var
i
frænd&slong;e
mis
t&oogon;lo
við
Noregs
kononga,
af
þeim
&slong;&oogon;com
hafþi
Harekr
haft
micil
metorð
af
Landzhofþingiom
Gu&nscap;hilldr
f&oogon;þor
móðir
Hareks
var
dóttir
Halfdanar
Halfþanar
Jarls
oc
Jngibiargar
dóttor
dottir
Haralds
ens
hinz
Hárfagra
Harekr
var
þa
helldr
a
&oogon;fra
æfra
E&fins;ra
alldri
þa
er
þetta
er
var
tiþinda.
Harekr
var
me&slong;tr
virþinga
maðr
a
Halo
galandi,
hann
hafþi
þa
langa
hrið
fi&nscap;c&avlig;p
oc
konongs
&slong;y&slong;lo
a
I
morki&nscap;i,
hafþi
hann
&slong;tun
dom
ei&nscap;
haft,
e&nscap;
&slong;tundom
&slong;tundo
hofþo
aðrir
&slong;uma
með
honom
ekki
hafþi
hann
comit
a
fund
Oláfs
konongs,
e&nscap;
þo
hofþo
hofþo
þar
farit
orð
oc
&slong;endimenn
millvm
milli
þeira
oc
var
þat
alt
vingiarnlict,
oc
þa&nscap;
vetr
er
Oláfr
konongr
&slong;at
i
Niðaró&slong;i
fóro
e&nscap;
menn
milli
þeira
þeirr
Hareks
or
þiótto.
þa
ly&slong;ti
konongr
ifir
yfir
því
at
um
&slong;umarit
eptir
æt
laði
hann
sér
"mgl"
at
fara
norðr
a
Halogaland
oc
alt
norðr
til
Landzenda
e&nscap;
þeir
Háleygirnir
Hále&ydot;ingar
hugðo
allmis
jafnt
a&lbrk;mi&slong;iamt
til
þeirar
ferðar.
CXI.
Cap.
Fr&aalig;
H&aalig;leygium
F&rrot;á
Hále&ydot;&gscap;iom.
"mgl"
Oláfr
konongr
bioz
nu
vm
várit
með
v
&slong;cipum
oc
hafþi
nær
ner
ccc
manna,
e&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
þa
"mgl"
byriar
hann
ferð
&slong;ina
norðr
með
landi
oc
er
hann
com
i
N&avlig;mdælafylki
n&avlig;modala&fins;&ydot;lki
,
&slong;tefndi
hann
þing
við
b&oogon;ndr,
var
hann
þa
til
konongs
teki&nscap;
a
hverio
þingi.
hann
let
lø
þa
oc
"mgl"
þar
&slong;em
a&nscap;ars
&slong;taðar
annar
&slong;taðar
a&nscap;a&rrot;&slong;taþar
,
l&avlig;g
þ&avlig;
up
le&slong;a
upple&slong;a
&slong;em
hann
b&avlig;ð
m&oogon;nnom
þar
i
landi
cri&slong;tni
at
halda
oc
lagði
við
líf
oc
limar,
eða
eðr
aleigo
&slong;&oogon;c
hveriom
manni
er
eigi
e&ydot;
vildi
undir
ganga
cri&slong;tin
CRi&slong;tni
log,
veitti
konongr
þar
morgom
m&oogon;nnom
manne
&slong;tórar
ref&slong;ingar
oc
lét
þat
gan
ga
jamt
jafnt
ifir
yfir
rika
&slong;em
orika
u-
r&ydot;ca
&slong;cildiz
hann
svá
við
i
hverio
heraðe
at
allt
folc
játti
at
hall
da
hælga
retta
trú,
e&nscap;
fle&slong;tir
rikis
menn
oc
margir
"mgl"
&slong;tór
b&oogon;ndr
gerþo
veizlor
i
mot
moti
konongi,
fór
hann
svá
norðr
alt
a
Halogaland,
Harekr
i
þíotto
veitti
konongi
veizlo
oc
var
þar
allmicit
fiolmenni
oc
veizla
in
en
e&nscap;
pryðilig&slong;ta
pryðiliga&slong;ta
Gorðiz
Harekr
þa
lendr
maðr
Oláfs
konongs,
feck
honom
veizlor
svá
&slong;em
hann
hafþi
"mgl"
haft,
af
enom
fy&rscap;om
landzh&oogon;fþingiom
h&avlig;&fins;þ
ingom
.
CXII.
Cap.
Fr&aalig;
Amunda
Grankels
&slong;yne.
F&rrot;a
A&slong;mundi
Grankel&slong;&slong;øni
"mgl"
Maðr
er
nefndr
Grankell
eða
eðr
Granketill,
&avlig;ðigr
boandi
oc
var
þa
heldr
við
alldr,
e&nscap;
þa
er
"mgl"
hann
var
a
"mgl"
unga
alldri,
hafþi
hann
i
vicingo
verit
oc
þa
hermaðr
mikill
hann
var
atgervi
maðr
micill
vm
fle&slong;ta
luti
[he]
atgervi
maðr
micill
um
fle&slong;ta
luti
,
þa
er
iþróttum
gegndi.
A&slong;mundr
hét
&slong;onr
&slong;on
hans
oc
var
hann
vm
alla
lúti
lícr
feðr
sínom
eða
nocqvi
nockoru
nocri
frama&rscap;
þat
var
margra
manna
mál
at
fyrir
&slong;acir
friðleícs
afls
oc
iþrótta
at
hann
hafi
verit
hi&nscap;
einn
iiji
þriði
"mgl"
maðr
bezt
be&slong;ti
maðr
at
sér
bui&nscap;
i
Noregi
e&nscap;
fyr&slong;t
hafa
til
verit
nefndir
Hacon
Aþal&slong;teins
fóstri
oc
Oláfr
Try&gscap;va
&slong;on
Grankell
Garnkell
b&avlig;ð
Oláfi
konongi
til
veizlo
oc
var
þar
veizla
allkapp&slong;amlig,
leiddi
Grankell
Garnkell
hann
&slong;tórum
vingiofum
i
"mgl"
brot.
konongr
b&avlig;ð
A&slong;mundi
at
fara
með
sér
oc
lagði
til
þe&sscap;
morg
orð
e&nscap;
Asmundr
þottiz
eigi
ku&nscap;a
at
drepa
hendi
við
veg
sínom
oc
reðz
hann
til
ferðar
með
konongi
oc
gerþiz
&slong;iþan
hans
maðr
oc
com
i
ena
me&slong;to
kærleika
við
konong.
Oláfr
konongr
dvalþiz
dvaldiz
me&slong;ta
luta
&slong;umar
&slong;umars
a
Há
logalandi,
oc
for
i
allar
þinghár
oc
cri&slong;tnaði
þar
allan
lyð,
þa
bió
i
Biarkey
Þorir
Hundr,
hann
var
rika
&slong;tr
maðr
norðr
þar,
hann
gerþiz
þa
lendr
maðr
Oláfs
konongs
Margir
rikir
b&oogon;
nda&slong;ynir
reðuz
þa
til
ferðar
við
Oláf
konong
þa
er
aleið
&slong;umarit
com
konongr
nor
ðan
oc
&slong;neri
þa
i&nscap;
eptir
Þrandheimi
þradheimi
til
niðar
o&sscap;
oc
&slong;at
þar
eptir
vm
ve
tri&nscap;,
oc
þa&nscap;
vetr
com
þorkell
fo&slong;tri
ve&slong;tan
or
af
Orcneyiom,
þa
er
hann
hafþi
drepit
einar
Jarl
"mgl"
rang
mu&nscap;
þat
h&avlig;&slong;t
sumar
var
i
þrandheimi
hallæri
a
af
korni,
e&nscap;
aðr
ha
fði
lengi
verit
goð
arferð
e&nscap;
hallæri
var
allt
norðr
i
land
landi
oc
því
meira
er
norþa&rscap;
norðar
var,
enn
korn
var
gott
&avlig;&slong;tr
i
land.
oc
svá
um
upl&avlig;nd.
e&nscap;
þess
n&avlig;t
við
at
i
Þrandheimi
at
menn
atto
þar
micil
forn
korn.
CXIII.
Cap
Fr&aalig;
blootum
þrænda.
Frá
Blotom
Þr&oogon;nda
"mgl"
Þat
h&avligacute;&slong;t
váro
&slong;&oogon;gð
Oláfi
konongi
þ&avlig;
ti
þendi
tiþinde
t&ydot;þinþi
innan
or
Þrandheimi
at
bøogon;n
dr
hefþi
þar
haft
ha&fins;t
þar
veizlor
fiol
mennar
at
vetrnóttum,
váro
þar
dryc
kior
miclar,
var
konongi
svá
&slong;agt
at
þar
væri
veri
mi&nscap;i
&oogon;ll
&slong;ignuð
á&slong;om
at
fornum
&slong;iþ,
þat
fylgði
oc
þeiri
&slong;ogn
at
þar
væri
veri
drepit
n&avligacute;t
oc
ro&slong;s
hro&slong;s
oc
roðnir
&slong;tallar
af
"mgl"
bloþe
oc
framit
blót
oc
veittr
&slong;a
"mgl"
fomáli
formale
&fins;ormáli
at
þat
&slong;cyldi
vera
til
ár
bótar
þat
fylgði
því
at
ollom
m&oogon;nnom
þotti
þat
þat
vera
&avlig;ð&slong;ynt
at
goðit
goðin
hofðo
reiðz
reiþi
því
er
Haleygir
ho
fðo
horfit
til
cri&slong;tni.
E&nscap;
er
konongr
&slong;purþi
þessi
tiþinde.
þa
&slong;endi
hann
menn
i&nscap;
i
Þrandheim
oc
&slong;tefndi
til
sín
b&oogon;ndum
þeim
er
hann
reð
tilnefna.
Maðr
er
nefndr
&Oogon;lvir
Olver
a
e&gscap;io
hann
var
kendr
við
bøogon;
þa&nscap;
er
hann
bio
á.
hann
var
rikr
maðr
oc
æt&slong;tó&rscap;
ætt&slong;torr
ætt&slong;tó&rrot;
,
hann
var
hofoðs
maðr
ferðar
þessar
þessarar
af
hendi
b&oogon;nda
til
konongs
oc
enn
er
þeir
coma
a
konongs
fund
þa
bar
konongr
a
hendr
b&oogon;ndum
þessi
ke&nscap;zl
E&nscap;
&oogon;lvir
Olver
&slong;egir
&slong;varar
af
hendi
bønda
oc
&slong;egir
"mgl"
at
þeir
hefþi
engar
veizlor
haft
þat
h&avlig;&slong;t
nema
gildi
sín,
eða
eðr
hvirfings
dryckior,
en
&slong;umir
vina
boð,
e&nscap;
þat
&slong;egir
&slong;agþi
hann
er
yðr
er
e&nscap;
&slong;agt
seigia
frá
orðtocom
várom
þrænda&nscap;a
þa
er
vér
dreckom
þa
ku&nscap;o
ku&nscap;a
allir
vitrir
menn
at
varaz
&slong;lícar
røogon;ðor,
e&nscap;
eigi
ka&nscap;
ec
at
&slong;ynia
fyrir
heim&slong;ca
menn
oc
&oogon;lóða
hvat
þeir
mæla.
&Oogon;l
vir
Olver
var
maðr
mál&slong;niallr
oc
máldiarfr
varþi
hann
allar
þessar
r&oogon;þor
við
bøogon;ndr,
e&nscap;
at
lyctom
lictonom
&slong;egir
konongr
at
i&nscap;þrøndir
I&nscap;þr&oogon;nd&rrot;
mundo
sér
&slong;ialfir
bera
vitni
hvernug
þeir
ero
trúaðir
fengo
bøndr
þa
leyfi
til
heimfarar
heimferðar
fóro
þeir
oc
þegar
er
þeir
váro
bunir.
CXIV.
Cap.
Fr&aalig;
Blootum
innþrænda.
Frá
Blótom
Innþr&oogon;nda.
"mgl"
Siþa&rscap;
um
vetri&nscap;
var
konongi
&slong;agt
at
i&nscap;
þr&oogon;nðir
Jnnþrændir
I&nscap;
þr&oogon;nþo&rrot;
h&oogon;fðo
fiolmennt
a
mæri&nscap;e
a
Mærinni
fiolment
á
m&oogon;&rrot;inne
&fins;i&oogon;lmennt
oc
váro
þar
blót
&slong;tór
at
miðiom
vetri
blo
taðo
blotuþo
þeir
þa
til
friðar
oc
vetrarfars
&vins;'etrar&fins;ar
goðs.
e&nscap;
er
konongr
þóttiz
&slong;a&nscap;froðr
um
þetta,
þa
&slong;endir
konongr
menn
oc
orð&slong;ending
i&nscap;
i
Þrandheim
oc
&slong;tefndi
b&oogon;ndum
bøndum
ut
B&oogon;ndom
vt
til
b&oogon;iar,
nefndi
e&nscap;
til
menn
þa
er
honom
þótto
þotti
vitra&slong;tir.
B&oogon;ndr
átto
þa
tal
sitt
oc
r&oogon;ddo
&rrot;&oogon;do
sín
i
a
á
milli
vm
orð
&slong;ending
þessa,
váro
þeir
allir
ofu&slong;a&slong;tir
til
ferðari&nscap;ar
er
aðr
hofþo
farit
vm
vetri&nscap;.
E&nscap;
við
b&oogon;n
allra
bonda
B&oogon;nda
þa
"mgl"
reð
reðz
&oogon;lvir
Olver
til
ferðari&nscap;ar
"mgl"
.
E&nscap;
er
hann
com
ut
til
b&oogon;iar,
for
hann
bratt
a
konongs
fund
oc
tóko
þeir
tal.
bar
konongr
þat
a
hendr
b&oogon;n
dom
at
þeir
hefþi
h&avlig;&fins;-
þo
haft
miðsvetrar
blót.
&Oogon;lvir
Olver
&slong;varar
oc
&slong;egir
at
b&oogon;ndr
váro
o
&slong;a&nscap;ir
at
þeire
&slong;&oogon;c
h&oogon;fþom
vér
&slong;egir
hann
jó
laboð
oc
víþa
i
heraðom
heroðum
heroþom
&slong;amdryc
kior,
ætla
b&oogon;ndr
eigi
svá
hnept
hept
til
jolaveizlo
sér
at
eigi
verþi
&slong;tór
af
hl&avlig;p,
oc
drucko
menn
þat
herra
lengi
&slong;iþan
siþar
,
er
a
mærini
Mærinni
micill
h&oogon;foð&slong;taðr
oc
hús
&slong;tór
e&nscap;
bygð
micil
umhver
fis
um
Bergis
þickir
þyckir
þikir
m&oogon;nnom
þar
til
gleði
gott
at
drecka
morgum
&slong;aman.
konongr
&slong;varar
fá
oc
var
heldr
&slong;ty&gscap;r,
þóttiz
vita
a&nscap;at
&slong;a&nscap;ara,
e&nscap;
þat
er
"mgl"
þa
var
fraborit
framborit
&fins;yrirBorit
bað
konongr
b&oogon;ndr
aptr
fara,
e&nscap;
ec
mun
&slong;egir
hann,
þo
þo
&slong;agþi
hann
verþa
ví&sscap;
&vins;y&slong;
ens
&slong;a&nscap;a
at
þér
þat
dylit
oc
gangit
eigi
i
mót,
e&nscap;
hver&slong;o
&slong;em
hér
til
hefir
hefr
verit
þa
gerit
&slong;líct
eigi
opta&rscap;.
fóro
þa
b&oogon;ndr
heim
oc
&slong;ogðo
&slong;ína
ferð
oc
þat
at
konongr
var
helldr
reiðr.
CXV.
Cap.
Dr&aalig;p
Øacute;lvers
&aalig;
Eggio.
Dráp
"sjekk bokstav"
lvirs
á
E&gscap;jo.
"mgl"
Oláfr
konongr
hafði
veizlo
micla
um
pa&slong;ca
oc
hafþi
marga
boiar
menn
i
boþi
síno
oc
svá
b&oogon;ndr,
e&nscap;
eptir
pa&slong;ca
lét
konongr
hann
&slong;etia
fram
&slong;cip
sín
oc
bera
til
reiða
oc
árar,
lét
þilia
&slong;cipin
oc
tialda
oc
lét
flióta
&slong;cipin
&slong;va
buin
við
bry&gscap;ior
brygior
Br&ydot;&gscap;io
.
Oláfr
konongr
&slong;endi
menn
eptir
pa&slong;ca
i
veradal
Maðr
er
nefndr
þoraldi
ármaðr
armaðr
konungs
A&rrot;maðr
hanz
,
hann
varðveitti
konongs
bu
Bvi
at
H&avlig;gi
E&nscap;
konongr
&slong;endi
honom
orð
at
hann
&slong;cyldi
coma
til
hans
&slong;em
&slong;cyndiligaz,
þóral
di
lagðiz
lagðiz
eigi
þa
for
eigi
"mgl"
"mgl"
undir
h&oogon;foð
oc
for
þegar
ut
til
bøogon;iar
með
&slong;e&nscap;di
m&oogon;nnom.
konongr
kallar
callaði
ca&lbrk;aþi
hann
a
einmæli
oc
&slong;purþi
eptir
hvat
huárt
&slong;a&nscap;endi
&slong;a&nscap;inþi
væri
veri
a
&fins;rá
því
er
mér
er
&slong;agt
fra
&slong;iþum
i&nscap;þr&oogon;nda,
hvart
svá
er
at
þeir
&slong;núaz
&slong;nuiz
til
blóta.
vil
ec
&slong;egir
konongr
at
þu
&slong;egir
mér
&slong;em
er
oc
þu
vei
tz
&slong;a&nscap;az,
ert
þu
til
þess
&slong;kyldr
því
at
þu
ert
mi&nscap;
maðr.
þóralldi
&slong;varar
he&rscap;a
þat
vil
ec
yðr
fyr&slong;t
&slong;egia
at
ec
flutti
hingat
til
b&oogon;iar
&slong;ono
mina
ija
tva
oc
kono
oc
lau
&slong;afe
alt
þat
er
ec
matti
með
co
maz.
E&nscap;
ef
þu
vill
&vins;i&lbrk;t
hafa
þessa
&slong;&oogon;go
af
mér,
þa
&slong;kal
þat
vera
"mgl"
a
yðro
valldi,
e&nscap;
ef
ec
&slong;egi
&slong;va
&slong;em
er
þa
mantu
&slong;iá
fyrir
mino
raði
konongr
&slong;egir
&slong;varar
&slong;eg
þu
&slong;att
fra
því
er
ec
&slong;py&rscap;
&slong;pyr
þic,
e&nscap;
ec
&slong;kal
&slong;ia
fyrir
raði
þino
&slong;va
at
þic
&slong;kal
ekki
&slong;aca.
þat
er
yðr
&slong;att
at
&slong;egia
konongr
ef
ec
&slong;kal
&slong;egia
&slong;em
er
at
i&nscap;
um
Þrandheim
er
náliga
allt
fólc
alheiðit
i
a
trúnaði,
þótt
&slong;umir
menn
&slong;e
&slong;e
þeir
&slong;em
þar
þar
ero
&slong;círðir
e&nscap;
þat
er
&slong;iþr
þeira
at
hafa
blót
a
h&avligacute;&slong;t
oc
fagna
þa
vetri,
a&nscap;at
at
miðiom
vetri,
e&nscap;
et
iija
þriþia
þriþia
at
&slong;umri,
þa
fagna
þeir
&slong;umri.
ero
E&nscap;
at
þesso
ráðe
eynir
oc
&slong;parby&gscap;iar
verd&oogon;lir
&slong;keynir.
xí&jacute;
ero
þeir
er
et
fyrir
beitaz
bera&slong;t
vm
blótveizlornar
oc
a
nu
&oogon;lvir
Olver
i
vár
at
halda
up
veizlo&nscap;i,
er
hann
nu
i
&slong;tarfi
starfa
miclo
mi
clom
a
mærini
Mærinne
oc
þangat
ero
tilflutt
flutt
&fins;lutt
&oogon;ll
f&avlig;ng
þ&avlig;
"mgl"
er
til
"mgl"
"mgl"
þarf
at
hafa
hafa
til
veizlo&nscap;ar.
E&nscap;
er
konongr
varð
ens
&slong;a&nscap;a
ví&sscap;
vizs
þa
lét
hann
bla&slong;a
&slong;aman
liþi
síno
oc
let
&slong;egja
m&oogon;nnom
at
til
&slong;cipa
&slong;cyldi
ganga.
konongr
nefndi
menn
til
&slong;cip&slong;ti
ornar
oc
&slong;va
&slong;veitarhofþingia
eða
eðr
hvert
hvergi
&slong;veit
&slong;cyldi
til
&slong;cips.
var
þa
buiz
&slong;ciótt
ha
fþi
konongr
v.
&slong;cip
oc
ccc
manna
oc
hellt
i&nscap;
eptir
firði,
var
goðr
by&rscap;
byr
B&ydot;&rrot;
oc
t&oogon;l
þo
toldu
&slong;neckiornar
ecki
lengi
fyrir
vindi,
e&nscap;
þessa
varði
engan
ma&nscap;
at
konongr
myndi
mundi
svá
&slong;ciott
coma
i&nscap;
þa&nscap;ug.
konongr
com
vm
nótti
na
i&nscap;
a
mærina,
var
þar
þegar
&slong;legi&nscap;
ma&nscap;hringr
vm
hus
þar
var
&oogon;lvir
Olver
h&oogon;ndvm
teki&nscap;
oc
lét
konongr
drepa
hann
oc
mioc
marga
menn
aðra,
e&nscap;
konongr
toc
up
veizlo
þa
alla
oc
lét
flytia
til
&slong;cipa
sinna
oc
svá
fe
þat
allt
bæþi
"mgl"
hu&slong;búnað
oc
klæðnað
oc
gripi
er
menn
hofþo
þangat
flutt
oc
&slong;ci
pta
&slong;em
herfangi
með
m&oogon;nnom
sínom,
konongr
let
oc
veita
heimferð
at
b&oogon;ndum
þeim
"mgl"
er
sem
honom
þótto
þotti
þotti
me&slong;tan
luta
hafa
at
"mgl"
átt
þeim
raðum
ma&lbrk;om
,
váro
&slong;umir
h&avlig;ndum
tecnir
oc
jarn
&slong;ettir,
e&nscap;
&slong;umir
comuz
a
l&avlig;pi
undan,
e&nscap;
fyrir
morgum
var
feit
uptekit
upptekit
,
konongr
&slong;tefndi
þa
þing
við
bøogon;ndr,
e&nscap;
fyrir
því
at
hann
hafði
mar
ga
rikis
menn
h&oogon;ndum
tekit
oc
hafþi
þa
i
síno
valdi
þa
reðo
þat
af
fræn
dr
þeira
oc
vinir
at
jata
konongi
lyðni
oc
varð
engi
eigi
uprei&slong;t
upprei&slong;t
upprei&slong;n
i
"mgl"
móti
konongi
ger
ge&rscap;
i
þat
&slong;i&nscap;.
&slong;neri
hann
þar
þá
&oogon;llo
folki
a
retta
trú
oc
&slong;etti
þar
ke&nscap;imenn
oc
lét
gora
kirkior
oc
vígia.
konongr
lagði
Olvi
ogilldan,
e&nscap;
ca&slong;taði
&slong;i&nscap;i
eigo
a
fe
þat
allt
er
hann
hafði
ha&fins;þi
Aþr
átt,
e&nscap;
um
þa
menn
aðra
er
honom
þó
tti
þottu
me&slong;t
&slong;ácbitnir,
let
hann
&slong;uma
dre
pa,
&slong;uma
hamla,
e&nscap;
"mgl"
&slong;uma
rac
hann
or
vr
landi,
en
tóc
fe
af
&slong;umum.
konongr
for
þa
aptr
ut
til
niðar
ó&sscap;.
CXVI.
Cap.
Fr&aalig;
Arna
Sonum
F&rrot;a
a&rrot;na&slong;onom.
"mgl"
Maðr
er
nefndr
Arni
Armoðs
&slong;on
hann
atti
þoro
dóttor
þor&slong;teins
þor&slong;einz
galga.
þ&avlig;
voru
born
þeira
Kálfr
fi&nscap;r,
þorber
gr
Amundi
Kolbiorn,
Arnbiorn
Árne
Ragnhildr,
hana
atti
Hárekr
or
þió
tto.
Arni
var
lendr
maðr
rikr
oc
agætr
vinr
&vins;in
micill
Oláfs
konongs.
þa
váro
með
Oláfi
konongi
&slong;ynir
hans
Kalfr
oc
fiþr
váro
þar
i
miclom
metnaði.
kona
&slong;u
er
átt
ha
fþi
&oogon;lvir
Olver
a
e&gscap;io
var
ung
oc
friþ
æacute;tt&slong;tór
ætt
&slong;to&rscap;
oc
&avlig;ðig,
þótti
&slong;a
co&slong;tr
agæta
goðr,
e&nscap;
forrað
hennar
ha
fþi
þa
konongr.
þ&avlig;
&oogon;lvir
Olver
atto
ija
ii.
&slong;ono
unga,
Kalfr
Arna&slong;on
beiddiz
þess
af
konongi
at
hann
gipti
honom
sér
kono
þa
er
&oogon;lvir
olver
hafðe
átt
oc
fyrir
vi
nátto
&slong;akir
veitti
konongr
honom
þat
oc
þar
með
eignir
þær
allar
er
&oogon;lvir
Olver
ha
fþi
átt.
G&oogon;rði
konongr
hann
þa
lendan
ma&nscap;,
feck
honom
þa
umboð
&slong;itt
i&nscap;
um
þrandheim.
gorðiz
Kalfr
þa
h&oogon;fþingi
micill
oc
var
maðr
for
vitri.
CXVII.
Cap.
Ferd
Olafs
Konúngs
&aalig;
Upp-l&ocurl;nd.
Fe&rrot;d
Oláfs
konongz
Á
vppl&avlig;nd
"mgl"
Þa
hafþi
Oláfr
konongr
verit
ví&jacute;
vii
&rrot;yddo
vetr
i
Noregi
þat
&slong;umar
comu
til
hans
Jarlar
af
Orcneyiom
þorfi&nscap;r
oc
Bru&slong;i,
eig
naðiz
Eignaðiz
þa
Oláfr
konongr
l&avlig;nd
þ&avlig;
svá
&slong;em
fy&rscap;
&fins;ir
var
ritit
var
ritat
er
&rrot;itat
,
þat
&slong;umar
for
Oláfr
konongr
"mgl"
vm
møri
hváratve&gscap;io
oc
i
R&avlig;msdal
um
h&avlig;
&slong;tit,
þar
geck
hann
af
&slong;cipom
sínom
oc
for
þa
til
uplanda
upplanda
oc
com
fram
a
le&slong;iar.
hann
let
þar
taka
alla
hina
bezto
menn
bæþi
a
"mgl"
Le&slong;iom
oc
a
do
frum
oc
urðo
þeir
at
taka
við
cri&slong;tni
eða
eðr
d&avlig;ða
dauða
at
þola
eða
eðr
undan
at
flyia
þeir
&slong;em
því
como
við,
e&nscap;
þeir
er
&slong;em
et
við
"mgl"
cri&slong;tni
tóko
fengo
konongi
&slong;ono
sína
i
hendr
i
gi&slong;
lingar
til
trúnaðar
konongr
var
þar
vm
nóttina
&slong;em
borar
heita
heitir
á
Le&slong;iom
oc
&slong;etti
þar
fyrir
pre&slong;ta.
Siþan
for
hann
yfir
ó
rodal
Oroðal
oc
svá
um
Liárdal,
oc
com
niðr
þar
&slong;em
Stafabrecka
heitir,
e&nscap;
á
&slong;u
Sv
e&rrot;
re&nscap;
eptir
dalnum
er
ótta
heitir
het
oc
er
bygð
f&oogon;gr
tveim
me
gin
áre&nscap;ar
arinnar
oc
er
c&oogon;lloð
Lóar
oc
mátti
konongr
&slong;ia
eptir
endilangri
bygði&nscap;i
&slong;caði
er
þat
&slong;egir
sagþi
konongr
at
bre&nscap;a
&slong;kal
bygð
svá
fagra
oc
&slong;tefndi
ofan
i
dali&nscap;
með
liþi
síno
oc
váro
var
a
bøogon;
þeim
vm
nott
er
nes
heitir
oc
toc
konongr
sér
þar
herbergi
i
lo
pti
eino
þar
&slong;em
hann
&slong;vaf
&slong;ialfr
í
oc
þat
&slong;tendr
e&nscap;
i
dag
oc
er
ekki
at
því
gert
&slong;iþan,
oc
var
konongr
þar
nætr
v
v.
næt&rrot;
oc
&slong;cár
upp
up
þingboð,
oc
&slong;tefndi
til
&slong;in
bæþi
af
vaga
oc
af
Lo
ne
loni
oc
af
Hedal
Heðal
oc
let
þat
boði
fylgia
at
þeir
&slong;kulo
&slong;culi
a&nscap;attve&gscap;ia
hal
da
bardaga
við
hann
oc
þola
bru
na
af
honom
eða
eðr
taka
við
cri&slong;tni
oc
fora
føra
&fins;á
honom
&slong;ono
&slong;ina
i
gi&slong;ling.
Siþan
comu
þeir
a
konongs
fund
oc
gengo
til
handa
honom,
&slong;umir
flyðo
&slong;u
ðr
i
dala.
CXVIII.
Cap.
Saga
Dala
Gudbrands.
Saga
dala
Gudbrandz
"mgl"
Dala
guðbrandr
hefir
maðr
heitit
er
maðr
nefndr
er
&slong;va
var
&slong;em
konongr
"mgl"
væri
ifir
d&oogon;lonum
veri
yfir
Dolunum
"mgl"
oc
var
hersir
at
nafni.
honom
jafna
ðe
Sigvatr
&slong;cáld
at
ríki
oc
viðlendi
viðlendu
við
Erling
Scialgs&slong;on
Sigvatr
qvað
vm
Erling
Ei&nscap;
vi&slong;&slong;a
ec
þér
a&nscap;an
jálcs
brik
t&avlig;puð
lícan
vítt
reð
gumna
gu&nscap;a
gætir
Guðbrandr
hét
&slong;a
l&avlig;ndum
ykkr
qveþ
ec
jafna
þicki
orm
laþs
hati
báða
l&ydot;gr
hi&nscap;
at
sér
lægir
li&nscap;&slong;etrs
er
tel&slong;c
betri
Guðbrand
Guðbrandr
Gudbranþr
atti
&slong;on
ei&nscap;
þa&nscap;
er
hér
&slong;e
getit,
þa
er
"mgl"
Guðbrandr
frá
&fins;ékk
þessi
tiþindi
at
Oláfr
konongr
var
comi&nscap;
a
á
lovar
eða
Lóar
oc
n&avlig;ðga
ði
m&oogon;nnom
at
taka
við
cri&slong;tni,
þa
&slong;car
hann
up
upp
her&oogon;r
oc
&slong;tefndi
&oogon;llom
d&oogon;lum
m&oogon;nnom
til
b&oogon;ar
bæiar
þess
er
hundþorp
heitir
til
fundar
við
&slong;ic
oc
þar
comu
þeir
allir
oc
var
&oogon;r
gry&nscap;i
ogrynni
ugrynni
liþs,
fyrir
því
at
þar
li&gscap;r
va
tn
þat
nær
ner
&slong;em
L&oogon;gr
heitir
oc
mátti
þar
jamvel
jam
væl
fara
til
a
&slong;cipum
&slong;em
a
landi
oc
atti
Guðbrandr
þar
þing
við
þa
oc
&slong;agði
&slong;egir
at
&slong;a
maðr
var
veri
comi&nscap;
a
Lóar
er
Oláfr
heitir
het
oc
vill
bioða
o&sscap;
trú
aðra
e&nscap;
vér
h&oogon;fum
aðr
oc
briota
goð
vár
&oogon;ll
i
&slong;undr
oc
&slong;egir
&slong;eigja
svá
at
hann
eigi
miclo
meira
goð
oc
mátkara
máttka&rrot;a
oc
er
þat
furða
er
at
jorð
bre&slong;t
bre&slong;tr
eigi
i
"mgl"
&slong;úndr
undir
honom
er
hann
þorir
&slong;líct
at
mæla
eða
goð
var
láta
hann
lengr
ganga.
oc
vętti
vetti
&vins;eit
ec
ef
vér
berum
út
Þor
or
hofi
váro
er
hann
&slong;tendr
a
þeima
b&oogon;
oc
o&sscap;
hefir
jafnan
Ia&fins;nat
dugat
oc
sér
hann
Oláf
oc
eða
hans
menn,
þa
mun
Guð
hans
hann
bráþna
oc
oc
oc
&slong;ialfr
hann
oc
menn
hans
oc
at
engo
&avlig;ngo
verþa.
þa
&oogon;pto
þeir
upp
allir
&slong;e&nscap;
oc
mælto
at
Oláfr
&slong;cyldi
alldri
gi
a&lbrk;drei
þaðan
comaz
ef
hann
qvæmi
qvemi
a
fund
þeira.
oc
eigi
mun
hann
þora
þora
þat
lengra
at
fa
ra
at
&fins;ara
lengra
&slong;uðr
eptir
d&oogon;lonum
&slong;egja
þeir.
&slong;iþan
ætlaðo
þeir
til
Dcc
manna
manns
at
fara
a
"mgl"
nio&slong;n
norðr
til
breiðo,
e&nscap;
fyrir
því
liþi
var
hofþingi
&slong;onr
&slong;on
Guðbranz
xviij
vetra
gamall
"mgl"
oc
margir
aðrir
a
gætir
menn
með
honom
oc
comu
til
b&oogon;
iar
bøar
þe&sscap;
er
Hof
heitir
hét
oc
váro
þar
iij
nætr
Þeir
ho&fins;þo
he&ydot;rt
þar
um
konong.
Þar
váro
þeir
umm
nottina,
aþra
oc
ena
þridio
oc
com
þar
mart
liþ
til
þeira
þat
er
flyit
hafþi
af
Le&slong;iom
oc
Lóni
oc
vágum
þeir
er
eigi
villdo
undir
cri
&slong;tni
ganga.
e&nscap;
Oláfr
konongr
oc
Sigurþr
byskop
&slong;etto
eptir
epte&rrot;
pre&slong;tmenn
eða
ke&nscap;i
menn
a
Loni
oc
a
vága.
Siþan
fóro
þeir
ifir
yfir
vm
úrgo
r&avlig;&slong;t
oc
comu
niðr
a
"mgl"
u&slong;o
oc
váro
þar
um
nóttina
oc
frago
þ&avlig;
ti
dendi
tiindi
at
liþ
var
micit
fyrir
þeim
þat
frágo
oc
búendr
bundr
er
a
"mgl"
breiþi&nscap;i
breiþu&nscap;i
váro
oc
bio&gscap;uz
til
bardaga
bardaga
i
Bardaga
I
moti
konongi.
e&nscap;
þa
er
konongr
&slong;toð
up
upp
þa
herklæd
diz
hann
oc
for
&slong;uðr
eptir
&slong;úv&oogon;l
lum
oc
létti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
a
breiðu&nscap;i
oc
&slong;a
þar
miki&nscap;
her
fyrir
sér
búi&nscap;
til
bardaga.
Siþan
fylcti
konongr
liþe
síno
oc
reið
&slong;ialfr
fyrir
"mgl"
oc
orti
orða
a
b&oogon;
ndr
oc
b&avlig;ð
þeim
at
taka
við
cri&slong;tni
þeir
&slong;v&oogon;roðo
þu
munt
&avlig;ðro
við
coma
i
dag
e&nscap;
gabba
o&sscap;
oc
&ocurl;ptu
heróp
oc
bor
ðo
vápnom
a
&slong;cioldo
sína.
konongs
menn
"mgl"
lio
po
þa
fram
&slong;kuto
&slong;piotum
e&nscap;
búendr
bundr
&slong;nero
þa
þegar
a
flótta
svá
at
fátt
eítt
&slong;tóþ
eptir
var
þa
&slong;onr
Guðbrands
hondum
teki&nscap;
oc
gaf
Oláfr
konongr
honom
grið
oc
hafþi
með
sér.
þar
var
konongr
iiij
nætr.
þa
mælti
konongr
hann
hann
við
&slong;on
Guðbrands
far
þu
a
ptr
til
f&oogon;ðor
þins
oc
&slong;eg
honom
at
brát
bratt
mun
man
mon
ec
þar
coma.
Siþan
for
hann
heim
aptr
oc
&slong;egir
sagþi
feðr
&fins;&avlig;þr
sínom
h&oogon;rð
tiþendi
tiþindi
at
þeir
hofþo
hitt
konong
kong
oc
hófo
bardaga
við
hann,
e&nscap;
liþ
várt
flyði
alt
i
fyr&slong;to&nscap;i
þegar,
e&nscap;
ec
varð
handte
kinn
&slong;egir
hann,
gaf
konongr
hann
mér
grið,
oc
bað
mic
fara
at
&slong;egia
þér
at
hann
cømr
hér
bratt
"mgl"
.
Nu
h&oogon;fum
vér
eigi
mei&rscap;
meir
hér
her
e&nscap;
cc
manna
af
því
þino
liþi
&oogon;llo
er
vér
hofþum
þa
til
mótz
við
hann.
Nu
reð
ræð
ec
þér
þat
faðir
at
at
þu
beriaz
ekki
eigi
við
þe&nscap;a
þe&nscap;an
ma&nscap;.
Heyra
ma
þat
&slong;egir
Guðbrandr
at
or
vr
þér
er
barðr
kiarkr
allr
oc
fórtu
þa
&fins;á
heilli
heiman
oc
mun
þér
&slong;iá
f&oogon;r
lengi
upi
lengi
uppi
uppi
lengi
vera,
oc
truir
þu
nu
nu
þu
þegar
a
órar
þær
er
&slong;ia
maðr
fe&rscap;
með
oc
þér
hefir
illa
nei
&slong;o
nei&slong;e
gerva
oc
þino
liþi,
oc
vm
nottina
eptir
"mgl"
dreymdi
Guðbrand
at
maðr
com
til
hans
lió&sscap;
oc
&slong;toð
af
honom
micil
"mgl"
ógn
oc
mælti
við
hann.
Sonr
þi&nscap;
fór
enga
eina
&slong;igrf&oogon;r
a
mót
Oláfi
konongi,
e&nscap;
miclo
muntu
hafa
mi&nscap;i
ef
þu
ætlar
at
halda
bardaga
við
konong
oc
muntu
fa
lla
&slong;ialfr
oc
allt
liþ
þítt
oc
muno
vargar
draga
þic
oc
alla
yðr
oc
hrafnar
&slong;líta,
hann
varð
ræddr
hræddr
mioc
við
ógn
þessa
oc
&slong;egir
&slong;agþi
Þorði
í
&slong;tromaga
er
h&oogon;fþingi
var
fyrir
d&oogon;
lom,
hann
&slong;egir
Slíct
et
&slong;ama
bar
fyrir
mic
&slong;egir
hann
"mgl"
oc
vm
morgoninn
léto
þeir
blá&slong;a
til
þings
oc
&slong;ogðo
at
þeim
þótti
þat
rað
at
eiga
þing
við
þa&nscap;
ma&nscap;
er
norþan
for
með
ny
boðorð
oc
vita
með
hveriom
&slong;a&nscap;endom
&slong;a&nscap;indom
hann
fe&rscap;.
Siþan
mælti
Guðbrandr
við
&slong;on
sinn
þu
&slong;kalt
nu
fara
a
fund
konongs
þess
er
þér
gaf
grið
oc
xij
menn
með
þér
oc
svá
var
gert
oc
þeir
comu
coma
a
fund
konongs
oc
&slong;egja
&slong;&oogon;gþu
honom
&slong;itt
ørendi
at
bondr
vildo
hafa
þing
við
hann
oc
&slong;etia
grið
i
i
i
milli
mi&lbrk;om
konongs
oc
bønda
konongr
let
sér
þat
vel
væl
þokkaz
oc
bun
da
bundo
Bunþo
þat
"mgl"
þ&avlig;
við
hann
einka
malum
sín
i
milli
meþan
&slong;u
&slong;tefna
væri
veri
oc
fóro
þeir
aptr
við
svá
buit
oc
&slong;egja
&slong;&avlig;gþo
Guðbrandi
oc
þorði
at
grið
váro
&slong;ett.
konongr
fór
þa
til
bøiar
þess
er
liþs
&slong;taþir
Liþ&slong;taðir
heita,
oc
var
þar
v
nætr.
þa
fór
konongr
a
fund
búanda
bunda
oc
atti
þing
við
þa,
e&nscap;
væta
var
a
"mgl"
micil
vm
dagi&nscap;
&slong;iþan
er
þingit
var
&slong;ett.
þa
&slong;toð
konongr
up
oc
&slong;egir
at
læsir
oc
a
Lóni
a
vaga
hafa
tekit
við
cri&slong;tni
oc
brotið
niðr
blót
hus
sín
oc
trúa
nu
a
&slong;a&nscap;an
Guð
er
&slong;cóp
himin
oc
jorð
oc
alla
luti
veít.
&slong;iþan
&slong;etz
konongr
niðr
e&nscap;
"mgl"
Guðbrandr
&slong;varar
eigi
Egi
vitom
vér
vm
hvern
þu
røþir,
cal
lar
þu
þa&nscap;
Guð
er
þu
sér
eigi
egi
oc
engi
a&nscap;arra.
e&nscap;
vér
eigum
þa&nscap;
Guð
er
hvern
dag
má
&slong;iá
oc
er
því
eigi
uti
i
dag
at
er
er
veðr
er
vátt
oc
mun
yðr
hann
ogorligr
ogrligr
&slong;ynaz
oc
micill
firir
fyrir
sér
vænti
ec
at
yðr
&slong;cióti
&slong;kelk
í
bríngo
ef
hann
kømr
a
þingit.
e&nscap;
með
því
at
"mgl"
þu
&slong;egir
at
Guð
yða&rscap;
yðar
má
&slong;va
mikit,
þa
láttu
hann
nu
&slong;va
gera
gi&oogon;ra
nu
svá
at
veðr
&slong;e
&slong;c&ydot;iat
i
"mgl"
mor
gin
e&nscap;
regn
ekki
oc
fi&nscap;umz
hér
þa.
Siþan
for
konongr
heim
til
herbergis
oc
for
með
honom
&slong;onr
Guðbrands
Guð
brandr
i
gi&slong;ling
vm
qveldit
þa
&slong;pyrr
konongr
&slong;on
Guðbrands
hvernug
goð
þeira
væri
veri
gert
gort
.
hann
&slong;egir
at
hann
var
mercþr
eptir
Þor
oc
hefir
hann
"mgl"
hamar
i
hendi
oc
micill
vexti
oc
holr
i&nscap;an
oc
gerr
gert
undir
honom
&slong;em
hial
lr
&slong;e
"mgl"
oc
&slong;tendr
hann
þar
a
ofan
er
hann.
er
úti,
eigi
egi
&slong;cortir
hann
gull
oc
&slong;ilfr
a
sér.
iiij
leifar
br&avlig;ðs
ero
honom
førðir
hvern
dag
oc
þar
við
&slong;látr
Siþan
fóro
þeir
i
reckior
reckior
&slong;inar
,
e&nscap;
konongr
vacþi
þa
nótt
oc
var
a
b&oogon;nom
sínom
e&nscap;
er
dagr
var
for
konongr
til
mes&slong;o
oc
&slong;iþan
til
matar
oc
þa
til
þings
e&nscap;
veðrino
var
&slong;va
farit
&slong;em
Guðbrandr
hafþi
fyrir
mælt.
þa
&slong;toð
byskop
up
upp
i
kantara
kápo
oc
hafþi
mitr
a
hofþi
oc
bagal
i
hen
ði
oc
taldi
talaþi
trú
fyrir
b&oogon;ndum
oc
&slong;egir
mar
gar
jartegnir
er
"mgl"
Guð
hafþi
he&fins;i&rrot;
gert
giort
oc
l&avlig;c
vel
væl
r&oogon;ðu
sinni.
þa
&slong;varar
&slong;uaraþi
Þorðr
í&slong;tromagi,
Mart
mælir
hyrningr
&slong;ia
&slong;á
er
&slong;taf
hefir
i
hendi
oc
upi
uppi
upp
a
&slong;em
veðrar
&vins;eþia&rrot;
ho
rn
&slong;e
biugt
brugt
,
e&nscap;
með
því
at
"mgl"
þit
felagar
callit
Guð
yðarn
svá
margar
jartegnir
gera
gora
,
þa
mæl
þu
við
hann
at
"mgl"
a
morgin
morgun
fyrir
&fins;yrir
mid-dag
er
&slong;ol
láti
hann
vera
heið
oc
&slong;ol
&slong;kín
oc
fi&nscap;umz
þa
oc
gerom
gorum
þa
a&nscap;at
hvárt
at
verom
&slong;áttir
vm
þetta
mal
eða
h&avlig;ldom
bardaga
oc
&slong;cilþuz
&slong;cilduz
&slong;ciliun&slong;t
þa
svá
at
&slong;i&nscap;i.
Æ??ÆÁ??Á
CXIC.
Cap.
Skiirdr
Dala
Gudbrandr
Sc&ydot;rþr
dala
Gudbrandr
Kolbei&nscap;
&slong;terki
hét
maðr
er
var
með
Oláfi
konongi,
hann
var
kyniaðr
or
fiorðum
hann
hafþi
þa&nscap;
búnað
jafnan
Ia&fins;naþarliga
at
hann
var
gyrðr
&slong;verþi
oc
hafþi
ruddo
mic
la
i
hendi
er
menn
kalla
klubbo.
konongr
mælti
við
Kolbein
at
hann
&slong;cyldi
vera
næ&slong;t
honom
um
morgoninn.
Siþan
mælti
hann
við
menn
sína,
gangit
Gangi
þér
þa&nscap;ug
i
nott
&slong;em
&slong;cip
bonda
ero
oc
borit
r&avlig;far
a
&avlig;llom
e&nscap;
riðit
i
brot
eykiom
þeira
af
b&oogon;iom
þar
ero
á
oc
svá
var
g&oogon;rt
e&nscap;
konongr
var
þa
nótt
alla
a
b&oogon;nom
oc
bað
Guð
þess
at
hann
&slong;cyldi
ley&slong;a
þat
vendræði
&vins;and&rrot;&oogon;þi
með
&slong;i&nscap;i
mildi
oc
mi&slong;cunn.
E&nscap;
er
konongr
hafþi
lokit
tíþum
oc
var
þat
móti
degi.
Siþan
for
hann
til
þings
E&nscap;
er
hann
com
a
þing,
þa
váro
&slong;umir
bøndr
comnir.
þa
&slong;a
&slong;ao
þeir
mici&nscap;
fiolda
búanda
fara
til
þings
oc
bá
ro
i
milli
sín
manlícan
mikit
glæ&slong;t
alt
með
gulli
oc
&slong;ilfri
e&nscap;
E&nscap;
þá
er
þat
&slong;a
bøndr
þeir
er
a
þingi
no
váro,
þa
liopo
þeir
allir
up
oc
luto
þvi
&slong;crim&slong;li,
&slong;iþan
var
þat
&slong;ett
a
miþian
þingv&oogon;ll.
Sáto
&avlig;ðrom
&avlig;þro
megin
búendr
B&oogon;ndo&rrot;
e&nscap;
&avlig;ðrom
&avlig;þro
megin
konongr
oc
hans
liþ.
Siþan
&slong;toð
up
Dala
Guðbrandr
oc
mælti
hvar
er
nu
guð
þi&nscap;
konongr.
þat
ætla
ec
nu
at
hann
beri
hann
bere
nú
heldr
lágt
h&avlig;ko
&slong;ce&gscap;it
oc
&slong;va
&slong;yniz
mér
&slong;em
mi&nscap;a
&slong;é
&slong;e
nú
karp
þitt
nu
oc
þe&sscap;
Hyrnings
er
þér
callit
byskop
oc
þar
&slong;itr
i
hia
þér
heldr
enn
fy&rscap;a
dag,
fyrir
því
at
nu
er
Guð
vá&rscap;
comi&nscap;
er
&oogon;llo
ræðr
oc
&slong;er
a
yðr
með
hvo&slong;som
&avlig;gom
oc
&slong;e
ec
at
þér
erot
nu
felmsfullir,
oc
þorit
var
la
&avlig;gom
up
at
&slong;ea
&slong;iá
.
Nu
fellit
niðr
hindrvitni
yðra
Idar
oc
truit
a
goð
várt
er
allt
hefir
ráð
yð
art
i
hendi
oc
l&avligacute;c
sinni
r&oogon;ðo.
konongr
mælti
við
Kolbein
svá
at
b&oogon;ndr
vi&sscap;o
ekki
til
ef
&slong;va
be&rscap;
til
at
i
&oogon;ren
di
mino
oc
at
þeir
&slong;ia
fra
Goði
sínom
þa
&slong;lá
þu
hann
þat
h&oogon;&gscap;
&slong;em
þu
mátt
me&slong;t
með
ruddo&nscap;i.
Siþan
&slong;toð
konongr
up
oc
mælti
Mart
he
fir
þu
mælt
i
morgon
til
vár
lætr
þu
kynliga
ifir
því
er
þu
mátt
eigi
&slong;iá
Guð
várn,
e&nscap;
vér
vętom
&vins;itom
at
hann
mun
man
coma
brát
til
vár.
þu
ógnar
o&sscap;
Guði
þíno
þínom
er
blint
Blinþr
er
oc
d&avlig;ft
d&avlig;&fins;r
oc
má
hvarki
huerci
biarga
sér
ne
&avlig;ðrom,
oc
kemz
engan
veg
or
a&fins;
&slong;tað
nema
ne
bo
ri&nscap;
&slong;e
oc
vænti
ec
nu
at
"mgl"
honom
&slong;e
&slong;camt
til
illz.
oc
lítið
l&ydot;tt
þér
nu
til
oc
&slong;et
i
&avlig;&slong;tr,
þar
fe&rscap;
nu
Guð
vá&rscap;
&vins;a&rrot;
með
lio&slong;e
miclo.
þa
ra&nscap;
up
Sol
oc
li
to
b&oogon;ndr
allir
til
&slong;olari&nscap;ar,
e&nscap;
i
því
bili
l&avlig;&slong;t
Kolbeinn
&slong;va
goð
þeira,
svá
at
þat
bra&slong;t
allt
i
&slong;undr
oc
liopo
þar
ut
m&ydot;&sscap;
mi&slong;
&slong;va
&slong;torar
&slong;em
kettir
væri
oc
eðlor
oc
ormar,
e&nscap;
b&oogon;ndr
urðo
&slong;va
ræddir
at
þeir
flyðo
&slong;umir
til
&slong;ci
pa,
e&nscap;
þa
er
þeir
hrundo
ut
&slong;ci
pom
sínom,
þa
liop
þar
vatn
í
oc
fyll
di
up
oc
mátto
eigi
a
coma,
e&nscap;
þeir
er
til
eykia
liopo
þa
fundo
eigi
&slong;iþan
let
konongr
calla
búendr
oc
&slong;egir
at
"mgl"
hann
vill
eiga
tal
við
þa
oc
hverfa
búendr
a
ptr
oc
&slong;etto
þing
oc
&slong;toð
konongr
up
oc
talaði
eigi
veit
ec
&slong;egir
hann
hvi
&slong;ætir
hui
&slong;ætir,
&slong;egir
hann
hark
þetta
oc
l&avlig;p
hl&avlig;p
er
þér
ger
it
ha&fins;it
,
e&nscap;
nu
meguð
meige
þér
&slong;ia
hvat
guð
yða&rscap;
mátti
er
þér
bárot
a
gull
oc
&slong;ilfr
mat
oc
vi&slong;tir
oc
&slong;a
nu
hveriar
vettir
þess
hofðo
neytt
m&ydot;&sscap;
oc
ormar
eðlor
oc
p&oogon;ddor
oc
hafa
þeir
verr
er
a
&slong;lict
a&lbrk;ict
trúa
oc
eigi
vilia
lata
af
heim&slong;co
sínni.
Tacið
þér
gull
yðart
Idar
oc
ger&slong;imar
ger&slong;emar
er
hér
fe&rscap;
nu
um
v&oogon;llo,
oc
hafit
heim
til
qvi&nscap;a
yða&rscap;a
oc
berit
al
dri
&slong;iþan
a
&slong;tokka
á
&slong;tocka,
&slong;&ydot;þan
eða
a
"mgl"
&slong;teina.
e&nscap;
hér
ero
nu
co&slong;tir
ij
tuei&rrot;
a
með
o&sscap;
a&nscap;at
tve&gscap;ia
at
þér
tacið
nu
við
cri&slong;tni
eða
haldit
bardaga
við
mic
i
dag
oc
beri
þeir
sá
&slong;igr
af
&avlig;ðrom
i
dag
i.
dag
a&fins;
&avlig;þrum
er
&slong;a
"mgl"
Guð
vill
er
vér
trúum
á.
þa
&slong;toð
Guðbrandr
up
oc
mælti,
&slong;caða
mikinn
hafum
vér
farit
um
Guð
vart
oc
þo
með
því
at
hann
mátti
ecki
o&sscap;
oss
ekki
við
hialpa
þa
viliom
vér
nu
trúa
a
þa&nscap;
Guð
&slong;em
þu
truir
oc
tóko
þa
allir
við
cri
&slong;tni.
þa
&slong;cirþi
byskop
Guðbrand
oc
&slong;on
hans
oc
&slong;etti
þar
eptir
ke&nscap;i
menn
oc
&slong;cilduz
þeir
vinir
&slong;em
fy&rscap;
váro
uvi
nir,
oc
let
þar
Guðbrandr
gera
Gudbrandr
gi&oogon;ra
þar
kirkio
i
d&oogon;lunom.
CXX.
Cap.
Kristnuð
Heiðmörk
Chri&slong;tnod
Heidmo&rrot;c.
Oláfr
konongr
for
&fins;ór
þá
&slong;iþan
ut
a
Heið
m&oogon;rc
oc
cri&slong;tnaði
þar,
því
at
þa
er
hann
hafþi
ha&fins;þi
tekit
kononga
trey&slong;tiz
hann
eigi
ekki
at
fara
viða
&vins;&ydot;þa&rrot;a
um
land
"mgl"
eptir
&slong;lict
&slong;torvirki,
var
þa
uviða
cri&slong;tnað
um
Heiðm&oogon;rc
E&nscap;
i
þeire
ferð
letti
konongr
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
heiðmorc
var
alcri&slong;tnoð
cri&slong;tnod
oc
þar
vígðar
kirkior
oc
ke&nscap;imenn
til
þa
fór
hann
ut
á
þotn
oc
Haðaland
oc
rétti
þar
&slong;iðo
manna
oc
letti
svá
at
þar
var
alcri&slong;tit
a&lbrk;t
cri&slong;tiþ
.
þaðan
for
hann
a
Hringa
ríki
oc
gengo
menn
alt
undir
cri&slong;tni.
þat
frágo
R&avlig;mar
at
Oláfr
oláfr
konongr
bióz
upp
þa&nscap;ug
oc
&slong;&avlig;mnoðo
liþi
miclo
miklo
liþi
&slong;aman
oc
mælto
svá
&slong;in
i
milli
at
þat
er
þeim
ey
eigi
muni
&slong;u
ifir
f&oogon;r
er
Oláfr
hafþi
þar
farit
fy&rscap;a
sinni
þa
com
móti
honom
bøogon;nda
&slong;amna
ðr
við
á
þa
er
Nizia
Ni&slong;tia
heitir
h&oogon;fðo
b&oogon;ndr
her
manns.
E&nscap;
er
þeir
fu&nscap;duz
ortu
b&oogon;ndr
þegar
á
til
bardaga
e&nscap;
brátt
bra&nscap;
við
lutr
þeira
oc
rukko
þeir
þegar
undan
oc
váro
barðir
til
batnaðar
því
at
þeir
tóko
við
cri&slong;tni
for
konongr
ifir
þat
fylki
oc
&slong;kildiz
eigi
fy&rscap;
&fins;&ydot;r
við
e&nscap;
þar
h&oogon;fþo
allir
menn
við
cri&slong;tni
tekit.
þaðan
for
hann
&avlig;&slong;tr
i
Soleyiar
oc
cri&slong;tnaði
þa
bygð.
þar
com
til
hans
Otta&rscap;
Svarti
oc
beid
diz
at
ganga
til
handa
Oláfi
konongi
þann
vetr
hafþi
aðr
aþr
hafþi
a&nscap;daz
Oláfr
Sviakonongr.
þa
var
&Oogon;nundr
Oláfs
&slong;on
konongr
i
Sviðioð
Oláfr
konongr
&slong;neri
þa
aptr
a
r&avlig;maríki,
var
þa
mioc
liþi&nscap;
ve
tri&nscap;.
þa
&slong;tefndi
Oláfr
konongr
þing
fiolment
i
þeim
&slong;tað
&slong;em
&slong;iþan
hefir
verit
heið&slong;ævis
þing.
&slong;etti
hann
þa
þat
i
logom
at
til
þess
þings
&slong;cyl
di
sækia
uplendingar,
oc
heið&slong;æ
vis
l&oogon;g
&slong;cyldo
&slong;cilldi
ganga
um
&oogon;ll
fyl
ki
a
upl&avlig;ndom
oc
&slong;va
viða
a&nscap;ars
&slong;taðar
a&nscap;ar&slong;taþar
,
&slong;em
&slong;iþan
hafa
þ&avlig;
gengit.
E&nscap;
er
várar
&slong;ótti
hann
út
til
á
&slong;ævar,
lét
þa
búa
&slong;cip
sín
oc
for
um
várit
ut
til
Tunsbergs
oc
&slong;at
þar
um
várit,
þa
er
þar
var
fiolmennaz
oc
þungi
var
fluttr
til
b&oogon;iar
af
&avlig;ðrom
l&avlig;ndom
var
þar
þa
árferð
goð
allt
um
víki
na
oc
til
goðrar
hlitar,
alt
nor
ðr
til
Staðs,
e&nscap;
hallæri
micit
alt
norðr
Þaþan.
CXXI.
Cap.
Sætt
Olafs
Konungs
oc
Einars
[þam]
Sætt
Oláfs
konongz
oc
Eina&rrot;z
Þamba
skelfis
Oláfr
konongr
&slong;endi
boð
um
várit
ve&slong;tr
um
Agðir
oc
alt
norðr
vm
Rogaland
oc
vm
H&oogon;rðaland
at
hann
vill
hvárki
korn
ne
malt
ne
miol
þaðan
i
brot
lata
&slong;elia,
let
þat
fylgia
at
"mgl"
hann
mun
þangat
þegar
coma
með
liþ
&slong;itt
oc
fara
at
vei
zlom
&slong;va
&slong;em
&slong;iþvenia
var
til
for
þetta
þá
boð
um
þ&avlig;
fylki
&fins;&ydot;lcia
&oogon;ll
e&nscap;
konongr
dvalþiz
i
viki&nscap;e
vm
&slong;umarit,
oc
for
alt
&avlig;&slong;tr
til
landzenda
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
hafþi
verit
með
Oláfi
Sviakonongi
&slong;iþan
er
svei&nscap;
Jarl
a&nscap;daþiz
mágr
hans
oc
g&oogon;rz
Svia
konongs
maðr,
tecit
þar
af
honom
læn
micit.
E&nscap;
er
konongr
var
a&nscap;da
ðr
þa
fy&slong;tiz
&fins;&ydot;&slong;te
Einarr
at
leita
sér
griþa
til
Oláfs
digra
oc
hofþo
þar
vm
várit
farit
orð&slong;endingar
o&rrot;d&slong;ending
á
milli.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
lá
i
elfi
þa
com
þar
Einarr
þambar&slong;celfir
með
nokkora
menn,
røddo
þeir
konongr
þa
vm
&slong;ætt
sína
oc
&slong;amþiz
þat
með
þeim
at
Einarr
&slong;cyl
di
fara
norðr
til
Þrandheims
oc
hafa
eignir
&slong;inar
allar
oc
&slong;va
þær
jarðir
er
berglioto
hofðo
heiman
fylgt.
fór
Einarr
þa
norðr
leið
&slong;ina.
E&nscap;
konongr
dval
þiz
i
viki&nscap;i
oc
var
lengi
i
borg
vm
h&avlig;&slong;tit
oc
ondurþan
vetr.
CXXI.
Cap.
Sætt
[Erlings]
Olafs
Konungs
oc
Er
Sætt
Oláfs
konongs
oc
E&rrot;lingz
Skjálgs&slong;ons
Erlingr
Scjálgs
&slong;on
helt
ríki
&slong;ino
&slong;va
at
alt
norðr
fra
Sogn&slong;æacute;
oc
&avlig;&slong;tr
til
Liþan
dis
ne&sscap;
reð
hann
&oogon;llo
við
bøndr
e&nscap;
vei
zlor
konongs
hafþi
hann
miclo
mi&nscap;i
e&nscap;
fy&rscap;.
þa
&slong;toð
þo
&slong;u
ógn
af
honom
at
engi
engi&nscap;
lagði
i
aðra
&slong;cál
e&nscap;
hann
vil
di.
konongi
þótti
ofgangr
at
ríki
Erlings
Maðr
er
nefndr
hét
A&slong;lacr
fitia&slong;calli
kyn
&slong;tó&rscap;
kin&slong;tó&rrot;
oc
ríkr.
Scialgr
faðir
Erlings
oc
A&slong;kell
faðir
A&slong;lacs
váro
brøacute;ðra
&slong;ynir.
A&slong;lacr
var
micill
vinr
Oláfs
konongs
oc
&slong;etti
konongr
hann
niðr
a
Su&nscap;h&oogon;rðalandi
feck
honom
þar
lén
micit
oc
veizlor
&slong;tórar.
oc
bað
konongr
hann
halda
til
fullz
við
Erling
e&nscap;
þat
varþ
ekki
þa&nscap;ug.
þegar
er
"mgl"
konongr
var
ekki
nær
varð
þa
Erlingr
ei&nscap;
at
ráða
&slong;va
&slong;em
hann
vildi
þeira
i
milli,
var
hann
ekki
at
mív
kari
at
A&slong;lakr
villdi
&slong;ic
fram
&fins;ram
draga
hiá
honom,
foro
þeira
&slong;cipti
&slong;va
at
A&slong;lakr
hellzt
ekki
við
i
&slong;y&slong;lo&nscap;i.
for
hann
a
fund
konongs
oc
&slong;egir
honom
fra
við&slong;cipti
þeira
Erlings
konongr
bað
A&slong;lak
vera
með
sér
þar
til
er
vér
Erlingr
fi&nscap;umz.
konongr
gerþi
orð
Erlingi
at
hann
&slong;cyldi
coma
til
Tuns
bergs
um
várit
&vins;m
&vins;arit,
til
Tunzbergz
a
fund
konongs,
e&nscap;
er
þeir
fi&nscap;az
&fins;undu&slong;t
þa
eiga
eigo
þeir
&slong;tefnor
oc
mælti
konongr
&slong;va
er
mér
&slong;agt
fra
ríki
þi
no
Erlingr
at
engi
&slong;e
&slong;a
maðr
norþan
fra
sogn&slong;æ
til
Liþandis
né&sscap;
er
frel&slong;i
&slong;ino
halldi
fyrir
þér.
ero
þar
margir
margir
þeir
menn
menn
til
er
óþalbornir
þ&ocurl;ttiz
til
vera
at
hafa
réttindi
af
jafn
bornum
m&oogon;nnom
sér.
Nu
er
her
A&slong;lakr
frændi
yða&rscap;
oc
þickiz
hann
hellz
he&lbrk;do&rrot;
kulda
af
ke&nscap;a
um
yðor
yðar
viðr
&slong;cipti.
Nu
veit
ec
þat
eigi
hvárt
helldr
er
at
hann
hefir
&slong;akir
til
þess
eða
&slong;kal
hann
hins
atgialda
er
ec
hefi
hann
þar
&slong;ett
yfir
varnat
mi&nscap;,
e&nscap;
þott
ec
nefna
hann
til
þess,
þa
kæra
margir
aðrir
&slong;lict
fyrir
o&sscap;.
bæþi
þeir
er
i
&slong;y&slong;lum
&slong;itia
oc
&slong;va
svá
oc
ármenn
er
bu
varðveita
oc
veizlor
&slong;kulo
gera
moti
mér
oc
liþi
mino.
Erlingr
&slong;varar
því
&slong;kal
&slong;ciótt
&slong;vara
&slong;egir
&slong;agþi
hann
at
því
&slong;kal
neita
at
ec
gefa
þær
&slong;acir
A&slong;laki
ne
&oogon;ðrom
m&oogon;nnom
at
i
þionosto
þinu&slong;to
yða&rscap;i
&slong;e,
e&nscap;
hino
&slong;kal
játa.
at
þat
er
þui
nu
&slong;em
lengi
he
fir
verit
at
hva&rscap;
va&rscap;
&vins;a&rrot;
frenda
vill
&oogon;ðrom
meire
vera,
&slong;va
hino
&avlig;ðro
"mgl"
&slong;kal
játa
at
ec
geri
þat
lo&slong;tigr
at
beygia
hál&slong;i&nscap;
fyrir
þér
Oláfr
konongr,
e&nscap;
hitt
mun
mér
&avlig;rðict
þickia
þicia
at
lúta
til
Selþoris
er
þrælbori&nscap;
er
i
allar
æacute;ttir
ættar
þótt
hann
&slong;e
nu
ármaðr
yða&rscap;
eða
a&nscap;arra
þeira
er
hans
makar
ero
at
kynferð
kin&fins;erþi
,
þótt
þér
le&gscap;it
metorð
a.
þa
tóko
til
be&gscap;ia
vinir
oc
báðo
at
þeir
&slong;cyldo
&slong;ættaz,
&slong;egja
&slong;va
at
konongi
var
at
engum
&avlig;ngom
ma&nscap;i
&slong;tyrcr
jammicill
&slong;em
at
Erlingi
ef
hann
ma
vera
yðarr
fullkomi&nscap;
vi
nr.
J
a&nscap;an
&slong;tað
mælto
þeir
til
Erlings
at
hann
&slong;cyldi
vægia
til
við
konong
&slong;egja
svá
ef
hann
hellzt
i
vinátto
við
konong
at
honom
mun
þa
alt
&avlig;ðvellict
&avlig;þve&lbrk;t
at
coma
&slong;líco
fram
&slong;em
hann
vildi
við
hvern
a&nscap;arra.
l&avlig;c
&slong;va
&slong;tefno
þeiri
at
Erlingr
&slong;cyldi
hafa
&slong;&avlig;mo
veizlor
&slong;em
[hann]
hann
hafþi
aðr
haft
oc
&slong;ettuz
niðr
allar
&slong;acir
þær
er
konongr
hafþi
a
he&nscap;
di
Hend&rrot;
Erlingi
&slong;cyldi
oc
fara
til
konongs
Sciá
lgr
&slong;onr
hans
oc
vera
með
honom.
fór
þa
A&slong;lakr
aptr
til
bua
&slong;i&nscap;a
oc
váro
þa
&slong;áttir
at
calla.
Erlingr
for
oc
heim
til
bua
sinna
oc
helt
tecnum
hætti
vm
ríki
&slong;itt
sitt
&rrot;iki
.
CXXIII.
Cap.
Upphaf
Asbiarnar
Selsbana
Vpha&fins;
s&avlig;go
Selzbana.
Sigurðr
hét
maðr
Þóris
þóriis
&slong;on
bróðir
þoris
hundz
i
Biarkey.
Sigurþr
átti
Sigriði
dóttor
Sciálgs
&slong;y&slong;tor
Erlings
As
biorn
hét
&slong;onr
þeira,
hann
þótti
all
ma&nscap;
væ&nscap;
i
upvexti.
sigurþr
bió
i
&avlig;md
á
þrandarne&slong;i,
hann
var
maðr
&slong;tór&avlig;
ðigr,
virðinga
maðr
micill,
ekki
var
hann
konongi
handgengi&nscap;
oc
var
Þorir
fyrir
þeim
br&oogon;ðrum
at
virþingo
&vins;irþingom
er
hann
var
lendr
maðr
konongs.
e&nscap;
heima
i
bú
naði,
þa
"mgl"
var
Sigurþr
i
"mgl"
engan
&avlig;ngo
&slong;tað
"mgl"
mi&nscap;i
r&avlig;&slong;nar
maðr.
hann
var
því
vanr
meþan
heiðni
var
at
hafa
iij
blót
hvern
vetr,
eítt
at
vetr
nóttum,
e&nscap;
"mgl"
a&nscap;at
at
miðiom
vetri
iija
at
&slong;umri,
e&nscap;
er
hann
tóc
við
cri&slong;tni,
þa
helt
hann
þo
tecnom
hæacute;tti
um
veizlor.
hafþi
hann
þa
um
h&avlig;&slong;tit
vinaboð
micit
oc
e&nscap;
jolaboð
um
vetrinn
oc
b&avlig;ð
þa
e&nscap;
til
sín
morgum
m&oogon;nnom
þriðio
veizlo
hafþi
hann
vm
pásca
oc
hafþi
þa
oc
fiolmennt.
Slí
co
helt
hann
fram
meþan
hann
lifþe.
si
gurðr
varð
&slong;óttd&avlig;ðr.
þa
var
A&slong;bj&oogon;rn
xviij
vetra,
toc
hann
þa
arf
eptir
f&oogon;ðor
sinn,
helt
hann
tecnum
hæacute;tti
oc
hafði
ha&fins;þi
hann
iij
veizlor
a
hveriom
vetri
&slong;em
faðir
hans
hafþi
haft.
þess
var
&slong;camt
i
milli
er
A&slong;bj&oogon;rn
hafði
tekit
við
f&oogon;ðor
arfi
oc
þess
er
árferð
toc
at
ver&slong;na
oc
&slong;æði
ma&nscap;a
brugðuz.
A&slong;bj&oogon;rn
helt
eno
"mgl"
&slong;ama
vm
veizlor
sínar
oc
n&avlig;t
hann
þa
þess
við
at
þar
váro
forn
korn
oc
forn
f&avlig;ng
þ&avlig;
er
hafa
þurfti.
E&nscap;
er
þ&avlig;
mi&sscap;eri
li
ðo
af
oc
&oogon;&nscap;or
comu,
var
þa
korn
engum
mun
betra
e&nscap;
hin
fy&rscap;i.
þa
vildi
sigrið
sigurþr
at
veizlor
væri
aftecnar
&slong;umar
eða
allar.
A&slong;biorn
vildi
þat
eigi
for
hann
þa
vm
h&avlig;&slong;tið
at
hitta
vini
sína,
oc
keypti
korn
þar
&slong;em
hann
gat
e&nscap;
þá
af
&slong;umom.
for
&slong;va
e&nscap;
enn
svá
fram
þa&nscap;
vetr
at
hellt
veizlum
&oogon;llom
E&nscap;
eptir
vm
várit
fenguz
litil
&slong;æ
ði,
þvi
at
engi
engin
gat
fræ
corn
at
c&avlig;pa.
r&oogon;ddi
sigrið
sigurþr
vm
at
fæcka
&fins;&oogon;tta
&slong;cyldi
húscalla,
A&slong;bj&oogon;rn
vildi
þat
eigi
oc
helt
hann
&oogon;llo
eno
&slong;ama
þat
&slong;u
mar
korn
var
heldr
oárvænt.
þat
fylgði
oc
þa
þá
oc
at
&slong;va
var
&slong;agt
&slong;u
&nscap;an
or
landi
at
Oláfr
konongr
ba&nscap;aði
korn
oc
malt
oc
miol
m&oogon;l
at
flytia
&slong;u
&nscap;an
oc
norþr
i
landit.
þa
þó
tti
A&slong;birni
va&nscap;daz
um
tilf&oogon;ngi&nscap;
til&fins;&avlig;ng
til
búsens.
var
þat
þa
ráð
hans
at
hann
lét
fram
&slong;etia
byrðing
er
hann
átti
"mgl"
þat
var
haff&oogon;randa
&slong;cip
at
vexti.
&slong;cipit
var
gott
oc
reiði
va&nscap;
daðr
mioc
til.
þar
fylgði
&slong;egl
&slong;tafat
með
vendi.
A&slong;bj&oogon;rn
reðz
til
ferðar
oc
með
honom
xx
menn
fóro
norþan
um
&slong;umarit,
oc
er
ekki
&slong;agt
fra
ferð
þeira
fy&rscap;
e&nscap;
þeir
coma
i
karmt&slong;und
aptan
dags
oc
l&avlig;gðo
at
við
Augvaldznes,
þa
&slong;tendr
b&oogon;r
micill
&slong;camt
up
á
uppá
eyna
k&oogon;rmt
er
heitir
á
Augvaldz
ne&slong;i.
þar
var
konongs
bú
Bv,
oc
agætr
bær
þar
reð
fyrir
Þorir
&slong;elr,
var
hann
þar
ármaðr.
Þorir
var
maðr
ætt&slong;már
oc
hafþi
ma&nscap;az
vel,
&slong;tarfs
maðr
goðr
&slong;niallr
i
máli,
áburðar
maðr
micill,
framgiarn
oc
ovæ
gi&nscap;,
lyddi
honom
þat
&slong;iþan
er
hann
fecc
hans
&slong;tyrc,
hann
var
maðr
&slong;ciot
orðr
oc
&oogon;rorðr.
þeir
A&slong;bj&oogon;rn
lá
go
þar
um
nott.
En
um
mor
gininn
morgoni&nscap;
er
lio&slong;t
var
orþit,
geck
Þorir
ofan
til
&slong;cips
oc
nokkorir
menn
með
honom.
hann
&slong;purþi
hve&rscap;
fyrir
&slong;cipi
þvi
reði
eno
vegliga.
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
til
&slong;in
oc
nefndi
f&oogon;ðor
sinn.
þorir
&slong;pyrr
&slong;pir
hvert
hann
&slong;cyldi
fara
et
lengsta
eða
hvat
huárt
honom
væri
at
&oogon;rendum
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
at
hann
vill
c&avlig;pa
sér
korn
oc
malt
&slong;egir
hann
&slong;em
&slong;att
var
at
hallæri
var
micit
norðr
i
land
landi
,
e&nscap;
o&sscap;
er
&slong;agt
at
hér
&slong;e
vel
ært.
villtu
b&oogon;ndi
&slong;e
lia
o&sscap;
korn,
ec
Oc
&slong;e
at
hér
ero
hiálmar
&slong;tórir,
væri
o&sscap;
þat
órl&avlig;&slong;n
at
þurfa
eigi
lengra
at
fara
Þorir
&slong;varar
ec
&slong;kal
gera
þér
órl&avligacute;&slong;n
at
þu
þurfir
eigi
lengra
at
fara
at
cornc&avlig;pom
eða
víðara
&vins;iþara
hér
um
roga
land,
ec
kann
þat
&slong;egia
þér
at
þu
munt
hér
vel
mega
aptr
hverfa
oc
fara
eigi
lengra,
því
at
þu
mvnt
eigi
korn
hér
fa
ne
i
&avlig;ðrom
&slong;t&oogon;
ðum.
því
at
konongr
ba&nscap;ar
at
&slong;elia
heþan
korn
korn
hieþan
norðr
i
land
oc
far
aptr
haleygr
&slong;a
mun
þér
i&nscap;
enn
be
zti.
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
&slong;uarar
ef
&slong;va
er
bøogon;ndi
Bonþo
&slong;em
þu
&slong;egir
at
ver
manom
munom
ecki
fá
kornc&avlig;p
þa
mun
eigi
mi&nscap;a
mítt
&oogon;rendi
e&nscap;
hafa
ky&nscap;i
&slong;ócn
a
Sóla
oc
&slong;iá
hí
byli
Erlings
frænda
mins,
Þorir
&slong;egir
&slong;uarar
hver&slong;o
micla
frænd&slong;emi
átt
þu
atto
við
Erling
hann
&slong;egir
móðir
mín
er
&slong;y&slong;tir
hans.
þorir
&slong;egir
&slong;uarar
vera
ka&nscap;
þa
at
ec
hafa
ha&fins;i
þa
ecki
varliga
mælt
ef
þu
ert
&slong;y&slong;tor&slong;onr
konongsins
rygia.
þa
co&slong;toðo
þeir
A&slong;bj&oogon;rn
tioldonom
af
sér
oc
&slong;nero
&slong;neri
ut
&slong;cipino.
Þorir
callaði
a
þa,
farit
nu
vel
oc
comit
hér
þa
er
þér
farit
aptr.
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
at
"mgl"
&slong;va
&slong;cylldi
vera.
fara
þeir
nu
þá
leið
sína
oc
coma
at
qveldi
a
jaðar.
fór
A&slong;bj&oogon;rn
up
með
x
menn
e&nscap;
aðrir
x
gæ
tto
&slong;cips.
e&nscap;
er
A&slong;bj&oogon;rn
com
til
b&oogon;ar
feck
hann
þar
goðar
viðt&oogon;cor
oc
var
Erlingr
við
hann
hi&nscap;
káta&slong;ti.
&slong;etti
Erlingr
hann
et
næ&slong;ta
sér
oc
&slong;purði
hann
mar
gra
tiþinda
norþan
or
landi
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
et
lió&slong;a&slong;ta
af
&oogon;rendum
sínom
Erlingr
&slong;egir
at
þá
þat
var
þa
"mgl"
eigi
væl
til
borit.
er
konongr
ba&nscap;aði
korn&slong;&oogon;lor
veit
ec
&slong;egir
hann
ei
ei
&slong;agþi
hann
þeira
manna
ván
hér
at
tr&avligacute;&slong;t
mun
muni
til
bera
at
brióta
orð
konongs,
verþr
mér
va&nscap;gætt
&vins;angætt
til
&slong;caps
konongs,
þvíat
því
margir
ero
&slong;pillen
dr
at
vm
vinátto
vára.
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;egir
Seint
er
&slong;att
at
&slong;pyria
mér
hefir
kennt
verit
a
unga
aldri
at
mo
ðir
min
"mgl"
væri
friálsbori&nscap;
i
allar
hálfor.
oc
þat
með
at
Erlingr
a
Sóla
væri
nu
g&oogon;fga&slong;tr
hennar
frænda,
en
nu
heyri
ec
þic
&slong;egia
at
þu
sér
sért
eigi
svá
friáls
fyrir
konongs
þræacute;lum
at
þu
þu
þore&rrot;
at
megir
mega
raða
fyrir
corni
þino
&slong;líct
er
þér
líkar.
Erlingr
&slong;á
til
hans
oc
glótti
við
t&avlig;&nscap;
oc
mælti,
mi&nscap;a
vitið
þér
&vins;iti
þér
af
konongs
ríki
há
leygir
e&nscap;
vér
rygir
e&nscap;
&oogon;rorðr
muntu
heima
vera,
áttu
oc
ekki
langt
til
þess
at
telia.
Dreckum
nu
fyr&slong;t
frændi
&slong;iám
i
á
morgin
hvat
er
"mgl"
títt
er
vm
&oogon;
rende
&oogon;&rrot;inþi
þitt.
G&oogon;rðu
þeir
&slong;va
oc
váro
kátir
vm
qveldit.
Eptir
vm
dagi&nscap;
talaz
þeir
viðr
Erlingr
oc
Asbj&oogon;rn
oc
mælti
Erlingr
hug&slong;at
he
fi
ec
nokot
fyrir
vm
cornc&avlig;pinn
þin
Asbj&oogon;rn
eþa
hver&slong;o
vandr
muntu
vera
at
c&avlig;pon&avlig;tom,
hann
&slong;egir
&slong;agþi
at
hann
hirði
þat
aldrigi
at
hveriom
hann
keypti
corn
ef
honom
væri
heimolt
&slong;ellt
Erlingr
mælti
þat
þicki
þiki
mér
likara
at
þrælar
minir
muno
eiga
korn
&slong;va
at
þu
munt
mant
vera
full
c&avlig;pa
þeir
ero
ekki
i
logom
eða
landzrétt
með
&avlig;ðrom
m&oogon;nnom
Asbj&oogon;rn
&slong;egir
at
hann
vill
þa&nscap;
co&slong;t.
þa
var
&slong;agt
þrælonom
til
um
þetta
c&avlig;p,
léto
þeir
corn
fram
oc
mallt
oc
&slong;elldo
Asbirni
loð
hann
&slong;cip
&slong;itt
&slong;em
hann
vill
di
e&nscap;
er
hann
var
i
brot
bui&nscap;
leiddi
Erlingr
hann
út
með
vingiofum
oc
&slong;cilduz
þeir
með
kærleicom,
fekk
Asbj&oogon;rn(+K)
byrleiði
gott
oc
lagði
at
um
qveldit
i
k&avlig;rmt&slong;undi
við
&AVlig;gvaldz
nes
oc
váro
þar
vm
nottina,
þorir
Selr
hafþi
þegar
&slong;purn
af
um
farar
Asbjarnar(+K)
oc
svá
þat
at
&slong;cip
hans
var
kafla
ðit,
Þorir
&slong;tefndi
til
sín
liþi
um
nóttina,
&slong;va
at
hann
hafþi
fyrir
dag
lx
manna,
hann
fór
a
fund
Asbjarnar(+K)
þe
gar
er
lítt
var
ly&slong;t,
gengo
þeir
þegar
ut
a
&slong;cipit,
þa
váro
þeir
Asbj&oogon;rn(+K)
klæddir
oc
heil&slong;aði
Asbj&oogon;rn(+K)
Þóri,
þorir
&slong;pyrr
hv
at
þunga
Asbj&oogon;rn(+K)
hefþi
a
&slong;cipi,
hann
&slong;egir
at
korn
oc
mallt
var,
þórir
&slong;egir
þa
mun
Erlingr
gera
at
vanda
at
ta
ca
firir
hégóma(+K)
mál
&oogon;ll
orð
konongs
oc
leiðiz
honom
e&nscap;
eigi
þat
at
vera
hans
mót&slong;toðo
maðr
i
&oogon;llo,
oc
er
fur
ða
at
er
konongr
lætr
honom
allt
ly-
ða
var
Þorir
malóðe
vm
hriþ
e&nscap;
er
hann
þagnaðe
þa
&slong;egir
Asbj&oogon;rn(+K)
at
korn
hofþo
att
þrælar
Erlings
þórir
&slong;varar
&slong;nellt
at
hann
hirði
eigi
um
pretto
þeira
Erlings
er
nu
hitt
til
Asbj&oogon;rn(+K)
at
þér
gangit
a
land.
elligar
f(?+)øogon;rom
vér
yðr
utbyrðis,
þvíat
ver
viliom
enga
þr&avlig;ng
hafa
af
yðr
meþan
vér
ryðiom
&slong;cipit,
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;a
at
hann
hafþi
eigi
liðsco&slong;t
við
Þóri
oc
gengo
þeir
A&slong;bj&oogon;rn
a
land
up
e&nscap;
Þórir
lét
flytia
farmi&nscap;
allan
af
&slong;cipino.
E&nscap;
er
rutt
var
&slong;cipit
þa
geck
þorir
eptir
&slong;cipino,
hann
mælti
furðo
gott
&slong;egl
hafa
þeir
háleygirnir,
taki
byrðings
&slong;egl
várt
it
forna
oc
fáe
þeim,
þat
er
þeim
fullgott
er
þeir
&slong;igla
l&avlig;&slong;om
kile,
&slong;va
var
gert
at
&slong;cipt
var
&slong;eglonum,
fóro
þeir
Asbj&oogon;rn
brot
leið
&slong;ina
við
&slong;va
buit
oc
&slong;tefndi
hann
nu
norðr
með
landi,
oc
letti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
heim
i
&oogon;ndver
ðan
vetr
oc
varð
&slong;ia
f&oogon;r
all
fr&oogon;g,
varð
þa
alt
&slong;tarf
tekit
af
A&slong;birni
at
bua
veizlor
a
þeim
ve
tri.
Þorir
b&avlig;ð
Asbirni(+K)
til
jola
vei
zlo
oc
móþor
hans
oc
þeim
m&oogon;nnom
er
þ&avlig;
vildo
hafa
með
sér.
Asbj&oogon;rn
vildi
eigi
fara
oc
&slong;at
heima.
þat
fa&nscap;
á
at
Þori
þótti
Asbj&oogon;rn
gera
ovirþiliga
til
boþ&slong;ins
hafþi
Þorir
i
fleymin
ge
um
farar
Asbjarnar.
bæði
er
&slong;egir
hann
at
micill
er
virþinga
munr
vár
frænda
Asbjarnar
enda
gorir
hann
svá
&slong;líct
&slong;tarf
&slong;em
hann
lagði
á
i
&slong;umar
at
&slong;&oogon;kia
kynnit
til
Erlings
a
jaðar
e&nscap;
hann
vill
eigi
her
fara
i
næ-
&slong;ta
hus
til
mín,
veit
ec
eigi
hvárt
hann
hy&gscap;r
at
Selþorir
mani
i
hver
iom
holma
fyrir
vera,
Slíc
orð
&slong;pur
ði
Asbj&oogon;rn
til
þoris
oc
&oogon;&nscap;or
þeim
líc
Asbj&oogon;rn
undi
&slong;tór
illa
ferð
&slong;i&nscap;e
oc
e&nscap;
ve&rscap;
er
hann
heyrði
&slong;lict
haft
at
látri
oc
&slong;potti
var
hann
heima
um
vetri&nscap;
oc
for
hvergi
til
heimboða.
CXXIV.
Cap.
Dr&aalig;p
Sel-þoris.
A&slong;bj&oogon;rn
atti
lang&slong;cip
þat
var
&slong;ne
ckia
xx
&slong;es&slong;a
&slong;toð
i
n&avlig;&slong;ti
mi
clo.
Eptir
kyndilsme&slong;&slong;o
let
hann
&slong;etia
fram
&slong;cipit
oc
bera
til
rei
ða
oc
lét
bua
&slong;cipit.
þa
&slong;te-
fndi
hann
til
sín
vinom
sínom
oc
haf
ði
nær
lxxxxx
manna
oc
alla
vel
vapnaða,
E&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
oc
byr
gaf,
þa
&slong;igldi
hann
&slong;u
ðr
með
landi
oc
fara
þeir
ferðar
&slong;i&nscap;ar
oc
byriar
heldr
&slong;eint,
e&nscap;
er
þeir
sækia
&slong;uðr
i
land,
þa
fóro
þeir
utleið
mei&rscap;
e&nscap;
þioð
leið,
ekki
varð
til
tiþinda
um
ferð
þeira,
fy&rscap;
e&nscap;
þeir
comu
at
qveldi
fimta
dag
pa&slong;cha
u
tan
at
k&oogon;rmt,
henne
er
þa&nscap;ug
fa
rit
at
hon
er
mikil
ey
l&avlig;ng
oc
víþa&slong;t(+K)
ekki
breið,
li&gscap;r
við
þioðleið
fyrir
utan(+K),
þar
er
micil
bygð.
oc
viða
er
eyin
obygð
þat
er(+K)
utli&gscap;r
til
haf&slong;ins,
þeir
Asbj&oogon;rn
lendo
utan
at
eyio&nscap;e,
þar
er
obygt
var,
e&nscap;
er
þeir
h&oogon;fþo
tialdat
þa
mælti
Asbj&oogon;rn.
Nu
&slong;kulot
þér
vera
eptir
hér
oc
biþa
min
e&nscap;
ec
mun
ganga
up
a
eyna
a
nió&slong;n(+K)
hvat
títt
er
i
eyione,
því
at
vér
h&oogon;fom
ekki
um&slong;purt
aðr,
Asbj&oogon;rn
hafði
vándan
bunað
oc
h&oogon;tt
&slong;iþan,
fork
i
hendi,
gyrðr
&slong;verþi
undir
klæðum,
hann
geck
a
land
upp
oc
ifir
a
eyna,
e&nscap;
er
hann
com
a
nokora
hæð,
þa
er
hann
mátti
&slong;ia
til
b&oogon;iar
a
&AVlig;gvaldzne&slong;i
oc
&slong;va
fram
i
kormt
&slong;und,
þa
&slong;a
hann
ma&nscap;farar
miclar
bæþi
a
&slong;æ
oc
a
landi
oc
&slong;ótti
þat
fólc
alt
til
b&oogon;iar
a
&AVlig;gvaldznesi
honom
þótti
þat
undarlict,
&slong;iþan
geck
hann
heim
til
b&oogon;iarens
oc
þar(+K)
til
er
þionu&slong;to
menn
bio&gscap;o
mat,
heyrði
hann
þa
þegar
oc
&slong;cildi
r&oogon;ðor
þeira,
at
Oláfr
konongr
var
þar
comi&nscap;
til
veizlo,
&slong;va
þat
með
at
konongr
var
til
borða
gengi&nscap;,
Asbj&oogon;rn
&slong;neri
þa
til
&slong;tofu&nscap;ar,
E&nscap;
er
hann
com
i
for&slong;to-
fona,
þa
geck
a&nscap;a&rscap;
maðr
ut
e&nscap;
a&nscap;a&rscap;
i&nscap;
oc
gaf
engi
maðr
at
honom
g&avlig;m,
Opin
var
&slong;tofo
hurðin,
hann
&slong;a(+K)
at
þorir
Selr
&slong;toð
fyrir
há&slong;ætis
borðino,
þa
var
mioc
a
qveld
liþit,
Asbj&oogon;rn
heyrði
til
at
menn
&slong;purðo
þóri
fra
&slong;ci
ptum
þeira
A&slong;bjarnar
oc
&slong;va
þat
at
Þórir
&slong;agði
af
langa
&slong;ogo,
oc
þotti
Asbirni
hann
halla
&slong;ynt
&slong;&oogon;go&nscap;i,
þa
heyrði
hann
at
maðr
mælti.
Hvernog
varð
hann
Asbj&oogon;rn
þegar
er
þér
ruddut
&slong;cipit,
þórir
&slong;egir
bar
hann
&slong;ic
til
no-
kko&rscap;ar
lítar
oc
þo
eigi
vel
þa
er
vér
ruddum
&slong;cipit,
e&nscap;
er
vér
tocom
&slong;eglit
af
honom
þa
gret
hann,
e&nscap;
er
Asbj&oogon;rn
heyrði
þetta
þa
bra
hann
&slong;verþino
hart
oc
títt
oc
lióp(+K)
i
&slong;tofona.
hio
þegar
til
þoris
com
ho&gscap;it
utan
á
hal&slong;in
fell
h&oogon;
fuþit
a
borðit
fyrir
konongi&nscap;
e&nscap;
búkri&nscap;
a
f&oogon;tr
honom,
urðo
borð
dukarnir
i
bloði
eíno
bæþi
upi
oc
niðri,
konongr
mælti
bað
taka
hann
oc
var
&slong;va
gert
att
Asbj&oogon;rn
var
teki&nscap;
h&avlig;n
dom
oc
leiddr
út
or
&slong;tofo&nscap;i,
e&nscap;
þa
var
teki&nscap;
borðbunaðri&nscap;
oc
dukarnir
oc
i
brot
bori&nscap;,
&slong;va
likit
þoris
var
i
brot
borit
oc
&slong;ópat
alt
þat
er
bloðuct
var,
konongr
var
all
reiðr
oc
&slong;tillti
vel
orðum
sínom,
&slong;va
&slong;em
hann
var
vanr
jafnan,
CXXV.
Cap.
Fr&aalig;
Skj&aalig;lgi
Erlings&slong;yni
Scialgr
Erlings&slong;on
&slong;toð
upp
oc
geck
fyrir
konong
oc
mælti
svá,
Nu
mun
&slong;em
optarr
konongr,
at
þar
mun
til
umbótar
at
&slong;iá
er
þér
erot,
ec
vil
bioða
fe
fyrir
ma&nscap;
þe&nscap;a
til
þess
at
hann
haldi
lifi
&slong;ino(+K)
oc
limum,
e&nscap;
þér
konongr
&slong;cipið
oc
&slong;kerit
vm
alt
a&nscap;at,
konongr
&slong;egir
er
eigi
þat
d&avlig;ða
&slong;&oogon;c
Skiálgr
ef
maðr
brytr
pá&slong;cafrið,
oc
&slong;u
&oogon;&nscap;or
er
hann
drap
ma&nscap;
i
konongs
herbergi,
Su
hin
iija
er
yckr
f&oogon;ðor
þinom
mun
þikia
lítils
verþ
er
hann
hafþi
f&oogon;tr
mina
fyrir
ho&gscap;&slong;tokki&nscap;.
Scialgr
&slong;varar
illa(+K)
er
þat
konongr
er
yðr
mislícar,
e&nscap;
elligar
væri
verkit
et
bezta
u&nscap;it,
e&nscap;
ef
verc
þetta
konongr
þickir
yðr
i
moti
Scapi
oc
micils
vert
þa
vætti
ec
at
ec
þi
&gscap;ia
micit
af
yðr
fyrir
þionosto
mina
Mono
margir
þat
mæla
at
yðr
&slong;e
þat
velgeranda.
konongr
&slong;egir
þóttu
sér
mi
cils
verþr
Sciálgr(+K),
þa
mun
ec
eigi
fyrir
þinar
&slong;acir
briota
l&oogon;gin
oc
le&gscap;ia
konongstignina,
Sciálgr
&slong;n&ydot;z
þa
i
brot
oc
ut
or
&slong;tofo&nscap;i,
xí(?+)j
menn
hofþo
þar
verit
með
Skjálgi
oc
fylgðo
þeir
honom
allir,
oc
margir
aðrir
gengo
með
honom
i
brot,
Scjálgr
mælti
til
þóra-
rins
nefiolfs&slong;onar
ef
þu
vilt
haœ(?)
fa
vinátto
mina,
þa
legðu
al
lan
hug
a
at
maðri&nscap;
&slong;e
eigi
dre
pi&nscap;
fyrir
Su&nscap;odag
Siþan
fe&rscap;
Scjálgr
oc
menn
hans
oc
tóko
roðrar
&slong;cúto
er
hann
atti
oc
róa
&slong;uðr
&slong;va
&slong;em
a
mátti
taka
oc
comu
i
elding
nætr
a
jaðar
gengo
þegar
up
til
b&oogon;iarens
oc
til
loptz
þess
er
Erlingr
&slong;vaf
i.
Scjálgr
lióp(+K)
a
hurðina
svá(+K)
at
hon
brotna
ðe
at
n&oogon;glum,
við
þat
vacnar
Erlingr
oc
aðrir
&slong;em
i&nscap;i
váro,
hann
var
&slong;ciota
&slong;tr
a
føtr
oc
greip
up
&slong;ciold
sinn
oc
&slong;verð
oc
liop
til
dura&nscap;a
oc
&slong;purþi
hverr
þar
føri
&slong;va
a-
kaft,
Scjálgr
&slong;egir
til
&slong;in
oc
bað
upp
láta
hurðina,
Erlingr
&slong;egir
þat
var
licligazt
at
þu
mundir
vera
ef
allheimsliga
fór,
eða
fara
menn
nokorir
eptir
yðr
var
þa
latin
up
hurðin,
þa
mælti
Skjálgr
þat
væn-
ti
ec
þott
þér
þiki
ec
fara
akaf
liga
at
A&slong;birni
frænda
þinom
þicki
ekki
ofr&slong;ciótt
þar
er
hann
&slong;itr
norðr
a
&AVlig;gvaldznesi
i
fiotrum
oc
er
þat
ma&nscap;ligra
at
fara
til
oc
du
ga
honom,
&slong;iþan
havaz
þeir
feðgar
orð
við,
&slong;egir
þa
Scjálgr
Erlingi
alla
atbur
ði
um
víg
Selþoris.
CXXVI.
Cap.
Fr&aalig;
þőrarni
Nefiulfs&slong;yni.
Oláfr
konongr
&slong;ettiz
i
&slong;æti
&slong;itt
þa
er
um
var
buiz(+K)
i
&slong;tofo&nscap;e
oc
var
hann
all
reiðr,
hann
&slong;purþi
hvat
títt
var
um
ve
gandann,
honom
var
&slong;agt
at
hann
var
uti
i
&slong;v&oogon;lúm
i
gæzlo
hafðr
konongr
&slong;egir
hvi
er
hann
eigi
drepi&nscap;
þórarinn
&slong;egir
nefjólfs&slong;on
herra
callat
er
eigi
þat
morð
verc
at
drepa
menn
um
nætr.
þa
mælti
konongr
Seti(+K)
hann
i
fiotor
oc
drepi
hann
i
morgin,
þa
var
A&slong;bj&oogon;rn
fiotraðr
oc
byr(g)ðr
ei&nscap;
i
hu&slong;i
um
nótti
na,
eptir
um
dagi&nscap;,
lyddi
konongr
mor
gontiðom.
Siþan
gecc
hann
a
&slong;tefnr
oc
&slong;at
þar
fram
til
hámes&slong;o
oc
er
hann
geck
fra
tiðum
mælti
hann
til
þórarins
mun
nu
vera
&slong;olin
&slong;va
há
at
A&slong;bj&oogon;rn
vinr
yða&rscap;
mun
mega
han
ga.
þórarinn
&slong;egir
oc
l&avlig;t
konongi,
he&rscap;a,
&slong;agði
byskop
hinn
fy&rscap;a
fríadags
at
&slong;a
konongr
er
allz
a
vald
oc
þoldi
hann
&slong;capr&avlig;nir,
oc
er
&slong;a
&slong;æll
er
helldr
má
eptir
honom
líkia,
e&nscap;
eptir
hinom
er
þa
dømdo
ma&nscap;i&nscap;
til
d&avlig;
ða.
eða
þeim
er
olli
ma&nscap;drápino
nu
er
eigi
langt
til
morgins
oc
er
þa
&slong;ykn
dagr,
konongr
leit
við
honom
oc
mælti
raða
munto
þesso
at
hann
mun
ekki
i
dag
drepi&nscap;.
&slong;kaltu
nu
taka
við
honom
oc
varðveita
hann
oc
vit
þat
til
&slong;a&nscap;z
at
þar
li&gscap;r
lif
þitt
við
ef
hann
kemz
i
brot
með
no
koro
móti,
Gek
þa
konongr
leið
sína
e&nscap;
þórarinn
gekk
þar
til
er
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;at
i
jarnom,
lét
þórarinn
þa
af
honom
fiotor
oc
fylgði
honom
i
&slong;tofo
ei
na
lítla
oc
lét
þa
fa
honom
drycc
oc
mat
oc
&slong;egir
honom
hvat
konongr
hefþi
alagt
ef
A&slong;bj&oogon;rn
hlypi
i
brot.
Asbj&oogon;rn
&slong;egir
at
þórarinn
þurpti
ekki
þat
at
óttaz.
&slong;at
þórarinn
þar
hia
honom
lengi
um
daginn
oc
&slong;va
&slong;vaf
hann
þar
um
nótti
na,
l&avlig;gardag
&slong;toð
konongr
up
oc
fór
til
morgin
tíþa,
Siþan
geck
hann
a
&slong;tefnor
oc
var
þar
fiolmennt
comit
af
bondum
oc
átto
þeir
mart
at
kæacute;ra,
&slong;at
konongr
þar
lengi
dags
oc
varþ
heldr
&slong;íþ
gengit
til
hámes&slong;o.
Eptir
þat
geck
konongr
til
matar,
drack
hann
um
hríð
&slong;va
at
borð
váro
upi
þórarinn
geck
til
pre&slong;tz
þe&sscap;
er
kirkio
varþ
veitti
oc
gaf
honom
ija
&avlig;ra
&slong;ilfrs
til
þe&sscap;
at
hann
&slong;cyldi
ringia
til
helgar
jam&slong;ciótt
&slong;em
konongs
borð
fóro
up,
e&nscap;
er
konongr
hafþi
druckit
þa
hríð
&slong;em
honom
þótti
fellt.
þa
var
borð
uptekit
þa
mælti
konongr
&slong;egir
at
þa
var
ráð
at
þrælar(+K)
f&oogon;ri
með
vega&nscap;dann
oc
dræpi
hann,
i
því
bili
var
ringt
til
hælgar
þa
geck
þórarinn
fyrir
konong
oc
mælti
grið
mun
&slong;ia
maðr
&slong;kulo
hafa
vm
helgina
þótt
hann
hafþi
illa
til
gert,
konongr
&slong;egir
gæacute;ttu
hans
þórarinn
&slong;va
at
hann
comiz
eigi
i
brot
gecc
þa
konongr
til
kirkjo
oc
fór
til
nóno
e&nscap;
þórarinn
&slong;at
e&nscap;
um
dagi&nscap;
hia
Asbirni
Su&nscap;odag
gecc
byskup
til
Asbjarnar
oc
&slong;cripta
ði
honom
oc
gaf
honom
lof
til
at
ly-
ða
háme&sscap;o.
þórarinn
geck
þa
til
konongs
oc
bað
hann
fá
menn
til
at
varðveita
vega&nscap;da&nscap;,
vil
ec
nu
&slong;egir
hann
viðr
&slong;ciliaz
hans
mál,
konongr
bað
hann
ha
fa
þ&oogon;ck
fyrir
þat,
feck
hann
þa
menn
til
at
varðveita
Asbj&oogon;rn.
var
þa
&slong;ettr
fiotorr
a
hann,
e&nscap;
er
til
háme&sscap;o
var
gengit,
þa
var
Asbj&oogon;rn
leiddr
til
kirkio
&slong;toð
hann
uti
fyrir
kirkjo&nscap;i
oc
þeir
er
hann
varðveitto,
konongr
oc
&oogon;ll
alþyða
&slong;toð
at
me&slong;so.
CXXVII.
Cap.
Sætt
Erlings
og
Olafs
konúngs
Nu
er
þar
til
máls
at
taka
er
fyrr
var
frahorfit
er
þeir
Erlingr
oc
Scjálgr
&slong;onr
hans
gerþo
ráþ
sín
vm
þetta
vannqvæ-
þi
oc
&slong;taðfe&slong;tiz
þat
með
ae&gscap;ian(+K)
Sciálgs(+K)
oc
a&nscap;arra
&slong;ona
hans
at
þeir
&slong;a
mna
liþe
oc
&slong;kera
upp
her&oogon;r
com
þa
brátt
&slong;aman
liþ
micit
oc
re-
ðo
þeir
til
&slong;cipa
oc
var
þa
&slong;corat
ma&nscap;tal
oc
var
nær
xv
hundroþ
manna
fóro
þeir
með
þat
liþ
oc
como
&slong;u&nscap;oda
gi&nscap;
i
k&oogon;rmt(+K)
a
(?+)&AVlig;gvaldz
nes
oc
gengo
up
til
b&oogon;iar
með
&oogon;llo
liþino
oc
comu
i
þa&nscap;
tíma
er
lokit
var
guð&slong;pialli.
gengo
þegar
up
at
kirkjo&nscap;i
oc
tóko
Asbj&oogon;rn
oc
var
broti&nscap;
fiotorr
af
honom,
e&nscap;
við
gny
þe&nscap;a
oc
vápnabrac
þa
liopo
allir
i&nscap;
i
kirkjona
þeir
er
aðr
váro
úti,
e&nscap;
þeir
er
i
kirkio
váro
þa
li-
to
allir
ut
nema
konongr,
hann
&slong;toð
oc
&slong;az
ekki
um,
þeir
Erlingr
&slong;cipaðo
li
þi
&slong;ino
tveim
megin
&slong;trætis
þess
er
lá
fra
kirkio
oc
til
&slong;to
fo&nscap;ar,
Stoð
Erlingr
oc
&slong;ynir
hans
næ&slong;t
&slong;tofo&nscap;i,
e&nscap;
er
allar
tíþir
váro
&slong;ungnar
þa
geck
konongr
þegar
ut
or
kirkjo,
geck(+K)
hann
fyr&slong;t
fram
i
qvína
e&nscap;
&slong;iþan
hverr
æp-
tir
&avlig;ðrom,
hans
manna,
þegar
er
hann
com
heim
at
dvronom,
þa
gecc
Erlingr
fyrir
dyrnar
oc
l&avlig;t(+K)
konongi
oc
heil&slong;aðe
honom,
konongr
&slong;varar
bað
Guð
hialpa
honom,
þa
toc
Erlingr
til
máls,
Sva
er
mér
&slong;agt
at
A&slong;bj&oogon;rn
frænda
mi&nscap;
hafe
&slong;ott
gl&ocurl;p&slong;ca
micil
oc
er
þat
illa
konongr
ef
&slong;va
er
orþit
at
yðr
&slong;e
misþocki
at.
Nu
em
ec
þvi
comi&nscap;
at
bioða
fyrir
hann
&slong;ætt
oc
ifir
bøtr
því
lícar
&slong;em
þér
vilit
&slong;ialfir
gert
ha
fa
e&nscap;
þi&gscap;ia
þar
i
mót
líf
hans
oc
limar
oc
landzvi&slong;t,
konongr
&slong;varar
Sva
litz
mér
Erlingr
&slong;em
þér
manit
nu
þykiaz
hafa
vald
á
um
mál
Asbjarnar
veit
ec
eigi
hvi
þu
lætr
svá
&slong;em
þu
&slong;cylir
bioða
&slong;ættir
fyrir
hann
ætla
ec
þic
fyrir
því
hafa
dre
git
&slong;aman
her
ma&nscap;z
at
nu
ætlar
þu
at
ráða
vár
i
milli
Erlingr
&slong;egir
þér
&slong;kulot
ráða
oc
ráða
svá
at
vér
&slong;cilimz
&slong;áttir,
konongr
mælti
ætlar
þu
at
ræacute;ða
mic
Erlingr
he
fir
þu
því
lið
micit,
nei
&slong;egir
hann
e&nscap;
ef
a&nscap;at
byr
í
þa
mun
ec
nu
ekki
flyia,
Erlingr
&slong;egir
eigi
þarftu
at
mi&nscap;a
mic
a
þat
at
þeir
ha
fa
fundir
okrir
orþit
hér
til
er
ec
hefi
liti&nscap;
liþsco&slong;t
haft
við
þér
e&nscap;
nu
&slong;kal
ekki
leyna
þic
því
er
mér
byr
i
&slong;capi
at
ec
vil
at
vit
&slong;cilimz
eða
mér
er
ván
at
ec
hætta
ekki
til
fleiri
funda
vá
&rscap;a,
Erlingr
var
þa
r&avlig;ðr
&slong;em
bloð
i
andliti
þa
geck
fram
Sigurðr
biskop
oc
mælti
til
konongs,
he&rscap;a
æc
byð
yðr
lyðne
fyrir
Guðs
&slong;acir,
at
þér
&slong;ættiz
við
Erling
eptir
því
&slong;em
hann
byðr
at
maðr
&slong;ia
hafi
lífs
grið
oc
lima,
e&nscap;
þér
ráðit
einir
&oogon;llo
&slong;átt
máli,
konongr
&slong;varar
þér
&slong;kulot
ráða,
þa
mælti
biskop.
Erlingr
fa
it
þér
konongi
fe&slong;to,
þa
er
honom
lí
ki,
Siþan
gangi
Asbj&oogon;rn
til
griða
oc
a
konongs
vald,
Erlingr
feck
fe
&slong;tor
e&nscap;
konongr
toc
við,
Siþan
gecc
Asbj&oogon;rn
til
griða
oc
a
konongs
vald,
[Erlingr
fek
fe&slong;t]oc
ky&slong;ti
a
h&avlig;nd
konongs
Sneri
þa
Erlingr
i
brot
með
liþi
síno,
varð
þa
ecki
at
qveþium
Gecc
þa
konongr
i&nscap;
i
&slong;tofona
oc
A&slong;bj&oogon;rn
með
honom,
Siþan
l&avlig;c
konongr
up
&slong;ættar
gerþina
oc
mælti
svá
þat
&slong;kal
upphaf
&slong;ættar
okka&rscap;ar
Asbj&oogon;rn
at
þu
&slong;kalt
ganga
undir
landzl&oogon;g
þ&avlig;,
at
&slong;a
maðr
er
drepr
þionosto
ma&nscap;
konongs
þa
&slong;kal
hann
taka
undir
þa
&slong;&avlig;mo
þionu&slong;to
ef
konongr
vill,
nu
vil
ec
at
takir
up
armenning
þessa
er
Selþorir
hefir
ha
ft
oc
rað
hér
fyrir
bui
mino
a
&avlig;g
valdzne&slong;i,
Asbj&oogon;rn
&slong;egir
at
&slong;va
&slong;cyldi
vera
&slong;em
konongr
villdi
verþ
ec
þo
fyr&slong;t
at
fara
til
bús
mins
oc
&slong;cipa
þar
til,
konongr
lét
&slong;er
þat
væl
líca,
for
hann
þaðan
til
a&nscap;arrar
veizlo
þar
&slong;em
gór
var
i
móti
honom,
e&nscap;
Asbj&oogon;rn
reðz
þa
til
ferðar
við
foroneyti
&slong;itt
þeir
h&oogon;fþo
legit
i
leyni
vágom
þa
&slong;tund
alla
er
Asbj&oogon;rn
var
i
brot,
hof
ðo
þeir
nio&slong;n
af
hvat
títt
vm
hans
rað,
oc
vildo
eigi
i
brot
fara
fy&rscap;
e&nscap;
þeir
vi&slong;si
hvat
þar
reðiz
af,%%CXXXIIX.
Cap.
Fra
Þoori
hund,
oc
Asbirni
Sels-
bana.
%%Siþan
&slong;nyz
Asbj&oogon;rn
til
ferðar
oc
lettir
eigi
fy&rscap;
vm
várit
e&nscap;
hann
cømr
norðr
til
bus
&slong;ins,
hann
var
callaðr
A&slong;bj&oogon;rn
Selsbani,
E&nscap;
er
Asbj&oogon;rn
hafdi
heima
verit
eigi
lengi,
þa
hittuz
þeir
Þórir
frændrnir
oc
talaz
við
&slong;pyrr
Þorir
Asbj&oogon;rn
vendiliga
at
um
ferð
hans
oc
alla
atburdi
þa
&slong;em
þar
h&oogon;fþo
orðit
til
tiþenda.
E&nscap;
Asbj&oogon;rn
&slong;agði
&slong;&oogon;go
þa
&slong;em
gengit
ha
fþi,
þa
&slong;egir
Þorir,
þa
muntu
þickiaz
hafa
rekit
af
hendi
&slong;vivirþing
þa
er
þu
vart
ræntr
a
h&avlig;sti,
Svá
er
qvað
Asbj&oogon;rn
eða
hver&slong;o
þicki
þér
frændi,
þat
&slong;kal
&slong;kiott
&slong;egia
qvað
þorir
at
ferð
&slong;u
hin
fy&rscap;i
er
þu
fort
&slong;uðr
i
land
varþ
hin
&slong;vivirðlig&slong;ta
oc
&slong;toð
&slong;u
til
noko&rscap;ar
umbótar
e&nscap;
þe&sscap;i
f&avlig;r
er
bæði
þín
&slong;c&avlig;mm
oc
frænda
þi&nscap;a,
ef
þat
&slong;kal
framgengt
verþa
at
þu
geriz
konongs
þræll
oc
jafnin
gi
hins
ver&slong;ta
mannz
þoris
Sels
Nu
g&oogon;r
þu
&slong;va
ma&nscap;liga,
at
þu
&slong;it
heldr
at
eignum
þi
nom
hér,
&slong;kulom
vér
frændr
þínir
veita
þér
&slong;tyrc
til
þe&sscap;
at
þu
comir
aldri
&slong;iþan
i
&slong;líct
&avlig;ngþvei
ti,
Asbirni
þotti
þetta
vænlict
oc
áþr
þeir
Þorir
&slong;ciliz
þa
var
þetta
rað
&slong;taðfe&slong;t
at
&slong;cyldi
&slong;itia
í
bui
&slong;ino
oc
fara
ekki
&slong;iþan
a
konongs
fund
eða
i
hans
þionosto
oc
gerþi
hann
&slong;va
oc
&slong;at
heima
at
buum
sínom.
%%CXXIX.Cap.
Fra
þvi
er
Olafr
kunungr
kri&slong;tna
Valldres
%%Eptir
þat
er
[þeir]
Oláfr
konongr
oc
Erlingr
Scjálgs&slong;on
h&oogon;fðo
hitz
a
&AVlig;gvaldznesi
þa
hófz
með
þeim
af
nyio
&slong;undr
þyckit
oc
vox
til
þe&sscap;
er
þar
af
ger
þiz
fullr
fiand&slong;capr
milli
þeira,
for
Oláfr
konongr
at
veizlom
vm
H&oogon;rðaland
vm
várit,
oc
þa
for
hann
up
a
vors,
því
at
hann
&slong;purði
at
fólc
var
þar
lítt
truað,
hann
atti
þing
við
bøndr
þar
&slong;em
a
vangi
heitir
comu
þar
b&oogon;ndr
fiolment
oc
með
alvæpni,
b&avlig;ð
konongr
þeim
at
taka
við
cri&slong;tni,
e&nscap;
bøacute;ndr
buðo
bardaga
i
mot,
oc
com
&slong;va
at
hvarirtve&gscap;io
fylcto
liði
síno
var
þa
&slong;va
um
bøndr
at
þeim
&slong;c&avlig;t
&slong;celc
i
bringo,
oc
villdi
engi
frem&slong;tr
&slong;tanda,
oc
varð
þat
þa
at
lyctum
er
þeim
gegndi
betr
at
þeir
gengo
til
handa
konongi
oc
toco
cri&slong;tni,
&slong;cildiz
konongr
eigi
þaðan
fy&rscap;
e&nscap;
þar
var
alcri&slong;tnað
orðit,
þat
var
ei&nscap;
dag
at
konongr
reið
leið
&slong;ina
oc
&slong;&avlig;ng
p&slong;álma
sína
e
hann
com
gegnt
h&avlig;gonum
nam
hann&slong;tað
oc
mælti
þ&avlig;
&slong;kal
&slong;egia
orð
min
maðr
manne
at
ec
calla
rað
at
aldrigi
&slong;iþan
fari
Noregs
konongr
i
milli
þessa
h&avlig;ga,
er
þat
oc
&slong;ogn
manna
at
fle&slong;tir
konongar
ha
fi
þat
varaz
&slong;iþan,
þa
fór
Oláfr
konongr
ut
i
o&slong;trarfiorð,
com
þar
til
&slong;cipa
sinna,
fór
þa
norðr
i
Sogn
oc
toc
þar
veizlor
um
&slong;umarit
e&nscap;
er
h&avlig;&slong;ta
toc
&slong;neri
hann
i&nscap;
i
fiorði&nscap;,
for
þaðan
up
a
valdres,
þar
var
aþr
heiðit,
konongr
for
&slong;em
akafligaz
up
til
va
zins,
com
þar
a
ovart
b&oogon;ndum
oc
toc
þar
&slong;cip
þeira
gecc
þar
a
&slong;iálfr
með
&oogon;llo
liþi
síno,
&slong;iþan
&slong;car
hann
þingboð
oc
&slong;ettiz
þingit
&slong;va
nær
vatnino
at
konongr
atti
allan
co&slong;t
&slong;cipa
ef
hann
þættiz
þurfa
B&oogon;ndr
&slong;ótto
þingit
með
her
mannz
alvapnaðan,
konongr
b&avlig;ð
þeim
cri&slong;tni,
e&nscap;
bøacute;ndr
&oogon;ptu
moti
oc
bá
ðo
hann
þegia,
gorðu
þegar
gn&ydot;
mikinn
oc
vapnabrac,
e&nscap;
er
konongr
&slong;a
at
þeir
vildo
ecki
til
lyða
þess
er
hann
ke&nscap;di
þeim
oc
þat
a&nscap;at
at
þeir
hofþo
þa&nscap;
m&vacute;g
ma&nscap;z
er
ecki
&slong;tóðz
við
þa
&slong;neri
hann
r&oogon;ðu
&nscap;i,
&slong;purði
þa
ef
nokkorir
væri
þeir
menn
a
þinginoér
&slong;acir
þær
ættiz
við
er
þeir
vildi
at
hann
&slong;etti
i
milli
þeira
þat
fa&nscap;z
bratt
i
orðum
bónda.
at
margir
váro
þar
rang
&slong;áttir
sín
i
milli,
er
þa
h&oogon;fþo
&slong;amhl&avlig;pa
orðit
at
mæla
móti
cri&slong;tni&nscap;i.
E&nscap;
þegar
er
bøacute;ndr
tóko
at
kæra
sín
vendræði,
þa
aflaði
hve&rscap;
þeira
sér
&slong;veitar
at
flytia
&slong;itt
mál
fram
gecc
því
þa&nscap;
dag
allan,
at
qveldi
var
&slong;litit
þingino,
þegar
er
bøacute;ndr
h&oogon;fþo
&slong;purt
at
Oláfr
konongr
hafþi
farit
um
valdres
oc
hann
var
comi&nscap;
i
bygð,
þa
hofðo
þeir
latit
fara
her&oogon;r,
oc
&slong;tefnt
&slong;aman
þegn
oc
þræl,
fóro
með
her
þa&nscap;
i
móti
konongi,
e&nscap;
þa
var
viða
aleyða
i
bygði&nscap;e.
B&oogon;ndr
heldo
&slong;amna
ðinom
þa
er
þingino
&slong;leít,
þess
varþ
konongr
vís,
e&nscap;
er
hann
com
a
&slong;cip
sín,
þa
lét
hann
róa
um
nóttina
ifir
þvert
vatnit,
þar
lét
hann
up
ganga
i
by
gðina,
let
þar
bre&nscap;a
oc
ræna
Eptir
um
daginn
rero
þeir
nes
fra
ne&slong;i
lét
konongr
alt
bre&nscap;a
bygðina,
e&nscap;
þeir
bøacute;ndr
er
i
&slong;amnaðinom
váro
þa
er
þeir
&slong;a
re&ydot;c
oc
loga
til
b&oogon;ia
sinna
þa
urðo
þeir
l&avlig;si
flockinom,
&slong;te
fndi
þa
hve&rscap;
i
brot
oc
leitaði
heim
ef
hann
mætti
fi&nscap;a
hy&slong;ci
sitt
e&nscap;
þegar
er
rof
com
i
liþit
þa
fór
hve&rscap;
at
&oogon;ðrom
til
þess
er
alt
riðlaðiz
i
&slong;má
flokka,
e&nscap;
konongr
reri
ifir
vatnit
oc
bre&nscap;di
þa
a
hvarotve&gscap;ia
landi,
comu
þá
bøndr
til
hans
oc
baðo
mi&slong;cunar
buðo
handgongo
sína,
gaf
hann
hveriom
ma&nscap;i
grið
er
til
hans
com
oc
þe&sscap;
crafþi
oc
&slong;va
fe
þeira,
mælti
þa
engi
maðr
við
cri&slong;tni,
let
konongr
þa
&slong;círa
folkit
oc
toc
gi&slong;lar
af
bóndum
Dvalþiz
konongr
þar
lengi
um
h&avligacute;
&slong;tit,
lét
draga
&slong;cipin
um
eið
a
milli
vatna,
fór
konongr
lítt
um
land
upi
fra
v&oogon;tnum
því
at
hann
truði
illa
bondum
hann
lét
þar
gera
kirkior
oc
vígia
oc
&slong;etti
ke
&nscap;imenn,
e&nscap;
er
konongi
þótti
ván
frø
ra,
þa
&slong;otti
hann
a
land
up,
com
þa
fram
a
þotni,
þess
getr
Ar
no&rscap;
Jarla
&slong;cald
er
Oláfr
konongr
hafþi
bre&nscap;t
a
upl&avlig;ndom,
þa
er
hann
oriti
um
Harald
bróðor
hans
%%Gengr
i
ætt
þat
er
yngvi
%uplendinga
bre&nscap;di
%þioð
gallt
rsis
reiði
%r&avlig;&nscap;
þess
er
frem&slong;tr
er
manna
%villdut
&avlig;flgar
alldir
%aðr
var
&slong;tyrt
til
váða
%grams
dólgum
fekkz
galgi
%gagnpryðanda
lyða
%%Siþan
for
Oláfr
konongr
norðr
um
dala
alt
til
fiallz
oc
nam
eigi
&slong;taðar
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
i
þrándheim
oc
alt
til
niðarós,
bio
þar
til
vetr
vi&slong;tar
oc
&slong;at
þar
um
vetri&nscap;,
Sa
var
hi&nscap;
xdi
vetr
konongdoms
hans.%%
CXXX.Cap.
Um
Einar
þambar
&slong;kelfir.
%%aðr
um
&slong;umarit
for
Eina&rscap;
þamba&slong;celfir
or
landi
oc
fyr&slong;t
ve&slong;tr
til
Englandz,
hitti
þar
Hacon
Jarl
mág
sinn,
dvalþiz
þar
með
honom
um
hrið,
Siþan
for
Eina&rscap;
a
fund
Knúts
konongs
oc
þa
af
honom
&slong;torar
giafir.
Eptir
þat
for
Einarr
&slong;uðr
um
Sæ
oc
allt
&slong;u
ðr
til
rumaborgar
oc
com
aptr
a&nscap;at
&slong;u
mar,
for
þa
til
bua
&slong;i&nscap;a
hitt
uz
þeir
Oláfr
konongr
þa
ecki
%%
CXXXI.Cap.
Fæddr
Magnus
konungr
goodi.
%%Alfhildr
het
kona
er
k&oogon;llot
var
konongs
amb&oogon;t
hon
var
þo
af
goð
um
ættom
comi&nscap;,
hon
var
qvi&nscap;a
friðuz,
hon
var
með
hirð
Oláfs
konongs
E&nscap;
þat
vár
varð
þat
til
tiþinda
at
Alfhildr
var
með
barne,
e&nscap;
þat
vi&sscap;o
trúnaðar
menn
konongs
at
hann
mundi
vera
faðir
barns
þess,
Sva
bar
at
eina
nott
at
Alfhildi
&slong;tóð
&slong;ott,
var
þar
fátt
manna
við&slong;tatt,
konor
nokorar
oc
pre&slong;tr
oc
Sigvatr
Scáld
oc
fair
aðrir
Alfhildr
var
þungliga
hal
din
oc
gekk
henni
nær
d&avlig;ða,
hon
f&oogon;ddi
&slong;veinbarn
oc
var
þat
um
hrið
er
þ&avlig;
vi&slong;so
ogl&oogon;gt
hvart
líf
var
með
barnino,
e&nscap;
er
barnit
&slong;c&avligacute;t
&avlig;ndo
up
oc
allomáttuliga
þa
bað
pre&slong;tr
Sigvat
fara
at
&slong;egia
konongi,
hann
&slong;varar
ec
þori
fyrir
engan
mun
at
ve
kia
konongi&nscap;,
því
at
hann
ba&nscap;ar
þat
hver
iom
manni
at
bregða
&slong;vefni
fyrir
honom
fy&rscap;
e&nscap;
hann
vacnar
&slong;iálfr,
pre&slong;tri&nscap;
&slong;varar
n&avlig;ð&slong;yn
be&rscap;
nu
til
at
barn
þetta
fáe
&slong;círn,
mér
&slong;y
niz
þat
all
oliflict,
Sigvatr
mælti
hel
dr
þori
ec
til
þe&sscap;
at
hætta,
at
þu
&slong;cirir
barnit
enn
ec
vekkia
konong
oc
mun
ec
avitum
uphalda
oc
ge
fa
nafn,
svá
gerþu
þeir
at
&slong;vei&nscap;
&slong;a
var
&slong;cirðr
oc
hét
Magnús,
Eptir
um
morgininn
þa
er
konongr
var
vakna
ðr
oc
klæddr
var
honom
&slong;agt
allt
frá
þessum
atburðom,
þa
lét
konongr
calla
til
sín
Sighvat
konongr
mælti,
hvi
vartu
&slong;va
diarfr
at
þu
létz
&slong;círa
barn
mítt
fy&rscap;
e&nscap;
ec
vi&slong;sa
Sigvatr
&slong;varar,
því
at
ec
vildi
heldr
gefa
Guði
ijá
menn
e&nscap;
ei&nscap;
fiandanom
konongr
mælti
fyrir
hvi
mundi
þat
við
li&gscap;ia
Sigvatr
&slong;varar
barnit
var
atcomit
d&avlig;ða
oc
mundi
þat
fiandans
maðr
ef
þat
d&oogon;i
heiðit,
E&nscap;
nu
var
þat
guðs
maðr,
hitt
er
oc
a&nscap;at
þótt
ec
vi&slong;&slong;a
þu
værir
mér
reiðr
at
þar
mundi
eigi
meira
við
li&gscap;ia
e&nscap;
líf
mítt,
e&nscap;
ef
þu
vill
at
ec
t&ydot;na
því
fyrir
þessa
&slong;&oogon;c,
þa
vænti
ec
at
ec
&slong;e
guðs
maðr,
konongr
mælti
hvi
létzu
&slong;veini&nscap;
Magnús
heita
ecki
er
þat
várt
ættnafn,
Sigvatr
&slong;varar
ec
het
hann
eptir
karla
magnu&slong;i
konongi
þann
vis&slong;a
ec
ma&nscap;
beztan
i
heimi,
þa
mælti
konongr,
gæfumaðr
ertu
micill
Sigvatr
er
þat
eigi
undarlict
at
gæfa
fylgi
vizco,
hitt
er
kyn
lict
&slong;em
&slong;tundum
ka&nscap;
verþa
at
&slong;u
gæfa
fylgir
ovizcom
m&oogon;nnom
at
ovitrlig
ráð
&slong;núaz
til
hamin
gio,
var
þa
konongr
allglaþr,
Svei&nscap;
&slong;a
f&oogon;ddiz
up
oc
var
bratt
efnili
gr
er
aldr
for
ifir
hann,
%%
CXXXII.
Cap.
Draap
Ásbjarnar
Selsbana.
%%Þat
vár
et
&slong;ama
feck
Oláfr
konongr
i
h&avlig;nd
A&slong;mundi
Grankels&slong;yni
&slong;y&slong;
lo
a
Hálogalandi
hálfa
til
mótz
við
Hárek
i
þiótto,
e&nscap;
hann
hafðe
aðr
haft
alla,
&slong;uma
at
veiz
lo
e&nscap;
&slong;uma
at
léni,
A&slong;mundr
hafði
&slong;cúto
oc
a
nær
xxx
manna
oc
vapnaða
vel
e&nscap;
er
A&slong;mundr
com
norðr
þa
hittuz
þeir
Harekr
&slong;egir
A&slong;mundr
honom
hvernug
konongr
hafði
til&slong;cipat
um
&slong;y&slong;lona,
lét
þar
fylgia
jartegnir
konongs,
Harekr
&slong;egir
&slong;va
at
konongr
myndi
ráða
hve&rscap;
&slong;y
&slong;lo
hefði,
e&nscap;
þo
gerþo
ecki
&slong;va
enir
fy&rscap;i
hofþingiar
at
mi&nscap;ca
várn
rétt
er
ættbornir
erom
til
rikis
at
hafa
af
konongom,
e&nscap;
fa
þa
i
hen
dr
boanda
&slong;onom
þeim
er
&slong;líct
ha
fa
fy&rscap;
ecki
með
h&avlig;ndom
ha
ft,
e&nscap;
þott
þat
fy&nscap;iz
a
Háreki
at
honom
þótti
þetta
moti
&slong;capi
þa
lét
hann
A&slong;mund
við
&slong;y&slong;lo
taka
&slong;em
konongr
hafþi
orð
til
&slong;end,
for
þa
A&slong;mundr
heim
til
f&oogon;ðor
&slong;ins,
dvalþiz
þar
litla
hrið,
for
þa
&slong;iþan
i
&slong;y
&slong;lo
sína
norðr
a
Halogaland,
e&nscap;
er
hann
com
norðr
i
langey,
þa
bio
&gscap;o
þar
brøðr
ij
het
a&nscap;a&rscap;
Gu&nscap;
&slong;tei&nscap;
e&nscap;
ij
karli,
þeir
váro
menn
&avlig;ðgir
oc
virþinga
menn
miclir,
Gu&nscap;&slong;teinn
var
bu&slong;y&slong;lo
maðr
oc
ellri
þeira
brøogon;ðra,
Karli
var
friðr
&slong;ynom
oc
&slong;cartz
maðr
mi
kill,
e&nscap;
hvartve&gscap;i
þeira
var
iþrot
ta
maðr
um
marga
luti,
A&slong;mundr
feck
þar
goðar
viðt&oogon;cor
oc
dvalþiz
þar
um
hrið,
heimti
þar
&slong;aman
or
&slong;y&slong;lo&nscap;i
&slong;lí
ct
er
fekkz,
Karli
r&oogon;ddi
þat
fyrir
Asmundi
at
hann
vildi
fara
með
honom
&slong;uðr
a
fund
Oláfs
konongs
oc
leita
sér
hirðvi&slong;tar,
Asmundr
fy&slong;ti
þess
raðs
oc
het
um&slong;y&slong;lo
sinni
við
konong
at
Karli
fengi
þat
&oogon;rendi
&slong;em
hann
beid
diz
til,
Reðz
hann
þa
til
foroneytis
með
Asmundi
A&slong;mundr
&slong;purði
þat
at
A&slong;bj&oogon;rn
Selsbani
hafþi
farit
&slong;uðr
i
vá
ga&slong;tefno
oc
hafþi
byrðing
er
hann
atti
oc
nær
xx
menn
á
oc
hans
var
þa
&slong;u&nscap;an
ván,
þeir
Asmundr
fóro
leið
sína
&slong;uðr
með
landi
oc
h&oogon;fðo
andviðri
oc
þo
vind
liti&nscap;
Sigldo
&slong;cip
i
moti
þeim,
þ&avlig;
er
varo
af
vágaflota,
Spurðo
þeir
þa
af
hlioðe
at
um
farar
A&slong;bjarnar
var
þeim
&slong;va
&slong;agt
at
hann
myndi
þa
&slong;u&nscap;an
a
leið,
þeir
Asmundr
oc
karli
váro
reckiofe
lagar,
oc
var
þar
et
kær&slong;ta,
þat
var
ei&nscap;
dag
er
þeir
Asmundr
rero
fram
eptir
&slong;un
di
nokkoro,
þa
&slong;igldi
byrðingr
mó
ti
þeim,
var
þat
&slong;cip
&avlig;ðkent
þat
var
hl&ydot;rbirt,
&slong;teint
bæþi
hvitom
&slong;tei
ni
oc
r&avlig;ðum,
þeir
hofþo
&slong;egl
&slong;ta
fat
með
vendi,
þa
mælti
karli
við
Asmund
Opt
røogon;þir
þu
um
at
þér
&slong;e
forvitni
micil
a
at
&slong;ia
hann
A&slong;bj&oogon;rn
Selsbana
eigi
ka&nscap;
ec
&slong;cip
at
ke&nscap;a
ef
eigi
&slong;i
glir
hann
þar,
Asmundr
&slong;varar
gor
svá
væl
lags
maðr
&slong;eg
mér
til
ef
þu
ke&nscap;ir
hann,
þa
re&nscap;
duz
hia
&slong;cipin
oc
mælti
karl,
þar
&slong;itr
hann
&slong;elsbani
við
&slong;tyrit
i
blám
kyrtli
Asmundr
&slong;varar,
ec
&slong;kal
fa
honom
r&avlig;ðan
kyrtil
Siþan
&slong;c&avlig;t
hann
Asmundr
at
A&slong;birni
Selsbana
&slong;pioti
oc
com
a
hann
miðian,
fl&avlig;g
i
g&avlig;gnum
hann
&slong;va
at
fa&slong;t
&slong;toð
fram
i
h&avlig;fða
fioli&nscap;i,
fell
Asbj&oogon;rn
d&avlig;ðr
fra
&slong;t&ydot;rino,
fóro
&slong;iþan
hvarir
tve&gscap;io
leiðar
sinnar,
flutto
þeir
líc
A&slong;bjarnar
norðr
a
Þrandarnes,
let
þa
Sigrið
&slong;enda
eptir
Þori
Hund
til
biark
eyiar,
com
hann
til
er
buit
var
um
líc
A&slong;bjarnar
eptir
&slong;iþ
þeira,
e&nscap;
er
þeir
fóro
i
brot
valdi
Sigrið
vinom
&slong;inom
giafir,
hon
leiddi
Þori
til
&slong;cips,
e&nscap;
aðr
þ&avlig;
&slong;cildizc
mælti
hon,
Sva
er
nu
Þorir
at
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;onr
mi&nscap;
lyddi
á&slong;tráðum
þinom,
nu
vanz
honom
eigi
lif
til
at
l&avligacute;na
þat
&slong;em
vert
var,
nu
þott
ec
&slong;iá
ve&rscap;
til
f&oogon;r
e&nscap;
hann
mundi
vera,
þa
&slong;kal
ec
þo
hafa
vilia
til,
Nu
er
hér
giof
er
ec
vil
gefa
þér
oc
vilda
ec
at
þér
qvæm
væl
i
hald,
þat
var
&slong;piót,
hér
er
nu
&slong;piot
þat
er
&slong;toð
i
gognum
A&slong;bj&oogon;rn
&slong;on
mi&nscap;,
oc
er
þar
e&nscap;
bloðit
a,
mattu
þa
heldr
muna
at
þat
mun
hæfaz
oc
&slong;ár
þat
er
þu
&slong;átt
a
A&slong;birni
bróðor
&slong;yni
þinom
nu
yrðe
þér
þa
&slong;c&oogon;roliga
ef
þu
létir
þetta
&slong;piót
&slong;va
af
h&avlig;ndom
at
þat
&slong;t&oogon;ði
i
brio&slong;ti
Oláfi
digra.
Nu
mæli
ec
þat
um
&slong;egir
hon
at
þu
verþir
hvers
mannz
niðingr
ef
þu
hefnir
eigi
A&slong;bjarnar
Sneri
hon
þa
i
brot,
Þorir
varð
&slong;va
rei
ðr
orðum
hennar,
at
hann
mátti
engo
&slong;vara,
oc
eigi
gaði
hann
&slong;piotit
l&avlig;&slong;t
lá
ta
oc
eigi
gáði
hann
bry&gscap;io&nscap;ar
oc
mundi
hann
ganga
a
kaf
ef
eigi
toki
menn
til
hans
oc
&slong;tyddi
hann
er
hann
gecc
ut
a
&slong;cipit,
þat
var
mala&slong;piot
ekki
micit
oc
gullre
ki&nscap;
falri&nscap;
a,
rero
þeir
Þorir
þa
i
brot
oc
heim
til
Biarceyiar.
A&slong;mundr
oc
þeir
felagar
fóro
leið
&slong;ina,
til
þess
er
þeir
comu
&slong;uðr
til
þrandheims
oc
a
fund
Oláfs
konongs,
Sagði
A&slong;mundr
þa
konongi
hvat
til
tiþenda
hafþi
g&oogon;rz
i
f&oogon;rum
hans.
G&oogon;rðiz
karli
hirð
maðr
konongs,
heldo
þeir
A&slong;mundr
vel
vina
tto
sína,
e&nscap;
orðt&avlig;c
þ&avlig;
er
þeir
A&slong;mundr
oc
karli
hofþo
mæltz
við
a
ðr
víg
A&slong;bjarnar
varð,
þa
for
þat
ekki
leynt,
því
at
þeir
&slong;iálfir
&slong;ogðo
konongi
fra
þvi,
en
þar
var
&slong;em
mælt
er
at
hve&rscap;
a
vin
með
ovinom,
váro
þeir
þar
&slong;umir
er
&slong;lict
hugfe&slong;to,
oc
þaðan
af
com
þat
til
þoris
Hundz
%%
CXXXIII.
Cap.
Fráá
Olafi
Konwngi.
%%Oláfr
konongr
bioz
um
várit
er
aleið
oc
bio
&slong;cip
sín,
&slong;iþan
for
hann
um
&slong;u
marit
&slong;uðr
með
landi,
atti
þing
við
bændr
&slong;ætti
menn
oc
&slong;iþaði
land
toc
oc
konongs
&slong;cyldir
hvar
&slong;em
hann
for
for
konongr
um
h&avlig;&slong;tið
alt
&slong;uðr
til
landzenda,
hafþi
Oláfr
konongr
þa
cri&slong;tnat
land
þar
&slong;em
&slong;tór
heroð
váru,
þa
hafði
hann
oc
&slong;cipað
l&oogon;gum
um
land
alt,
hann
hafþi
þa
oc
lagt
undir
&slong;ic
orcneyiar
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
&slong;agt,
hann
hafþi
oc
haft
orð&slong;en
dingar
oc
gert
sér
marga
vini
bæ
ði
a
J&slong;landi
oc
gr&oogon;nlandi
oc
&slong;va
i
færeyiom.
Oláfr
konongr
hafþi
&slong;ent
til
J&slong;landz
kirkio
við
oc
var
&slong;u
kirkia
ger
a
þingvelli
þar
er
alþingi
er
hann
&slong;endi
með
klucko
micla,
þa
er
e&nscap;
er
þar,
þat
var
þa
eptir
er
J&slong;lendingar
h&oogon;fðo
f&oogon;rt
l&oogon;g
&slong;in
oc
&slong;ett
cri&slong;ti&nscap;
rett,
eptir
því
&slong;em
orð
hafþi
til&slong;end
Oláfr
konongr,
Siþan
fóro
af
I&slong;landi
margir
metorða
menn,
þeir
er
handgengnir
gerþuz
Oláfi
konongi
þar
var
þorkell
Eyiolfs
&slong;on
þorleikr
Bolla
&slong;on
Þorðr
Kolbeins
&slong;on
Þorðr
Barkar
&slong;on
þor
gei&rscap;
Havarar
&slong;on
þormoðr
Kolbrunar
&slong;cáld.
Oláfr
konongr
hafþi
&slong;ent
vingiafir
morgum
hofþingiom
til
J&slong;landz,
e&nscap;
þeir
&slong;endo
honom
þa
luti
er
þar
fenguz
oc
þeir
vænto
at
honom
mundi
þickia
hellzt
&slong;e&nscap;ding
i.
E&nscap;
i
þesso
viná
tto
marki,
er
konongr
gerþi
til
J&slong;landz
bio&gscap;o
e&nscap;
fleire
lutir,
þeir
er
&slong;iþan
urðo
berir.
%%
CXXXIV.Cap.
Fráá
ord-&slong;ending
Olafs
konwngs
til
J&slong;s-
lands,
oc
Raada
giórd
Islendinga.
%%Oláfr
konongr
&slong;endi
þetta
&slong;umar
þórarin
nefiolfs&slong;on
til
J&slong;landz
með
orendum
sínom,
oc
helt
þórarinn
&slong;cipi
&slong;ino
þá
út
or
Þrandheimi
er
konongr
for
oc
fyl
gði
honom
&slong;uðr
a
m&oogon;ri.
Sigldi
þórarinn
þa
a
haf
ut
oc
fekk
&slong;va
micit
raðbyri
at
hann
&slong;igldi
a
viij
d&oogon;
grum
til
þe&sscap;
er
hann
toc
eyiar
a
is
landi
oc
fór
þegar
til
alþingis
oc
com
þar
er
menn
váro
at
logbergi,
g
þegar
til
logbergs.
E&nscap;
er
menn
h&oogon;fðo
þar
mælt
l&oogon;g&slong;cil,
þa
toc
þórarinn
til
máls
Nefiolfs&slong;on
Ec
&slong;cildumz
fyrir
iiij
nottum
við
Oláf
konong
Haralds
&slong;on
Sendi
hann
qveþio
hingat
til
landz
&oogon;llom
h&oogon;fþingiom
oc
landz&slong;tiornar
m&oogon;nnom
oc
þar
með
allri
alþyðo
karla
oc
qve&nscap;a
ungum
m&oogon;nnom
oc
g&avlig;mlom,
&slong;ælum
oc
ve&slong;lom
Guðs
oc
&slong;ina,
oc
þat
með
at
hann
vill
vera
yða&rscap;
drotti&nscap;
ef
þér
vilit
vera
hans
þegnar
en
hvárir
a&nscap;arra
vinir
oc
fulltings
menn
til
allra
goðra
luta,
menn
&slong;v&oogon;roðo
væl
mali
hans
qváþuz
allir
þat
fegnir
vilia
at
vera
vinir
konongs
ef
hann
væri
vinr
hér
landz
manna
þa
toc
þórarinn
til
mals,
þat
fylgir
qveðio
&slong;ending
konongs
at
hann
vill
þess
beiðaz
i
vinátto
af
norðlendin
gom,
at
þeir
gefi
honom
ey
eða
ut&slong;ker
er
li&gscap;r
fyrir
eyiafirði
er
menn
kalla
gríms
ey
Vill
þar
i
mot
le&gscap;ia
þ&avlig;
gøogon;ði
af
&slong;ino
landi
er
menn
ku&nscap;a
honom
til
at
&slong;egia,
e&nscap;
&slong;endi
orð
Guð
mundi
a
M&oogon;þrov&oogon;llom
til
at
flytia
þetta
mál,
því
at
hann
hefir
þat
&slong;purt
at
Guðmundr
ræðr
þar
me
&slong;to,
Guðmundr
&slong;varar
fúss
em
ec
til
vi
nátto
Oláfs
konongs,
oc
ætla
ec
mér
þat
til
gagns
miclo
meira
e&nscap;
ut
&slong;ker
þat
er
hann
beiðiz
til.
E&nscap;
þo
hefir
konongr
þat
eigi
rétt
&slong;purt
at
ec
eiga
meira
vald
a
þvi
e&nscap;
aðrir
því
at
þat
er
nu
at
almenning
gert
Nu
muno
vér
eiga
&slong;tefno
at
vár
a
milli,
þeir
menn
er
me&slong;t
hafa
gagn
af
eyio&nscap;i,
ganga
menn
&slong;iþan
til
búþa.
Eptir
þat
eigo
norðlendingar
&slong;tefno
milli
sín
oc
r&oogon;ða
þetta
mál,
lagði
þa
hve&rscap;
til
&slong;líct
&slong;em
&slong;&ydot;ndiz
var
Guðmundr
flytiandi
þessa
máls
oc
&slong;nero
þar
margir
aðrir
eptir
þvi,
þa
&slong;purðo
menn
hvi
Eina&rscap;
broðir
hans
r&oogon;ddi
ecki
vm,
þickir
o&sscap;
hann
ku&nscap;a
&slong;egia
þeir
fle&slong;t
gl&oogon;g&slong;t
at
&slong;ia,
þa
&slong;varar
Eina&rscap;,
þvi
em
ec
far&oogon;ði&nscap;
vm
þetta
mál
at
engi
hefir
mic
atqvatt,
e&nscap;
ef
ec
&slong;kal
&slong;egia
mina
ætlan
þa
hy&gscap;
at
&slong;a
ma
ni
til
vera
hér
landz
m&oogon;nnom
at
ganga
undir
&slong;cattgiafir
við
Oláf
konong
oc
allar
al&oogon;gor
hér
þvílícar
&slong;em
hann
hefir
við
menn
i
Noregi
oc
muno
vér
eigi
þat
ofrel
&slong;i
gera
einom
o&sscap;
til
handa
hel
dr
bæði
o&sscap;
oc
&slong;onom
várom
oc
allri
ætt
vá&rscap;i
þei&rscap;i
er
þetta
land
by&gscap;ir
oc
mun
an&avligacute;ð
&slong;u
aldrigi
gan
ga
eða
hverfa
af
þe&sscap;o
landi,
e&nscap;
þott
konongr
&slong;iá
&slong;e
goðr
maðr
&slong;em
ec
trui
væl
at
&slong;e,
þa
mun
þat
fara
heþan
fra
&slong;em
hingat
til
þa
er
kononga&slong;cipti
verðr
at
þeir
ero
ojafnir,
&slong;umir
goðir
e&nscap;
&slong;umir
illir,
e&nscap;
ef
landzmenn
vilia
halda
frel&slong;i
síno
því
er
þeir
hafa
haft
&slong;iþan
er
land
þetta
bygðiz,
þa
mun
&slong;a
til
vera
at
lia
konongi
en&slong;cis
fang&slong;taðar
á,
hvar
ki
um
landaeign
hér
ne
um
þat
at
gialda
heþan
aqveþnar
&slong;culdir
þær
er
til
lyð&slong;cyldo
megi
me
taz,
e&nscap;
hit
calla
ec
vel
fal
lit,
at
menn
&slong;endi
konongi
vingiafir
þeir
er
þat
vilia,
h&avligacute;ca
eða
he&slong;ta,
tio
lld
eða
&slong;egl
eða
aðra
þa
luti
er
&slong;endiligir
ero,
er
því
þa
vel
varit
ef
vinátta
kømr
i
móti,
e&nscap;
um
grims
ey
er
þat
at
røða
ef
þaðan
er
engi
lutr
fluttr
&slong;a
er
til
mátfánga
er,
þa
má
þar
føða
her
mannz
oc
ef
þar
er
utlendr
herr
oc
fari
þeir
með
lang&slong;cipom
þaðan,
þa
ætla
ec
morgum
kotbondonum
muni
þickia
verþa
þr&avlig;ngt
fyrir
dvrom,
oc
þegar
er
Eina&rscap;
ha
fþi
þetta
mælt
oc
innt
allan
veg
þenna,
þa
var
&oogon;ll
alþyða
&slong;nuin
með
eino
&slong;amþycki
at
þetta
&slong;cyldi
eigi
fáz,
Sa
þórarinn
þa
orendis
lóc
sín
um
þetta
mál.
%%
CXXXV.
Cap.
Fráá
[Svard&oogon;gum]
Islendinga.
%%Þorarinn
geck
a&nscap;an
dag
til
logbergs
oc
mælti
þa
enn
ørendi
oc
hóf
svá
Oláfr
konongr
&slong;endi
orð
vinom
sínom
hingat
til
landz,
nefndi
til
þe&sscap;
Guðmund
Eyiolfs
&slong;on
Sno&rscap;a
goða,
þorkel
Eyiolfs&slong;on
Sca
pta
log&slong;ogo
ma&nscap;,
þor&slong;tein
Hallz
&slong;on
hann
&slong;endi
yðr
til
þe&sscap;
orð,
at
þer
&slong;cyldut
fara
a
fund
hans,
oc
&slong;&oogon;kia
þangat
vinatto
boð,
mælti
hann
þat
at
þér
&slong;cyldut
þessa
ferð
eigi
undir
h&oogon;foð
le
&gscap;iaz
ef
yðr
þ&ocurl;tti
nokkoro
varða
um
hans
vinátto,
þeir
&slong;v&oogon;roðo
því
máli,
þ&oogon;
ckoðo
konongi
boð
&slong;itt,
qváþuz
þetta
&slong;egia
mundo
þórarni
&slong;iþa&rscap;
um
ferðir
&slong;ínar
þa
er
þeir
hefþi
raðit
fyrir
sér
oc
við
vi
ni
&slong;ina
E&nscap;
er
þeir
h&oogon;fþingiar
tóko
r&oogon;
ðor
sín
i
milli,
þa
&slong;agði
hve&rscap;
&slong;em
&slong;yndiz
um
ferð
þessa.
Sno&rscap;i
goði
oc
Scapti
l&avlig;tto
þe&sscap;
at
le&gscap;ia
a
þá
hæacute;tto
við
Noregs
menn
at
allir
&slong;e&nscap;
fø
ri
af
i&slong;landi
oc
þangat
þeir
me&nscap;
er
me&slong;t
reðo
fyrir
landi.
Sogðo
þeir
at
af
þe&sscap;i
orð&slong;ending
þótti
þeim
heldr
grunir
adregnir
um
þat
er
Einarr
hafþi
getit
at
konongr
mundi
ætla
til
py&nscap;dinga
nokko&rscap;a
við
J&slong;lendinga
ef
hann
mætti
ráða.
Gudmundr
oc
þorkell
Eyiolfs&slong;on
fy&slong;to
mioc
at
&slong;cipaz
við
orð&slong;ending
Oláfs
konongs
oc
c&oogon;lloðo
þat
&slong;ømdar
ferð
micla
mundo,
e&nscap;
er
þeir
kniaðo
þetta
mál
milli
sín,
þa
&slong;taðfe&slong;tiz
þat
hellzt
með
þeim
at
þeir
&slong;ialfir
&slong;cyldo
eigi
fara,
e&nscap;
hve&rscap;
þeira
&slong;cyldi
gera
ma&nscap;
af
hendi
&slong;i&nscap;i
þa&nscap;
er
þeim
þ&ocurl;tti
bezt
til
falli&nscap;
oc
&slong;cilduz
a
því
þingi
við
&slong;va
buit
oc
urðo
engar
utanferðir
a
þvi
&slong;umri.
E&nscap;
þórarinn
fór
tvivegis
um
&slong;umarit
oc
com
um
h&avlig;&slong;tit
a
fund
Oláfs
konongs
oc
&slong;egir
honom
&slong;itt
orendi
&slong;lict
er
orðit
var
oc
&slong;va
þat
með
at
h&oogon;fþingiar
mun
do
coma
af
I&slong;landi
&slong;va
&slong;em
hann
hafþi
orð
til
&slong;ent
eða
&slong;ynir
þeira
elligar.
%%
CXXXVI
Cap.
Fráá
Færeyingum.
%%Þat
&slong;ama
&slong;umar
comu
utan
af
færeyiom
til
Noregs
at
orð
&slong;ending
Oláfs
konongs
Gilli
log&slong;ogo
maðr,
Leifr
Ozurar
&slong;on
þoralfr
or
Dimon
oc
margir
aðrir
bønda
&slong;ynir.
E&nscap;
þrandr
i
goto
biozt
til
fer
ðar
e&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
mioc
þa
toc
hann
fæli
&slong;ótt
þa
er
hann
var
hver
gi
f&oogon;&rscap;
oc
dvalþiz
hann
eptir,
E&nscap;
er
þeir
færeyingar
comu
a
fund
Oláfs
konongs
þa
callaði
hann
þa
a
tal
oc
atti
&slong;tefno
við
þa,
l&avlig;c
hann
þa
up
uið
þa
ørendi
þ&avlig;
er
undir
bio&gscap;o
ferði&nscap;i
oc
&slong;egir
þeim
at
hann
vildi
hafa
&slong;catt
af
færeyiom
oc
þat
með
at
fær
eyingar
&slong;cyldo
hafa
þ&avlig;
l&oogon;g
&slong;em
Oláfr
konongr
&slong;etti
þeim,
e&nscap;
a
þeiri
&slong;tefno
fa&nscap;z
þat
a
orðum
konongs
at
hann
mundi
taca
fe&slong;to
til
þe&sscap;a
máls
af
þeim
færey
&slong;com
m&oogon;nnom
er
þa
váro
þar
comnir,
ef
þeir
vildi
þat
&slong;áttmál
&slong;vard&oogon;gum
binda,
b&avlig;ð
þeim
m&oogon;nnom
er
honom
þótto
þar
agæztir,
at
þeir
&slong;cyldo
geraz
honom
handgengnir
oc
þi
&gscap;ia
af
honom
metorð
oc
vinátto,
e&nscap;
þeim
hinom
færey&slong;com
virþiz
&slong;va
orð
konongs
&slong;em
grunr
mundi
a
vera
hvernog
þeira
mál
mundi
&slong;nuazc
ef
þeir
vildi
eigi
undir
þat
alt
ganga
&slong;em
konongr
beiddi
þa,
E&nscap;
þo
at
til
þessa
máls
yrði
fleyri
&slong;te
fnol&oogon;g
aðr
e&nscap;
þat
lycðiz
þa
varð
þat
framgengt
alt
er
konongr
beiddiz,
Gen
go
þeir
til
handa
konongi
oc
gerþuz
hirð
menn
hans
Leifr
oc
Gilli
oc
þoralfr
E&nscap;
allir
þeir
f&oogon;ron&avlig;tar
veitto
&slong;var
daga
Oláfi
konongi
til
þe&sscap;
at
hallda
i
færeyiom
þ&avlig;
l&oogon;g
oc
þa&nscap;
landzrett
&slong;em
hann
&slong;etti
þeim
oc
&slong;catgildi
þat
er
hann
qvað
á,
Siþan
bio&gscap;uz
þeir
hinir
fæ
rey&slong;co
til
heimferðar,
E&nscap;
at
&slong;cilna
ði
veitti
konongr
þeim
vingiafir,
e&nscap;
þeir
er
honom
hofþo
handgengnir
gerzc
fara
þeir
ferðar
&slong;i&nscap;ar,
þa
er
þeir
váro
búnir
e&nscap;
konongr
let
bua
&slong;cip
oc
fecc
manna
til
oc
&slong;endi
þa
menn
til
færeyia
at
taka
þar
við
&slong;catti
þeim
er
færeyingar
&slong;cyldo
gialda
honom
þeir
urðo
ekki
&slong;nembúnir,
oc
er
fra
ferð
þat
at
&slong;egia
at
þeir
coma
eigi
aptr
oc
engi
&slong;cattr
a
því
&slong;umri
er
næ&slong;t
var
eptir,
því
at
þeir
hofðo
ekki
comit
til
færeyia,
hafði
þar
engi
maðr
&slong;catt
heimtan.
%%
CXXXIII.Cap.
Kvanfááng
Ketils
oc
Þordar.
%%Oláfr
konongr
for
um
h&avlig;&slong;tit
i&nscap;
i
vi
kina
oc
gerþi
orð
fyrir
sér
til
Uplanda
oc
let
boða
veizlor
oc
er
hann
ætlar
&slong;er
um
vetri&nscap;
at
fara
um
up
l&avlig;nd,
&slong;iþan
byriar
hann
ferðina
oc
for
til
uplanda,
Dvalþiz
Oláfr
konongr
þa&nscap;
vetr
a
upl&avlig;ndom
for
þar
at
veizlom
oc
leiðrétti
þa
luti
þar
er
honom
þótti
ábóta
va
nt
&slong;amþi
þa
þar
e&nscap;
cri&slong;tnina
er
honom
þótti
þurfa,
þat
gerþiz
til
tiþinda
þa
er
konongr
var
a
Heið
morc
at
Ketill
kálfr
af
rin
go
ne&slong;i
hóf
up
bonorð
&slong;itt
hann
bað
Gu&nscap;hildar
dóttor
Sigurðar
S&ydot;rs
oc
Á&slong;to
var
Gu&nscap;hildr
&slong;y
&slong;tir
Oláfs
konongs,
átti
konongr
&slong;v&oogon;r
oc
fo&rscap;áð
máls
þess,
hann
toc
því
væn
liga,
var
þat
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
at
hann
vi&sscap;i
um
Ketil
at
hann
var
ætt&slong;tó&rscap;
oc
&avlig;ðigr
vitr
maðr
h&oogon;fþingi
mi
cill,
hann
hafþi
oc
lengi
aðr
verit
vi
nr
Oláfs
konongs
micill
&slong;va
&slong;em
hér
er
fyrr
&slong;agt,
þat
alt
&slong;aman
bar
til
þess
at
konongr
u&nscap;i
raðs
þessa
Katli,
var
þetta
framgengt
at
Ketill
feck
Gu&nscap;hildar
var
Oláfr
konongr
at
þessi
veizlo,
Oláfr
konongr
for
norðr
i
Guðbrandzdala
toc
þar
veizlor,
þar
bio
&slong;a
maðr
er
het
Þorðr
Gothorms&slong;on
a
b&oogon;
þeim
er
a
Steig
heitir
Þorðr
var
maðr
ríka
&slong;tr
i
inn
norðra
lut
dala
e&nscap;
er
þeir
konongr
hittuz,
þa
hóf
Þorðr
up
bono[r]ð
&slong;itt
oc
bað
I&slong;ríðar
Guð
bra&nscap;zdóttor
moðor
&slong;ystor
Oláfs
konongs,
átti
þar
konongr
&slong;v&oogon;r
þessa
máls,
e&nscap;
er
at
þeim
málum
var
&slong;ettit,
þa
var
þat
afraðit
at
þ&avlig;
ráð
tócuz
oc
feck
Þórðr
Isríðar,
G&oogon;rðiz
hann
&slong;iþan
&oogon;luðar
vinr
Oláfs
konongs
oc
þar
með
margir
aðrir
frændr
Þorðar
oc
vinir
þeir
er
eptir
honom
hurfo
for
Oláfr
konongr
þa
aptr
&slong;uðr
vm
þotn
oc
Haðaland
þa
a
hringa
ríki
oc
þaðan
ut
i
vikina,
fór
hann
um
várit
til
Tunsbergs
oc
dvalþiz
þar
lengi
meþan
þar
var
c&avlig;p&slong;tefna
me&slong;t
oc
tilflutning,
let
hann
þa
búa
&slong;cip
sín
oc
hafði
með
sér
fiolmenni
micit.
%%
CXXXVII.
Cap.
Fráá
Ís=lendingum
%%Sumar
þetta
com
af
i&slong;landi
at
orð&slong;ending
Oláfs
konongs
Stei&nscap;
&slong;onr
Sca
pta
log&slong;&oogon;gu
mannz,
þóroddr
&slong;onr
Sno
&rscap;a
goða,
Gellir
&slong;onr
þorkels,
Egill
&slong;onr
Siþu
Hallz
bróðir
þor&slong;teins,
Guð
mundr
Eyiolfs&slong;on
hafþi
andaz
aðr
um
vetri&nscap;,
þeir
enir
i&slong;lenzco
menn
fóro
þegar
a
fund
Oláfs
konongs
er
þeir
mattu
við
comaz,
e&nscap;
er
þeir
hitto
konong
fengo
þeir
þar
goðar
viðt&oogon;cor
oc
váro
allir
með
honom,
þat
&slong;ama
&slong;umar
&slong;purði
Oláfr
konongr
at
&slong;cip
þat
hafði
horfit
er
hann
ha
fþi
&slong;ent
til
færeyia
eptir
&slong;cá
tti
et
fy&rscap;a
&slong;umar
oc
þat
haf
ði
hvergi
til
landa
comit
&slong;va
at
&slong;purt
væri,
konongr
fecc
þa
til
&slong;cip
a&nscap;at
oc
þar
menn
með
oc
&slong;endi
til
færeyia
eptir
&slong;catti
fóro
þeir
menn
oc
leto
i
haf,
e&nscap;
&slong;iþan
&slong;purðiz
ekki
til
þeira
heldr
e&nscap;
til
e&nscap;a
fy&rscap;i,
oc
váro
þar
margar
getr
á,
hvat
af
&slong;cipum
þeim
mundi
orþit
%%
CXXXIX.
Cap.
Upp-haf
Knúts
Rijka.
%%Knutr
e&nscap;
ríki
er
&slong;umir
calla
e&nscap;
gamla
Knut,
hann
var
konongr
i
þa&nscap;
tíþ
ifir
Englandi
oc
ifir
Danaveldi
Knútr
ríki
var
&slong;onr
Sveins
Tiúgo
Sce&gscap;s
Haralds
&slong;onar
þeir
langfeðgar
hofðo
raþit
langa
æfi
fyrir
Danm&oogon;rko,
Haraldr
Gorms&slong;on
f&oogon;ðor
faðir
Knutz
hafði
ei
gnaz
Noreg
eptir
fall
Haralds
Gu&nscap;hildar
&slong;onar
oc
tecit
af
&slong;catta,
&slong;ett
þar
til
landz
g&oogon;zlo
Hacon
Jarl
enn
rika,
Svei&nscap;
Danakonongr
&slong;onr
Haralds
reð
oc
fyrir
Noregi
oc
&slong;etti
ifir
til
landzgæzlo
Eirík
Jarl
Haconar
&slong;on
reðo
þeir
brøðr
þa
landi
oc
Svei&nscap;
Haconar
&slong;on
til
þe&sscap;
er
Eiríkr
Jarl
for
ve&slong;tr
til
Englandz
at
orð&slong;e&nscap;
ding
Knúts
ens
ríka
mágs
síns,
e&nscap;
&slong;etti
þa
eptir
til
rikis
i
Noregi
Hacon
Jarl
&slong;on
sinn
oc
&slong;y&slong;tor
&slong;on
Knútz
ens
rí
ka
mágs
síns,
e&nscap;
&slong;iþan
er
Oláfr
digri
com
i
Noreg,
þa
toc
hann
fyr&slong;t
h&oogon;n
dom
Hacon
Jarl
oc
&slong;etti
hann
af
ríki
svá
&slong;em
fy&rscap;
er
ritit,
for
þa
Hacon
til
Knúts
moðor
bróðor
síns
oc
hafþi
verit
&slong;iþan
með
honom
alla
&slong;tund,
til
þe&sscap;
er
hér
er
comit
&slong;&oogon;go&nscap;i,
Knutr
inn
ríki
hafði
u&nscap;it
England
með
o&rscap;ostom
oc
bariz
til
oc
hafðe
langt
&slong;ta
rf
aðr
e&nscap;
landz
folkit
hefði
honom
hlyðit
orþit,
e&nscap;
er
hann
þottiz
fullcominn
þar
til
landz&slong;tiornar,
þa
mi&nscap;tiz
hann
hvat
hann
þóttiz
eiga
þe&sscap;
rikis
er
hann
hafþi
eigi
&slong;ialfr
varðveizlo
ifir,
E&nscap;
þat
var
i
Noregi,
hann
þóttiz
eiga
at
erfðom
Noreg
allan,
e&nscap;
Hacon
&slong;y&slong;tor
&slong;on
hans
þo
ttiz
eiga
&slong;uman,
oc
þat
með
at
hann
þóttiz
með
&slong;vivirþing
látit
ha
fa.
Sa
var
ei&nscap;
lutr
til
þess
er
þeir
Knútr
oc
Hacon
h&oogon;fþo
ky&rscap;o
haldit
um
tilkall
i
Noreg
at
þa
fyr&slong;t
er
Oláfr
Haralds
&slong;on
com
i
land,
liop
upp
allr
mugr
oc
margmenne
oc
villdi
ekki
heyra
a&nscap;at
e&nscap;
Oláfr
&slong;cyldi
vera
konongr
ifir
landi
&oogon;llo
e&nscap;
þa
&slong;iþan
er
menn
þóttuz
verþa
o&slong;ialfraðir
fyrir
ríki
hans
þa
leitaðo
&slong;umir
i
brot
or
landi
hofþo
farit
mioc
margir
rikis
menn
a
fund
Knutz
konongs
eða
rikra
bonda
&slong;ynir
oc
gefit
sér
ymi&slong;t
til
orenda,
e&nscap;
hve&rscap;
þeira
er
com
a
fund
Knúts
konongs
oc
hann
vildi
þyð
az
þa
fengo
allir
af
honom
fullar
hendr
fiar.
Matti
þar
oc
&slong;ia
tígn
miclo
meire
e&nscap;
i
&avlig;ðrom
&slong;t&oogon;ðum
bæ
ði
at
fiolmenne
því
er
þar
var
&slong;id&oogon;gris
oc
umbunaði
þeim
&avlig;ðrom
er
þar
var
i
þeim
herbergiom
er
hann
átti
oc
hann
var
&slong;ialfr
í.
Knútr
hi&nscap;
ríki
tóc
&slong;catt
oc
&slong;cyld
at
þeim
þioðl&avlig;ndom
er
&avlig;ðgoz
váro
a
norðr
l&avlig;ndom,
e&nscap;
þeim
mun
&oogon;llum
er
hann
atti
meiri
at
taka
e&nscap;
aðrir
konongar
þa
gaf
hann
oc
þvi
&oogon;llo
meira
e&nscap;
hve&rscap;
konongr
a&nscap;arra.
J
&oogon;llo
ríki
hans
var
friðr
&slong;va
goðr
at
engi
þorði
þar
a
at
ganga,
e&nscap;
&slong;ialfir
landzmenn
h&oogon;fðo
frið
oc
fornan
landz
rétt
af
&slong;líco
fekz
honom
frægð
micil
vm
&oogon;ll
l&avlig;nd,
E&nscap;
þeir
er
af
Noregi
comu
k&oogon;rþo
ofrel&slong;i
&slong;itt
margir,
oc
tiáþo
þat
fyrir
Haconi
Jarli
e&nscap;
&slong;umir
fyrir
&slong;ialfom
konongi
at
Noregs
menn
mundo
þa
vera
bunir
til
at
hverfa
aptr
undir
Knút
konong
oc
jarlinn
oc
þi&gscap;ia
af
þeim
frel&slong;i
&slong;itt,
þessar
røþor
fello
Jarli
vel
i
&slong;cap
oc
kærði
þat
fyrir
konongi
oc
bað
hann
leita
eptir
ef
Oláfr
konongr
vil
di
upgefa
rikit
fyrir
þeim
eða
miðla
með
&slong;áttmáli
nockoro,
váro
hér
margir
flutnings
menn
með
Jarli
i
&slong;i&nscap;i.
%%
CXL.Cap.
Fráá
Sendi-m&ocurl;nnum
Knúts
konungs.
%%Knútr
hi&nscap;
ríki
&slong;endi
menn
ve
&slong;tan
af
Englandi
til
Noregs
oc
var
þeira
ferð
buin
allvegliga.
h&avlig;fðo
þeir
bræf
oc
i&nscap;&slong;igli
Englakonongs,
þeir
comu
a
fund
Oláfs
Haralds
Noregs
konongs
um
várit
i
Tunsbergi,
E&nscap;
er
konongi
var
&slong;agt
at
þar
váro
comnir
&slong;endimenn
Knúts
ens
ríka,
þa
varð
hann
&slong;ty&gscap;r
við
&slong;egir
&slong;va
at
Knútr
mynde
enga
menn
þangat
&slong;enda
með
þeim
&oogon;rendum
er
honom
eða
hans
m&oogon;nnom
mundi
gagn
i
vera
oc
var
þat
nokkora
daga
er
&slong;endimenn
náðo
ekki
fundi
konongs,
enn
er
þeir
fengo
lof
til
at
mæla
við
hann
þa
gengo
þeir
fyrir
konong
oc
báro
fram
bref
Knúts
konongs
oc
&slong;egja
ørendi
þ&avlig;
&slong;em
fyl[g]ðo
at
Knútr
konongr
callar
sína
eígn
a
Noregi
&oogon;llom,
oc
telr
at
hans
forellrar
hafa
þat
ríki
haft
fyrir
honom,
Enn
fyrir
þeim
&slong;&oogon;com
at
Knútr
konongr
vill
frið
bioða
til
allra
landa
þa
vill
hann
eigi
her
&slong;cildi
fara
til
Noregs
ef
a&nscap;ars
er
afco&slong;tr,
e&nscap;
ef
Oláfr
konongr
Haralds
&slong;on
vill
vera
konongr
ifir
Noregi
þa
fari
hann
a
fund
Knúts
konongs
oc
take
landit
i
lén
af
honom
oc
geriz
hans
maðr
oc
gialdi
honom
&slong;catta
&slong;li
ca
&slong;em
Jarlar
gulldo
fy&rscap;,
Siþan
báro
þeir
bref
fram
oc
&slong;&avlig;gðo
þ&avlig;
allt
&slong;lict
et
&slong;ama,
þa
&slong;varar
Oláfr
konongr
þat
hefi
ec
heyrt
&slong;agt
i
fornom
fra&slong;&oogon;gnom
at
Gormr
konongr
dana
þotti
vera
gildr
þioðkonongr
oc
reð
hann
fyrir
Danm&oogon;rko
einni,
e&nscap;
þessom
dana
konongom
er
&slong;iþa&rscap;
hafa
verit
þickir
þat
ecki
einhlítt,
Er
nu
&slong;va
komit
at
Knútr
ræðr
fyrir
Danm&oogon;rko
oc
fyrir
Englandi.
oc
hefir
hann
þo
nu
undir
&slong;ic
brotit
mici&nscap;
luta
Scotlandz,
Nu
callar
hann
til
ættleifðar
mi&nscap;ar
i
hendr
mér,
ku
&nscap;a
&slong;cyldi
hann
hóf
at
um
&slong;iþir
um
agirni
&slong;ína,
eða
mun
hann
ei&nscap;
ætla
at
rá
ða
fyrir
&oogon;llom
norðr
l&oogon;ndom
eða
mun
hann
einn
ætla
at
eta
kál
allt
a
Eng
landi,
fy&rscap;
mun
hann
þvi
afla,
e&nscap;
ec
føra
honom
h&avlig;foð
mitt
eða
veita
honom
lotning
ne
eina,
Nu
&slong;kolot
þér
&slong;e
gia
honom
þ&avlig;
min
orð
at
ec
mun
veria
oddi
oc
e&gscap;io
Noreg
meþan
mer
endaz
lifdagar
til
enda
gialda
en
gom
manni
&slong;catt
af
ríki
mino,
Eptir
þenna
or&slong;curð
bio&gscap;uz
a
brot
&slong;endi
menn
Knúts
konongs
oc
voro
eigi
&oogon;rendi
fe
gnir,
Sigvatr
&slong;cáld
hafþi
verit
með
Knúti
konongi
oc
gaf
Knútr
konongr
honom
gullhring
þa&nscap;
er
&slong;tóð
halfa
morc,
þa
var
oc
þar
með
Knuti
konongi
Ber&slong;i
Skaldtorfo
&slong;on
oc
gaf
Knútr
konongr
honom
ij
gull[h]ringa
oc
&slong;tóð
hve&rscap;
halfa
morc
oc
þar
með
&slong;verð
buitt
&slong;va
qvað
Sigvatr
%%Knutr
hefir
okr
hi&nscap;
ítri
%alldáðg&avlig;fugr
báþom
%hendr
er
hilmi
fu&nscap;dvm
%hún
&slong;cr&avlig;tliga
búnar
%þér
gaf
hann
morc
eþa
meira
%margvitr
oc
hior
bitran
%gullz
ræðr
gerva
ollo
%guð
&slong;ialfr
e&nscap;
mér
halfa
%%Sigvatr
gerði
at
athvarfi
um
&slong;endi
menn
Knúts
oc
&slong;purði
þa
margra
ti
þenda,
þeir
&slong;ogðo
honom
&slong;lict
er
hann
&slong;pur
þi
af
viðræðum
þeira
Oláfs
konongs
oc
svá
fra
ørendis
locom,
&slong;egja
at
hann
hefði
þungliga
tekit
þeira
málum
oc
vitom
vér
eigi
&slong;egia
þeir
af
hveriom
hann
he
fir
tr&avlig;&slong;t
til
&slong;lícs
at
neita
þvi
at
geraz
maðr
Knúts
konongs,
oc
fara
a
fund
hans
oc
mundi
&slong;á
hans
co&slong;tr
be&slong;tr,
því
at
Knútr
konongr
er
&slong;va
mil
dr
at
aldri
gera
hofþingiar
svá
&slong;tort
til
við
hann
at
eigi
gefi
hann
þat
alt
up
þegar
er
þeir
fara
a
fund
hans
oc
veita
honom
lotning,
var
þat
nu
fyrir
&slong;c&avlig;mmo
er
til
hans
comu
ij
konongar
norþan
af
Scotlandi
af
fífi
oc
gaf
hann
þeim
up
reiði
sína
oc
l&avlig;nd
þ&avlig;
oll
er
þeir
h&oogon;fþo
aðr
átt
oc
þar
með
&slong;tó
rar
vingiafir
þa
qvað
Sigvatr
%%Hafa
allframir
jofrar
%ut
&slong;in
h&avlig;foð
knúti
%førð
or
fífi
norþan
%friðc&avligacute;p
var
þat
miðio
%&slong;eldi
Olafr
aldri
%opt
vá
&slong;igr
hi&nscap;
digri
%h&avlig;s
i
heime
því&slong;a
%hann
engum
&slong;va
manne
%%&slong;endimenn
Knúts
konongs
fóro
aptr
leið
&slong;ina
oc
byriaðe
þeim
vel
um
hafit
fóro
þeir
&slong;iþan
a
fund
Knúts
konongs
oc
&slong;ogðo
honom
orendis
loc
sín
oc
&slong;va
þ&avlig;
alyctar
orð
er
Oláfr
konongr
mælti
&slong;iþar&slong;t
við
þá
Knútr
konongr
&slong;varar
Eigi
&slong;egir
Oláfr
konongr
rétt
ef
hann
ætlar
at
ec
myni
ei&nscap;
vilia
eta
kál
alt
a
Englandi,
ec
mundi
vi
lia
heldr
at
hann
fy&nscap;i
þat
at
mér
b&ydot;r
fleira
i&nscap;an
rifia
e&nscap;
kál
eitt,
því
at
heþan
&slong;kolo
honom
k&avlig;ld
ráð
coma
undan
hverio
rifi.
þat
&slong;ama
&slong;umar
comu
af
Noregi
til
Knúts
konongs
A&slong;lácr
oc
Skialgr
&slong;ynir
Erlings
af
jaðri
oc
fengo
þar
goðar
viðt&oogon;cor
þvíat
As
lácr
atti
Sigriði
dóttor
Sveins
Jarls
Ha
conar&slong;onar
váro
þ&avlig;
br&oogon;þra
born
oc
Hacon
Jarl
Eiríks
&slong;on
feck
Knútr
konongr
þeim
brøacute;ðrom
veizlor
&slong;torar
þar
með
sér.
%%
CXLI.Cap.
Sam-band
O
lafs
konungs,
oc
Ønund
ar
Svija
konwngs.
%%Oláfr
konongr
&slong;tefndi
til
sín
lendom
m&oogon;nnom
sínom
oc
fiolmentiz
mioc
um
&slong;umarit
því
at
þ&avlig;
fóro
orð
um
at
Knútr
hinn
ríki
mundi
fara
ve&slong;tan
um
&slong;umarit
þóttuz
menn
þat
&slong;pyria
af
c&avlig;p&slong;cipom
þeim
er
ve&slong;tan
comu
at
Knútr
myndi
&slong;amandraga
her
miki&nscap;
á
Englandi
E&nscap;
er
aleið
&slong;umarit
þa
&slong;annaði
a&nscap;
a&rscap;
e&nscap;
a&nscap;a&rscap;
&slong;yniaði
at
herr
myndi
coma,
E&nscap;
Oláfr
konongr
var
um
&slong;uma
rit
i
víki&nscap;i
oc
hafði
menn
a
nió&slong;n
ef
Knútr
konongr
qvæmi
til
Danmerkr.
Oláfr
konongr
&slong;en
di
menn
um
h&avlig;&slong;tit
&avlig;&slong;tr
til
Sviþioðar
a
fund
&Oogon;nundar
konongs
mágs
síns
oc
lét
&slong;egia
honom
orð&slong;endingar
Knúts
konongs
oc
tilcall
þat
er
hann
hafþi
við
Oláf
konong
vm
Noreg
oc
lét
þat
fylgia
at
hann
hy
gði
ef
Knútr
legði
Noreg
undir
&slong;ic
at
&Oogon;nundr
mundi
lítla
hrið
þaðan
i
fra
hafa
i
friði
Svia
veldi,
oc
callar
þat
rað
at
þeir
byn
di
&slong;aman
rað
sín
oc
ri&slong;i
i
moti
oc
&slong;egir
at
þa
&slong;corti
eigi
&slong;tyrc.
til
at
halda
deilo
við
Knút
konong.
&Oogon;nundr
konongr
tóc
vel
orð&slong;ending
Oláfs
konongs
oc
&slong;endi
þ&avlig;
orð
i
mót
at
hann
vill
le&gscap;ia
felag
&slong;cap
af
&slong;i&nscap;i
hendi
við
Oláf
konong,
svá
at
hva&rscap;
þeira
veitti
&avlig;ðrom
&slong;tyrc
til
af
&slong;ino
ríki,
hva&rscap;
&slong;em
fy&rscap;
þarf,
þat
var
oc
i
orð&slong;ending
milli
þeira
at
þeir
scyldo
fi&nscap;az
oc
ætla
rað
fyrir
sér
ætlaði
&Oogon;nundr
konongr
at
fara
um
vetri&nscap;
eptir
ifir
ve&slong;tra
G&avlig;tland.
E&nscap;
Oláfr
konongr
efnaði
sér
til
vetr&slong;eto
i
Sarps
borg%%
CXLII.Cap.
Sending
Knwts
Rijka
til
Ønundar
konungs.
%%Knútr
hi&nscap;
ríki
com
þat
h&avlig;&slong;t
til
Danmerkr
oc
&slong;at
þar
um
vetri&nscap;
með
fiolmenni
micit
honom
var
&slong;agt
at
menn
oc
orð&slong;endingar
hefþi
farit
milli
Noregs
konongs
oc
Svía
konongs
oc
þar
myndi
&slong;torrøogon;ði
undir
bua
Knútr
konongr
&slong;endi
menn
um
vetri&nscap;
til
Svi
þioðar
a
fund
&Oogon;nundar
konongs
&slong;endi
honom
&slong;tórar
giafir
oc
vinmæli,
&slong;egir
&slong;va
at
hann
mætti
vel
ky&rscap;
&slong;itia
um
deilor
þeira
Oláfs
digra,
því
at
&Oogon;nundr
konongr
&slong;egir
hann
oc
ríki
hans
&slong;kal
i
friði
vera
fyrir
mér
E&nscap;
er
&slong;endimenn
comu
a
fund
&Oogon;nundar
konongs,
þa
baro
þeir
fram
giafir
þær
er
Knútr
konongr
&slong;endi
honom
oc
vinátto
hans
með,
&Oogon;nundr
konongr
toc
þeim
røogon;ðum
ecki
fliótt
oc
þottuz
sendimenn
þat
afi&nscap;a
at
&Oogon;nundr
konongr
mundi
vera
mioc
&slong;nui&nscap;
til
vinátto
við
Oláf
konong
foro
þeir
aptr
oc
&slong;egia
Knúti
konongi
&oogon;ren
dis
loc
sín
oc
þat
með
at
þeir
báðo
hann
engrar
vinátto
vænta
af
&Oogon;nundi
konongi
%%%
CXLIII.Cap.
Bjarma
Lands
ferd.
%%Vetr
þa&nscap;
&slong;at
Oláfr
konongr
i
Sarps
borg
oc
hafþi
fiolmenni
micit,
þa
&slong;en
di
hann
Karla
hi&nscap;
Hále&ydot;&slong;ca
norðr
i
land
með
&oogon;rendum
sínom,
for
Karli
fyr&slong;t
til
uplanda,
&slong;iþan
norðr
um
fiall
com
fram
i
Niðaró&slong;i,
toc
þar
fe
konongs
&slong;va
micit
&slong;em
hann
hafþi
orð
til
&slong;end
oc
&slong;cip
gott
þat
er
honom
þótti
væl
tilfallit
ferðar
þeirar
er
konongr
hafþi
fyrir
ætlat
e&nscap;
þat
var
at
fara
til
Biarmalandz
norðr,
var
&slong;va
ætlat
at
Karli
&slong;cyldi
hafa
felag
konongs
oc
eiga
hálft
fé
hva&rscap;
við
a&nscap;
an.
Karli
helt
&slong;cipino
norðr
a
Halogaland
&slong;nemma
um
várit
reðz
þa
til
ferðar
með
hanom
Gu&nscap;&slong;teinn
bróðir
hans
oc
hafþe
hann
sér
c&avlig;p
eyri,
þeir
váro
nær
hálfom
þriðia
ti
gi
manna
a
&slong;cipi
því,
foro
þegar
vm
várit
&slong;nemmendis
norþr
a
morki
na,
Þorir
Hundr
&slong;purði
þetta
þa
gerþi
hann
menn
oc
oc
orð&slong;e&nscap;ding
til
þeira
bræðra
oc
þat
með
at
hann
ætlar
at
fara
um
&slong;umarit
til
Biarmalandz,
vill
hann
at
þeir
ha
fi
&slong;amflot,
oc
hafi
at
jafnaði
þat
er
til
fengiar
verðr,
þeir
Karli
&slong;en
da
þ&avlig;
orð
at
móti
at
þorir
&slong;cyli
hafa
xxv
menn
&slong;va
&slong;em
þeir
hafðo,
vilia
þeir
þa
at
af
fe
því
er
fæ&slong;c
se
&slong;cift
at
jafnaðe
milli
&slong;cipa
&nscap;a
fyrir
utan
c&avlig;peyri
þa&nscap;
er
menn
hofðo,
e&nscap;
er
&slong;endimenn
þoris
comu
aptr,
þa
hafði
hann
fram
latit
&slong;e
tia
lang&slong;cips
buzo
micla
er
hann
atti
oc
latit
búa,
hann
hafði
til
&slong;ci
ps
þe&sscap;
hu&slong;carla
&slong;ina
oc
váro
a
&slong;ci
pino
nær
lxxx
manna,
hafþi
Þorir
ei&nscap;
fo&rscap;ráð
liþs
þe&sscap;
oc
&slong;va
aflan
þa
alla
er
fengiz
i
ferði&nscap;e,
e&nscap;
er
Þorir
var
buinn
helt
hann
&slong;cipi
&slong;ino
norðr
með
landi
oc
hitti
þa
kar
la
norðr
i
Sandveri,
Siþan
fóro
þeir
allir
&slong;aman
oc
byriaði
vel.
Gunnsteinn
røogon;ddi
við
Karla
bróðor
sinn
þegar
er
þeir
Þorir
hittuz
at
honom
þótti
Þorir
vera
hollzti
fiolmeðr,
oc
ætla
ec
&slong;egir
hann
at
þat
væri
raðligra
at
ver
&slong;nerim
aptr
oc
føogon;rim
ekki
&slong;va
at
þorir
ætti
alla
co&slong;ti
við
o&sscap;,
þvíat
ec
trui
honom
illa,
Karli
&slong;egir
eigi
vil
ec
aptr
hverfa,
e&nscap;
þo
er
þat
&slong;att
ef
ec
hefða
vitat,
þa
vér
várom
heima
i
Langey
at
þorir
Hundr
mundi
coma
i
ferð
vára
með
liþ
&slong;va
micit
&slong;em
hefir
at
vér
mundim
hafa
haft
fleiri
manna
með
o&sscap;,
þeir
brøogon;ðr
røddo
þetta
við
Þóri,
&slong;purðo
hverio
þat
gegndi
er
hann
hafþi
menn
miclo
fleire
með
sér
e&nscap;
&slong;va
&slong;em
orð
hofðo
umfarit
hann
&slong;varar
&slong;va
vér
hofom
&slong;cip
micit
oc
liþ&slong;cyflt
þiki
mér
i
há&slong;ca
f&oogon;rum
&slong;lícum
eigi
goðum
dreng
&avlig;kit,
fóro
þeir
um
&slong;umarit
optaz
þa&nscap;ug
&slong;em
&slong;cipin
gengo
til.
þa
er
byrleit
var
geck
meira
&slong;cipit
þeira
karla
&slong;igldo
þeir
þa
undan,
e&nscap;
þa
hvas
&slong;ara
var,
&slong;ótto
þeir
Þorir
þa
eptir
váro
þeir
&slong;ialdan
allir
&slong;aman,
e&nscap;
vis
&slong;uuz
þo
til
jafnan.
E&nscap;
er
þeir
comu
til
Biarmalandz
þa
l&avlig;gðo
þeir
til
c&avlig;p&slong;taðar,
tócz
þar
c&avlig;p
&slong;tefna,
fengo
þeir
menn
allir
fullræ
ði
fiar
er
fe
hofþo
til
at
veria
Þorir
feck
óf
grávoro
oc
biór
oc
&slong;afala,
Karli
hafþi
oc
allmicit
fé
þat
er
hann
keypti,
&slong;ki
&nscap;a
v&oogon;ro
micla.
E&nscap;
er
þar
var
lokit
c&avlig;p&slong;tefno
þa
heldo
þeir
ut
eptir
á&nscap;e
víno,
var
þa
&slong;undr
&slong;agt
friði
við
landzmenn,
enn
er
þeir
coma
til
hafs
út
þa
eigo
þeir
&slong;cipara
&slong;te
fno.
Spy&rscap;
þorir
ef
m&oogon;nnom
&slong;e
noko&rscap;
hu
gr
a
at
ganga
up
a
land
oc
fa
sér
fiar,
menn
&slong;v&oogon;roðo
at
þess
váro
fusir
ef
fe
f&avlig;ng
lægi
bryn
við,
þorir
&slong;egir
at
fe
mundi
fáz
ef
ferð
&slong;u
tøkiz
væl.
e&nscap;
eigi
ovænt
at
ma&nscap;hætta
geriz
i
fori&nscap;i
allir
&slong;ogðo
at
til
vildo
raða
ef
fiár
vón
væri,
þorir
&slong;egir
at
þa&nscap;ug
væri
hattat
þa
er
&avlig;ðgir
menn
&avlig;&nscap;doðuz
at
l&avlig;&slong;afe
&slong;cyldi
&slong;cipta
með
hinom
d&avlig;ða
oc
&avlig;rfom
hans,
&slong;cyldi
hann
hafa
hálft
eða
þriðiung
e&nscap;
&slong;tundom
mi
&nscap;a,
þat
fe
&slong;cyldi
bera
ut
i
&slong;cóga
&slong;tundom
i
h&avlig;ga
oc
&avlig;&slong;a
við
moldo
&slong;tundum
váro
hus
atgo&rscap;,
hann
&slong;egir
at
þeir
&slong;cyldi
búaz
til
ferðari&nscap;ar
at
qveldi
dags
Sva
var
mælt
at
engi
&slong;cyldi
re&nscap;a
fra
&avlig;ðrom,
engi
&slong;cyldi
oc
eptir
vera
þa
er
&slong;tyrimenn
&slong;egði
at
i
brot
&slong;cyldi
þeir
leto
menn
eptir
at
gæta
&slong;cipa
E&nscap;
þeir
gengo
a
land
up,
váro
fyr&slong;t
vellir
&slong;léttir,
e&nscap;
þar
næ&slong;t
morc
micil
þorir
geck
fyrir,
e&nscap;
þeir
brøacute;ðr
Karli
oc
Gu&nscap;steinn,
þorir
bað
menn
fara
hlioð&slong;amliga
oc
hleypið
af
triánom
berki
&slong;va
at
hvert
tre
&slong;e
fra
&avlig;ðro,
þeir
comu
fram
i
rioðr
eítt
micit,
E&nscap;
i
rioðrino
var
&slong;ciðgarðr
hár
hurð
fyrir
oc
lę&slong;t,
vi
menn
af
landzm&oogon;nnom
&slong;cyldo
vaka
ifir
&slong;ciðgar
ðinom
hveria
nótt
&slong;i&nscap;
þriðiung
hverir
í]
þa
er
þeir
þorir
comu
til
&slong;ciðgarðzins
váro
v&oogon;co
menn
heimgengnir,
E&nscap;
þeir
er
þar
næ&slong;t
&slong;cyldo
vaca
váro
eigi
comnir
a
vorði&nscap;,
þórir
geck
at
&slong;ciþgarðinom
oc
kr&oogon;cþi
up
á
&oogon;xinne,
las
&slong;ic
up
eptir,
for
&slong;va
i&nscap;
um
garði&nscap;
&avlig;ðrom
megin
liþ&slong;ens,
hafþi
Karli
þa
oc
comiz
ifir
garþi&nscap;
&avlig;ðrom
megin
lið&slong;ens,
comu
þeir
jam&slong;nimma
til
hurðari&nscap;ar,
tóko
þa
frá
&slong;lagbranda
oc
luko
up
hurðina,
gengo
menn
þa
i&nscap;
i
garði&nscap;,
mælti
þórir
i
garði
þessom
er
h&avlig;gr
hrørt
alt
&slong;aman
gull
oc
&slong;ilfr
oc
mold,
&slong;kolo
menn
þar
til
raða,
e&nscap;
i
garðinom
&slong;tendr
goð
Biarma
er
heitir
jómále,
verþi
engi
&slong;va
diarfr
at
hann
ræni,
&slong;i
ða
ganga
þeir
a
h&avlig;gi&nscap;,
oc
tóko
fe
&slong;em
me&slong;t
mátto
þeir
oc
báro
i
klæ
di
&slong;in,
fylgði
þar
mold
micil
&slong;em
vón
var,
Siþan
mælti
Þórir
at
menn
&slong;cyldo
i
brot
fara
&slong;egir
hann
svá
Nu
&slong;kolot
þit
br&oogon;ðr
Karli
oc
Gu&nscap;&slong;teinn
fyr&slong;tir
fara
e&nscap;
ec
mun
&slong;iðar&slong;t
Snero
þeir
þa
allir
ut
til
hlið&slong;ens,
þórir
veic
aptr
til
Jómala
oc
toc
&slong;ilfr
bolla
er
&slong;toð
i
kniam
honom,
hann
var
fullr
af
&slong;ilfr
pe&nscap;ingum,
&slong;teypti
hann
&slong;ilfrino
i
killting
sína,
e&nscap;
dro
a
h&avlig;nd
sér
h&avlig;ddo
er
ifir
var
bollanom
gecc
þa
ut
til
hlið&slong;ins,
þeir
foro
n&avlig;tar
váro
þa
comnir
allir
ut
or
&slong;ciðgarðinom,
urðo
þa
varir
við
at
þorir
hafði
eptir
dvaliz.
Karli
hvarf
aptr
at
leita
hans,
oc
hitt
uz
þeir
fyrir
i&nscap;an
hliðit,
Sa
Karli
at
Þorir
hafði
þar
&slong;ilfr
bollan
&slong;iþan
rann
Karli
at
iomálanom
hann
&slong;a
at
digrt
men
var
á
hál&slong;e
honom,
Karli
reiddi
til
øogon;xina
oc
hio
i
&slong;undr
tygili&nscap;
aptan
a
hal&slong;inom
er
menit
var
fe&slong;t
við,
varð
h&oogon;&gscap;
þat
&slong;va
micit
at
h&avlig;foðit
hr&avligacute;t
af
iomala,
varð
þa
bre&slong;tr
&slong;va
micill
at
&oogon;llum
þeim
þótti
un
dr
at,
Toc
Karli
menit,
foro
þeir
þa
i
brot,
E&nscap;
jam&slong;ciott
&slong;em
bre&slong;tri&nscap;
hafði
orðit
comu
fram
i
rioþrit
varðmenninir
oc
blé&slong;o
þegar
i
horn
sín,
þvi
ne&slong;t
heyrðo
þeir
luðra
gang
alla
vega
fra
sér
&slong;otto
þeir
þa
fram
at
&slong;coginom
oc
i
&slong;cogi&nscap;,
e&nscap;
heyrðo
til
rioðr&slong;ins
aptr
óp
oc
kall,
váro
þar
Biarmar
comnir,
þorir
Hundr
geck
&slong;iþar&slong;t
allra
manna
liþs
síns,
ij
menn
gengo
fyrir
honom
oc
báro
fyrir
honom
&slong;ekk,
þar
var
i
því
líca&slong;t
&slong;em
a&slong;ca,
þar
toc
þorir
í
hendi
sinni,
oc
&slong;eri
þvi
eptir
i
&slong;lo
ðina
&slong;tundom
ca&slong;taði
hann
þvi
fram
ifir
liþit,
fóro
&slong;va
fram
or
&slong;coginom
a
v&oogon;llona,
þeir
heyrðo
at
herr
Biarma
for
eptir
þeim
með
kalli
oc
g&avlig;lon
illiligri,
þu
&slong;to
þeir
þa
fram
or
&slong;coginom
eptir
þeim
oc
svá
a
tvæacute;r
hliðar
þeim
e&nscap;
hvergi
comu
Biarmar
&slong;va
nær
þeim
eða
vapn
þeira
at
meín
yrði
at,
e&nscap;
þat
k&avlig;&nscap;oðo
þeir
af
at
Biarmar
&slong;æi
þa
eigi,
e&nscap;
er
þeir
comu
til
&slong;cipa&nscap;a,
þa
gen
go
þeir
Karli
fyr&slong;tir
a
&slong;cip,
því
at
þeir
váro
frem&slong;tir
aðr,
e&nscap;
þórir
var
leng&slong;t
a
landino
þegar
er
þeir
Karli
comuz
a
&slong;cip
&slong;itt
co&slong;toðo
þeir
tioldom
af
sér
oc
&slong;lo
go
fe&slong;tom,
Siþan
drogo
þeir
&slong;egl
&slong;itt
up,
geck
&slong;cipit
brátt
ut
a
hafit.
E&nscap;
þeim
þori
tocz
allt
&slong;ei&nscap;a,
var
&slong;cip
þeira
o&avlig;ð
raðnara.
E&nscap;
er
þeir
tóko
til
&slong;egls,
þa
váro
þeir
Karli
comnir
langt
undan
landi
&slong;igldo
þa
hvarirtve&gscap;io
ifir
gand
vík.
nott
var
þa
e&nscap;
lios,
&slong;igldo
þeir
þa
bæþi
nætr
oc
daga,
alt
til
þess
er
þeir
Karli
l&avlig;gðo
aptan
dags
at
eyiom
nokorum,
l&avlig;gðo
þar
&slong;egl
oc
c&avlig;&slong;toðo
ackerum
oc
biðo
þar
&slong;tr&avlig;mfallz,
þvíat
r&avlig;&slong;t
micil
var
fyr
þeim,
þa
coma
þeir
Þorir
eptir
le&gscap;iaz
þeir
oc
um
ackeri
Siþan
&slong;cuto
þeir
báti
geck
þorir
á
oc
menn
með
honom,
oc
rero
þeir
þa
til
&slong;cips
þeira
Karla.
geck
þórir
up
a
&slong;cipit,
þeir
brøacute;ðr
heil&slong;oðo
honom
væl.
þorir
bað
Karla
&slong;elia
sér
menit,
þyckiomz
ec
macliga&slong;tr
at
hafa
co&slong;tgripi
þa
er
þar
váro
tecnir,
því
at
mér
þottuð
þér
min
niota
er
undan
qvama
[vár]
var
með
engom
ma&nscap;ha&slong;ca,
e&nscap;
mér
þóttir
þu
Karli
&slong;tyra
o&sscap;
til
ens
me
&slong;ta
geigs.
þa
&slong;egir
Karli,
Oláfr
konongr
a
fe
þat
alt
at
helmingi
er
ec
afla
i
ferð
þe&sscap;i,
nu
ætla
ec
honom
menit,
far
þu
a
fund
hans
ef
þu
vill,
ka&nscap;
þa
vera
at
hann
fae
þér
menit
ef
hann
vill
fyrir
því
eigi
hafa
er
ec
toc
þat
af
jo
malanom,
þa
&slong;varar
Þorir
oc
&slong;egir
at
hann
vill
at
þeir
fari
up
a
eyna
oc
&slong;cipti
fengi
&slong;ino.
Gunnsteinn
&slong;egir
at
þa
&slong;cipti
&slong;tr&avlig;mum
oc
mál
væri
at
&slong;igla.
&slong;iþan
draga
þeir
up
&slong;tren
gi
sína,
e&nscap;
er
Þorir
&slong;á
þat
fór
hann
ofan
i
bati&nscap;
rero
þeir
til
&slong;cips
síns,
þeir
Karli
hofþo
þa
dregit
&slong;egl
&slong;itt,
oc
váro
langt
comnir.
aðr
þeir
Þorir
hefþi
upcomit
síno
&slong;egli
fóro
þeir
þa
&slong;va
at
þeir
Karli
&slong;ig
ldo
avalt
fremri,
oc
h&oogon;fðo
við
hvarirtve&gscap;io
alt
&slong;líct
er
mátto,
þeir
fóro
&slong;va
til
þess
er
þeir
comu
i
geirs
ver,
þar
er
bry&gscap;io
læge
fyrst
er
norþan
fe&rscap;,
þar
comu
þeir
fyr&slong;t
hvarirtve&gscap;io
aptan
dags
oc
l&avlig;gðo
þar
til
hafnar
i
bry&gscap;io
lægi,
lágo
þeir
Þorir
inn
i
hofninne,
e&nscap;
þeir
Karli
váro
i
utanverðri
h&oogon;fni&nscap;i,
e&nscap;
er
þeir
Þorir
hofðo
tialldat,
þa
gecc
hann
a
land
upp
oc
þeir
menn
mioc
margir
&slong;aman,
fóro
þeir
til
&slong;cips
Karla,
h&oogon;fþo
þeir
þa
umbuiz,
þorir
callaði
ut
a
&slong;cipit.
oc
bad
&slong;tyrimenn
a
land
ganga.
þeir
brøogon;ðr
gengo
a
land.
oc
nockorir
menn
með
þeim.
þa
hóf
þórir
ena
&slong;omo
r&oogon;ðo
&slong;em
fy&rscap;
at
hann
bað
þa
a
land
ganga.
oc
bera
fe
til
&slong;ciptis
er
þeir
hofðo
tecit
at
herfangi.
þeir
brøogon;ðr
&slong;ogðo
at
engi
væri
nauð&slong;yn
a
því
fy&rscap;[r].
e&nscap;
þeir
qvæmi
heim
i
bygð.
þorir
&slong;egir
at
þat
var
eigi
&slong;iðvenia
at
&slong;ci
pta
herfangi
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
heima
oc
hætta
&slong;va
til
um
einarð
manna.
þeir
r&avlig;ddo
um
þetta
nockorum
orðum.
oc
þotti
&slong;inn
veg
hvarom.
þa
&slong;neri
þorir
i
brot
oc
er
hann
var
&slong;camt
comi&nscap;.
þa
veik
hann
aptr
oc
mælti
at
foron&avlig;tar
hans
&slong;cyldo
bíþa
þar.
hann
callar
a
Karla.
ec
vil
mæla
við
þic
einmæli
&slong;egir
hann.
Karli
geck
i
móti
honom.
e&nscap;
er
þeir
hittuz
lagði
þórir
&slong;pioti
til
hans
a
honom
miðiom
&slong;va
at
i
gognum
&slong;tod.
mælti
þa
þórir.
ke&nscap;a
máttu
Karli
þar
ei&nscap;
biarkeyinginn.
hugða
ec
oc
at
þu
&slong;cyldir
ke&nscap;a
&slong;piotit
&slong;els
hefni.
Karli
dó
þegar.
e&nscap;
þeir
þorir
gengo
aptr
til
&slong;cip&slong;ins.
þeir
gu&nscap;&slong;tei&nscap;
&slong;a
fall
Karla.
ru&nscap;o
þeir
þegar
til
oc
tóko
likit.
báro
til
&slong;cips
síns.
brugðo
þegar
tioldum
oc
bry&gscap;iom
oc
heimtuz
ut
fra
landi.
&slong;iþan
drógo
þeir
&slong;egl
oc
fóro
leid
&slong;ina.
þeir
þorir
&slong;a
þat,
þa
re
ka
þeir
tiold
af
siér
oc
buaz
&slong;em
akafligaz.
e&nscap;
er
þeir
drogo
&slong;egl
it.
þa
geck
i
&slong;undr
stagit.
for
&slong;eglit
ofan
þver&slong;cipa.
varð
þeim
þori
þat
dvol
micil
aðr
þeir
qvæmi
up
&avlig;ðro
&slong;i&nscap;i
&slong;eglino.
váro
þeir
Gu&nscap;&slong;teinn
þa
langt
com
nir
er
&slong;criþr
var
at
&slong;cipi
þóris.
gerþo
þeir
þorir
bæþi.
&slong;igldo
oc
rero
undir.
&slong;lict
&slong;ama
gerþo
þeir
Gu&nscap;&slong;teinn
fóro
þa
hvarir
tve&gscap;io
&slong;em
akafligaz
dag
oc
nott.
dro
&slong;eint
&slong;aman
með
þeim
því
at
þegar
er
eyia&slong;undin
tóko
til
þa
varð
miukara
at
vik-
ia
gunnsteins
&slong;cipi.
e&nscap;
þo
drógo
þeir
þorir
eptir
svá
at
þa
er
þeir
Gunnsteinn
comu
fyrir
lengiovík.
þa
&slong;nua
þeir
þar
at
landi
oc
lio-
po
af
&slong;cipino
oc
a
land.
up.
E&nscap;
lítlo
&slong;iþa&rscap;
coma
þeir
þorir
þar
oc
l&avlig;pa
up
eptir
þeim.
oc
ellta
þa.
Kona
ein
gat
holpit
Gunnsteini
oc
folgit
hann.
oc
er
&slong;va
&slong;agt
at
&slong;u
væri
fiolku&nscap;ig
mioc.
oc
foro
þeir
þorir
aptr
til
&slong;cips.
tóko
fe
þat
alt
er
a
var
&slong;cipino
gu&nscap;&slong;teins
e&nscap;
báro
griot
i
&slong;taðin.
flutto
&slong;cipit
ut
a
fiorði&nscap;.
hio&gscap;o
a
r&avlig;far
oc
&slong;eycto
niðr.
Siþan
fóro
þeir
þorir
heim
til
Biarceyiar.
þeir
Gunnsteinn
foro
fyr&slong;t
mioc
huldo
hofdi.
flutt-
uz
a
&slong;mábátom.
fóro
um
nætr
en
lágo
um
daga.
fóro
&slong;va
til
þe&sscap;
er
þeir
comu
fram
um
Biarcey.
oc
alt
til
þess
er
þeir
comu
or
&slong;y&slong;lo
þoris.
for
gunnsteinn
fyr&slong;t
heim
i
Langey
oc
dvaldi
þar
&slong;camma
hrið.
for
hann
þá
þegar
&slong;uðr
a
leið.
letti
hann
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
&slong;uðr
i
þrandheim
oc
hitti
þar
Oláf
konong
oc
&slong;egir
honom
tiþendi
&slong;líc
&slong;em
ordi&nscap;
váro
i
Biarmalandz
ferði&nscap;i.
konongr
let
illa
ifir
þeira
ferð.
e&nscap;
bavð
Gunnsteini
með
sér
at
vera.
oc
&slong;egir
þat
at
hann
&slong;cyldi
leiðrétta
mál
Gunnsteins
þa
er
hann
mætti
við
comaz.
Gunnsteinn
þectiz
þetta
boð
oc
dvaldiz
hann
með
Oláfi
konongi.
%%
CXLIV.Cap.
Fundr
konwnganna
Olafs
oc
Ønundar.
%%Sva
er
&slong;agt
fy&rscap;
at
Oláfr
konongr
var
þa&nscap;
vetr
&avlig;&slong;tr
i
Sarpsborg
er
Knutr
hi&nscap;
ríki
&slong;at
i
Dam&oogon;rko.
&Oogon;-
nundr
Sviakonongr
reið
þa&nscap;
vetr
ifir
ve&slong;tra
g&avlig;tland
oc
hafþi
mei&rscap;
e&nscap;
xxx
manna
fóro
þa
menn
oc
orð&slong;endingar
milli
þeira
Oláfs
konongs.
G&oogon;rðo
þeir
&slong;in
i
milli
&slong;tefno
lag
at
þeir
&slong;kyldo
hittaz
um
várit.
við
konga
hello.
fre&slong;todo
þeir
fund-
inom
fyrir
þa
&slong;&oogon;c.
at
þeir
villdo
vita
aðr
þeir
fy&nscap;iz.
hveriar
tiltekior
Knútr
konongr
hefþi.
E&nscap;
er
aleið
várit
bioz
Knútr
konongr
með
li-
ðe
síno
at
fara
ve&slong;tr
til
Englandz.
hann
&slong;etti
eptir
i
Danm&oogon;rko
h&avlig;rða
Knút
&slong;on
sinn.
oc
þar
með
honom
Ulf
Jarl
&slong;on
þorgils
&slong;pracale&gscap;s.
Ulfr
atti
Az&slong;t-
riði
dóttor
Sveins
konongs.
e&nscap;
&slong;y&slong;tor
Knúts
hins
ríka.
þeira
&slong;onr
var
Svei&nscap;
er
&slong;iþan
var
konongr
i
Danm&oogon;rko.
Ulfr
Jarl
var
hi&nscap;
me&slong;ti
merkismaðr.
Knútr
ríki
for
ve&slong;tr
til
Englandz.
e&nscap;
er
þat
&slong;purdo
konongar
Oláfr
oc
&Oogon;nundr.
þa
fóro
þeir
til
&slong;tefn-
o&nscap;ar
oc
hittuz
i
elfi
við
kononga
hello.
varþ
þar
fagnafundr
oc
vinátto
mal
micil.
&slong;va
at
þat
var
bert
fyrir
alþyðo.
e&nscap;
þo
r&oogon;ddo
þeir
marga
luti
sín
i
milli
þa
er
þeir
ij
vis&slong;o
oc
vard
þat
&slong;umt
&slong;iþa&rscap;
framgengt
oc
&oogon;llom
&avlig;g
lio&slong;t,
e&nscap;
at
&slong;cilnaði
kononga
&slong;ciptuz
þeir
giofum
við
oc
&slong;cilþuz
vinir,
for
þa
&AVlig;nundr
konongr
up
a
G&avlig;tland.
e&nscap;
Oláfr
konongr
for
þa
norðr
i
vikina
oc
&slong;iþan
út
a
Agðir
oc
þaðan
nor
ðr
með
landi
oc
lá
hann
mioc
len
gi
i
eikunda
&slong;undi
oc
beið
by
riar,
hann
&slong;purði
at
Erlingr
Skjálgs
&slong;on
oc
iaðar
by&gscap;iar
með
honom
lágo
i
&slong;amnaði
oc
hofþo
her
mannz,
þat
var
ei&nscap;
dag
at
menn
konongs
r&oogon;ddo
sín
i
milli
um
veðr
hvárt
væri
&slong;u&nscap;an,
eða
ut&slong;y&nscap;ingr
eða
hvart
þat
veðr
væri
&slong;eglt&oogon;ct
eða
eigi
fyrir
jaðar.
T&oogon;ldo
þat
fle&slong;tir
at
u&slong;iglanda
væri,
þa
&slong;varar
Haldo&rscap;
Bryniolfs&slong;on
þat
munda
ec
ætla
&slong;egir
hann
at
&slong;iglan
da
mundi
þickia
þetta
veðr
fyrir
jaþar
ef
Erlingr
Scjálgs
&slong;on
hefði
vei
zlo
buit
fyrir
o&sscap;
a
Sóla,
þa
mælti
Oláfr
konongr
at
af&slong;cyldi
láta
tioldi&nscap;
oc
le&gscap;ia
&slong;ciponom
var
&slong;va
gert,
Sigldo
þeir
þa&nscap;
dag
fyrir
jaðar
oc
dugðe
veðr
et
bezta
l&avlig;gðo
at
um
qveldit
i
Hvitings
ey,
for
konongr
þa
norðr
a
H&avlig;rða
land
oc
for
þar
at
veizlom
%%%
CXLV.Cap.
Drááp
Þooraalfs.
%%Vár
þat
hafþi
farit
&slong;cip
af
Noregi
ut
til
færeyia,
a
þvi
&slong;ci
pi
fóro
orð&slong;endingar
Oláfs
konongs
til
þe&sscap;
at
coma
&slong;cyldi
utan
af
fær
eyiom
ei&nscap;hve&rscap;
þeira
hirð
manna
hans
Leifr
&AVlig;zorar
&slong;on
eða
Gilli
log&slong;ogo
maðr
eða
þóralfr
or
Dímun,
e&nscap;
er
þe&sscap;i
orð&slong;ending
com
til
færeyia
oc
þeim
var
&slong;agt
&slong;ialfum,
þa
r&oogon;ða
þeir
&slong;in
a
milli,
hvat
undir
mun
bua
orð&slong;endingonni
oc
com
þat
a
&slong;amt
með
þeim
at
þeir
hugðo
at
konongr
mundi
vilia
&slong;pyria
eptir
um
þ&avlig;
tiþinde,
er
&slong;umir
menn
hofþo
fyrir
&slong;att
at
þar
mundi
gerzc
hafa
í
eyionum
um
misfarar
&slong;endi
manna
konongs
þeira
tve&gscap;ia
&slong;cip&slong;agna
er
en
gi
maðr
hafþi
afcomiz
þeir
reðo
þat
af
at
þórálfr
&slong;kyldi
fara
Reðz
hann
til
ferðar
oc
bio
byrþing
er
hann
atti
oc
aflaði
þar
til
manna
váro
þeir
a
&slong;cipi
x
eða
xij,
e&nscap;
er
þeir
váro
bunir
oc
biþo
byriar
þa
var
þat
tiðenda
i
&avlig;&slong;tr
ey
i
g&avlig;to
at
þrándar
at
ei&nscap;
goðan
veðr
dag
geck
þrandr
i
&slong;tofo,
e&nscap;
þeir
lago
i
p&oogon;llum
broþor
&slong;ynir
hans
ij
Si
gurðr
oc
Þorðr,
þeir
váro
þorlacs
&slong;ynir
hin
þriði
hét
G&avlig;tr
hi&nscap;
r&avlig;ði,
hann
var
e&nscap;
frændi
þeira,
allir
váro
þeir
fo&slong;trar
Þrandar
gerviligir
menn,
var
Sigurðr
ellztr
þeira
oc
fyrir
þeim
me&slong;t
i
&oogon;llo,
Þorðr
atti
ke&nscap;ingar
nafn,
var
hann
callaðr
Þorðr
hi&nscap;
lági
hann
var
þo
ma&nscap;a
hę
&slong;tr
oc
var
hitt
þo
mei&rscap;
at
hann
var
þrecligr
oc
ramr
at
afli,
þa
mælti
þrandr,
mart
&slong;cipaz
a
mannz
æfi.
Otítt
var
þa
þat
er
vér
vorum
ungir
at
menn
&slong;cyldo
&slong;itia
eða
li&gscap;ia,
veðrdaga
goða
þeir
er
ungir
váro
oc
til
allz
væl
f&oogon;rir,
mundi
þat
eigi
þickia
liclict
enom
fy&rscap;om
m&oogon;nnom
at
Þoralfr
or
Dimon
mundi
vera
þro&slong;ca
maðr
meire
e&nscap;
þér,
E&nscap;
byrðingr
&slong;a
er
ec
hefi
átt
oc
her
&slong;tendr
i
n&avlig;&slong;ti
ætla
ec
at
nu
geriz
&slong;va
forn
at
funi
undir
bráðino
er
hér
hus
hvert
fullt
af
ullo,
oc
verðr
ekki
til
verþz
haldit,
mundi
eigi
&slong;va
ef
ec
væra
nokkorum
vetrum
yngri,
Sigurðr
liop
up
oc
het
a
þa
Gaut
oc
þorð,
qvaz
eigi
þola
fryio
þrandar,
ganga
þeir
ut,
oc
þar
til
er
huscarlar
váro,
ganga
þeir
til
oc
&slong;etia
fram
byrðingi&nscap;,
leto
þeir
þa
flytia
til
farm
oc
lóðo
&slong;cipit
Scorti
þar
eigi
hia
farm
til
&slong;va
reiði
allr
með
&slong;cipi,
bio&gscap;o
þeir
þat
a
fám
d&oogon;gom,
váro
þeir
oc
menn
x
eða
xij
a
&slong;cipi,
toco
þeir
þóralfr
ut
eitt
veðr
allir,
vis
&slong;uz
til
jafnan
i
hafino.
þeir
comu
at
landi
i
hernu
aptan
dags,
logðo
þeir
Sigurðr
utan
við
&slong;tron
dina
oc
var
þa
&slong;camt
milli
þeira,
þat
varð
til
tiþinda
um
aptaninn
er
myrct
var
oc
þeir
þóralfr
ætlaðo
til
rekna
búaz
þa
geck
þóralfr
a
land
upp
oc
a&nscap;a&rscap;
maðr
með
honom,
leitaðo
þeir
sér
&slong;taðar,
oc
er
þeir
váro
búnir
ofan
at
ganga,
þa
&slong;egir
&slong;a
&slong;va
er
honom
fylgði
at
ca&slong;tað
var
clæði
yfir
hofoð
hanum,
var
hann
teki&nscap;
up
af
jorðu,
i
þvi
bili
heyrði
hann
bre&slong;t,
Siþan
var
farit
með
hann
oc
reiddr
til
fallz,
e&nscap;
þar
var
undir
&slong;ær
oc
var
hann
keyr
ðr
a
kaf
e&nscap;
hann
comz
a
land
for
hann
þar
til
er
þeir
þórálfr
h&oogon;
fþo
&slong;ciliz,
hitti
hann
þar
þóralf
oc
var
hann
klofinn
i
herðar
niðr
oc
var
hann
þa
d&avlig;ðr,
oc
er
þeir
&slong;cip
veriar
urðo
þessa
varir,
þá
báro
þeir
lic
hans
ut
a
&slong;cip
oc
nátt
&slong;æacute;tto.
þa
var
Oláfr
konongr
a
veizlo
i
Lygro,
váro
þangat
orð
ger.
var
þa
&slong;te
fnt
&oogon;rvar
boð
eða
þing
oc
var
konongr
a
þingi,
hann
hafþi
þangat
&slong;te
fna
látið
þeim
færeyingom
af
báþom
&slong;cipom
oc
váro
þeir
til
þings
comnir,
e&nscap;
er
þing
var
&slong;ett
þa
&slong;toð
konongr
up
oc
mælti
þ&avlig;
tiþendi
ero
hér
orðin
er
því
er
betr
at
&slong;líc
ero
&slong;iald
agæt,
hér
er
af
lifi
teki&nscap;
góðr
drengr
oc
hy
&gscap;io
vér
at
&slong;akl&avlig;&sscap;
&slong;e.
Eþa
er
nokko&rscap;
&slong;a
maðr
a
þingi
er
þat
ku&nscap;i
at
&slong;egia
hve&rscap;
vallde
er
vercs
þessa
e&nscap;
þar
gecc
engi
við,
Þa
mælti
konongr
ekki
er
því
at
leyna
hve&rscap;
mi&nscap;
ahugi
er
vm
verc
þetta
at
ec
hy&gscap;
a
hendr
þeim
færeyingom,
þicki
mér
þa&nscap;og
hellzt
atu&nscap;it,
&slong;em
Sigurðr
þor
lacs&slong;on
mundi
hafa
vegit
ma&nscap;
i&nscap;,
e&nscap;
Þorðr
hi&nscap;
lági
myndi
hi&nscap;
hafa
f&oogon;rt
a
kaf,
e&nscap;
þat
fylgir
at
ec
mynda
þe&sscap;
tilgeta
at
þat
mundi
til
&slong;aca
vera
fu&nscap;it
at
þeir
mundi
eigi
vilia
at
þor
álfr
&slong;egði
eptir
þeim
odáðir
þær
er
hann
mani
vitat
hafa
at
&slong;att
er
e&nscap;
o&sscap;
hefir
verit
grunr
á
um
morð
þ&avlig;
oc
illvirki
at
&slong;endi
menn
mínir
hafi
þar
verit
myrðir,
E&nscap;
er
konongr
hætti
r&oogon;þo
sinni,
þa
&slong;toð
up
Sigurðr
þorláks
&slong;on
hann
mælti
Ecki
hefi
ec
talat
fy&rscap;
a
þingum
ætla
ec
mic
mano
þic
kia
ekki
orðfiman,
e&nscap;
þo
ætla
ec
&oogon;rna
n&avlig;ð&slong;yn
til
vera
at
&slong;vara
no
koro,
vil
ec
þe&sscap;
tilgeta
at
røogon;
ða
þe&sscap;i
er
konongr
hefir
upi
haft
mani
vera
comin
undan
tungo
rótum
þeira
manna
er
miclo
ero
uvi
trari
e&nscap;
hann
oc
verri,
e&nscap;
þat
er
ekki
leynt
at
þeir
mano
fullcomliga
vilia
vera
varir
uvinir,
er
þat
ulíc
liga
mælt
at
ec
mundi
vera
vilia
&slong;caða
maðr
þórálfs,
því
at
hann
var
fo&slong;t
bróðir
mi&nscap;
oc
góðr
vinr,
e&nscap;
ef
þar
væri
nockor
&avlig;&nscap;or
efni
í
oc
væri
&slong;acir
milli
ockar
þórálfs
þa
em
ec
&slong;va
vitibori&nscap;
at
ec
munda
heldr
til
þessa
vercs
hætta
heima
i
fær
eyiom,
e&nscap;
hér
undir
handarjaðri
y
ðrom
konongr,
nu
vil
ec
þessa
máls
&slong;ynia
fyrir
mic
oc
fyrir
o&sscap;
alla
&slong;cip
veria,
vil
ec
þar
bioða
fyrir
eiða
&slong;va
&slong;em
l&avlig;g
yðor
&slong;tanda
til
E&nscap;
ef
yðr
þickir
hitt
i
nockoro
fullara,
þa
vil
ec
flytia
jarnburð
vil
ec
at
þér
&slong;ét
&slong;iálfir
við
&slong;cír&slong;ona
E&nscap;
er
Sigurðr
hætti
r&oogon;ðo
sinni
þa
urðo
margir
til
flutningar
oc
báþo
konong
at
Sigurðr
&slong;cyldi
ná
undanf&oogon;r&slong;lo,
þótti
Sigurðr
vel
hafa
talat
oc
qváþo
hann
o&slong;a&nscap;
an
mundo
at
vera
því
er
honom
var
kent,
konongr
&slong;egir
um
þe&nscap;a
ma&nscap;
mun
&slong;to
rum
&slong;cipta
oc
ef
hann
er
logi&nscap;
þe&sscap;o
mále,
þa
mun
hann
vera
góðr
maðr,
e&nscap;
at
&avlig;ðrom
co&slong;ti
þa
mun
hann
vera
noko
ro
diarfari
e&nscap;
dømi
moni
tilvera
oc
er
þat
eigi
miðr
mitt
hugboð,
E&nscap;
gét
éc
at
hann
bere
&slong;er
&slong;ialfr
vi
tni
vm,
e&nscap;
við
b&oogon;n
manna
þa
tóc
konongr
fe&slong;to
af
Sigurði
til
jarnburðar,
&slong;cyldi
hann
coma
eptir
um
daginn
til
Lygro.
&slong;cyldi
biscop
þar
gera
Scír&slong;lo
oc
&slong;leit
svá
þingino,
fór
konongr
aptr
til
Lygro,
e&nscap;
Sigurðr
oc
þeir
foron&avlig;tar
til
&slong;cips
síns
toc
þa
bratt
at
myrqva
af
nott
þa
mælti
Sigurðr
við
þa
foron&avlig;ta,
þat
er
þo
&slong;att
at
&slong;egia
at
vér
h&oogon;fom
comit
i
micit
vandqvæþi
oc
orðit
fyrir
alygi
micilli
oc
er
konongr
&slong;ia
br&oogon;
gðóttr
oc
vélraðr
oc
mun
&avlig;ð&slong;æacute;r
vá&rscap;
co&slong;tr
ef
hann
&slong;kal
ráða,
þvíat
hann
let
fyr&slong;t
drepa
þóralf,
e&nscap;
hann
vill
nu
gera
o&sscap;
at
óbóta
m&oogon;nnom,
er
honom
litit
fyrir
at
villa
járnburð
þe
&nscap;a.
Nu
ætla
ec
þa&nscap;
verr
hafa
er
til
þe&sscap;
hættir
við
hann,
Nu
legz
oc
i&nscap;an
eptir
&slong;undino
fialla
gol
nockot,
ræð
ec
þat
at
vér
vindim
&slong;egl
várt
oc
&slong;iglim
út
á
haf,
fari
þrán
dr
a&nscap;at
&slong;umar
með
ull
&slong;ina
ef
hann
vill
&slong;elia
láta.
E&nscap;
ef
ec
comumz
i
brot,
þa
þicki
mér
þess
vón
at
ec
coma
aldri
&slong;iþan
til
Noregs
þeim
f&oogon;ron&oogon;tom
þótti
þetta
&slong;niallræði,
taka
þeir
at
&slong;etia
up
&slong;egl
&slong;itt
oc
láta
ganga
um
nóttina
i
haf
ut
&slong;em
me&slong;t
mego
þeir,
þeir
létta
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
þeir
coma
i
færeyiar
oc
heim
i
g&oogon;to,
lét
Þrandr
illa
ifir
ferð
þeira,
þeir
&slong;v&oogon;roðo
eigi
vel,
oc
váro
þo
hei
ma
með
þrandi.
%%
CXLVI.Cap.
Fráá
Íslendingum.
%%Brátt
&slong;purði
Oláfr
konongr
þat
er
þeir
Sigurðr
váro
i
brot
farnir,
oc
lagðiz
þa
þungr
orðromr
á
um
þeira
mál
váro
þeir
margir
at
þa
c&oogon;lloðo
þe&sscap;
ván
at
þeir
Sigurðr
mundo
&slong;&avlig;&nscap;o
&slong;agðir
er
aþr
h&oogon;fþo
&slong;yniat
fyrir
hann
oc
mælt
i
moti.
Oláfr
konongr
var
fár&oogon;ði&nscap;
um
þetta
mal,
e&nscap;
hann
þóttiz
vita
þa
&slong;a&nscap;endi
a
því
er
hann
hafþi
aðr
grunat
for
konongr
þa
ferðar
&slong;i&nscap;ar
oc
toc
veiz
lor
þar
er
fyrir
váro
g&oogon;rvar.
Oláfr
konongr
heimti
til
máls
við
&slong;ic
þa
menn
er
com
it
h&oogon;fþo
af
I&slong;landi.
þórodd
Sno&rscap;a
&slong;on
Gelli
þorkels&slong;on
Stein
Skapta
&slong;on
Egil
Hallz
&slong;on
þa
toc
konongr
til
máls
þér
hafit
i
&slong;umar
vakit
við
mic
þat
mál
at
þér
vildut
buaz
til
J&slong;landz
ferðar
e&nscap;
ec
hefi
eigi
veitt
or&slong;lit
hingat
til
um
þat
mál.
Nu
vil
ec
&slong;egia
y
ðr
hvernug
ec
ætla
fyrir,
Gellir
þér
ætla
ec
at
fara
til
i&slong;landz
ef
þu
vi
llt
bera
þannug
&oogon;rendi
min,
E&nscap;
aðrir
i&slong;len&slong;cir
menn
þeir
er
nu
ero
hér,
þa
muno
engir
til
i&slong;landz
fara
fy&rscap;
e&nscap;
ec
&slong;pyr
hvernog
þeim
malvm
er
tekit,
er
þu
Gellir
&slong;kalt
þa&nscap;ug
bera,
E&nscap;
er
konongr
hafþi
þetta
upborit,
þa
þótti
þeim
er
fúsir
váro
farari&nscap;ar
oc
ba&nscap;at
var,
&slong;ú
&slong;capr
micill
hafþr
við
&slong;ic,
oc
þótti
&slong;eta
&slong;ín
ill
oc
ufrel&slong;i.
E&nscap;
Gellir
bioz
til
ferðar
oc
fór
um
&slong;umarit
til
i&slong;landz
oc
hafþi
með
sér
orð&slong;endingar
þær
þangat
er
hann
flutti
fram
a&nscap;at
&slong;umar
a
þingi
E&nscap;
&slong;u
var
orð&slong;ending
konongs,
at
hann
beiddi
þe&sscap;
i&slong;lendinga
at
þeir
&slong;cyldo
taca
við
þeim
l&oogon;gom
&slong;em
hann
hafþe
&slong;ett
i
Noregi
e&nscap;
veita
honom
af
landino
þegngildi
oc
nefgildi,
pe&nscap;ing
fyrir
nef
hvert,
þa&nscap;
er
x
væri
fyrir
alin
vað
máls,
þat
fylgði
því
at
hann
hét
m&oogon;nnom
vinátto
sinni
ef
þesso
vildi
játa
e&nscap;
elli
gar
afarco&slong;tum,
þa
&slong;em
hann
mætti
við
comaz,
ifir
þesso
tali
&slong;áto
menn
len
gi
oc
reðo
um
&slong;in
[i]
milli
oc
com
þat
a&slong;amt
at
lyctum
með
allra
&slong;amþyc
ki
at
neita
&slong;cátt
giofom
oc
&oogon;llum
alogum
þeim
er
craft
var.
Oc
for
Gellir
þat
&slong;umar
utan
oc
a
fund
Oláfs
konongs
oc
hitti
hann
þat
h&avligacute;&slong;t
i
víc
&avlig;
&slong;tr,
þa
er
hann
var
comi&nscap;
af
G&avlig;t
landi
ofan,
Sva
&slong;em
ec
vænti
at
e&nscap;
&slong;kal
&slong;agt
verþa
&slong;iþa&rscap;
i
&slong;&oogon;go
Oláfs
konongs.
Þa
er
aleið
h&avlig;&slong;tit
&slong;otti
Oláfr
konongr
norðr
i
Þrandheim,
oc
helt
liþi
síno
til
niðar
ó&sscap;,
lét
þar
bua
til
vetr&slong;eto
sér,
Sat
Oláfr
konongr
þa&nscap;
vetr
eptir
í
c&avlig;pangi,
Sa
var
hi&nscap;
xiij
vetr
konongs
doms
hans
%%%
CXLVII.Cap.
Fráá
J&ocurl;mtum.
%%Ketill
jamti
het
maðr
&slong;onr
&Oogon;nundar
Jarls
or
Sparabui
i
þrandheimi,
hann
fly
ði
fyrir
Ey&slong;teine
konongi
illraða
&avlig;&slong;tr
um
kiol,
hann
ruddi
markir
oc
bygði
þar
&slong;em
nu
heitir
jamtaland.
Au&slong;tr
þangat
flyði
oc
fioldi
manna
or
þrand
heimi
fyrir
þeim
ofriði,
þvíat
Eysteinn
konongr
&slong;cattgildi
þrøogon;ndi
oc
&slong;etti
þar
til
konongs
hund
&slong;i&nscap;
er
S&avlig;&rscap;
hét
Sonar
&slong;onr
Ketils
var
Þorir
Hel&slong;ingr,
við
hann
er
kent
Hel&slong;ingialand
þar
bygði
hann.
E&nscap;
er
Haraldr
hi&nscap;
hárfagri
ruddi
riki
fyrir
sér
þa
&slong;tucco
e&nscap;
fyrir
honom
fioldi
manna
or
landi
þrøndir
oc
r&avlig;mdølir
oc
gerþuz
þa
e&nscap;
bygðir
&avlig;&slong;tr
vm
jam
taland,
oc
fóro
&slong;umir
alt
i
Hel&slong;in
gialand
&avlig;&slong;tan
fra
hafino,
oc
váro
þeir
lyð&slong;cyldir
undir
Sviakonong,
E&nscap;
er
Hacon
Aþal&slong;teins
fó&slong;tri
var
ifir
Noregi
þa
&slong;et
tiz
friðr
oc
c&avlig;pferð
or
þrándheimi
til
jamtalandz,
e&nscap;
fyrir
&slong;acir
vin&slong;ællda
konongs
þa
&slong;ótto
jamtr
&avlig;&slong;tan
a
fund
hans
oc
jataðo
honom
lyðni
&slong;inni
oc
guldo
honom
&slong;catt
&slong;etti
hann
þeim
l&oogon;g
oc
landzrétt,
vildo
þeir
heldr
þyðazc
undir
hans
konong
dom
e&nscap;
undir
Sviakonong
því
at
þeir
váro
af
norðmanna
ætt
comnir
oc
&slong;va
gerþo
hel&slong;ingiar
þeir
allir
er
æz
caðir
váro
norþan
um
kiol
oc
hellzt
þat
lengi
&slong;iþan,
alt
til
þe&sscap;
er
Oláfr
digri
oc
Oláfr
Søn&slong;ci
Svia
konongr
deildo
um
landa
&slong;cipti,
þa
hurfo
jamtr
oc
hel&slong;ingiar
undir
Sviakonong,
oc
reð
þa
landa&slong;cipti
&avlig;&slong;tan
eiða
&slong;cogr
e&nscap;
þa
kilir
alt
norðr
til
fi&nscap;merkr
toc
Sviakonongr
þa
&slong;catta
af
hæl&slong;in
gialandi
oc
&slong;va
af
iamtalandi.
E&nscap;
Oláfi
konongi
þótti
þat
comit
hafa
i
Sátt
mal
með
þeim
Sviakonongi,
at
a&nscap;an
veg
&slong;cyldi
fara
&slong;cattr
af
jamta
landi.
e&nscap;
at
forno
hafþi
verit.
En
þo
hafþi
þat
langa
&slong;tund
&slong;va
&slong;taðit
at
jamtr
h&oogon;fþo
þa
Svia
konongi
&slong;catt
goldit,
oc
þaðan
hofþo
verit
&slong;y&slong;lo
menn
ifir
landino,
vildo
þá
oc
Svíar
ekki
heyra
a&nscap;at,
e&nscap;
undir
Sviakonong
hyrfi
alt
land
þat
er
lá
firir
&avlig;&slong;tan
kiolo,
var
þat
&slong;va
&slong;em
opt
ero
døogon;mi,
þo
at
mág
&slong;emdir
oc
vinátta
væri
með
konongom
at
þó
vildi
hvartve&gscap;i
hafa
ríki
þat
alt
er
hann
þottiz
nockora
tilt&oogon;lo
eiga,
hafþi
Oláfr
konongr
látið
fara
orð
um
til
jamtalandz
at
þat
var
hans
vili
at
jamtr
veitti
honom
lyð&slong;cyldi
e&nscap;
heitit
þeim
afar
co&slong;tum
elligar.
E&nscap;
jamtr
h&oogon;fðo
gert
rað
&slong;itt
at
þeir
vildo
lyðni
veita
Svía
konongi.
%%
CXLVIII.Cap.
Saga
Steins.
%%Þoroddr
Sno&rscap;a&slong;on
oc
Steinn
Ska
pta&slong;on
undo
illa
er
þeir
fóro
eigi
i
&slong;ialfrøði.
Stei&nscap;
Skapta
&slong;on
var
manna
friðaztr
oc
bezt
at
sér
gø&rscap;
vm
i
þróttir,
&slong;cald
gott
oc
&slong;carz
maðr
mici&lbrk;
oc
metnaðarfullr,
Scapti
faðir
hans
hafþi
ort
drapo
vm
Oláf
konong
oc
ha
fþi
ke&nscap;t
Steini.
var
&slong;va
ætlat
at
hann
&slong;cyldi
føra
qvæþit
konongi.
Steinn
bazc
eigi
orða
oc
amælis
við
konong,
bæþi
&slong;undrl&avlig;&slong;om
orðom
oc
&slong;amf&oogon;&slong;tum.
Baþir
váro
þeir
þóroddr
ovarmæltir
&slong;egja
svá
at
konongr
vildi
verr
hafa
e&nscap;
þeir
er
&slong;ono
&slong;ina
h&oogon;fþo
&slong;ent
honom
til
truna
ðar
e&nscap;
konongr
lagði
þa
i
ofrel&slong;i,
konongr
reiddiz,
þat
var
ei&nscap;
hvern
dag
er
Steinn
Sca
pta&slong;on
var
fyrir
konongi
oc
&slong;purþi
hann
máls
ef
hann
vildi
lyða
drapo
þeiri
er
Scapti
faðir
hans
hafþi
ort
vm
konong,
hann
&slong;egir
hitt
mun
fyr&slong;t
til
Steinn
at
þu
qveþir
þat
er
þu
hefir
ort
um
mic,
Steinn
&slong;egir
at
þat
er
ecki
er
hann
hefir
ort,
em
ec
ecki
&slong;cáld
konongr
&slong;egir
hann,
e&nscap;
þott
ec
ky&nscap;a
yrkia,
þa
myndi
yðr
þickia
þat
&slong;em
a&nscap;at
vm
mic
heldr
litilvæglict.
Gecc
Steinn
þa
i
brot
oc
þóttiz
fi
&nscap;a
hvar
til
hann
mælti.
þorgei&rscap;
het
ármaðr
konongs
er
reð
fyrir
bui
hans
i
or
kadal,
hann
var
þa
með
konongi
oc
heyrði
a
røðor
þeira
Steins
fór
þorgei&rscap;
heim
litlo
&slong;iþa&rscap;,
þat
var
á
einhverri
nótt
at
Steinn
liop
i
brot
or
b&oogon;nom
oc
&slong;có&slong;vei&nscap;
hans
með
honom.
fóro
þeir
up
um
G&avlig;lar
ás
&slong;va
út
til
þe&sscap;
er
þeir
comu
i
Orkadal
e&nscap;
at
qveldi
comu
þeir
til
konongs
bús
þe&sscap;
er
þorgei&rscap;
reð
fyrir,
b&avlig;ð
þorgeirr
Steini
þar
at
vera
um
nottina
oc
&slong;purði
hverio
gegndi
um
farar
hans,
Steinn
bað
hann
fa
sér
he&slong;t
oc
&slong;leða
með
&slong;a
hann
at
þar
var
heim
ekit
korni,
þorgeirr
&slong;egir
eigi
veit
ec
hvernug
af&slong;tendz
vm
f&oogon;r
þina,
hvart
þu
fe&rscap;
nokot
i
konongs
leyfi
þotti
mér
fy&rscap;a
dags
ekki
miukt
orð
milli
yckar
konongs,
Steinn
mælti
þótt
ec
&slong;iá
at
engo
&slong;ialf
raðr
fyrir
konongi,
þa
&slong;kal
ec
ekki
&slong;va
fyrir
þrælum
hans,
brá
hann
&slong;verþi
oc
drap
hann
&slong;iþan
arma&nscap;inn,
e&nscap;
hann
toc
he&slong;ti&nscap;
oc
bað
&slong;veini&nscap;
l&avlig;pa
a
bac,
e&nscap;
Steinn
&slong;ettiz
i
&slong;le
ða&nscap;,
fóro
þa
vegi&nscap;
óko
notti
alla,
fóro
þeir
ferðar
&slong;i&nscap;ar,
til
þe&sscap;
er
þeir
comu
ofan
a
M&oogon;ri
i
Syrnadal.
Siþan
fa
þeir
sér
flut
ningar
ifir
fiorðo,
for
hann
&slong;em
acafligaz.
ekki
&slong;ogðo
þeir
m&oogon;nnom
vig
þetta,
þar
&slong;em
þeir
comu
e&nscap;
colloðuz
vera
konongs
menn,
fengo
þeir
goðan
forbeina
hvar
&slong;em
þeir
comu
þeir
comu
at
qveldi
eins
dags
i
girzca
til
bús
þorbergs
Arna&slong;onar
var
hann
eigi
heima,
e&nscap;
cona
hans
var
heima
Ragnhildr
dóttir
Erlings
Skjálgs
&slong;onar
feck
Steinn
þar
allgoðar
viðte
kior,
því
at
þar
váro
aðr
ku&nscap;leikar
miclir
með
þeim,
Sa
atburðr
haf
ði
aðr
orþit
þa
er
Steinn
hafþi
farit
af
I&slong;landi,
átti
hann
þa
&slong;ialfr
&slong;cip
þat
er
hann
com
af
hafi
utan
at
gi
zca
oc
lágo
þar
við
eyna,
þa
lá
Ragnhildr
oc
&slong;cyldi
lettari
verða
oc
var
allþungt
haldin,
e&nscap;
pre&slong;tr
var
engi
i
eyo&nscap;i
oc
engi
nær
var
þa
comit
til
c&avlig;p&slong;cip&slong;ins
oc
&slong;purt
at
ef
þar
væri
pre&slong;tr
nocko&rscap;,
þar
var
ei&nscap;
pre&slong;tr
a
&slong;cipi
er
Barðr
het
ve&slong;tfirzcr
maðr
oc
lærðr
heldr
lítt.
&slong;endimenn
báðo
pre&slong;t
fara,
með
sér
til
húss,
honom
þótti
&slong;em
þat
myndi
vera
vandi
micill,
e&nscap;
vi&sscap;i
faku&nscap;andi
&slong;ina
oc
vildi
ei
fara,
þa
lagði
Steinn
orð
til
við
pre&slong;t
oc
bað
hann
fara,
pre&slong;tr
&slong;varar
fara
mun
ec
ef
þu
fe&rscap;
með
mér,
þicki
mér
tr&avlig;&slong;t
at
því
til
umraða,
Steinn
&slong;egir
at
hann
vill
vi&slong;t
þat
tille&gscap;ia,
Siþan
fara
þeir
til
b&oogon;iarens,
oc
þar
til
er
Ragnhildr
[la]
var,
Litlo
&slong;iða&rscap;
f&oogon;
ddi
hon
barn,
þat
var
mær
oc
þótti
heldr
omattulict,
þa
&slong;cirði
pre&slong;tr
barnit,
e&nscap;
Steinn
helt
meyio&nscap;i
un
dir
&slong;círn
oc
het
&slong;u
mær
Þora,
Steinn
gaf
meyio&nscap;i
fingrgull,
Ragnhildr
hét
Steini
vinátto
sinni
fullcominne
oc
hann
&slong;cyldi
þangat
coma
a
hennar
fund
ef
hann
þottiz
hennar
lið&slong;emdar
þurfa,
Steinn
&slong;egir
&slong;va
at
hann
mundi
eigi
fleirom
meybornom
undir
&slong;círn
halda
oc
&slong;cilduz
þ&avlig;
at
&slong;va
búno,
e&nscap;
nu
var
þar
comit
er
Steinn
heimti
þessi
vilmæli
at
Ragnhildi
oc
&slong;egir
hvat
hann
hefir
hent
oc
&slong;va
þat
at
hann
mun
hafa
orþit
fyrir
reiði
konongs,
hon
&slong;egir
&slong;va
at
má
ttr
&slong;kal
at
magni
um
lidveizlo
hennar,
bað
hann
þaðan
biþa
Þor
bergs,
&slong;cipaði
honom
et
næ&slong;ta
Ey&slong;teini
O&rscap;a
&slong;yni
sínom
hann
var
þa
xí]
vetra
gamall.
Steinn
gaf
giafir
þeim
Ragnhildi
oc
Ey&slong;teini
þorbergr
hafþi
&slong;purt
alt
um
farar
Steins
fy&rscap;
e&nscap;
hann
qvæmi
[frem]
heim
oc
var
hann
heldr
ufr&ydot;&nscap;,
Ragnhildr
gecc
til
máls
við
hann
oc
&slong;egir
honom
um
fa
rar
Steins
oc
bað
hann
taka
við
Steini
oc
&slong;iá
a
mál
hans,
þorbergr
&slong;egir
ec
hefir
&slong;purt
&slong;egir
hann
at
konongr
hefir
eiga
látið
&oogon;rvar
þing
eptir
þorgeir
oc
Steinn
er
utlagr
gerr,
&slong;va
þat
at
konongr
er
hi&nscap;
reiða
&slong;ti
oc
ka&nscap;
ec
mér
meiri
&slong;vi&nscap;o
e&nscap;
at
tacaz
a
hendr
ei&nscap;
út
lendan
ma&nscap;
oc
hafa
þar
fyrir
rei
ðe
konongs.
Láttu
Stein
fara
i
brot
he
ðan
&slong;em
&slong;ciotaz.
Ragnhildr
&slong;varar
&slong;egir
at
þ&avlig;
mundo
bæðe
i
brot
fara
eða
bæ
ði
þar
vera,
þorbergr
bað
hana
fa
ra
hvert
er
hon
vildi,
vænti
ec
þe&sscap;
&slong;egir
hann
þott
þu
farir
at
þu
komir
&slong;ciótt
aptr,
því
at
hér
mun
vera
metorð
þin
me&slong;t,
þa
geck
fram
Ey&slong;teinn
o&rscap;i
&slong;onr
þeira
hann
mælti
oc
&slong;egir
&slong;va
at
hann
mun
eigi
eptir
vera
ef
Ragnhildr
f&oogon;ri
i
brot.
þorbergr
&slong;egir
at
þ&avlig;
l&ydot;&slong;to
micla
þrágyrni
oc
akaf
lyndi
i
þesso,
oc
er
þat
nu
væn&slong;t
&slong;egir
hann
at
þit
raðit
þesso
þo
þickir
yckr
allmiclo
&slong;cipta,
e&nscap;
ofmioc
er
þér
ættgengt
Ragnhildr
at
virða
li
tils
orð
Oláfs
konongs
Ragnhildr
&slong;egir
ef
þér
vex
allmioc
fyrir
&avlig;gom
at
ha
lda
Stein
þa
far
þu
&slong;ialfr
með
honom
a
fund
Erlings
f&oogon;ðor
mins,
eða
fá
honom
þat
f&oogon;roneyti
er
hann
comiz
þangat
i
friði.
þorbergr
&slong;egir
at
hann
mun
ekki
Stein
þang
at
&slong;enda
oc
mun
Erlingi
þo
&oogon;rit
mart
til
handa
bera,
þat
er
konongi
&slong;e
misþocki
a,
var
Steinn
þar
um
ve
tri&nscap;.
E&nscap;
eptir
jól
comu
til
þorbergs
&slong;endimenn
konongs
með
þeim
orðum
at
þorbergr
&slong;kal
coma
a
fund
hans
fyrir
miðia
f&oogon;&slong;to
oc
er
lagt
ríct
við
þessa
orð&slong;ending,
þorbergr
bar
þat
fyrir
vini
&slong;ina
oc
leitaði
raðs
hvart
hann
&slong;cyl
di
a
þa
hætto
le&gscap;ia
at
fara
a
fund
konongs
at
&slong;va
f&oogon;rno
mále
e&nscap;
fleire
l&avlig;tto
oc
c&oogon;lloðo
þat
rað
at
láta
fy&rscap;
Stein
af
h&avlig;ndom
e&nscap;
fara
a
vald
konongs,
Þorbergr
var
hins
fú&slong;ari
at
le&gscap;iaz
eigi
ferð
undir
h&oogon;foð
Nockuro
&slong;iþa&rscap;
for
þorbergr
til
fundar
við
fi&nscap;
bróðor
sinn
oc
bar
þetta
mál
fyrir
hann
oc
bað
hann
til
farar
með
sér.
Finnr
&slong;varar
at
honom
þótti
illt
ofqvæni
&slong;líct
at
þora
eigi
fyrir
kono
sinni
at
halda
einarð
við
lánar
drottin
sinn.
co&slong;t
muntu
eiga
&slong;egir
þorbergr
at
fara
eigi,
e&nscap;
þo
ætla
ec
at
þu
letiz
mei&rscap;
fyrir
ræzlo
&slong;acir
e&nscap;
hollozto
við
konong,
Scilduz
þeir
reiðir
Siþan
for
þorbergr
a
fund
Arna
Ar
na&slong;onar
bróðor
síns.
oc
&slong;egir
honom
þetta
mál
&slong;va
buit,
oc
bað
hann
fara
með
sér
til
konongs,
Arni
&slong;egir
undarlict
þic
ki
mér
um
þic
&slong;va
vitran
ma&nscap;
oc
firirleiti&nscap;
er
þu
&slong;kalt
ra&slong;at
ha
fa
i
svá
micla
ohamingio
oc
hafa
fengit
konongs
reiðe,
þar
er
en
gi
bar
n&avlig;ð&slong;yn
til,
þat
væri
noc
kor
várku&nscap;
at
þu
heldir
fræn
da
þi&nscap;
eða
fo&slong;tbroðor,
e&nscap;
þetta
allz
engi
at
hafa
tekiz
a
hendr
ma&nscap;
i&slong;le&nscap;zcan
at
halda
utla
ga
konongs
oc
hafa
nu
þic
i
veði
oc
alla
frændr
þína,
þorbergr
&slong;egir
svá
er
&slong;em
mælt
er,
Ei&nscap;
er
&avlig;qvi&slong;i
ættar
hverrar,
Su
ohamingia
foðor
mins
er
mér
&avlig;ð&slong;æ&slong;t,
hver&slong;o
honom
glapnaðe
&slong;ona
eign,
er
hann
&slong;cyl
di
fa
þa&nscap;
&slong;iþar&slong;t
er
engi
likin
de
hefir
va&rscap;ar
ættar
oc
daðl&avligacute;&sscap;
er,
mundi
þat
&slong;annaz
ef
mér
þæacute;tti
eigi
við
moðor
mína
&slong;comm
mælt
at
ec
mynda
þic
aldrigi
calla
várn
broðor.
Sn&oogon;ri
þa
þorbergr
i
brot
oc
fór
heim
oc
var
hel
dr
ukátr.
Siþan
&slong;endi
hann
orð
norðr
til
þrandheims,
a
fund
Kalfs
bróðor
síns
oc
bað
hann
coma
til
Agðane&sscap;
móti
sér
oc
er
&slong;endimenn
hittu
Kálf
þa
hét
hann
ferði&nscap;i
oc
hafþi
engi
orð
fyrir.
Ragnhildr
&slong;endi
menn
&avlig;&slong;tr
a
jaðar
til
Erlings
f&oogon;ðor
síns
oc
bað
hann
&slong;enda
sér
liþ,
þaðan
foro
&slong;ynir
Erlings
Sigurðr
oc
þórir
oc
hafþi
hva&rscap;
þeira
tvitog&slong;es
&slong;o
oc
a
Lxxxx
manna,
e&nscap;
er
þeir
comu
norðr
til
þorbergs
þa
toc
hann
við
þeim
&slong;em
bezt
oc
fegin
&slong;amligazt,
bióz
hann
þa
til
farar
oc
hafþi
þorbergr
tvitog&slong;es&slong;o
fóro
þeir
þa
norðr
leið
&slong;ina,
oc
er
þeir
comu
þa
lágo
þar
fyrir
fi&nscap;r
oc
Arni
brøacute;ðr
þorbergs
með
ij
tvitog&slong;es&slong;or,
fagnaðe
þorbergr
væl
brøacute;ðrom
sínom
oc
&slong;egir
at
þá
hefþi
tecit
bryningo&nscap;i,
fi&nscap;r
qvað
þess
&slong;ialdan
hafa
þurft
við
&slong;ic.
Siþan
foro
þeir
með
liþi
því
&oogon;llo
norðr
til
þrandheims
oc
var
þar
þor&slong;teinn
i
f&oogon;r
Oc
er
þeir
comu
til
Agðane&sscap;
þa
var
þar
fyrir
Kalfr
Arna&slong;on
oc
hafþi
hann
xx
&slong;es&slong;o
væl
&slong;cipaða,
fóro
þeir
með
því
liþe
i&nscap;
til
Niðar
hólms
oc
lágo
þar
um
nótt
Eptir
vm
morgini&nscap;
átto
þeir
tal
&slong;itt,
vildi
Kalfr
oc
&slong;ynir
Erlings
at
þeir
føri
&oogon;llo
liþino
i&nscap;
til
b&oogon;iarens
oc
leti
þa
&slong;ceika
at
&slong;c&avlig;poðo.
E&nscap;
þorbergr
vil
ldi
at
fyr&slong;t
væri
með
vægð
farit
oc
láta
boð
bioða,
Samþyctiz
fi&nscap;r
því
oc
Arni.
fóro
fyr&slong;t
til
fundar
við
Oláf
konong
fair
menn
&slong;aman,
konongr
ha
fþi
þa
&slong;purt
um
fiolmenne
þat
er
þeir
h&oogon;fþo
oc
var
hann
helldr
&slong;ty&gscap;r
i
r&oogon;ðo&nscap;i
þeira.
fiþr
b&avlig;ð
boð
fyrir
þorberg
oc
&slong;va
firir
Stein
b&avlig;ð
hann
at
konongr
&slong;cyldi
fe
gera
&slong;va
micit
&slong;em
hann
vildi
e&nscap;
þorbergr
hafa
landz
vi&slong;t
oc
veizlor
sínar,
Stei&nscap;
lifsgriþ
oc
lima,
konongr
&slong;egir
svá
lítz
mér
&slong;em
þessi
f&oogon;r
mani
vera
svá,
at
þér
manit
nu
þickiaz
hafa
half
rað
við
mic
eða
mei&rscap;,
E&nscap;
þess
mun
mic
&slong;ízt
vara
af
yðr
brøogon;ðrom
at
þér
mundut
með
her
fara
móti
mér,
ke&nscap;i
ec
rað
þessi
er
þeir
jaðar
by&gscap;iar
muno
hafa
uphafit,
e&nscap;
ekki
þarf
mér
fe
bioða,
þa
&slong;egir
fi&nscap;r
ekki
hofom
vér
br&oogon;ðor
haft
fyrir
þa
&slong;oc
lið&slong;amnað
at
vér
manim
ofrið
bioða
yðr
konongr,
heldr
be&rscap;
hitt
til
konongr
at
vér
viliom
yðr
fyr&slong;t
bioða
vara
þionosto,
e&nscap;
ef
þer
neitið
oc
ætlið
þorbergi
nokora
afarco&slong;ti,
þa
muno
vér
fara
allir
með
liþ
þat
er
vér
hofom
a
fund
Knúts
hins
ríka,
þa
leit
konongri&nscap;
við
honom
oc
mælti
Ef
þér
br&oogon;ðr
vilit
vei
ta
mér
&slong;vardaga
til
þe&sscap;
at
fyl
gia
mér
i&nscap;anlandz
oc
utan
landz
oc
&slong;ciliaz
eigi
við
mic
nema
mitt
lof
oc
leyfi
&slong;e
til,
eigi
&slong;kolot
þér
leyna
mic
ef
þér
vitit
mér
raði&nscap;
&slong;vic
r&oogon;ði,
þa
vil
ec
taca
&slong;ætt
af
yðr
brøogon;ðrom.
Siþan
for
Finnr
ap
tr
til
liþs
síns
oc
&slong;egir
þessa
co&slong;ti
er
konongr
hafþi
gert
þeim,
bera
þeir
nu
&slong;aman
orð
sín,
&slong;egir
þorbergr
at
hann
vill
þe&nscap;a
co&slong;t
firir
&slong;ina
h&oogon;nd
em
ec
ofus
&slong;egir
hann
at
flyia
af
eignom
mínom
oc
&slong;&oogon;kia
til
utlen
dra
hofþingia
ætla
ec
mér
muno
avalt
at
&slong;ømþ
at
fylgia
Oláfi
konongi
oc
vera
þar
&slong;em
hann
er,
þa
&slong;egir
Kalfr,
enga
eiða
mun
ec
vi&nscap;a
konongi
e&nscap;
vera
þa
eina
ríð
með
konongi
er
ec
held
veizlom
minom
oc
&avlig;ðrom
metorðom
oc
konongr
vill
vera
vinr
mi&nscap;,
oc
er
þat
mi&nscap;
vili
at
&slong;va
gerim
vér
allir.
Finnr
&slong;varar
til
þe&sscap;
mun
ec
raða
at
láta
Oláf
konong
ei&nscap;
raða
&slong;cild&oogon;gom
milli
ockar
Arni
Arna&slong;on
&slong;egir
svá
Ef
ec
em
ráþi&nscap;
til
at
fylgia
þér
þorbergr
bróðir
þóttu
vilir
beriaz
við
konong,
þa
&slong;kal
ec
eigi
við
þic
&slong;ciliaz
ef
þu
tecr
betra
rað
oc
mun
ec
fylgia
yckr
fi&nscap;i
oc
taka
þa&nscap;
co&slong;t
&slong;em
þit
&slong;ét
ycr
til
handa,
gengo
þeir
þa
iij
br&oogon;ðr
a
eitt
&slong;cip.
þorbergr
Finnr
Arni
oc
rero
i&nscap;
til
b&oogon;iar
oc
&slong;iþan
gengo
þeir
a
konongs
fund,
for
þa
fram
þetta
&slong;áttmál
at
þeir
brøacute;ðr
&slong;v&oogon;rðo
konongi
ei
ða,
þa
leitaði
þorbergr
Steini
&slong;æ
ttar
við
konong,
e&nscap;
konongr
&slong;egir
at
Steinn
&slong;cyl
di
fara
i
friði
fyrir
honom
hvert
er
hann
vildi,
e&nscap;
eigi
mun
hann
með
mér
vera
&slong;iþan
&slong;egir
hann,
þa
fóro
þeir
þorbergr
ut
til
liþ&slong;ins,
for
þa
cálfr
i&nscap;
a
e&gscap;io,
e&nscap;
Finnr
for
til
konongs,
e&nscap;
þorbergr
oc
a&nscap;at
liþ
þeira
for
heim
&slong;uðr
Steinn
for
&slong;uðr
með
&slong;onom
Erlings
E&nscap;
um
várit
&slong;nemma
fór
hann
&slong;uðr
til
Englandz
e&nscap;
&slong;iþan
til
han
da
Knúti
inom
rika
oc
var
með
honom
lengi
i
goðo
yfirlæti.
%%
CXLIX.Cap.
Ferd
Finns
Arna&slong;onar
áá
Hááloga-
land.
%%Þa
er
finnr
Arna&slong;on
hafþi
litla
hrið
dvaliz
með
Oláfi
konongi,
var
ei&nscap;
hvern
dag
at
konongr
callaði
fi&nscap;
til
mals
við
&slong;ic
oc
e&nscap;
fleiri
menn
þa
er
hann
var
va
nr
at
hafa
við
raðagerðir
sínar,
þa
toc
konongr
til
máls
oc
&slong;egir
svá.
Su
raða
gerð
&slong;taðfe&slong;tiz
i
&slong;capi
mér
at
ec
ætla
i
vár
at
bioða
út
leið
angri
af
landi
&oogon;llo,
bæþi
at
liþi
oc
at
&slong;cipom
oc
fara
&slong;iþan
með
her
þa&nscap;
allan
er
ec
ma
til
fa
i
mót
Knúti
enom
ríka,
því
at
ec
veit
um
tilcall
þat
er
hann
hefir
uphafit
til
rikis
i
hendr
mér
at
hann
mun
eigi
ætla
at
hafa
þat
fyrir
hegoma
mál,
Nu
er
þér
þat
at
&slong;egia
finnr
Arna
&slong;on
at
ec
vil
at
þu
farir
&slong;en
diferð
mina
norðr
a
Halogaland
oc
hafit
þar
utboð,
bioþit
ut
almenninge
at
liþe
oc
[at]
&slong;cipom
oc
&slong;tefnit
þvi
liþi
til
mótz
við
mic
til
Agðaness,
&slong;iþan
nefndi
konongr
aðra
menn
til
oc
&slong;endi
&slong;uma
i&nscap;
i
þrandheim
e&nscap;
&slong;uma
&slong;uðr
i
land
&slong;va
at
hann
let
þetta
boð
fara
vm
alt
land,
þat
er
at
&slong;egia
fra
for
Finns
at
hann
hafþi
&slong;cúto
oc
a
nær
xxx
manna.
E&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
for
hann
ferðar
&slong;i&nscap;ar
til
þess
er
hann
com
a
Halogaland,
þa
&slong;tefndi
hann
þing
við
boendr.
bar
þa
up
&oogon;rendi
&slong;itt
oc
crafþi
leiðangrs.
Bøogon;ndr
atto
i
heraþi
&slong;cip
&slong;tór
leiðangrs
f&oogon;r,
Scipaðuz
þeir
við
orð&slong;ending
konongs,
oc
bio&gscap;o
&slong;cip
sín,
e&nscap;
er
Finnr
&slong;ótti
nor
ðr
a
Halogaland
þa
atti
hann
þing
e&nscap;
&slong;endi
menn
&slong;ina
nockora
at
krefia
útboð&slong;ens
þar
er
honom
&slong;y&nscap;diz.
finnr
&slong;endi
menn
i
Biarcey
til
Þoris
Hundz
lét
þar
crefia
leiðangrs
&slong;em
a&nscap;ars
&slong;taðar,
e&nscap;
er
Þori
comu
boð
konongs,
þa
bióz
hann
til
ferðar
oc
&slong;cipaði
af
hús
corlum
sínom
&slong;cip
þat
er
hann
hafþi
ha
ft
aðr
um
&slong;umarit
til
Biarma
landz,
bio
þat
með
sínom
eins
co&slong;tna
ði,
finnr
&slong;tefndi
&slong;aman
Haleygiom
i
vá
gom
&oogon;llom
þeim
er
norðr
váro
þaðan,
com
þar
&slong;aman
um
varit
liþ
micit,
oc
bi
ðo
allir
til
þe&sscap;
er
Finnr
com
norþan,
var
þar
þa
oc
comi&nscap;
Þorir
Hundr
e&nscap;
er
Finnr
com
þa
lét
hann
þegar
blá&slong;a
til
húsþings
leiðangrs
liþi
&oogon;llo,
e&nscap;
a
þingi
því
&slong;yndo
menn
vapn
sín,
svá
var
þa
oc
ra&nscap;&slong;acat
utbodit
i
hver
ri
&slong;cipreiðo,
e&nscap;
er
þat
var
greitt,
þa
mælti
finnr
þic
vil
ec
atþesso
qveþia
Þorir
Hundr
hver
boð
villtu
bioða
Oláfi
konongi
fyrir
aft&oogon;ko
Karla
hirðmannz
hans
eða
fyrir
rán
þat
er
þu
tóct
fe
konongs
norðr
i
Lengio
víc,
nu
hefi
ec
umboð
konongs
til
þessa
máls,
e&nscap;
ec
vil
nu
vita
&slong;v&oogon;r
þin,
þorir
litaðiz
um,
oc
&slong;á
til
hva&rscap;artve&gscap;io
handar
sér
&slong;tan
da
marga
menn
alvapnaða
ke&nscap;di
þar
Gu&nscap;&slong;tein
oc
fiolda
a&nscap;arra
fræn
da
Karla,
þa
mælti
Þorir
Sciot
ero
boð
min
finnr
at
ec
vil
mal
alt
fe&slong;ta
i
konongs
dom
þat
er
honom
þickir
at
við
mic,
finnr
&slong;varar
hitt
er
nu
væn&slong;t
at
þér
&slong;e
mi&nscap;i
virðingar
af
unt,
því
at
nu
mun
verða
at
fe&slong;ta
mi&nscap;
dom
á
ef
&slong;ættaz
&slong;kal
Þorir
&slong;egir
þa
ætla
ec
e&nscap;
allvæl
comit
oc
&slong;kal
þat
ekki
undan
draga
geck
þa
Þorir
fram
til
fe&slong;to
oc
&slong;cildi
finnr
þat
mal
fyrir
alt,
&slong;iþan
&slong;egir
Finnr
upp
&slong;ę
ttina
at
Þorir
&slong;cyldi
gialda
konongi
x
merkr
gullz,
e&nscap;
Gu&nscap;&slong;teini
oc
þeim
frændom
aðrar
x
mercr,
e&nscap;
fyrir
rán
oc
fe&slong;caða
enar
þriðio
x
mercr,
e&nscap;
gialda
up
nu
þegar
&slong;egir
hann,
Þorir
&slong;egir
þetta
er
micit
fegiald,
hi&nscap;
er
a&nscap;a&rscap;
co&slong;tr
at
lokit
&slong;e
&slong;ę
tt
allri
&slong;egir
finnr
Þorir
&slong;egir
at
Fi&nscap;r
mundi
lia
honom
þeira
fre&slong;ta
at
hann
leitaðe
lána
af
&slong;veitungom
sínom,
finnr
bað
hann
gial
da
þar
i
&slong;tað,
oc
þo
umfram
at
Þorir
&slong;cyldi
fram
&slong;elia
menit
þat
et
micla
er
hann
tóc
af
Karla
d&avlig;ðom
þórir
qvazk
ekki
men
hafa
tecit,
þa
geck
fram
Gu&nscap;&slong;teinn
oc
&slong;egir
at
Karli
haf
ði
men
á
hál&slong;e
þa
er
þeir
&slong;cilduz
e&nscap;
þa
var
i
brott
er
vér
tocom
líc
hans,
þórir
&slong;egir
at
hann
hefþi
ekki
huga
leítt
um
men
þat,
e&nscap;
þott
vér
hef
þim
nockot
men
þa
mun
þat
heima
li&gscap;ia
i
biarcey,
þa
&slong;etti
finnr
&slong;piótz
oddi&nscap;
fyrir
brio&slong;t
Þori
oc
&slong;egir
at
hann
&slong;cyldi
þa
fram
&slong;elia
menit,
Þórir
toc
þa
menit
af
hál&slong;i
sér
oc
&slong;el
di
finni.
Siþan
&slong;neri
þórir
i
brot
oc
geck
ut
a
&slong;cip
sitt.
finnr
geck
eptir
honom
ut
a
&slong;cipit
oc
mart
manna
með
honom
gecc
finnr
eptir
&slong;cipino
oc
toco
þeir
upp
rumi&nscap;,
e&nscap;
við
&slong;igla
&slong;a
þeir
undir
þiliom
niðri
tu&nscap;or
ij
mi
clar,
&slong;va
at
þeim
þótti
micil
furða
at,
finnr
spurði
hvat
i
tu&nscap;om
þeim
var,
þórir
&slong;egir
at
þar
lá
i
dryccr
hans,
finnr
mælti
hvi
gefr
þu
o&sscap;
eigi
at
drecca
felags
maðr
&slong;va
miki&nscap;
drycc
&slong;em
þér
ha
fit.
þórir
mælti
við
ma&nscap;
sinn
at
re&nscap;a
&slong;cyldi
or
tu&nscap;o&nscap;i
i
bolla
&slong;iþan
var
þeim
finni
gefit
at
drecca
oc
var
þat
hi&nscap;
bezti
dryckr,
Þa
bað
finnr
Þori
reiða
feít,
Þorir
gecc
eptir
&slong;cipino
fram
oc
ap
tr
oc
talaði
við
menn
ym&slong;a,
finnr
callaði
bað
hann
bera
fram
féit
þórir
bað
hann
ganga
up
a
land
oc
qvaz
þar
mundo
greiða,
þa
gecc
finnr
a
land
up
oc
hans
menn,
þa
com
þar
Þórir
oc
greiddi
&slong;ilfr,
var
þar
réitt
or
einom
&slong;ioð
x
mercr
ve
gnar,
þa
lét
hann
fram
kn&ydot;ti
&slong;c&avlig;ta
marga,
var
i
&slong;umom
m&oogon;rc
vegin
&slong;umom
half
eða
&avlig;rar
nokkorir,
þa
mælti
þórir,
þetta
er
lánfe
er
ymsir
menn
hafa
lét
mér
þvíat
uppi
ætla
ec
&slong;cót&slong;il
fr
mióc
þat
er
ec
á,
Siþan
geck
þorir
a
&slong;cip
ut,
e&nscap;
er
hann
com
aptr
reiddi
hann
&slong;ilfr
&slong;mám
oc
&slong;mám,
þa
leið
a
daginn
e&nscap;
þegar
er
þingino
&slong;leit,
þa
gen
go
menn
til
&slong;cipa
sinna
oc
bio&gscap;uz
til
brot
l&avlig;go,
toco
þa
menn
at
&slong;igla
þegar
er
bunir
váro
com
þa
svá
at
fle&slong;tir
menn
hofþo
&slong;iglt.
Sa
fi&nscap;r
þa
at
þy&nscap;tiz
liþit
um
hann,
colloðo
menn
þa
a
hann
oc
báðo
hann
verþa
bui&nscap;,
var
þa
e&nscap;
eigi
greiddr
ei&nscap;
þridiungr
fiarins
þa
mælti
finnr
Seint
gengr
þo
Þórir
greizlan.
Se
ec
at
þér
þickir
mi
cit
fyrir
at
greiða
feit,
&slong;kal
nu
oc
kyrt
lata
vera
fyr&slong;t,
&slong;kaltu
nu
gialda
konongi
þat
er
eptir
er.
Stoð
þa
finnr
up
þórir
&slong;egir
vel
þicki
mér
þat
fi&nscap;r
at
vit
&slong;cilim
e&nscap;
vi
lia
&slong;kal
ec
til
hafa
at
gialda
þessa
&slong;cyld
svá
at
konongi
þicki
eigi
var
goldit
oc
baðom
ycor,
þa
gecc
finnr
til
&slong;cips
&slong;ins
oc
&slong;igldi
fram
eptir
liþe
&slong;ino,
Þorir
verþr
&slong;eint
buinn
or
hofni&nscap;e,
e&nscap;
er
&slong;egl
þeira
com
up,
þa
heldo
þeir
ut
um
ve&slong;tfiorð
oc
&slong;iþan
a
haf
ut
oc
&slong;va
&slong;uþr
með
landi
at
&slong;ær
var
i
miðiom
liþum
eða
&slong;tun
dom
vatnaði
land.
lét
&slong;va
ganga
&slong;uðr
alt,
þar
til
er
hann
&slong;igldi
i
Englandz
haf
oc
com
fram
a
Englandi,
for
&slong;iþan
a
fund
Knúts
konongs
oc
toc
hann
vel
við
honom,
com
þa
þat
up
at
þórir
hafþi
þa
þar
óf
l&avlig;&slong;afiár,
hafþi
þar
þat
fe
alt
er
þeir
h&oogon;fþo
tekit
a
Biarmalandi
hvarir
tve&gscap;io
oc
Karli,
E&nscap;
i
tunnom
þeim
enom
miclom,
þa
var
þar
bótn
&slong;camt
fra
hinom
botne
oc
var
þar
i
millom
dryccr,
e&nscap;
tu&nscap;an
&slong;iá
lf
hvartve&gscap;i
var
full
af
grám
&slong;ci&nscap;om
oc
biór
oc
&slong;afala,
var
Þórir
þa
með
Knúti
konongi,
fi&nscap;r
Arna
&slong;on
for
með
liþi
þvi
til
Oláfs
konongs,
&slong;egir
honom
alt
fra
ferð
sinni
oc
svá
þat
at
hann
qvaz
hy&gscap;ia
at
Þorir
væri
or
landi
fari&nscap;
oc
ve&slong;tr
til
Englandz
a
fund
Knúts
ens
ri
ka
oc
ætla
ec
hann
muno
vera
o&sscap;
all
oþarfan,
konongr
&slong;egir
trui
ec
því
at
þórir
mun
vera
o&sscap;
ovinr,
oc
þicki
mér
hann
avalt
betri
fi&rscap;
mer
e&nscap;
næ&rscap;.
%%
CL.Cap.
Deila
Hááreks
oc
Asmundar
Grannkels&slong;onar
%%A&slong;mundr
Gra&nscap;kels
hafþi
verit
þa&nscap;
vetr
a
Halogalandi
i
&slong;y&slong;lo
sinni.
oc
var
heima
með
feðr
&slong;inom
Grankeli,
þar
li&gscap;r
til
hafs
ut
ver,
er
bæþi
var
&slong;ela
at
veiða
oc
fugla
e&gscap;ver
oc
fi&slong;cver,
oc
þat
hafþe
legit
at
forno
fa
re
til
b&oogon;iar
þess
er
Grankell
atti
E&nscap;
Harekr
or
þiótto
veitti
þar
til
call,
var
þa
&slong;va
comit,
at
hann
ha
fþi
haft
af
verino
&oogon;ll
g&oogon;gn
no
kor
mi&sscap;eri,
e&nscap;
þa
þottiz
A&slong;mundr
oc
þeir
feðgar
hafa
tr&avlig;&slong;t
konongs
til
allra
rettra
mála,
fóro
þeir
feðgar
þa
báþir
um
várit
a
fund
Hareks
oc
&slong;egja
honom
orð
oc
jartegnir
Oláfs
konongs
at
Harekr
&slong;cyldi
lata
af
tilcalli
um
verit.
Hárekr
&slong;varar
þvi
þungliga
&slong;egir
at
A&slong;mundr
for
til
konongs
með
&slong;líco
rógi
oc
&oogon;llo,
hefi
ec
&oogon;ll
&slong;a&nscap;en
di
til
mins
máls,
&slong;kylldir
þu
Asmundr
ku&nscap;a
at
ætla
þér
hóf,
þótt
þu
þyckiz
nu
micill
fyrir
þér
er
þu
hefir
konongs
tr&avlig;&slong;t,
er
&slong;va
oc
ef
þér
&slong;kal
lyða
at
drepa
&slong;uma
hofþing
ia
oc
gera
at
obóta
m&oogon;nnom
e&nscap;
ræ
na
o&sscap;
er
e&nscap;
þottumz
fy&rscap;
mei&rscap;
ku&nscap;a
at
halda
til
fullz
þo
at
o&sscap;
væri
jafnbornir
menn,
e&nscap;
nu
er
þat
allfia&rscap;i
at
þér
&slong;ét
jafnaðar
menn
mi
nir
fyrir
ættar
&slong;acir,
Asmundr
&slong;varar
þe&sscap;
ke
&nscap;a
margir
af
þér
Harekr
at
þu
ert
frænd&slong;tó&rscap;
oc
ofreflis
maðr
&slong;itia
margir
um
&slong;córðum
lut
fyrir
þér,
e&nscap;
þo
er
þat
nu
lícligaz
at
þu
Harekr
verðir
i
a&nscap;an
&slong;tað
til
at
leita
at
hafa
fram
ojafnað
þi&nscap;
e&nscap;
við
o&sscap;,
eða
taka
&slong;va
mioc
aflaga
&slong;em
þetta
er.
Scilþuz
þeir
&slong;iþan,
Harekr
&slong;endi
húscarla
&slong;ina
x
eða
xii
með
roðrar
ferio
nokora
micla,
þeir
fóro
i
verit,
tóko
þar
allzconar
veiði
fang
oc
loðo
feriona,
e&nscap;
er
þeir
váro
brot
bunir,
þa
com
þar
at
þeim
Asmundr
Grankels&slong;on
með
xxx
manna,
oc
bað
þa
l&avlig;&slong;t
láta
fang
þat
alt,
húscarlar
Hareks
&slong;v&oogon;roðo
um
þat
heldr
ubratt,
Siþan
veitto
þeir
Asmundr
þeim
atg&oogon;ngo,
kendi
þa
liþs
munar,
váro
hu&slong;carlar
Hareks
&slong;u
mir
barðir,
&slong;umir
&slong;ærðir,
&slong;umir
a
kaf
førðir
oc
fengr
allr
i
brot
bo
ri&nscap;
af
&slong;cipi
þeira
oc
hofþo
þeir
Asmundr
þat
með
sér
comu
húscarlar
Hareks
heim
við
&slong;va
buit
oc
&slong;egja
Hareki
fra
ferð
&slong;i&nscap;i,
hann
&slong;egir
ti
dende
þickia
nynæme
&oogon;ll,
þetta
hefir
eigi
fy&rscap;
gert
verit
at
beria
menn
mina,
var
þat
mál
kyrt
oc
lagði
Hárekr
eigi
orð
í
oc
var
hi&nscap;
cáta&slong;ti
Hárekr
let
bua
um
várit
&slong;neckio
tvitog&slong;es&slong;o
oc
&slong;cipaðe
húscorlum
sínom
oc
var
þat
&slong;cip
all
væl
buit,
bæþi
at
m&oogon;nnom
oc
&oogon;l
lom
reiða,
for
Harekr
um
várit
i
leiðangr,
e&nscap;
er
hann
fa&nscap;
Oláf
konong,
þa
var
oc
þar
fyrir
Asmundr
Grankels
&slong;on
þa
com
konongr
a
&slong;tefno
lagi
með
Asmundi
oc
Háreki
oc
&slong;æacute;tti
hann
þa
var
fe&slong;tr
a
konongs
do
mr,
&slong;iþan
lét
Asmundr
framflytia
vitni
til
þe&sscap;
at
Grankell
hafþi
átt
verit
D&oogon;m
þi
konongr
eptir
því,
voro
þa
&slong;c&avlig;ck
má
la
efni,
urðo
bóta
l&avlig;sir
hu&slong;carlar
Háreks
e&nscap;
dømt
verit
til
handa
Grankeli
Hárekr
&slong;egir
at
honom
var
&slong;camml&avlig;&slong;t
at
hlíta
konongsdomi,
hvernug
er
mal
þat
&slong;cipaðiz
&slong;iþan.%%
CLI.Cap.
Saga
Þorodds.
%%Þoroddr
Sno&rscap;a&slong;on
hafþi
dvaliz
i
Noregi
at
raði
Oláfs
konongs
þa
er
Gellir
þorkels&slong;on
fecc
leyfi
at
fara
til
i&slong;landz
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
ritit
oc
var
hann
þa
með
Oláfi
konongi
oc
undi
illa
o
frel&slong;i
því
er
hann
&slong;cyldi
eigi
fara
fer
ða
&slong;i&nscap;a
þa&nscap;ug
er
hann
vilde,
On
durða&nscap;
vetr
þa&nscap;
er
Oláfr
konongr
&slong;at
i
Niðarósi
l&ydot;&slong;ti
konongr
því
at
hann
vill
menn
&slong;enda
til
jamtalandz
at
heimta
&slong;catt
e&nscap;
til
farar
þeirar
váro
menn
ofúsir,
þvi
at
af
lífi
váro
tecnir
&slong;endi
menn
Oláfs
konongs
þeir
er
hann
hafþi
fy&rscap;
&slong;ent
þrán
dr
hvíti
oc
þeir
xí]
&slong;aman
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
ritit
oc
h&oogon;fþo
jamtr
&slong;iþan
haldiz
i
lyð&slong;cyldo
við
Svia
konong,
þóroddr
Sno&rscap;a
&slong;on
b&avligacute;ðz
til
þeirar
farar,
því
at
hann
hirði
þa
allitt
hvat
ifir
hann
gecc
ef
hann
føri
&slong;ialfráðe
þat
þectiz
konongr
oc
fóro
þeir
Þóroddr
xij
&slong;aman
þeir
comu
fram
&avlig;&slong;tr
á
jamta
land
oc
&slong;ótto
heim
þa&nscap;
ma&nscap;
er
þora&rscap;
er
nefndr,
hann
var
þar
l&oogon;gmaðr
oc
metor
ða
maðr
me&slong;tr,
þeir
fengo
þar
goðar
við
t&oogon;cor,
E&nscap;
er
þeir
h&oogon;fþo
þar
dvaliz
li
tla
hrið,
þa
báro
þeir
up
ørende
sín
fyrir
Þorar,
hann
&slong;egir
at
fyrir
þeim
&slong;v&oogon;
rum
reðo
engom
mun
miðr
e&nscap;
hann
aðrir
landzmenn
oc
hofþingiar,
oc
qvað
þings
&slong;cyldo
tilqveþia,
var
&slong;va
gert
at
þing
boð
var
upp&slong;corit
oc
&slong;tefnt
þing
fiolment,
fór
þóra&rscap;
til
þings,
e&nscap;
&slong;endimenn
dvolþuz
meþan
at
hans,
þóra&rscap;
bar
up
mál
þetta
fyrir
alþ&ydot;ðo,
e&nscap;
þat
com
á&slong;amt
með
&oogon;llom
at
þeir
vildo
engan
&slong;catt
gialda
Noregs
konongi
e&nscap;
&slong;endimennina
vildo
&slong;umir
hengia
láta,
en
&slong;umir
láta
þa
hafa
til
blótz.
E&nscap;
hitt
var
afraðit
at
þeim
&slong;cyldi
halda
þar
til
þess
er
&slong;y
&slong;lomenn
Svia
konongs
qvæmi
þar,
&slong;cyldo
þeir
þa
&slong;tafa
fyrir
þeim
&slong;líct
er
þeir
vildi
með
raði
landz
manna,
e&nscap;
gera
hitt
ifir
bragð
á
at
&slong;endi
menn
væri
væl
haldnir,
at
þeir
væri
fyrir
því
dval
dir
at
þeir
&slong;cyldi
&slong;catzins
biða
oc
&slong;cylldi
&slong;cipta
þeim
á
vi&slong;tir
tveim
oc
tveim
&slong;aman,
þóroddr
var
með
a&nscap;an
ma&nscap;
at
þorars,
þar
var
jolaveizla
micil
oc
&slong;amburðar
&oogon;l,
Margir
váro
bøn
dr
þar
i
þorpino
oc
drucco
þeir
allir
&slong;amt
um
jolin,
A&nscap;at
þorp
var
þaðan
&slong;camt,
þar
bio
mágr
þórars
rícr
oc
&avlig;ðigr,
hann
atti
&slong;er
&slong;on
ro&slong;ci&nscap;,
þeir
mágar
&slong;cyldo
drecca
hálf
jól
at
hvars
þeira
oc
fy&rscap;
at
þórars,
þeir
mágar
druckuz
a,
e&nscap;
þóroddr
oc
bon
da&slong;on
oc
kappdryckia,
oc
um
qveldit
kappmæli
oc
ma&nscap;jafnaðr
með
norð
m&oogon;nnom
oc
Svium,
oc
því
næ&slong;t
um
kononga
þeira
bæþi
þa
er
fy&rscap;
h&oogon;fþo
verit
oc
þessa
er
nu
váro,
oc
&slong;va
þ&avlig;
&slong;cipti
er
verit
h&oogon;fþo
landa
i
milli
i
ma&nscap;drap
om
oc
ranom
þeim
er
verit
h&oogon;fþo
milli
landa
þa
mælti
boanda
&slong;on
ef
várir
konongar
hafa
fleire
menn
látit
þa
muno
&slong;y&slong;lomenn
Svia
konongs
jafna
þat
með
xí]
manna
fiorvi
þa
er
þeir
coma
&slong;u&nscap;an
eptir
jolin
oc
vitvð
þer
ogorla
veslir
menn
til
hvers
þér
erot
dvalþir,
þóroddr
hug&slong;aþi
&slong;itt
mál
oc
margir
drogo
glott
at
oc
fundo
þeim
hneyczli
yrði
oc
&slong;va
konongi
þeira,
for
þat
þa
oleynt
er
&oogon;lit
mælti
með
þeim
jamtum
er
þórod
dr
hafþi
aðr
ecki
grunat
Eptir
um
dagi&nscap;
tóko
þeir
þóroddr
&oogon;ll
klæ
ði
&slong;in
oc
vápn
oc
l&oogon;gðo
sér
til
handargagns,
Eptir
um
nottina
er
menn
váro
&slong;ofnaðir,
liopo
þeir
br&avlig;t
til
&slong;cógar,
um
morgoni&nscap;
eptir
er
menn
urðo
varir
við
br&avlig;t
l&avlig;p
þeira
fóro
menn
eptir
þeim
með
&slong;por
hun
da
oc
hitto
þa
i
&slong;cógi
þar
er
þeir
h&oogon;fþo
fólgiz
oc
h&oogon;fþo
þa
heim
oc
i
&slong;cemmo,
þar
var
gr&oogon;f
diúp
váro
þeir
þar
i
látnir
oc
hurð
læ&slong;t
fyrir
h&oogon;fþo
þeir
litinn
mat
oc
engi
klæði
nema
&slong;in,
oc
er
comu
mið
jól
fór
þóra&rscap;
oc
allir
frel
&slong;ingiar
með
honom
til
mágs
hans
&slong;cyldi
hann
þar
drecca
i&nscap;
&oogon;fra
lú
jola&nscap;a
þrælar
Þorars
&slong;cyldo
gæta
gra
fari&nscap;ar,
e&nscap;
þeim
var
þa
ætlaðr
gnógr
dryccr,
e&nscap;
þeir
&slong;tillto
lítt
dryckio&nscap;i
oc
gerþo
&slong;ic
&oogon;lóða
þegar
um
qveldit,
e&nscap;
er
þeir
þóttuz
fulldrucnir
þa
mælto
þeir
sín
i
milli
er
mat
&slong;cyldo
f&ocurl;ra
grafar
m&oogon;nnom
at
þa
&slong;cyldi
ekki
&slong;corta,
þórod
dr
qvað
qvæþi
oc
&slong;cemti
þeim
þrælonom,
e&nscap;
þeir
qvaðo
hann
mundo
vera
vircta
ma&nscap;
oc
gáfo
honom
kerti
mioc
micit
oc
log
á,
þa
comu
þeir
þrælarnir
ut
er
aðr
váro
inni
oc
c&oogon;lloðo
akafliga
at
hinir
&slong;cyldo
i&nscap;fara,
e&nscap;
þeir
váro
hvárirtve
&gscap;io
&oogon;lóþir,
svá
at
þeir
luco
hvárki
a
ptr
grofina
ne
&slong;cemmona,
þa
ri&slong;to
þeir
þóroddr
i
&slong;undr
i
&slong;trengi
feldi
sína
oc
kn&ydot;tto
&slong;aman
oc
gerþo
hnoða
af
endanom
oc
c&avlig;&slong;toðo
up
a
&slong;cemmo
golfit,
þat
vafþiz
um
&avlig;rko
fót
oc
varð
fa&slong;t,
þeir
leitoðo
þa
til
up
at
fara,
lypti
þóroddr
foron&avlig;t
sínom
up
til
þess
er
hann
&slong;toð
a
&avlig;xlom
honom,
&slong;iþan
las
hann
&slong;ic
upp
i
gognom
glu&gscap;i&nscap;,
þa
&slong;corti
eigi
reip
i
&slong;cemmo&nscap;i
oc
lét
hann
ofan
&slong;íga
móti
þóroddi,
e&nscap;
er
hann
&slong;cyldi
draga
þórodd
up,
þa
fecc
hann
hvergi
comit
honom,
þa
mælti
þórod
dr
at
hann
&slong;cyldi
ca&slong;ta
reipino
ifir
bita
þa&nscap;
er
var
i
hu&slong;ino,
e&nscap;
gera
lyckio
á
endanom
bera
þar
i
viðo
oc
griot,
&slong;va
at
þat
væri
mei&rscap;
e&nscap;
jafnvægi
hans.
hann
gerþi
&slong;v
for
þa
&slong;igin
ofan
i
grofina
e&nscap;
þóroddr
up,
þeir
tóko
sér
klæðe
i
&slong;cemmo&nscap;e
&slong;em
þeir
þurfto,
þar
váro
inni
hrein&slong;tocor
nokurar
oc
&slong;cá
ro
þeir
af
fitiarnar
oc
bundo
ofgar
undir
f&oogon;tr
sér,
E&nscap;
aðr
þeir
føri
brot,
þá
l&avlig;gðo
þeir
eld
i
cornl&avlig;
ðo
micla
er
þar
var
oc
liopo
&slong;iþan
i
brot
i
níþa
myrcri,
hlaðan
bra&nscap;
oc
mart
a&nscap;arra
hu&slong;a
i
þorpino,
þeir
þóroddr
fóro
alla
nótt
a
eyði
morc
oc
fáluzc
at
degi.
um
morgininn
var
&slong;acnað
þeira,
var
þa
farit
með
&slong;por
hunda
at
leita
þeira
a
alla
vega
fra
b&oogon;nom,
e&nscap;
hundarnir
r&avlig;cto
&slong;porin
aptr
til
b&oogon;iarens
því
at
þeir
ke&nscap;do
af
hreinsfitionum,
oc
r&avlig;
cto
þangat
&slong;porit
&slong;em
kl&avlig;firnar
h&oogon;fþo
vitat
af
hreinsfitio
nom,
oc
varð
ekki
leitat
þeira,
þeir
þóroddr
fóro
lengi
a
eyðimorcom
oc
comu
eitt
qveld
at
litlom
húsa
bøogon;
oc
gengo
þar
i&nscap;,
þar
&slong;at
i&nscap;i
karlmaðr
oc
kona
við
eld
nefndiz
hann
Þorir
oc
&slong;egir
at
&slong;u
var
cona
hans
er
þar
&slong;at,
oc
&slong;va
at
þ&avlig;
átto
húsa
cot
þat,
hann
&slong;egir
þeim
at
þvi
var
hann
þar
comi&nscap;
at
hann
hafþe
lyit
or
bygði&nscap;e
fyrir
víga
&slong;a
cir,
var
þeim
þóroddi
u&nscap;in
goðr
beini,
m&oogon;tuðuz
þ&avlig;
&oogon;ll
við
eldinn
Siþan
var
buit
um
þa
þórodd
þar
i
&slong;eti
oc
l&avlig;gðuz
þeir
til
&slong;vefns,
en
þa
var
e&nscap;
logi
a
eldinom,
þa
&slong;a
þóroddr
at
þar
geck
fram
maðr
or
&avlig;ðro
hú&slong;i,
oc
hafþi
hann
engan
ma&nscap;
&slong;ét
jam
mici&nscap;.
Sa
maðr
hafþi
Scarlaz
klæði
buin
gull
l&avlig;ðom,
oc
var
hi&nscap;
veglig&slong;ti
&slong;ynom
þóroddr
heyrði
at
hann
avitaðe
þ&avlig;
vm
þat
er
þ&avlig;
tóko
við
ge&slong;tom,
e&nscap;
h&avlig;fþo
varla
sér
matbiorg,
husfreyia
&slong;varar
ver
þu
eigi
reiðr
broðir,
Sialdan
hefir
þetta
at
móti
borit,
veíttu
þeim
hel
dr
nokkora
gagns
mune,
því
at
þu
ert
betr
til
fø&rscap;
e&nscap;
vit,
þoroddr
heyrði
þa&nscap;
micla
ma&nscap;
nefndan
Arnliot
gellina
oc
&slong;va
at
husfrey
ia
var
&slong;y&slong;tir
hans,
þóroddr
hafþi
heyrt
getit
Arnliotz
oc
[&slong;kal]
þat
með
at
hann
var
hi&nscap;
me&slong;ti
&slong;tígamaðr
oc
illvirki,
&slong;va
fo
þeir
þóroddr
um
nóttina,
því
at
þeir
váro
møddir
aðr
af
g&oogon;ngo
e&nscap;
er
lifa
mundi
þriðiungr
nætr,
þa
com
þar
Arnliótr
bað
þa
up&slong;tanda
oc
buaz
ferðar
&slong;i&nscap;ar,
þeir
Þoroddr
&slong;toðo
þegar
up
oc
klædduz,
var
þeim
gefin
dagverðr,
Siþan
fecc
þorir
&slong;cíþ
hvaromtve&gscap;ia
þeira.
Arnliótr
reðz
til
ferðar
með
þeim,
&slong;teig
hann
a
&slong;cíþ,
þ&avlig;
váro
bæþi
breið
oc
l&avlig;ng.
E&nscap;
þegar
er
Arnliótr
l&avlig;&slong;t
við
gei&slong;linom
þa
var
hann
hvar
fia&rscap;i
þeim,
þa
beið
hann
oc
mælti
at
þeir
mundi
hvargi
comaz
at
&slong;va
buno,
bað
þa
&slong;tíga
a
&slong;cíþin
með
sér,
þeir
gerþo
&slong;va
fór
þóroddr
næ&rscap;i
honom
oc
helt
sér
undir
bellti
Arnljóts,
e&nscap;
f&oogon;ron&avlig;tr
þóroddz
helt
honom
Screið
Arnljótr
þa
&slong;va
hart
&slong;em
hann
f&oogon;ri
l&avlig;&sscap;,
þeir
comu
til
&slong;alo
hú&slong;s
nokors
er
þriðiungr
var
af
nótt,
drápo
sér
þar
elld
oc
bio&gscap;o
til
matar,
e&nscap;
er
þeir
m&oogon;toðuz
þa
mælti
Arnljótr
bað
þa
engo
ni
ðr
ca&slong;ta
af
matnom
hvárki
beinom
ne
mola,
Arnljótr
toc
or
&slong;erc
&slong;inom
&slong;il
frdi&slong;c
ei&nscap;
oc
mataðiz
þar
af,
E&nscap;
er
þeir
váro
mettir,
þa
hirði
Arnljótr
leifar
þeira
Siþan
bio&gscap;uz
þeir
til
recna,
J
a&nscap;an
enda
hu&slong;&slong;ins
var
lopt
uppi
a
þver
triám,
fóro
þeir
Arnljótr
up
a
loptið
oc
l&oogon;gðuz
þar
til
&slong;vefns,
Arnljótr
hafþi
h&oogon;&gscap;&slong;piot
micit
oc
var
gullreki&nscap;
fa
lri&nscap;,
e&nscap;
&slong;c&avlig;ptit
&slong;va
hátt
at
tóc
hendi
til
fál&slong;ins,
e&nscap;
hann
var
&slong;verþi
gyrðr,
þeir
h&oogon;fþo
bæþi
vapn
sín
oc
klæþi
upi
a
loptino
hia
sér
Arnljótr
bað
þa
vera
lioð&slong;ama,
hann
lá
frem&slong;tr
a
loptino.
Litlo
&slong;iþa&rscap;
qvámo
þar
til
hús&slong;ins
menn
xí]
þat
váro
c&avlig;p
menn
er
fóro
til
jamtalandz
með
varning
sinn,
E&nscap;
er
þeir
qvámo
i
hu&slong;it,
gerþo
þeir
um
&slong;ic
gl&avlig;m
mici&nscap;
oc
váro
cá
tir,
gerþo
fyrir
sér
elda
&slong;tóra,
E&nscap;
er
þeir
m&oogon;toðuz
þa
c&avlig;&slong;toðo
þeir
ut
beinom
&oogon;llom,
&slong;iþan
bio&gscap;uz
þeir
til
recna
oc
logðuz
niðr,
oc
&slong;etto
þar
við
eldinn,
e&nscap;
er
þeir
h&oogon;fðo
lítla
hríð
&slong;ofit,
þa
com
þar
til
hus&slong;ins
trollcona
micil,
E&nscap;
er
hon
com
i&nscap;
&slong;opaðiz
hon
vm
fa&slong;t
toc
beínin
oc
alt
þat
er
henni
þotti
æacute;tt,
&slong;iþan
greip
hon
ma&nscap;
þa&nscap;
er
næ&slong;t
henni
var
reif
oc
&slong;leít
allan,
ca&slong;taði
a
eldi&nscap;,
þa
v&oogon;cnoðo
þeir
aðrir
oc
við
illan
dr&avlig;m
oc
hliopo
up
e&nscap;
hon
førði
til
heliar
hvern
at
&avlig;ðrom
&slong;va
at
ei&nscap;
var
eptir
a
lífi,
liop
&slong;a
i&nscap;ar
undir
loptit
oc
callaði
til
hialpar
sér,
ef
nockot
væri
þe&sscap;
i
loptino
er
honom
myndi
duga,
Arnljótr
&slong;eildiz
til
hans
oc
toc
i
herðar
honom
oc
kipti
honom
upp
i
loptit,
þa
&slong;lóz
hon
fram
at
eldinom
oc
toc
at
eta
mennina
þa
er
&slong;teicþir
váro,
þa
&slong;toð
Arnljótr
up
oc
greip
h&oogon;&gscap;&slong;piot
sitt
oc
&slong;etti
milli
her
ða
henni,
&slong;va
at
út
liop
oddri&nscap;
um
brio&slong;tið,
hon
bra
við
hart
oc
qvað
við
illiliga
oc
lióp
út,
Arnljóti
varð
l&avlig;&slong;t
&slong;piotit
oc
hafði
hon
þat
með
sér
a
brot,
Arnljótr
gecc
til
oc
rudde
ut
hrę
um
manna,
&slong;etti
fyrir
&slong;cá
lan
hurð
oc
gę
tti,
því
at
hon
ha
fþi
þat
alt
fra
brotit
er
hon
liop
ut,
Svafo
þeir
þa
þat
er
eptir
var
nætri&nscap;ar,
e&nscap;
er
ly&slong;ti
&slong;tóðo
þeir
upp
oc
áto
þa
fyr&slong;t
dagverþ
sinn,
E&nscap;
er
þeir
h&oogon;fþo
mataz
mælti
Arnljótr
Nu
muno
vér
hér
&slong;ciliaz,
&slong;kulot
þér
nu
fara
ep
tir
ácbr&avlig;t
þessi
er
þeir
fóro
i
gær
hin
gat
k&avlig;pmenninir,
E&nscap;
ec
vil
leita
&slong;pió
tz
mins,
mun
ec
hafa
at
verc
k&avligacute;pe
þat
er
mér
þyckir
fen&ydot;tt
af
fe
því
er
þe&sscap;ir
menn
hafa
átt,
Skaltu
þóroddr
bera
Oláfi
konongi
qveþio
mina
oc
&slong;eg
honom
þat
at
hann
er
&slong;va
maðr,
at
mér
er
me&slong;t
for
vitni
á
at
hitta.
E&nscap;
qveþia
min
mun
honom
þickia
en&slong;cis
verð,
toc
hann
up
&slong;ilfrdi&slong;ci&nscap;
oc
&slong;tr&avlig;c
með
duk
nom
oc
mælti
f&oogon;rðo
konongi
di&slong;c
þenna
&slong;eg
at
þat
er
qveþia
min,
Siþan
bio&gscap;
uz
þeir
til
ferðar
hvarir
tve&gscap;io
oc
&slong;cil
duz
þeir
at
&slong;va
búno,
for
þóroddr
oc
þeir
foron&avligacute;tar
oc
&slong;va
&slong;a
maðr
er
undan
hafþi
comiz
af
þeim
f&oogon;ro
n&avlig;tom
k&avligacute;pm&oogon;nnom,
for
þóroddr
til
þess
e
hann
fa&nscap;
Oláf
konong
i
c&avlig;pangi
oc
&slong;egir
honom
allt
fra
ferdum
sínom,
bar
honom
qveþio
Arnljóts
oc
førði
honom
&slong;ilfrdi&slong;ci&nscap;,
konongr
&slong;egir
at
þat
var
illa
er
Arnljótr
hafþi
eigi
farit
a
konongs
fund,
oc
er
&slong;caði
micill
er
&slong;va
illt
&slong;cylldi
le&gscap;iaz
fyrir
svá
goþan
dreng
oc
merkiligan
ma&nscap;,
þóroddr
var
&slong;iþan
með
Oláfi
konongi
þat
er
eptir
var
vetrar,
oc
fecc
þa
leyfi
af
honom
at
fara
til
J&slong;landz
um
&slong;umarit
eptir.
Scilduz
þeir
Oláfr
konongr
þa
með
vinátto.%%
CLII.
Cap.
Wt-bod
Olafs
konungs.
%%Oláfr
konongr
bióz
um
várit
or
Ni
ðar
ósi
oc
drózc
liþ
at
honom
micit
bæþe
þar
or
þrandheimi
oc
&slong;va
norþan
or
landi,
e&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
ferðar
sinnar
þa
for
hann
með
liþino
fyr&slong;t
&slong;uðr
a
m&oogon;
re
oc
heimte
þar
&slong;aman
leiðangrs
liþ
oc
&slong;va
or
R&avlig;msdal.
Siþan
for
hann
a
Su&nscap;m&oogon;re,
hann
lá
lengi
i
hereyom
oc
beið
liþs
síns,
átti
þa
optliga
hús
þing,
com
þar
mart
til
eyrna
honom,
þat
er
honom
þótti
umraða
þurfa,
þat
var
a
eino
husþingi
er
hann
átti,
at
hann
hafþi
þat
mál
i
mu&nscap;i,
&slong;agði
fra
ma&nscap;&slong;caða
þeim
er
hann
hafþi
látið
af
færeyiom,
e&nscap;
&slong;cattr
&slong;á
er
þeir
hafa
mér
heitit
&slong;egir
hann
þa
kømr
ekki
fram.
Nu
ætla
ec
&nscap;
þangat
menn
at
&slong;enda
eptir
&slong;cattinom
veík
konongr
þesso
mali
nokkot
til
ymis
&slong;a
manna
at
til
þeirar
ferðar
&slong;cyldo
rá
ðaz,
e&nscap;
þar
comu
þ&avlig;
&slong;v&oogon;r
i
mót
at
allir
menn
t&oogon;lduz
undan
f&oogon;
ri&nscap;i,
þa
&slong;toð
up
maðr
a
þingino
micill
oc
allvorpuligr,
&slong;a
hafþi
r&avlig;þan
kyrtil,
hialm
a
h&oogon;fþe
gyrðr
&slong;verþi,
ho&gscap;&slong;piot
micit
i
hendi,
hann
tóc
til
máls,
þat
er
&slong;att
at
&slong;egia
qvað
hann,
at
hér
er
micill
mu
nr
manna.
þér
hafið
konong
goðan,
e&nscap;
hann
drengi
illa,
er
nei
qvædit
&slong;endi
for
eina
er
hann
byðr
yðr,
e&nscap;
ha
fit
þegit
aðr
af
honom
vingia
fir
oc
marga
&slong;æmiliga
luti,
e&nscap;
ec
hefi
verit
hér
til
engi
vinr
konongs
þessa
hefir
hann
oc
verit
ovinr
mi&nscap;,
telr
hann
at
&slong;acar
&slong;é
til
þe&sscap;.
Nu
vil
ec
bioða
þér
konongr
at
fara
f&oogon;r
þessa
ef
ecki
ero
villdare
f&avlig;ng
á,
konongr
&slong;egir
hve&rscap;
er
þessi
maðr
hi&nscap;
drengiligi
er
&slong;varar
máli
mino
g&oogon;rir
þu
miki&nscap;
mun
&oogon;ðrum
m&oogon;nnom
þeim
er
hér
ero,
er
þu
b&ydot;ðz
til
farar,
e&nscap;
þeir
t&oogon;lduz
undan
er
ec
hugða
at
væl
mundo
hafa
við
&slong;kipaz,
e&nscap;
ec
kann
á
þér
engi
deili
oc
eigi
veit
ec
nafn
þitt,
hann
&slong;varar
&slong;va
at
nafn
mitt
er
ekki
vant
konongr
þess
er
mér
ván
at
þu
munir
heyrt
hafa
mic
nefndan
ec
em
callaðr
Karl
møogon;r&slong;ki,
konongr
&slong;egir
svá
er
þat
Karl
heyrt
hefi
ec
þic
nefndan
fy&rscap;
oc
er
þat
&slong;att
at
&slong;egia
at
verit
hafa
þær
&slong;tundir
ef
fundi
ockra
hefþi
atborit
er
þu
myndir
ecki
ku&nscap;a
&slong;egia
fra
tiþendom,
e&nscap;
nu
vil
ec
eigi
ve&rscap;
hafa
e&nscap;
þu,
er
þu
byðr
mér
liþ&slong;emd
þina,
at
le&gscap;ia
eigi
þar
at
móti
þ&avlig;ck
oc
&avlig;fu&slong;o
&slong;kaltu
Karl
coma
til
mín
oc
vera
i
boði
míno
i
dag,
&slong;kulo
vit
þa
r&oogon;ða
þetta
mál,
Karl
&slong;egir
at
&slong;va
&slong;cyldi
vera
%%%
CLIII.
Cap.
Saga
M&avlig;ra
karls
hins
Mær&slong;ka.
%%Karl
hi&nscap;
møogon;r&slong;ci
hafþi
verit
vikingr
oc
hi&nscap;
mæ&slong;ti
ráns
maðr
oc
hafþi
konongr
mioc
opt
gerva
menn
til
hans
oc
villde
hann
af
lífe
taka
E&nscap;
Karl
var
maðr
ætt&slong;tó&rscap;
oc
micill
athafnar
maðr,
iþro
tta
maðr
oc
atgervi
maðr
vm
marga
luti
e&nscap;
er
Karl
var
raði&nscap;
til
ferðar
þessar
þa
tóc
konongr
hann
i
&slong;ætt
oc
því
næ&slong;t
i
kær
leic,
lét
bua
ferð
hans
&slong;em
bezt
váro
þeir
a
&slong;cipe
nær
xx
menn,
konongr
gerþi
orð&slong;endingar
til
vina
&slong;i&nscap;a
i
fær
eyiar
&slong;endi
Karl
til
halldz
oc
tr&avligacute;&slong;tz
þar
er
var
Leifr
Auzorar
&slong;on
oc
gilli
l&oogon;g&slong;&oogon;go
maðr,
&slong;endi
til
þe&sscap;
jarteinir
&slong;ínar,
for
Karl
þegar
er
hann
var
búi&nscap;.
byriaðe
þeim
vel
oc
comu
til
færeyia
oc
l&avlig;g
ðo
i
Þorshofn
i
Str&avlig;mey.
Siþan
var
þar
þing
&slong;tefnt
oc
com
þar
fiolment,
þar
com
þrándr
or
g&oogon;to
með
flocc
mici&nscap;,
þar
com
oc
Leifr
oc
Gilli,
h&oogon;fþo
þeir
oc
fiolmenne
micit
E&nscap;
er
þeir
hofþo
tialdat
oc
vm
búiz
þa
gengo
þeir
til
fundar
við
Karl
m&oogon;r
&slong;ca.
váro
þar
qveþior
goðar
Siþan
bar
Karl
orð
oc
jartegnir
Oláfs
konongs
oc
vin
mæli
til
þeira
Gilla
oc
Leifs,
þeir
toco
því
væl
oc
buðo
Karli
til
&slong;in
oc
at
flytia
&oogon;rendi
hans
oc
veita
honom
&slong;lict
tr&avligacute;&slong;t
&slong;em
þeir
hefþi
f&avlig;ng
á,
hann
toc
því
þac&slong;amliga
Litlo
&slong;i
þa&rscap;
com
þar
Þrandr
oc
fagnaði
væl
Karli
em
ec
&slong;egir
hann
fegi&nscap;
orði&nscap;
er
&slong;lícr
drengr
hefir
comit
hin
gat
til
landz
várs
með
orende
konongs
várs,
er
vér
erom
allir
&slong;cyldir
undir
at
&slong;tanda,
vil
ec
ekki
a&nscap;at
Karl
e&nscap;
þu
farir
til
mín
til
vetrvi
&slong;tar
oc
þat
með
þér
alt
þins
liðs
er
þi&nscap;
vegr
væri
þa
meire
e&nscap;
áðr
Karl
&slong;egir
at
hann
var
aþr
raði&nscap;
at
fara
til
Leifs,
e&nscap;
ec
mynda
elligar
&slong;egir
hann
fúsliga
þi&gscap;ia
þetta
boð,
þrándr
&slong;egir
þa
mun
Leifi
&avlig;ðit
vegs
muna
af
þesso,
e&nscap;
ero
nokorir
þa
aðrir
lutir
þeir
er
ec
mega
þa
&slong;va
gera
at
yðr
&slong;e
liþ&slong;emd
at.
Karl
&slong;varar
at
honom
þotti
micit
i
veítt
at
þrándr
drægi
&slong;aman
&slong;catti&nscap;
um
&AVlig;&slong;tr
ey
oc
&slong;va
um
allar
norðr
eyiar,
þrándr
&slong;egir
at
þat
var
&slong;cyllt
oc
hemilt
at
hann
veitti
þa&nscap;
beina
at
&oogon;rende
konongs,
gen
gr
Þrándr
þa
aptr
til
buðar
sinnar,
varð
a
því
þinge
ekki
fleira
til
tiþenda
fór
Karl
til
vi&slong;tar
með
Leifi
&Oogon;zorar
&slong;yni
oc
var
hann
þar
um
vetri&nscap;
eptir.
heim
ti
Leifr
&slong;catt
&slong;aman
um
Str&avlig;mey
oc
um
allar
eyiar
&slong;uðr
þaðann,
um
vá
rit
eptir
fecc
þrándr
or
g&oogon;to
van
heil&slong;o,
hafþi
&avligacute;gna
þunga,
oc
þo
e&nscap;
kramar
aðrar,
e&nscap;
þo
bióz
hann
at
fara
til
þings
&slong;em
vandi
hans
var,
e&nscap;
er
hann
com
a
þingit
oc
buð
hans
var
tioldut,
þa
lét
hann
tialda
undir
&slong;vortum
tioldum
i&nscap;an
af,
til
þess
at
þa
væri
&slong;iþr
&slong;cíþdræpt,
E&nscap;
er
dagar
nokorir
váro
liþnir
af
þingi
no,
þa
ganga
þeir
Leifr
oc
Karl
til
buðar
Þrándar
oc
váro
fiolme&nscap;ir
e&nscap;
er
þeir
comu
at
buði&nscap;i,
þa
&slong;toðo
þar
uti
nokorir
menn,
Leifr
&slong;purði
hvárt
Þrándr
veri
i&nscap;i
i
buði&nscap;i,
þeir
&slong;egja
at
hann
var
þar,
Leifr
mælti
at
þeir
&slong;cyldo
biþia
þrand
utganga,
ei
go
vit
Karl
&oogon;rendi
við
hann
&slong;egir
hann.
E&nscap;
er
þeir
menn
comu
aptr.
þa
&slong;egja
þeir
at
þrándr
hafþi
þa&nscap;
&avlig;gnaverc
at
hann
mátti
eigi
ut
coma
oc
bað
hann
Leifr
at
þu
&slong;cyldir
i&nscap;
ganga,
Leifr
mælti
við
foron&avlig;ta
&slong;ina
at
þeir
&slong;cyldo
fara
varliga
er
þeir
cømi
i
búdena
þrøngvaz
eigi
gangi
&slong;a
fyr&slong;tr
út
er
&slong;iþar&slong;t
gengr
i&nscap;.
Leifr
gecc
fyr&slong;t
i&nscap;
e&nscap;
þar
næ&slong;t
karl
þa
hans
f&oogon;ron&avlig;tar
oc
fóro
með
alvæpni
&slong;em
þa
at
þeir
&slong;cyldi
til
bardaga
búaz,
Leifr
gecc
i&nscap;ar
at
enom
&slong;v&oogon;rtom
ti&oogon;ldonom
&slong;purþi
þa
hvar
þrándr
væri,
þrándr
&slong;egir
oc
heil&slong;aðe
Leife,
Leifr
toc
qveþio
hans
&slong;purþi
&slong;iþan
hvárt
hann
hefþi
noccot
&slong;catt
heimt
um
norþr
eyiar,
eða
hve&rscap;
greiðe
þa
mundi
a
vera
um
&slong;ilfrit,
þrándr
&slong;varar
oc
&slong;egir
at
eigi
hefþi
honom
þat
or
hug
horfit
er
þeir
Karl
hofþo
røtt,
oc
&slong;va
at
greiði
mundi
a
verþa
um
&slong;catti&nscap;
er
hér
&slong;ioðr
Leifr
er
þu
&slong;kalt
við
taca
oc
er
fullr
af
&slong;ilfri.
Leifr
&slong;áz
um
oc
&slong;á
fátt
manna
i
buðine.
lágo
menn
i
p&oogon;llonom
e&nscap;
fáir
&slong;áto
upp
&slong;iþan
gecc
Leifr
til
þrandar
oc
tóc
við
&slong;ióðnum
oc
bar
utar
i
buðina
þar
er
lió&slong;t
var
oc
&slong;teypti
&slong;ilfri
no
ofan
a
&slong;ciold
sinn
rotaði
i
hendi
sinni
oc
mælti
at
Karl
&slong;cyldi
&slong;ia
&slong;ilfrit,
þeir
lito
a
vm
&slong;tund
þa
&slong;purdi
Karl
hvernug
Leifi
&slong;yndiz
&slong;il
frit,
hann
&slong;egir
þat
hy&gscap;
ec
at
hverr
&slong;a
pe&nscap;
ingr
er
illr
er
i
norþreyiom
at
hér
mani
comi&nscap;,
þrándr
heyrði
þetta
oc
mælti
&slong;yniz
þér
eigi
vel
&slong;ilfrit
Leifr
&slong;va
er
&slong;egir
hann,
þrándr
mælti
eigi
ero
þeir
þo
meðal
ma&nscap;niþingar
frændr
várir
er
þeim
ma
til
en&slong;cis
trua,
ec
hefi
&slong;ent
þa
i
vár
at
heimta
&slong;catt
norðr
i
eyiar
er
ec
var
at
engo
fø&rscap;
i
vár
e&nscap;
þeir
hafa
tekit
mútor
af
b&oogon;ndum
at
taca
fals
&slong;lict
er
eigi
þickir
gialldgengt
oc
er
hitt
væn&slong;t
Leifr
at
&slong;iá
þetta
&slong;ilfr
er
goldiz
hefir
i
land&slong;culdir
minar,
bar
Leifr
þa
ap
tr
&slong;ilfrit,
e&nscap;
toc
við
&slong;ioð
&avlig;ðrom
oc
bar
þa&nscap;
til
Karls
ra&nscap;&slong;&oogon;coðo
þeir
þat
fé,
&slong;purði
Karl
hver&slong;o
Leifi
&slong;y&nscap;
diz
þetta
fé,
hann
&slong;egir
at
honom
þótti
þetta
fe
vant,
oc
eigi
&slong;va
at
um
þær
&slong;culdir
er
ovandliga
var
fyrir
mælt
at
eigi
yrðe
&slong;lict
þa
tecit,
e&nscap;
eigi
vil
ec
þetta
fe
konongi
til
handa
taka
Maðr
ei&nscap;
&slong;á
er
lá
i
pallinom
ka
&slong;taði
felldi
af
hofþe
sér
oc
mælti
Satt
er
hit
fornqveþna,
Sva
er
giz
hve&rscap;
&slong;em
eldiz,
Sva
er
þér
oc
þrandr,
lætr
karl
hi&nscap;
m&ocurl;
r&slong;ca
reka
fe
fyrir
þér
i
allan
dag.
þar
var
G&avlig;tr
hi&nscap;
r&avligacute;ði,
Þrandr
liop
up
við
orð
G&avligacute;tz
oc
varð
mál
óðe
veitti
þeim
&slong;tórar
át&oogon;lor
fræn
dom
&slong;inom,
E&nscap;
at
lyctom
mælti
hann
at
Leifr
&slong;cylde
&slong;elia
honom
þat
&slong;ilfr,
e&nscap;
tac
hér
við
&slong;ióð,
er
landbuar
minir
hafa
f&oogon;rt
mér
heim
i
vár,
e&nscap;
þótt
ec
&slong;ia
ó&slong;cygn,
þa
er
þo
&slong;iálf
h&avlig;nd
hollu&slong;t,
maðr
reis
up
við
ólboga
er
lá
i
pallinom,
þar
var
Þorðr
hi&nscap;
lági
hann
mælti.
eigi
hliotum
vér
meðal
orða
&slong;cack
af
honom
m&oogon;ra
karli
oc
væri
hann
l&avligacute;na
firir
verþr,
Leifr
toc
við
&slong;ioð
num
oc
bar
e&nscap;
fyrir
karl
&slong;a
þeir
þat
fe
mælti
Leifr
ekki
þarf
lengi
at
&slong;iá
a
þetta
&slong;ilfr,
hér
er
hverr
pe&nscap;ingr
&avlig;ðrom
betri
oc
viliom
vér
þetta
fé
hafa,
fá
þu
til
þrandr
ma&nscap;
at
&slong;ia
rei
zlor,
þrándr
&slong;egir
at
honom
þótti
bezt
til
fengit
at
Leifr
&slong;æi
fyrir
hans
h&avlig;nd
gengo
þeir
Leifr
þa
ut
oc
&slong;camt
frá
buði&nscap;e,
&slong;ettuz
þeir
þa
niðr
oc
reiddo
&slong;ilfrit,
Karl
toc
hialm
af
h&oogon;fþi
sér,
oc
hellti
þar
i
&slong;ilfri
þa
er
vegit
var,
þeir
&slong;a
ma&nscap;
ganga
hia
sér
oc
hafþi
refði
i
hendi
oc
h&avligacute;tt
&slong;íþan
a
h&oogon;fþe
oc
heclo
grøogon;na.
berføttr
kn&ydot;tt
línbrócum
at
beíni,
hann
&slong;etti
niðr
refþit
i
v&oogon;ll
oc
gecc
fra
oc
mælti.
&slong;é
þu
við
m&ocurl;rakarl
at
þér
verþi
eigi
meín
at
refþi
míno,
Litlo
&slong;iþar
com
þar
maðr
l&avlig;pande
oc
callaði
acafliga
a
Leif
&Oogon;zorar&slong;on
bað
hann
fara
&slong;em
&slong;ciotaz
til
buðar
Gilla
Log&slong;ogo
mannz,
þar
liop
i&nscap;
um
tiald&slong;carar
Sigurðr
þorlacs&slong;on
oc
hefir
&slong;ærþan
buðar
ma&nscap;
hans
til
olífis.
Leifr
liop
þegar
up
oc
gecc
a
brot
til
fundar
við
Gilla
gecc
með
honom
alt
buðar
liþ
hans,
G&avligacute;tr
r&avligacute;ði
liop
at
oc
hió
með
handeyxi
ifir
herðar
m&oogon;nnom
oc
com
h&oogon;&gscap;
þat
i
h&oogon;foð
Karli
oc
varð
&slong;ár
þat
ekki
micit,
Þorðr
lági
greip
up
refþit
er
&slong;toð
i
vellinom
oc
ly&slong;ti
a
ofan
&oogon;xar
hamari&nscap;,
svá
at
&oogon;xin
&slong;tód
i
heila,
þu&slong;ti
þa
fioldi
manna
ut
or
búð
Þrandar
Karl
var
þaðan
d&avlig;ðr
borinn,
þrándr
lét
illa
ifir
verki
þesso
oc
b&avlig;ð
þo
fe
til
&slong;átta
fyrir
frændr
&slong;ina.
Leifr
oc
Gilli
gengo
at
eptirmáli
oc
com
þar
eigi
febótum
fyrir,
varþ
Sigurðr
utlagr
fyrir
averca
þa&nscap;
er
hann
vei
tti
buðo
n&avlig;t
Gilla,
e&nscap;
Þorðr
oc
G&avlig;tr
fyrir
víg
Karls,
Au&slong;t
menn
bio&gscap;o
&slong;cip
þat
er
Karl
hafþi
haft
þangat,
oc
fóro
&avlig;&slong;tr
a
fund
Oláfs
konongs
E&nscap;
þess
varð
eigi
&avlig;þit
fyrir
þeim
ofriðe
er
þa
hafþi
gerzc
i
Noregi
oc
e&nscap;
mun
ver
ða
fra&slong;agt
oc
er
nu
lokit
at
&slong;e
gia
fra
þeim
tiþendom
er
urðo
af
því
er
Oláfr
konongr
heimti
&slong;catt
af
færeyiom,
e&nscap;
þo
gerþuz
deil[o]r
&slong;iþan
i
færeyiom
eptir
víg
Karla
m&oogon;r&slong;ca,
oc
áttuz
þa
við
frændr
Þrandar
or
g&oogon;to
oc
Leifr
&Oogon;zo
rar&slong;on
oc
ero
fra
því
&slong;tórar
frá
&slong;agnir.
%%
CLIV.Cap.
Leidáángr
Olafs
Konungs.
%%E&nscap;
nu
er
fra
því
at
&slong;egia
er
fy&rscap;
var
uphafit
er
Oláfr
konongr
for
með
liþe
síno
oc
hafþe
leiðan
gr
uti
fyrir
lande,
fylgðo
honom
þa
allir
lendir
menn
norþan
or
landi
nema
Eina&rscap;
þambar
&slong;celfir
hann
hafþe
um
kyrt
&slong;etit
heima
at
buum
&slong;inum
&slong;iþan
er
hann
com
i
land
oc
þionaði
ekki
konongi,
atti
Einarr
&slong;tormiclar
eignir
oc
hellt
&slong;ic
þo
veg&slong;amliga
at
hann
hefþi
engar
konongs
veizlor
Oláfr
konongr
hellt
liþi
því
&slong;uðr
um
Stað,
dróz
þar
e&nscap;
til
hans
liþ
micit
or
heroðom,
þa
hafþe
Oláfr
konongr
&slong;cip
þat
er
hann
hafþe
gera
látit
áþr
um
vetri&nscap;
er
vi&slong;un
dr
var
callaðr,
allra
&slong;cipa
me&slong;t,
var
a
fram&slong;tafni
vi&slong;undar
h&oogon;foð
gulli
búit,
þe&sscap;
getr
Sigvatr
&slong;cáld
%%L&ydot;ngs
bar
fi&slong;cr
til
fengiar
%flug&slong;ty&gscap;s
&slong;onar
try&gscap;va
%giolnar
gulli
m&avlig;lno
%guð
vildi
svá
roðnar
%a&nscap;an
lét
á
u&nscap;ir
%Olafr
búi&nscap;
hála
%l&avlig;gr
þo
driugt
hi&nscap;
digri
%dyrs
horn
vi&slong;und
&slong;porna.
%%for
konongr
þa
&slong;uðr
a
H&oogon;rðaland
hann
&slong;purði
þ&avlig;
tiþinde
at
Erlingr
&slong;cjálgs
&slong;on
var
or
landi
fari&nscap;
oc
hafþi
haft
liþ
micit,
&slong;cip
iiij
eða
v.
hann
hafþi
&slong;ialfr
&slong;ceið
eina
mi
cla,
enn
&slong;ynir
hans
íí]
tvitog&slong;es&slong;or
oc
hofðo
&slong;iglt
ve&slong;tr
til
Englandz
a
fund
Knúts
ens
rika,
for
þa
Oláfr
konongr
&avlig;&slong;tr
með
landi,
oc
hafþi
allmicit
liþ,
hann
leiddi
at
&slong;pur
ningom,
ef
menn
vi&slong;si
nockot
til
ferðar
Knúts
ens
ríka,
e&nscap;
þat
ku&nscap;o
allir
at
&slong;egia
at
hann
var
a
Eng
landi
E&nscap;
þat
var
oc
&slong;agt
með
at
hann
hafþi
leiðangr
úti
oc
ætla
ði
til
Noregs
E&nscap;
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
er
Oláfr
konongr
hafþi
liþ
micit
oc
hann
fecc
eigi
et
&slong;a&nscap;a
&slong;purt,
hvert
hann
&slong;cylldi
&slong;tefna
til
fundar
við
Knút
e&nscap;
m&oogon;nnom
þótti
sér
illa
gegna
dv&oogon;l
í
ei
nom
&slong;tað
með
her
&slong;va
mici&nscap;,
þa
reð
hann
þat
af
at
&slong;igla
með
heri&nscap;
&slong;uðr
til
Danmercr,
oc
hafþi
þat
liþ
allt
með
sér
er
honom
þótti
vígligaz
oc
bezt
var
buit
e&nscap;
gaf
hinom
heimleyfi,
&slong;va
&slong;em
qveþit
er
%%Olafr
knyr
und
árom
%orð&slong;niallr
vi&slong;únd
norþan
%br&ydot;tr
a&nscap;a&rscap;
gramr
uti
%u&nscap;bein
dreka
&slong;u&nscap;an
%%Nu
fór
þat
liþ
heim
er
honom
þótti
mi&nscap;i
fylgð
i,
hafþi
Oláfr
konongr
þar
liþ
micit
oc
frítt,
váro
þar
fle&slong;tir
lendir
menn
or
Noregi
nema
þeir
er
aðr
var
&slong;agt
at
or
landi
væri
farnir
eða
eptir
h&oogon;fþo
&slong;etz
hei
ma.
%%
CLV.
Cap.
Fráá
Oli
Knungi,
oc
Ønundi
konungi.
%%Þa
er
Oláfr
konongr
&slong;igldi
til
Dan
mercr
oc
hellt
til
Siolandz,
E&nscap;
er
hann
com
þar
toc
hann
at
heria,
vei
tti
uppg&oogon;ngor,
var
þa
bæði
landz
folcit
hrætt
oc
&slong;umt
drepit,
&slong;umt
var
handtecit
oc
bundit
flutt
&slong;va
til
&slong;cipa,
e&nscap;
alt
fly
ði
þat
er
því
com
við,
oc
varð
en
gi
við&slong;taða,
gorði
Oláfr
konongr
þar
et
me&slong;ta
hervirki.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
var
a
Siolandi.
þa
&slong;purði
hann
þau
tiþendi
at
&Oogon;nundr
konongr
Oláfs
&slong;on
hafþi
uti
leiðan
gr
oc
for
með
her
mici&nscap;
&avlig;&slong;tan
fyrir
Scáni
oc
heriaðe
hann
þar,
varð
þa
bert
um
raðagerþ
þa
er
Oláfr
konongr
oc
&Oogon;nundr
konongr
hofþo
haft
i
elfi&nscap;i,
þa
er
þeir
gerþo
&slong;amband
&slong;itt
oc
vinátto
at
þeir
&slong;cyldo
báþir
veita
mót&slong;toðo
Knúti
konongi,
for
&Oogon;nundr
konongr
til
þe&sscap;
er
ha&nscap;
fa&nscap;
Oláf
konong
mág
&slong;i&nscap;,
E&nscap;
er
þeir
hit
tuz,
þa
gera
þeir
þat
bert,
bæþi
fyrir
&slong;ino
liþi
oc
landzfólkino,
at
þeir
ætla
undir
&slong;ic
at
le&gscap;ia
Danm&oogon;rk
oc
beiða
sér
viðrtoco
af
landz
m&oogon;nnom
e&nscap;
þat
var
&slong;em
viða
finnaz
døogon;mi
til
at
þa
er
landzfolkit
verþr
fyrir
hernaði
oc
fær
eigi
&slong;tyrc
til
viðr
t&oogon;ko,
þa
já
ta
fle&slong;tir
&oogon;llom
þeim
al&oogon;gom
er
&slong;er
c&avlig;pa
frið
í,
varð
þa
&slong;va
at
margir
menn
ganga
til
handa
þeim
konongom
oc
jataðo
þeim
lyðni,
logðo
þeir
víða
landit
undir
&slong;ic
þar
er
þeir
foro,
e&nscap;
heriaðo
at
&avlig;ðrom
co&slong;ti
Sigvatr
&slong;cáld
getr
þessa
hernaðar
i
dra
po
þeire
er
hann
orti
um
Knút
konong
hi&nscap;
rika
%%Knutr
var
und
himnom
%hy&gscap;
ec
ætt
at
frett
%haraldz
i
her
%hug
vel
duga
%lét
ly
goto
%lið
&slong;uðr
or
niðr
%Olafr
jóforr
%ar&slong;æll
fara.
%%Þurðo
norþan
%namz
þat
með
gram
%til
&slong;létz
&slong;valir
%&slong;ilunz
kilir
%e&nscap;
með
a&nscap;an
%&oogon;nundr
donom
%a
hendr
at
há
%her
&slong;&oogon;n&slong;can
fe&rscap;.
%%
CLVII.
Cap
Fráá
Knuti
konwngi
enum
Rijka
.
%%Knutr
konongr
hafþi
&slong;purt
ve&slong;tr
til
Englandz
at
Oláfr
Noregs
konongr
hafþi
leiðangr
úti,
svá
oc
þat
at
hann
for
mð
liþi
þvi
til
Danmerkr
oc
þar
var
ofriðr
i
ríki
hans.
Toc
þa
Knútr
liþi
at
&slong;amna,
droz
þar
bratt
&slong;aman
he&rscap;
micill
oc
fioldi
&slong;cipa,
var
Hacon
Jarl
a&nscap;a&rscap;
hofoðs
maðr
fyrir
því
liþi.
Sigvatr
&slong;cáld
com
þat
&slong;umar
til
Englandz
ve&slong;tan
or
rúðo
af
Vallandi,
oc
&slong;a
maðr
með
honom
er
Bergr
het
þeir
h&oogon;fþo
þangat
farit
c&avlig;pferð
et
fy&rscap;a
&slong;umar
Sigvatr
orti
flock
þa&nscap;
er
callaðr
var
ve&slong;trfarar
visor,
oc
er
þetta
uphaf.
%%Bergr
hofom
minzt
hve
margan
%morgon
ruðoborgar
%b&avlig;rð
lét
ec
i
f&oogon;r
fyrða
%fe&slong;t
við
arm
i&nscap;
ve&slong;tra
%%E&nscap;
er
Sigvatr
com
til
Englandz.
þa
for
hann
þegar
til
fundar
við
Knút
konong,
oc
vildi
beiða
sér
orlofs
at
fara
til
Noregs.
Knútr
konongr
hafþe
&slong;ett
ba&nscap;
fyrir
c&avlig;p&slong;cip
&oogon;ll
fy&rscap;
e&nscap;
hann
hefþi
buit
her
sinn,
E&nscap;
er
Sigvatr
com
til
konongs,
þa
gecc
hann
til
herbergis
þess
er
konongr
var
i&nscap;i
þa
var
herbergit
læacute;&slong;t,
oc
&slong;toð
hann
lengi
úti,
e&nscap;
er
hann
hitti
konong,
þa
fecc
hann
lof
&slong;em
hann
beidde
þa
qvað
hann
%%Utan
varð
ec
áðr
enn
jóta
%a&nscap;&slong;pilli
fecc
ec
[&slong;tillis]
&slong;tillit
%mæld
&slong;a
ec
her
fyrir
h&avlig;ldi
%húsdy&rscap;
fyrir
&slong;pyriaz
%e&nscap;
erende
óro
%áttungr
i
&slong;al
knátti
%gorms
ber
ec
opt
a
armi
%járn
&slong;túcor
vel
lúka
%%E&nscap;
er
Sigvatr
varð
þe&sscap;
va&rscap;
at
Knútr
konongr
b&ydot;r
herferð
a
hendr
Oláfi
konongi
oc
hann
vi&slong;&slong;i
hver&slong;o
mici&nscap;
&slong;tyrc
Knútr
konongr
hafþi,
þa
qvað
Sigvatr
%%&Oogon;&rscap;
tegaz
Olaf
gerva
%allt
hefir
&slong;a
er
fior
valtan
%konongs
d&avlig;ða
mun
ec
qvíþa
%Knútr
oc
Hacon
úti
%haldiz
vorðr
þoat
vildit
%varla
knutr
oc
jarlar
%dælla
er
fyr&slong;t
a
fialli
%fundr
ef
hann
&slong;ialfr
kømz
undan
%%E&nscap;
orte
Sigvatr
fleire
visor
um
ferð
þeira
Knúts
oc
Haconar,
þa
qvað
hann
e&nscap;
%%Átti
jarl
at
&slong;ætta
%alframr
boendr
gamla
%oc
þeir
er
optaz
tóko
%Oláf
at
þvi
mále
%þeir
hafa
fy&rscap;
af
fáre
%framt
er
Eirics
kyn
meira
%h&oogon;fþum
keypt
e&nscap;
heiptir
%Hacon
&slong;aman
myndi.
%%
CLVII.
Cap.
Fráá
Dreka
Knúts
Konungs.
%%Knutr
hi&nscap;
ríki
hafþi
dreca
þa&nscap;
er
&slong;va
var
micill
at
lx
var
at
ruma
tali,
váro
þar
a
h&oogon;foð
gullbúin,
Hacon
Jarl
hafþi
a&nscap;an
dreca
var
&slong;a
fert&oogon;
gr
at
rumatali
váro
þar
oc
gyllt
h&oogon;foð
á,
e&nscap;
&slong;eglin
bæþi
váro
&slong;t&oogon;fut
&oogon;ll
með
blá
oc
r&avlig;ðo
oc
grøno
oll
váro
&slong;cipin
&slong;teind
fyrir
ofan
&slong;æ,
allr
bunaðr
&slong;cipanna
var
hi&nscap;
glæ&slong;ilig&slong;ti,
morg
&oogon;&nscap;r
&slong;cip
h&oogon;fþo
þeir
&slong;tór
oc
búin
vel,
þess
getr
Sigvatr
&slong;cáld
i
Knúts
drápo
%%Knutr
var
und
himnom
%hann
&avlig;&slong;tan
fram
%friðr
fylkis
niðr
%fráneygr
dana
%&slong;creið
ve&slong;tan
viðr
%var
glæ&slong;tr
&slong;a
er
bar
%ut
and&slong;cota
%Aþalraðs
þaðan
%%Oc
báro
i
byr
%blá
&slong;egl
við
rá
%d&ydot;r
var
d&avlig;glings
f&oogon;r
%drecar
Landreka
%e&nscap;
þeir
er
comu
%kilir
ve&slong;tan
til
%vm
leið
liþo
%limafiarðar
brim
%%Sva
er
&slong;agt
at
Knútr
konongr
helt
her
þeim
enom
micla
ve&slong;tan
af
Englandi
oc
com
heilo
&oogon;llo
liþe
síno
til
Danmarkar
oc
lagði
til
Limafiarðar,
var
þar
fyrir
&slong;a
mnaðr
micill
landz
manna.
%%
CLVIII.Cap.
H&ocurl;rda
Knwtr
til
Konwngs
tekinn.
%%Ulfr
Jarl
Spracale&gscap;z
&slong;on
hafþi
&slong;ettr
verit
til
landvarnar
i
Danmorc
þa
er
Knútr
konongr
for
til
Englandz,
ha
fðe
hann
&slong;ellt
i
hendr
Ulfi
Jarli
&slong;on
sinn
þa&nscap;
er
callaðr
var
horðaknútr,
var
þar
et
fy&rscap;a
&slong;umar
&slong;emaðr
er
ritit,
E&nscap;
Jarl
&slong;egir
þegar
at
Knútr
konongr
hafðe
bo
dit
honom
þat
orende
at
&slong;cilnaði
þeira
at
hann
vildi
at
þeir
t&oogon;ki
til
konongs
ifir
Danaveldi
Horða
Knút
&slong;on
knúts
konongs
fecc
hann
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
hann
o&sscap;
i
hendr,
he
fi
ec
&slong;egir
hann
oc
margir
aðrir
hér
landzmenn
oc
hofþingiar
kørt
optliga
þat
fyrir
Knúti
konongi
at
m&oogon;nnom
þiccir
þat
hér
i
landi
vandi
micill
at
&slong;itia
hér
konongl&avligacute;&slong;t,
er
enom
fy&rscap;om
konongom
dana
þótti
þat
fullr&oogon;ði
at
ha
fa
konongdóm
ifir
danaveldi
eino
&slong;a
man,
E&nscap;
þa
er
hin
fy&rscap;i
æfi
var
reðo
þesso
ríki
margir
konongar,
enn
þo
geriz
nu
þat
miclo
meira
vandmæli
e&nscap;
fy&rscap;
hefir
verit,
því
at
vér
h&oogon;fom
hér
til
náð
i
friþi
at
&slong;itia
af
utlen
dom
hofþingiom,
e&nscap;
nu
&slong;pyriom
vér
hitt
at
Noregs
konongr
ætli
at
heria
a
hendr
o&sscap;
oc
er
m&oogon;nnom
þo
grunr
á
at
Sviakonongr
mane
oc
til
þeirar
fer
ðar
raðaz.
E&nscap;
Knútr
konongr
er
nu
a
Englandi,
Siþan
bar
Jarl
fram
bref
oc
inn&slong;igle
Knúts
konongs
þ&avlig;
er
&slong;&avlig;&nscap;oðo
alt
þetta
er
Jarl
bar
up
þetta
orende
&slong;tuddo
margir
aðrir
hof
þingiar
oc
af
þeira
fort&avlig;lum
allra
&slong;aman
reð
ma&nscap;folkit
þat
af
at
taca
Horða
Knút
til
konongs
oc
var
þat
gert
a
því
&slong;ama
þingi.
E&nscap;
i
þessi
ráðagerþ
hafþi
verit
up
hafs
maðr
Emma
drotning
ha
fþi
hon
latit
gera
bref
þessi
oc
látit
i&nscap;&slong;igla,
hafþi
hon
með
brog
ðum
náð
inn&slong;igli
konongs,
E&nscap;
hann
&slong;ialfr
var
leyndr
þesso
&oogon;llo
E&nscap;
er
þeir
Horða
Knútr
oc
Ulfr
Jarl
urðo
þe&sscap;
varir
at
Oláfr
konongr
var
comi&nscap;
norðan
or
Noregi
með
her
miki&nscap;,
þa
foro
þeir
til
iótlandz,
því
at
þat
er
me&slong;t
megin
Danaveldis,
Scáro
þeir
þa
up
her
&oogon;r
oc
&slong;tefndo
&slong;aman
her
miclom,
e&nscap;
er
þeir
&slong;purðo
at
Svia
konongr
var
oc
þar
comi&nscap;
með
her
&slong;i&nscap;,
þa
þóttuz
þeir
eigi
&slong;tyrc
hafa
at
le&gscap;ia
til
bardaga
við
þa
baða,
þa
hel
do
þeir
&slong;am[n]aðinom
a
Iotlandi
oc
ætlaðo
at
veria
þat
land
fyrir
konongom
e&nscap;
&slong;cipaheri&nscap;
drógo
þeir
allan
&slong;a
man
i
Limafirði
oc
biþo
&slong;va
Knúts
konongs,
E&nscap;
er
þeir
&slong;purðo
at
Knútr
konongr
var
ve&slong;tan
comi&nscap;
til
Limafjarðar
þa
gerþo
þeir
&slong;endi
menn
til
hans
oc
til
drótnin
gar
Emmo
oc
báþo
at
hon
&slong;cyldi
verþa
vís
hvart
konongr
var
þeim
rei
ðr
eðr
eigi
oc
láta
þa
þess
verþa
vara,
Drotning
r&oogon;ddi
þetta
mál
við
konong,
oc
&slong;egir
at
Horða
Knútr
&slong;onr
þeira
villdi
b&oogon;ta
&oogon;llo
því
&slong;em
konongr
villdi
ef
hann
hefþi
þat
gert
er
konongi
þætti
i
móti
&slong;capi,
hann
&slong;varar
&slong;egir
at
Hor
ða
Knútr
hafþe
ecki
&slong;inom
ráðom
framfarit,
hefir
þat
&slong;va
tekiz
qvað
hann
&slong;em
van
var
at
er
hann
var
barn
oc
oviti
er
hann
vildi
konongr
heita
oc
vanda
nokorn
bar
til
handa
honom,
at
land
þetta
alt
mundi
her&slong;cilldi
farit
oc
le&gscap;iaz
undir
utlenda
hofþingia
ef
eigi
qvæmi
va&rscap;
&slong;tyrcr
til,
Nu
ef
hann
vill
nokora
&slong;ætt
við
mic
gera,
þa
fari
hann
a
fund
minn
oc
le&gscap;i
niðr
hegoma
nafn
þat
er
hann
hefir
&slong;ic
konong
látit
calla,
&slong;endi
&slong;iþan
Drotning
þessi
&slong;&oogon;mo
orð
til
Horða
Knúts
oc
þat
með
at
hon
bað
at
hann
&slong;cyldi
eigi
þessa
ferð
undir
h&oogon;fut
le&gscap;iaz
&slong;agði
&slong;em
var
at
hann
mundi
engi
&slong;tyrc
til
þess
fá
at
&slong;tanda
i
mót
feðr
sínom,
E&nscap;
er
þessi
orð&slong;en
ding
com
til
Horða
Knúts
þa
lei
taði
hann
ráðs
við
Jarl
oc
við
aðra
hofþingia,
þa
er
með
honom
váro.
E&nscap;
þat
fa&nscap;z
brátt
þegar
er
landzfolkit
&slong;purði
at
Knútr
hi&nscap;
gamli
var
comi&nscap;,
þa
dreif
til
hans
allr
múgr
landzens
oc
þótti
þar
tr&avlig;&slong;t
&slong;itt
alt.
Sa
Ulfr
Jarl
oc
aðrir
felagar
hans
at
ij
váro
co&slong;tir
fyrir
h&avlig;ndom
a&nscap;at
hvart
at
fara
a
fund
konongs
oc
le&gscap;ia
alt
a
hans
vald
eða
&slong;tefna
af
landi
brot
elli
gar.
E&nscap;
allir
fy&slong;to
Horða
Knút
at
fara
afund
f&oogon;ðor
síns,
þa
fell
hann
til
fóta
feðr
sínom
oc
lagði
i&nscap;&slong;iglit
i
kne
honom,
þat
er
konongs
nafn
fylgdi
Knútr
konongr
toc
i
hond
Horða
Knúti
oc
&slong;etti
hann
i
&slong;æacute;ti
&slong;va
hátt
&slong;em
fy&rscap;
hafþi
hann
&slong;etit.
Ulfr
Jarl
&slong;endi
Svein
&slong;on
sinn
a
fund
[Sveins
konongs]
Knúts
Svei&nscap;
var
&slong;y&slong;tor
&slong;on
Knúts
konongs,
hann
lei
taðe
griða
feðr
sínom
oc
&slong;æacute;ttar
af
konongi
oc
b&avlig;ð
at
&slong;etiaz
i
gi&slong;ling
af
hendi
Jarls
þeir
Svei&nscap;
oc
HorðaKnútr
váro
jafnaldrar,
Knútr
konongr
bað
þ&avlig;
orð
&slong;egia
Jarli
at
hann
&slong;amnaði
her
oc
&slong;cipom
oc
føri
&slong;va
til
fundar
við
konong,
e&nscap;
røddi
&slong;iþan
um
&slong;ættir
sínar
Jarl
gerþi
svá.
%
CLIX.Cap.
Hernadr
áá
Skaane.
%%E&nscap;
er
Oláfr
konongr
oc
&Oogon;nundr
konongr
&slong;purðo
at
Knútr
konongr
var
ve&slong;tan
comi&nscap;
oc
þat
at
hann
hafþi
þa
oflyianda
her,
þa
&slong;igla
þeir
&avlig;&slong;tr
fyrir
Scáni,
taka
þa
at
heria
oc
bre&nscap;a
heroð,
&slong;øogon;kia
&slong;va
&avlig;&slong;tr
fyrir
landit
til
mótz
við
ríki
Sviakonongs,
e&nscap;
þegar
er
landzfolkit
&slong;pur
ði
at
Knútr
konongr
var
ve&slong;tan
comi&nscap;
þa
varð
ekki
af
handgongo
við
kononga
þessa
getr
Sigvatr
&slong;cáld
%%Gátuð
drotnar
%danmorc
&slong;panit
%undir
&slong;ic
&slong;&oogon;com
%&slong;narir
herfarar
%þa
lét
&slong;carpla
%Scáney
dana
%hl&avlig;ðr
heri[a]ða
%h&oogon;foð
frem&slong;tr
joforr.
%%þa
&slong;ótto
konongar
&avlig;&slong;tr
fyrir
landit
oc
l&oogon;gðo
at
þar
er
heitir
ae&nscap;
helga
oc
dvolduz
þar
um
hriþ,
þa
&slong;pyr
ia
þeir
at
Knútr
konongr
fór
með
her
&slong;i&nscap;
&avlig;&slong;tr
eptir
þeim,
þa
bera
þeir
ráð
&slong;aman
oc
tóko
þat
til
at
Oláfr
konongr
með
liþe
síno
&slong;umo
gecc
a
land
up
oc
alt
a
markir
til
vaz
þess
er
ái&nscap;
hælga
fellr
ór,
g&oogon;rðo
þar
i
ár
ó&slong;inom
&slong;tiflo
með
viþom
oc
tor
fi
oc
&slong;temfna
&slong;va
up
i
vatnit
oc
&slong;va
&slong;cáro
þeir
diki
&slong;tór
oc
ley
pto
&slong;aman
fleirom
v&oogon;tnonom
oc
ger
þuz
þar
víþir
flóar.
e&nscap;
i
árve
gi&nscap;
hio&gscap;o
þeir
&slong;tórviðo,
þeir
váro
i
þesso
&slong;tarfi
marga
daga
oc
hafþi
Oláfr
konongr
alt
til
&slong;tilli
um
brogð
þessi,
e&nscap;
onundr
konongr
hafþi
þa
&slong;tiorn
ifir
&slong;cipahernom
Knútr
konongr
&slong;purði
til
ferða
þeira
kononga
oc
svá
&slong;caða
þa&nscap;
allan
er
þeir
h&oogon;fðo
gert
a
ríki
hans,
heldr
þa
til
motz
við
þá
þar
er
þeir
lágo
i
a&nscap;e
helgo
oc
haf
ðe
her
miki&nscap;
oc
hálfo
meira
e&nscap;
þeir
báþir,
þessa
getr
Sigvatr
%%Létað
af
joforr
%ætt
manna
fa&nscap;z
%jotlandz
etaz
%ilendr
at
þvi
%vildi
folldar
%fæacute;&slong;t
ran
dana
%hlíf
&slong;cioldr
hafa
%hofoð
frem&slong;tr
joforr
%%%
CLX.Cap
Orro&slong;ta
fyrir
AAnni
helgu
%%Þat
var
ei&nscap;
dag
at
qveldi
at
nio&slong;nar
menn
&Oogon;nundar
konongs
&slong;a
&slong;igling
Knúts
konongs
oc
átti
hann
þa
þangat
eigi
langt.
þa
let
&Oogon;nundr
konongr
bla&slong;a
herbla&slong;tr
rá
co
menn
þa
tiold
af
sér
oc
herklædd
uz
rero
út
or
hofninne
oc
&avlig;&slong;tr
fyrir
landit,
logðo
þa
&slong;aman
&slong;cip
sín
oc
tengðo
oc
bio&gscap;uz
til
bardaga.
&Oogon;nundr
konongr
leypti
nio&slong;nar
m&oogon;nnom
a
land
upp,
fóro
þeir
a
fund
Oláfs
konongs
oc
&slong;&oogon;gðo
honom
þessi
tiðende,
þa
let
Oláfr
konongr
briota
&slong;tiflornar
oc
leypa
á&nscap;e
i
veg
sinn,
e&nscap;
hann
fór
um
nótti
na
ofan
til
&slong;cipa
&slong;i&nscap;a.
Knútr
konongr
com
fyrir
hofnina
þa
&slong;a
hann
hvar
lá
herr
kononga
bui&nscap;
til
bardaga,
þotti
honom
&slong;em
þa
mundi
vera
&slong;iþ
dags
at
le&gscap;ia
til
o&rscap;osto
um
þat
er
herr
hans
væri
allr
bui&nscap;,
því
at
floti
hans
þurpti
rum
micit
a
&slong;ænom
til
at
&slong;i
gla,
var
langt
i
mille
ens
fyr
&slong;ta
&slong;cips
oc
ens
&slong;iþar&slong;ta,
svá
þess
er
utar&slong;t
fór
eða
hins
er
næ&slong;t
fór
landi,
veðr
var
lítið
E&nscap;
er
Knútr
konongr
&slong;a
at
Sviar
oc
norðmenn
hofþo
rymda
hofnina
þa
lagði
hann
i&nscap;
til
hafnar
oc
svá
&slong;cipin
&slong;em
rum
h&oogon;fþo,
en
þó
lá
megin
herri&nscap;
út
á
hafino
Um
morgininn
er
mioc
var
lio&slong;t
þa
var
liþ
þeira
mart
a
landi
upi,
&slong;umt
a
tali,
enn
&slong;umt
at
&slong;cemtan
sinni,
þa
fi&nscap;a
þeir
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
þar
gey&slong;az
v&oogon;tn
at
þeim
með
forsfalli,
þar
fylgðo
viðir
&slong;tó
rir
er
rac
at
&slong;cipom
þeira,
meid
duz
&slong;cipin
þar
fyrir,
e&nscap;
v&oogon;tnin
fluto
um
v&oogon;llona
alla,
ty&nscap;diz
þat
folkit
er
a
landi
var
oc
mart
þat
er
a
&slong;cipom
var.
E&nscap;
allir
þeir
er
því
comu
við
hio&gscap;o
fe&slong;tar
&slong;inar
oc
ley&slong;tuz
út
oc
rac
&slong;cipin
mioc
&slong;undrl&avligacute;s,
Dre
ca
hi&nscap;
micla
er
&slong;ialfr
konongr
var
á
rác
út
fyrir
&slong;tr&avlig;mi,
varð
honom
ekki
&avlig;ð&slong;núit
með
árom
rac
hann
út
at
flóta
þeira
&Oogon;nundar
konongs,
e&nscap;
er
þeir
ken
do
&slong;cipit
þa
logðo
þeir
þegar
at
um
hverfis,
e&nscap;
fyrir
þa
&slong;oc
at
&slong;cipit
var
borðmicit
&slong;va
&slong;em
borg
væri
e&nscap;
fiol
di
mannz
á
oc
valið
et
bezta
liþ,
vápnað
oc
&slong;em
orugligaz.
þa
varþ
&slong;cipit
ekki
&avligacute;ð&slong;ótt,
var
oc
&slong;tundin
&slong;c&avlig;mm
aðr
ulfr
Jarl
lagði
at
með
&slong;ino
liþe
oc
hófz
þa
o&rscap;osta,
því
næ&slong;t
drózc
at
herr
Knúts
konongs
&oogon;llum
me
gin,
þa
&slong;a
konongar
Oláfr
oc
&Oogon;nundr
at
þeir
mundo
u&nscap;it
hafa
þa
&slong;i&nscap;i
þa&nscap;
&slong;igr
&slong;em
&avlig;ðit
var,
lé
to
þa
&slong;íga
&slong;cip
sín
a
h&avlig;mlo
oc
ley&slong;tuz
i
brot
or
her
Knúts
konongs
oc
&slong;cildo
flotana,
e&nscap;
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
at
atlaga
þessi
hafþi
ekki
þa&nscap;ug
tekiz
&slong;em
Knútr
konongr
hafþi
til
&slong;cip
at
h&oogon;fþ
lakune utf etter Jsk
þa
varð
ækki
af
at
roðrinum,
toku
þeir
þa
at
&slong;kipa
liþi
nu
oc
buaz
vm
E&nscap;
ær
þeir
h&oogon;fþu
&slong;kiliz
oc
&slong;er
for
hva&rscap;
flotinn,
þa
kaunnuðu
þeir
kon
ungarnir
liþ
&slong;itt
oc
fundu
at
þeir
h&avlig;f
ðu
ækki
mann&slong;pæll
fæingit,
þat
&slong;a
þeir
oc
æf
þeir
biði
þæ&sscap;
at
Knútr
konungr
hæfþi
búit
her
þann
ænn
mikla
al
lan
ær
hann
hafþi
oc
lægði
&slong;iþan
at
þeim
at
liþsmúnr
var
svá
mikill
at
litil
von
var
at
þeir
mundi
&slong;igraz
nu
var
þat
rað
tækit
at
roa
aullu
liþinu
au&slong;tr
með
lanndi,
Enn
ær
þeir
&slong;a
at
Knútr
konongr
hællt
ækki
æptir
þeim,
þa
ræi&slong;tu
þeir
viðu
oc
&slong;ættu
up
&slong;ægl
&slong;ín
&slong;va
&slong;ægir
Otta&rscap;
&slong;varti
i
drapu
þeiri
ær
hann
orti
um
Knút
ænn
rika.
%%Suium
hnæktir
þu
&slong;aukkua
%&slong;iklingr
au&rscap;
ænn
mikkli
%ylgr
þar
ær
ain
hælga
%ulfs
bæitu
fækk
hæitær
%hælltzt
þ
hrafn
&slong;ulltut
%hvatraðr
ærtu
laði
%ognar
æfr
fyrir
jofrum
%y&gscap;r
tveim
við
kyn
bæima
%%Sva
qvað
Þorðr
Scia&rscap;ækz&slong;on
i
ærfi
drapu
Oláfs
konungs
%%Átti
egða
drottinn
%Oláfr
þrumu
&slong;tala
%uið
agætan
jota
%auþling
þann
ær
klauf
hrinnga
%&slong;kaut
nær
&slong;karpt
at
moti
%&slong;kanunga
gramr
hanum
%&slong;væins
vera
&slong;onr
at
ræyna
%&slong;lær
þaut
ulfr
um
hræfi
%%%
CLXI.Cap
Raada
gi&ocurl;rd
Olafs
konungs
og
Ønund
konungs.
%%Oláfr
konungr
oc
&Oogon;nundr
konongr
&slong;ig
ldu
au&slong;tr
fyrir
vælldi
Svia
konungs
oc
at
aptni
dags
laugðu
þeir
at
lann
di
þar
ær
hæitir
Baruik,
lagu
ko
nungar
þar
um
nottina,
enn
þat
fannz
a
um
Svia
at
þeir
váro
hæimfusir
þvi
at
mæginhæ&rscap;inn
allr
&slong;igldi
au&slong;tr
með
lanndi
um
nottina
oc
lettu
æigi
fy&rscap;
færdinni
ænn
hve&rscap;
kom
hæim
til
&slong;ina
hæimkynna.
E&nscap;
ær
Aunundr
konungr
varð
þæs
&slong;a
va&rscap;
let
hann
bla&slong;a
til
husþings
Aunundr
konungr
tok
þa
til
má
ls.
Sva
ær
&slong;egir
hann
Oláfr
konungr
&slong;æm
þér
vitut
at
vér
haufum
fa
rit
i
&slong;umar
allir
&slong;aman
oc
heriat
vi
ða
um
Danm&oogon;rk,
haufum
vér
fæn
git
mikit
af
fe
ænn
ækki
af
launndum,
ek
hefi
haft
i
&slong;umar
halft
fiorða
hundrað
&slong;cipa
enn
nu
ær
æigi
mæ&rscap;
æptir
ænn
hundrað
nu
litz
mér
svá
&slong;æm
vér
munim
vin
na
litit
til
frama
með
æi
mæra
liþ
æn
nu
hafum
vér,
þot
at
ær
hafit
Lx
tigu
&slong;cipa
&slong;æm
þér
hafit
i
&slong;umar
Nu
þykki
mér
þat
&slong;yniligaz
at
fara
aptr
i
riki
mit,
oc
ær
gott
hæil
um
vagni
heim
at
aka,
vér
hafum
aflat
nokkors
ænn
ækki
latit,
nu
vil
æk
Oláfr
magr
bioða
at
þu
farit
með
mér,
oc
værum
i
vetr
allir
&slong;amt,
takit
&slong;likt
af
minu
&slong;æm
þér
vilit,
oc
þér
fait
væl
hall
dit
yðr
oc
liþ
þitt,
enn
æf
þér
vilit
helldr
þann
ko&slong;t
at
hafa
land
vart
til
yfirfærðar,
þa
&slong;kal
þat
hæmilt
oc
vilit
þér
fara
land
væg
i
Noreg.
Oláfr
konungr
þakaði
Aun
undi
konungi
vin&slong;amlig
boð
ænn
æf
æk
&slong;kal
raða
mun
annat
afraðit
oc
munum
vér
hallda
&slong;aman
liþino
því
ær
nu
ær
æp
tir,
haufum
vér
valit
lið
ok
&slong;kipa
ko&slong;t
goþan,
mægum
vér
væl
li&gscap;ia
a
&slong;kipum
i
allan
vætr
&slong;æm
&slong;iþr
hærkonunga
ær
til.
Enn
Knútr
munn
æigi
lænngi
li&gscap;ia
i
anni
hælgu,
því
at
þat
ær
ænngi
h&avlig;fn
&slong;li
kum
fiolda
&slong;kipa
&slong;em
hann
hæfir
væit
æk
ok
at
þar
mun
[monnum]
ængum
mun
&slong;iþar
hæimfu&slong;t
liþit
ænn
hér
vænti
æk
at
vér
hafim
&slong;va
vm
buit
i
&slong;umar,
at
þorparinn
mun
uita
hvat
gera
&slong;kal,
bæði
a
Skani
oc
vm
Halland
mun
he&rscap;
Knúts
bratt
drei
ifaz
viðz
vægar,
væit
þa
ænn
æigi
hverjum
&slong;igrs
ær
&avlig;ðit,
haufum
a
nio&slong;nir
fyr&slong;t,
hvært
rað
hann
tækr
lauk
Oláfr
konungr
&slong;va
&slong;ino
mali
at
mænn
giorðu
goþan
rom
at,
ok
var
þat
raðz
tekit
&slong;æm
hann
villdi,
váro
þa
nio&slong;nir
gorfar
i
hær
Knúts
konongs,
enn
þeir
lagu
þar
baðir
Aunundr
ko
nungr
ok
Oláfr
konungr
%%%
CLXII.Cap.
Fraa
Knwti
konwngi,
og
Wlfi
Jarli.
%%Knútr
konungr
&slong;a
þat
at
Noregs
konungr
oc
Sviakonungr
hæll
du
liþi
&slong;inu
au&slong;tr
mæð
lanndi
þa
læt
hann
menn
&slong;ina
riða
æð
æfra
dag
oc
nott
&slong;va
&slong;æm
konungar
&slong;ig
ldu
æt
ytra,
hafþi
Knútr
konun
gr
æ
nio&slong;nir
i
hær
þeira
oc
þa
ær
hann
&slong;purði
at
mikill
luti
liþs
var
&slong;igldr
fra
þæim
konungunum,
þa
hællt
&slong;inum
her
aptr
til
Siolanndz
oc
lagðiz
i
æyra&slong;unnd,
með
allann
herinn,
la
&slong;umt
liþ
við
Skaney
ænn
&slong;umt
við
Siolannd,
Knútr
konungr
reið
up
til
Roiskelldu
mæð
mikla
&slong;væit
manna.
Ulfr
Jarl
magr
hans
hafþi
buit
væizlu
i
mót
honum
væitti
Jarl
allkapp&slong;amliga
ænn
konungr
var
ukatr
oc
ufrynn
jarl
orti
marga
vega
a
hann
til
glæði,
æn
konongr
var
&slong;tuttmæltr
oc
fatalaðr
Jarl
b&avlig;ð
hanum
at
læika
at
&slong;kakktafli
oc
því
jataði
hann,
toku
þeir
þa
&slong;kakktafl
oc
leku,
Ulfr
Jarl
var
maðr
&slong;kiotorðr
oc
uvæginn
um
alla
hluti,
hann
var
rikaztr
maðr
i
Danmork
þegar
Knút
konung
læið
&slong;y&slong;tir
Ulfs
Jarls
var
Gyða
ær
atti
Guðini
Jarl
Ulfnað
&slong;on
oc
váro
&slong;ynir
þeira
Haraldr
konungr
oc
To&slong;ti
Jarl
Valþiofr
Jarl
Mau
ru
kari
Jarl
Svæinn
Jarl
Gyða
hæt
dottir
þeira
ær
atti
Jatvarðr
ænn
goði
ængla
konongr%%%
CLXIII.Cap.
Vijg
Ulfs
jarls.
%%oc
ær
þæir
haufðu
læikit
um
&slong;tund
at
&slong;kakktaflinu,
þa
&slong;kákaði
Jarl
af
konunginum
æinn
riddara,
konun
gr
bar
aptr
taflit
oc
bað
hann
an
nat
læika,
Jarl
ræiddiz
oc
&slong;kaut
ni
ðr
taflborðinu
oc
gækk
i
brot
konongr
mælti
rænnr
þu
nu
Ulfr
ænn
ragi
Jarl
&slong;n&oogon;ri
aptr
við
dy&rscap;in
oc
mællti
læn
gra
munndir
þu
rænna
i
anni
hæl
gu
æf
þu
kiomir
því
við,
kallaðir
þu
þa
æigi
Ulf
ænn
raga
ær
æk
lagða
til
at
hialpa
þér
ær
Sviar
baurðu
yðr
&slong;æm
hunnda,
gækk
þa
Jarl
ut
oc
for
til
&slong;væfns,
litlu
&slong;iþa&rscap;
gækk
konungr
at
&slong;ofa.
Eptir
um
morgininn
ær
konungr
klæd
diz
mællti
hann
við
&slong;ko&slong;væin
&slong;inn,
gakk
þu
&slong;ægir
hann
til
Ulfs
Jarls
ok
dræp
hann,
&slong;veinnin
gækk
oc
var
i
brot
um
hriþ
oc
kom
aptr
ko
nungr
mællti
draptu
jarlinn,
æigi
drap
æk
hann
þvi
at
hann
var
genn
ginn
til
Lucius
kirkiu
Maðr
hæt
Iva&rscap;
hviti
no&rscap;&oogon;nn
at
kyni,
konungr
mælti
til
iva&rscap;s
gakktu
oc
drep
Jarl
Iva&rscap;
gekk
til
kirkiu
oc
i&nscap;ar
i
corinn
oc
lag
ði
&slong;værði
i
gegnum
Jarl
læt
Ulfr
Jarl
þægar
lif
&slong;itt,
Iva&rscap;
gekk
þa
til
konungs
oc
hafðe
bloðukt
&slong;værð
konungr
mælti
draptu
jarlinn,
drap
æk
hann
&slong;egir
hann.
konungr
mællti
væl
giorþir
þu
þa.
Enn
æptir
þat
ær
jarl
var
dræpinn
letu
munkar
læ&slong;a
kirkiu
na,
konungr
&slong;ænndi
mænn
til
mun
kanna
oc
bað
þa
uppluka
kirkiu
na
oc
&slong;yngia
tiþir,
þeir
giorðu
&slong;æm
konungr
b&avlig;ð,
ænn
er
konungr
kom
til
kirkiu
þa
&slong;kæytti
hann
jarðir
miklar
til
kirkiunnar,
þa
&slong;keytti
hann
svá
at
þat
var
mikit
herat
oc
hofz
&slong;a
&slong;taðr
mikit
&slong;iþan,
Knútr
konungr
reið
ofan
til
&slong;cipa
&slong;inna
oc
la
þar
lengi
um
hau&slong;tit
með
allmikinn
her.
%%
CLXIV,Cap.
Fráa
Olafi
konungi
oc
Svíum.
%%Þa
er
Oláfr
konungr
ok
Aunun
dr
konungr
&slong;purðu
at
Knútr
konongr
hafþi
halldit
til
Eyra&slong;unndz
át
tu
konungar
husþing
oc
tauluðu
mart
um
raðagærðir
&slong;inar,
villdi
Oláfr
konungr
at
þeir
lægi
þar
mæð
allan
herinn
oc
biþi
hvat
Knútr
konungr
tæki
raða,
enn
Sviar
qvaðu
þat
urað
at
biða
þar
fr&oogon;ra
oc
var
þat
afraðit
at
Aunundr
konungr
for
heim
með
allan
her
&slong;inn
enn
Oláfr
konongr
la
æptir.
%%
CLXV.Cap.
Fráá
Agle
oc
Tafa.
%%Þat
var
æinhveria
nott
at
þeir
attu
at
hallda
vaurd
a
konungs
&slong;kipi
Egill
Hallz
&slong;on
ok
Torfi
Valgautz
&slong;on
oc
ær
þeir
&slong;atu
a
værðinum
hæy
rðu
þeir
grat
mikinn
oc
gaulun
til
liþs
þæ&sscap;
ær
her
tecit
var
þat
var
bunndit
um
nætr
a
lanndi
upi,
Torfi
&slong;egir
at
honum
þotti
illt
at
hæyra
a
gau
lun
þeira
oc
bað
Egil
fara
til
mæð
sér
at
ley&slong;a
folkit,
þetta
bragð
toku
þeir
&slong;karu
baundin
oc
hleyptu
i
brot
folkinu
var
þat
verk
all
uuin&slong;ællt
af
folkinu,
ænn
konongr
var
&slong;va
ræiðr
at
hællt
við
vaða
&slong;ialfan,
oc
&slong;iþan
er
Egill
var
&slong;iúkr,
villdi
konungr
længi
æigi
&slong;ia
hann
fy&rscap;
ænn
margir
mænn
baðu
fyrir
honum
iðraðiz
ægill
þa
mioc
oc
bað
konung
fyrirgefa
sér
gaf
konungr
þa
up
agli
ræiþi
&slong;ina
oc
lagði
hænndr
&slong;inar
yfir
&slong;iþu
honum
þar
ær
verkrinn
la
un
dir
oc
&slong;aung
ifir
oc
jamn&slong;kiott
batnaði
Agli,
Tofi
kom
sér
i
&slong;ætt
&slong;va
&slong;æm
&slong;agt
ær
at
hann
&slong;kylldi
koma
a
konungs
funnd
Valgauti
fæþr
&slong;inum
hann
var
maðr
hunndhæiðin
oc
fækk
hann
kri&slong;tni
af
orðum
konongs
oc
anndaþiz
þægar.
%%
CLXVI.Cap.
Svikrædi
vid
Olaf
konwng.
%%Knútr
konungr
hafði
avalt
nio
&slong;nar
mænn
i
her
Oláfs
konongs
oc
komu
sær
i
tal
við
marga
mænn
haufðu
fram
feboð
oc
vinattu
mal
Knúts
konungs
letu
þar
margir
æptir
leiðaz
oc
&slong;elldu
þar
til
trú
&slong;ina,
at
þeir
&slong;kyl
ldo
hallda
landi
honom
til
hannda
æf
hann
kæmi
i
Noreg.
urðo
lakune utf etter Jsk
margir
at
þesso
berir
&slong;iþa&rscap;,
þott
þat
f&oogon;ri
þa
leynt
fyr&slong;t.
Sumir
tóko
þa
þegar
við
fe
giofum
e&nscap;
&slong;umum
var
heitit
fé
&slong;i
þa&rscap;,
e&nscap;
hinir
váro
allmargir
er
aþr
h&oogon;
fþo
þegit
af
honom
vingiafir
&slong;tórar
fyrir
því
at
þat
var
&slong;att
at
&slong;egia
frá
Knúti
konongi
at
hve&rscap;
er
a
hans
fund
com
þeira
manna
er
honom
þótti
nokot
mannz
mót
at
oc
villdi
hann
þyðaz,
þa
feck
hve&rscap;
af
honom
fullar
hendr
fiár,
varð
hann
af
því
&slong;tórliga
vin
&slong;æll
oc
var
me&slong;t
at
um
&oogon;rleic
hans
við
utlenda
menn
oc
þa
me&slong;t
er
leng&slong;t
váro
atcomnir
%%%
CLXVII.Cap.
Raadagj&ocurl;rd
Olafs
konungs.
%%Oláfr
konongr
atti
opt
tal
oc
&slong;tefnor
við
menn
&slong;ina
oc
&slong;purði
at
raða
gerþum
E&nscap;
er
hann
fa&nscap;
at
&slong;itt
lagði
hvá&rscap;
til
þa
grunaði
hann
at
þeir
váro
&slong;umir,
er
a&nscap;at
mundo
um
mæla
e&nscap;
&slong;ynaz
mundi
rað
ligaz
oc
myndi
þa
eigi
raðit
hvárt
allir
mundo
honom
retta
&slong;culd
gialda
um
try
gðina.
þess
e&gscap;iaðo
margir
at
þeir
&slong;cyldo
taca
byr
oc
&slong;igla
til
eyra&slong;undz
oc
svá
norðr
til
Noregs,
&slong;&oogon;gðo
þeir
at
Danir
myndi
ekki
þora
at
þeim
at
le&gscap;ia,
þott
þeir
lægi
fyrir
með
liþ
micit.
E&nscap;
konongr
var
maðr
&slong;va
vitr
at
hann
&slong;a
at
&slong;lict
var
of&oogon;
ra,
vi&sscap;i
hann
oc
at
a&nscap;an
veg
hafþi
tekiz
Olafi
Try&gscap;va
&slong;yni
þa
er
hann
var
fáliðr
er
hann
lagði
til
o&rscap;osto
þar
er
he&rscap;
micill
var
fyrir.
e&nscap;
danir
þørði
þa
eigi
at
beriaz,
vi&sscap;i
konongr
at
i
her
Knúts
konongs
var
fioldi
norðmanna,
grunaði
konong
at
þeir
er
&slong;líct
reðo
honom,
mundo
vera
hollari
Knúti
konongi
e&nscap;
honom,
veítti
Oláfr
konongr
þa
ur&slong;kurð
&slong;egir
svá
at
menn
&slong;kulo
buaz
þeir
er
honom
vilia
fylgia
oc
fara
landveg
um
et
Øogon;fra
G&avlig;tland
oc
&slong;va
til
Noregs
e&nscap;
&slong;cip
vár
&slong;egir
hann
oc
allan
þunga
þa&nscap;
er
vér
megum
eigi
eptir
o&sscap;
flytia,
vil
ec
&slong;enda
&avlig;&slong;tr
i
veldi
Svia
konongs
oc
láta
þar
varðveita
o&sscap;
til
handa.
%%
CLXIIX.Cap.
Umm
ferd
Haareks
wr
Þjoottu
%%Harekr
or
þiótto
&slong;varar
mali
Oláfs
konongs
&slong;va,
þat
er
&avlig;ð&slong;ę
tt
at
eigi
ma
ec
fara
f&oogon;ti
til
Noregs
ec
em
maðr
gamall
oc
þungr
oc
vanr
lítt
g&oogon;ngom
æt
la
ec
tr&avlig;ðr
at
&slong;ciliaz
við
&slong;cip
mitt
hefi
ec
lagt
þa
&slong;tund
á
um
&slong;cip
þat
oc
búnað
þess
at
mér
mun
leítt
at
lia
ovinom
minom
fangs
a
&slong;kipi
því,
konongr
&slong;varar
far
þu
með
o&sscap;
Harekr
vér
&slong;kulom
bera
þic
eptir
o&sscap;,
ef
þu
mátt
eigi
ganga
Hárekr
qvað
þa
víso
%%Raðit
hefi
ec
at
riða
%rínleygs
heþan
mínom
%lads
dynmari
leiðar
%l&avlig;ngom
heldr
e&nscap;
ganga
%þótt
le&gscap;fiot[u]rs
li&gscap;i
%lundr
i
eyrar
&slong;undi
%ka&nscap;
þioð
ker&slong;ci
mi&nscap;i
%knútr
her&slong;cipom
úti
%%þa
let
Oláfr
konongr
bua
ferð
&slong;ina
h&oogon;fþo
menn
igangs
klæði
sín
oc
vá
pn
oc
þat
&slong;em
fecz
af
reið&slong;ciotum
þa
var
klyfiat
af
clæðum
oc
l&avlig;&slong;a
fe,
e&nscap;
hann
&slong;endi
menn
oc
lét
flytia
&slong;cip
sín
&avlig;&slong;tr
i
kalmarnir
leto
þeir
þar
up&slong;etia
&slong;cipin
oc
fly
tia
reiða
allan
oc
a&nscap;an
varnað
til
til
varðveizlo,
Harekr
gerþi
&slong;em
hann
hafþi
&slong;agt
at
hann
beið
byriar
oc
&slong;igldi
&slong;iþan
&avlig;&slong;tr
fyrir
Scáni
til
þe&sscap;
er
hann
com
&avlig;&slong;tan
at
h&oogon;lonom
oc
var
þat
aptan
dags
e&nscap;
by&rscap;
var
a
blá
&slong;andi,
þa
lét
hann
ofanle&gscap;ia
&slong;eglit
oc
svá
viðo.
taka
ofan
veðrvitann
oc
&slong;veipa
&slong;cipit
alt
fyrir
ofan
&slong;ia
með
grám
tioldum
oc
lét
róa
i
noko
rum
rumum
fram
oc
aptr,
e&nscap;
lét
fle&slong;ta
menn
&slong;itia
lágt
i
&slong;cipino,
oc
&slong;a
varð
menn
Knúts
konongs
&slong;cipit
oc
r&oogon;ddo
um
sín
i
milli
hvat
&slong;cip
þat
mundi
vera
oc
gáto
þe&sscap;
at
vera
mundi
flutt
&slong;allt
eða
&slong;ild
er
þeir
&slong;á
fa
mennina
e&nscap;
liti&nscap;
roðri&nscap;,
e&nscap;
&slong;cipit
&slong;yndiz
þeim
grátt
oc
bráðl&avligacute;&slong;t
oc
&slong;em
&slong;cipit
mundi
&slong;cinit
af
&slong;ólo,
oc
&slong;á
þeir
at
&slong;cipit
var
&slong;ett
mioc,
E&nscap;
er
Harekr
com
fram
i
&slong;undit
oc
vm
heri&nscap;,
þa
lét
hann
reí&slong;a
vidona
oc
&slong;eglit
draga.
lét
&slong;etia
up
gylta
veðrvita,
var
&slong;eglit
hvitt
&slong;em
dript
oc
&slong;tafat
r&avlig;ðo
oc
blá
með
ven
di,
þa
&slong;a
menn
Knúts
konongs
oc
&slong;egia
konongi
at
meire
van
at
Oláfr
konongr
he
fþi
þar
um
&slong;iglt.
E&nscap;
Knútr
konongr
&slong;egir
svá
at
Oláfr
konongr
væri
&slong;va
vitr
maðr
at
hann
hefþi
eigi
farit
ein&slong;cipa
i
gegnum
her
Knúts
konongs
oc
léz
licligra
þickia
at
þar
mundi
verit
hafa
Harekr
or
þiótto
eða
hans
maki,
þat
hafa
menn
fyrir
&slong;att
at
Knútr
konongr
hafi
vitat
um
ferð
Hareks
oc
hann
mundi
eigi
&slong;va
farit
hafa
ef
eigi
hefþi
aðr
farit
vinátto
mál
milli
þeira
Knúts
konongs,
oc
þotti
þat
birtaz
eptir
þa
er
vinatta
þeira
Knúts
konongs
oc
Hareks
gerþiz
[al]ku&nscap;a
Harekr
orti
vi
&slong;u
þessa
þa
er
hann
&slong;igldi
norðr
vm
veðrey.
%%Lætca
ec
lundar
eckior
%læb&avlig;gs
at
þvi
hlæia
%&slong;ciotum
eic
fyrir
utan
%ey
ne
dan&slong;car
meyar
%jorð
at
ec
eigi
þorða
%ifla
fl&avlig;&slong;tz
a
h&avlig;&slong;ti
%aflat
&slong;loðir
froða
%fara
aptr
vale
krapta
%%fór
Harekr
þa
ferðar
sinnar
oc
létti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
norðr
a
Haloga
land
oc
til
bus
&slong;ins
i
þiótto
%%%
CLXIX.Cap.
Ferd
Olafs
Konwngs
wr
Svíþjood.
%Oláfr
konongr
byriar
ferð
&slong;ina
for
fyr&slong;t
upp
um
Smal&oogon;nd
oc
com
fram
i
ve&slong;tra
Gautland,
for
&slong;pacliga
oc
frið&slong;amliga
e&nscap;
landzmenn
veitto
þeim
goðan
forbeina,
for
konongr
til
þe&sscap;
er
hann
com
ofan
i
vikina
oc
&slong;va
norðr
e
ptir
viki&nscap;i,
til
þe&sscap;
er
hann
com
i
Sarps
borg,
Dvaldiz
hann
þa
þar,
oc
let
þa
þar
bua
til
vetr&slong;eto.
Gaf
konongr
þa
heim
leyfi
me&slong;tum
luta
lið&slong;ens,
e&nscap;
haf
ðe
með
sér
þat
af
lendom
m&oogon;nnom
er
honom
&slong;yndiz.
þar
váro
með
honom
allir
&slong;ynir
Arna
Armoðz&slong;onar
váro
þeir
me&slong;t
virðir
af
konongi
þa
com
til
Oláfs
konongs
Gellir
þorkels
&slong;on
oc
ha
fþi
comit
aðr
um
&slong;umarit
af
i&slong;landi
svá
&slong;em
fy&rscap;
var
ritit.
%%
CLXX.
Cap.
Fraa
Sighvati
Skaalldi.
%%Sigvatr
&slong;cáld
hafðe
verit
lengi
með
Oláfi
konongi
&slong;va
&slong;em
hér
er
ritit
oc
hafðe
konongr
gert
hann
&slong;tallara
sinn,
Sigvatr
var
ekki
hraðmæltr
maðr
i
&slong;undrla&slong;om
orðom
e&nscap;
&slong;cald&slong;capr
var
honom
&slong;va
tiltækr
at
hann
qvað
af
tungo
fram.
svá
&slong;em
hann
mælti
a&nscap;at
mál,
hann
hafðe
verit
i
c&avlig;pferðum
til
vallandz
oc
i
þeiri
ferð
hafðe
hann
comit
til
Englandz
oc
hitt
Knut
e&nscap;
ríka
oc
fengit
af
honom
leyfi
at
fara
til
Noregs
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
ritit,
e&nscap;
er
hann
com
i
Noreg
þa
for
hann
þegar
til
fundar
við
Oláf
konong
oc
hitti
hann
i
borg,
gecc
fyrir
konong
þa
er
hann
&slong;at
ifir
borðum.
Sigvatr
qvaddi
hann,
konongr
leit
við
honom
oc
þagði
Sigvatr
qvað
Heim
erum
hingat
comnir
hy&gscap;
þu
at
joforr
&slong;catna
menn
nemi
mál
&slong;em
ec
i&nscap;i
mín
&slong;tallarar
þinir
&slong;egðu
hvar
&slong;e&sscap;
hafit
hugðan
&slong;eíms
þioð
konongr
beima
allr
er
þeckr
með
þollum
þi&nscap;
&slong;cáli
mér
i&nscap;an
Þa
&slong;a&nscap;aðiz
þat
er
fornqveþit
mál
er
at
morg
ero
konongs
eyro,
Oláfr
konongr
hafþe
&slong;purt
alt
um
farar
Sigvats
at
hann
hafðe
hitt
Knút
konong.
Oláfr
konongr
mælti
til
Sigvats
eigi
veit
ec
hvárt
þu
ætlar
nu
at
vera
mi&nscap;
&slong;tallari
eþa
hefir
þu
nu
gerz
maðr
Knúts
konongs
Sigvatr
qvað
Knútr
&slong;purði
mic
metra
mildr
ef
ec
honom
vilda
hendilangr
&slong;em
hringa
hugreifom
oleifi
ei&nscap;
qvað
ec
&slong;e&nscap;
e&nscap;
&slong;&avlig;&nscap;o
&slong;vara
þóttumz
ec
drotti&nscap;
gefin
ero
gumna
hveriom
góð
d&oogon;mi
mér
&slong;óma
Þa
mælti
Oláfr
konongr
at
Sigvatr
&slong;cyldi
gan
ga
til
&slong;ætis
þe&sscap;
er
hann
var
vanr
at
hafa
fy&rscap;,
com
Sigvatr
sér
þa
e&nscap;
bratt
i
k&oogon;rleika
ena
&slong;&avlig;mo
&slong;em
aðr
hafþi
hann
haft
CLXXI.
Cap.
Fráá
Erlingi
Skjaalgs&slong;yni,
oc
Sonum
hanns.
Erlingr
Scjálgs&slong;on
oc
&slong;ynir
hans
allir
hof
ðo
verit
um
&slong;umarit
i
her
Knúts
konongs
oc
i
&slong;veit
með
Haconi
Jarli
þar
var
þa
oc
Þorir
Hundr
oc
hafþe
metorð
mi
kil,
e&nscap;
er
Knútr
konongr
&slong;purði
at
Oláfr
konongr
hafþe
landveg
farit
til
Noregs
þa
ley&slong;ti
Knútr
konongr
leiðangri&nscap;
oc
gaf
leyfi
&oogon;llom
m&oogon;nnom
at
bua
sér
til
vetrvi&slong;tar,
var
þa
i
Danmorc
he&rscap;
micill
utlendra
manna
bæði
en&slong;cra
manna
oc
norðmanna
oc
af
fleirom
l&avlig;ndom
er
liþ
hafþi
comit
til
her&slong;ins
vm
&slong;umarit.
Erlingr
Sciálgs
for
um
h&avlig;
&slong;tit
til
Noregs
með
liðe
síno
oc
þá
af
Knúti
konongi
&slong;torar
giafir
at
&slong;cil
naði
þeira.
Þorir
Hundr
var
eptir
með
Knúti
konongi.
Með
Erlingi
foro
norðr
i
Noreg
&slong;endimenn
Knúts
konongs
oc
hofðo
með
sér
ófa
l&avlig;&slong;afiar,
fóro
þeir
vm
vetri&nscap;
víða
um
land,
reiddo
þa
af
hendi
fe
þ&avlig;
er
Knútr
konongr
hafþi
heítit
m&oogon;nnom
um
h&avlig;&slong;tið
til
liþs
sér
e&nscap;
gáfo
hinom
morgom
er
þeir
fengo
með
fe
keypt
vinátto
Knúti
konongi,
e&nscap;
þeir
h&avlig;fðo
tr&avlig;&slong;t
Erlings
til
ifirferðar,
gerþiz
þa
&slong;va
at
fioldi
manna
&slong;neriz
til
vinátto
við
Knút
konong,
oc
heto
honom
þionosto
sinni
oc
því
með
at
veita
Oláfi
konongi
mot&slong;toðo.
g&oogon;rðo
þat
&slong;umir
berliga
e&nscap;
hinir
váro
mi
clo
fleire
er
leynduz
at
fyrir
alþyðo.
Oláfr
konongr
&slong;purði
þessi
tiðen
di,
ku&nscap;o
margir
honom
at
&slong;egia
fra
þessom
tiðendom
oc
var
þat
f&oogon;rt
mioc
i
fiolmæli
þar
i
hirði&nscap;i,
Sigvatr
&slong;cáld
qvað
þetta.
fiandr
ganga
þar
þengils
þioð
byðr
opt
með
&slong;ióða
h&avlig;fgan
málm
fyrir
hilmis
h&avligacute;s
ofalan
l&avlig;&slong;a
&slong;ítt
veit
hve&rscap;
ef
ha&rscap;a
hollan
&slong;elr
við
gulli
vert
er
&slong;lict
i
&slong;vorto
&slong;i&nscap;
hælviti
i&nscap;an
Oc
e&nscap;
qvað
Sigvatr
þetta
C&avlig;p
varð
daprt
þar
er
diupan
drottin
ræacute;kt
um
&slong;o[k]tto
þeir
er
heim
á
himnom
hás
eldz
&slong;vicom
belldo
Opt
var
&slong;u
umræða
þar
i
mu&nscap;i
h&oogon;fþ
hver&slong;o
illa
&slong;amdi
Haconi
Jarli
at
f&oogon;ra
her
a
hendr
Oláfi
konongi
er
hann
hafþi
honom
líf
gefit
þa
er
Jarl
ha
fde
a
hans
vald
comit.
E&nscap;
Sigvatr
var
e&nscap;
me&slong;ti
vinr
Jarls
oc
þa
e&nscap;
er
Sigvatr
heyrði
jarlinom
amælt
qvað
hann
G&oogon;rðiz
hilmis
h&avlig;rða
hu&slong;carlar
þar
jarli
er
við
Olafs
fiorvi
ofvægs
fe
þægi
hirð
er
hans
at
verþa
hálict
fyrir
því
máli
d&oogon;lla
er
o&sscap;
ef
allir
ero
vér
um
&slong;círir.
CLXXII.
Cap.
Fráá
Joola
[
Sveinum]
gj&ocurl;fm
Olafs
konwngs
Oláfr
konongr
hafþe
jolaóð
micit
oc
var
þa
comit
til
hans
m
&slong;tórmenni
þat
var
hi&nscap;
ví(?+)jda
dag
jola
at
konongr
gecc
oc
fáir
menn
með
honom.
Sigvatr
fylgði
konongi
dag
oc
nott,
hann
var
þa
með
honom
þeir
gengo
i
hús
eitt,
þar
váro
hirðir
i
dyrgripir
konongs,
hann
hafþi
þa
hafðan
viðrbunað
miki&nscap;
&slong;em
vandi
var
til.
heimt
&slong;aman
dyrgripi
sína
til
þess
at
gefa
vingiafir
et
viijta
qveld
iola.
þar
&slong;toðo
i
hú&slong;ino
&slong;verþ
eigi
allfá
gullbúin.
þa
qvað
Sigvatr
Sverð
&slong;tanda
þar
&slong;unda
&slong;árs
leyfo
vér
árar
her&slong;tillis
verþr
hylli
hollu&slong;t
búin
gulli
viðt&oogon;k[i]a
ec
víka
var
ec
endr
með
þér
&slong;endir
elldz
ef
þu
eitthvert
vildir
allvaldr
gefa
&slong;cáldi
konongr
tóc
eítthvert
&slong;verþit,
var
gulli
va
fðr
meðalkafli&nscap;
oc
gullbúin
hiollt,
var
&slong;a
gripr
allgóðr,
e&nscap;
giofin
var
eigi
&avlig;fundl&avligacute;s,
oc
heyrði
þat
&slong;iþan.
þegar
eptir
jo
lin
byriaðe
Oláfr
konongr
ferð
sína
til
uplanda,
því
at
hann
hafðe
fiol
menni
micit
e&nscap;
tecior
norþan
or
landi
hofþ
engar
til
hans
comit
þa
um
h&avlig;&slong;tð,
því
at
leiðangr
hafðe
uti
verit
um
&slong;umarit,
oc
hafði
þar
konongr
allan
co&slong;tnað
til
lagt,
þa&nscap;
er
f&avlig;ng
var
a.
þa
váro
oc
engi
&slong;cip
at
fara
með
liþ
&slong;itt
norðr
i
land
hann
&slong;purþi
oc
þat
eino
norþan,
er
honom
þótti
ekki
frið&slong;amlict
ef
hann
f&oogon;ri
eigi
með
liði
miclo.
Reð
konongr
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
þat
af
at
fara
ifir
upl&avlig;nd.
E&nscap;
eigi
var
þa
&slong;va
langt
liðit
&slong;iþan
er
hann
hafþi
þar
farit
at
veizlom
&slong;em
log
&slong;tóðo
til
eða
van
di
kononga
hafþi
verit.
E&nscap;
er
konongr
&slong;ótti
up
a
land,
þa
buðo
honom
heim
lendir
menn
oc
rikir
bę(?)
ndr
oc
létto
svá
hans
co&slong;tnaðe.
CLXXIII.
Cap.
Fráá
Birni
Ármanni.
Biorn
er
maðr
nefndr
g&avlig;zcr
at
kyni,
hann
var
vinr
oc
ku&nscap;ingi
Az
&slong;triðar
drotningar
oc
nokot
&slong;cyldr
at
frænd&slong;emi
oc
hafðe
hon
fengit
honom
armenning
oc
&slong;y&slong;lo
a
ofanverþri
heið
mork,
hafþi
hann
oc
ifir
&slong;cn
i
ey&slong;tri
dali,
ekki
var
Bj&oogon;rn
konongi
k&oogon;
oc
ecki
var
hann
maðr
þocka&slong;æll
af
b&oogon;ndom
þat
hafþe
oc
atboriz
i
bygð
þeire
er
Bj&oogon;rn
reð
fyrir
at
þar
uðo
hv&oogon;rf
&slong;tór
a
n&avlig;tom
oc
a
&slong;víóm,
let
Bj&oogon;rn
þar
qveþia
þings
til
oc
leitðe
þar
eptir
hv&oogon;rfom,
hann
callaði
þa
menn
lic
lig&slong;ta
til
&slong;licra
luta
oc
llbreg
ða
er
&slong;áto
i
markbygðom
fia&rscap;e
oðrom
m&oogon;nnom.
veic
hann
því
male
til
þeira
er
bygðo
ey&slong;tri
dali.
Su
bygð
var
mioc
&slong;undrlaus,
bygt
við
v&oogon;tn
eða
rioðr
i
&slong;cógum,
e&nscap;
fá
&slong;taðar
&slong;tór
bygðir
&slong;aman.
CLXXIV.
Cap.
Fraa
Sonum
R&avlig;ds.
R&avlig;ðr
hét
maðr
er
þar
bygðe
i
ey&slong;tri
d&oogon;lum.
Ragnhildr
var
nefnd
kona
hans,
Dagr
oc
Sigurðr
&slong;ynir
þeir
váro
inir
efnilig&slong;to
menn.
þeir
váro
&slong;tad
dir
a
þingi
því
oc
heldo
&slong;v&oogon;rum
upp
af
hendi
þeira
d&oogon;la
oc
báro
þa
undan
&slong;ocom.
Birni
þóttu
þeir
lata
&slong;torliga
oc
vera
drambsmenn
miclir
at
vapnom
oc
klæðum.
Bj&oogon;rn
&slong;neiddi
rę(?)
ðunni
a
hendr
þeim
br&oogon;ðrum
oc
taldi
þa
eigi
olicliga
til
at
hafa
&slong;líct
ger,
þeir
&slong;yniaðo
fyrir
&slong;ic
oc
&slong;leit
&slong;a
því
þingi.
Litlo
&slong;iþa&rscap;
com
til
Bjarnar
ármannz
Oláfr
konongr
með
liþi
&slong;ino
oc
tóc
þar
veizlo,
var
þa
k&ocurl;rt
fyrir
konongi
þat
mál,
er
fy&rscap;
var
upi
hft
a
þingi.
Sagði
Bj&oogon;rn
at
honom
þttu
R&avlig;ðz
&slong;ynir
liclig&slong;tir
til
at
vlda
&slong;lícom
ótila,
þa
var
&slong;ent
ptir
&slong;onom
R&avlig;ðs,
e&nscap;
er
þeir
hitt
konong
þa
taldi
hann
þa
oþiofliga
menn
oc
bar
þa
undan
ke&nscap;zlum
þessom,
þeir
buðo
konongi
til
foðor
síns
at
taka
þar
iija
nátta
veizlo,
með
&oogon;llo
liþe
&slong;ino.
Bj&oogon;rn
latti
ferðari&nscap;ar
konongr
for
eigi
at
&slong;iþr.
At
R&avlig;ðz
var
hin
prúðlig&slong;ta
veizla.
Þa
&slong;purði
konongr
hvat
manna
R&avlig;ðr
væri
eða
kona
hans.
Rauðr
&slong;egir
at
hann
var
maðr
&slong;&oogon;n&slong;cr,
&avlig;ðigr
oc
kyn&slong;tó&rscap;
e&nscap;
ec
liopumz
þaðan
i
brot
&slong;egir
hann
með
ko
no
þessa
er
ec
hefi
átt
&slong;iþan.
hon
er
&slong;y&slong;tir
Hrings
konongs
Dags
&slong;onar
þa
vac
naðe
konongr
við
ætt
þeira
be&gscap;ia,
fann
hann
þat
at
þeir
feðgar
váro
menn
forvitrir
oc
&slong;purþi
þa
eptir
iþróttum
sínom
Sigur
ðr
&slong;egir
at
hann
ka&nscap;
dr&avlig;ma
at
&slong;cilia
oc
at
deila
døgra
far
þot
engi
&slong;æi
himintungl,
konongr
reyndi
þessa
iþrott
oc
var
þat
&slong;em
Sigurðr
hafði
&slong;at,
Dagr
fa&nscap;
þat
til
iþrotta
sér
at
mundi
&slong;ia
co&slong;t
oc
l&avlig;&slong;t
a
manne
veriom
er
honom
bar
fyrir
&avlig;go
ef
vildi
hug
a
le&gscap;ia
oc
athy&gscap;ia.
konongr
bað
hann
&slong;egia
&slong;capl&avlig;&slong;t
hans
þa
er
hann
&slong;æi.
Dagr
fa&nscap;
þat
til
er
konongi
þott
rétt,
Þa
&slong;purþi
konongr
um
Bj&oogon;rn
árma&nscap;
hvern
&slong;capl&avlig;&slong;t
hann
hefþi.
Dagr
&slong;egir
t
Bj&oogon;rn
var
þiofr,
oc
þat
með
at
hann
hvar
Bj&oogon;rn
hafþi
fólgit
a
b&oogon;
sínom
bæþi
bein
oc
horn
oc
húðir
af
nautom
þeim
er
hann
hafþi
&slong;tolit
þa
um
h&avlig;&slong;tið,
er
hann
valdi
&slong;egir
hann
allra
þeira
&slong;tulda
er
i
h&avlig;&slong;t
hafa
horfit
oc
hann
hefir
&avlig;ðrom
m&oogon;nnom
kent,
&slong;egir
Dagr
konongi
&oogon;ll
merki
til,
hvar
konongr
&slong;cyldi
leita.
E&nscap;
er
konongr
for
i
brot
fra
R&avlig;ðs,
þa
var
hann
leiddr
ut
með
&slong;torum
vingi&oogon;fum,
váro
með
konongi
&slong;ynir
Rauðs,
for
konongr
fyr&slong;t
til
Bjarnar
oc
reyn
diz
honom
allt
&slong;va
&slong;em
Dagr
hafþi
&slong;a
gt,
Siþan
let
konongr
Bj&oogon;rn
fara
i
brot
or
landi
oc
n&avlig;t
hann
drotningar
at
því
er
hann
helt
lífi
oc
límum
CLXXV.
Cap.
Drááp.
Þooris.
Þorir
&slong;onr
&Oogon;lvis
a
e&gscap;io
&slong;tiup
&slong;on
Kalfs
Arna&slong;onar
oc
&slong;y&slong;tor&slong;onr
Þoris
hun
dz
var
manna
friðaztr,
micill
maðr
oc
&slong;ter
cr,
hann
var
þa
xviij
vetra
gamall,
hann
hafþi
éngit
gott
qvánfang
a
Heið
morc
oc
&avlig;ð
fiar
með,
var
hann
hi&nscap;
vin&slong;ælí
maðr
oc
þótti
væ&nscap;
til
h&oogon;
fþingia
b&avlig;ð
konongi
heim
til
veiz
lo
með
liþ
&slong;itt,
konongr
þectiz
boð
þat
oc
r
til
þoris
feck
þar
all
goðar
viðt&oogon;cor
var
þar
veizla
hin
virðlig&slong;ta.
var
veítt
allcapp&slong;amliga
en
ll
váro
fong
hin
bezto,
konongr
oc
menn
hans
r&oogon;ddo
þat
&slong;in
i
milli
at
þeim
þótti
þat
mioc
h&ocurl;faz
við
oc
vi&slong;&slong;o
eigi
hvat
þeim
þótti
framar&slong;t,
húsa
ky&nscap;i
Þoris
eða
hús
búnaðr,
borðbúnaðr
eða
dryccr
eða
maðr
&slong;a
er
veitti.
Dagr
lét
ser
fátt
um
fi&nscap;az.
Oláfr
konongr
var
vanr
at
hafa
opt
r&oogon;ðor
við
Dag
oc
&slong;purði
hann
ymis&slong;a
luta,
reyndiz
konongi
alt
þat
með
&slong;a&nscap;endom
er
Dagr
&slong;agði
hvart
&slong;em
þat
var
liðit
eða
ocomit
fram
fe&slong;ti
þa
konongri&nscap;
trúnað
mici&nscap;
a
r&oogon;ðom
hans.
þa
callaði
konongr
Dag
a
einmæli
oc
r&oogon;ddi
þa
mioc
marga
luti
fyrir
honom
þar
com
niðr
r&oogon;ða
konongs
at
hann
tiáði
þat
fyrir
Degi
hve
&slong;c&oogon;roligr
maðr
Þorir
var
er
þeim
gerþi
þa
veizlo
virðoliga.
Dagr
lét
sér
fátt
um
fi&nscap;az
oc
let
þat
alt
&slong;att
er
konongr
&slong;agði
þa
&slong;purði
konungr
Dag
hver
ia
&slong;caps
anmarca
hann
&slong;æi
óris
Dagr
qvaz
hy&gscap;ia
at
Þorir
mu
vel
&slong;cap
fari&nscap;
ef
honom
væri
þat
&slong;va
gefit
&slong;em
hitt
er
alþyða
mti
&slong;ia
konongr
bað
hann
&slong;egia
sér
þat
hann
&slong;purþi
&slong;egir
at
hann
var
þe&sscap;
&slong;cyldr
Dagr
&slong;varar
þa
muntu
konongr
vilia
veita
ér
at
ec
raða
hefndi&nscap;e
ef
ec
&slong;kal
fi&nscap;a
l&avlig;&slong;ti&nscap;,
konongr
&slong;egir
at
hann
vill
e
domum
&slong;inum
&slong;ciota
undir
aðra
menn,
e
bað
Dag
&slong;egia
sér
þat
er
hann
&slong;purði.
Dagr
&slong;varar
dyrt
er
drottins
orð.
þat
mun
ec
til
&slong;cap&slong;la&slong;tar
Þori
fi&nscap;a
&slong;em
marga
ka&nscap;
henda,
hann
er
maðr
of
fegiarn,
konongr
&slong;varar
er
hann
þiófr
eða
ráns
maðr.
Dagr
&slong;varar
eigi
er
þat
&slong;egir
hann
hvat
er
þa
&slong;egir
konongr.
Dagr
&slong;varar
hann
va&nscap;
þat
til
fiár
at
hann
gerþiz
drottins
&slong;viki
hann
hefir
tekit
fe
af
Knúti
enom
rika
til
hofoðs
þér.
konongr
&slong;varar
hver
nug
gerir
þu
þat
&slong;att.
Dagr
mælti
hann
hefir
a
hinni
h&oogon;gri
hendi
fyrir
o
fan
&oogon;lboga
digran
gullhring
er
Knútr
konongr
hefir
gefit
honom,
oc
læ
tr
engan
ma&nscap;
&slong;iá.
eptir
þat
&slong;li
to
þeir
konongr
tali
&slong;ino
oc
var
konongr
reiðr
mioc.
þa
er
konongr
&slong;at
ifir
borðum
oc
menn
h&oogon;fþo
druckit
um
hrið
oc
váro
menn
allkátir.
Þorir
gecc
um
beina,
þa
let
konongr
calla
Þori
til
sín.
hann
gecc
framan
at
borðino
oc
toc
hondum
up
a
borðit,
konongr
&slong;purði
hver&slong;o
gamall
maðr
ertu
Þorir,
ec
em
xvíí(?+)j
vetra
gamall
&slong;egir
hann.
konongr
mælti
micill
maðr
ertu
Þorir
jamgamall
oc
g&oogon;fuligr.
toc
þa
konongr
um
h&avlig;nd
ena
h&oogon;gri
oc
&slong;tr&vacute;c
up
um
&oogon;lboga.
þórir
mælti
tac
þu
kyrt
þar
a
ec
hefi
&slong;ull
a
hendi.
konongr
hellt
hendi&nscap;e
oc
ke&nscap;di
at
þar
var
hart
undir.
konongr
mælti
hefir
þu
eigi
&slong;purt
þat
at
em
læcnir
oc
láttu
mic
&slong;ia
&slong;ulli&nscap;
þórir
&slong;á
at
þa
mundi
ekki
tióa
at
leyna.
tóc
þa
hringi&nscap;
oc
oc
lét
fram.
konongr
&slong;purði
hvárt
þat
var
Knúts
konongs
giof.
þórir
&slong;egir
at
ekki
var
þa
þvi
at
leyna.
konongr
lét
Þóri
taka
h&oogon;n
dom
oc
&slong;etia
í
járn.
þa
gecc
Kál
fr
at
oc
bað
þóri
friðar
oc
b&avlig;ð
fyrir
hann
fe,
margir
menn
&slong;tuddo
þat
mál
oc
buðo
&slong;itt
fe
fram.
konongr
var
&slong;va
rei
ðr
at
ekki
matti
orðum
við
hann
coma
&slong;egir
hann
at
þorir
&slong;cyldi
hafa
&slong;lícan
dóm
&slong;em
hann
hafþi
honom
hugðan
Siþan
lét
konongr
drepa
þóri
e&nscap;
verc
þat
varþ
at
e&nscap;i
me&slong;to
&avlig;fund,
bæþi
þar
um
upl&avlig;nd
oc
engu
mun
&slong;iþr
norðr
um
Þrandheim,
þar
&slong;em
æacute;tt
Þóris
var
fle&slong;t.
Kalfi
þoti
oc
mi
cils
vert
aftaca
þessa
mannz
þvíat
þórir
hafþi
verit
fo&slong;tr
&slong;onr
hans
i
&oogon;&slong;co.
CLXXVI.
Cap.
Fall
Grioot
gards.
Griotgarþr
&slong;onr
&Oogon;lvis
oc
Þóris
hann
var
ellri
þeira
br&oogon;ðra.
var
hann
oc
hi&nscap;
g&oogon;fuglig&slong;ti
maðr
oc
hafþi
&slong;veit
um
&slong;ic.
hann
var
þa
oc
&slong;taddr
a
heið
m&oogon;rc,
e&nscap;
er
hann
&slong;purði
aft&oogon;co
þóris
þa
veitti
hann
arásir
þar
&slong;em
fyrir
váro
menn
konongs
eða
fe
hans.
eða
at
&avlig;ðro
hverio
hafþiz
hann
við
a
&slong;cogom
eða
i
&avlig;ðrom
fyl&slong;cnom,
e&nscap;
er
konongr
&slong;purþi
ofrið
þa&nscap;,
þa
lét
hann
nio&slong;nom
tilhalda
um
ferðir
Griotgarþz.
verþr
konongr
va&rscap;
við
ferðir
hans,
hafþi
Grjótgarðr
tekit
natt
&slong;tað
eigi
langt
frá
því
er
konongr
var.
Oláfr
konongr
fór
þegar
um
nóttina
com
þar
er
dagaði.
&slong;lógo
ma&nscap;hring
vm
&slong;tofo
na,
þar
er
þeir
Grjótgarðr
váro
i&nscap;i.
þeir
Grjótgarðr
v&oogon;c
noðo
við
manna
gny
oc
vápna
brac
liopo
þeir
þa
þegar
til
vápna,
lióp
Grjótgarðr
ut
i
for&slong;tofona.
Grjótgarðr
&slong;purði
hve&rscap;
fyrir
liþi
því
réði,
honom
var
&slong;agt
at
þar
var
comi&nscap;
Oláfr
konongr
Grjótgarðr
&slong;purþi
ef
konongr
mætti
nema
orð
hans.
konongr
&slong;tóð
fyrir
dvronom.
hann
&slong;egir
at
Grjótgarðr
mátti
mæla
&slong;lict
er
hann
vildi
heyri
ec
orð
þin
&slong;egir
konongr.
Grjótgarðr
mælti
ekki
mun
ec
gíða
biðia,
þa
lióp
Grjótgarðr
ut,
hafþi
&slong;ciold
ifir
sér,
e&nscap;
&slong;verþ
brugðit
i
hendi.
Lítt
var
ly&slong;t
oc
&slong;á
hann
og&oogon;rla
hann
lagði
&slong;verði
til
konong(+K)
e&nscap;
þar
varþ
firir
Arnbiorn
Arna&slong;on
com
lagit
undir
bryniona
oc
ren(+K)
up
i
qviði&nscap;,
fecc
Arnbj&oogon;rn
þ(+K)
bana.
Grjótgarðr
var
oc
þegar
drepi&nscap;
oc
fle&slong;t
alt
liþ
hans.
Eptir
þessa
atburdi,
&slong;neri
konongr
ferði&nscap;i
aptr
&slong;uðr
til
vikri&nscap;ar
CLXXVII.
Cap.
Fraa
Sendim&ocurl;nnum
Olafs
konungs
Nu
er
Oláfr
konongr
com
til
Tunsbergs
þa
gerþi
hann
menn
i
allar
&slong;y&slong;lor,
oc
krafþi
konongr
sér
liþs
oc
leiðangrs
Scipa
co&slong;tr
hans
var
þa
litill,
váro
þa
engi
&slong;cip
nema
boanda
f&oogon;r,
e&nscap;
liþ
droz
vel
til
hans
þar
or
heroðum,
e&nscap;
fátt
com
um
langan
veg.
oc
fa&nscap;z
þat
bratt
at
landfólkit
mundi
þa
vera
&slong;nuit
fra
einorði&nscap;i
við
konong.
Oláfr
konongr
gerþi
liþ
&slong;itt
&avlig;&slong;tr
a
G&avlig;tland
&slong;endi
þa
eptir
&slong;cipum
sínom
oc
þeim
varnaði
e(+K)
þeir
léto
eptir
um
h&avlig;&slong;tit,
e&nscap;
ferð
þeira
manna
varþ
&slong;eín,
þvíat
þa
varð
eigi
betra
e&nscap;
um
h&avligacute;&slong;tit
at
fara
i
gognom
Danmorc
þvíat
Knútr
konongr
hafþi
her
úti
um
várit
um
alt
Danaveldi,
oc
hafþi
eigi
færra
e&nscap;
tolf
hundrot
&slong;cipa.
CLXXVIII.
Cap.
Radagi&ocurl;rd
Olafs
Konwngs.
Þau
tiþende
&slong;purðuz
i
Noreg
at
Knútr
hi&nscap;
ríki
dro
&slong;aman
her
ovigian
i
Danm&oogon;rko
oc
þat
með
at
hann
ætlaðe
at
halda
liþe
þvi
&oogon;llo
til
Noregs
oc
le&gscap;ia
þar
land
undir
&slong;ic,
e&nscap;
er
&slong;líct
&slong;purðiz
þa
urðo
menni&nscap;ir
Oláfi
konongi
því
ve&rscap;i
til
tacs
oc
fecc
hann
&slong;iþan
lítit
af
bóndom,
hans
menn
tðo(+K)
opt
um
þetta
sín
i
milli.
Þa
qvað
Sig(+K)
þett(+K)
Vt
byðr
allvaldr
&slong;veitom
englandz
e&nscap;
vér
fengum
lítt
&slong;é
ec
lofþung
óttaz
liðfæacute;ð
oc
&slong;cip
&slong;mæri
rað
ero
liót
ef
láta
landzmenn
konong
þe&nscap;a.
lætr
einorðe
fe
firða
ferð
liðþrota
verða
konongr
átti
hirð&slong;tefnor,
e&nscap;
&slong;tundom
hús
þing
við
liþ
&slong;itt
allt
oc
&slong;pyrr
menn
raðz
hvat
þa
&slong;yniz
tilt&oogon;kiligaz.
þurfom
vér
ekki
í
at
dyliaz
&slong;egir
hann
at
Knútr
konongr
mun
coma
at
vitia
vár
i
&slong;umar
oc
hefir
hann
her
mici&nscap;
&slong;em
þér
ma
nut(+K)
&slong;purt
hafa,
e&nscap;
vér
h&oogon;fum
liþ
lítit
at
svá
búno
til
mótz
við
her
hans
e&nscap;
landz
fólc
er
o&sscap;
nu
ekki
trúlict
e&nscap;
r&oogon;ðo
konongs
&slong;v&oogon;roðo
menn
misjafnt
þeir
er
hann
oti
orða
a,
e&nscap;
hér
er
frá
því
&slong;agt
er
Sigvatr
&slong;egir
flyia
getr
e&nscap;
fryio
fiandr
le&gscap;r
o&sscap;
til
handa
verþ
ec
yrir(+K)
&oogon;ðro
orði
allvaldz
e&nscap;
fe
gialda
hve&rscap;
&slong;kal
þegn
þo
at
þve&rscap;i
þengls
vina
gengi
uphvalfra
&slong;uic
&slong;ialfan
&slong;ic
éng&slong;t(+K)
hafa
miclo
CLXXIX.
Cap.
Bra
Granketils.
Þat
&slong;ama
vár
gerþuz
þau
tiþendi
a
Halogalandi
at
Harekr
or
Þiótto
mi&nscap;tiz
þess
at
A&slong;mundr
Grankels&slong;on(+K)
hafðe
rænta
oc
bar
ða
húscarla
hans.
Scip
þat
er
Harekr
átti
xx
&slong;es&slong;a
fl&avlig;t
fyrir
b&oogon;
hans
ti&oogon;ldut
oc
þilit.
gorði
hann
þat
orð
á
at
hann
ætlaðe
at
fara
&slong;uðr
til
þrandheims.
Eitt
hvert
qveld
gecc
Harekr
til
&slong;cips
með
húscarla
liþ
sitt
oc
hafðe
nær
lxxx
manna,
rero
þeir
um
nótti
na
oc
comu
er
mornaði
til
b&oogon;iar
Grankels,
&slong;lógo
þar
hring
vm
hús
veitto
þar
&slong;iþan
atg&oogon;ngo.
logðo
&slong;iþan
eld
i
hús,
bra&nscap;
þar
Grankell
i&nscap;i
oc
menn
með
honom,
e&nscap;
&slong;umir
váro
úti
drepnir
letuz
þar
allz
xxx
manna,
for
Harekr
heim
eptir
verc
þat
oc
&slong;at
i
búe
síno
A&slong;mundr
var
með
Oláfi
konongi,
var
þar
bæþi
um
þa
menn
er
a
Hálogalandi
váro
at
engi
beiddi
Harek
bóta
fyrir
verc
þat
enda
b&avlig;ð
hann
eigi.
Ferd
Knu
konungs
í
Noreg.
CLXXX.
Cap.
Knútr
hi&nscap;
riki
dró
&slong;aman
her
&slong;i&nscap;
oc
helt
til
Limafjarðar
e&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
þa
&slong;igldi
þaðan
&oogon;llo
liþi
til
Noregs
for
&slong;cyndiliga
oc
la
ekki
við
land
&avlig;
&slong;tanfiarðar.
Sigldi
þa
ifir
foldína
oc
lagði
at
a
&avlig;gðom
crafí
þar
þinga,
comu
b&oogon;ndr
ofan(+K)
heldo
þing
við
Knút
konong.
var
þar
Knútr(+K)
til
konongs
teki&nscap;
um
land
alt,
&slong;etti
hann
þar
þa
menn
i
&slong;y&slong;lor
e&nscap;
tóc
gi&slong;lar
af
b&oogon;ndum.
mælti
engi
maðr
i
móti
honom.
Oláfr
konongr
var
þa
i
túnsbergi
er
herr
Knutz
for
et
ytra
vm
foldina
Knútr
konongr
for
norðr
með
landi,
comu
þar
til
hans
menn
or
heroðum
oc
jataðo
honom
þa
allri
lyðni.
Knútr
konongr
lá
i
einkunda
&slong;úndi
nockora
hrið.
com
þar
til
hans
Erlingr
Scjálgs&slong;on
með
liþ
micit
þa
bundo
þeir
Knútr
konongr
vinatto
sína
e&nscap;
at
nyio,
var
þat
i
heítom
við
Erling
af
hendi
Knúts
konongs
at
hann
&slong;cylde
hafa
land
alt
til
fo&rscap;áða
milli
&slong;taðar
oc
ygiarbitz(+K).
Siþan
for
Knútr
konongr
leiðar
sinnar,
oc
er
þat
&slong;ciotaz
fra
ferð
hans
at
&slong;egia
at
hann
letti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
norðr
i
Þrandheim
oc
helt
til
niðaróss,
&slong;tefndi
hann
þa
i
Þrandheimi
viij
fylcna
þing,
var
a
því
þingi
til
konongs
teki&nscap;
um
allan
Noreg
Þorir
Hundr
hafþi
farit
or
Danm&oogon;rko
með
Cnúti
konongi
oc
var
hann
þar.
Harekr
or
þiotto
var
oc
þa
þar
comi&nscap;.
g&oogon;rðuz
þeir
Þorir
len
menn
Knúts
konongs
þa
oc
bundo
þatard&oogon;gom.
Cnútr
konongr
gaf
þeim
vei
zlor
&slong;torar
oc
fecc
þeim
Fi&nscap;ferð
gaf
þeim
giafir
&slong;tórar
a
þat
ofan
alla
lenda
menn
þa
er
til
hans
vildo
&slong;nuaz
g&oogon;ddi
hann
bæðe
at
vei
zlom
oc
at
l&avlig;&slong;afe.
let
þa
alla
hafa
meira
ríki
e&nscap;
þeir
h&oogon;fþo
aðr
haft
CLXXXI.
Cap.
Fraa
Knwti
Konwngi.
Knútr
konongr
hafþe
þa
lagt
land
alt
undir
&slong;ic
i
Noregi.
þa
atti
hann
þing
fiol
ment
bæði
af
síno
liþi
oc
landz
m&oogon;nnom.
þa
ly
&slong;ti
Knútr
konongr
ifir
því
at
hann
vill
gefa
Haconi
Jarli
frænda
sínom
at
ifir&slong;ocn
land
þat
allt
er
hann
hafþi
u&nscap;it
i
ferð
þeiri
þat
fylgði
því
at
hann
leiddi
i
ha&slong;æacute;ti
hia
sér
horða
knút
&slong;on
sinn
oc
gaf
honom
konongs
nafn
oc
þar
með
Daaveldi.
Cnútr
konongr
toc
gi&slong;lar
af
&oogon;llom
lendum
m&oogon;nnom
oc
&slong;tor
b&oogon;ndum,
toc(+K)
&slong;ono
þeira
eða
br&oogon;
ðr
eða
aðra
náfrendr
eða
þa
menn
er
þeim
váro
k&oogon;r&slong;tir
oc
honom
þóttu
bezt
tilfallnir,
fe&slong;ti
konongr
svá
trúnað
manna
við
&slong;ic
&slong;em
nu
er
&slong;agt
Þegar
er
Hacon
Jarl
ha
fþi
tekit
við
ríki
i
Noregi
þa[d](+K)
reðz
til
lags
við
hann
Eina&rscap;
þambar&slong;celfir
mágr
hans,
toc
hann
þa
up
veizlor
allar
þær
&slong;em
hann
hafþi
fy&rscap;
haft,
þa
er
Jarlar
reðo
landi.
Cnútr
konongr
gaf
Einari(+K)
&slong;tórar
giafir
oc
batt
hann
i
k&oogon;rleic
clom
við
&slong;ic,
het
því
at
Einarr
&slong;cyld
vera
me&slong;tr
oc
g&avlig;fga&slong;tr
otigi&nscap;a
manna
i
Noregi
meþan
hans
vald
&slong;t&oogon;ði
ifir
landi,
e&nscap;
þat
let
hann
fylgia
at
honom
þótti
Einarr
bazt
falli&nscap;
til
at
bera
tígnar
nafn
i
noregi
ef
eigi
væri
Jarls
við
co&slong;tr
eða
&slong;onr
hans
Endriðe
firir
ættar
&slong;acir
hans.
þ&avlig;
heit
virðuz
Einari
micils
oc
het
þar
i
mót
trúnaðe
sínom.
hófz
þa
af
nyio
hof
ðing&slong;capr
Einars.
CLXXXII.
Cap.
Fraa
Þórarni
Lof-tungu.
Þorari&nscap;
Loftunga
var
maðr
callaðr
hann
var
i&slong;le&nscap;zcr
maðr
at
kyni,
&slong;cald
micit
oc
hafðe
verit
mioc
með
konongom(+K)
eða
&avlig;ðrom
h&oogon;fþingiom,
hann
var
með
Cnúti
kononge
enom
ríka
oc
hafþi
ort
um
hann
flocc
e&nscap;
er
konongr
vi&sscap;i
at
Þórari&nscap;
hafði
ort
flocc
um
hann
þa
varþ
hann
rei
ðr,
oc
bað
hann
f&oogon;ra
sér
drápo
um
da
gi&nscap;
eptir
þa
er
konongr
&slong;æti
ifir
borðum
Ef
hann
gerþi
eigi
&slong;va,
þa
&slong;egir
konongr
at
Þórari&nscap;
myndi
upi
hanga
fyrir
dirfð
þa
er
hann
hafði
ort
dræpling
vm
Cnút
konong.
Þorarinn
orti
þa
&slong;tef
oc
&slong;etti
i
qvæþit
oc
jóc
nokkorum
erendum
eða
ví&slong;om
þetta
er
&slong;tefit
Kútr
verr
grund
&slong;em
gætir
landz
himin
ríki
Cnútr
konongr
l&avlig;naðe
qvæþit
L.
marka
&slong;ilfrs
&slong;u
drápa
er
c&oogon;lloð
h&oogon;foðl&avligacute;&slong;n.
Þorarinn
orti
aðra
drápo
vm
Knút
konong
err(+K)
colloð
er
t&oogon;gdrápa
i
þeire
drapo
er
&slong;agt
fra
þessom
ferðum
Cnúts
konongs
er
hann
for
or
Dan
m&oogon;rko(+K)
&slong;u&nscap;an
til
Noregs
oc
er
þetta
ei&nscap;
&slong;tefia
bálcr.
Knutr
er
und
&slong;olar
&slong;ið
nemr(+K)
með
liþ
fór
mioc
micit
mi&nscap;
vinr
þinig
førði
or
firði
fimr
gramr
lima
út
olítinn
otrheims
flota
Ugþu
egþir
&avlig;rbeiþis
f&oogon;r
&slong;vans
&slong;igrlana
&slong;&avlig;c
rammir
mioc
alt
var
gulli
grams
&slong;cip
framit
várom
&slong;ión
&slong;&avlig;go
&slong;lícs
ríkare
Oc
fyrir
li&slong;ta
liþo
fram
viþir
hádyrs
um
haf
hart
kol&slong;vartir
bygt
var
i&nscap;an
allt
brimgalltar
&slong;uðr
&slong;æ&slong;ciðom
&slong;und
eikunda
Oc
fyrir
fornan
frið
menn
liþo
h&avligacute;g
hi&oogon;rnagla
hva&slong;t
griðfa&slong;tir
þar
er
&slong;toð
fyrir
Stað
&slong;tafnklifs
drifo
vara
eyðilig
orbeiðis
f&oogon;r
Knátto
&slong;úþir
&slong;vangs
mioc
langar
byr
r&avlig;mm
bera
brimd&ydot;r
fyrir
&slong;tim
&slong;va
liþo
&slong;u&nscap;an
&slong;valheims
valar
at
com
norðr
i
nið
nytr
h(+K)
flytit.
Þa
gaf
&slong;inom
&slong;niallr
gvallan(+K)
noreg
fa(+K)
niótr
veg
jótra
þa
gaf
sinom
&slong;egi
ec
þat
megi
dals
dck&slong;alar
danmorc
&slong;vana
her
gtr
þess
at
þeim
var
&slong;ión
&slong;&avlig;go
ríkri
ferð
Knúts
konongs
er
þetta
qvað
þvíat
þóra(+K)
hrosar
því
at
hann
var
þa
i
f&oogon;r
(+K)
Knúti
konongi
er
hann
com
i
Noreg
CLXXXIII.
Cap.
Fráá
Sendim&ocurl;nnum
Olafs
Konungs
Me&nscap;
þeir
er
Oláfr
konongr
hafðe
&slong;ent
&avlig;&slong;tr
a(+K)
G&avlig;tland
eptir
&slong;cipom
sínom
þa
fóro
þeir
með
þ&avlig;
&slong;cip
er
þeim
þótto
bezt,
e&nscap;
hin
bre&nscap;do
þeir
h&oogon;fðo
með
sér
reiða
oc
a&nscap;an
var
nað
þa&nscap;
er
konongr
atti
oc
menn
hans.
þeir
&slong;igldo
&avlig;&slong;tan
þa
er
þeir
&slong;purðo
at
Cnútr
konongr
var
fari&nscap;
norðr
i
Noreg
&slong;igldo
þa
&avlig;&slong;tan
um
Eyrar&slong;und.
&slong;va
norðr
til
víkri&nscap;ar
a
fund
Oláfs
konongs,
f&oogon;rðo
honom
&slong;cip
sín.
var
hann
þa
i
Tunsbergi,
e&nscap;
er
Oláfr
konongr
&slong;purði
at
Cnútr
konongr
for
liðe
síno
norðr
fyrir
land,
þa
hellt
Oláfr
konongr
i&nscap;
i
O&slong;lóar
fiorð,
oc
up
i
vatn
þat
er
Drafn
heitir
oc
hafþiz
hann
þar
við
til
þess
er
he&rscap;
Cnúts
konongs
var
fari&nscap;
um
&slong;uðr
E&nscap;
i
ferð
þeire
er
Cnútr
konongr
for
norðr
með
landi
atti
hann
þing
i
hverio
fyl
ki.
E&nscap;
a
hverio
þingi
var
honom
land
&slong;varið
oc
gefnir
gí&slong;lar
fór
hann
&avlig;&slong;tr
ifir
foldina
til
borgar
oc
atti
þar
þing,
var
honom
þar
land
&slong;varit
&slong;em
a&nscap;ars
&slong;taðar.
Siþan
for
Cnútr
konongr
til
Danmarkar(+K)
&slong;uðr
oc
hafþi
hann
Noreg
ígnaz
o&rscap;osto
l&avlig;&slong;t,
reð
hann
þa
fyrir
iij
þioðl&avlig;
ndom.
Sva
&slong;egir
Hallvarðr
Harecs
ble&slong;i
er
hann
orti
um
Cnút
konong
Englandi
ræðr
yngvi
ei&nscap;
hefzc
friðr
at
beinni
b&avlig;ð
rackr
b&oogon;nar
nockva
barc
rioðr
oc
Danmorco
oc
hefir
odda
leícnar
jálmfreyr
und
&slong;ic
málma
hialdr
au&rscap;
h&avlig;com
þve&rscap;ir
hungr
noregi
þrungit
CLXXXIV.
Cap.
Fráá
Olafi
konwngi
oc
ferd
hanns.
Oláfr
konongr
hellt
&slong;cipum
sínom
út
til
Túnsbergs
þegar
er
hann
&slong;purði
at
cnútr
konongr
var
fari&nscap;
&slong;uðr
til
Danmarcar
&slong;iþan
bio
hann
ferð
&slong;ina
með
liþ
þat
er
honom
vildi
fylgia
oc
hafðe
hann
þa
xiij
&slong;cip
Siþan
helt
hann
út
eptir
viki&nscap;i,
oc
feck
hann
lítit
af
fé
oc
&slong;va
af
m&oogon;nnom,
nema
þeir
fyl
gðo
honom
er
eyiar
bygðo
eða
utnes
gecc
konongr
þa
ekki
a
land
upp,
hafðe
&slong;líct
af
fe
eða
m&oogon;nnom
&slong;em
a
leið
hans
varð,
hann
fa&nscap;
þat
at
landit
var
þa
&slong;vikit
undan
honom,
for
hann
þa
&slong;va
&slong;em
byriaðe.
var
þat
&avlig;ndorþan
vetr,
þeim
byriaðe
heldr
&slong;eínt
lágo
þeir
i
Soleyiom
mioc
lengi
oc
&slong;pur(+K)
þar
tiðende
af
k&avlig;p
m&oogon;nnom
norþan
r(+K)
landi,
var
konongi
þa
&slong;agt
at
Erlingr
Scjálgs
hafþe
lið&slong;amnað
miki&nscap;
a
í(+K).
Sceið
hans
lá
fyrir
landi
albúi&nscap;
oíolde
a&nscap;arra
&slong;cipa
er
b&oogon;ndr
átto
váro
þat
&slong;cutor
oc
lagnar
&slong;cip
oc
roðrar
ferior
&slong;tórar,
konongri&nscap;
helt
&avlig;&slong;tan
liþino
oc
lá
um
hrið
i
eykunda
&slong;úndi.
&slong;purðo
þa
hva
rir
til
a&nscap;arra
fiolmentiz
Erlingr
&slong;em
me&slong;t
þa.
CLXXXV.
Cap
Fráá
Siglíng
Olafs
Konwngs.
Tumas
messo
firir
iól
þegar
i
dagan
toc
konongr
ut
or
h&oogon;fni&nscap;e
var
þa
allgo
ðr
by&rscap;
oc
heldr
hva&sscap;.
Sigldo
þeir
þa
norðr
fyrir
jaðar.
var
veðr
vátt
oc
mi&oogon;rqva
fl&avlig;g
nokkor,
þegar
for
nió
&slong;n
et
&oogon;fra
um
jaðar
er
konongr
&slong;igldi
&avlig;&slong;tan.
[þ]
e&nscap;
er
Erlingr
varð
þe&sscap;
va&rscap;
at
konongr
&slong;igldi
&avlig;&slong;tan,
þa
let
hann
blá&slong;a
liþi
síno
&oogon;llo
til
&slong;cipa&nscap;a.
Dreif
þa
fólc
alt
a
&slong;cipin
oc
bióz
til
bardaga,
e&nscap;
&slong;cip
konongs
bar
&slong;ciott
at
norþr
um
jaðar.
þa
&slong;tefndi
hann
i&nscap;leið,
ætlaðe
&slong;va
ferð
&slong;ina
at
fara
i
fiorðo
i&nscap;
oc
fa
sér
þar
liþ
oc
fe.
Erlingr
&slong;igl
di
eptir
honom
oc
hafðe
her
mannz
oc
fiol
da
&slong;cipa,
váro
&slong;cip
þeira
or&slong;creið
er
þeir
h&oogon;fþo
ekki
á
nema
menn
oc
vápn
gecc
þa
&slong;ceiðin
Erlings
miclo
meira
e&nscap;
&oogon;&nscap;or
&slong;cipi&nscap;.
þa
lét
hann
hfla
&slong;e
glit,
oc
beið
liðs
&slong;íns.
þa
&slong;a
Oláfr
konongr
at
þeir
Erlingr
&slong;otto
eptir
mi
þvíat
&slong;cip
konongs
váro
&slong;ett
mioc
oc
&slong;oll
er
þ&avlig;
hofþo
flotið
a
&slong;æ
al
&slong;mar
it(+K)
oc
vm
h&avligacute;&slong;tit
oc
vetri&nscap;
þar
t(+K)
&slong;a
at
liðsmunr
micill
mundi
vera
ef
m&oogon;tti
&oogon;llo
i
&slong;e&nscap;
liþi
Erlings
þa
let
hann
calla
&slong;cip
fra
&slong;cipi
at
menn
&slong;cyldo
&slong;íga
lata
&slong;eglin
oc
heldr
&slong;eint,
e&nscap;
&slong;vipta
af
handrifi
oc
var
&slong;va
gert.
þeir
Erlingr
fu&nscap;o
þat.
þa
callaði
Erlingr
oc
het
a
liþ
&slong;itt,
bað
þa
&slong;igla
meira.
Sé(+K)
þér
&slong;egir
hann
at
nu
læ
gir
&slong;eglin
þeira
oc
draga
þeir
undan
o&sscap;,
let
hann
þa
hleypa
or
heflonom
&slong;egli
a
&slong;ceiðinne,
gecc
hon
fram
bratt
CLXXXVI.
Cap.
Fall
Erlijngs
Skjaalgs&slong;onar
Oláfr
konongr
&slong;tefndi
fyrir
i&nscap;an
bocn
fal
þa
&slong;&ydot;n
milli
þeira,
&slong;iþan
bað
konongr
le&gscap;ia
&slong;eglin
oc
róa
fram
i
&slong;und
þrongt
er
þar
var,
L&avlig;gðo
þeir
þar
þa
&slong;aman
&slong;ciponom,
gecc
kleppor
nes
fyrir
utan
þa,
menn
váro
þa
allir
her
clæddir.
Erlingr
&slong;igldi
þa
at
&slong;undino
oc
fu&nscap;o
þeir
eigi
fy&rscap;
at
he&rscap;
lá
firir
þeim
e&nscap;
þeir
&slong;a
at
konongs
menn
re
ro
oll(+K)
&slong;ciponom
&slong;e&nscap;
at
þeim
þeir
Erlingr
ýpto(+K)
ofan
&slong;eglino
oc
gripo
til
vapna(+K)
e&nscap;
konongs
herrin
la
&oogon;llom
mn
at
&slong;cipino,
tócz
þar
o&rscap;osta
oc
var
n
&slong;narpa&slong;ta,
þa
&slong;neri
ma&nscap;fal
l
bratt
i
liþ
Erlings
Erlingr
&slong;toð
i
ýptingo(+K)
a
&slong;cipi
&slong;ino,
hann
hafði
hiálm
a
h&oogon;fþi
oc
&slong;ciold
fyrir
sér
&slong;verð
i
hendi.
Sigvatr
&slong;cáld
hafþi
verit
eptir
i
víki&nscap;e
oc
&slong;purðe
hann
þar
þessi
tiðende,
e&nscap;
Sigvatr
var
hi&nscap;
me&slong;ti
vinr
Erlings
oc
hafþi
þegit
giafir
af
honom
oc
verit
með
honom.
Sigvatr
orti
flocc
um
fall
Erlings
oc
er
þe&sscap;i
vi&slong;a
þar
i
Ut
reð
Erlingr
&slong;ciota
eík
&slong;a
er
r&avlig;ð
hi&nscap;
bleíca
ifl&avlig;&slong;t
er
þat
j&oogon;fri
arnar
fót
at
móti
&slong;ceið
hans
lá
svá
&slong;iþan
&slong;iclings
i
her
miclum
&slong;narir
borðuz
þar
&slong;verðom
&slong;ibyrð
við
&slong;cip
fyrðar
þa
toc
at
falla
liþ
Erlings
oc
þegar
er
aortiz
oc
uppganga
varð
greidd
á
&slong;ceiðina.
þa
fell
hve&rscap;
i
&slong;ino
rumi,
konongr
&slong;ialfr
gecc
hart
fram.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Rackr
þengill
hio
recka
reiðr
geck
hann
um
Sceiðar
valr
lá
þr&oogon;ng
a
þiliom
þung
var
&slong;ócn
fyrir
tungum
bragningr
r&avlig;ð
fyrir
breiðan
borð
v&oogon;ll
jaðar
norþan
bloð
com
varmt
i
víðan
vá
fr&oogon;gr
konongr
ægi
Sva
fell
vandliga
liþ
Erlings
at
engi
(+K)
&slong;toð
up
a
&slong;ceiþi&nscap;e
nema
hann
ei&nscap;
var
þar
bæði
at
beiddo
lítt
griþa
fecc
oc
engi
þott
beiddi,
matti
oc
ecki
a
flótta
&slong;núaz,
því
at
&slong;cip
lágo
umhverfis
&slong;ceiðna
er
&slong;va
&slong;agt
&slong;a&nscap;liga
at
engi
maðr
leitaðe
at
flyia.
E&nscap;
&slong;egir
Sigvatr
&Oogon;ll
var
Erlings
fallin
ungr
fyrir
norðan
tungor
&slong;ceið
va&nscap;
&slong;cioldungr
&avlig;ða
&slong;cip
&slong;ócn
við
þr&avlig;m
boknar.
ei&nscap;
&slong;toð
&slong;onr
a
&slong;ino
&slong;na&rscap;
&slong;cialgs
vinom
fia&rscap;i
i
lyptingo
lengi
lætr&avlig;ðr
&slong;cipi
&avlig;ðo
þa
var
Erlingi
veitt
at&slong;ócn
bæðe
or
fyrir
rumino
oc
af
&avlig;ðrom
&slong;cipom.
rum
micit
var
i
lyptingu&nscap;i
oc
bar
þat
hátt
mio
upp
fra
&avlig;ðrom
&slong;cipom
oc
mátti
engo
við
coma
nema
&slong;cotom
oc
nockot
&slong;piota
logum
oc
hió
hann
þat
alt
af
sér.
Erlingr
varþiz
svá
pruðliga
at
engi
maðr
vi&sscap;i
d&oogon;mi
at
ei&nscap;
maðr
hefþi
taðit
&slong;va
lengi,
fyrir
jam
margra
manna
at&slong;ócn,
e&nscap;
aldri
leitaðe
hann
ndan(+K)
qvámo
eða
griða
at
biðia
Sv
&slong;egir
Sigvatr
ð
eigi
grið
gygiar
éð&slong;tirðr(+K)
konongs
firða
&slong;cærs
þo
at
&slong;curir
þy&rscap;it
Scialgs
hefnir
sér
nefna
e&nscap;
varðkeri
virþir
víð
botn
ne
kømr
&slong;iþan
gly&gscap;s
a
gialfri
leygðan
geirs
ofrhugi
meire
Oláfr
konongr
&slong;ótti
þa
aptr
i
fyrir
rumit
oc
&slong;a
hvat
Erlingr
hafþiz
at,
konongr
orti
þa
orða
a
hann
oc
mælti
svá.
&Oogon;ndorþr
horfir
þu
við
i
dag
Erlingr
hann
&slong;varar
&oogon;ndurðir
&slong;kulo
ernir
klóaz.
þessa
orða
getr
Sigvatr
&Oogon;ndorþa
bað
jarþar
Erlingr
&slong;a
er
vel
lengi
geymdi
hann
ly&slong;tr
ne
lamþiz
landvorn
klóaz
&oogon;rno
þa
er
hann
at
&slong;ig
&slong;&oogon;&nscap;om
&slong;a
var
aðr
bui&nscap;
ráða
atz
við
út&slong;tein
hizi
oláf
um
toc
málom
þa
mælti
konongr
viltu
a
h&oogon;nd
ganga
Erlingr.
þat
vil
ec
&slong;egir
hann,
þa
toc
hann
hialmi&nscap;
af
h&oogon;fðe
sér
oc
lagðe
niðr
&slong;verþit
oc
&slong;ciol
di&nscap;
oc
gecc
fram
i
firir
rumit.
konongr
&slong;tacc
við
honom
&oogon;xarhyrno&nscap;(+K)
i
ki&nscap;
honom
oc
mælti
merkia
&slong;kal
drotvika&nscap;
þa
liop
at
A&slong;lacr
fitia
oc
hio
með
&oogon;xi
i
h&oogon;foð
Erlingi
(+K)
at
&slong;toð
i
heila
niðri,
var
þat
þegna
&slong;ár,
let
Erlingr
þar
líf
&slong;itt.
þa(+K)
Oláfr
konongr
við
A&slong;lak
h&oogon;ggþu
allra
manna
r
ma&slong;tr,
nu
hiottu
noreg
or
hendi
mér
Aslákr
&slong;egir
illa
er
þa
konongr
ef
þér
er
meín
at
h&oogon;&gscap;vi.
ec
þottumz
nu
noreg
i
h&avlig;
nd
þér
h&oogon;&gscap;va,
e&nscap;
ef
ec
hefi
þer
mein
gert
konongr
oc
ka&nscap;tu
mér
oþ&avlig;ck
fyrir
þetta
verc
þa
mun
mér
co&slong;tl&avlig;&slong;t
vera
því
at
hafa
mun
ec
&slong;va
margra
manna
oþ&avlig;ck
oc
fiand&slong;cap
fyrir
þetta
verc
at
ec
munda
heldr
þurfa
at
hafa
yðart
tr&avlig;&slong;t
oc
vinátto,
konongr
&slong;egir
at
&slong;va
&slong;cyldi
vera
Siþan
bað
konongr
hvern
ma&nscap;
ganga
a
&slong;itt
&slong;cip
oc
buaz
ferðar
sinnar
&slong;em
hvatli
gaz,
muno
vér
&slong;egir
hann
ekki
ræna
val
þe&nscap;a
muno
nú
hafa
hvarir
&slong;em
fengit
ha
fa,
gengo
menn
þa
aptr
a
&slong;cipin
oc
bio&gscap;uz
&slong;m
hvatligaz,
e&nscap;
er
þeir
váro
búnir
þa
rendo
&slong;cipin
i
&slong;undit
&slong;u&nscap;an
buanda
liþit,
var
þa
&slong;em
opt
ero
rnir(+K).
þott
liþ
micit
comi
&slong;aman
er
menn
fá
&slong;l&oogon;g
&slong;tór
oc
láta
h&oogon;fþingia
&slong;ina
at
menn
verþa
eigi
gó
ðir
tilr&oogon;þis
oc
&slong;e
þa
h&oogon;fþingia
l&avligacute;sir.
Sønir
Erlings
váro
engir
þar,
varð
ekki
af
atl&oogon;go
boanda
oc
&slong;igldi
konongr
ðr
leið
sína,
e&nscap;
bondr
toco
líkrlings
oc
bio&gscap;o
um
oc
flúttu
h
a
Sóla
&slong;va
val
þa&nscap;
al
la
er
þar
hafðe
fallit
oc
var
Erlingr
(+K)
me&slong;ta
harmaðr,
oc
hefir
þat
verit
mál
manna
at
Erlingr
Scjálgs&slong;on
hafe
verit
maðr
gofga&slong;tr
oc
ríka&slong;tr
i
noregi
þeira
er
eigi
bæri
tígnar
nafn
meira
Sigvatr
&slong;cáld
orti
e&nscap;
þetta.
Erlingr
fell
e&nscap;
&oogon;lli
allrícr
&slong;capat
&slong;líco
bíþrat
betri
d&avlig;ða
bragna
konr
með
gagni
ma&nscap;
veit
ec
engi
a&nscap;an
allbratt
þo
at
fior
láti
e&nscap;
&slong;a
er
allan
ku&nscap;i
alldr
fullara
at
halda
þa
&slong;egir
oc
at
A&slong;lákr
hefði
frændvig
upphafit
oc
mioc
o&slong;ynio
A&slong;lacr
hefir
&avlig;kit
er
v&oogon;rðr
drepi&nscap;
h&oogon;rða
fáir
&slong;cyldo
&slong;va
foldar
frænd&slong;ekio
&slong;tyr
vekia
ættvígi
má
hann
eigi
a
líti
þeir
níta
frændr
&slong;cyli
bræði
bindaz
bornir
mál
hin
forno.
CLXXXVII.
Cap.
er
hlaup
Egdæ.
Sønir
Erlings
váro
&slong;umir
norðr
i
Þrand
heime
með
Haconi
Jarli
e&nscap;
&slong;umir
norðr
a
H&oogon;rðalandi,
&slong;umir
i&nscap;
i
fiorðu
váro
þeir
þar
i
liþ&slong;amnaði.
E&nscap;
er
&slong;pz(+K)
fall
Erlings
þa
fylgði
þeiri
&slong;&oogon;go
utbð
&avlig;&slong;tan
um
agðir
oc
um
Rogaland
oc
Hrðaland
var
þar
her
boðit
ut
oc
var
þat
et
me&slong;t(+K)
fiolmenni,
oc
fór
herr
&slong;á
&slong;onom
Erlings
noðr
eptir
Oláfi
konongi,
þa
er
Oláfr
konongr
for
fra
bardaga.
þeira
Erlings
&slong;iglde
hann
norðr
um
&slong;únd,
oc
var
þa
dagr
mioc
liði&nscap;,
svá
&slong;egia
menn
at
hann
orti
þa
víso
þessa
Lítt
mun
halr
hi&nscap;
hvíti
hrafn
etr
af
ná
getnom
vér
u&nscap;om
gn&ydot;
gu&nscap;ar
glaðr
i
nótt
a
jaðri
&slong;va
hefir
&oogon;llungis
illa
ec
gecc
reiðr
um
&slong;ceiðar
iorð
veldr
manna
morðe
mítt
rán
getit
honom
for
konongr
&slong;iþan
norðr
með
landi
með
lið
&slong;itt,
hann
&slong;purði
allt
et
&slong;a&nscap;a
vm
boan
da
&slong;amnað
þar
váro
þa
með
Oláfi
konongi
margir
lendir
menn,
þar
váro
þeir
allir
Arna
&slong;ynir
Þe&sscap;
getr
Biarni
gullbrár
&slong;cald
i
qvæþi
því
er
hann
orti
um
Kalf
Arna&slong;on
Vá&slong;tu
(+K)
vígs
bað
co&slong;ta
vápndiarfr
Haraldz
arfi
ky&nscap;iz
kapp
þitt
m&oogon;nnom
kálfr
við
bocn
&avlig;&slong;tr
&slong;ialfa
gátut
griþar
&slong;óta
gólig
f&avlig;ng
til
jola
kendr
var
tu
fyr&slong;t
a
fúndi
fle(+K)
gortz
oc
&slong;piota
Alld
fecc
illt
or
deilldom
ergr
var
þar
finginn
óo
bl&avlig;cc
i
bloði
órð(+K)
fyrir
Ut&slong;tein
norþan
lios
er
r&avligacute;n
at
ræsir
raði&nscap;
varð
fra
laðe
lagðiz
land
und
egða
liþ
þeira
fra
ec
meira
for
Oláfr
konongr
til
þess
er
hann
com
norðr
um
Stað
oc
lagði
til
hereyia
oc
&slong;purþi
þar
þ&avlig;
tiþinde
at
Hacon
Jarl
haf
ðe
liþ
micit
i
Þrandheimi.
&slong;iþan
leitaðe
konongr
raðs
við
liþ
&slong;itt,
Kalfr
Arna&slong;on
e&gscap;iaðe
mioc
at
&slong;&oogon;kia
til
þrandheims
oc
beriaz
við
Hacon
Jarl
þott
liþs
munr
væri
micill
því
raðe
fylgðo
margir
aðrir,
e&nscap;
&slong;umir
l&avlig;tto,
var
þa
&slong;cotit
til
or&slong;curðar
konongs.
CLXXXVIII.
Cap.
Dr&aalig;p
Asl&aalig;ks
Fitia&slong;kalla.
Siþan
hellt
Oláfr
konongr
i&nscap;
til
Steina
vá
gs
oc
lá
þar
um
nott,
e&nscap;
A&slong;lákr
fitia
&slong;calli
hellt
&slong;cipi
síno
i&nscap;
til
borgundar.
Dvaldiz
hann
þar
um
nottina
þar
var
fyrir
Vigleicr
Arna&slong;on
E&nscap;
um
morgoni&nscap;
er
A&slong;lákr
vildi
ganga
t(+K)
&slong;cips
&slong;ins
þa
veitti
Vigleicr
honom
atgongo
oc
vildi
hefna
Erlings
Þar
fell
A&slong;lákr
Þa
comu
menn
til
konongs
hirð
menn
hans
norþan
or
Freceyar&slong;undi,
þeir
er
heima
hfþo
&slong;etit
vm
&slong;umarit
oc
&slong;&oogon;gðo
konongi
þ&avlig;
tinde(+K)
at
Hacon
Jarl
oc
margir
lendir
menn
með
honom
váro
comnir
um
qveldit
i
freceyr
&slong;und
með
miclo
fiolmenni,
oc
vilia
þi
taca
af
lífe
konongr
oc
þitt
liþ
ef
þeir
eig
ald
á,
e&nscap;
konongr
gerþi
menn
&slong;ina
upp
á
fill(+K)
þat
er
þar
er,
e&nscap;
þa
er
þeir
coma
upp
(+K)
fiallit,
þa
&slong;a
þeir
norðr
til
Biarn
eyiar
at
norþan
fór
lið
micit
oc
morg
&slong;cip
oc
fóro
ofan
aptr
oc
&slong;egia
konongi
at
herri&nscap;
fór
norþan,
e&nscap;
konongr
lá
þar
fyrir
xí(?+)j
&slong;cipom.
Siþan
lét
hann
blá&slong;a
oc
fóro
tiold
af
&slong;cipom
hans
oc
tóko
þeir
til
ára
E&nscap;
þa
er
þeir
váro
albunir
oc
þeir
l&oogon;gðo
or
h&oogon;fni&nscap;i
þa
for
herr
bonda
norþan
fyrir
þiotanda
oc
h&oogon;fþo
xxv
&slong;cipa,
þa
&slong;tefndi
konongr
fyrir
i&nscap;an
nyrfi
oc
i&nscap;
um
hundz
ver,
e&nscap;
þa
er
Oláfr
konongr
com
jafnfram
borgund,
þa
fór
oc
&slong;cip
moti
honom
er
A&slong;lácr(+K)
hafðe
átt,
e&nscap;
er
þeir
hitto
Oláf
konong
þa
&slong;&oogon;gðo
þeir
sín
tiðende
at
Vígleicr
Arna&slong;on
hafði
tekit
af
Lifi
A&slong;lac
fitia&slong;calla
fyrir
þat
er
hann
haf
ði
drepit
Erling
Scjálgs&slong;on
konongr
lét
illa
ifir
þessom
tiðendom
oc
mátti
þo
eigi
dvelia
ferð
sína
fyrir
ofriðe
oc
for
þa
i&nscap;
vm
veg&slong;und
oc
um
&slong;cot,
þa
&slong;cildiz
liþ
við
hann,
fór
fra
honom
Kalfr
Arna&slong;on
oc
margir
aðrir
lendir
menn
oc
&slong;cip&slong;tiornar
menn
oc
éldo(+K)
þeir
til
mótz
við
Jarl
E&nscap;
Oláfr
konongr
élt(+K)
fram
sinni
ferð
oc
létti
eigi
fy&rscap;
&nscap;
hann
com
i
toðar
fiorð
i&nscap;
oc
lagð
at
i
valldale
oc
gecc
þar
af
&slong;cum
sínom
oc
hafþi
þar
v.
&slong;cip
oc
&slong;e
þ&avlig;
up
oc
fecc
þar
til
hirzlo
égl(+K)
oc
reiða,
&slong;iþan
&slong;etti
hann
þar
land
tiald
&slong;itt
a
eyri&nscap;i
&slong;em
Sullt
het
oc
ero
þar
fagrir
vellir
oc
rei&slong;ti
cro&slong;s
þar
hia
a
eyri&nscap;e,
e&nscap;
bę(?)
ndi
&slong;a
bio
a
mærini
er
Bru&slong;i
hét
oc
var
hann
hofþingi
ifir
dalnom.
&slong;iþan
com
Brú&slong;i
ofan
oc
margir
aðrir
bøndr
a
fund
Oláfs
konongs
oc
f&oogon;gnoðo
honom
væl
&slong;em
verþu
ct
var,
e&nscap;
hann
gerþi
&slong;ic
bliþan
i
móti
fagnaði
þeira.
þa
&slong;purþi
konongr
ef
f&oogon;rt
væri
þar
a
land
up
or
dalinom
oc
a
le&slong;iar.
Brúsi
&slong;egir
honom
at
urð
&slong;u
var
i
dalnom
er
Sefs
urð
heitir
oc
er
þar
hvárki
f&oogon;rt
m&oogon;nnom
ne
hro&sscap;um
Oláfr
konongr
&slong;varar
honom,
til
mun
nu
hætta
verþa
boandi
tecz
&slong;em
guð
vill
oc
comit
hér
nu
i
morgin
með
eyki
yðra
oc
&slong;ial
fa
yðr
oc
&slong;iám
&slong;iþan
hve&rscap;
v&oogon;xtr
a
&slong;e
þa
er
vér
comum
til
urðari&nscap;ar
hvárt
vér
megom
þar
nockor
br&avlig;gð(+K)
&slong;ia
at
comaz
ifir
með
hro&sscap;um
eða
m&oogon;nnom.
CLXXXIX.
Cap.
Fráá
Urdaroti.
E&nscap;
er
dagr
com
þa
fóro
b&oogon;ndr
ofan
með
eyki
sína
&slong;va
&slong;em
konongr
hafðe
mælt
við
þa,
flytia
þeir
þa
með
eykionom
varnað
sinn
oc
clæðe
e&nscap;
allt
liþ
gecc
oc
konongr
&slong;iálfr,
e&nscap;
hann
gecc
þar
til
er
oéc
ka(+K)
heitir
oc
hvildiz
er
hann
cocko
na(+K)
oc
&slong;at
þar
um
hrið
oc
&slong;(+K)
i
fiorði&nscap;
oc
mælti.
Erfiða
fer(+K)
hafa
þeir
fengit
mér
i
hendr
lendir
menn
n(+K)
er
nu
hafa
&slong;cipt
m(+K)
trúnaði&nscap;
e(+K)
vm
hrið
váro
vinir
minir
oc
fulltruar,
þ(+K)
&slong;tanda
nu
cro&slong;sar
í(?+)j
eptir
a
brecko
&nscap;i
er
konongr
&slong;at,
konongr
&slong;teig
þa
a
bac
he
&slong;ti
einom
oc
reið
upp
eptir
dalnom,
oc
létti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
þeir
comu
til
ur
ðari&nscap;ar,
þa
&slong;purði
konongr
Brúsa
eptir
ef
nockor
&slong;el
væri
þar,
þ&avlig;
er
þeir
mætti
i
búa,
hann
qvað
vera,
e&nscap;
konongr
&slong;etti
landtiald
&slong;itt
oc
var
þar
um
nóttina
e&nscap;
um
morgini&nscap;,
þa
bað
konongr
þa
fara
til
urðari&nscap;ar
oc
frei&slong;ta
ef
þeir
mætti
coma
v&oogon;gnom
ifir
urðina,
þa
fóro
þeir
til,
e&nscap;
konongr
&slong;at
heima
i
land
tialde,
e&nscap;
at
qveldi
comu
þeir
heim
hirðmenn
konongs
oc
b&oogon;ndr
oc
qváþu
hafa
haft
micit
erfiðe
oc
ekki
a
leið
comit
oc
&slong;egja
at
þar
mundi
aldri
vegr
ifir
comaz
eða
le&gscap;iaz
oc
váro
þar
aðra
nótt
oc
var
konongr
a
bønom
sínom
alla
nótt.
Oc
þegar
er
konongr(+K)
fa&nscap;
at
dagaðe,
þa
bað
hann
menn
fara
til
urðar
oc
frei&slong;ta
e&nscap;
ef
þeir
gæti
v&oogon;gnom
ifir
comit.
þeir
fóro
oc
váro
tr&avligacute;ðir,
þeir
&slong;ogðo
at
þeir
mundo(+K)
ekki
geta
atu&nscap;it,
e&nscap;
þa
[þeir](+K)
váro
brotfarnir,
þa
com
&slong;a
maðr
til
konongs
er
reð
fyrir
vi&slong;tom
oc
&slong;agði
at
eigi
var
vi&slong;t
e&nscap;
tvo
n&avligacute;t
f&oogon;ll
&slong;látrs
e&nscap;
þu
hefir
[ecki](+K)
ccc
þins
liþs.
oc
c
banda,
þa
mælti
konongr
at
hann
&slong;cyldi
lta(+K)
upp
katla
alla
i
hvern
ketil
láta
nockot
af
&slong;látri
oc
&slong;va
var
gert,
e&nscap;
konongr
gecc
til
oc
gerþi
ifir
cro&slong;s
marc
oc
bað
þa
búa
mat,
e&nscap;
konongr
fór
til
Sefs
urðar,
þar
&slong;em
þeir
&slong;cyldo
vegi&nscap;
ryðia,
e&nscap;
þa
er
konongr
com
þar,
þa
&slong;áto
þeir
allir
oc
váro
móþir
orðnir
af
erfiþi,
þa
mælti
Brúsi
ec
&slong;agða
yðr
konongr
oc
vildut
þér
eigi
trúa
mér
at
ecki
matti
vi&nscap;a
at
urð
þessa&rscap;i.
Siþan
lagði
konongr
niðr
&slong;cic
kio
sína
oc
mælti
at
þeir
&slong;cyldo
til
fara
allir
oc
frei&slong;ta
e&nscap;,
oc
svá
var
gert,
oc
f&oogon;rðo
þa
&slong;teina
xx
menn,
þa&nscap;ug
&slong;em
þeir
vildo
er
engan
veg
gáto
áðr
hr&ocurl;rt
c.
manna,
oc
var
vegri&nscap;
ruddr
at
miðiom
degi,
svá
at
f&oogon;rt
var
bæði
m&oogon;nnom
oc
hro&sscap;um
með
klyfiom,
eigi
ve&rscap;
e&nscap;
a
&slong;léttum
velli
&slong;iþan
for
konongr
ofan
aptr,
þangat
&slong;em
vi&slong;tin
var,
oc
nu
heitir
Olafshellir
kell
da
er
oc
þar
nær
hellinom
oc
þó
konongr
sér
í,
e&nscap;
ef
búfe
manna
verþr
&slong;iúct
i
dalnom
oc
dreccr
þar
af
vatni
þvi
þa
batnar
því
&slong;otta.
Siþan
for
konongr
til
matar
oc
allir
þeir,
oc
þa
er
konongr
var
mettr,
þa
&slong;purþi
hann
eptir
ef
&slong;t(+K)
no
kkor
væri
i
dalnom,
up
fra
urð&nscap;i(+K)
oc
nær
fiallino
er
þeir
mætti
bua
i
nóttina,
e&nscap;
Brúsi
&slong;egir
ero
&slong;ætr(+K)
er
he
ta(+K)
grę(?)
ningar
oc
ma
þar
engi
va(+K)
um
nætr
fyrir
trolla
gangs
&slong;acir
oc(+K)
mein
vétta
er
þar
ero
hia
&slong;etrino
Siþan
mælti
konongr
at
þeir
&slong;cyldo
bua
ferð
sína
oc
&slong;egir
at
hann
villdi
þar
vera
vm
nottina(+K)
a
&slong;ætrino,
þa
com
&slong;a
maðr
til
hans
er
fyrir
vi&slong;tum
reð
oc
&slong;egir
at
þar
er
eyrgr
y&nscap;i(+K)
vi&slong;ta
oc
veit
ec
eigi
hvaþan
comnar
ero,
þaccar
konongr
guði
&slong;ending
&slong;ina,
oc
let
hann
gera
byrðar
matar
bøn
dom
þeim
er
ofan
fóro
eptir
dalnom,
E&nscap;
var
a
&slong;ætri
um
nottina,
e&nscap;
at
miðri
nott
er
menn
váro
i
&slong;vefni,
þa
lét
a
&slong;t&avlig;
ðli
uti
af&slong;kræmiliga
oc
mælti
Sva
bre&nscap;a
mic
nu
bønir
Oláfs
konongs
&slong;egir
&slong;u
vettr
at
eigi
ma
ec
nu
vera
at
hi
bylom
minom
oc
verþ
ec
nu
flyia
oc
coma
aldri
a
þe&nscap;a
&slong;t&oogon;ðul
&slong;iþan,
e&nscap;
um
morgini&nscap;
er
menn
v&oogon;cno
ðo,
þa
for
konongr
til
fiallz
oc
mælti
við
Bru&slong;a,
hér
&slong;kal
nu
gera
bę(?)
oc
mun
&slong;a
bøndi
æ
hafa
sér
framdratt
er
hér
b&ydot;r
oc
aldri
&slong;kal
hér
corn
frió&slong;a
þo
at
bæþi
frió&slong;i
fyrir
ofan
bø
oc
neþan
þa(+K)
for
Oláfr
konongr
ifir
fiall
oc
cm
fram
i
einbúa,
oc
var
þar
um
nott.
Oláfr
konongr
hafþe
þa
verit
konongr
r(+K)
xv
vetr
með
þeim
vetri
er
þeir
vei&nscap;(+K)
Jarl
váro
báðir
i
landi
oc
þessom
eú(+K)
um
hrið
hefir
verit
fra
agt(+K)
oc
þa
var
liþit
um
jol
fram
er
hann
lét
&slong;cip
sín
oc
gecc
a
land
up
&slong;em
nu
var
&slong;agt,
þessa
greín
konong
doms
hans
ritaðe
fyr&slong;t
Ari
pre
&slong;tr
Þorgils
&slong;on
hi&nscap;
froðe
er
bæðe
var
&slong;a&nscap;&slong;&oogon;gull
mi&nscap;igr
oc
&slong;va
ga
mall
maðr
at
hann
munde
þa
menn
oc
hafðe
&slong;ogor
af
haft,
er
þeir
váro
&slong;va
gam
lir
at
fyrir
aldrs
&slong;acir
máttu
muna
þessi
tiðendi
&slong;va
&slong;em
hann
hefir
&slong;ialfr
&slong;agt
i
sínom
bókom,
oc
nefnda
þa
menn
til
er
hann
hafþi
frøði
afnumit,
e&nscap;
hitt
er
alðyðo
&slong;&oogon;gn
at
Oláfr
væri
xv
vetr
konongr
ifir
noregi
aðr
hann
fell,
e&nscap;
þeir
er
svá
&slong;egia,
þa
telia
þeir
Sveini
Jarli
til
rikis
þa&nscap;
vetr
er
hann
var
&slong;iþar&slong;t
i
landi,
því
at
Oláfr
var
&slong;iþan
xv
vetr
konongr
&slong;va
at
hann
lifðe.
CXC.
Cap.
Spáá&slong;őgn
Olafs
Konwngs.
Siþan
er
Oláfr
konongr
hafðe
verit
um
nótt
a
le&slong;iom,
þa
for
hann
með
liþe
&slong;ino
dag
eptir
dag,
fyr&slong;t
til
Guðbrandz
dala
e&nscap;
þaðan
ut
a
Heiðmorc,
&slong;yn
diz
þa
hverir
vinir
hans
váro,
því
at
þeir
fylgðo
þa
honom,
e&nscap;
hinir
&slong;cilduz
þa
við
hann
er
með
mi&nscap;a
trúleíc
hfþo
þionat
honom,
e&nscap;
&slong;umir
&slong;neruz
til
í
nátto(+K)
oc
fullz
fiand&slong;capar
&slong;v
&slong;(+K)
bert
varð,
ke&nscap;de
þe&sscap;
mioc
a
um(+K)
marga
uplendinga
at
illa
hafðe
í
cat(+K)
aftaka
Þoris
&slong;va
&slong;em
fy&rscap;
var
getit.
Oláfr
konongr
gaf
heimleyfi
morgum
m&oogon;nnom
sínom
þeim
er
bú
átto
oc
born
fyrir
at
hy&gscap;ia,
því
at
þeim
m&oogon;nnom
þotti
o&slong;ynt
hverr
friðr
gefi&nscap;
væri
varna
ðe
þeira
manna
er
af
landi
brot
føri
með
konongi,
gorði
konongr
þa
bert
fyrir
vinom
sínom
at
&slong;u
var
ætlan
hans
at
fara
þa
or
landi
i
brot,
fyr&slong;t
&avlig;&slong;tr
i
Sviaveldi
oc
gera
þa
rað
&slong;itt
hvert
hann
ætlar
eða
&slong;neri
þaðan
af
e&nscap;
bað
&slong;va
vini
sína
til
ætla
at
hann
mundi
e&nscap;
ætla
til
Landzins
at
leita
oc
aptr
til
ríkis
síns
ef
guð
leði
honom
langlifis.
Sagði
at
þat
var
hug
boð
hans
at
alt
fólc
i
noregi
mundi
e&nscap;
verþa
þionú&slong;to
bundit
við
hann.
E&nscap;
ec
munda
ætla
&slong;egir
hann
at
Hacon
Jarl
mundi
litla
&slong;tund
hafa
vald
ifir
noregi
oc
mun
morgum
m&oogon;nnom
þat
eigi
þickia
undar
lict,
því
at
Hacon
Jarl
hefir
fy&rscap;
&slong;cort
við
mic
hamingio,
e&nscap;
hino
muno
fáir
menn
trúa
þot
ec
&slong;egia
þat
er
mér
boðar
fyrir
er
kømr
til
Knúts
hins
ríka
at
hann
man..
á
fára
vetra
fre&slong;ti
vera
d&avligacute;
dr
farit
alt
ríki
hans
oc
mun
engi
verþ
préi&slong;t
hans
kyn&slong;lóðar
ef
&slong;va
&slong;em
mín
orð
horfa
til,
e&nscap;
er
ætti
rę(?)
ðo
sinni
þa
bio&gscap;o
menn
ferð
&slong;na
&slong;neri
konongr
þa
með
þat
liþ
er
honom
fylgði
&avlig;&slong;tr
til
eiða&slong;cógs
þar
var
þa
með
honom
A&slong;triðr
Drotning,
Ulfhil
dr
dóttir
þeira
Magnús
&slong;onr
Oláfs
konongs
Rogn
valdr
Brú&slong;a&slong;on
þeir
Arna&slong;ynir
þorbergr
Fi&nscap;r
Arni
oc
e&nscap;
fleire
lendir
menn
hafþi
hann
gott
ma&nscap;val,
Biorn
&slong;tallari
fecc
heimleyfi
for
hann
aptr
oc
heim
til
bús
síns
oc
margir
aðrir
vinir
konongs
fóro
aptr
til
bua
sinna
i
leyfi
hans.
Bað
konongr
þess
at
þeir
&slong;cyldo
hann
vita
láta
ef
þ&avlig;
tiðende
gerþiz
i
landino
er
honom
beri
n&avlig;ð&slong;yn
til
at
vita,
Sn&ydot;r
konongr
þá
leið
&slong;ina
CXCI
Cap.
Ferd
Olafs
Konwngs
í
Hoolmgard.
Þat
er
at
&slong;egia
fra
ferð
Oláfs
konongs
at
hann
for
fyr&slong;t
or
Noregi
&avlig;&slong;tr
um
eiða&slong;cóg
til
vermalandz
oc
þa
út
i
vatz
bú
oc
þaðan
ifir
&slong;cóg
þa&nscap;
&slong;em
leið
li&gscap;r
oc
com
fram
a
næriki,
þar
var
fyrir
rikr
maðr
oc
&avlig;ðigr
er
hét
Sigtry&gscap;r.
Iva&rscap;
hét
&slong;onr
hans
er
&slong;iþan
varð
g&avlig;fugr
maðr,
þar
dvaldiz
Oláfr
konongr
vm
várit,
með
Sigtry&gscap;vi,
e&nscap;
er
&slong;umraðe
þa
bio
konongr
ferð
sína
oc
fecc
sér
&slong;cip,
for
hann
um
&slong;umarit
létti
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
&avlig;&slong;tr
i
gðaríki
a
fund
Iarisleifs
konongs
oc
þeira
ngigerþar
drotningar.
A&slong;triðr
Drotning
oc
U
dóttir
váro
eptir
i
Sviþioð,
e&nscap;
konongr
haf
&avlig;&slong;tr
með
sér
Magnús
&slong;on
sinn.
Jarizleifr
konongr
fagnaði
vel
Oláfi
konongi
oc
b&avlig;ð
honm
með
sér
at
vera
oc
hafa
þar
land
til
&slong;lícs
co&slong;tnaðar
&slong;em
hann
þurfti
at
halda
liþ
sitt
með,
þat
þecþiz
Oláfr
konongr
oc
dvalðiz
þar.
Sva
er
&slong;agt
at
Oláfr
konongr
var
&slong;iþlátr
oc
bønrøkinn
til
Guðs
alla
&slong;tund
æfi
sinnar,
e&nscap;
&slong;iþan
er
hann
fa&nscap;
at
ríki
hans
þva&rscap;
e&nscap;
mót&slong;toðo
menn
eflduz,
þa
lagði
hann
allan
hug
a
þat
at
gera
Guðz
þio
nosto,
dvaldi
hann
þa
ecki
fra
aðrar
ahy
&gscap;ior
eða
þat
&slong;tarf
&slong;em
hann
hafþi
aðr
með
h&oogon;ndum
haft,
því
at
hann
hafþe
þa
&slong;tund
er
hann
&slong;at
i
konongdominom
&slong;tar
fat
þat
er
honom
þotti
me&slong;t
nyt&slong;emd
at
vera,
fyr&slong;t
at
friþa
oc
frel&slong;a
landit
af
aþián
utlendra
hofþingia
e&nscap;
&slong;iþan
at
&slong;núa
landzfolkino
a
retta
tru
oc
þar
með
at
&slong;etia
l&oogon;g
oc
landzrétt
oc
þa&nscap;
lut
gerþi
hann
fyrir
réttdømis
&slong;acir
at
hegna
þa
er
rangt
villdo,
þat
ha
fþe
mikill
&slong;iþr
verit
i
Noregi
at
len
dra
manna
&slong;ynir
eða
rikra
boanda
fóro
a
her
&slong;cip
aflaðo
sér
svá
fiár
at
þeir
h
bæðe
utanlandz
oc
i&nscap;anlandz
&nscap;
iþan
er
Oláfr
toc
konongdom
þa
friða
&slong;va
land
sitt
at
hann
tóc
af
a.
&oogon;ll
þar
i
landi
oc
mætti
ref
gom
við
þa
coma,
þa
lét
hann
engo
&avlig;ðro
við
þa
e&nscap;
þeir
leto
líf
eða
limar
hvárki
tyði
b&oogon;n
manna
þar
fyrir
ne
fe
boð,
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Scáld
Gull
buðo
opt
þeir
er
ollo
uthl&avlig;pom
gram
c&avlig;paz
r&avlig;tt
e&nscap;
ræsir
ne&ydot;tti
ríklundoþom
undan
&slong;c&avlig;r
bað
hann
með
hi&oogon;rvi
her
land
&slong;kal
&slong;va
væria
ráns
biðo
reckar
&slong;ina
ref&slong;ing
firum
ef&slong;a
F&oogon;ddi
me&slong;t
&slong;a
er
meiddi
margd&ydot;&rscap;
konongr
varga
hvi&nscap;a
ætt
oc
hlæ&nscap;a
hann
&slong;tyfði
&slong;va
þyfðir
þyðr
lét
þermlaz
bæþi
þióf
hvern
konongr
ernan
friðr
bøttiz
&slong;va
fóta
fylkis
landz
oc
handa
Vi&slong;si
hellzt
þat
er
hv&oogon;&slong;som
hundm&oogon;rgum
let
grundar
vorðr
með
vápnum
&slong;cørða
vikingum
&slong;c&avlig;r
rikis
mildr
lét
morgo
valdit
magnúss
faþir
gagni
fremþ
Olafs
qveþ
ec
fr&avlig;mþo
fle&slong;tan
&slong;igr
ens
digra
hann
lét
jafna
ref&slong;ing
hafa
rika
oríkan,
enn
þat
þotti
landz
m&oogon;nnom
r&avlig;&slong;n
oc
fylduz
þar
fiand&slong;capar
upp
mot,
er
þeir
leto
frænd
sína
at
rettum
konongs
domi
þott
&slong;a&nscap;ar
&slong;acir
væri,
var
þat
up
haf
til
þeirar
uprei&slong;tar
er
Landzmenn
ger
þo
i
móti
Oláfi
konongi
at
þeir
þoldo
honom
eigi
rettende,
e&nscap;
hann
vildi
heldr
láta
af
tígni&nscap;e
e&nscap;
af
rettdømino,
e&nscap;
eigi
var
&slong;u
&slong;oc
við
hann
réttfunndin
at
hann
væri
hno&gscap;r
fiar
við
sína
menn.
hann
var
hi&nscap;
milda&slong;ti
við
vini
&slong;ina,
e&nscap;
þat
bar
til
er
menn
rei&slong;to
ofrið
i
moti
honom
at
m&oogon;nnom
þóti
hann
harðr
oc
ref&slong;inga&slong;a
mr,
e&nscap;
Knútr
konongr
b&avlig;ð
fram
ofrfe
e&nscap;
þo
urðo
&slong;tórhofþingiarnir
at
hi
no
blecþir
er
hann
het
hveriom
þeira
tígn
oc
ríki
oc
þat
með
at
menn
váro
fúsir
i
Noregi
at
taka
við
Haconi
Jarli
því
at
hann
var
hi&nscap;
vin&slong;æl&slong;ti
maðr
af
landzfólci
þa
fy&rscap;
er
hann
reð
fyrir
landi.
CXCIII.
Cap.
Fr&aalig;
J&ocurl;kli
Báárdar&slong;yni.
Hacon
Jarl
hafþe
haldit
liþi
síno
or
Þrandheimi
oc
farit
i
mót
Oláfi
konongi
&slong;uðr
a
møri
&slong;em
fy&rscap;
var
ritit,
e&nscap;
er
konongr
helt
inn
i
fiorðo,
þa
&slong;ótti
eptir
þa&nscap;ug.
com
þa
til
mótz
Kalfr
Arna&slong;on
oc
fleiri
þeir
&slong;ciliz
hofþo
við
Oláf
konong,
var
fi
þar
væl
fagnat.
&slong;iþan
hellt
Jarl
þa&nscap;ug
&slong;em
konongr
hafþi
up&slong;ett
p
sín
i
toðar
fj&oogon;rð
i
valldal,
tóc
Jarl
þar
&slong;cip
þ&avlig;
er
konongr
atti.
lét
Jarl
&slong;etia
ut
&slong;cipin
oc
búa
váro
þa
menn
lutaðir
til
&slong;cip&slong;tiornar.
Sa
maðr
var
með
jarlinom
er
nefndr
er
Jokull
i&slong;le&nscap;zcr
maðr
&slong;onr
Barðar
Jo
kúls&slong;onar
or
vatzdal.
Jokull
l&avlig;t
at
&slong;tyra
vi&slong;undinom
er
Oláfr
konongr
ha
fþe
haft.
Jokull
orti
víso
þessa.
Hl&avlig;t
ec
fyrir
&slong;ullt
e&nscap;
&slong;æacute;ta
&slong;íþ
fregn
at
ec
qvíþa
ván
erumc
hre&gscap;s
at
hreíne
hlyrvangs
&slong;cipi
&slong;t&ydot;ra
því
er
y&slong;téttar
átti
oleifr
fúna
kleifar
gramr
var
&slong;ialfr
a
&slong;umri
&slong;igri
ræacute;ntr
hi&nscap;
digri
þat
er
hér
&slong;ciótaz
af
at
&slong;egia
er
&slong;iþa&rscap;
varð
mioc
miclo
at
Jokull
varð
fyrir
liþi
Oláfs
konongs
a
Gotlandi
oc
varþ
handte
ki&nscap;,
oc
lét
konongr
hann
til
h&oogon;&gscap;s
leiða
oc
var
v&oogon;ndr
&slong;nui&nscap;
i
hár
honom
oc
helt
a
maðr,
&slong;ettiz
Jokull
niðr
a
backa
no
kkorn.
þa
reð
maðr
til
at
ho&gscap;va
hann,
er
heyrði
hvimi&nscap;
rétiz
hann
h&oogon;&gscap;it
i
h&oogon;foð
honom
oc
varþ
micit
konongr
at
þat
var
bana
&slong;ár,
bað
konongr
hætta
við
hann.
Jokull
&slong;at
upp
oc
þa
vísu
Svíþa
&slong;ár
af
m&oogon;ði
&slong;etið
hefi
ec
opt
við
betra
und
er
a
o&sscap;
&slong;u
er
&slong;prænde
otr&avligacute;ð
legi
r&avligacute;ðom
by&sscap;
mér
bloþ
or
þesso
beni
te
ec
við
þrec
veniaz
verpr
hiálmgofugr
hilmir
heið
&slong;ær
a
mic
reiðe
Siþan
do
Jokull.
CXCIV.
Cap.
Frá
Káálfi
ArnaSyne.
Kalfr
Arna&slong;on
for
með
Haconi
Jarli
norðr
til
Þrandheims,
oc
b&avlig;ð
Jarl
honom
til
sín
oc
geraz
sér
handgengi&nscap;.
Kálfr
&slong;egir
at
hann
mundi
fara
fyr&slong;t
inn
a
e&gscap;io
til
bús
&slong;íns
oc
láta
&slong;iþan
geraz
ráð
Kálfr
gerþi
svá
e&nscap;
er
hann
com
heim,
þa
fa&nscap;z
honom
þat
brátt
i
at
Sigriðr
kona
hans
var
heldr
&slong;cap&slong;r
oc
taldi
up
harma
sína,
þa
er
hon
callaðiz
fengit
hafa
af
Oláfi
konongi,
þat
fyr&slong;t
er
hann
lét
drepa
b&oogon;nda
hennar
Olvi,
en
nu
&slong;iþan
&slong;egir
hon
&slong;ono
mina
ija
oc
vartu
Kálfr
at
þeira
aft&oogon;co
oc
mundi
mic
þess
&slong;ízt
af
þér
vára
Kálfr
&slong;egir
at
þat
var
mioc
at
hans
o
ilia
er
Þórir
var
af
lífi
teki&nscap;
ec
&slong;egir
hann
fe
fyrir
hann,
e&nscap;
þa
er
garðr
var
feldr,
lét
ec
Arnbj&oogon;rn
mi&nscap;,
hon
&slong;egir
vel
er
þat
er
þu
l&avligacute;tz
&slong;líct
af
konongi,
því
at
vera
má
t
þu
vilir
hefna
hans,
þóttu
vilir
eigi
hefna
mi&nscap;a
harma.
Sáttu
þa
er
Þorir
var
drepi&nscap;
fo&slong;tr
&slong;on
þi&nscap;
hver&slong;o
micils
konongr
virði
þic
þa,
því
lícar
harmt&oogon;lor
hafþi
hon
jafnan
uppi
fyrir
Kalfi.
kálfr
&slong;varar
opt
&slong;ty&gscap;liga
e&nscap;
þo
varð
hitt
at
lyctum
at
hann
leiddiz
eptir
fortolum
hennar
oc
hét
þa
því
at
geraz
Jarli
handgengi&nscap;
ef
Jarl
vildi
&avlig;ka
veizlor
hans.
Sigriþr
&slong;endi
orð
jarlinom.
oc
lét
&slong;egia
hvar
þa
var
comit
um
mál
Kálfs,
e&nscap;
þegar
er
Jarl
varð
þess
ví&sscap;,
þa
&slong;endi
hann
orð
Kálfi
þ&avlig;
at
hann
&slong;cyldi
coma
út
til
b&oogon;iar
a
fund
Jarls
kálfr
lagþiz
þa
ferð
eigi
undir
ho
fuð
oc
fór
lítlo
&slong;iþa&rscap;
ut
til
Niðar
ó&slong;s
oc
fann
þar
Hacon
Jarl
fecc
þar
goðar
viðt&oogon;cor
oc
átto
þeir
Jarl
tal
&slong;itt,
com
þar
alt
a&slong;amt
með
þeim,
oc
reðo
þeir
þat
at
Kálfr
gerþiz
handgengi&nscap;
Jarli
oc
tóc
af
honom
veizlor
miclar.
Siþan
for
Kálfr
heim
til
bus
&slong;ins,
hafþi
hann
þa
me&slong;t
ifir&slong;ócn
allt
i&nscap;
i
Þrandheim.
E&nscap;
þegar
er
vá
raðe
bió
Hákon
&slong;cip
er
hann
atti,
oc
þegar
er
hann
var
bui&nscap;,
þa
&slong;igldi
hann
a
haf
oc
hellt
&slong;cipi
því
ve&slong;tr
til
Engl
þvíat
hann
&slong;purði
þat
til
Knúts
konongs
at
hann
&slong;igldi
&slong;nemma
um
várit
or
D
ve&slong;tr
til
Englandz.
þa
hafþi
konongr
g
fit
jarldom
i
Danm&oogon;rko
Haraldi
&slong;
ni
þorkels
háva.
Kálfr
Arna&slong;on
for
a
fund
Knúts
konongs
þegar
er
hann
com
til
Englandz.
Sva
&slong;egir
Biarni
Gullbrar
&slong;cáld
Aú&slong;tr
reð
allvaldr
rí&slong;ta
otála
haf
&slong;táli
varþ
at
vitia
garða
vígmóðr
Haraldz
broðir
e&nscap;
vm
íþnir
manna
emca
ec
tamr
at
&slong;amna
&slong;cr&avlig;ki
ec
&slong;cilnað
yckarn
&slong;ciótt
leztu
Knút
um
&slong;óttan
E&nscap;
er
Kálfr
com
a
fund
cnúts
konongs
þa
fa
gnaði
konongr
honom
forku&nscap;ar
vel,
oc
hafðe
a
tale
við
&slong;ic,
varð
þat
i
røðum
Knúts
konongs
at
hann
beiddi
Kálf
þe&sscap;
at
bindaz
fyrir
at
gera
upreí&slong;t
i
moti
Oláfi
hinom
digra,
ef
hann
leitaðe
aptr
i
landit.
Enn
ec
&slong;egir
konongr
mun
gefa
þér
þa
Jarldóm
oc
láta
þic
þá
raða
Noregi
e&nscap;
Hacon
frændi
mi&nscap;
&slong;kal
fara
til
mín
oc
er
honom
þat
bezt
fallit,
því
at
hann
er
&slong;a
heil
hugi
at
ec
ætla
hann
eigi
muno
eino
&slong;capti
&slong;ciota
móti
Oláfi
konongi
þot
þeir
fi&nscap;iz
konongr
lyddi
a
þat
er
Knútr
konongr
ælti
oc
gerþiz
hann
fu&sscap;
til
tígnari&nscap;ar
&slong;taðfe&slong;tiz
&slong;iá
raðagerþ
með
þeim
Cnúti
konongi
oc
Kálfi.
Bióz
þa
Kálfr
til
heim
ferðar,
e&nscap;
at
&slong;cilnaðe
gaf
Cnútr
konongr
honom
giafir
veg&slong;amligar,
þess
getr
Biarni
Scáld.
Áttu
engla
drotni
ógnrakkr
giafar
þakka
jarls
niðr
comtu
yðro
otála
vel
máli
þér
let
fold
aðr
førir
fre&slong;t
urðo
þess
ve&slong;tan
líf
þítt
era
lítið
lunduna
gramr
funndna
Siþan
for
Kálfr
aptr
til
Noregs
oc
com
heim
til
bus
&slong;ins.
CXCV.
Cap.
D&avlig;di
Haakonar
Jarls.
Hacon
Jarl
for
þat
&slong;umar
or
landi
oc
ve&slong;tr
til
Englandz,
e&nscap;
er
hann
com
þar,
þa
fagnar
Knútr
konongr
honom
væl.
Jarlinn
átti
fe&slong;tar
mey
þar
a
Englandi
oc
for
hann
þess
ráþs
at
vitia
oc
ætlaðe
brull&avlig;p
&slong;itt
at
gera
i
noregi,
e&nscap;
aflaðe
til
a
Englandi.
þeira
fan
ga
er
honom
þótto
torfeng&slong;t
i
noregi
Bioz
Jarl
um
h&avligacute;&slong;tit
til
heimferðar
oc
varð
heldr
&slong;iðbúi&nscap;.
Sigldi
hann
í
haf
þa
er
hann
var
bui&nscap;,
Enn
fra
ferþ
hans
er
þat
at
&slong;egja
at
&slong;cip
þat
ý&nscap;diz
oc
com
engi
maðr
af.
E&nscap;
þat
er
&slong;umra
manna
&slong;&oogonacute;gn
at
&slong;cipit
hafi
&slong;ét
verit
norð
fyrir
Katané&slong;i
at
aptni
dags
i
&slong;to
mi
miclum
oc
&slong;toð
veðrit
ut
a
pet
landz
fiorð,
Segia
þeir
&slong;va
er
&slong;líco
vil
fylgia
at
&slong;cipit
mani
hafa
rekit
i
&slong;velgi&nscap;,
e&nscap;
hitt
vita
menn
með
&slong;a&nscap;
endum
at
Hacon
Jarl
tyndiz
i
hafi
oc
ekki
com
til
landa
þat
er
a
&slong;cipi
því
var,
þat
&slong;ama
h&avlig;&slong;t
&slong;&oogon;gðo
c&avlig;pmenn
þ&avlig;
tiðende
&slong;va
borin
um
land
at
menn
hugðo
at
Jarl
væri
tyndr,
e&nscap;
hitt
vi&slong;so
allir
at
hann
com
eigi
a
því
h&avlig;&slong;ti
til
Noregs
oc
land
var
þa
hofþing
ia
l&avlig;&slong;t:
CXCVI.
Cap.
Fráá
Birni
Stallara
Biorn
&slong;tallari
&slong;at
heima
at
bui
&slong;ino
&slong;iþan
er
hann
hafðe
&slong;ciliz
við
Oláf
konong,
Bj&oogon;rn
var
frøgr
oc
&slong;purðiz
þat
bratt
viða
at
hann
hafþe
&slong;etz
um
kyrt.
&slong;purði
þat
Hacon
Jarl
oc
aðrir
land
raða
menn.
Siþan
gerþo
þeir
menn
oc
orð&slong;en
dingar
til
Bjarnar
e&nscap;
er
&slong;endi
menn
comu
fram
ferð
þeire,
þa
tóc
Bj&oogon;rn
væl
við
þeim
Siþan
callaði
Bj&oogon;rn
til
tals
við
&slong;ic
&slong;endi
menn
oc
&slong;purði
þa
eptir
orendum
sínom
e&nscap;
&slong;a
er
fyrir
þeim
var,
mælti,
bar
qve
ðio
Cnúts
konongs
oc
Haconar
Jarls
Birni
oc
e&nscap;
fleiri
hofþingia,
oc
þat
með
&slong;egir
hann.
at
Knútr
konongr
hefir
&slong;purn
micla
af
þér,
oc
&slong;va
um
þat
at
þu
hefir
lengi
fyl
gt
Oláfi
digra,
e&nscap;
verit
ovinr
micill
Knúts
konongs
oc
þiccir
honom
þat
illa,
þvíat
hann
vill
vera
vinr
þi&nscap;,
&slong;em
allra
a&nscap;
a&rscap;a
dugande
manna,
þegar
er
þu
vilt
afhverfa
at
vera
hans
ovinr,
oc
er
þér
nu
&slong;a
ei&nscap;
til
at
&slong;núaz
þangat
til
tr&avlig;&slong;tz
oc
vinátto
&slong;em
gnog&slong;t
er
at
leita,
oc
nu
láta
allir
menn
sér
&slong;óma
i
norðrhálfo
heim&slong;ens
meguð
þér
þat
líta
er
fylgt
hafið
Oláfi
hvernug
hann
hefir
nu
við
yðr
&slong;cilit,
þér
erot
allir
tr&avlig;&slong;tl&avligacute;sir
fyrir
Knúti
konongi
oc
hans
m&oogon;nnom
e&nscap;
herioðvt
land
hans
et
fy&rscap;a
&slong;umar
oc
drapot
vini
hans.
þa
er
þetta
með
þ&avlig;ckom
at
taka
er
konongr
byðr
sína
vinátto,
oc
væri
hitt
macligra
at
þu
bæðir
eða
by
ðir
fe
til,
e&nscap;
er
hann
hafþi
locit
rę(?)
ðo
sinni
þa
&slong;varar
Bj&oogon;rn
oc
&slong;egir
svá,
ec
vil
nu
&slong;i
tia
vm
kyrt
heima
at
bui
míno
oc
þiona
ecki
h&oogon;fþingiom.
Sendimaðr
&slong;varar
Slict
ero
konongs
menn
&slong;em
þu
ert,
ka&nscap;
ec
þér
þat
at
&slong;egia
at
þu
átt
ija
co&slong;ti
fyrir
h&avlig;ndom,
Sa
a&nscap;arr
at
fara
utlagr
af
eignum
þinom,
&slong;va
&slong;em
nu
fe&rscap;
Oláfr
felags
maðr
yða&rscap;,
hi&nscap;
er
a&nscap;a&rscap;
co&slong;tr
er
&slong;yniligri
ma
þickia
at
taka
við
vinátto
knúts
konongs
oc
Haconar
Jarls
geraz
þeira
maðr
oc
&slong;elia
til
þess
trú
þina
oc
taka
hér
mála
þi&nscap;,
&slong;teypti
fram
en&slong;co
&slong;ilfri
or
&slong;ioð
miclum
Bj&oogon;rn
var
maðr
fegiarn,
oc
var
hann
&slong;iucr
mioc
oc
þa
gnaðe
er
hann
&slong;á
&slong;ilfrit,
hugði
þa
at
fyrir
sér
hvat
af
&slong;cyldi
ráþa,
þótti
micit
at
láta
eigor
&slong;inar,
e&nscap;
þóti
o&slong;yn
uprei&slong;t
Oláfs
konongs
at
verþa
mundi
i
Noregi
e&nscap;
er
&slong;e&nscap;di
maðr
fa&nscap;
at
Birni
gecz
hugr
við
féit
þa
ca&slong;taði
hann
fram
gullhringum
ij
digrum
oc
mælti
tac
þu
nu
feit
Bj&oogon;rn
oc
&slong;ver
eiði&nscap;,
ec
heit
þér
því
at
lítils
er
þetta
fe
vert
hiá
hino
er
þu
munt
þi&gscap;ia
ef
þu
&slong;&oogon;kir
heim
Cnút
konong,
e&nscap;
af
micilleic
fiarens
oc
hei
tom
f&oogon;grom
oc
&slong;tórum
fegiofum,
þa
varð
hann
&slong;nui&nscap;
til
fegirne,
toc
up
feit
oc
gecc
&slong;iþan
til
handgongo
oc
eiða
trúnaðar
við
Knút
konong
oc
Hacon
Jarl
foro
þa
&slong;endimenn
i
brot.
CXCVII.
Cap.
Ferd
Bi&ocurl;rns
Stallara.
Biorn
&slong;tallari
&slong;purði
tiðende
þ&avlig;
er
&slong;agt
var
at
Hacon
Jarl
væri
tyndr
þa
&slong;neri
&slong;caplyndi
hans,
iðraþiz
hann
þess
er
hann
hafþi
brugðit
trú
sinni
við
Oláf
konong.
þóttiz
hann
þa
l&avlig;&sscap;
vera
þeira
ein
ka
mála
er
hann
hafþe
veítt
til
ly
ðne
Haconi
Jarli
þotti
Birni
þa
geraz
nokkor
van
til
uprei&slong;tar
um
ríki
Oláfs
konongs
ef
hann
qvæmi
til
Noregs
at
þa
væri
þar
hofþingial&avlig;&slong;t
fyrir.
Bj&oogon;rn
byr
þa
ferð
sína
&slong;cyndiliga
oc
hafðe
nokkora
menn
með
sér,
fór
&slong;iþan
dag
oc
nótt
ferðar
sinnar,
þat
a
he&slong;tum
er
svá
mátti
þat
a
&slong;cipum
er
þat
bar
til,
létti
eigi
ferð
þeire
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
um
vetri&nscap;
at
jolum
&avlig;&slong;tr
i
Garða
ríki
til
Oláfs
konongs
oc
varþ
konongr
allfeginn
er
Bj&oogon;rn
hitti
hann,
&slong;purþe
þa
konongr
margra
tiðenda
norþan
or
noregi
Bj&oogon;rn
&slong;egir
at
Jarl
var
tyndr
oc
land
var
þa
hofþingial&avlig;&slong;t.
þeim
tidendom
urðo
menn
fegnir,
þeir
er
Oláfi
konongi
ho
fþo
fylgt
or
Noregi
oc
þar
hofþo
átt
eigor
oc
frændr
oc
vini
oc
léko
miklir
landmunir
til
heimferðar.
Morg
&oogon;&nscap;or
tiþende
&slong;egir
Bj&oogon;rn
konongi
or
noregi
þ&avlig;
er
honom
var
forvitni
á
at
vita.
þa
&slong;purþi
konongr
eptir
vinom
sínom
hvernug
þeir
helde
trúnaðe
við
hann.
Bj&oogon;rn
&slong;egir
at
þat
var
allmis
jafnt.
þa
&slong;toð
Bj&oogon;rn
up
oc
fell
til
fó
ta
konongi
oc
tóc
um
fót
honom
oc
mælti
Alt
a
Guðs
valdi
oc
yðro
konongr,
ec
hefi
tecit
fé
af
Knúts
m&oogon;nnom
oc
&slong;varit
þeim
trúnaðar
eiða,
e&nscap;
nu
vil
ec
þér
fyl
gia
oc
eigi
við
þic
&slong;ciliaz
meþan
vit
lifom
báðir,
konongr
&slong;varar
&slong;táttu
up
Sciótt
Bj&oogon;rn
&slong;áttr
&slong;kaltu
vera
við
mic,
b&oogon;ttu
þetta
ið(+K)
Guð,
vita
má
ec
þat
at
fáir
muno
n(+K)
vera
i
Noregi
þeir
er
einorð
sinni
halde
nu
við
mic,
er
&slong;licir
bregðaz
&slong;em
þu
ert,
er
þat
oc
&slong;att
at
menn
&slong;itia
þar
i
miclo
vandqvæþi
er
ec
em
fia
&rscap;i
e&nscap;
&slong;itia
fyrir
ofriðe
fiánd
manna
mi
&nscap;a.
Bj&oogon;rn
&slong;egir
konongi
fra
því
hverir
me&slong;t
bunduz
fyrir
at
rei&slong;a
fiand&slong;cap
up
i
móti
konongi
oc
hans
m&oogon;nnom.
nefndi
hann
til
þess
&slong;ono
Erlings
a
jaðri
oc
aðra
frendr
þeira,
Einar
þamba&slong;celfi
Kalf
Arna&slong;on
Þorir
Hund
Harek
or
þiótto.
CXCVIII.
Fráá
Olafi
Konungi.
Siþan
er
Oláfr
konongr
var
comi&nscap;
i
garðaríki
hafðe
hann
&slong;tórar
ahy&gscap;ior
oc
hug&slong;aðe
hvat
rað
hann
&slong;cylde
uptaka.
Jarizleifr
konongr
oc
Jngigerþr
drotning
buðo
Oláfi
konongi
at
dveliaz
með
sér
oc
taka
up
ríki
þat
er
heitir
uulgaria,
oc
er
þat
ei&nscap;
lutr
af
Gar
daríki
oc
var
þat
fólc
heiðit
i
því
landi.
Oláfr
konongr
hug&slong;aðe
fyrir
sér
um
þetta
boð,
e&nscap;
er
hann
bar
þat
fyrir
menn
&slong;ína
þa
l&avlig;tto
allir
at
&slong;taðfe&slong;taz
þar
oc
e&gscap;iaðo
konong
at
raða
norðr
til
Noregs
til
ríkis
síns,
konongr
hafþe
þat
e&nscap;
i
raðagerþ
sinni
at
le&gscap;ia
niðr
konongs
tígn
oc
fara
ut
i
heim
til
jor&slong;ala
eða
i
aðra
hælga
&slong;taðe
oc
ganga
undir
regulo,
þat
taldiz
leng&slong;tum
i
hugi&nscap;
at
hug&slong;a
ef
nokkor
fong
mundi
til
verþa(+K)
at
hann
næði
ríki
síno
i
noregi
e&nscap;
er
hann
hafþi
þar
a
hugi&nscap;
þa
mi&nscap;tiz
hann
þess
at
ena
fyr&slong;to
x
vetr
konongdoms
hans
váro
honom
allir
lutir
hagfeldir
oc
far
&slong;æligir,
e&nscap;
&slong;iþan
váro
honom
&oogon;ll
rað
sín
þung
hrøogon;rð
oc
tor&slong;ótt,
e&nscap;
gagn
&slong;taðligar
allar
hamingio
r&avligacute;niar&nscap;ar(+K)
Nu
efaðe
hann
um
fyrir
þa
&slong;&oogon;c,
hvárt
þat
myndi
vera
vitrlict
rað
at
trey&slong;ta
&slong;va
mioc
hamingiona
at
fara
með
liti&nscap;
&slong;tyrc
i
hendr
fiand
m&oogon;nnom
sínom
er
allr
landzmúgr
hafþi
til
&slong;legiz
at
veita
Oláfi
konongi
mótgongo.
Slícar
a
hy&gscap;ior
bar
hann
optliga
oc
&slong;c&avlig;t
til
&gscap;uðs
síno
máli,
oc
bað
hann
lata
þat
up
coma
er
hann
&slong;æi
at
bazt
gegndi,
valcaðe
hann
þat
i
hugnom,
oc
vi&slong;si
eigi
hvat
hann
&slong;cyldi
uptaka,
því
at
honom
&slong;ynduz
mein
&avlig;ð&slong;yn
a
því
&slong;em
hann
taldi
fyrir
sér
CXCIX.
Cap.
Dr&avlig;mr
Olafs
Konwngs.
Þat
var
a
ei&nscap;e
nótt
at
Oláfr
lá
i
recko
sinni
oc
vacþi
lengi
um
nóttina
oc
hugðe
at
ráðagerþum
sínom
oc
hafþe
&slong;torar
ahy&gscap;ior
i
&slong;capi
síno,
e&nscap;
er
hu
gri&nscap;
møddiz
mioc
þa
&slong;eig
a
hann
&slong;vefn
oc
&slong;va
l&avlig;&sscap;
at
hann
þóttiz
vaca
oc
&slong;ia
oll
tiðendi
i
húsino,
hann
&slong;á
ma&nscap;
&slong;tan
da
fyrir
reckionni
miki&nscap;
oc
vegligan
oc
hafþe
klæðnað(+K)
dyrligan,
b&avlig;ð
konongi
þat
hellz
i
hug
at
þar
mundi
vera
comi&nscap;
Oláfr
Tryggva&slong;on
Sa
maðr
mælti
til
hans
Ertu
mioc
hug&slong;iúcr
um
ráþa
ætlan
þína,
hvert
rað
þu
&slong;kalt
up
taka.
þat
þicki
mér
undarlict
er
þu
velcir
þat
fyrir
þér,
Sva
þat
er
þu
ætlaz
þat
fyrir
at
le&gscap;ia
niðr
konongs
tígn
þa
er
Guð
hefir
gefit
þér.
Slíct
et
&slong;ama
&slong;u
æt
lan
at
vera
hér
oc
þi&gscap;ia
ríki
af
utlen
dum
konongom
oc
oku&nscap;om,
farðu
heldr
aptr
til
þins
er
þu
hefir
at
erfðum
tekit
oc
raðit
lengi
fyrir
með
þeim
&slong;tyrc
er
Guð
gaf
þér
oc
lát
eigi
undirmenn
þína
hræða
þic,
þat
er
konongs
fra
mi
at
&slong;igraz
a
ovinom
sínom,
e&nscap;
veg
ligr
d&avligacute;ðe
at
falla
i
o&rscap;osto
með
liðe
síno,
eþa
efar
þu
nokot
vm
þat
at
þu
hafir
rétt
at
mæla
i
yða&rscap;e
deílo,
eigi
&slong;kaltu
þat
gera
at
dylia
&slong;ialfan
þic
&slong;a&nscap;enda,
fyrir
því
mattu
diarfliga
&slong;økia
til
landzins
at
Guð
mun
þér
bera
vitni
at
þat
er
þin
eiga,
e&nscap;
er
konongr
vacnaði,
þa
þóttiz
hann
&slong;ia
&slong;vip
mannzins
er
brot
gecc,
e&nscap;
þaðan
i
frá
herði
hann
hugi&nscap;
oc
ein&slong;trengðe
þa
æacute;tlan
fyrir
sér
at
fara
aptr
til
noregs
&slong;va
&slong;em
hann
hafþe
aðr
verit
fú&slong;a
&slong;tr
til,
oc
hann
fa&nscap;
at
allir
hans
menn
vil
do
hellzt
vera
láta,
talde
hann
þat
þa
i
hugi&nscap;
at
landit
myndi
vera
&avlig;ð&slong;ótt
er
h&oogon;fþingial&avlig;&slong;t
var.
Sva
&slong;em
þa
hafþe
hann
&slong;purt,
ætlaði
hann
ef
hann
qvæmi
&slong;ialfr
til
at
margir
mundo
þa
e&nscap;
honom
liþ&slong;i&nscap;aðir
e&nscap;
er
konongr
birti
þessa
ráða
gerþ
fyrir
m&oogon;nnom
&slong;inum,
þa
tóko
allir
því
þac&slong;amliga.
CC.
Cap.
Af
Læknis
Li&slong;t
Olafs
Konwngs.
Sva
er
&slong;agt
at
&slong;a
atburðr
varð
i
Garðaríki,
þa
er
Oláfr
konongr
var
þar
at
&slong;onr
ei&nscap;ar
g&oogon;fugrar
ec
kio
fecc
qverca
&slong;ull
oc
&slong;ótti
svá
mioc
at
&slong;vei&nscap;i&nscap;
mátti
engum
mat
niðr
coma
oc
þótti
hann
banvæacute;nn,
moðir
&slong;vein&slong;ins
gecc
til
Jngigerþar
drotningar
því
at
hon
var
ku&nscap;
kona
hennar
oc
&slong;ynde
henne
&slong;veini&nscap;.
Drótning
&slong;egir
at
hon
ku&nscap;i
engar
læcningar
til
at
le&gscap;ia,
gac
þu
&slong;egir
hon
til
Oláfs
konongs
hann
er
hér
læcnir
beztr
oc
biþ
hann
fara
h&oogon;n
dum
vm
mein
&slong;vein&slong;ins
oc
ber
til
orð
mín
ef
hann
vill
eigi
elligar,
hon
gerþi
svá
&slong;em
drotning
mælti
e&nscap;
er
hon
fa&nscap;
konong
þa
&slong;egir
hon
at
&slong;onr
hennar
var
banvæ&nscap;
af
kverka
&slong;ulli(+K)
oc
bað
hann
fara
h&oogon;ndum
vm
&slong;ulli&nscap;.
konongr
&slong;egir
henne
at
hann
var
engi
læacute;cnir,
bað
hana
þang
at
fara
&slong;em
læcnar
váro.
hon
&slong;egir
at
drótning
hafþe
henne
þangat
vi&slong;at
oc
(+K)hon
bað
mic
sín
orð
til
bera
at
þér
legðit
læcning
til
&slong;em
þér
ky&nscap;it,
oc
&slong;agði
hon
mér
at
þu
værir
beztr
læcnir
hér
i
&slong;taðinum,
þa
toc
konongr
til
oc
fór
h&avlig;n
dum
vm
qverkr
&slong;veininum
oc
þuklaðe
&slong;ullinom
mioc
lengi
til
þess
er
Svei
&nscap;i&nscap;
hrørði
mu&nscap;i&nscap;,
þa
toc
konongr
br&avlig;ð
oc
br&avligacute;t
oc
lagðe
i
cros&slong;
i
lófa
sér,
&slong;iþan
lagði
hann
þat
i
mu&nscap;
&slong;veininom,
e&nscap;
hann
&slong;valg
niðr,
e&nscap;
þaðan
af
toc
verc
allan
or
qverco
nom
var
hann
á
fám
d&oogon;grom
alheill
Moþir
hans
varð
fegin
mioc
oc
aðrir
frændr
oc
ku&nscap;menn
&slong;veinsins,
var
þa
fyr&slong;t
a
þa&nscap;ug
virt,
&slong;em
Oláfr
konongr
hefþi
&slong;va
miclar
læknis
hendr,
&slong;em
mælt
er
vm
þa
menn,
&slong;em
mioc
er
&slong;u
iþrott
l&avlig;gð,
at
þeir
hafe
hendr
góðar,
e&nscap;
&slong;iþan
er
jartegna
gerþ
hans
varð
al
ku&nscap;ig,
þa
var
þat
tekit
fyrir
&slong;anna
jartegn
CCI.
Cap.
Olafr
Konwngr
brendi
Spáánu.
Sa
atburðr
varð
a
einom
&slong;u&nscap;o
degi
at
Oláfr
konongr
&slong;at
i
há&slong;æti
&slong;ino
ifir
borðum
oc
hafþe
&slong;va
fa&slong;ta
ahy&gscap;io
at
hann
gáðe
eigi
&slong;tunda&nscap;a(+K)
hann
hafþe
i
hendi
kníf
oc
helt
á
t&nscap;ar(+K)
oc
rendi
þar
af
&slong;páno
n&oogon;k(+K)ora,
Scútil&slong;vei&nscap;
&slong;toð
fyrir
honom
oc
helt
borðkeri,
hann
&slong;a
hvat
konongr
gerþi
oc
&slong;cildi
þat
at
hann
&slong;iálfr
hu
gðe
at
&avlig;ðro,
hann
mælti.
mánada
gr
er
a
morgin
herra.
konongr
leit
til
hans
er
hann
heyrðe
þetta
oc
com
þa
i
hug
hvat
hann
hafþe
gert.
Siþan
bað
konongr
f&oogon;ra
sér
kertis
liós
hann
&slong;ópaðe
&slong;pánonum
&oogon;llum
i
h&avlig;nd
sér
þeim
er
hann
hafþe
telgt
þa
bra
hann
þar
i
logino
oc
lét
bre
&nscap;a
&slong;panona
i
lófa
sér,
oc
mátti
þaðan
af
marka
at
hann
mundi
fa&slong;t
halda
l&oogon;g
oc
boðorð
oc
vilia
eigi
ifir
ganga
þat
er
hann
vi&sscap;i
réttaz.
CCII.
Cap.
[
L&ocurl;g
oc
rett
Bodord]
.
Fráá
Olafi
Konwngi.
Síþan
er
Oláfr
konongr
hafþi
raðit
fyrir
sér
at
hann
vildi
&slong;nuaz
til
heimferðar,
þa
bar
hann
þat
up
fyrir
Jarizleif
konong(+K)
oc
Jngigerði
drotning
þ&avlig;
l&avlig;tto
hann
þeirar
ferðar
&slong;egja
þat
at
hann
&slong;cyldi
hafa
i
þeira
ríki
þat
veldi
er
honom
þ&oogon;tti
sér
&slong;ømilict,
e&nscap;
baðo
hann
eigi
fara
a
vald
fiandmanna
sinna,
með
svá
liti&nscap;
liþs
co&slong;t
&slong;em
hann
hafþi
þar.
þa
&slong;egir
Oláfr
konongr
þeim
dr&avlig;ma
sína
oc
þat
með
at
hann
qvaz
hy&gscap;ia
at
þat
væri
Guðs
for
&slong;iá,
e&nscap;
er
þ&avlig;
fu&nscap;o
at
konongr
hafþi
raðit
fyrir
sér
at
fara
aptr
til
noregs
þa
bioða
þ&avlig;
honom
allan
þan
farar
beína
er
hann
vildi
af
þeim
þi&gscap;ia,
konongr
þackar
þeim
f&oogon;grum
orðum
&slong;i&nscap;
goðvi
lia.
Segir
at
hann
vill
fúsliga(+K)
þi&gscap;ia
af
þeim
þat
er
hann
þarf
til
ferðar
sinnar.
CCIII.
Cap.
Au&slong;tan
ferd
Olafs
wr
Garda
Rijke.
Þegar
a
bac
jólum
helt
Oláfr
konongr
a
búnaðe,
hann
hafþi
þar
nær
cc
sinna
manna,
fecc
Jarizleifr
konongr
&oogon;llom
þeim
eyki
oc
þar
rei
ða
með
&slong;va
&slong;em
þurpti
e&nscap;
er
hann
var
búi&nscap;
þa
fór
hann,
leiddi
Jarizleifr
konongr
hann
oc
Jngigerðr
drotning
veg&slong;amliga
af
hendi
e&nscap;
Magnús
&slong;on
sinn
lét
hann
þar
eptir
með
konongi,
þa
for
Oláfr
konongr
&avlig;&slong;tan
fyr&slong;t
at
fr&oogon;
rum
alt
til
haf&slong;ins,
e&nscap;
er
váraðe(+K)
oc
í&slong;a
ley&slong;ti,
þa
bio&gscap;o
þeir
&slong;cip
sín,
e&nscap;
er
þeir
váro
búnir
oc
by&rscap;
com,
þa
&slong;igla
þeir
oc
græiddiz
ferð
&slong;u
væl,
com
Oláfr
konongr
&slong;cipom
sínom
við
Gotland.
&slong;purði
þar
tiþende
bæþi
af
Svíaveldi
oc
Dan
m&oogon;rko
oc
allt
or
Noregi
var
þa
&slong;purt
til
&slong;a&nscap;z
at
Hacon
Jarl
var
tyndr,
e&nscap;
land
i
Noregi
var
h&oogon;fþingial&avlig;&slong;t,
þótti
konongi
oc
hans
m&oogon;nnom
þa
vænt
um
sína
ferð
Sigldo
þaðan
þa
er
byr
gaf
oc
hel
do
til
Sviþioðar,
lagði
konongr
liþe
&slong;ino
i&nscap;
i
l&oogon;gi&nscap;,
oc
hellt
up
i
land
til
áró&sscap;.
G&oogon;rði
&slong;iþan
menn
a
fund
&oogon;nundar
konongs
via
oc
lagði
&slong;tefno
við
hann.
&Oogon;n
undr
konongr
varð
vel
við
orð&slong;ending
mágs
síns,
oc
for
til
fundar
við
Oláf
konong
&slong;va
&slong;em
hann
hafþi
orð
til
&slong;end
com
oc
til
Oláfs
konongs
A&slong;triþr
drotning
með
þa
menn
er
henne
hofþo
fylgt
varð
þar
fagna
fúndr
með
&oogon;llom
þeim,
fagnar
Sviakonongr
væl
Oláfi
konongi
mági
sínom
er
þeir
hittuz.
CCIV.
Cap.
Fráá
Lendum
M&ocurl;nnum.
Nu
&slong;kal
&slong;egia
hvat
þeir
h&oogon;fþuz
at
i
Noregi
vm
þe&sscap;ar
hriðir.
þorir
Hundr
hafþi
fi&nscap;ferð
haft
þessa
í(?+)j
vetr,
oc
hafþi
hann
verit
hvarn
tve&gscap;ia
vetr
lengi
a
fialli
oc
fengit
óf
fiár,
hann
atti
margs
konar
c&avlig;p
við
fi
&nscap;a,
hann
let
þar
gera
sér
xí(?+)j
hreínbiál
ba
með
&slong;va
micilli
fiolkynngi
at
ekki
vápn
fe&slong;ti
á
oc
&slong;iþr
miclo
e&nscap;
á
hringa
brynio,
e&nscap;
et
&slong;iða&rscap;a
vár
bió
þorir
lang&slong;cip
er
hann
átti
oc
&slong;cipa
ðe
hús
c&oogon;rlum
sínom.
hann
&slong;tefndi
&slong;aman
bon
dum
oc
crafþe
leiðangrs,
alt
um
hi
na
n&oogon;rz&slong;to
þinghá,
dro
þar
&slong;aman
micit
fiolmenne,
for
norþan
um
várit
með
lide(+K)
því.
Harekr
or
þiótto
hafðe
oc
liþ&slong;amnað
oc
fecc
micit
liþ,
urðo
til
þeirar
farar
miclo
fleire
virþinga
menn,
þoat
þessir
&slong;e
agæta&slong;tir.
Ly&slong;to
þeir
ifir
því
at
liþ&slong;amnaðr
&slong;a
&slong;cyldi
fara
móti
Oláfi
konongi
oc
veria
honom
land
ef
hann
qvæmi
&avlig;&slong;tan.
CCV.
Cap.
Fráá
Einari
ÞambarSkelfi.
Eina&rscap;
Þamba&slong;kelfir
hafþe
me&slong;t
fo&rscap;að
ut
um
Þrandheim
&slong;iþan
er
fra
fall
Haconar
Jarls
&slong;purðiz,
þotti
honom
þeir
Eindriði
feðgar
vera
bazt
comnir
til
eigna
þeira
er
Jarl
hafðe
átt
oc
l&avligacute;&slong;afiár,
mi&nscap;tiz
Eina&rscap;
þá
hei
ta
þeira
oc
vinmæla
er
Knútr
konongr
ha
fþe
veítt
honom
at
&slong;cilnaði.
Lét
þa
Eina&rscap;
búa
&slong;cip
gott
er
hann
átti
gecc
þar
a
&slong;ialfr
med
micit
foroneyti,
e&nscap;
er
hann
var
bui&nscap;
helt
hann
&slong;u
ðr
með
landi,
oc
&slong;iþan
ve&slong;tr
um
haf
oc
létti
eigi
ferð
sinni
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
til
Englandz
for
þa
þegar
a
fund
Knúts
konongs
fagnaði
konongr
hom
vel.
Siþan
bar
Einarr
up
orendi
sín
fyrir
konong.
&slong;egir
svá
at
hann
var
þa
comi&nscap;
at
vitia
heita
þeira
er
konongr
ha
fþe
mælt
at
Einarr
&slong;cyldi
bera
tígnar
nafn
ifir
noregi
ef
Haconar
Jarls
væri
eigi
við
co&slong;tr.
knútr
konongr
&slong;egir
at
þat
mál
vi&slong;&slong;i
alt
a&nscap;an
veg
við,
hefi
ec
nu
&slong;egir
hann
&slong;ent
menn
oc
jartegnir
minar
til
Danmerkr
til
Sveins
&slong;onar
mins
oc
þat
með
at
ec
hefi
honom
heitit
ríki
i
noregi
e&nscap;
ec
vil
halda
við
þic
vinátto
&slong;kaltu
hafa
þvílícar
nafnb&oogon;tr
af
mér
&slong;em
þu
hefir
burðe
til,
oc
vera
lendr
maðr
e&nscap;
hafa
veizlor
miclar.
oc
vera
því
frama&rscap;
e&nscap;
aðrir
lendir
menn,
&slong;em
þu
ert
meire
framqvæmdar
maðr
e&nscap;
aðrir
lendir
menn,
&slong;á
Einarr
þa
um
lut
sinn
hvert
hans
orende
myndi
verþa.
byzc
hann
þa
til
heimferðar.
E&nscap;
er
hann
vi&slong;&slong;i
fyrir
ætlan
konongsens
oc
&slong;va
þat
at
mi
cil
ván
var
ef
Oláfr
konongr
qvæmi
&avligacute;&slong;tan
at
ekki
myndi
frið&slong;amlict
i
landi,
com
Einari
þat
i
hug
at
ekki
mundi
undir
at
hra
pa
ferði&nscap;e
mei&rscap;
e&nscap;
&slong;va
&slong;em
hóf
ligaz
væri
ef
þeir
&slong;cyldi
beriaz
við
Oláf
konong
e&nscap;
hafa
ekki
til
framflutningar
rikis
&slong;ins
þa
heldr
e&nscap;
áþr(+K).
Siglde
Einarr
þa
i
haf
er
hann
var
at
því
búi&nscap;
oc
com
&slong;va
til
Noregs
at
aðr
váro
framcomin
þ&avlig;
tiþende,
er
þar
gerþuz
me&slong;t
a
þvi
&slong;umri.
CCVI.
Cap.
Fráá
Hőfdingium
i
Norege.
H&oogon;fþingiar
i
noregi
heldo
nió&slong;num
&avlig;&slong;tr
til
Sviþioðar
oc
&slong;uþr
til
Danmerkr
ef
Oláfr
konongr
qvæmi
&avlig;&slong;tan
or
Garðaríki,
fengo
þeir
þegar
&slong;purt
&slong;va
&slong;em
menn
fengo
&slong;ciotaz
farit
er
Oláfr
konongr
var
comi&nscap;
til
Sviþioðar
e&nscap;
þegar
er
þat
var
&slong;a&nscap;n&slong;purt,
þa
fór
her
boð
um
land
alt,
var
&slong;tefnt
út
almenn
ing
at
liþe,
com
þa
he&rscap;
&slong;aman,
e&nscap;
þeir
lendir
menn
er
váro
af
&AVlig;gðom
oc
Roga
landi
oc
H&oogon;rðalandi(+K).
þa
&slong;ciptuz
þeir
við,
&slong;nero
&slong;umir
norðr,
e&nscap;
&slong;umir
&avlig;&slong;tr
oc
þotti
hvartve&gscap;ia
liþ
fyrir
þurfa
Snero
&avlig;&slong;tr
&slong;ynir
Erlings
af
iaðri
oc
alt
liþ
þat
er
&avlig;&slong;tr
var
fra
þeim
váro
þeir
h&oogon;f
þingiar
fyrir
því
liþi,
e&nscap;
norðr
&slong;neriz
A&slong;la
cr
af
Finneyio
oc
Erlendr
or
gerði
oc
þeir
lendir
menn
er
norðr
váro
fra
þeim
þe&sscap;ir
er
nu
ero
nefndir
váro
allir
eið
&slong;varar
Knúts
konongs,
til
þess
at
taka
Oláf
konong
af
lífi
ef
þeim
gefi
f&oogon;ri
a
því.
CCVII.
Cap.
Ferd
Harallds
Sigurdar&slong;onar.
E&nscap;
er
þat
&slong;purþiz
i
Noreg
at
Oláfr
konongr
var
&avlig;&slong;tan
comi&nscap;
til
Sviþioðar,
þa
&slong;am
naðuz
&slong;aman
vinir
hans,
þeir
er
honom
vildo
liþ
veita,
var
i
þeim
flocki
tígna&slong;tr
maðr
Haraldr
Sigurðar
&slong;on
broðir
Oláfs
konongs
hann
var
þa
xv
vetra
gamall,
micill
maðr
ve
xti
oc
ro&slong;cinma&nscap;ligr,
mart
var
þar
a&nscap;ara
gofugra
manna.
þeir
fengo
allz
vi
hund
roð
manna.
þa
er
þeir
foro
af
upl&avlig;n
dom
oc
&slong;tefndo
við
liþ
þat
&avlig;&slong;tr
vm
ei
ða&slong;cóg
til
vermalandz.
Siþan
&slong;tefndo
þeir
&avlig;&slong;tr
um
markir
til
Sviþioðar,
&slong;purþuz
þa
fyrir
um
ferðir
Oláfs
konongs.
CCIIX.
Cap.
Ferd
Olafs
Konwngs
wn
Svi-þjooð.
Oláfr
konongr
var
i
Sviþioð
um
várit
oc
hafþi
þaðan
nió&slong;nir
norðr
i
noreg
oc
fecc
þaðan
þa
eina
&slong;purn,
at
o
frið&slong;amlict
myndi
þangat
at
fara
oc
þeir
menn
er
norþan
comu
l&avlig;tto
hann
mioc
at
fara
i
landit,
hann
ha
fþe
þa
einraðit
fyrir
sér
at
fara
&slong;líct
&slong;em
aðr,
Oláfr
konongr
&slong;purði
mals
Onund
konong,
hvern
&slong;tyrc
hann
myn
di
veita
honom
at
&slong;&oogon;kia
land
&slong;itt.
Onundr
konongr
&slong;varar
&slong;va.
&slong;egir
at
Svíum
var
lítið
um
at
fara
i
noreg
her
f&oogon;r.
vitum
vér
&slong;egir
hann
at
norð
menn
ero
harðir
oc
o&rscap;osto
menn
miclir
oc
illir
heim
at
&slong;&oogon;kia
með
ofriði
&slong;kal
þat
eigi
&slong;eint
at
&slong;egja
þér
hvat
ec
vil
tille&gscap;ia,
ec
mun
fa
þér
cccc
manna
oc
ve
lit
af
hirð&slong;veitom
mínom
goð
hermenn
oc
vel
búna
til
bardaga.
Siþan
vil
ec
ge
fa
þér
lof
til
at
þu
farir
ifir
land
mitt
oc
fáir
þér
liþ
alt
þat
er
þu
mátt
oc
þér
vill
fylgia.
Oláfr
konongr
toc
þe&nscap;a
co&slong;t.
bióz
&slong;iþan
ferðar
sinnar.
Aztriþr
drótning
var
eptir
i
Sviþioðo,
oc
Ulfhildr
konongsdottir
CCIX.
Cap.
Ferd
Olafs
konwngs
til
Jaarnbera
Lands.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
hof
ferð
sína
þa
com
til
hans
liþ
þat
er
Sviakonongr
fecc
honom,
oc
váro
þat
cccc
manna,
fe&rscap;
konongr
þær
leiðir
er
Sviar
ku&nscap;o
fyrir,
&slong;tefndo
þeir
up
a
land
til
mar
ka
oc
comu
þar
fram
er
callat
er
járn
beraland.
þar
com
i
moti
konongi
liþ
þat
er
farit
hafðe
af
noregi
til
motz
við
hann,
&slong;em
hér
er
fy&rscap;
fra&slong;agt.
hitti
hann
þar
Harald
bróðor
sinn
oc
marga
aðra
frendr
sína
oc
varþ
þat
hi&nscap;
me&slong;ti
fagnaðar
fundr
h&oogon;fþo
þeir
þa
allir
&slong;aman
xíj
hundroð
manna
CCX.
Cap.
Fraa
Degi
Rijngs
Syni.
Dagr
er
maðr
nefndr
er
&slong;va
&slong;egir
at
hann
var
&slong;onr
Hrings
konongs
þe&sscap;
er
land
haf
ðe
flyit
fyrir
Oláfi
konongi,
e&nscap;
menn
&slong;egja
[e]at
Hringr
væri
&slong;onr
Dags
Hrings&slong;onar
Ha
raldz
&slong;onar
ens
harfagra.
Dagr
var
frændi
Oláfs
konongs.
þeir
feðgar
Hringr
oc
Dagr
h&oogon;fþo
&slong;taðfe&slong;tz
i
Sviaveldi
oc
h&oogon;fþo
þar
fengit
ríki
til
for
ráðz.
um
várit
er
Oláfr
konongr
var
comi&nscap;
&avlig;
&slong;tan
til
Sviþioðar,
&slong;endi
hann
orð
Dag
frænda
sínom.
þ&avlig;
at
Dagr
&slong;cyldi
ra
ðaz
til
ferðar
með
honom,
með
þa&nscap;
&slong;tyrc
allan
&slong;em
hann
hefir
til.
E&nscap;
ef
þeir
fa
land
eignaz
i
noregi
þa
&slong;cyl
di
Dagr
hafa
ríki
þar
eigi
mi&nscap;a
e&nscap;
forellri
hans
hafðe
haft.
E&nscap;
er
þessi
orð&slong;ending
com
til
Dags
þa
fell
honom
þat
væl
i
&slong;cap.
léc
honom
landmu
nr
mioc
a
at
fara
i
noreg
oc
taka
þar
við
ríki
því
&slong;em
frændr
hans
h&oogon;fðo
fy&rscap;
haft.
Svarar
hann
&slong;ciótt
þesso
máli
oc
hét
ferð
sinni.
Dagr
var
maðr
&slong;ciót
or
ðr
oc
&slong;ciótraðr,
akafa
maðr
micill
oc
hrey&slong;ti
maðr
micill,
e&nscap;
engi
&slong;pe
kingr
at
víti,
Siþan
&slong;amnaðe
hann
sér
liþe
oc
fecc
nær
xí(?+)j
hundroð
manna.
for
hann
með
þat
liþ
til
fundar
Oláfs
konongs.
CCXI.
Cap.
Ferd
Olafs
Konungs.
Oláfr
konongr
gerþi
orð
frá
sér
i
bygðir
oc
&slong;endi
orð
þeim
m&oogon;nnom
er
þat
vildo
hafa
til
féfangs
sér
at
afla
lut
&slong;ciptis,
oc
hafa
uptecþir
þær
er
ovinir
konongs
&slong;æti
fyrir
þa
&slong;cyldo
þeir
til
hans
coma
oc
honom
fylgia.
Oláfr
konongr
flutti
þa
her
sinn
oc
fór
um
markbygðir,
e&nscap;
&slong;umt
um
eyðimerkr
oc
optliga
um
votn
&slong;tór.
þeir
drógo
eða
báro
&slong;cipin
eptir
sér
milli
vatna&nscap;a.
fioldi
dreif
liþs
til
konongs
marka
menn
oc
&slong;tiga
menn,
er
þar
viða
&slong;iþan
callat
Olafsbúþir
&slong;em
hann
hafðe
nátt&slong;taðe,
hann
létti
eigi
ferði&nscap;i
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
fram
a
Iamtaland
for
þa
&slong;iþan
norðr
til
kialar,
&slong;ciptiz
liþ
hans
i
bygðirnar
oc
fór
mioc
&slong;undr
l&avlig;&slong;t,
meþan
þeir
vi&slong;&slong;o
ekki
ofriðar
vánir
E&nscap;
jafnan
er
þeir
&slong;cipto
liþe
síno,
þa
fylgðe
kononge
norðmanna
liþ,
e&nscap;
Dagr
for
þa
i
a&nscap;an
&slong;tað
með
&slong;itt
liþ,
e&nscap;
&slong;viar
i
þriðia
&slong;tað
með
síno
liþe.
CCXII.
Cap.
Fráá
Stiga
m&ocurl;nnum.
Me&nscap;
þeir
ero
nefndir
er
a&nscap;arr
hét
G&avlig;
caþorir
e&nscap;
a&nscap;a&rscap;
Afrafa&slong;ti.
þeir
váro
&slong;tígamenn
oc
hinir
me&slong;to
&slong;tígamenn,
ho
fþo
með
sér
xxx
manna
&slong;ina
maka,
þeir
br&oogon;ðr
váro
meire
oc
&slong;tercari
e&nscap;
aðrir
menn.
eigi
&slong;corte
þa
aræðe
oc
hug,
þeir
&slong;purðo
til
hers
þess
er
þar
for
ifir
land
oc
mælto
sín
a
milli
at
þat
myndi
vera
&slong;niallræði
at
fara
til
konongs
oc
fylgia
honom
til
landz
síns
oc
ganga
þar
i
fólc
o&rscap;osto
með
honom
oc
reyna
&slong;ic
svá
því
at
þeir
hofþo
ekki
fy&rscap;
i
bard&oogon;gum
verit
þeim
er
liðe
var
fylgt
til,
var
þeim
þat
forvitni
micil
at
&slong;ia
konongs
fylking,
þetta
rað
lícaðe
vel
foron&avlig;
tom
þeira,
gerþo
þa
ferð
&slong;ina
til
fun
dar
við
konong,
e&nscap;
er
þeir
coma
þar,
þa
gan
ga
þeir
með
&slong;veit
sína
fyrir
konong
oc
h&oogon;fðo
þeir
foron&avlig;tar
alvæpni
&slong;itt.
þeir
qv&oogon;ddo
hann,
hann
&slong;purði
hvat
m&oogon;nnom
þeir
&slong;e.
þeir
nefndo
&slong;ic
oc
&slong;egja
at
þeir
váro
þar
landz
menn.
þa
bera
þeir
up
orende
sín.
oc
buðo
konongi
at
fara
með
honom.
konongr
&slong;egir
at
honom
leítz
&slong;va
&slong;em
i
&slong;lícom
m&oogon;nnom
ma
ni
vera
goð
fylgð,
ec
em
fúss
&slong;egir
hann
við
&slong;lícom
m&oogon;nnom
at
taca,
eða
hvárt
erot
þér
cri&slong;tnir
menn
&slong;egir
hann.
G&avlig;caþórir
&slong;varar
&slong;egir
at
hann
var
hvárki
cri&slong;ti&nscap;
ne
heiði&nscap;,
hafum
vér
felagar
engan
a&nscap;an
atrúnað,
e&nscap;
trúm
a
okr
oc
afl
okkat
oc
&slong;igr
&slong;æli
oc
vi&nscap;z
ockr
þat
at
gnógo.
konongr
&slong;varar
&slong;cade
micill
er
menn
&slong;va
liþma&nscap;
ligir
&slong;kulo
eigi
a
cri&slong;t
trúa
&slong;capara
sinn
Þorir
&slong;varar
er
nokko&rscap;
&slong;a
i
þino
foro
neyti
konongr
cri&slong;tz
maðri&nscap;
er
meira
hafi
a
degi
vaxit
e&nscap;
vit
br&oogon;ðr.
konongr
bað
þa
&slong;círazc
láta
oc
taka
tru
rétta
þar
með
oc
fylgit
þa
mér
&slong;egir
hann.
&slong;kal
ec
þa
gera
ykkr
virþinga
menn
mi
cla,
e&nscap;
ef
þit
vilit
þat
eigi,
þa
farit
aptr
til
iðnar
ykka&rscap;ar.
Afra
fasti
&slong;varar
&slong;egir
at
hann
vildi
ecki
við
cri
&slong;tni
taka,
Snua
þeir
&slong;iþan
i
brot,
þa
mælti
G&avlig;caþórir
þetta
er
&slong;c&avlig;m
micil
er
konongr
þessi
gerir
o&sscap;
liðr&oogon;kia,
þar
com
ec
aldrigi
fy&rscap;
er
ec
væra
eigi
lútgengr,
við
aðra
menn,
&slong;kal
ec
aldrigi
aptr
hverfa
at
svá
gero.
Siþan
&slong;lóguz
þeir
i
&slong;véit
með
marka
m&oogon;nnom
&avlig;ðrom
oc
fylgðo
flockinom,
S&oogon;kir
þa
Oláfr
konongr
ve&slong;tr
til
kialar.
CCXIII.
Cap.
Syn
Olafs
Konungs.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
for
&avlig;&slong;tan
um
kiol
oc
&slong;ótti
þa
ve&slong;tr
af
fiallino,
&slong;va
at
land
lægði
þaðan
ve&slong;tr
at
&slong;ia,
oc
&slong;a
þa
þa&nscap;ug
landit,
Mart
liþ
fór
fy&rscap;
e&nscap;
konongr
oc
mart
&slong;iþa&rscap;,
reið
hann
þar
er
rúmt
var
um
hann,
var
hann
hlióþr
mælti
ekki
við
menn,
reið
hann
&slong;va
langa
hriþ
dags
at
hann
&slong;áz
litt
um,
þa
reið
biskop
at
honom
oc
mælti,
&slong;purðe
hvat
hann
hug&slong;a
ðe
er
hann
var
&slong;va
hlioðr,
því
at
konongr
var
jafnan
glaðr
oc
margmálugr
við
menn
&slong;ína
i
ferði&nscap;i
oc
gladdi
&slong;va
alla
þa
er
nær
honom
váro,
þa
&slong;varar
konongr
með
ahy&gscap;io
micilli,
undarliga
luti
hefir
borit
firir
mic
um
hriþ,
ec
&slong;a
nu
ifir
noreg
er
ec
leít
veítt
ve&slong;tr
af
fiallino,
com
mér
þa
i
hug,
at
ec
hafða
margan
dag
glaðr
verit
i
þvi
landi.
mér
gaf
þa
&slong;&ydot;n
at
ec
&slong;a
um
allan
þrandheim
oc
því
næ&slong;t
um
allan
Noreg
oc
svá
lengi
&slong;em
&slong;u
&slong;yn
hafþi
verit
firir
&avlig;gom
mér
þa
&slong;a
ec
æ
því
viðara,
alt
þar
til
er
ec
&slong;a
um
alla
verold,
bæðe
l&avlig;nd
oc
&slong;æ,
ec
ke&nscap;da
gerla
þa
&slong;taðe
er
ec
hafða
fy&rscap;
comit
oc
&slong;ét,
&slong;uma
þa
er
ec
hefi
haft
&slong;purn
af,
e&nscap;
jafnvel
hina
er
ec
hefi
eigi
fy&rscap;
heyrt
getit
bæðe
bygða
oc
obygða,
svá
vítt
&slong;em
veroldin
er,
biskop
&slong;egir
at
&slong;u
&slong;yn
var
heilaglig
oc
&slong;tormerkilig
CCXIV.
Cap.
Jarteign
umm
Akur.
Siþan
er
konongr
&slong;ótti
ofan
af
fiallino
þa
var
b&oogon;r
&slong;a
fyrir
þeim
er
a
Súlu
heitir
i
ofanverþri
bygði&nscap;i
i
verd&oogon;la
fylki
E&nscap;
er
þeir
&slong;ótto
ofan
at
b&oogon;nom,
þa
lágo
akrar
við
vegi&nscap;.
konongr
bað
menn
fara
&slong;pacliga
oc
&slong;pilla
eigi
eng
fyrir
bonda
gerþo
menn
þat
væl,
meþan
konongr
var
við.
E&nscap;
þær
&slong;veitir
er
&slong;iþa&rscap;
fóro,
þá
gafo
ecki
þesso
g&avlig;m,
oc
liopo
menn
&slong;va
vm
akri&nscap;
at
hann
var
allr
lagðr
at
jor
ðo.
Sa
boande
er
þar
bio
er
nefn
dr
þorgei&rscap;
fleckr,
hann
atti
í(?+)j
&slong;ono
væl
frumvaxta.
þorgeirr
fagnaði
væl
konongi
oc
hans
m&oogon;nnom
oc
b&avlig;ð
honom
allan
þa&nscap;
forbeina
er
hann
hafþe
f&avlig;ng
á.
konongr
toc
því
væl
oc
&slong;purði
þa
þorgeir
at
tiðendum
hvat
títt
væri
þar
i
landi,
eða
hvárt
&slong;amnaðr
nokko&rscap;
myndi
þar
vera
gerr
i
moti
honom
þorgeirr
&slong;egir
at
liþ
micit
var
&slong;aman
dregit
þar
i
þránd
heime
oc
þar
váro
comnir
lendir
menn
bæði
&slong;u&nscap;an
or
landi
oc
norþan
af
Haloga
landi
e&nscap;
eigi
veit
ec
&slong;egir
hann
hvart
þeir
ætla
því
liþe
at
&slong;tefna
yðr
i
mot,
eða
i
a&nscap;an
&slong;tað.
Siþan
kørði
hann
fyrir
konongi
&slong;caða
sinn
oc
o&slong;pect
konongs
manna,
er
þeir
hofðo
niðrbro
tið
oc
troþit
akra
hans
alla.
konongr
&slong;egir
at
þat
var
illa
orðit,
er
honom
var
mein
gert.
Siþan
reið
konongr
til
þar
&slong;em
akri&nscap;
hafþi
&slong;taðit
oc
&slong;á
at
akri&nscap;
var
allr
at
jorðu
lagðr
hann
reið
umhverfis
oc
mælti
Siþan,
þess
vænti
ec
boandi
at
Guð
mun
leiðrétta
&slong;ca
ða
þi&nscap;
oc
mun
akr
þessi
betri
a
vico
fre&slong;ti,
oc
varþ
þat
e&nscap;
bezti
akr
&slong;em
konongr
&slong;agði
konongr
dvaldiz
þar
um
nótt,
e&nscap;
at
morne
bió
hann
ferð
sína.
hann
&slong;egir
at
þorgeirr
bøndi
&slong;cyldi
fara
með
honom
e&nscap;
er
hann
b&avlig;ð
til
ferðar
ija
&slong;ono
sína,
þa
&slong;egir
konongr
at
þeir
&slong;kulo
eigi
fara
með
honom,
e&nscap;
&slong;veinar
vil
do
þo
fara.
konongr
bað
þa
eptir
vera,
e&nscap;
er
þeir
villdo
ekki
letiaz,
þa
villdo
hirðmenn
konongs
binda
þá.
konongr
mælti
er
hann
&slong;a
þat,
fare
þeir,
aptr
muno
þeir
coma.
Sva
for
&slong;em
konongr
&slong;egir
vm
&slong;veinana.
CCXV.
Cap.
Skijrdir
Marka
menn.
Þa
flytia
þeir
her
sinn
ut
til
Stafs
e&nscap;
er
hann
com
a
Stafam&ydot;rar,
þa
atti
hann
dv&oogon;l.
þa
&slong;purði
hann
til
&slong;a&nscap;z
at
b&oogon;ndr
fóro
með
her
móti
honom
oc
þat
at
þa
mundi
hann
o&rscap;osto
eiga
bratt
þa
ca&nscap;aði
konongr
lið
&slong;itt
oc
var
&slong;corat
mann
tal.
þa
fu&nscap;duz
i
hernom
ix
hundroþ
hei
ði&nscap;a
manna,
e&nscap;
er
konongr
vi&slong;si
þat
þa
bað
hann
þa
&slong;círaz
láta.
Segir
&slong;va
at
hann
vill
eigi
heiðna
menn
hafa
i
o&rscap;osto
með
sér.
muno
vér.
&slong;egir
hann
ekki
mega
trey&slong;taz
liðs
fiolda
Guði
&slong;kulo
vér
trey&slong;taz,
því
at
með
crapti
oc
mi&slong;cunn
muno
vér
&slong;igr
fa,
e&nscap;
eigi
vil
ec
blanda
heíðno
fólki
við
menn
mina
E&nscap;
er
þat
heyrðo
heiðingiar,
þa
báro
þeir
&slong;aman
rað
sín
oc
at
lyctom
léto
&slong;cí
raz
cccc
manna,
e&nscap;
D
neítto
cri&slong;tni,
oc
&slong;neri
þat
liþ
aptr
til
síns
landz.
þa
ganga
þar
fram
þeir
br&oogon;ðor
með
&slong;itt
liþ
G&avlig;
caþórir
oc
Afrafasti
oc
bioða
konongi
e&nscap;
gengi
sítt(+K),
hann
&slong;pyrr
ef
þeir
hefðe
þa
&slong;cirn
tecit
G&avlig;ca
þorir
&slong;egir
at
þat
var
eigi,
konongr
bað
þa
taka
&slong;círn
oc
trú
rétta
e&nscap;
fara
a
brot
at
&avlig;ðrom(+K)
co&slong;ti,
þeir
&slong;nero
þa
fra
i
brot
oc
tóko
tal
sín
i
milli,
oc
reðo
um
hvert
rað
up
&slong;cyl
di
taca.
þa
mælti
Afrafasti
Sva
er
at
&slong;egja
fra
mino
&slong;capi,
at
ec
vil
ekki
aptr
hverfa,
mun
ec
fara
til
o&rscap;osto
oc
veita
liþ
&avlig;ðrom
hvárom,
e&nscap;
eigi
þicki
mér
&slong;cipta
i
hvarom
flocki
ec
em,
þa
&slong;varar
G&avlig;caþórir
ef
ec
&slong;kal
til
o&rscap;osto
fara
þa
vil
ec
konongi
liþ
veíta,
þvíat
honom
er
liþs
þorf
mei
re,
e&nscap;
ef
ec
&slong;kal
a
Guð
nockot
trúa
hvat
er
mér
verra
at
trúa
a
Hvítacri&slong;t
e&nscap;
a
a&nscap;at
goð.
Nu
er
þat
mitt
ráð
at
vér
látim
&slong;círaz
ef
konongi
þickir
þat
miclo
máli
&slong;cipta.
forum
þa
&slong;iþan
til
o&rscap;osto
með
honom,
þesso
játa
þeir
allir
ganga
&slong;iþan
til
konongs
oc
&slong;egja
at
þeir
vilia
þa
&slong;círn
taka(+K)
váro
þeir
þa
&slong;círþir
af(+K)
ke&nscap;i
m&oogon;nnom,
oc
váro
by&slong;co
paðir.
konongr
toc
þa
i
hirðlog
með
sér,
oc
&slong;egir
at
þeir
&slong;cyldo
vera
undir
merki
hans
i
o&rscap;osto
CCXVI.
Cap.
Tala
Olafs
Konungs.
Oláfr
konongr
hafþe
þa
til
&slong;a&nscap;z
&slong;purt
at
&slong;camt
mundi
vera
til
þe&sscap;
er
hann
mundi
o&rscap;osto
eiga
við
bøndr,
e&nscap;
&slong;iþan
er
hann
ha
fþe
ka&nscap;at
liþ
&slong;itt
oc
&slong;corat
var
ma&nscap;tal
oc
hafðe
hann
þa
mei&rscap;
e&nscap;
xxx
hundroð
manna
oc
þótti
þat
þa
vera
mi
cill
herr
a
einom
velli.
Siþan
talaðe
konongr
fyrir
liþino
oc
mælti
svá.
Ver
h&oogon;
fom
miki&nscap;
her
oc
fritt
liþ,
nu
vil
ec
&slong;egia
m&oogon;nnom
hveria
&slong;cipan
ec
vil
ha
fa
a
liþe
váro,
ec
mun
láta
fara
merki
mitt
fram
i
miðio
liðe
oc
&slong;kal
þar
fylgia
hirð
min
oc
ge&slong;tir
oc
þar
með
liþ
er
til
vár
com
af
up
l&avlig;ndom
oc
svá
þat
liþ
er
hér
com
til
vár
i
þrandheimi.
E&nscap;
til
h&oogon;gri
handar
frá
mino
merki,
&slong;kal
vera
Dagr
Hrings&slong;on
oc
með
honom
þat
liþ
alt
er
hann
haf
ðe
til
f&oogon;roneytis
við
o&sscap;.
&slong;kal
hann
hafa
a&nscap;at
merki,
e&nscap;
til
vin&slong;tri
handar
fra
mi
&nscap;i
fylking,
&slong;kal
vera
þat
liþ
er
Svia
konongr
fecc
o&sscap;,
oc
allt
þat
liþ
er
til
vár
com
i
Sviaveldi,
&slong;kulo
þeir
hafa
et
iija
mer
ki,
vil
ec
at
menn
&slong;kiptiz
i
&slong;veitir
oc
heimtiz
&slong;aman
frændr
oc
ku&nscap;
menn,
því
at
þa
mun
hve&rscap;
a&nscap;ars
bezt
gæta
oc
hve&rscap;
a&nscap;an
ke&nscap;a.
vér
&slong;kulom
marka
liþ
vart
alt,
gera
hercumbl
a
hiál
mum
várom
oc
&slong;cioldom,
draga
þar
með
bleiko
á
cros&slong;i&nscap;
hælga,
e&nscap;
ef
vér
comum
i
o&rscap;osto,
þa
&slong;kulo
vér
hafa
allir
eitt
orðtac,
framm
framm
cri&slong;tz
menn
cro&slong;s
menn
konongs
menn,
vér
manom
hlió
ta
þu&nscap;ar
fylkingar
ef
vér
h&oogon;fom
liþ
færa,
þvíat
ec
vil
at
þeir
cringi
eigi
um
o&sscap;
síno
liþe.
Sciptiz
menn
nu
i
&slong;veitir,
e&nscap;
&slong;iþan
&slong;kal
&slong;vei
tom
&slong;cipa
i
fylkingar,
oc
viti
þa
hve&rscap;
sína
&slong;toðo
oc
gefi
g&avlig;m
at
hvert
hann
er
fra
merki
þvi
er
hann
er
undir&slong;cipaðr,
vér
manom
nu
hal
da
fylkingo
oc
&slong;kulo
menn
hafa
al
væpni
dag
oc
nótt,
þar
til
er
vér
vitom
hvar
fundr
vá&rscap;
mun
verþa
oc
bo
anda.
Siþan
er
konongr
hafþe
talat
þa
fylcto
þeir
liþe
síno
oc
&slong;cipaðo
eptir
þvi
&slong;em
konongr
hafðe
fyrir
mælt.
Eptir
CCXVII.
Cap.
Máál&slong;tefna
Olafs
konungs.
þat
atti
konongr
&slong;tefno
við
&slong;veitar
h&oogon;fþingia
váro
þa
comnir
þar
menn
er
konongr
hafðe
&slong;endt
i
heraþit
at
krefia
boendr
liþs,
þeir
ku&nscap;o
þ&avlig;
tiðende
or
bygði&nscap;i(+K)
at
&slong;egja
þar
&slong;em
þeir
h&oogon;fþo
farit
at
víþa
var
aleyða
at
vígiom
m&oogon;nnom
oc
var
þat
fólc
farit
i
b&oogon;nda
&slong;amnað.
E&nscap;
þar
&slong;em
þeir
hitto
menn
þa
vildo
fáir
þeim
fylgia
e&nscap;
fle&slong;tir
&slong;v&oogon;roðo
því
at
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
&slong;áto
heima
at
þeir
vildo
hváregom
fylgia
vildo
eigi
beriaz
móti
konongi
oc
eigi
móti
frændom
sínom.
h&oogon;fþo
þeir
fátt
liþ
fengit.
þa
&slong;purþi
konongr
menn
raðz
hvat
&slong;y&nscap;diz
tilt&oogon;kiligaz.
Fi&nscap;r
&slong;varar
mále
konongs.
Segia
mun
ec
&slong;egir
hann
hvernog
gert
myndi
ef
ec
&slong;cylda
raða,
þa
mundo
vér
fara
her&slong;cildi
um
allar
bygðir
ræna
fe
&oogon;llo
e&nscap;
bre&nscap;a
&slong;va
vendiliga
bygð
alla
at
alldri
&slong;t&oogon;ði
kot
eptir,
gial
da
&slong;va
b&oogon;ndum
drottin
&slong;vikin,
hy&gscap;
ec
at
margr
mundi
þa
l&avlig;&sscap;
vera
við
floc
kinn
ef
hann
&slong;er
heim
reyk
e(+K)
loga
til
hu&slong;a
sinna.
E&nscap;
veit
og&oogon;rla
hvat
er
títt
er
um
born
eða
konor
eða
gamal
menne
feðr
þeira
eða
m&oogon;ðr
eða
a&nscap;at
frendlið,
vænti
ec
&slong;egir
hann.
ef
nokorir
raða
til
at
rivfa
&slong;amnaði&nscap;
at
þa
mane
brátt
þy&nscap;az
fylkingar
þeira,
þvíat
svá
er
b&oogon;ndum
gefit
at
þat
rað
er
þa
er
nyiaz
þat
er
þa
&oogon;llom
k&oogon;r&slong;t.
E&nscap;
er
finnr
l&avlig;c
mali
síno
þa
gerþo
menn
þar
at
goðan
róm,
lícaðe
m&oogon;rgom
væl
at
raða
til
fefanga,
e&nscap;
&oogon;llom
þotto
b&oogon;ndr
macligir
til
&slong;caða,
e&nscap;
liclict
þat
er
Finnr
&slong;agðe
at
bøndr
mundo(+K)
vera
margir
l&avlig;sir
við
&slong;amnaði&nscap;.
Þormodr
Kol
brúnar
&slong;cáld
qvað
þa
vísu
Bre&nscap;om
&oogon;ll
fyrir
i&nscap;an
i&nscap;ey
þ&avlig;
er
vér
fi&nscap;om
land
tegaz
he&rscap;
með
hiorvi
hverbiorg
fyrir
gram
vera
ys
hafe
allra
húsa
i&nscap;þr&ocurl;ndir
kol
&slong;i&nscap;a
angr
&slong;kal
kveyct
i
klungri
k&oogon;ll
ef
ec
ma
valda
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
[hafðe]
heyrðe
akafa
lyð&slong;ens,
þa
crafþi
hann
sér
hlioðs
oc
mælti
&slong;iþan.
Hafa
b&oogon;ndr
verþleic
til
þe&sscap;
at
&slong;va
væri
gert
&slong;em
þér
vi
lit,
þat
vita
þeir
at
ec
hefi
gert
þat
at
bre&nscap;a
i&nscap;in
fyrir
þeim,
oc
veitt
þeim
aðrar
&slong;tórar
ref&slong;ingar,
gerþa
ec
þa
þat
at
bre&nscap;a
fyrir
þeim
er
þeir
h&oogon;fþo
aðr
gengit
af
trú
sinni
oc
tecit
up
blót,
e&nscap;
vildo
ekki
láta
at
orðom
minum,
átto
vér
þa
guðs
ré
ttar
at
reka.
Nu
ero
þessi
drotti&nscap;
&slong;vic
miclo
mi&nscap;a
verþ.
þótt
þeir
halde
eigi
trú
sína
við
mic
oc
muno
þo
þe&sscap;i
eigi
þic
kia
vel&slong;ama
þeim
er
ma&nscap;doms
menn
vilia
vera,
nu
a
ec
hér
nokoro
hemil
la(+K)
at
veita
nokora
frían
er
þeir
mis
gera
við
mic
e&nscap;
þa
er
þeir
hatoðuz
við
Guð,
nu
vil
ec
at
menn
fari
&slong;pacliga
oc
geri
engi
hervirki.
vil
ec
fara
fyr&slong;t
til
fundar
við
b&oogon;ndr
oc
&slong;ættumz
vér
þa
er
væl,
e&nscap;
ef
þeir
halda
bardaga
i
móti
o&sscap;,
þa
ero
þar
í(?+)j
co&slong;tir
firir
h&avlig;ndom
oc
ef
f&oogon;llom
i
o&rscap;osto
þa
er
því
velraðit
at
fara
þangat
eigi
með
ránfe,
e&nscap;
ef
vér
&slong;igromz
þa
&slong;kulo
þér
vera
arft&oogon;co
menn
þeira
er
nu
beriaz
moti
o&sscap;,
þvíat
þeir
muno
þar
&slong;umir
falla
e&nscap;
&slong;umir
flyia
oc
hafa
hvarirtve&gscap;io
fyrir
gert
allri
eigo
&slong;i&nscap;i,
e&nscap;
þa
er
gott
at
gan
ga
til
búa
&slong;tó&rscap;a
e&nscap;
b&oloop;ir
vegligir
e&nscap;
þess
n&ydot;tr
engi
er
brent
er,
&slong;va
ránfé
fe&rscap;
at
&slong;piollum
miclo
mei
ri
luti
e&nscap;
þat
er
nytt
verþr
af,
&slong;kulo
vér
nu
fara
dreift
út
eptir
bygði&nscap;e
oc
hafa
með
o&sscap;
alla
vigia
menn
þa
er
vér
fám,
&slong;kulo
oc
h&oogon;&gscap;va
bu
e
ða
taca
aðra
vi&slong;t
&slong;va
&slong;em
menn
þurfo
til
at
f&oogon;ða
&slong;ic,
e&nscap;
menn
geri
ekki
a&nscap;at
&slong;pell
virki.
Vel
þicki
mér
at
drepnir
&slong;e
nió&slong;nar
menn
bónda
ef
þér
tacið,
þa
&slong;kal
Dagr
fara
oc
hans
liþ
et
n&oogon;rðra
ofan
eptir
dalnom.
E&nscap;
eg
mun
fara
ut
þioð
vegi&nscap;,
oc
hittumz
at
qveldi
h&oogon;fum
allir
eitt
náttból.
CCXVIII.
Cap.
Fráá
Skaalldum
Olafs
Konungs
Sva
er
&slong;agt
at
þa
er
Oláfr
konongr
fyl
cti
liþe
síno,
þa
&slong;cipaðe
hann
m&oogon;nnom
i
&slong;cialdborg
er
halda
&slong;cylde
fyrir
i
bardaga
oc
valde
þar
til
þa
menn
er
&slong;ter
ca&slong;tir
váro
oc
&slong;narpa&slong;tir
þa
callaði
hann
til
sín
&slong;cáld
sín
oc
bað
þa
ganga
i
&slong;ciald
borgina,
&slong;kulot
þér
&slong;egir
hann
hér
vera
oc
&slong;iá
þ&avlig;
tiðendi
er
hér
geraz,
er
yðr
þa
eigi
&slong;egiandi
&slong;aga
til,
því
at
þér
&slong;kulot
fra
&slong;egia
oc
yrkia
um
&slong;iþan,
þar
var
þa
þormoðr
Kolbrunar
&slong;cáld
oc
Git
zo&rscap;
Gullbrá
fo&slong;tri
Hofgarða
Refs
oc
hi&nscap;
iij
Þorfi&nscap;r
mú&nscap;r
þa
mælti
Þormóðr
til
Gitzorar
Ston
dom
eigi
&slong;va
þrongt
lagsmaðr,
at
eigi
nái
Sigvatr
Scáld
rumi
síno
þa
er
hann
kømr,
hann
mun
vera
vilia
fyrir
konongi
oc
ekki
mun
konongi
a&nscap;at
líca
konongr
heyrði
þetta
oc
&slong;varar
ekki
þarf
Sigvati
at
&slong;neiða
þótt
hann
&slong;é
eigi
hér,
opt
hefir
hann
mér
vel
fylgt,
hann
mun
nu
biðia
fyrir
o&sscap;
oc
mun
þess
e&nscap;
allmioc
þurfa.
þormóðr
&slong;egir
vera
ma
þat
konongr
at
þér
&slong;e
nu
b&oogon;na
me&slong;t
þorf
e&nscap;
þunt
mundi
vera
um
merki&slong;tongina
ef
allir
hirðmenn
þinir
væri
nu
a
ruma
vegi,
var
þat
oc
&slong;att
at
vér
t&oogon;ldum
þa
at
því
er
engi
fecc
rum
fyrir
Sigvati
þot
mæla
vildi
við
yðr,
þa
mælto
þeir
sín
a
milli
&slong;ogðo
at
þat
væri
vælfallit
at
yrkia
ámi&nscap;ingar
visor
nokkorar
um
þ&avlig;
tiðende
er
þa
mundo
bratt
at
h&avlig;ndom
beraz
þa
qvað
Gizo&rscap;
Scala
oglaðan
ífa
orð
fregni
þat
borða
buumc
við
þr&oogon;ng
a
þingi
þegns
dóttir
mic
fregna
þótt
&slong;igr
ru&nscap;ar
&slong;vi&nscap;ir
&slong;egi
ván
heðins
qvánar(+K)
verom
i
ála
eli
&avlig;&slong;tr
bragningi
at
tr&avlig;&slong;ti
Þa
qvað
þorfi&nscap;r
mu&nscap;r
aðra
víso
R&oogon;ckr
at
regni
miclo
randar
garþz
ens
harða
vill
við
ví&slong;a
&slong;niallan
verd&oogon;la
liþ
beriaz
verium
allvalld
&oogon;rvan
&oogon;lum
teitan
má
&slong;veita
fellum
þrøogon;ndr
i
þundar
þess
e&gscap;ivmz
vér
hre&gscap;i
þa
qvað
þormoðr
Ala
þreyngr
at
eli
&oogon;r&slong;ticlandi
miclo
&slong;cyldo
eigi
&slong;celcnir
h&avligacute;ldar
&slong;calm&oogon;lld
vex
nu
falma
buumz
við
&slong;ócn
e&nscap;
&slong;l&ocurl;cni
&slong;e&gscap;r
&slong;cyli
orð
um
f&oogon;rðaz
er
at
geirþingi
gongum
gu&nscap;reifr
með
Oleifi
visor
þe&sscap;ar
namo
menn
þa
þegar.
CCXVIIII.Cap.
Sáálugi&ocurl;f
Olafs
Konungs.
Siþan
bio
konongr
ferð
sína
oc
&slong;ótti
ut
eptir
d&oogon;lonom,
hann
toc
sér
náttból,
oc
com
þar
þa
&slong;aman
alt
liþ
hans,
oc
lá
go
um
nóttina
úti
undir
&slong;cioldum
sínom,
e&nscap;
þegar
er
ly&slong;ti
bió
konongr
heri&nscap;
fluttiz
þa
e&nscap;
ut
eptir
dalnom
er
þeir
váro
at
því
búnir,
þa
comu
til
konongs
b&ocurl;ndr
mioc
margir
oc
gengo
fle&slong;tir
i
lið
með
honom
oc
ku&nscap;o
allir
eitt
at
&slong;egia
at
lendir
menn
h&oogon;fðo
&slong;aman
dregit
her
ovígian
oc
þeir
ætlaðo
bardaga
at
halda
við
konong,
þa
toc
konongr
margar
mercr
&slong;ilfrs
oc
fecc
i
hen
dr
einom
boanda
oc
mælti
&slong;iþan,
fe
þetta
&slong;kaltu
varþveita
oc
&slong;cipta
&slong;iþan
le&gscap;ia
&slong;umt
til
kirkna,
e&nscap;
&slong;umt
gefa
ke&nscap;i
m&oogon;nnom,
&slong;umt
&oogon;lmo&slong;o
m&oogon;nnom
oc
gefa
fyrir
líf
oc
&slong;ál
þeira
manna
er
falla
i
o&rscap;osto
oc
beriaz
i
móti
o&sscap;.
B&oogon;ndi
&slong;varar
&slong;kal
fe
þetta
gefa
til
&slong;álobótar
yðrom
m&oogon;nnom
konongr.
þa
&slong;varar
konongr,
þetta
fe
&slong;kal
gefa
fyrir
&slong;ál
þeira
manna
er
með
b&oogon;ndom
ero
i
o&rscap;osto
oc
falla
firir
vapnom
va&rscap;a
manna,
e&nscap;
þeir
menn
er
o&sscap;
fylgia
i
o&rscap;osto
oc
þar
falla,
þa
muno
vér
biargaz
at
allir
&slong;aman
CCXX.Cap.
Fraa
Þormoodi
KolbrwnarSkaalldi.
Þa
nott
er
Oláfr
konongr
lá
i
&slong;amnaðinom
oc
aðr
er
frá&slong;agt,
vacþi
hann
longom
oc
bað
til
guðs
fyrir
sér
oc
liðe
&slong;ino
oc
&slong;o
fnaðe
lítt.
Ra&nscap;
a
hann
h&oogon;fgi
móti
de
ginom,
e&nscap;
er
hann
vacnaði
þa
ra&nscap;
dagr
up,
konongi
þótti
heldr
&slong;nemt
at
vekia
heri&nscap;,
þa
&slong;purþi
hann
hvar
Þormóðr
Scáld
væri
hann
var
þar
nær
oc
&slong;varar
&slong;purþi
hvat
konongr
vildi
honom,
konongr
&slong;egir
tel
þu
o&sscap;
qvæþi
nockot
Þormóðr
&slong;ettiz
up
oc
qvaþ
hátt
mioc
svá
at
heyrði
um
allan
heri&nscap;,
hann
qvað
Biarka
mál
en
forno
oc
er
þetta
uphaf
Dagr
er
up
comi&nscap;
dynia
hana
fiaðrar
mál
er
víl
mogum
at
vi&nscap;a
erfiþi
vaki
æ
oc
vaki
vina
h&oogon;foð
allir
enir
&oloop;zto
aðils
vm
&slong;i&nscap;ar.
Hár
hi&nscap;
harðgreipi
hrólfr
&slong;ciótande
ættum
goþir
menn
þeir
er
ekki
flyia
vecka
ec
yðr
at
víni
ne
at
vífs
rúnom
heldr
vec
ec
yðr
at
horðum
hilldar
leiki
þa
vacnaði
liþit,
e&nscap;
er
lokit
var
qvæþino
þa
þockoðo
menn
honom
qvæþit.
oc
fa&nscap;z
m&oogon;nnom
micit
vm
oc
þótti
vel
til
fundit
oc
colloðo
qvæþit
hús
carla
hv&oogon;t,
konongr
þac
caðe
honom
&slong;cemtan
&slong;ina.
Siþan
toc
konongr
gullhring
oc
&slong;toð
hálfa
morc.
oc
gaf
þormóði
þormóðr
þackaði
konongi
giof
sína
oc
mælti.
goþan
eigom
vér
konong,
e&nscap;
vant
er
nu
at
&slong;iá
hver&slong;o
langlifr
konongr
verþr.
Su
er
b&ocurl;n
min
konongr
at
þu
látir
ockr
hvarki
&slong;ciliaz
lifs
ne
d&avlig;ða
konongr
&slong;varar
allir
muno
vér
&slong;aman
fara
meþan
ec
ræð
fyrir,
ef
þér
vilit
eigi
við
mic
&slong;ci
liaz,
þormóðr
mælti
þess
vætti
ec
konongr
hvárt
&slong;em
friðr
er
betri
eða
verri
at
ec
&slong;ia
nær
yðr
&slong;taddr
meþan
ec
a
þess
co&slong;t
hvat
&slong;em
vér
&slong;pyrium
til
hvar
Sigvatr
fe&rscap;
með
gulli&nscap;
hiallta&nscap;.
Siþan
qvað
þormóðr
Þér
mun
ec(+K)
[e&nscap;]
u&nscap;z
&oogon;þrom
allvaldr
náit
&slong;caldum
nær
vættir
þu
þeira
þingdiarfir
vm
kne
hvarfa
br&avlig;t
comumz
vér
þo
at
veitim
valtafn
frekom
hrafne
viz
eigi
þat
vága
vi&gscap;ruðr
eþa
hér
li&gscap;iom
CCXXI.
Cap
Olafr
Konungr
kemr
aa
Stikla&slong;tadi.
Oláfr
konongr
flutti
heri&nscap;
ut
eptir
dal
nom
for
þa
e&nscap;
Dagr
með
síno
liþe
aðra
leið,
konongr
létti
eigi
ferð
sinni
aðr
hann
com
ut
a
Sticlar&slong;taði,
þa
&slong;a
þeir
her
bon
da
oc
fór
þat
liþ
dreift
mioc
oc
var
&slong;va
micill
fioldi
at
af
hveriom
&slong;tíg
dreif
liþit,
e&nscap;
viða
þar
er
&slong;tórfloccar
fóro
&slong;aman,
þeir
&slong;a
hvar
&slong;veit
manna
for
ofan
or
veradal
oc
hofþo
þeir
á
nió&slong;n
verit,
oc
fóro
nær
því
&slong;em
liþ
konongs
var
oc
fundo
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
&slong;camt
var
i
mil
li
þeira,
&slong;va
at
menn
mátto
ke&nscap;az
þar
var
Rútr
af
vi&gscap;io
með
xxx
manna,
&slong;iþan
mælti
konongr
at
ge&slong;tir
&slong;cyldo
fara
at
moti
Rúti
oc
taka
hann
af
lífi,
váro
menn
þess
vercs
fliótir,
þa
mælti
konongr
til
þeira
J&slong;lendinga
&slong;va
er
mér
&slong;agt
at
þat
&slong;e
&slong;iðr
a
I&slong;landi
at
b&oogon;ndr(+K)
&slong;e
&slong;cyldir
a
h&avligacute;&slong;tom
at
gefa
[yðr
rút
til]
[huscorlom
sínom]
Slága(+K)
&slong;&avlig;ð,
nu
vil
ec
þar
gefa
yðr
Rút
til
&slong;látrs
þeir
enir
i&slong;lenzco
váro
þe&sscap;
vercs
&avlig;ðe&gscap;iaðir
oc
fóro
þegar
at
Rúti
með
&avlig;ðrom
m&oogon;nnom
var
Rútr
drepinn
oc
&avlig;ll
&slong;veít
&slong;u
er
honom
fylgði,
konongr
nam
&slong;taðar
oc
&slong;toðvaðe
her
&slong;i&nscap;
er
hann
com
a
Sticla&slong;taðe,
bað
konongr
menn
&slong;tíga
af
he&slong;tum
oc
búaz
þar
um
menn
gerþo
&slong;em
konongr
mælti,
&slong;iþan
var
&slong;cotit
a
fyl
king
oc
&slong;ett
up
merkin.
Dagr
var
þa
e&nscap;
eigi
comi&nscap;
með
&slong;itt
lið,
oc
mi&slong;ti
þe&sscap;
fylkingar
arm&slong;ins,
þa
mælti
konongr
at
þeir
uplendingar
&slong;cyldo
þar
fram
ganga
oc
taka
up
merkin
þicki
mér
þat
rað
&slong;egir
konongr
at
Haraldr
bróðir
minn
&slong;é
eigi
i
o&rscap;osto
þvíat
hann
er
barn
at
alldri.
Haraldr
&slong;varar
ec
&slong;kal
vera
at
ví&slong;o
i
o&rscap;osto,
e&nscap;
ef
ec
em
svá
o&slong;tercr,
at
ec
má
eigi
valda
&slong;verþino
þa
ka&nscap;
ec
þar
gótt
rað
til
at
binda
skal
hondina
við
meðalkafla&nscap;,
engi
&slong;kal
vera
viliaðr
betr
e&nscap;
ec
at
vera
oþarfr
þeim
b&oogon;ndonom,
vil
ec
fylgia
&slong;veitun
gom
minom.
Sva
&slong;egja
menn
at
Haraldr
qvað
þa
víso
þessa
Þora
mun
ec
þa&nscap;
arm
veria
þat
er
eckio
munr
necqvat
rioðum
vér
af
reiðe
r&avlig;nd
er
ec
i
hl&ydot;t
&slong;tanda
gengra
greppr(+K)
hi&nscap;
ungi
gu&nscap;blíþr
þar
er
&slong;l&avlig;g
ríþa
herþa
menn
at
morði
mót
a
hæl
fyrir
&slong;piotum
Haraldr
reð
því
at
hann
var
i
o&rscap;osto.
CCXXII.
Cap.
Fraa
Þorgils
Halmo&slong;yni.
Þorgils
Hálmo
&slong;on
er
maðr
nefndr
bon
de
&slong;a
er
bio
a
Sticla&slong;t&oogon;ðum
faðir
Grims
góða.
þorgils
b&avlig;ð
konongi
liþ&slong;emd
sína
oc
vera
i
bardaga
með
honom,
konongr
bað
hann
hafa
þ&avlig;cc
fyrir
boð
&slong;itt,
e&nscap;
ec
vil
&slong;egir
konongr
at
þu
boandi
sér
eigi
i
bardaga,
veit
o&sscap;
heldr
hitt
at
biarg
m&oogon;nnom
várom
eptir
bardaga
þeim
er
&slong;árir
ero,
e&nscap;
veit
hinum
um
búnað
er
falla
i
o&rscap;osto,
svá
ef
þeir
atburðir
verþa
boande
at
ec
fell
i
bardaga
þessom,
veit
þa
þionosto
lí
ki
mino
&slong;em
n&avlig;ð&slong;yn
be&rscap;
til
ef
þér
er
þat
eigi
ba&nscap;að.
þorgils
hét
þesso
konongi
&slong;em
hann
beidde.
CCXXIII.Cap.
Tala
Olafs
Konungs.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
hafðe
fylct
liði
síno,
þa
talaðe
hann
fyrir
þeim,
mælti
&slong;va
at
menn
&slong;cyldo
herða
hugi
sína
oc
ganga
diarfliga
fram
ef
o&rscap;osta
verþr
&slong;egir
hann,
hofom
vér
liþ
gott
oc
micit.
E&nscap;
þott
bøndr
hafi
liþ
meira
nokuro,
þa
man
&avlig;ðna
ráða
&slong;igri,
er
því
fyrir
yðr
at
ly
&slong;a
at
ec
mun
eigi
flyia
or
o&rscap;osto
þessi,
&slong;kal
ec
a&nscap;at
hvart
&slong;i
graz
a
b&oogon;ndum
eða
falla
i
o&rscap;osto.
vil
ec
þess
biðia
at
&slong;a
lutr
comi
up
er
Guð
sér
at
mér
gegnir
bezt,
&slong;kulom
vér
því
trey&slong;taz
at
vér
hofum
rettara
at
mæla
en
b&oogon;ndr,
oc
því
þar
með
at
Guð
mune
o&sscap;
frel&slong;a
eigor
várar
eptir
o&rscap;osto
þessa,
e&nscap;
elligar
veita
o&sscap;
miclo
meire
l&avligacute;n
fyrir
þat
lát
er
vér
fám
hér,
e&nscap;
vér
ku&nscap;im
&slong;ialfir
at
&oogon;&slong;cia
o&sscap;,
e&nscap;
ef
ec
hl&ydot;t
um
at
mæla
eptir
o&rscap;osto
þa
&slong;kal
ec
g&oogon;ða
yðr
hvern
eptir
sínom
verþleicom,
oc
því
hver
nug
hve&rscap;
gengr
fram
i
o&rscap;osto,
mun
þa
ef
vér
h&oogon;fum
&slong;igr
vera
gnógt
bæþi
l&avlig;nd
oc
l&avligacute;sir
&avligacute;rar
at
&slong;cipta
því
með
yðr
er
nu
fara
með
aðr
ovinir
várir,
veitom
&slong;em
harða
&slong;ta
atg&oogon;ngo
ena
fyr&slong;to,
því
at
&slong;ciott
mun
um&slong;cipta
ef
liðs
munr
er
micill,
eigvm
vér
&slong;igrs(+K)
von
af
&slong;ciotum
atburðum,
e&nscap;
hitt
mun
o&sscap;
þungt
falla
ef
vér
beriumz
til
møðe,
svá
at
menn
verþi
fyrir
þvi
ovígir,
mvno
vér
eiga
mi&nscap;a
deil
ldar
liþ,
e&nscap;
þeir
er
ymsir
ganga
fram
e&nscap;
&slong;umir
hlífaz
oc
hvílaz
E&nscap;
ef
vér
g&oogon;rum
&slong;va
harða
hriþina
at
þeir
&slong;núa
undan
er
frem&slong;tir
ero,
þa
mun
hve&rscap;
falla
ifir
annan
oc
verþa
þeira
ofarar
þe&sscap;
at
meire
er
þeir
ero
fleire
&slong;aman
E&nscap;
er
konongr
hætti
r&oogon;ðonni,
þa
gorðo
menn
miki&nscap;
róm
at
mále
hans
oc
e&gscap;iaðe
hve&rscap;
a&nscap;an.
CCXXIV.Cap.
Fraa
Þordi
Fólasyni.
Þorðr
fola&slong;on
bar
merki
Oláfs
konongs
svá
&slong;egir
Sigvatr
Scáld
i
erfi
drápo
þeire
er
hann
orti
um
Oláf
konong
oc
&slong;tællti
eptir
uprei
&slong;tar
&slong;ogu.
Þorð
fra
ec
þat
&slong;i&nscap;
herða
þreifz
&slong;ócn
með
Oleifi
goð
fóro
þar
geirom
gert
víg
&slong;aman
hiorto
&slong;t&avlig;ng
bár
hátt
fyrir
hringa
hialdr
moþum
gram
broðir
fullt
va&nscap;
fagrla
gyllta
framlundaðr
&AVlig;gmundar.
CCXXV.
Cap.
Fraa
Bwnadi
Olafs
Konwngs.
Olafr
konongr
var
&slong;va
bui&nscap;,
at
hann
ha
fðe
hiálm
gylltan
a
hofþe,
e&nscap;
hvítan
&slong;ciolld
oc
lagðr
a
með
gul
li
cro&slong;s
hi&nscap;
hælgi,
i
a&nscap;are
hendi
hafðe
hann
ke&slong;io
þa
er
nu
&slong;tendr
i
cri&slong;tz
kirkio
við
alltara,
hann
var
gyrðr
&slong;verþi
því
er
hneítir
var
callat
et
bitra
&slong;ta
&slong;verð
oc
gulli
vafiðr
meðal
kafli&nscap;,
hann
hafþe
hringa
brynio
þe&sscap;
getr
Sigvatr
&slong;calld
&Oogon;lld
va&nscap;
Olafr
felda
&avlig;flgan
&slong;igr
i&nscap;
digri
geck
&slong;ócn
þori&nscap;
&slong;&oogon;kia
&slong;i&nscap;ior
fram
i
brynio
e&nscap;
þeir
er
&avlig;&slong;tan
ne&nscap;a
óx
hildr
með
gram
mildom
mart
&slong;egi
ec
bert
i
biarta
bloðr&avlig;&slong;t
Sviar
óðo
CCXXVI.
Cap.
Dr&avlig;mr
Olafs
Konwngs.
E&nscap;
er
Oláfr
konongr
hafðe
fylgt
liði
síno
þa
váro
b&oogon;ndr
e&nscap;
hvergi
næacute;r
com
nir,
þa
mælti
konongr
at
liþit
&slong;cyldi
niðr&slong;e
tiaz
oc
hvila
&slong;ic,
&slong;ettiz
konongr
þa
&slong;ial
fr
niðr
oc
alt
liþ
hans
oc
&slong;áto
rú
mt,
hann
hallaðiz
oc
lagðe
h&oogon;foðit
i
kné
finni
Arna
&slong;yni
þa
ra&nscap;
a
hann
&slong;vefn
oc
var
þat
um
hriþ,
þa
&slong;á
þeir
her
bonda
oc
&slong;ótti
þa
liþit
til
motz
við
þá
oc
h&oogon;fþo
up&slong;ett
merki
sín
oc
var
þat
i&nscap;
me&slong;ti
múgr
mannz
þa
vacþi
fi&nscap;r
konong
oc
&slong;egir
honom
at
b&oogon;n
dr
&slong;óttu
þa
til
þeira.
E&nscap;
er
konongr
va
cnaðe
mælti
hann,
hvi
vacþir
þu
mic
fi&nscap;r
oc
léz
mic
eigi
nióta
dr&avlig;ms
mins,
finnr
&slong;varar
ekki
mundi
þic
þat
dreyma
er
eigi
myndi
&slong;cyldra
at
va
ka
oc
buaz
við
hernum
er
at
o&sscap;
fe&rscap;
eða
sér
þu
eigi
hvar
nu
er
comi&nscap;
b&oogon;nda
múgri&nscap;(+K),
konongr
&slong;varar
ekki
ero
þeir
e&nscap;
&slong;va
nær
o&sscap;
at
eigi
væra
betr
at
ec
hefða
&slong;ofit,
þa
mælti
finnr
hvat
dreym
di
þic
konongr,
þess
er
þér
þiccir
svá
micil
mis
&slong;a
í
er
þu
vacnaþir
eigi
&slong;iálfr.
þa
&slong;egir
konongr
dr&avlig;m
sinn
at
hann
þóttiz
&slong;ia
&slong;tiga
háfan,
oc
ganga
þar
eptir
i
lopt
up
&slong;va
langt
at
himini&nscap;
opnaðe.
oc
þangat
var
&slong;tigi&nscap;
til,
var
ec
þa
&slong;egir
hann
co
mi&nscap;
i
&ocurl;f&slong;ta
&slong;tig
er
þu
vacþir
mic
finnr
&slong;varar
ekki
þicki
mér
dr&avlig;mr
&slong;ia
&slong;va
goðr,
&slong;em
þér(+K)
mun
þickia,
ætla
ec
þetta
muno
vera
fyrir
feigð
þinni,
ef
þat
er
nokot
a&nscap;at
e&nscap;
&slong;vefn
orar
einar
er
firir
þic
bar.
CCXXVII.
Cap.
Skijrdr
Arnljootr
Gellina.
E&nscap;
varð
&slong;a
atburðr
þa
er
oláfr
konongr
var
cominn
a
Sticla&slong;taðe,
at
maðr
ei&nscap;
com
til
hans,
e&nscap;
þat
var
eigi
af
þvi
undarlict
at
margir
menn
comu
til
konongs
or
heroþum,
e&nscap;
því
þotti
þat
nynæ
mi
at
þessi
maðr
var
ekki
oðrom
lícr
þeim
er
þa
hofðo
til
konongs
comit,
hann
var
maðr
&slong;va
hár
at
engi
a&nscap;a&rscap;a
toc
be
tr
e&nscap;
i
&oogon;xl
honom,
hann
var
allfriðr
maðr
&slong;&ydot;nom
oc
fagr
há&rscap;(+K),
hann
var
vel
vápnaðr,
hafði
hiálm
allfri
ðan
oc
hringabrynio,
&slong;ciold
r&avlig;
ðan
oc
gyrðr
með
&slong;verði
buno
hafðe
i
hende
gullrekit
&slong;piót
micit,
oc
&slong;va
digrt
&slong;captit
at
handfyllr
var
í.
Sa
maðr
gecc
fyrir
konong
oc
qvaddi
hann
oc
&slong;purþi
ef
konongr
vildi
þi&gscap;ia
liþ
at
honom
konongr
&slong;purþi
hvert
nafn
hans
væri,
eða
kynferð
eða
hvar
hann
var
landzmaðr,
hann
&slong;varar
ec
á
kyn
a
iamtalandi
oc
Hel&slong;ingialandi,
ec
em
callaðr
Arnliotr
Gellini,
ka&nscap;
ec
yðr
þat
hellzt
fra
at
&slong;egia
at
æc
veitta
forbeína
m&oogon;nnom
þinom,
þeim
er
þér
&slong;endut
til
jamtalandz.
at
heimta
þar
&slong;catt,
fecc
ec
þeim
i
hendr
&slong;ilfrdi&slong;c
er
ec
&slong;enda
yðr
til
jartegna
at
ec
vil
da
vera
vinr
yða&rscap;.
þa
&slong;purþi
konongr
hvárt
Arnljótr
væri
cri&slong;ti&nscap;
maðr
eða
eigi.
hann
&slong;egir
þat
fra
atrunaðe
sínom
at
hann
tryðe
a
mátt
si&nscap;
oc
megin,
hefir
mér
&slong;a
atrúnaðr.
u&nscap;iz
at
gnógo
hér
til
e&nscap;
nu
ætla
ec
heldr
at
trúa
a
þic
konongr,
konongr
&slong;varar
Ef
þu
vill
a
mic
trúa,
þa
&slong;kaltu
því
trúa
er
ec
ke&nscap;i
þér
því
&slong;kaltu
trúa
at
iesus
christus(+K)
hefir
&slong;capað
himin
oc
jorð
oc
menn
alla,
oc
til
hans
&slong;kulo
fara
eptir
d&avlig;ða
allir
menn,
þeir
er
góþir
ero
oc
rettrúaþir.
Arnljótr
&slong;varar
heyrt
hefi
ec
getit
hvíta
cri&slong;tz
e&nscap;
ekki
er
mér
ku&nscap;ect
um
ath&oogon;fn
hans
eða
hvar
hann
ræðr
fyrir.
Nu
vil
ec
trúa
þvi
&oogon;llo
er
þu
&slong;egir
mér,
vil
ec
fela
a
hendi
þér
alt
mitt
rad(+K)
&slong;iþan
var
Arnljótr
&slong;círðr.
kende
konongr
honom
þat
af
trúnne
er
honom
þóti
&slong;cyldazt
vera
oc
&slong;cipaðe
honom
i
ondverþa
fylking
oc
fyrir
merki
síno,
þar
var
fyrir
G&avlig;kaþorir
oc
Afrafa&slong;ti
oc
&slong;veitungar
þeira.
CCXXIIX.
Cap.
Fraa
Samnadi
í
Noregi.
fra
því
er
nu
at
&slong;egia
er
aðr
var
frahorfit
at
lendir
menn
oc
b&oogon;ndr
h&oogon;f
ðo
&slong;aman
dregit
her
uvígian.
þegar
er
þeir
&slong;purþo
at
konongr
var
&avlig;&slong;tan
fari&nscap;
or
gar
ða
ríki.
oc
hann
var
comi&nscap;
til
Sviþioðar,
e&nscap;
er
þeir
&slong;purðo
at
konongr
var
&avlig;&slong;tan
comi&nscap;
til
jamtalandz
oc
hann
ætlaðe
at
fara
&avlig;
&slong;tan
um
kiol
til
veradals,
þa
&slong;tef
ndo
þeir
herinom
i&nscap;
i
Þrandheim
oc
&slong;&avlig;mnoðo
þa
&slong;aman
þar
allri
alþyðo
þegn
oc
þræl
oc
foro
&slong;va
i&nscap;
til
veradals
oc
h&oogon;fþo
þar
&slong;va
micit
liþ
at
engi
maðr
var
&slong;a
þar
er
i
noregi
hef
ðe
&slong;ét
jam
miki&nscap;
her
&slong;aman
coma.
var
þar
&slong;em
jafnan
ka&nscap;
verþa
i
miclum
her
at
liþ
var
allmi&slong;jafnt,
þar
var
mart
lendra
manna,
oc
micill
fiolde
rícra
boan
da,
e&nscap;
þo
var
hitt
allr
múgr
er
váro
þorparar
oc
vercmenn,
oc
var
þat
allr
megin
herri&nscap;
er
þar
hafþe
&slong;aman
&slong;amnaz
i
þrándheime,
var
þat
liþ
allmioc
gey&slong;t
til
fiand&slong;capar
við
konong
CCXXIX.
Cap.
Fráá
Sigurdi
Bi&slong;kupi.
Knutr
hi&nscap;
ríki
hafðe
lagt
undir
&slong;ic
land
alt
i
Noregi
&slong;em
fy&rscap;
var
ritað
oc
þat
með
at
hann
&slong;etti
til
rikis
Hacon
Jarl
hann
fecc
Jarli
hirðbiskop
þa&nscap;
er
Sigurþr
er
nefndr,
var
hann
dan&slong;cr
at
kyni
oc
hafðe
lengi
verit
með
Knuti
konongi,
var
biskop
&slong;a
akafa
maðr
i
&slong;capi,
oc
&slong;undrgerþa
maðr
i
orðum
sínom.
veitti
hann
Knúti
konongi
orða
fullting
alt
þat
er
hann
ku&nscap;i,
e&nscap;
var
hi&nscap;
me&slong;ti
ovinr
Oláfs
konongs.
Sa
biskop
var
i
her
þessom
oc
talaðe
optliga
fyrir
b&oogon;anda
liþe,
oc
e&gscap;iað
mioc
up
rei&slong;tar
moti
Oláfi
konongi.
CCXXX.
Cap.
Tala
Sigurdar
Bi&slong;kups.
(+K)
Sigurþr
biskup
talaðe
a
eino
húsþinge.
þar
&slong;em
þa
var
micit
fiolmenne.
hann
toc
svá
til
orða
hér
er
nu
&slong;aman
comit
micit
fiolmenne
Sva
at
i
þesso
fat&oogon;kia
landi
mun
eigi
co&slong;tr
at
&slong;ia
meira
her
i&nscap;le&nscap;zcan,
&slong;cyldi
yðr
nu
væl
i
hald
coma
þessi
&slong;tyrcr
fiolmennis,
því
at
nu
er
ærin
n&avlig;ð&slong;yn
til,
ef
Oláfr
þessi
ætlar
e&nscap;
eigi
af
at
láta
at
heria
a
yðr,
vandiz
hann
því
þegar
a
unga
aldri
at
ræna
oc
drepa
menn
oc
for
til
þess
viða
um
l&avlig;nd,
e&nscap;
at
lycþum
&slong;neri
hann
hingat
til
landz
oc
hóf
svá
up
at
hann
ovin
gaðiz
me&slong;t
þeim
er
beztir
menn
váro
oc
ríka&slong;tir
Knúti
konongi
oc
allir
ero
&slong;kylda
&slong;tir
at
þiona
&slong;em
ku&nscap;o,
oc
&slong;ettiz
hann
i
&slong;cattland
hans,
Slict
&slong;ama(+K)
veitti
hann
Oláfi
Sviakonongi,
e&nscap;
Jarlana
Svein(+K)
oc
Hacon
rak
hann
a
brot
af
ætlei
fðum
sínom,
e&nscap;
&slong;ialfs
&slong;ins
frændum
var
hann
þo
grimma&slong;tr,
er
hann
rac
kononga
alla
a
brot
af
upl&avlig;ndom,
oc
var
þat
þo
vel
&slong;ums
co&slong;tar,
þvíat
þeir
h&oogon;fþo
aðr
brug
dit
trú
sinni
oc
svard&oogon;gum
við
Knút
konong,
e&nscap;
fylgt
þessom
Olafi
at
hverio
oraðe
er
hann
tóc
up.
nu
&slong;leit
þeira
vinátto
macliga.
hann
veítti
þeim
meizlor,
e&nscap;
toc
undir
&slong;ic
ríki
þeira,
eyddi
svá
i
landino
&oogon;llom
tígnum
m&oogon;nnom,
e&nscap;
&slong;iþan
manot
þér
vita
hvernug
hann
hefir
buit
við
lenda
menn,
dre
pnir
ero
enir
agæzto,
e&nscap;
margir
orðnir
landflótta
fyrir
honom,
hann
hefir
oc
víða
farit
um
land
þetta
með
ráns
floccom
bre&nscap;t
heroði&nscap;,
e&nscap;
drepit
oc
rænt
fol
kit,
eða
hve&rscap;
er
&slong;a
hér
rikis
manna,
er
eigi
mani
honom
eiga
at
hefna
&slong;tór
&slong;aca,
nu
fe&rscap;
hann
með
utlendan
her
oc
er
þat
fle&slong;t
marca
menn
oc
&slong;tígamenn
eða
aðrir
ráns
menn.
ætlit
þér
hann
nu
muno
yðr
li
nan
er
hann
fe&rscap;
með
þetta
illþyðe,
er
hann
gerþi
þa
&slong;líc
hervirke
er
allir
l&avlig;tto
hann
þeir
er
honom
fylgðo,
kalla
ec
hitt
rað
at
þér
mi&nscap;iz
nu
orða
Knútz(+K)
konongs,
hvat
hann
reð
yðr
ef
Oláfr
leitaðe
e&nscap;
aptr
til
landz
hvernug
þér
&slong;cyldot
halda
frel&slong;i
yðro,
þvi
er
Knútr
konongr
het
yðr,
hann
bað
yðr
&slong;tanda
i
mót
oc
rekaz
af
h&avlig;ndom
oalldar
flocca
&slong;líca,
er
nu
&slong;a
til
at
fara
móti
þeim.
oc
drepa
niðr
illþyði
þetta
fyrir
&oogon;rn
oc
úlf
oc
láta
þar
li&gscap;ia
hvern
&slong;em
ho&gscap;vi&nscap;
er,
nema
þér
vilit
heldr
draga
hræ
þeira
i
hollt
oc
hrey&slong;i,
ver
ði
engi
&slong;va
diarfr
at
þa
flyti
til
kirkna
því
at
þat
ero
alt
vikingar
oc
illgerþa
menn.
E&nscap;
er
hann
hætti
t&oogon;lo
þessi
þa
gerþo
menn
at
rom
miki&nscap;,
oc
guldo
allir
jaqvæþi
til
at
gera
&slong;em
hann
mælti
CCXXXI
Cap.
Fraa
Lendum
M&ocurl;nnum.
Lendir
menn
þeir
er
þar
váro
&slong;aman
comnir
átto
&slong;tefno
oc
tal
&slong;itt
oc
røogon;ðo
oc
&slong;cipaðo
þa
til
hver&slong;o
fylkia
&slong;cylldi
eða
hve&rscap;
hofþingi
&slong;cylldi
vera
fyrir
liþino.
þa
mælti
Kalfr
Arna
&slong;on
at
Harekr
or
þiótto
væri
bezt
tilfeldr
at
geraz
hofoðz
maðr
fyrir
her
þessom,
þvíat
hann
er
comi&nscap;
af
ætt
Ha
raldz
hins
Hárfagra,
hefir
konongr
a
honom
allþungan
hug
fyrir
&slong;acir
vígs
gran
kels,
oc
mun
hann
&slong;itia
fyrir
enom
me&slong;tom
afarco&slong;tum
ef
oláfr
kømz
til
rikis
er
Harekr
reyndr
mioc
i
o&rscap;o&slong;tum
oc
maðr
metnaðar
giarn.
Harekr
&slong;varar
at
þeir
menn
væri
til
þess
betr
fallnir
er
þa
váro
a
letta&slong;ta
aldri,
e&nscap;
ec
em
nu
&slong;egir
hann
maðr
gamall
oc
hrumr
oc
ekki
væl
til
o&rscap;osto
fø&rscap;,
er
oc
frænd&slong;emi
með
ocr
Oláfi
konongi,
e&nscap;
þott
hann
virþi
litils
þat
við
mic
þa
&slong;amir
mér
þo
eigi
at
ganga
fra
ma&rscap;
i
þe&nscap;a
ofrið
moti
honom,
e&nscap;
ei&nscap;
hve&rscap;
a&nscap;arra
i
várom
flocki.
ertu
Þorir
væl
til
fallinn
at
vera
hofoðs
maðr
at
hal
da
bardaga
við
Oláf
konong,
ero
þar
oc
&oogon;rnar
&slong;acir
til,
bæðe
átto
honom
at
hefna
frænda
látz
oc
þess
er
hann
rac
þic
utlaga
af
eignvm
þinom
&oogon;llom,
hefir
þu
oc
þvi
heitit
Knúti
konongi
oc
&slong;va
frændom
þinom
at
hefna
A&slong;biarnar.
eða
ætlar
þu
at
betra
f&oogon;re
mane
gefaz
við
Oláf
e&nscap;
&slong;va
&slong;em
nu
er
at
hefna
þeirar
&slong;vivirðingar
allrar
&slong;aman.
Þorir
&slong;varar
mali
hans,
ecki
ber
ec
tr&avlig;&slong;t
til
at
bera
merki
i
moti
Oláfi
konongi
eða
geraz
h&oogon;fþingi
fyrir
liði
þesso.
hafa
þr&oogon;ndir
hér
ma&nscap;múg
me&slong;tan,
ka&nscap;
ec
&slong;tórlæacute;ti
þeira.
at
þeir
muno
ecki
mér
vilia
lyða
eða
&avlig;ðrom
Háley&slong;com
manni,
e&nscap;
ecki
mvn
þurfa
at
mi&nscap;a
mic
a
&slong;acir
þær
er
ec
á
at
giallda
Oláfi
man
ec
þat
ma&nscap;lát
er
Oláfr
hefir
af
lí
fi
tekit
iiij
menn
oc
alla
g&oogon;fga
at
met
orðum
oc
at
kynferðum.
A&slong;biorn
broþor
&slong;on
mi&nscap;,
Þóri
oc
Griotgarð
&slong;y
&slong;tor
&slong;ono
mina
oc
f&oogon;ðor
þeira
&Oogon;lvi
oc
em
ec
hvers
þeira
&slong;cyldr
at
hefna
Nu
er
þat
fra
mér
at
&slong;egia,
at
ec
hefi
valit
til
af
húscorlum
minom
menn
xi
þa
er
&slong;narpa&slong;tir
ero
oc
ætla
ec
þat
at
vér
&slong;cylim
ekki
við
aðra
meta
at
&slong;cipta
h&oogon;&gscap;om
við
Oláf
ef
vér
comumz
i
føogon;ri
um
þat
CCXXXII.
Cap.
Tala
Káálfs
Arna
sonar.
Kalfr
Arna
&slong;on
toc
þa
til
máls.
þess
ma
nom
vér
þurfa
um
rað
þat
er
vér
h&oogon;fum
uptecit
at
gera
þat
eigi
at
hégoma(+K)
ma
li
er
herri&nscap;
er
&slong;aman
comi&nscap;.
Muno
vér
a&nscap;ars
þurfa
ef
vér
&slong;kulom
hallda
o&rscap;osto
við
Oláf
konong
e&nscap;
þe&sscap;
at
hve&rscap;
f&oogon;ri
&slong;ic
u&nscap;dan
at
taka
up
vanda&nscap;,
því
at
svá
megum
vér
til
ætla,
þo
at
Oláfr
hafe
eigi
liþ
micit
hiá
her
þeim
er
vér
h&oogon;
fom,
þa
er
þar
&oogon;ru&gscap;r
oddviti&nscap;
oc
mun
allt
liþ
hans
vera
honom
trygt
til
fylgðar.
E&nscap;
ef
vér
erom
nu
nokot
&slong;celfir,
er
hellzt
&slong;kulom
vera
for&slong;tiorar
liðs
várs
oc
vilium
vér
eigi
trey&slong;ta
heri&nscap;
oc
e&gscap;ia
oc
veita
fyrir
atgon
go
þa
mun
þegar
fiolde
her&slong;ens
þat
er
&slong;tall
mun
hiarta
drepa,
oc
því
næ&slong;t
hve&rscap;
sér
raðs
leita,
e&nscap;
þótt
her
&slong;e
herr
micill
&slong;aman
comi&nscap;,
þa
muno
vér
þo
coma
i
þa
r&avlig;n
ef
vér
hittumz
oc
Oláfr
konongr
með
her
sinn
at
o&sscap;
er
o&slong;igri&nscap;
vi&slong;s
nema
vér
&slong;ém
&slong;cele&gscap;ir
&slong;iálfir
raða
me&nscap;inir,
e&nscap;
mugri&nscap;
gey&slong;iz
fram
með
eino
&slong;amþycki,
e&nscap;
ef
eigi
verþr
svá
þa
er
o&sscap;
betra
at
hætta
eigi
til
bardaga,
oc
mun
þa
&slong;a
co&slong;tr
&avlig;ð&slong;ær
þickia
at
hætta
til
mi&slong;cunnar
Oláfs
ef
hann
þótti
þa
harþr
er
mi&nscap;i
váro
&slong;acir
til,
e&nscap;
nu
muno(+K)
honom
þic
kia,
e&nscap;
þó
veit
ec
at
svá
er
m&oogon;nnom
&slong;cipat
i
liðe
hans
at
mér
mun
þar
griða
co&slong;tr
ef
ec
vil
þe&sscap;
leíta.
Nu
ef
þér
vilit
&slong;em
ec,
þa
&slong;kaltu
þorir
mágr
oc
þu
Harekr
ganga
undir
merki
þat
er
vér
&slong;kulom
allir
upreí&slong;a
oc
fylgia
&slong;iþan.
G&oogon;rumz
vér
allir
&slong;narpir
oc
Sceleggir
i
þessom
ra
ðum
er
vér
hofom
uptecit
oc
h&oogon;lldum
svá
fram
b&oogon;ndaherinom
at
þeir
megi
eigi
fi&nscap;a
a
o&sscap;
&oogon;ðro
oc
mun
þat
alþyðona
fram
e&gscap;ia
ef
vér
g&oogon;ngum
glaðir
til
at
fylkia
oc
e&gscap;ia
liðit.
E&nscap;
er
Kal
fr
hafðe
lokit
at
tala
&oogon;rende
&slong;itt
þa
vikuz
allir
vel
undir
r&oogon;ðo
hans
oc
&slong;egja
at
þeir
vildo
þat
alt
hafa
&slong;em
Kalfr
&slong;æacute;i
rað
fyrir
þeim,
vildo
þat
þa
allir
at
Kálfr
væri
hofþingi
fyrir
liði
no
oc
&slong;cipaði
þar
hveriom
i
&slong;veit
&slong;em
hann
vilde
CCXXXIII.
Cap.
Fraa
Merkisburdi
Lendra
Manna.
Kalfr
&slong;etti
up
merki
oc
&slong;cipaðe
þar
hu&slong;corlum
sínom
undir
merkit
oc
þar
með
Hareki
or
þiótto
oc
hans
liðe
Þorir
Hundr
með
sína
&slong;veit
var
i
on
dorðo
brio&slong;ti
fylkingar
fyrir
merkiom
þar
var
oc
valit
liþ
af
b&oogon;ndum
a
tvæacute;r
hliðar
Þóre
þat
&slong;em
&slong;narpa&slong;t
var
oc
bezt
vapnað,
var
&slong;u
fylking
gor
bæðe
l&avlig;ng
oc
þycc
oc
váro
þar
i
fylkingo
þr&oogon;ndir
oc
Haleygir.
E&nscap;
hi&nscap;
h&oogon;gra
veg
frá
fylkingo&nscap;i
var
&oogon;&nscap;or
fylking
e&nscap;
til
vin&slong;tri
handar
fra
aðalfylkingo
h&oogon;
fðo
þeir
fylking
rygir
oc
h&oogon;rðar,
&slong;ygnir
firþir
oc
hofðo
þar
et
iija
merki.
CCXXXIV.
Cap.
Fraa
Þor&slong;teini
Knarar
Smid.
Thor&slong;tei&nscap;
kna&rscap;ar
&slong;miðr
er
maðr
ne
fndr,
hann
var
c&avlig;pmaðr
oc
&slong;miðr
micill
maðr
micill
oc
&slong;tercr,
capps
maðr
micill
vm
alla
lúti,
víga
maðr
micill,
hann
ha
fði
orðit
o&slong;áttr
við
konong,
oc
hafði
konongr
tecit
af
honom
k&avlig;p&slong;cip
n&ydot;tt
oc
micit
er
þor&slong;teinn
hafði
g&ocurl;rt,
var
þat
fyrir
o&slong;pe
cþir
þor&slong;teins
oc
þegngildi
er
konongr
atti,
þor&slong;teinn
var
þar
i
hernom.
hann
gecc
fyrir
framan
fylking
oc
þar
til
er
&slong;toð
Þorir
Hundr
hann
mælti
svá
hér
vil
ec
i
&slong;veit
vera
Þorir
með
yðr,
því
at
ec
ætla
ef
vit
Oláfr
hittumz
at
bera
fyr&slong;tr
vápn
a
hann
ef
ec
ma
svá
nær
verþa
&slong;taddr,
oc
gialda
honom
&slong;ciptokona
er
hann
ræn
ti
mic
&slong;cipi
því
er
eitt
er
bezt
haft
i
k&avlig;pferðum,
þeir
Þorir
tóko
við
þor&slong;teini
oc
gecc
hann
i
&slong;veit
með
þeim
CCXXXV.
Cap.
Fraa
Lid-&slong;kipan
B&avlig;nda.
E&nscap;
er
&slong;cipat
var
til
fylkingar
bonda
þa
t&oogon;loðo
lendir
menn
oc
baðo
liþs
menn
gefa
g&avlig;m
at
vm
&slong;toðor
sínar
hvar
hveriom
var
&slong;cipat,
eða
undir
hverio
mer
ki
þa
&slong;cyldi
hve&rscap;
vera,
eða
hvert
fra
merkino,
eða
hver&slong;o
nær
honom
var
&slong;cipat
mer
kino.
Baþo
þeir
menn
vera
þa
vacra
oc
&slong;cióta
at
ganga
i
fylking.
því
at
þeir
átto
þa
e&nscap;
leið
mioc
langa
at
flytia
heri&nscap;
oc
var
þess
ván
at
fyl
kingar
mundo
bregðaz
i
herg&avlig;ngo&nscap;i.
Siþan
e&gscap;iaðo
þeir
liþit,
mælti
Kálfr
at
allir
þeir
menn
er
harma
oc
heiptir
átto
at
gial
da
Oláfi
konongi
&slong;cyldo
þa
fram
ganga
un
dir
þ&avlig;
merki
er
fara
&slong;cyldo
i
moti
merki
Oláfs
vera
þa
mi&nscap;igir
þeira
meingerþa
er
hann
hafþi
þeim
veitt,
&slong;egir
at
þeir
mundo
eigi
comaz
i
betra
f&oogon;ri
at
hefna
har
ma
sinna
oc
frel&slong;a
&slong;ic
svá
fra
þeire
a
n&avlig;ð
oc
þrældom
er
hann
hafðe
þa
undir
lagt,
er
nu
&slong;a
&slong;egir
hann
bleyðe
maðr
er
eigi
ber&slong;c
nu
&slong;em
diarfliga&slong;t
því
[at]
eigi(+K)
er
&slong;acl&avlig;&slong;t
við
þa
er
i
móti
yðr
ero,
muno
þeir
eigi
yðr
&slong;para
ef
þeir
comaz
i
føre
at
mále
hans
varð
all
micill
romr,
varþ
þa
call
micit
oc
e&gscap;ian
um
allan
heri&nscap;
CCXXXVI.
Cap.
Fráá
her
Konwngs
oc
B&avlig;nda.
Siþan
flutto
bondr
her
sinn
til
Sti
cla&slong;taða,
þar
var
Oláfr(+K)
konongr
fyrir
með
sitt
liþ,
fór
i
ondorðo
liþino
Kálfr
oc
Harekr
fram
með
merkino,
e&nscap;
er
þeir
m&oogon;ttuz.
þa
tócz
eigi
all&slong;ciótt
a
rá&slong;inn,
því
at
b&oogon;ndr
fre&slong;toðo
atgon
go
fyrir
þa
&slong;&oogon;c
at
liþ
þeira
for
hvergi
nær
alt
jafnfram,
oc
biþo
þeir
þe&sscap;
liþs
er
&slong;iþa&rscap;
for,
Þorir
Hundr
hafþi
farit
&slong;iþar&slong;t
með
sína
&slong;veit.
því
at
hann
&slong;cyldi
tilgæta
at
ekki
&slong;l&ocurl;giz
aptr
liþit
þa
er
herópit
qvæmi
up.
eða
liðit
&slong;æiz
oc
biðo
þeir
Kálfr
þóris.
B&oogon;ndr
h&oogon;fðo
þat
orðtac
i
her
sínom
at
e&gscap;ia
liþ
&slong;itt
i
o&rscap;osto,
fram
fram
boand
menn.
Oláfr
konongr
gerþi
eigi
atgongona
fyrr
at
hann
beið
Dags
oc
þess
liðs
er
honom
fylg
ðe.
&slong;a
þeir
konongr
þa
liþ
Dags
hvar
þat
fór.
Sva
er
&slong;agt
at
bøogon;ndr
hef
ði
eigi
mi&nscap;a
liþ
e&nscap;
hundrað
hun
draða.
E&nscap;
Sigvatr
&slong;egir
sva.
Ólmr
erumc
harmr
&slong;a
er
hilmir
hafðe
gulli
vafðan
joforr
krei&slong;ti
&slong;a
&avlig;&slong;tan
aflfátt
meðalkafla
gagn
fengu
því
þegnar
þeir
at
hálfo
fleire
hvotuð
t&oogon;lldi
þat
hildar
hvárungi
fry
ec
váro
CCXXXVII.
Cap.
Fundr
Konwngs
oc
Bænda.
Þa
er
liþit
hvartve&gscap;ia
&slong;toð
oc
ke&nscap;duz
menn,
þa
mælti
konongr,
hvi
erto
þar
kálfr,
því
at
vér
&slong;cildumz
vinir
&slong;uðr
a
møre.
illa
&slong;amir
þér
at
beriaz
i
móti
o&sscap;
eða
&slong;ciota
geigor
&slong;cot
i
liþ
várt,
því
at
hér
ero
ííí(?+)j
brøðr
þinir.
Kálfr
&slong;varar
Mart
fe&rscap;
nu
a&nscap;an
veg
konongr
e&nscap;
be
zt
mundi
&slong;ama,
&slong;cilþuz
þér
svá
við
o&sscap;
at
n&avlig;ð&slong;yn
bar
til
at
friðaz
við
þa
er
eptir
váro,
verþr
nu
hve&rscap;
at
vera
þar
&slong;em
&slong;taddr
er
e&nscap;
&slong;ættaz
mundo
vit
e&nscap;
ef
ec
&slong;cyldi
raða.
þa
&slong;varar
fi&nscap;r
þat
er
marc
a
um
Kalf
ef
hann
mælir
væl
at
þa
er
hann
raði&nscap;
til
at
gera
illa,
konongr
mælti
vera
ka&nscap;
þat
Kalfr
at
þu
vilir
&slong;ættaz,
e&nscap;
ekki
[fl]
friðliga
þicki
mér
þér
lata
bøndrnir,
þa
&slong;varar
þorgei&rscap;
af
qvi&slong;tz
Stoðum,
þér
&slong;kulot
nu
hafa
&slong;lícan
frið
&slong;em
margir
hafa
aðr
af
yðr
ha
ft,
oc
manot
þér
nu
þess
gialda,
konongr
&slong;varar
eigi
þarftu
at
fy&slong;áz
&slong;va
mioc
til
vars
fundar,
því
at
eigi
mun
þér
&slong;igrs
&avlig;þit
i
dag
a
o&sscap;,
því
at
ec
hefi
ha
fit
þic
til
rikis
af
lítlom
manni.
CCXXXVIII.
Cap.
Upphaf
Stikla
&slong;tada
Orro&slong;to.
Þorir
Hundr
com
þa
oc
gecc
fram
með
&slong;veit
sína
fyrir
merkit
oc
callaði
fram
fram
boand
menn.
lu&slong;to
þa
upp
herópi,
oc
&slong;cuto
bæþi
&oogon;rum
oc
&slong;pió
tum,
konongs
menn
&oogon;pto
þa
heróp.
E&nscap;
er
því
var
lokit,
þa
e&gscap;ioðuz
þeir
&slong;va
&slong;em
þeim
var
aðr
kent,
mælto
svá
fram
fram(+K)
cri&slong;tzmenn,
cro&slong;s
menn
konongs
menn.
E&nscap;
er
þetta
heyrðo
bøndr,
þeir
er
út&slong;tóðo
i
arm
i&nscap;
þa
mælto
þeir
&slong;lict
&slong;ama
&slong;em
þeir
heyrðo
þa
mæla.
E&nscap;
er
aðrir
b&oogon;ndr
heyrðo
þat,
þa
hugðo
þeir
þat
vera
konongs
menn
oc
báro
vápn
a
þá
oc
b&oogon;rðuz
þeir
þa
&slong;ialfir,
oc
fell
mart
aðr
þeir
ka&nscap;a
diz
við.
veðr
var
fagrt
oc
&slong;cein
Sol
i
heiðe.
E&nscap;
er
o&rscap;osta
hófz
þa
l&avlig;&slong;t
roða
a
himini&nscap;
oc
svá
a
&slong;ólna,
oc
aðr
e&nscap;
létti,
gerþi
myrct
&slong;em
um
nótt.
Oláfr
konongr
hafðe
fylct
þar
er
hæð
nokor
var,
oc
&slong;teyptuz
þeir
ofan
a
liþ
b&oogon;nda
oc
veitto
svá
hart
athl&avligacute;
pit
at
fylking
b&oogon;nda
bognaðe
fyrir,
svá
at
þar
&slong;toð
þa
brio&slong;tit
konongs
fylkingar,
&slong;em
aðr
h&oogon;fþo
&slong;taðit
þeir
er
&oogon;f&slong;tir
váro
i
boanda
liþe,
oc
var
þa
b&oogon;nda
liþit
mart
búit
at
fl
yia,
E&nscap;
lendir
menn
oc
lendra
manna
hús
carlar
&slong;toðo
fa&slong;t
oc
varð
þa
all
&slong;n&oogon;rp
o&rscap;osta.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
Vítt
var
fold
und
fótum
friðba&nscap;
var
þar
m&oogon;nnom
þa
reð
i
b&avlig;ð
bráða
bryniað
folc
at
dynia
þa
er
árliga
ærir
álms
með
biarta
hialma
micill
varð
a
Stað
Sticla
&slong;tálgu&slong;tr
ofan
þu&slong;to.
Lendir
menn
e&gscap;iaðo
liþ
&slong;itt
oc
knuðuz
til
framgongo.
þess
getr
Sigvatr
f&oogon;ri
fylking
þeira
fram
iðraz
nu
miðri
&slong;narir
funduz
þar
þr&oogon;nda
þess
vercs
b&oogon;ndr
merci
þa
&slong;óti
lið
boanda
at
&oogon;llom
megin.
hio&gscap;o
þeir
er
frem&slong;tir
&slong;tóðo,
e&nscap;
þeir
er
þar
váro
næ&slong;t
l&oogon;gðo
&slong;piotum,
e&nscap;
allir
þeir
er
&slong;i
ða&rscap;
gengo,
&slong;cuto
&slong;piótum
eða
&oogon;rvm
eða
c&oogon;
&slong;toðo
grjoti
eða
hand&oogon;xom
eða
&slong;kepti
flettum
Gorðiz
þa
bratt
bardagi
ma&nscap;&slong;cøðr
oc
fell
mart
af
hváromtve&gscap;iom.
J
fyr&slong;to
hriþ
fello
þeir
Arnljótr
gellini
G&avlig;kaþorir
oc
Afrafa&slong;ti,
oc
þeira
&slong;veit
&oogon;ll,
oc
hafðe
hve&rscap;
þeira
ma&nscap;
fyrir
&slong;ic
eða
ija,
eða
&slong;umir
fleire,
því
þyntiz
&slong;cipanin
fyrir
fra
man
merki
konongs,
bað
konongr
þa
þorð
bera
fram
merkit,
e&nscap;
konongr
fylgði
&slong;ialfr
merki
no
oc
&slong;u
&slong;veit
manna
er
hann
hafðe
va
lit
til
at
vera
sér
nær
i
o&rscap;osto,
váro
þeir
menn
i
hans
liðe
einna
vápndiarfa&slong;tir
oc
bezt
búnir,
þess
getr
Sigvatr
Me&slong;t
frá
ec
merkiom
næ&slong;tan
mi&nscap;
drottin
fram
&slong;inom
&slong;t&oogon;ng
óþ
fyrir
gram
gengo
gnógr
&slong;ty&rscap;
var
þar
fy&rscap;i
Þa
er
Oláfr
konongr
gecc
fram
or
&slong;ciald
borgi&nscap;i
oc
í
&oogon;ndorða
fylking
oc
b&oogon;ndr
&slong;a
i
andlit
honom,
þa
rædduz
þeir
oc
felluz
þeim
hendr.
þess
ge
tr
Sigvatr
Geirs(+K)
hy&gscap;
ec
grimlict
váro
gu&nscap;reifom
oleifi
loghreyt&avlig;ndom
líta
lóns
i
hva&slong;sar
&slong;ionir
þorðut
þr&oogon;n&slong;cir
fyrðar
þótti
her&slong;a
drotti&nscap;
ógorligr
i
&avlig;go
ormfrán
&slong;ia
hánom
þa
varð
allhorð
o&rscap;osta,
gecc
konongr
hart
fram
&slong;iálfr
i
h&oogon;&gscap;
o&rscap;osto.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
R&avligacute;ð
i
recka
bloði
r&avlig;nd
með
gumna
h&avlig;ndom
dr&oogon;rug
&slong;verþ
þar
er
d&ydot;ran
drott
þióð
konong
&slong;ótti
&avlig;c
at
jarnaleiki
i&nscap;þrøogon;ndom
let
fi&nscap;az
r&oogon;ki&nscap;
gramr
i
reikar
r&avligacute;ð
brunan
hior
túnom
CCXXXIX.
Cap.
Fall
þorgeirs
áá
Kvi&slong;t
&slong;t&ocurl;dum
Oláfr
konongr
barðiz
þa
alldiarfliga
hann
hio
til
þorgeirs
af
qvi&slong;tz
&slong;toðum
lendz
mannz,
þess
er
fy&rscap;
er
getit
um
þvert
and
lit,
oc
i
&slong;undr
nefbiorg
a
hialmi
nom
oc
kl&avligacute;f
h&oogon;foðit
fyrir
neþan
&avligacute;
go
svá
at
nær
tóc
af.
E&nscap;
er
hann
fell
mælti
konongr
hvart
er
þat
&slong;att
er
ec
&slong;agða
þér
þorgei&rscap;
at
þu
mundir
eigi
&slong;igraz
i
ocrum
viðr&slong;ciptom.
J
þeire
&slong;vipan
&slong;c&avligacute;t
Þorðr
niðr
merki&slong;t&avlig;ngi
&nscap;i,
svá
hart
at
&slong;t&oogon;ngin
&slong;toð.
þa
ha
fði
Þorðr
fengit
bana
&slong;ár
oc
fell
hann
þar
undir
merkino.
þa
fello
þar
oc
Þor
fiðr
muþr
oc
Gitzo&rscap;
gullbrá
oc
h&oogon;
fðo
hann
&slong;ótt
í(?+)j
menn,
e&nscap;
hann
drap
a&nscap;an
þeira
e&nscap;
&slong;ærði
a&nscap;an
aðr
hann
fell.
Sva
&slong;egir
Hofgarða
refr
Ei&nscap;
háðe
gny
gu&nscap;ar
gall
bál
hárs
&slong;cála
rimmo
a&slong;cr
við
r&oogon;&slong;cva
regndiarfr
í(?+)j
þegna
dal(+K)
&slong;teypir
hió
dr&avlig;pnis
d&avlig;&gscap;
frey
bana
hø&gscap;v
hann
r&avligacute;ð
járn
e&nscap;
a&nscap;an
ár&slong;tr&avlig;ma
va&nscap;
&slong;áran
þa
varð
þat
er
fy&rscap;
var
&slong;agt
at
himinn
var[ð](+K)
heiðr
e&nscap;
&slong;ol
hvarf
at
&slong;yn
oc
gerþi
myrct.
þess
getr
Sigvatr
Undr
láta
þat
ytar
eigi
&slong;mátt
er
máttið
&slong;cæniorðungum
&slong;corðo
&slong;cyl&avligacute;&sscap;
r&avlig;ðull
hlyia
driúg
varþ
a
því
d&oogon;gri
dagr
naðit
lit
f&oogon;grom
o&rscap;o&slong;to
frá
ec
&avlig;&slong;tan
atburð
konongs
furða
J
þe&nscap;a
brum
com
Dagr
Hrings&slong;on
með
þat
liþ
er
hann
hafþi
haft
oc
tóc
hann
þa
at
fylkia
liði
síno
oc
&slong;etti
up
merki
E&nscap;
fyrir
því
at
myrcr
var
micit,
þa
varð
ekki
&slong;ciótt
um
atgongona,
því
at
þeir
vi&slong;&slong;o
eigi
vi&slong;t,
hvat
fyrir
var.
E&nscap;
þo
&slong;nero
þeir
at
&slong;em
fyrir
váro
rygir
oc
horðar
váro
þe&sscap;ir
atburðir
margir
jam&slong;nemma
eða
&slong;umir
lítlo
fy&rscap;.
eða
&slong;iþa&rscap;.
CCXL.
Cap.
Fall
[Kon]
Olafs
Konwngs.
Kalfr(+K)
oc
Oláfr
héto
frændr
Kálfs
Arna&slong;onar.
þeir
&slong;toðo
a
aðra
hlið
honom
menn
miclir
oc
hr&avlig;&slong;tir.
cálfr
var
&slong;onr
Arnfinz
Armoðz
&slong;onar
broðor
&slong;onr
Ar
na
Armoðz
&slong;onar.
A
aðra
hlið
Kalfi
Arna&slong;yni
gecc
fram
Þorir
Hundr.
Oláfr
konongr
hio
til
Þóris
hundz
um
herþarnar
&slong;verþit
beit
ekki,
e&nscap;
&slong;va
&slong;yndiz
&slong;em
dy&slong;t
ryki
ór
hreínbialbanom
þessa
getr
Sigvatr
Mildr
fa&nscap;
ger&slong;t
hve
galdrar
gramr
&slong;ialfr
megin
rammir
fiolku&nscap;igra
fi&nscap;a
full&slong;tórum
barg
þóri
þa
er
hyr&slong;endir
hundi
húna
gulli
búno
&slong;lætt
réð
&slong;ítz
at
bíta
&slong;verði
l&avlig;&slong;t
um
herðar
Þorir
hió
til
konongs
oc
&slong;ciptuz
þeir
þa
nocko
rum
h&oogon;&gscap;um
við
oc
beít
ecki
&slong;verð
konongs
þar
er
hreínbiálbi&nscap;(+K)
var
firir,
e&nscap;
þo
varþ
þorir
&slong;á&rscap;
a
hendi.
E&nscap;
qvað
Sigvatr
Þollr
dylr
&slong;aðrar
&slong;nylli
&slong;eims
e&nscap;
þat
veit
ec
heiman
hve&rscap;
&slong;æacute;i(+K)
hundz
verc
&slong;tø&rscap;e
hug&slong;tórs
er
fr&ydot;r
þóri
er
þvergarða
þorði
þróttr
hi&nscap;
er
fram
vm
&slong;ótti
gly&gscap;s
i
gegn
at
h&oogon;&gscap;va
gu&nscap;ra&nscap;z
konon&gscap;
manni.
konongr
mælti
til
Biarnar
Stallara,
Ber
þu
hundi&nscap;
er
eigi
bíta
jarn,
Bi&oogon;rn
&slong;neri
&oogon;xi&nscap;i
i
hendi
sér
oc
l&avlig;&slong;t
með
hamrinom,
com
þat
h&oogon;&gscap;
a
&oogon;xl
þori,
oc
varþ
allmicit
h&oogon;&gscap;
oc
rataðe
Þorir
við
e&nscap;
þvi
jam&slong;ciótt
&slong;neri
konongr
i
moti
þeim
Kálfi
frændom,
oc
veitti
bana&slong;ár
Oláfi
frænda
Kálfs
þa
lagði
Þorir
Hundr
&slong;pioti
til
Bjarnar
&slong;tallara
a
honom
mi
ðiom
veitti
honom
bana&slong;ár,
þa
mælti
Þorir,
svá
b&avligacute;to
vér
biornona.
þor&slong;teinn
kna&rscap;ar
&slong;miðr
hio
til
Oláfs
konongs
með
&oogon;xi
oc
com
þat
h&oogon;&gscap;
a
foti&nscap;
vin&slong;tra
við
kneít(+K)
fyrir
ofan,
fi&nscap;r
Arna
&slong;on
drap
þegar
þor&slong;tein
e&nscap;
við
&slong;ár
þat
hnei
gðiz
konongr
up
við
&slong;tein
ei&nscap;
oc
ca&slong;taði
&slong;verðino
oc
bað
sér
Guð
hiálpa
þa
lagði
Þorir
Hundr
&slong;pióti
til
hans,
com
lagit
neþan
undir
bryniona
oc
rendi
up
i
qviði&nscap;,
þa
hio
kalfr
til
hans,
com
þat
ho&gscap;
enom
vin&slong;tra
megin
utan
a
há
l&slong;i&nscap;,
menn
greinaz
at
því
hvar
kálfr
vei
tti
konongi
&slong;ár,
þe&sscap;i
iij
&slong;ár
hafðe
Oláfr
konongr
til
líflátz.
E&nscap;
eptir
fall
hans,
þa
fell
&slong;u
fle&slong;t
&oogon;ll
&slong;veitin,
er
fram
haf
ðe
gengit
með
konongi.
Biarni
gullbrár
&slong;cáld
qvað
þetta
um
Kalf
Arna
&slong;on
Jorþ
réttu
vígi
at
varða
vigreifr
fyrir
Oleifi
b&avligacute;ztu
við
bragning
n&ydot;ztan
bág
þat
qveþ
ec
mic
frágo
fy&rscap;
gectu
a
Stað
Sticla
&slong;tór
verc
e&nscap;
óð
merki
&slong;att
er
at
&slong;ócn
vm
veittir
&slong;niallr
unz
gramr
var
fallinn
Sigvatr
&slong;cáld
qvað
þetta
um
Biorn
&slong;tallara
Biorn
fra
ec
&avlig;c
af
&ocurl;rnum
endr
&slong;tallorum
kendo
hug
hve
halda
dugði
hann
&slong;ótti
fram
drottin
fell
i
her
með
hollum
hann
verþungar
m&oogon;nnom
leyfðr
er
at
hilmis
h&oogon;fþi
hróðr
&avlig;ðigs
&slong;a
d&avlig;ðe.
CCXLI.
Cap.
Upp-haf
Dags
hrijdar.
Dagr
Hrings
&slong;on
hellt
þa
up
o&rscap;osto
oc
veitti
ena
fyr&slong;to
atgongo
&slong;va
harða
at
b&oogon;ndr
rucco
fyrir,
e&nscap;
&slong;umir
&slong;nero
a
flótta
þa
fell
fioldi
liþs
af
b&oogon;ndum.
E&nscap;
þe&sscap;ir
lendir
menn
Erlendr
or
gerþi,
A&slong;lacr
af
fi&nscap;eyio,
var
þa
merki
þat
niðr
h&oogon;&gscap;vit,
er
þeir
hofþo
aðr
meðfarit,
var
þa
o&rscap;osta
en
akafa&slong;ta,
c&oogon;lloðo
menn
þat
Dagshriþ,
þa
&slong;nero
þeir
i
moti
Dag
Kalfr
Arna
&slong;on
Hárekr
or
þiótto
Þorir
Hundr
með
þa
fylking
er
þeim
fylgðe,
var
þa
Dagr
bori&nscap;
afli
oc
&slong;neri
hann
þa
a
flótta
oc
alt
liþ
þat
er
eptir
var,
oc
verþr
þar
dalr
noko&rscap;
up
&slong;em
flótti&nscap;
fór
fell
þar
þa
mart
liþ,
dreifþiz
þa
folkit
tve&gscap;ia
ve
gna
i
brot,
váro
margir
menn
&slong;árir
mioc
e&nscap;
margir
svá
mioc
m&oogon;ddir
at
til
en&slong;cis
váro
f&oogon;rir.
B&oogon;ndr
ráco
&slong;camt
fló
tta,
þvíat
hofþingiar
&slong;nero
brátt
ap
tr
oc
þar
til
er
valri&nscap;
var,
þvíat
margir
átto
þar
at
leíta
eptir
vinom
&slong;inum
oc
frændom.
CCXLII.
Cap.
Jarteikner
Olafs
Konungs
vid
Þóri
hund.
Þorir
hundr
gecc
þar
til
er
var
líc
Oláfs
konongs
oc
veitti
þar
umbunað,
lagði
niðr
líkit
oc
rétti
oc
breiddi
clæ
di
ifir
oc
er
hann
þerði
bloþ
af
and
litino,
þa
&slong;egir
hann
&slong;va
&slong;iþan
at
and
lit
konongsens
var
&slong;va
fagrt
at
roðe
var
i
ki&nscap;om
&slong;em
þa
at
hann
&slong;væfe,
en
miclo
biartara
e&nscap;
aðr
var
meþan
hann
li
fði,
þa
com
bloð
konong&slong;ens
a
h&oogon;nd
Þóri
oc
ra&nscap;
upp
á
greipina,
þar
er
hann
hafðe
aðr
&slong;ár
fengit,
oc
þur
fti
um
þat
&slong;ár
eigi
umband
þaðan
i
fra,
&slong;va
grøogon;ri
þat
&slong;ciott,
váttaðe
Þórir
&slong;ialfr
þe&nscap;a
atburð,
þa
er
hæl
gi
Oláfs
konongs
com
up
fyrir
alþyðo,
varþ
Þorir
Hundr
fyr&slong;t
til
þe&sscap;
at
halda
up
hælgi
konongsens
þeira
rikis
manna
er
þar
h&oogon;
fð
verit
i
mót[gongo]
&slong;toðo
flocki
hans
CCXLIII.
Cap.
Fraa
brædrum
Kaalfs
Arna&slong;onar.
Kalfr
Arna
&slong;on
leitaðe
at
br&oogon;ðrum
sínom
er
þar
váro
fallnir,
hann
hitti
þorberg
oc
fi&nscap;
oc
er
þat
&slong;&avlig;gn
manna
at
fi&nscap;r
ca&slong;taði
at
honom
&slong;axi
oc
vildi
dre
pa
hann
oc
mælti
til
hans
h&oogon;rðum
orðum
kallaði
griþniðing
oc
drottin&slong;vica
Kalfr
gaf
ekki
því
g&avlig;m
oc
lét
fi&nscap;
bera
i
brot
or
valnom
oc
&slong;va
Þorberg
var
þa
leítað
at
um
&slong;ar
þeira,
oc
hofðo
þeir
engi
&slong;ár
ban
væacute;n,
h&oogon;fþo
þeir
fallit
fyrir
vápna
burð
oc
møðe,
þa
leitaði
Kalfr
at
flytia
br&oogon;ðr
&slong;ina
ofan
til
&slong;cips
oc
fór
með
þeim
&slong;ialfr
E&nscap;
þegar
er
hann
&slong;neri
i
brot,
þa
for
i
brot
alt
boanda
liþ
þat
er
þar
átti
heimile
i
n&oogon;nd,
nema
þeir
menn
er
þar
&slong;torfoðo
at
frændom
sínom
oc
vinom
þeim
er
&slong;arir
váro
eða
líkom
þeira
er
fallnir
váro,
váro
&slong;arir
menn
fluttir
heim
a
b&oogon;inn,
&slong;va
at
hvert
hus
var
fult
af
þeim,
enn
tialdat
uti
ifir
&slong;umom,
e&nscap;
&slong;va
undarliga
mart
fólc
&slong;em
&slong;amnaz
hafðe
i
boanda
her
i&nscap;
þa
þótti
m&oogon;nnom
þat
eigi
miðr
fra
likendom
hvernug
&slong;ciótt
ruddi
&slong;amnaði&nscap;
þa
er
til
þe&sscap;
tóc
oc
var
þat
mióc
til
at
et
me
&slong;ta
fiolmennit
hafðe
þar
&slong;amnaz
or
heroð
um
oc
váro
mioc
heimfúsir.
CCXLIV.
Cap.
Fráá
Verdælum.
B&oogon;ndr
þeir
er
hemile
átto
i
veradal,
gengo
til
fundar
við
h&oogon;fþingia
Harek
oc
Þori
oc
k&oogon;rðo
fyrir
þeim
sín
vendræði
Sogðo
svá,
flótta
menn
þessir
er
hér
ha
fa
undan
comiz
muno
fara
up
eptir
vera
dal
oc
muno
bua
ohepiliga
hemilum
várum,
e&nscap;
o&sscap;
er
ekki
f&ocurl;rt
heim
meþan
þeir
ero
hér
i
dalnom.
Nu
gerit
svá
væl
farit
eptir
þeim
með
liðe
oc
látið
ekki
barn
i
brot
comaz,
þvíat
&slong;lícan
co&slong;t
mundo
þeir
o&sscap;
ætla
ef
þeir
hefðe
be
tr
haft
i
várom
fundi
oc
svá
muno
þeir
e&nscap;
gera
ef
vér
hittumz
&slong;iþa&rscap;,
&slong;va
at
þeir
hafi
meira
co&slong;t
e&nscap;
vér,
ka&nscap;
vera
at
þeir
dveliz
i
dalnom
ef
þeir
vænta
&slong;er
en&slong;cis
ótta,
muno
þeir
þegar
fara
o&slong;pacliga
um
bygðir
várar,
r&oogon;ddu
b&oogon;ndr
um
þetta
morgum
orðum,
oc
e&gscap;
iaðo
með
acafa
miclum
at
hof
þingiar
&slong;cyldo
fara
oc
drepa
þat
fólc
&slong;em
undan
hafðe
comiz
oc
er
hofþingiar
r&oogon;ddo
þetta
sín
i(+K)
milli,
þa
þótti
þeim
b&oogon;ndr
mart
&slong;att
&slong;agt
hafa
i
sinni
r&oogon;
ðo.
Reðo
þa
þat
at
þeir
Þorir
Hundr
&slong;neruz
til
ferðar
með
verd&oogon;lum
oc
hafðe
hann
dc
manna
þat
er
hans
liþ
var,
fóro
&slong;iþan,
tóc
þa
at
nátta,
Letti
Þorir
eigi
fy&rscap;
ferði&nscap;i
e&nscap;
hann
com
um
nottina
a
Súlo
oc
&slong;purþe
hann
þar
þ&avlig;
tiðende
at
vm
qveldit
hafþi
þar
comit
Dagr
Hri
ngs&slong;on
oc
margar
aðrar
&slong;veitir
af
Oláfs
m&oogon;nnom
haft
þar
náttverþar
dv&oogon;l
e&nscap;
fa
rit
&slong;iþan
a
fiall
up.
þa
&slong;egir
Þorir
at
hann
myndi
ecki
rekaz
eptir
þeim
um
fioll
oc
&slong;neri
hann
þa
aptr
ofan
i
dalin
oc
fengo
þeir
þa
fátt
drepit
af
m&oogon;nnom.
&slong;iþan
fóro
b&oogon;ndr
til
hemila
&slong;i&nscap;a,
e&nscap;
Þorir
for
eptir
um
da
gi&nscap;
oc
hans
liþ
ut
til
&slong;cipa
sinna,
e&nscap;
konongs
menn
þeir
er
f&oogon;rir
váro
forðoðo
sér,
leyn
duz
i
&slong;cógum,
&slong;umir
h&avlig;fðo
hi
álp
af
m&oogon;nnom.
CCXLV.
Cap.
Fraa
Þormoodi
Kolbrwnar&slong;kaalldi.
Þormóðr
Kolrunar
&slong;cáld
var
i
o&rscap;osto
undir
merkiom
konongs,
oc
er
konongr
var
falli&nscap;,
oc
at
&slong;ócn
var
&slong;em
oðuz
þa
fell
konongs
lið
hvat
við
a&nscap;at,
e&nscap;
þeir
váro
fle&slong;tir
&slong;arir
er
up
&slong;toðo
þormóðr
varð
&slong;á&rscap;
mioc
gerþi
hann
þa
&slong;em
aðrir
at
allir
opoðo
þar
fra
er
me&slong;tr
þotti
lífsha&slong;ci,
e&nscap;
&slong;umir
ru&nscap;o,
þa
hófz
&slong;u
o&rscap;osta
er
Dagshriþ
er
colloð.
Sótti
þa
þangat
til
alt
konongs
liþit
þat
er
vápn
f&oogon;rt
var,
e&nscap;
þormóðr
com
þa
ekki
i
o&rscap;osto,
þvíat
hann
var
þa
ovígr
bæþi
af
&slong;árom
oc
af
m&oogon;ði
oc
&slong;toð
hann
þar
hia
felogum
sínom.
þótt
hann
mætti
ekki
a&nscap;at
athafaz
þa
var
hann
lo&slong;ti&nscap;
með
&oogon;ro
i
&slong;iðona
vin
&slong;tri,
br&avligacute;t
hann
af
sér
&oogon;rvar
&slong;captit
oc
gecc
þa
brot
fra
o&rscap;osto
oc
heim
til
húsa&nscap;a
oc
com
at
hl&avlig;ðo
nokko&rscap;i,
var
þat
micit
hús,
þormóðr
hafðe
&slong;verþ
bert
i
hendi,
oc
er
hann
gecc
i&nscap;,
þa
geck
maðr
ut
i
móti
honom.
Sa
mælti
furðo
ill
læti
ero
hér
inni
veinan
oc
g&avlig;lan
&slong;c&avlig;m
micil
er
carlmenn
hr&avlig;&slong;tir
&slong;kulo
eigi
þola
&slong;ár
sín,
þormóðr
&slong;varar
hvert
er
nafn
þitt,
hann
nefndiz
kimbi,
þormóðr
&slong;varar
vartu
i
bardaga,
var
ec
&slong;egir
hann
með
b&oogon;ndum
er
betr
var,
Ertu
nockot
&slong;á&rscap;
&slong;egir
þormoðr,
Lítt
&slong;egir
Kimbi,
eða
vartu
i
bardaga.
þormóðr
&slong;egir
var
ec
með
þeim
er
betr
hof
ðo.
Kimbi
&slong;a
at
Þormóðr
hafðe
gullhring
a
hendi,
hann
mælti
þu
munt
vera
konongs
maðr,
fá
þu
mér
gullhringi&nscap;
e&nscap;
ec
mun
leyna
þér,
b&oogon;ndr
muno
drepa
þic
ef
þu
verþr
a
veg
þeira,
þormóðr
&slong;egir
haf
þu
hring
ef
þu
fær,
látið
hefi
ec
nu
meíra.
Kimbi
retti
fram
h&avlig;ndina
oc
vildi
taca
hringi&nscap;
Þormóðr
&slong;veifldi
til
&slong;verðino
oc
hio
af
honom
h&avlig;ndina,
oc
er
&slong;va
&slong;agt
at
Kimbi
bar
&slong;ár
&slong;itt
engum
mun
betr,
e&nscap;
hinir
er
hann
hafðe
fy&rscap;
aleitað,
for
Kimbi
brot,
enn
þormóðr
&slong;ettiz
niðr
i
hloðo&nscap;i
oc
&slong;at
þar
um
hrið
oc
heyrði
a
r&oogon;ðor
manna
þat
var
mælt
þar
me&slong;t
at
hve&rscap;
&slong;egir
þat
er
&slong;ét
þóttiz
hafa
i
o&rscap;osto
oc
r&oogon;tt
vm
framg&oogon;ngor
manna,
lofoðo
&slong;umir
me&slong;t
hrey&slong;ti
Oláfs
konongs,
e&nscap;
&slong;umir
nefndo
aðra
menn
til
ekki
&slong;íþr.
þa
qvað
þormóðr
&Oogon;rt
var
Olafs
hiarta
óð
fram
konongr
bloðe
rekin
ero
&slong;tál
a
Sticla
&slong;toðum
qvaddi
liþ
b&oogon;ðvar
élþolla
fra
ec
alla
jalfaðs
nema
gram
&slong;ialfan
reyndr
var
fle&slong;tr
i
fa&slong;tri
fleindrífo
sér
hlífa.
CCXLVI.
Cap.
D&avlig;di
Þormoodar
Kolbrwnar
&slong;kaallds
Þormóðr
gecc
&slong;iþan
i
brot
til
&slong;cemmo
noko&rscap;ar,
gecc
þar
i&nscap;,
váro
þar
aðr
margir
menn
i&nscap;i
fyrir
&slong;árir
mioc,
var
þar
at
kona
nockor
oc
batt
um
&slong;ár
manna.
Eldr
var
a
gólfino
oc
vermdi
hon
vatn
til
at
f&oogon;gia
&slong;ári&nscap;,
e&nscap;
þormóðr
&slong;ettiz
niðr
við
dy&rscap;
utar.
þar
gecc
a&nscap;a&rscap;
maðr
ut
e&nscap;
a&nscap;a&rscap;
i&nscap;
þeir
er
&slong;t&oogon;rfoðo(+K)
at
&slong;árom
m&oogon;nnom.
þa
&slong;neri
ei&nscap;hve&rscap;
at
Þormóði
oc
&slong;a
a
hann
oc
mælti
&slong;iþan,
hvi
ertu
&slong;va
f&oogon;lr,
ertu
&slong;á&rscap;
eða
fyrir
hvi
biðr
þu
þér
eigi
lækningar
þormóðr
qvað
þa
víso
Emca
ec
rioðr
e&nscap;
r&avlig;ðom
ræðr
gr&avlig;&nscap;
&slong;c&avlig;gul
manne
h&avligacute;ca
&slong;etrs
hin
hvíta
hy&gscap;r
fár
um
mic
&slong;áran
hitt
veldr
mér
at
meldrar
morð
veniandi
fenio
diúp
oc
dan&slong;cra
vapna
dals
hriþar
&slong;por
Sviða
Siþan
&slong;toð
þormóðr
up
oc
gecc
i&nscap;
at
eldinom
oc
&slong;toð
þar
um
hriþ.
þa
mælti
læcniri&nscap;
til
hans,
þu
maðr
gacc
ut
oc
tac
mér
&slong;ciþin
er
hér
li&gscap;ia
fyrir
dvrom
úti,
hann
gecc
ut,
bar
i&nscap;
&slong;ciþa
fangit
oc
ca&slong;taðe
niðr
a
golfit,
þa
&slong;a
læcniri&nscap;
i
andlit
honom
oc
mælti
furðo
bleicr
er
þessi
maðr
hvi
ertu
&slong;lícr
þa
qvað
Þormóðr
Undraz
eyglis
landa
eik
hvi
vér
róm
bleícir(+K)
fár
verþr
fagr
af
&slong;árom
fa&nscap;
ec
&oogon;rvadrif
&slong;va&nscap;i
mic
fló
malmr
hi&nscap;
kl&oogon;qvi
magni
k&oogon;rðr
i
g&oogon;gnum
hva&slong;t
beít
hiarta
et
næ&slong;ta
hættlict
járn
er
ec
vætti
þa
mælti
læcniri&nscap;
láttu
mic
&slong;ia
&slong;ár
þin
oc
mun
ec
veita
umb&oogon;nd
&slong;iþan
&slong;ettiz
hann
niðr
oc
ca&slong;taðe
klæ
ðom
af
sér,
e&nscap;
er
læcnir
&slong;a
&slong;ár
hans
þa
leitaðe
hon
vm
þat
&slong;ár
er
hann
ha
fði
a
&slong;iðo&nscap;i,
ke&nscap;di
þess
at
þar
&slong;toð
eárn
í,
e&nscap;
þat
vi&slong;&slong;i
hon
eigi
til
ví&slong;s
hvert
eárnit(+K)
hafðe
&slong;nuit,
hon
haf
ðe
þar
gert
i
&slong;teinkatle
&slong;t&avlig;ppat
l&avligacute;c
oc
&oogon;&nscap;or
gr&avligacute;s
oc
vellt
þat
&slong;aman
oc
gaf
at
eta
enom
&slong;árom
m&oogon;nnom
oc
reyndi
&slong;va
hvert
þeir
hefði
hol&slong;ár,
því
at
ke&nscap;de
af
l&avlig;kinom
út
or
&slong;áre
þvi
er
a
hol
var
hon
bar
þat
at
Þormóði
bað
hann
eta
hann
&slong;varar
ber
brot.
ecki
hefi
ec
gr&avlig;t
&slong;ótt.
Siþan
toc
hon
&slong;pe&nscap;i
t&avlig;ng
oc
vildi
draga
ut
jarnit
e&nscap;
var
fa&slong;t
oc
gecc
hvergi
&slong;toð
oc
litið
út,
þvíat
&slong;árit
var
&slong;ol
lit,
þa
mælti
þormóðr
Sker
þu
til
ján&slong;ens
&slong;va
at
væl
megi
ná
með
t&oogon;ngi&nscap;i
fá
mér
&slong;iþan
oc
lát
mic
kippa,
hon
gerþi
&slong;em
hann
mælti
þa
toc
þormóðr
gullhring
af
hendi
sér
oc
fecc
læcninom,
bað
hana
gera
af
&slong;líct
er
hon
villdi,
goðr
er
n&avlig;ti
at
&slong;egir
hann,
Oláfr
konongr
gaf
mér
hring
þenna(+K)
i
morgin.
Siþan
toc
þormóðr
t&oogon;ngina
oc
kipti
a
brot
&oogon;ri&nscap;i,
e&nscap;
þar
váro
a
krócar
oc
lágo
þar
a
tágar
af
hiar
tano,
&slong;umar
r&avligacute;ðar,
&slong;umar
hvítar
oc
er
hann
&slong;á
þat
mælti
hann,
feitt
er
mér
e&nscap;
um
hiartar&oogon;tr.
Siþan
hné
hann
ap
tr
oc
var
þa
d&avlig;ðr,
Lycr
þar
fra
Þormóði
at
&slong;egia.
CCXLVII.
Cap.
Fraa
Ad-burdum
Orro&slong;tu.
Oláfr
konongr
fell
miðvicodag
ííí(?+)j
kál(+K)
Augu&slong;ti
manaðar,
þat
var
nær
mi
ðiom
degi
er
þeir
fu&nscap;duz,
e&nscap;
fyrir
miðmunda
hófz
o&rscap;ostan,
e&nscap;
konongr
fell
fyrir
non,
e&nscap;
myrcrit(+K)
hellzt
fra
miðmunda
til
nóns,
Sigvatr
&slong;cáld
&slong;egir
&slong;va
fra
lycþom
o&rscap;osto
H&oogon;rð
er
&slong;ítz
hermenn
firðo
hlíf
r&avligacute;fz
fyrir
gram
lífe
&avlig;ðn
at
engla
&slong;triðe
omiúk
konong
&slong;iúkan
&avlig;r
bra
Olafs
fiorvi
&avlig;ld
þar
er
he&rscap;
cl&avlig;f
&slong;cioldo
folcs
odda
geck
fylkir
fund
e&nscap;
Dagr
helt
úndan
Oc
e&nscap;
qvað
hann
þetta
Aþr
vito
eigi
meiðar
ógnar
&slong;cers
ne
her&slong;a
þioð
reð
þengils
d&avlig;ða
þa&nscap;
&slong;tyrc
buand
manna
er
&slong;líca
gram
&slong;ó[c]nvm(+K)
&slong;ár
eldz
viðir
fellde
m&oogon;rg
lá
dyr
i
dr&oogon;ra
drott
&slong;em
Olafr
þótti
B&oogon;ndr
rænto
ecki
vali&nscap;,
oc
varþ
þegar
eptir
o&rscap;osto
heldr
svá
at
hræzlo
&slong;ló
á
marga.
þa
er
moti
konongi
ho
fðo
verit,
e&nscap;
þo
heldo
þeir
illvilia
nom
oc
d&oogon;mdo
þat
sín
a
millom
at
allir
þeir
menn
er
með
konongi
hofðo
fallit
&slong;cyldo
hafa
engan
þa&nscap;
umbú
ning
eða
gr&oogon;pt
&slong;em
góðum
m&oogon;nnom
&slong;óm
di
oc
c&oogon;lloðo
þa
alla
ráns
menn
oc
utlaga.
E&nscap;
þeir
menn
er
ríkir
váro
oc
þar
átto
frændr
i
valnom,
gá
fo
ekki
því
g&avlig;m,
flutto
þeir
sína
fræn
dr
til
kirkna
oc
veítto
umbunað.
CCXLVIII.
Cap.
Jarteignir
vid
blindann
mann.
Þorgils
Hálmo
&slong;on
oc
Grímr
&slong;onr
hans
fóro
til
val&slong;ins
um
qveldit
er
myrc
var
orðit.
þeir
tóco
up
líc
Oláfs
konongs
oc
báro
brot
þar
til
er
var
hú&slong;cytia
nokor
lítil
oc
&avlig;ð
a&nscap;an
veg
frá
b&oogon;nom,
hofðo
liós
með
sér
vatn,
tóko
þa
klæði
af
líkino(+K)
oc
þógo
líkit,
oc
&slong;veípto(+K)
&slong;iþan
með
lín
dúcom
oc
l&oogon;gðo
þar
niðr
i
húsino
oc
hul
ðo
með
viðom
svá
at
engi
mátti
&slong;iá
þott
menn
qvæmi
i
húsit,
gengo
þeir
&slong;iþan
i
brot
oc
heim
til
b&oogon;iarens,
þar
hafðe
fylgt
hernom
hvaromtve&gscap;ia
mart
&slong;taf
carla
oc
þat
fat&ocurl;kis
fólc
er
sér
bað
matar,
e&nscap;
þat
qveld
eptir
bardaga&nscap;
hafðe
þat
folc
þar
mart
dvaliz,
oc
er
náttaðe
leitaðe
þat
sér
herbergis
um
&oogon;ll
hus
bæði
&slong;má
oc
&slong;tór,
þar
var
ei&nscap;
blindr
maðr,
&slong;a
er
&slong;agt
er
frá
hann
var
fat&oogon;cr
oc
fór
&slong;vei&nscap;
hans
með
honom
oc
leiddi
hann
þeir
gengo
úti
um
b&oogon;i&nscap;
oc
leitaðo
sér
herbergis
þeir
comu
at
því
&slong;ama
eyðe
hu
&slong;e.
váro
dy&rscap;nar
&slong;va
lágar
at
nær
varþ
at
kriupa
i&nscap;.
Oc
er
hinn
blindi
maðr
com
i
hu&slong;it,
þa
þreifaðiz
hann
fyrir
um
gólfit,
leitaðe
hvárt
hann
mynde
mega
niðrle&gscap;iaz,
h&oogon;tt
hafðe
hann
a
h&oogon;fðe
oc
&slong;teyptiz
h&oogon;ttri&nscap;
fyrir
and
lit
honom,
er
hann
l&avligacute;t
niðr,
hann
kendi
fyrir
h&avlig;ndonum
at
tiorn
var
a
gól
fino,
þa
tóc
hann
up
henndi&nscap;i
vá
tri
oc
rétti
up
h&oogon;tti&nscap;,
oc
comu
fingrnir
up
við
&avlig;gon,
e&nscap;
þegar
brá
kláða
a
hvarmana
&slong;va
miclum
at
hann
&slong;tr&avligacute;c
með
fingronum
vátom
&avligacute;gon
&slong;ialf.
Siþan
hopaðe
hann
ut
or
hu&slong;ino
oc
&slong;agðe
at
þar
matti
ecki
li&gscap;ia
i&nscap;i,
þvíat
þar
var
alt
vátt,
oc
er
hann
com
ut
or
hu&slong;ino,
þa
&slong;a
hann
þegar
fyr&slong;t
&slong;cil
handa
&slong;i&nscap;a
oc
alt
þat
er
nær
honom
var,
þat
er
hann
mátti
&slong;ia
fyrir
náttmyrcri,
hann
gecc
þegar
heim
til
bearens
oc
i&nscap;
i
&slong;tofo
oc
&slong;agði
þar
&oogon;llum
m&oogon;nnom
at
hann
hafþi
fengit
&slong;yn
sína,
oc
hann
var
þa
&slong;cygn
maðr.
E&nscap;
þat
vis
&slong;o
þar
margir
menn
at
hann
hafði
lengi
blin
dr
verit,
þvíat
hann
hafði
þar
aðr
verit
oc
gengit
um
bygðir,
hann
&slong;egir
at
þa
&slong;a
hann
fyr&slong;t
er
hann
com
ut
or
hu&slong;i
nokoro
lítlo
oc
vándo
oc
var
þar
vátt
allt
i&nscap;i
&slong;egir
hann
greip
ec
þar
i
h&avlig;ndonom
oc
gnøogon;ra(+K)
ec
vátom
h&avlig;ndom
um
&avlig;go(+K)
mér,
hann
&slong;egir
oc
hvar
þat
hús
&slong;tóð.
E&nscap;
þeir
menn
er
þar
váro
oc
&slong;a
þessi
tidende,
undroðuz
mioc
um
þe&nscap;a
atburð
oc
r&oogon;ddo
sín
i
milli
hvat
þar
mundi
i&nscap;i
vera
i
því
hú&slong;i,
e&nscap;
þorgils
b&oogon;ndi
oc
&slong;on
hans
Grimr
þóttuz
vita
hvaþan
af
þe&slong;si
atburðr
mundi
ha
fiz
hafa,
þeir
rædduz
mioc
at
ovinir
konongs
mundo
fara
oc
ra&nscap;&slong;a[ca][]
hu&slong;it.
Siþan
leynduz
þeir
i
brot
oc
fóro
til
hússins
oc
tóko
lícit
flutto
i
brot
ut
i
hagann
oc
falo
þar,
fóro
&slong;iþan
til
b&oogon;iar
oc
&slong;vafo
af
nott
þá.
CCLXXX.
Cap.
Fraa
Þoori
hund.
Þorir
húndr
com
fimta
dag
ofan
or
veradal
ut
a
Sticla&slong;taði
oc
fylg
ðe
honom
liþ
mart.
þar
var
oc
mart
firir
b&oogon;n
da
liþ,
var
þa
e&nscap;
rofi&nscap;
valri&nscap;.
flu
tto
menn
brot
líc
frænda
sinna
oc
vina
oc
veítto
hialp
&slong;árom
m&oogon;nnom
þeim
er
menn
vildo
gr&oogon;ða,
e&nscap;
fioldi
manns
hafði
þa
a&nscap;daz
&slong;iþan
er
lokit
var
bardaga
Þorir
húndr
gecc
þar
til
er
konongr
hafði
fallit
oc
leitaðe
líc&slong;ens,
oc
er
hann
fa&nscap;
þat
eigi
&slong;purðiz
hann
fyrir
ef
noko&rscap;
maðr
ky&nscap;i
&slong;egia
honom
hvar
likit
væri
comit,
e&nscap;
þat
vi&slong;si
engi
at
&slong;egja
þa
&slong;purði
hann
þorgils
bønda
ef
hann
vi&slong;&slong;i
nokkot
til
hvar
líc
konongs
var.
þorgils
&slong;egir
svá.
Ecci
var
ec
i
bardaga,
veit
ec
þaðan
fá
tiðende,
fara
nu
margar
&slong;&oogon;gor,
þat
er
nu
&slong;agt
at
Oláfr
konongr
ha
fi
hittr
verit
i
nótt
uppi
hiá
&slong;taf
oc
&slong;veít
manna
með
honom,
e&nscap;
ef
hann
hefir
fallit
þa
muno
&slong;veitungar
yðrir
hafa
fólgit
líc(+K)
hans
i
holl
tum
eða
hrey&slong;om.
E&nscap;
þott
þórir
þ&ocurl;ttiz
vita
et
&slong;a&nscap;a
at
konongr
var
falli&nscap;
þa
tóko
þo
margir
undir
oc
gerþo
þa&nscap;
ku&rscap;
at
konongr
mundi
hafa
brot
co
miz
or
o&rscap;osto(+K)
oc
&slong;camt
mundi
til
at
hann
mundi
fa
her
oc
coma
a
hendr
þeim,
for
þa
þorir
til
&slong;cipa
sinna
oc
&slong;iþan
ut
eptir
firði.
þa
toc
at
dreifaz
alt
b&oogon;nda
liþit
oc
flu
to
brot
ena
&slong;áro
menn,
alla
þa
er
hr&oogon;rande
váro.
CCL.
Cap.
Lijk-ferd
Olafs
Konwngs.
Þorgils
Hálmo&slong;on
oc
þeir
Grimr
feðgar
h&oogon;fþo
i
sinni
varðveizlo
líc
Oláfs
konongs,
oc
váro
um
þat
mioc
hug
&slong;iucir
hvernug
þeir
fengi
til
gætt
at
eigi
næði
ovinir
konongs
at
misfara
með
likino,
þvíat
þeir
heyrðo
þær
r&oogon;ðor
b&oogon;nda
at
þat
ráð
mundi
tilli&gscap;ia
ef
lík
konongs
fy&nscap;iz
at
bre&nscap;a
þat.
eða
flytia
ut
a
&slong;æ
oc(+K)
&slong;eycqva
niðr,
þeir
feðgar
h&oogon;fðo
&slong;ét
um
nóttina
&slong;va
&slong;em
kertis
log
bry&nscap;i
þar
ifir
er
líc(+K)
Oláfs
konongs
var
í(+K)
valnom,
oc
&slong;va
&slong;iþan
er
þeir
h&oogon;fðo
fólgit
likit,
þa
&slong;a
þeir
jafnan
um
nætr
lios
þa&nscap;ug
til
er
konongri&nscap;
hvildi.
þeir
rædduz
at
ovinir
konongs
myndi
leita
lík&slong;ens
þar
er
var
ef
þeir
&slong;æi
þessi
merki,
var
þeim
þorgíl&slong;i
títt
at
flytia
likit
i
brot,
til
þe&sscap;
&slong;taðar
nokors
er
þat
væri
vel
comit.
þeir
þorgils
gerðo
ki&slong;to
oc
va[v]ndoðo
&slong;em
me&slong;t,
oc
l&avlig;
gðo
þar
i
líc
konongs.
E&nscap;
&slong;iþan
gerþo
þeir
aðra
lícki&slong;to
oc
báro
þar
i
hálm
oc
griót,
&slong;va
at
þat
&slong;cyldi
vera
manns
h&oogon;fgi,
lycþo
þa
ki&slong;to
vandliga,
oc
er
brotto
var
af
Sticlar&slong;toðum
allt
liþ
b&oogon;nda,
þa
bio&gscap;o
þeir
þorgils
ferð
sína,
fecc
hann
roðrar
ferio
noko
ra,
váro
þeir
&slong;aman
menn
ví(?+)j
eðr
víí(?+)j
oc
allir
frændr
eða
vinir
þorgils,
þeir
flu
tto
líc
konongs
til
&slong;cips
leyniliga,
oc
&slong;etto
ki&slong;tona
undir
þilior
niþr
ki&slong;to
þa
h&oogon;fðo
þeir
oc
með
sér
er
griótið
var
i,
&slong;etto
hana
i
&slong;cip
&slong;va
at
allir
menn
matto
&slong;ia,
fara
&slong;iþan
ut
eptir
firþi,
fengo
gott
lei
ði,
comu
at
qvelldi
er
myrqva
toc
ut
til
niðar
ó&sscap;,
logðo
at
við
konongs
bry&gscap;io.
Siþan
&slong;endi
þorgils
menn
up
i
b&oogon;i&nscap;
oc
lét
&slong;egia
Sigurði
biskopi
at
þeir
foro
þar
með
lík
Oláfs
konongs.
E&nscap;
er
biskop
&slong;py&rscap;
þessi
tidende
&slong;endi
hann
þegar
menn
sína
ofan
a
bry
&gscap;ior,
þeir
tóko
þar
róðrar
&slong;cúto
oc
l&oogon;gðo
at
&slong;cipi
þorgils,
báðo
fá
sér
líc
konongsens.
þeir
þorgils
tóko
þa
ki&slong;to
er
upi
&slong;toð
a
þilionom
oc
baro
i
&slong;cútona,
&slong;iþan
reyro
þeir
menn
ut
a
fiorð
oc
&slong;eycþo
þeir
þar
niðr
ki&slong;to&nscap;i
þa
var
myrct
af
nótt,
þeir
þorgils
réro
þa
up
eptir
á&nscap;e
til
þe&sscap;
er
þr&avligacute;t
bøi&nscap;,
oc
l&oogon;gðo
þar
at
er
S&avligacute;rhlið
heitir
þat
var
fyrir
ofan
bøogon;i&nscap;.
þa
báro
þeir
up
líkit
oc
i&nscap;
i
eyði
&slong;cemmo
nokora
er
þar
&slong;toð
up
fra
&avlig;
ðrom
hu&slong;um,
v&oogon;cðu
þeir
þar
um
nóttina
ifir
líkino,
þorgils
gecc
ofan
i
b&oogon;i&nscap;
fa&nscap;
hann
þa
menn
at
mali
er
hellzt
h&oogon;fðo
þar
verit
vinir
konongs.
&slong;purði
hann
þa
ef
þeir
vildi
taka
við
liki
konongs.
þat
Þorðe
engi
maðr
at
gera,
&slong;iþan
flutto
þeir
þorgils
likit
up
með
á&nscap;e
oc
gró
fo
þar
niðr
a
&slong;andmel
þeim
er
þar
verþr,
bio&gscap;o
þar
um
eptir
svá
at
ekki
&slong;cyldi
þar
nyvirki
a
&slong;iá,
h&oogon;fðo
þeir
þesso
locit
&oogon;llo
aðr
dagaðe,
fóro
þa
til
&slong;cips
síns,
logðo
þegar
út
or
á&nscap;e
fóro
&slong;iþan
ferðar
&slong;i&nscap;ar
til
þess
er
þeir
comu
heim
a
Sticla&slong;taðe.
CCLI.
Cap.
Vphaf
Sveins
konongs
Al
fífo
Sonar(+K)
Svei&nscap;
&slong;onr
Knutz
konongs
oc
Alfí
fo,
dóttor
Alfrins
Jarls
hann
hafþi
verit
&slong;ettr
til
rikis
a
Vindlandi
i
ióms
borg,
e&nscap;
þa
hafþi
comit
til
hans
orð&slong;ending
Knúts
konongs
f&oogon;ðor
hans
at
hann
&slong;cyldi
fara
til
Danmarkar
oc
þat
með
at
hann
&slong;cyldi
&slong;iþan
fara
til
Noregs
oc
taca
þar
við
ríki
því
til
fo&rscap;áða
er
i
Noregi
var
oc
hafa
þar
mð(+K)
konongs
nafn
ifir
Noregi.(+K)
Siþan
for
Sveinn
til
Danmerkr(+K)
oc
hafþi
þaðan
liþ
micit,
for
með
hanom
Haraldr
Jarl
oc
mart
a&nscap;arra
rikis
manna.
þess
ge
tr
Þorarinn
Loftunga
i
qvæþi
þvi
er
hann
orti
um
Svein
Alfífo
Son
er
callat
er
glelogns
qviða
þat
er
dvll&avlig;&slong;t
hve
danir
gerþo
dy&gscap;va
f&oogon;r
með
d&avlig;gllingi
þar
var
jarl
[fyr&slong;t](+K)
at
upphafe
oc
hve&rscap;
maðr
er
honom
fylgði
a&nscap;a&rscap;
drengr
&avlig;ðrom
betri
Siþan
for
Svei&nscap;
i
Noreg
oc
með
honom
Alfífa
móðir
hans,
oc
var
hann
þar
til
konongs
teki&nscap;
a
hverio
l&avlig;gðingi.
hann
var
þa
comi&nscap;
&avlig;&slong;tan
i
víkina
er
o&rscap;osta
var
a
Sticla&slong;toðum
oc
Oláfr
konongr
fell.
Sveinn
letti
eigi
ferði&nscap;i
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
um
h&avlig;&slong;tið
nor
ðr
i
Þrandheim.
var
hann
þar
til
konongs
te
ki&nscap;
&slong;em
i
&avlig;ðrom
&slong;t&oogon;ðum.
Sveinn
konongr
hafþi
ny
l&oogon;g
i
land
um
marga
luti
oc
var
þat
eptir
því
&slong;ett
&slong;em
l&oogon;g
váro
i
Danm&oogon;rk(+K),
en
&slong;um
miclo
frekari.
Engi
maðr
&slong;cyldi
af
landi
fara
nema
með
konongs
leyfi,
e&nscap;
ef
føogon;ri
þa
felli
un
dir
konong
eignir
þess,
e&nscap;
hve&rscap;
er
ma&nscap;
vægi,
&slong;cyldi
hafa
vegit
landi
oc
l&avlig;&slong;om
eyri.
Ef
maðr
varð
i
útlegð
oc
tøogon;mdiz
honom
arfr.
þa
eignaðiz
konongr
arf
þa&nscap;.
At
jolum
&slong;cyldi
hve&rscap;
boandi
fa
konongi
mæli
maltz
af
arne
hveriom,
oc
lær
af
oxa
þrévæ
trum,
þat
var
callat
vinartoddi
oc
&slong;pa&nscap;
&slong;miors
oc
húsfreyia
hver
ryckiar
tó,
þat
var
lin
órent,
svá
micit
at
&slong;pent
fengi
um
me&slong;ta
fin
gri
oc
leng&slong;ta.
Bondr
váro
&slong;cyldir
at
gera
hus
þ&avlig;
&oogon;ll
er
konongr
villdi
hafa
a
bu&slong;toðum
sínom.
víí(+K)
menn
&slong;cyldo
gera
ei&nscap;
liþ
f&ocurl;ran
oc
gera
fyrir
hvern
er
v
vetra
gamall
væri
oc
þar
eptir
h&avlig;m
lor.
Hverr
maðr
er
a
haf
reri
&slong;cyl
di
gialda
konongi
landv&oogon;rðo
hvaðan
&slong;em
hann
reri,
e&nscap;
þat
ero
v
fi&slong;car,
Scip
hvert
er
f&ocurl;ri
af
landi
a
brot
&slong;cyldi
halda
konongi
rum
um
þvert
&slong;cip.
Maðr
hve&rscap;
er
til
J&slong;landz
f&oogon;ri
&slong;cyldi
gialda
land&avlig;ra
þarlenzcr
oc
utlenzcr.
þat
fylgði
oc
þe&sscap;o
at
þa
&slong;cyldo
dan&slong;cir
menn
hafa
&slong;va
mici&nscap;
metnað
í(+K)
Noregi
at
eins
þeira
vitni
&slong;cyldi
hrinda
x.
norðmanna
vitnom,
e&nscap;
er
þe&sscap;i
laga
&slong;etning
var
birt
fyrir
alþyðo,
þa
tóko
menn
þegar
at
rei&slong;a
hugi
&slong;ina
upp
i
mót
oc
gerþo
ku&rscap;
&slong;in
a
milli
Mælto
þeir
&slong;va
er
eigi
h&oogon;fþo
verit
i
mótferðum
við
Oláf
konong,
Takit
þér
nu
i&nscap;þrøogon;(+K)
vinátto
oc
l&avligacute;n
af
knytlingum
þe&sscap;
er
þér
b&oogon;rðuz
við
Oláf
konong
oc
feldut
hann
fra
landi
yðr
var
heitið
friðe
oc
réttarbót
e&nscap;
nu
hafit
þer
an&avlig;ð
oc
þræl
kan
oc
þar
með
&slong;tór
gl&oogon;pi
oc
ni
ðings
&slong;cap.
E&nscap;
þar
var
eigi
gott
til
mótmælis,
Sa
þa
allir
at
o
heppiliga
var
umraðit(+K),
Báro
menn
þo
eigi
tr&avlig;&slong;t
til
at
gera
uprei&slong;t
i
moti
Sveini
konongi,
bar
þat
me&slong;t
til
at
menn
h&oogon;fþo
gi&slong;lat
Knuti
konongi
&slong;ono
&slong;ina
eða
aðra
náfræn
dr
oc
þat
með
at
þa
var
engi
for
&slong;tióri
til
uprei&slong;tar,
Brátt
h&oogon;
fþo
menn
amæli
mikit
til
Sveins
konongs.
oc
kendo
menn
me&slong;t
þo
Alfi
fo
alt
þat
er
i
móti
&slong;capi
þotti
e&nscap;
þa
naðiz
Sannmæli
af
morgum
m&oogon;nnom
til
Oláfs
konongs
CCLIII.
Cap.
kom
upp
helgi
Olafs
Konwngs.
Vetr
þa&nscap;
hófz
umr&oogon;ða
&slong;u
af
mórgum
m&oogon;nnom
þar
i
Þrandheimi
at
Oláfr
konongr
væri
maðr
&slong;a&nscap;heilagr
oc
jartegnir
margar
yrði
at
helgi
hans,
hófo
þa
margir
aheit
til
Oláfs
konongs
um
þa
luti
er
m&oogon;nnom
þo
tti
máli
&slong;cipta,
fengo
margir
menn
af
þeim
aheitum
bót,
Sumir
heil&slong;o
bøogon;tr,
e&nscap;
&slong;umir
fararbeina
eða
aðra
þa
luti
er
n&avlig;ð&slong;yn
þótti
til
bera.
CCLIV.
Cap.
Fráá
Einari
Þambar&slong;kelfir.
Eina&rscap;
þamba&slong;celfir
var
comi&nscap;
heim
ve&slong;tan
af
Englandi
til
búa
&slong;i&nscap;a
oc
hafþi
veizlor
þær
&slong;em
Knutr
konongr
hafþi
fengit
honom,
þa
er
þeir
funduz
i
þrandheimi
oc
var
þat
nær
Jarls
ríki.
Eina&rscap;
Þambar&slong;celfir
hafþi
ekki
verit
i
motgongo
við
Oláf
konong.
ro&slong;aði
hann
þvi
&slong;ialfr.
Eina&rscap;
mi&nscap;tiz
þess
er
Knútr
ha
fþi
heitið
honom
Jarldomi
ifir
Noregi
oc
&slong;va
þat
at
konongr
efndi
ekki
heit
sín
Eina&rscap;
varð
fyr&slong;tr
til
þe&sscap;
rikis
manna
at
halda
up
hælgi
Oláfs
konongs
CCLV.
Cap.
Fra
Arna
Sonum.
Fi&nscap;r
Arna&slong;on
dvaldiz
litla
hrið
a
e&gscap;io
með
Kalfi,
því
at
hann
ku&nscap;i
&slong;tórilla
því
er
Kalfr
hafþi
verit
i
bardaga
i
moti
Oláfi
konongi.
veitti
finnr
Kálfi
jafnan
harðar
at&oogon;lor
af
þeim
&slong;&oogon;com.
Þorbergr
Arna&slong;on
var
miclo
betr
orð&slong;tilltr
e&nscap;
Finnr
e&nscap;
þo
fy&slong;tiz
Þorbergr
i
brot
at
fara
oc
heim
til
bús
&slong;ins,
feck
Kalfr
þeim
br&oogon;ðrom
sínom
lang&slong;cip
gott
með
ollom
reiða
oc
&avlig;ðrom
bvnaðe
oc
gott
foroneyti,
fóro
þeir(+K)
heim
til
bua
&slong;inna(+K)
Arni
Arna&slong;on
la
len
gi
i
&slong;árom
oc
varð
heill
oc
&oogon;rkum
bla
l&avlig;&sscap;,
for
hann
&slong;iþan
um
vetri&nscap;
&slong;uðr
til
bús
&slong;ins,
toco
þeir
allir
brøogon;ðr
sér
grið
af
Sveini
konongi
oc
&slong;ettuz
þeir
heima
allir
br&oogon;ðr
vm
kyrt.
CCLVI.
Cap.
Flootti
Sigurdar
Bi&slong;kups
wr
Landi.
Eptir
um
&slong;umarit
gerþiz
micil
røða
um
hælgi
Oláfs
konongs,
oc
&slong;neri
&oogon;llom
orðróm
um
konongi&nscap;,
váro
þeir
þa
margir
er
þat
&slong;&avlig;&nscap;oðo
at
konongr
mvndi
heilagr
vera
er
fy&rscap;
h&oogon;fþo
af
&oogon;llom
fiand&slong;cap
mo
ti
honom
gengit
oc
látið
hann
i
engi
&slong;tað
ná
af
sér
&slong;a&nscap;mæ
li,
toco
menn
þa
at
&slong;nuaz
til
amælis
við
þa
menn
er
me&slong;t
h&oogon;
fðo
e&gscap;iat
mótgongv
við
konongi&nscap;
var
af
því
micit
ke&nscap;
Sigurði
biskopi
Gorðuz
menn
þar
hans
ovinir
&slong;va
miclir,
at
hann
&slong;a
þa&nscap;
hellz
&slong;i&nscap;
co&slong;t
at
fara
i
brot
oc
ve&slong;tr
til
Englandz
a
fund
Knúts
konongs.
Siþan
gerþo
þr&oogon;ndir
menn
oc
orð&slong;endingar
til
Uplanda
at
Grimkell
biskop
&slong;cyldi
coma
norðr
til
Þrandheims,
Oláfr
konongr
hafþi
&slong;ent
Grimkel
biskop
aptr
til
Noregs
þa
er
konongr
for
&avlig;&slong;tr
i
Garðaríki,
hafþi
Grimkell
biskop
&slong;iþan
verit
a
upl&avlig;ndom.
E&nscap;
er
þessi
orð&slong;ending
com
til
biskops,
þa
bióz
hann
þegar
til
þeirar
farar.
Bar
þat
oc
mioc
til
er
hann
for
at
biskop
truði
at
þat
mundi
með
&slong;a&nscap;indom
er
&slong;agt
var
fra
jartegna
gerþ
oc
helgi
Oláfs
konongs.
CCLVII.
Cap.
Tekinn
upp
heilagr
doomr
Olafs
Konwngs.
Grimkell
biskop
for
til
fundar
vit
Einar
ÞambarScelfi,
toc
Einarr
fegin&slong;amliga
við
biskopi
Roddo
þa
&slong;iþan
marga
luti,
&slong;va
þat
er
þar
hafþi
i
landi
&slong;tor
tiþinde
orþit
urðo
þeir
a
allar
r&oogon;ðor
&slong;áttir
&slong;in
a
milli.
Siþan
for
biskop
i&nscap;
til
c&avlig;p
angs,
tóc
þar
&oogon;ll
alþyða
væl
við
honom,
hann
&slong;purði
vendiliga
eptir
um
tácn
þau
er
&slong;ogð
váro
fra
Oláfi
konongi,
&slong;purði
honom
væl
til
þe&sscap;.
Siþan
gerþi
biskop
orð&slong;endingar
i&nscap;
a
Sticla&slong;taði
til
Þorgils
oc
Grims
&slong;onar
hans
oc
&slong;tefndi
þeim
ut
til
bear
a
fund
&slong;i&nscap;.
þeir
feðgar
logðuz
þa
ferð
eigi
undir
h&oogon;foð
foro
þeir
ut
til
b&oogon;iar
a
fund
biskops.
þa
&slong;egja
þeir
honom
&oogon;ll
þav
merki
er
þeir
h&oogon;
fþo
vísir(+K)
orþit,
Sva
þat
oc
hvar
þeir
h&oogon;fþo
comit
liki
konongs.
Siþan
&slong;endi
biskop
eptir
Einari
ÞambarScelfi
oc
com
Einarr
til
b&oogon;iar,
h&oogon;fþo
þeir
Einarr
oc
biskop
þa
r&oogon;ðo
við
konong
oc
Alfífo,
oc
baðo
at
konongr
&slong;cyldi
lof
til
gefa,
at
líc
Oláfs
konongs
&slong;cyldi
taca
upp
or
jorðo
konongr
lagði
þar
lof
a
oc
bað
biskop
þar
með
fara
&slong;em
hann
vildi,
þa
var
þar
mikit
fiolmenne
i
b&oogon;nom.
biskop
oc
Eina&rscap;
oc
menn
með
þeim,
foro
til
þar
er
líc
konongsens
var
jarðat
oc
léto
þar
til
grafa,
ki&slong;tan
var
þa
comin
up
mioc
&slong;va
or
jor
ðo.
þat
var
margra
manna
tillag
at
biskop
léti
konong
grafa
niðr
i
jorð
at
clemens
kirkjo.
E&nscap;
er
liðit
var
fra
andlati
Oláfs
konongs
xí(?+)j
manaðr(+K)
oc
v
nætr,
þa
var
upp
teki&nscap;
heilagr
domr
hans,
var
þa
e&nscap;
ki&slong;tan
comin
up
mioc
or
jorðo
oc
var
þa
ki&slong;tan
Oláfs
konongs
&slong;pánó&slong;a,
&slong;va
&slong;em
ny&slong;ca
fin
væri
Grimkell
biskop
geck
þa
til
þar
er
up
var
lokin
ki&slong;tan
Oláfs
konongs,
var
þar
dyrligr
ilmr,
þa
beraði
biskop
andlit
konongs,
oc
var
engan
veg
brugðit
a&slong;iono
hans,
&slong;va
roði
i
ki&nscap;
onom
&slong;em
þa
mundi
ef
hann
væri
ny
&slong;ofnaðr.
A
þvi
fundo
menn
mici&nscap;
mun,
þeir
er
&slong;ét
h&oogon;fðo
Oláf
konong
þa
er
hann
fell
at
&slong;iþan
hafþi
vaxit
hár
oc
negl,
þi
næ&slong;t
&slong;em
þa
mundi
ef
hann
hefþi
lífs
verit
hér
i
heime
alla
þa
&slong;tund
&slong;iþan
er
hann
fell.
þa
gecc
til
at
&slong;ia
líkama
Oláfs
konongs
Sveinn
konongr
oc
allir
h&oogon;fþingiar
þeir
er
þar
váro,
þa
mælti
Alfífa
fur
ðo
&slong;eint
fúna
menn
i
&slong;andinom,
ekki
mundi
&slong;va
vera
ef
hann
hefþi
i
moldo
legit,
&slong;iþan
toc
biskop
&slong;&oogon;x
oc
&slong;car
af
háre
konongsens
oc
&slong;va
at
taca
af
k&avlig;mponom,
hann
ha
fþi
haft
langa
kampa
&slong;va
&slong;em
þa
var
m&oogon;nnom
títt,
þa
mælti
biskop
til
konongs
oc
alfífo,
nu
er
hár
konongs
oc
kampar
&slong;va
&slong;ítt
&slong;em
þa
er
hann
a&nscap;daþiz
e&nscap;
þvi
líct
vaxit
&slong;em
nu
&slong;ét
þer
her
af
&slong;corit.
þa
&slong;varar
Alfífa,
þa
þicki
mér
hár
þat
heilagr
domr,
ef
þat
bre&nscap;
eigi
i
eldi,
e&nscap;
opt
h&oogon;fom
vér
&slong;ét
hár
manna
heilt
oc
o&slong;akat
þeira
er
i
jorðo
hafa
legit
lengr
e&nscap;
þessi
maðr.
Siþan
lét
biskop
taca
eld
i
gloðar
keri
oc
blezaði
oc
lagði
a
reykel&slong;i.
Siþan
lagði
hann
i
eldi&nscap;
hár
Oláfs
konongs,
oc
þa
er
bru&nscap;it
var
reykel&slong;it
allt
þa
toc
biskop
up
hárit
or
elldinom
oc
var
þa
hárit
obru&nscap;it,
let
biskop
þat
&slong;iá
konong
oc
aðra
hofþingia,
þa
bað
Alfífa
le&gscap;ia
hárit
i
ovígðan
eld,
þa
&slong;varar
Einarr
Þambar&slong;celfir
bað
hana
þegia.
oc
valdi
henne
m&oogon;rg
h&oogon;rð
orð,
var
þat
þa
biskops
atqvæþi
oc
konongs
&slong;am
þycki
oc
domr
allzheriar
at
Oláfr
konongr
væri
&slong;a&nscap;heilagr,
var
þa
likami
konongs
bori&nscap;
i&nscap;
i
Klemens
kirkjo
oc
veittr
umbunaðr
ifir
há
altari,
var
ki&slong;tan
&slong;veipt
pel
li
oc
tialdat
alt
guðvefiom
urðo
þa
þegar
margsconar
jarteinir
at
hælgom
domi
Oláfs
konongs.
CCLIIX.
Cap.
Fraa
Jartegn[um]
Olafs
Konwngs.
Þar
a
melnom
&slong;em
Oláfr
konongr
ha
fþi
i
jorðu
legit,
com
upp
fa
gr
bru&nscap;r
oc
fengo
menn
bot
mei
na
&slong;i&nscap;a
af
þvi
vatni,
var
þar
veíttr
umbunaðr
oc
hefir
þat
vatn
verit
jafnan
&slong;iþan
vandliga
varðveitt.
Kapella
var
fyr&slong;t
g&oogon;r
oc
þar
&slong;ett
altarit
&slong;em
verit
hafþi
leiþit
konongs
ens,
e&nscap;
nu
&slong;tendr
i
þeim
&slong;tað
kri&slong;tz
kirkia,
let
Ey&slong;tei&nscap;
erkibiskop
þar
&slong;etia
há
altarit
i
þeim
&slong;ama
&slong;tað
&slong;em
leiþit
hafþi
verit
konongsens
þa
er
hann
rei&slong;ti
þetta
et
micla
mu
&slong;teri
er
nu
&slong;tendr.
hafþi
oc
verit
i
þeim
&slong;tað
altarit
i
forno
kri&slong;tz
kirkjo,
Sva
er
&slong;agt
at
Oláfs
kirkja
&slong;tan
di
nu(+K)
þar
&slong;em
þa
&slong;tóð
&slong;u
eiði
&slong;cemma
er
líc
Oláfs
konongs
var
nátt
&slong;ætt
i,
þat
er
nu
callat
Oláfs
hliþ
er
heilagr
domr
konongs
var
bori&nscap;
upp
af
&slong;cipi,
oc
er
þat
nu
i
miðiom
bøogon;nom,
biskop
varðveitti
hælgan
dom
Oláfs
konongs,
&slong;car
hann
hár
hans
oc
negl
því
at
hvártve&gscap;ia
vox.
&slong;va
&slong;em
þa
at
hann
væri
lifandi
maðr
hér
i
heime.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld.
L&ydot;g
ec
nema
Olafr
eigi
ys
&slong;em
kycvir
tífar
goði
ec
hellzt
i
hroðri
hár
v&oogon;xt
konongs
áro
e&nscap;
hellzt
þeim
er
&slong;yn
&slong;eldi
&slong;vorðr
þa&nscap;
er
vóx
i
gorðum
hann
feck
læacute;s
af
lio&slong;um
l&avlig;sn
valldhamar
h&avlig;&slong;i
þórarin
Loftunga
orti
um
Svein
Alfífo&slong;on
qveði
þat
er
glelogns
qvi
ða
heitir
oc
ero
þe&sscap;ar
visor
þar
i
Nu
hefir
sér
til
&slong;e&sscap;
hagat
þioð
konongr
i
þrandheime
þar
vill
æ
æfi
&slong;ina
b&avlig;ga
briotr
bygðum
raða
Þar
er
Oláfr
aðan
bygði
aðr
hann
hvarf
til
himinrikis
oc
þar
varþ
[&slong;em]
&slong;em
vito
allir
kyqva
&slong;ettr
or
konong
manni
Hafði
sér
harðla
raþit
Haralldz
&slong;onr
til
himinrikis
aðr
&slong;eimbriotr
at
&slong;etti
varð
Þar
&slong;va
at
[heill]
hrei&nscap;
með
heilo
li&gscap;r
lof&slong;æll
gramr
liki
&slong;ino
oc
þar
kná
&slong;em
a
kvicom
manni
hár
oc
negl
honom
vaxa
Þar
borð
vegs
bi&oogon;llor
knego
um
&slong;æng
hans
&slong;ialfar
hringiaz
oc
hvern
dag
heyra
þioðir
kluckna
hlióð
um
konong
manni
E&nscap;
þar
up
af
altare
cri&slong;ti
þæg
kerti
bre&nscap;a
svá
hefir
Oláfr
aðr
hann
a&nscap;daþiz
&slong;yndal&avligacute;&sscap;
&slong;álo
borgit
Þar
kømr
he&rscap;
er
heilagr
er
konongr
&slong;iálfr
krypr
at
gangi
e&nscap;
beiðendr
blindir
&slong;økia
þioðar
máls
e&nscap;
þaðan
heilir
Bið
þu
Oláf
at
hann
unni
þér
hann
er
Guðs
maðr
grundar
&slong;i&nscap;ar
hann
um
getr
af
Guði
&slong;ialfom
ár
oc
frið
ollom
m&oogon;nnom
Þar
er
þu
rekr
fyrir
regin
nagla
bóka
máls
b&oogon;nir
þinar
Þorarinn
Loftunga
var
þa
með
Sveini
konongi
oc
heyrði
þessi
&slong;tormerki
heilagleics
Oláfs
konongs,
at
af
himne&slong;com
cr&avlig;
ptom
mátto
menn
heyra
ifir
hans
hel
gom
domi
hlióm,
&slong;va
&slong;em
kluccor
hringðiz
oc
kerti
tendraðiz
&slong;iálf
þar
ifir
altari
af
himne&slong;com
eldi
e&nscap;
&slong;va
&slong;em
Þorar(+K)
&slong;egir
at
til
hins
hælga
Oláfs
konongs
com
herr
mannz
halltir
oc
blindir
eþa
a
a&nscap;an
veg
&slong;iucir,
e&nscap;
fóro
þaðan
heilir.
getr
hann
ekki
a&nscap;ars
eða
greinir,
e&nscap;
þat
mundi
vera
utaligr
fiolde
manna
er
heil&slong;o
fengo
þa
þegar
i
upphafi
af
jartegna
gerþ
hins
hælga
Oláfs
konongs.
E&nscap;
inar
&slong;t&oogon;r&slong;to
jartegnir
Oláfs
konongs,
þa
ero
þær
me&slong;t
ritaðar
oc
greindar
oc
þær
er
&slong;iþa&rscap;
hafa
gorðz.
CCLIX.
Cap.
Fraa
alldri
oc
Rijki
Olafs
Konwngs.
Sva
&slong;egia
menn
þeir
er
gl&oogon;&gscap;liga
telia
at
Oláfr
hinn
hælgi
væri
konongr
ifir
Noregi
xv
vetr,
&slong;iþan
er
Sveinn
Jarl
for
or
landi,
e&nscap;
aðr
um
vetri&nscap;
toc
hans
konongs
nafn
af
upplendingom.
Sigvatr
&slong;cáld
&slong;egir
&slong;va.
Olafr
reð
et
&oogon;fra
andprútt
h&oogon;foð(+K)
landi
fulla
vetr
aðr
felli
xv
a
þvi
láni
hve&rscap;
hafi
hers
e&nscap;
nørðra
heims
enda
sér
kendan
&slong;cioldr
hellzt
e&nscap;
&slong;cyldi
&slong;cemr
landreki
hi&nscap;
fremri
Oláfr
konongr
hinn
helgi
var
þa
half
fer
togr
at
alldri
er
hann
fell
at
&slong;&oogon;go
Ara
pre&slong;tz
ens
froða.
hann
hafþi
átt
xx
fólc
o&rscap;ostor.
Sva
&slong;egir
Sigvatr
&slong;cáld
Sumir
truðo
a
guð
gumnar
grein
varð
liþs
a(+K)
miðli
fólc
o&rscap;ostor
fylkir
fram
ráðr
tiogo
háþi
frægr
bað
hann
a
h&oogon;gri
h&avlig;nd
cri&slong;tið
liþ
&slong;tanda
feðr
Magnús
bið
ec
fagna
flót
&slong;cio&rscap;um
guð
drottin
Nu
er
&slong;agðr
nokko&rscap;
lutr
&slong;&oogon;go
Oláfs
konongs
fra
nokorum
tiþindum
þeim
er
gerþuz
meþan
hann
reð
Noregi
oc
&slong;va
fra
falli
hans
oc
því
er
hælgi
hans
com
upp.
E&nscap;
nu
&slong;kal
þat
eigi
niðri
li&gscap;ia
er
honom
er
þo
me&slong;t
veg&slong;emd
í(+K),
at
&slong;egia
fra
jartegna
gerð
hans
þott
þat
&slong;e
&slong;iþa&rscap;
ritit
i
þessa&rscap;i
bók.
CCLX.
Cap.
Fráá
Þrændum.
Svei&nscap;
konongr
Knutz&slong;on
reð
fyrir
Noregi
nokora
vetr,
hann
var
bern&slong;cr
bæþi
at
aldri
oc
at
ráðum,
Alfífa
móðir
hans
hafþi
þa
me&slong;t
landráð
oc
váro
landzmenn
miclir
ovinir
hennar,
bæþi
þa
oc
jafnan
&slong;iþan.
Dan&slong;cir
me&nscap;
h&oogon;fþo
þa
ifir
gang
mici&nscap;
i
Noregi
e&nscap;
landzmenn
ku&nscap;o
þvi
illa.
Þa
er
&slong;licar
r&oogon;ðor
voro
uppi
hafþar,
þa
kendo
landz
menn
aðrir
þat
þr&oogon;ndom,
at
þeir
he
fþi
me&slong;to
umvaldit
er
Oláfr
konongr
hi&nscap;
hælgi
var
feldr
fra
landi
e&nscap;
Noregs
menn
h&oogon;fþo(+K)
lagz
undir
þetta
illa
riki
er
an&avligacute;ð
oc
ofrel&slong;i
gecc
þar
ifir
allt
fólc
bæði
ríka
menn
oc
oríka(+K)
oc
alþyðo,
k&oogon;lloðo
þeir
þr&oogon;ndi
&slong;cylda
til
at
veita
upp
rei&slong;t
til
þe&sscap;
at
hrinda
af
o&sscap;
þe&sscap;o
[illa]
ríki,
var
þat
oc
virðing
landz
manna
at
þr&oogon;ndir
hefþi
me&slong;tan
&slong;ty
rc
þa
i
Noregi
af
hofþingiom
sínom
oc
fiolmenni
því
er
þar
var.
E&nscap;
er
þr&oogon;ndir
vi&sscap;o
at
landzmenn
veitto
þeim
amæli,
þa
k&avlig;&nscap;oðuz
þeir
við
at
þat
var
&slong;a&nscap;
mæli
oc
þa
hafþi
hen[d]t
gl&ocurl;p&slong;ca
micil
er
þeir
hofþo
Oláf
konong
tekit
af
lífi
oc
láðe
oc
þat
með
at
þeim
var
&slong;in
ohamingia
miclo
illo
goll
din,
hofþo
þeir
hofþingiar
&slong;tefnor
oc
raðagerþ
&slong;in
a
milli
var
þar
Einarr
þambar&slong;celfir
uphafs
maðr
at
þeim
raðum.
Sva
var
oc
um
Kalf
Arna
&slong;on
at
þa
fa&nscap;
hann
i
hveria
&slong;n&oogon;ro
ha&nscap;
hafþi
gengit
af
ae&gscap;ian
Knutz
konongs
þ&avlig;
héit(+K)
er
hann
hafþi
Kalfi
heitið
eða
veitt,
þa
rufuz
þ&avlig;
&oogon;ll,
því
at
Knútr
konongr
hafþi
ka
lfi
heítit
jarldomi
oc
ifir
&slong;ócn
um
Noreg
allan,
e&nscap;
Kalfr
hafþi
verit
hofoðs
maðr
at
hal
da
o&rscap;osto
við
Oláf
konong
oc
fella
hann
fra
landi,
hafþi
Kálfr
engar
nafnb&ocurl;tr
meire
e&nscap;
aðr,
þóttiz
hann
vera
blectr
mioc,
oc
fóro
þa
orð&slong;endingar
milli
þeira
brø
ðra
Kálfs
oc
fi&nscap;z,
þorbergs
oc
arna
oc
&slong;amþiz
þa
frænd
&slong;emi
þeira.
CCLXI.
Cap.
Wtbod
Sveins
Konwngs.
Þa
er
Svei&nscap;
hafþi
verit
konongr
iij
vetr
i
Noregi
&slong;purðuz
þ&avlig;
tiþinde
til
Noregs
at
fyrir
ve
&slong;tan
haf
efldiz
flokkr
oc
var
&slong;a
h&oogon;fþingi
fyrir
er
nefndr
er
Try&gscap;vi,
hann
callaðiz
&slong;on
Oláfs
Try&gscap;va
&slong;onar
oc
Gyðo
en&slong;co.
e&nscap;
er
Sveinn
konongr
&slong;purði
þat
at
utlen
dr
herr
mundi
coma
i
land
þa
b&avlig;ð
hann
liþi
ut
norþan
or
landi
oc
fóro
fle&slong;tir
lendir
menn
með
honom
or
Þrandheimi.
Eina&rscap;
Þambar
&slong;celfir(+K)
&slong;ettiz
heima
oc
vil
di(+K)
eigi
fara
með
Sveini
konongi.
E&nscap;
er
orð&slong;ending
Sveins
konongs
com
til
Kálfs
i&nscap;
a
E&gscap;io
&slong;u
at
hann
&slong;cylde
róa
leiðangr
með
kononge,
þa
toc
Kálfr
tvitog
&slong;e&slong;&slong;o
er
hann
atti.
gecc
hann
þar
a
með
hu&slong;carla
&slong;ina
oc
bióz
&slong;em
akafligaz.
helt
&slong;iþan
ut
eptir
firði
oc
beið
ekki
Sveins
konongs
helt
Kálfr
&slong;iþan
&slong;uðr
a
M&ocurl;ri,
let
tir(+K)
þeire
ferð
eigi
fy&rscap;
e&nscap;
hann
com
&slong;uðr
i
Gizca
til
Þorbergs
bróðor
&slong;íns
&slong;iþan
l&oogon;gðo
þeir
&slong;tefno
með
sér
allir
brøacute;ðr
Arna
&slong;ynir
oc
h&oogon;fþo
raða
gerþ
milli
&slong;in
Eptir
þat
for
Kálfr
norðr
aptr,
enn
er
hann
com
i
frekeyiar
&slong;und
þa
la
Þar
fyrir
i
&slong;undino
Sveinn
konongr
með
her
&slong;i&nscap;,
e&nscap;
er
Kálfr
reri
&slong;u&nscap;an
i
&slong;un
dit
þa
colloðuz
þeir
á
baðo
konongs
menn
Kálf
at
le&gscap;ia
oc
fylgia
konongi
oc
veria
land
hans.
Kálfr
&slong;varar
full
gert
hefi
ec
þat
ef
eigi
er
of
gert
at
beriaz
við
vára
landz
menn
til
rikis
knytlingum.
þeir
k[alfr](+K)
rero
þa
norðr
leið
&slong;ína
for
hann
þa
til
þe&sscap;
er
hann
com
heim
a
E&gscap;io
Engi
þeira
Arna
&slong;ona
reri
þe&nscap;a
leiðangr
með
konongi.
Sveinn
konongr
helt
liþi
&slong;ino(+K)
&slong;uðr
i
land,
e&nscap;
er
hann
&slong;purði
ekki
til
at
herri&nscap;
væri
ve
&slong;tan
comi&nscap;,
þa
helt
hann
&slong;uðr
a
Roga
land
oc
alt
a
Agðir
því
at
menn
Gáto
þe&sscap;
til
at
Tryggvi
mundi
vilia
leita
fyr&slong;t
i
víki
na
&avlig;&slong;tr,
þvíat
þar
hafþi
verit
forellri
hans
oc
haft
tr&avlig;&slong;t
me&slong;t
atti
hann
þar
miki&nscap;
frænda&slong;tyrc.
CCLXII.
Cap.
Fall
Tryggva
Konwngs
Olafs&slong;onar.
Try&gscap;vi
konongr
er
hann
helt
ve&slong;tan
com
liþi
&slong;ino
utan
at
Hor
ðalandi,
þa
&slong;purði
hann
at
Sveinn
konongr
hafþi
&slong;uðr
&slong;iglt,
helt
þa
Tryggvi
konongr
&slong;uðr
a
Rogaland,
e&nscap;
er
Sveinn
konongr
fecc
nió&slong;n
um
f&oogon;r
Tryggva
þa
er
hann
var
ve&slong;tan
co
mi&nscap;,
þa
&slong;neri
hann
aptr
nor
ðr
með
her
&slong;i&nscap;,
oc
varð
fun
dr
þeira
Tryggva
fyrir
i&nscap;an
bocn
i
Socnar
&slong;undi,
nær
þvi
er
fal
lit
hafþi
Erlingr
Scialgs
&slong;on
þar
varð
micil
o&rscap;osta
oc
h&oogon;rð.
Sva
&slong;egia
menn
at
Tryggvi
&slong;c&avligacute;t
báþom
h&avlig;ndom
&slong;e&nscap;
gaf
l&oogon;com,
hann
mælti
Sva
kendi
mi&nscap;
faðir
mer
at
me&slong;sa,
þat
h&oogon;fþo
mælt
ovinir
hans
at
hann
mundi
vera
&slong;onr
pre&slong;tz
eins,
e&nscap;
hann
ro&slong;aþi
þvi
at
líctiz
þa
mei&rscap;
Oláfi
konongi
Tryggva
&slong;yni
var
Tryggvi
oc
hi&nscap;
gervilig&slong;ti
maðr
J
þei&rscap;i
o&rscap;osto
fell
Tryggvi
konongr
oc
mart
liþ
hans,
e&nscap;
&slong;umt
com
a
flotta
e&nscap;
&slong;umt
gecc
til
grið.
Sva
&slong;egir
i
Tryggva
flocki.
Tíre&gscap;iaðr
for
Try&gscap;vi
tócz
morð
af
því
norðan
e&nscap;
Svei&nscap;
konongr
sinni(+K)
&slong;u&nscap;an
ferð
at
gu&nscap;i
nær
var
ec
þ&avligacute;&slong;nom
þeira
þat
bar
&slong;ciott
at
móti
he&rscap;
tyndi
þar
harða
hiorg&avlig;ll
var
þa
fiorvi
Þe&sscap;a&rscap;ar
o&rscap;osto
getr
i
þeim
flocki
er
ortr
var
um
Svein
konong
Vara
&slong;u&nscap;odag
&slong;va&nscap;i
&slong;e&gscap;r
hne
margr
und
e&gscap;iar
morgin
þa&nscap;
&slong;em
manni
mær
l&avligacute;c
eþa
&oogon;l
bæri
þa
er
Svei&nscap;
konongr
&slong;ína
&slong;aman
tengia
bað
drengi
hrátt
gafz
hold
at
&slong;líta
hrafni
&slong;ceiðar
&slong;tafna
Sveinn
konongr
reð
þa
e&nscap;
landi
eptir
o&rscap;osto
þessa,
var
þa
goðr
friðr.
Sat
Sveinn
konongr
þa&nscap;
vetr
eptir
&slong;uðr
i
landi.
CCLXIII.
Cap.
Raadagi&ocurl;rd
Kaalfs
Arna&slong;onar,
oc
Einars
Þambar
&slong;kelfir.
Eina&rscap;
Þambar&slong;celfir
oc
Kalfr
Arna&slong;on
atto
þa&nscap;
vetr
&slong;tefnor
&slong;in
a
milli
oc
raðagerþ,
oc
hit
tuz
i
c&avlig;pangi,
þa
com
þar
til
Kálfs
Arna&slong;onar
&slong;endi
maðr
Knutz
konongs
oc
bár
hanom(+K)
orð
&slong;ending
Knúts
konongs
til
þe&sscap;
at
Kálfr
&slong;cyldi
&slong;enda
honom
þre&nscap;ar
tyl
ptir
&oogon;xa
oc
láta
vanda
míoc
Kálfr
&slong;varar
engar
mun
ec
&oogon;xar
&slong;enda
Knúti
konongi,
Seg
honom
at
ec
&slong;kal
fa
&oogon;xar
Sveini
&slong;øogon;ni
hans,
&slong;va
at
honom
&slong;kal
eigi
þic
kia
&slong;corta
CCLXIV.
Cap.
Ferd
Einars
Þamba&slong;kelfis
oc
Kaalfs
Arna
&slong;onar
wr
landi.
Vm
várit
&slong;nimma
byria
þeir
ferð
&slong;ina
Eina&rscap;
Þambar
&slong;celfir
oc
Kalfr
Arna&slong;on
oc
h&oogon;fðo
micla
&slong;veit
manna,
oc
et
bezta
ma&nscap;val,
er
til
var
i
þr&oogon;ndal&oogon;gum,
þeir
fóro
um
varit
&avlig;&slong;tr
um
kiol
til
Jamtalandz
þa
til
Hel&slong;ingialandz
oc
comu
fram
i
Sviþioð,
reðo
þar
til
&slong;cipa
fóro
um
&slong;umarit
&avlig;&slong;tr
i
Garða
ríki,
comu
um
hau&slong;tit
til
Aldei
gio
borgar,
gerþo
þeir
þa
&slong;endi
menn
up
til
Hólmgarðz
a
fund
Jarizleifs
konongs,
með
þeim
orð
&slong;endingom
at
þeir
buðo
Ma
gnu&slong;i
&slong;yni
Oláfs
konongs
ens
helga
at
taca
vit
honom
oc
fylgia
honom
til
Noregs,
oc
veita
honom
&slong;tyrc
til
þe&sscap;
at
hann
fai
f&oogon;ðorleifð
&slong;ina
oc
halda
hann
til
konongs
ifir
landi.
E&nscap;
er
þe&sscap;i
orð&slong;ending
com
til
Jarisleifs
konongs,
þa
tóc
hann
ráðagerð(+K)
við
drotningina
oc
aðra
h&oogon;fþingia
&slong;ina,
com
þat
a&slong;amt
með
þeim
at
norð
m&oogon;nnom
váro
orð
gøogon;r
oc
&slong;tefnt
þeim
þa&nscap;og
a
fund
Jarizleifs
konongs
oc
þeira
Magnús,
váro
þeim
grið
&slong;eld
til
þei&rscap;ar
ferðar.
E&nscap;
er
þeir
comu
til
Hólmgarðz,
þa
&slong;taðfe
&slong;tiz
þat
með
þeim
at
norðmenn
þeir
er
þar
váro
comnir,
gengo
til
handa
Magnu&slong;i
oc
g&oogon;rðuz
hans
menn
oc
bundo
þat
&slong;vard&oogon;gum
við
Kalf
oc
alla
þa
menn
er
a
Sti
cla&slong;t&oogon;ðum
hofþo
verit
i
mót
Oláfi
konongi.
veitti
Magnús
trygðir
oc
fulla
&slong;ætt
oc
fe&slong;ti
&slong;vard&oogon;gum
at
hann
&slong;cyldi
vera
þeim
&oogon;llom
try&gscap;r
oc
trúr
þótt
hann
fengi
i
Noregi
ríki
oc
konongdom,
Scyldi
hann
geraz
fó&slong;tr
&slong;onr
Kálfs
Arna
&slong;onar
e&nscap;
Kálfr
vera
&slong;cyldr
at
gera
þ&avlig;
verc
&oogon;ll
er
Magnúsi
þ&oogon;tti
þa
vera
&slong;itt
riki
meira
eða
frial&slong;ara
e&nscap;
aðr.